Εμφανίζονται 100 (επί συνόλου 101) τίτλοι με αναζήτηση: Αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης στην ευρύτερη περιοχή: "ΛΕΣΒΟΣ Νομός ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ" .
ΜΥΡΙΝΑ (Κωμόπολη) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22543 50000
Φαξ: +30 22543 50050
ΜΥΤΙΛΗΝΗ (Πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22510 27777, 22513 50500
Φαξ: +30 22510 29300, 47806, 26444
ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 61264
Σε απόσταση 7,3 χιλιομέτρων νότια της Μυτιλήνης
και σε υψόμετρο 150 μέτρων βρίσκεται η Αγία Μαρίνα. Καταγράφεται για πρώτη φορά
σε οθωμανικά κατάστιχα του 16ου αιώνα και το 1653 σε κώδικα της Iερoσoλυμιτικής
Βιβλιoθήκης. Με τις σημερινές γεωμορφολογικές συνθήκες υπάρχει μερική οπτική επαφή
με τη θάλασσα, φαίνεται όμως ότι ο κεντρικός οικιστικός πυρήνας του χωριού μάλλον
ήταν αθέατος από τη θάλασσα.
Αλλωστε το παρακείμενο τοπωνύμιο Βίγλα, μαρτυρεί χωρίς αμφιβολία τη
λειτουργία παρατηρητηρίου, μέχρι της αρχές του 19ου αιώνα τουλάχιστον, για το
φόβο των πειρατικών επιδρομών. Σε κατάστιχο μάλιστα του 1807 είναι καταγραμμένοι
οι μισθοί που καταβάλλονταν στον λεγόμενο βιγλάτορα.
Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται 131 χριστιανικές οικογένειες,
ενώ το 1908 οι οικογένειες είναι περίπου 230. Το 1928 απογράφηκαν 1.095 κάτοικοι,
ενώ μεταπολεμικά ο πληθυσμός μειώθηκε. Το 1951 το χωριό είχε 794 κατοίκους και
το 1981 635.
Ασφαλώς η ονομασία του χωριού σχετίζεται με την τιμώμενη ομώνυμη αγία,
στη μνήμη της οποίας είναι αφιερωμένος και ο ναός του χωριού. Ο ναός χρονολογείται
τουλάχιστον από το 1797, σύμφωνα με εντοιχισμένη πλάκα, που βρίσκεται πάνω από
την κύρια είσοδο του ναού. Είναι ρυθμού βασιλικής και έχει δεχθεί αρκετές ανακαινίσεις.
Το έτος 1840 αποτελεί και γι’ αυτό το χωριό το παλαιότερο χρονολογικό όριο για
λειτουργία δημοτικού σχολείου.
ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 61366
Το χωριό δημιουργήθηκε μετά το 1922 από Mικρασιάτες πρόσφυγες, που
ήρθαν από το Ρέις-Δερέ της Ερυθραίας. Παλιότερα σ’ αυτή τη θέση υπήρχε το
μοναδικό τουρκοχώρι του νησιού που οι κάτοικοί του μιλούσαν παρεφθαρμένα ελληνικά,
τα Λέρα.
Το όνομα πάντως είναι βυζαντινό και πρωτοαναφέρεται το 1355 σε μοναστηριακά
έγγραφα. Το 1923 εξακόσιοι πρόσφυγες ήρθαν στη Λήμνο
και εγκαταστάθηκαν στα Λέρα. Το 1947 οι πρόσφυγες το μετονόμασαν σε Αγ. Δημήτριο
προς τιμή της πολιούχου εκκλησίας της χαμένης τους πατρίδας. Οι κάτοικοι έχουν
μεγάλη κλίση στη μουσική. Από εδώ κατάγονται όλες οι κομπανίες της Λήμνου.
Είναι το κατεξοχήν αμπελοπαραγωγικό χωριό της Λήμνου,
με το ξηρό κρασί, το μοσχάτο. Καλλιεργούνται και πρώϊμα κηπευτικά.
ΑΓΚΑΡΥΩΝΕΣ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 51289
Αν το σημερινό χωριό Αγγαριώνες είναι η Αρειώνη/Αριώνη των μοναστηριακών
απογραφικών πρακτικών του 1355 ή οι Καρυώνες που αναφέρονται στους κώδικες της
Μονής Παντοκράτορος δεν το
ξέρουμε. Η Μονή Παντοκράτορος
πάντως φαίνεται πως είχε αξιόλογη περιουσία στην περιοχή: Το μετόχι ´Ανω
Χωρίον, τη Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και έναν Πύργο, τον Αλεξόπυργο,
γνωστό κυρίως για τη ρωσική του καμπάνα. Ο πύργος ονομάστηκε έτσι για να τιμηθεί
ο ιδρυτής της Μονής του Παντοκράτορος
του Αγίου Όρους, Αλέξιος ο Κομνηνός ή Αλέξιος Στρατηγόπουλος.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΑΛΥΦΑΝΤΑ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 20243
Βρίσκεται σε απόσταση 3,3 χιλιομέτρων ανατολικά της Μυτιλήνης
και σε υψόμετρο 175 μέτρων. Καταγράφεται για πρώτη φορά σε οθωμανικά κατάστιχα
του 16ου αιώνα, αλλά στους επόμενους αιώνες, μέχρι τα μέσα του 19ου, δεν αναφέρεται
πουθενά ως οικισμός. Το 1849 θεωρείται μάλλον ως εξοχή των Μυτιληναίων με ελάχιστα
σπίτια, παρά ως χωριό. Ως έτος επανίδρυσης του οικισμού μπορούμε να θεωρήσουμε
συμβατικά το 1873, οπότε και καταχωρίζεται σε Δημοτολόγιο του 1956 η πρώτη εγγραφή
κατοίκου σ’ αυτόν. Πρώτη αναφορά για την ύπαρξη του οικισμού γίνεται το 1881,
οπότε και καταγράφονται 50 σπίτια και ένας ναός, του Αγίου Γεωργίου. Φαίνεται
ότι την αιτία της επανίδρυσης του οικισμού πρέπει να αναζητήσουμε στην επιθυμία
των Μυτιληναίων να εκμεταλλευθούν καλύτερα τα ελαιοκτήματα της περιοχής.
Το 1908 καταγράφονται στα Αληφαντά περί τα 60 σπίτια, ενώ το 1928
στον οικισμό που υπάγεται στο Δήμο
Μυτιλήνης, απογράφονται 238 κάτοικοι. Ως ανεξάρτητη κοινότητα ανακηρύχθηκε
το 1946 (Νομ. Διάτ. 107/26-9-1946). Το 1951 ο πληθυσμός του ανερχόταν στους 189
κατοίκους και το 1971 στους 132. Ο σημερινός ναός του Αγίου Γεωργίου «αναγέρθηκε
εκ βάθρων» σε ρυθμό βασιλικής και με βάση σχέδιο του αρχιτέκτονα Ιωάννη Κόκκινου
ή Μαλή, μετά την πυρκαϊά του 1912 που αποτέφρωσε την παλιά εκκλησία.
ΑΤΣΙΚΗ (Κωμόπολη) ΛΗΜΝΟΣ
Μεσόγειο χωριό με 825 κατοίκους. Πρωτοαναφέρεται το 1284. Το όνομά
της προδίδει την ύπαρξη αρχαίου οικισμού μιας και προέρχεται από την αρχαία ονομασία
"Αττική". Οι Αθηναίοι πληρούχοι έδωσαν αυτή την επωνυμία τον 4ο ή 5ο
αιώνα π.Χ., είτε σε ανάμνηση της πατρίδας τους, είτε επειδή φύτεψαν αττικές (ελαιόδεντρα)
στον εύφορο κάμπο της. Το όμορφο παραμύθι της λαξευμένης πέτρας έχει στη Λήμνο
μακρά και πλούσια παράδοση. Την τέχνη των πετράδων μπορεί κανείς σήμερα να θαυμάσει
πάνω από όλα τις εκκλησίες του νησιού, που υψώνουν περήφανα τα καμπαναριά τους
προσφέροντας καταφύγιο στα αγριοπερίστερα. Σώζονται αρκετά αξιόλογα κτίσματα δείγματα
της τοπικής αρχιτεκτονικής. Σε αρκετά κτίρια προστίθεται διακοσμητική ταινία με
ανάγλυφο στην στέψη μια ανατολική διάθεση. Εξαίρετο δείγμα το διώροφο πέτρινο
και καταστόλιστο καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου, φιλοτεχνημένο από τον Ιωάννη Φωτιάδη.
Χαρακτηριστικό δείγμα και η παλαιά κρήνη του χωριού. Ανήκει στις κρήνες
με συμπαγή πρόσοψη, κατασκευασμένη το 1911, είναι ενσωματωμένη σε τοίχο άλλου
αρχιτεκτονήματος. Ανεξάρτητα από το πλάτος και την όλη διευθέτηση της πρόσοψης,
το πλαίσιο συνθέτουν δύο πεσσοί ή ημικίονες, με επίκρανα και κιονόκρανα αντίστοιχα,
πάνω στα οποία εδράζεται τυφλό αψίδωμα ή αετωματική επίστεψη με ή χωρίς επιστύλιο.
Οι κάτοικοι ασχολούνται με την παραγωγή σιτηρών, σταφυλιών και κτηνοτροφικών
προϊόντων. Έχει ιδρυθεί γυναικείος συνεταιρισμός ζαχαροπλαστικής που εφοδιάζει
με τα φρέσκα γλυκά του όλο το νησί. Από το χωριό Ατσική ξεκινάει χωματόδρομος
20χλμ. που καταλήγει στον ´Αγιο Ερμόλαο, όπου λειτουργεί και καφετέρια -
πιτσαρία. Η θάλασσα σχηματίζει πολλούς κολπίσκους με καθαρά νερά και ωραίες αμμουδιές.
ΑΦΑΛΩΝΑΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 31724
Ο Αφάλωνας είναι χτισμένος σε υψόμετρο 100 μέτρων στις παρυφές ενός
κατάφυτου από ελιές λόφου και σε απόσταση 7 χιλιομέτρων από τη Μυτιλήνη.
Το χωριό καταγράφεται το 1566/7 στον απολεσθέντα κώδικα της Μητροπόλεως
Μυτιλήνης. Η επιλογή της συγκεκριμένης περιοχής, ως χώρου ίδρυσης του χωριού,
πρέπει ασφαλώς να αποδοθεί στην επιθυμία των κατοίκων της εποχής εκείνης να προστατεύσουν
τη ζωή και την περιουσία τους, κινητή και ακίνητη, από τη μάστιγα της πειρατείας.
Οι παλιοί πύργοι άλλωστε που υπήρχαν στο χωριό τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούσαν.
Το 1840, σύμφωνα με επίσημη οθωμανική φορολογική στατιστική ο Αφάλωνας
διαθέτει 109 χριστιανικές μόνο οικογένειες. Στις 23 Φεβρουαρίου του 1867 εξαιτίας
ενός ισχυρότατου σεισμού που πλήττει τη Λέσβο,
από τα 180 σπίτια που διέθετε τότε το χωριό, δεν έμεινε όρθιο ούτε ένα. Την καταστροφή
ολοκλήρωσε μια πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στα ερείπια των γκρεμισμένων σπιτιών, με
αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο μέσα στα χαλάσματα 80 άτομα.
Το 1908 ο Αφάλωνας διαθέτει 220 οικογένειες και το 1928, σύμφωνα με
την πρώτη ελληνική απογραφή, 852 κατοίκους. Το 1971 ο αριθμός των κατοίκων του
πέφτει στους 642.
Ο ναός του χωριού που είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου,
άρχισε να κατασκευάζεται το 1914 στη θέση παλαιότερου ναού μικρότερων διαστάσεων,
με βάση σχέδιο του Αργυρίου Αδαλή, γνωστού από την οικοδόμηση της εκκλησίας του
Αγίου Θεράποντα και του καλλιμάρμαρου Γυμνασίου Μυτιλήνης. Η εκκλησία, εκτός των
άλλων, συντηρεί στα μέσα του 19ου αιώνα μαζί με τη δημογεροντία τη λειτουργία
του δημοτικού σχολείου, η ύπαρξη του οποίου αναφέρεται για πρώτη φορά το 1840.
ΒΑΡΟΣ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 31235
Χωριό με 212 κατοίκους. Η αρχική θέση του χωριού βρισκόταν 500μ. ΝΔ
του σημερινού στην πλαγιά του λόφου Σταβανός, εκεί που σήμερα υπάρχει ο οικισμός
Ανεμόεσσα. Επειδή όμως ήταν
ορατό από τους πειρατές το μετέφεραν στο πίσω μέρος του λόφου. Το όνομα του προέρχεται
από τους πρώτους κατοίκους του, που ήταν Βαρουσιώτες παραθεριστές. Αυτοί το έλεγαν
Βαρούσι. Αναφέρεται το 1415 με τις μορφές "ο Βάρος" και "λαγκάδα
των Βαριτών", ενώ η ονομασία αναφέρεται με την βυζαντινή ονομασία "Ο
Βάρος". Στο χωριό Βάρος συναντάμε όπως και στα περισσότερα χωριά της Λήμνου,
αρχοντικά του 19ου αιώνα μεγαλόπρεπα που αποδεικνύουν ότι ήταν θέρετρο πλουσίων
οικογενειών της Λήμνου. Στη
μικρή γραφική πλατεία υπάρχουν καφενεία-ταβερνούλες κάτω από την πλούσια σκιά
δέντρων.
ΒΑΣΙΛΙΚΑ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 71094
Διασχίζοντας το Πυρραίο δάσος με τα μεγάλα πεύκα, περνώντας την περιοχή
του Τσίγκου με τις πηγές και τα καθάρια νερά, θα συναντήσουμε το χωριό Βασιλικά.
Ονομάστηκαν έτσι, γιατί στα βυζαντινά χρόνια φιλοξενούσαν βασιλιάδες ή γιατί στην
περιοχή τους βρίσκονταν βασιλικά κτήματα. Πάντως είναι διαπιστωμένο ότι εδώ έμειναν
εξόριστοι η Ειρήνη η Αθηναία, ο Κωνσταντίνος ο Θ΄ ο Μονομάχος κ.α. Τα Βασιλικά
είναι ξακουστά για τα μεταλλεία λευκόλιθου, που σήμερα δεν είναι υπό εκμετάλλευση
και για το "Πυρραίον Ορος" ή "Πιτυώδες" όπως το ονομάζει ο Θεόφραστος, δηλαδή
το πευκοδάσος τους. Είναι επίσης σπάνιας ομορφιάς και οι καταρράκτες της περιοχής
της Μάκρης.
Σε όλη την έκταση των ανατολικών ακτών του Κόλπου της Καλλονής, έχουν
επισημανθεί αρχαία και βυζαντινά λείψανα οικισμών και ναών. Στην παραλιακή τοποθεσία
"Αγιος Παύλος" με το ομώνυμο παρεκκλήσιο, πιστεύεται από τους ντόπιους ότι εκεί
πρωτοβγήκε ο Απόστολος των Εθνών, για να κηρύξει στους Λεσβίους, τον λόγο του
Θεού. Πράγματι είναι διαπιστωμένο πως εκκλησία Αποστόλου Παύλου δεν υπάρχει άλλη
σ' ολόκληρη τη Λέσβο, εκτός βέβαια από αυτήν που χτίστηκε στον Πολιχνίτο πρόσφατα,
τη δεκαετία του 1960.
Μία από τις κόρες του γιου του Ηλιου, του Μάκαρος ή Μακάρεως, που
εκυρίευσε την Λέσβο ήταν η Πύρρα, της οποίας το όνομα πήρε η πόλη που χτίστηκε
στον μυχό και στην ανατολική πλευρά του ομώνυμου κόλπου του "Πυρραίου Ευρύπου"
του σημερινού Κόλπου Καλλονής. Η Πύρρα
καταποντίστηκε, ως λέγεται, από σεισμό κατά το έτος 231 π.Χ. μετά της Αγαμήδης
"μικρού παρ' αυτήν πολίσματος". Στον βυθό της θάλασσας φαίνονται λιμενικά έργα,
ίχνη ναού κ.α. που ελκύουν την περιέργεια αλλά και το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων.
Κατά τον Θουκιδίδη, κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου,
όταν ο Αθηναίος Πάχης πολιόρκησε την Μυτιλήνη, ο αρχηγός του Σπαρτιατικού στόλου
Σάλαιθος απεβιβάσθει στην Πύρραν και από εκεί μπόρεσε να εισέλθει στη Μυτιλήνη.
Γι' αυτό όταν ο Πάχης κατεδίωξε μέχρι το νησί της Πάτμου
τους Σπαρτιάτες, επιστρέφοντας καθυπέταξε την πόλη της Πύρρας.
Ακόμη από τον Θουκιδίδη αναφέρεται ότι κατά το τέταρτο έτος του Πελοποννησιακού
πολέμου οι Μυτιληναίοι κατέλαβαν αιφνιδιαστικά μεταξύ άλλων (Αντισσα-Ερεσός)
και την πόλη Πύρρα. Μετά την νικηφόρο μάχη του Μ. Αλεξάνδρου στον Γρανικό ποταμό,
ο Δαρείος κατέστησε Σατράπη της Μικράς Ασίας τον πολυμήχανο και θαρραλέο Ρόδιο
Στρατηγό Μέμνονα. Αυτός σκέφτηκε να μεταφέρει τον πόλεμο εκ της Ασίας στην Μακεδονία
και στη λοιπή Ελλάδα, για να φέρει σε δύσκολη θέση τον Μέγα Αλέξανδρο. Προς τούτο,
αφού με προδοσία εκυρίευσε την Χίο,
στη συνέχεια εύκολα καθυπέταξε, για λογαριασμό των Περσών, τις πόλεις της Λέσβου
μεταξύ των οποίων και την Πύρρα. Ευτυχώς κατά τη διάρκεια που πολιορκούσε τη Μυτιλήνη,
πέθανε από κάποια ασθένεια και στη συνέχεια τις πόλεις αυτές, καθώς και την Πύρρα,
ελευθέρωσε ο Ηγέλοχος ένας από τους ιππάρχους του Μ. Αλέξανδρου, που κατέσφαξε
τους τυράννους των.
Στην περιοχή της Αρχαίας Πύρρας, σήμερα εκτείνεται το μεγάλο αγρόκτημα-κληροδότημα
του Απόστολου Σημαντήρη, που ανήκει στα Φ.Κ.Μ., όπου υπάρχουν εγκαταστάσεις της
πρώην Γεωργικής Σχολής, στάβλοι, κατοικίες, αρχοντικά και όπου γίνονται με μεγάλη
επιτυχία βιολογικές καλλιέργειες, ιδίως ελαίων και ελαιόλαδου.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
ΒΑΤΟΥΣΣΑ (Χωριό) ΛΕΣΒΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22530 51224
Η Βατούσα είναι ένας από τους πέντε παραδοσιακούς οικισμούς της Λέσβου,
χαρακτηρισμένος από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η ιστορία της ξεκινά από τους υστεροβυζαντινούς
χρόνους. Η ονομασία της, κατά μία εκδοχή, προέρχεται από το επίθετο βατοέσσα που
σημαίνει περιοχή όπου αφθονούν οι βάτοι. Κατά μία εκδοχή, από τη σύνθεση του επιθέτου
«βατός» και της μετοχής «ούσα» που δίνει το όνομα Βατούσα.
ΒΡΙΣΑ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 61202
Η αρχαία πόλη υπολογίζεται ότι βρισκόταν νοτιοδυτικά της σημερινής,
στη θέση που είναι το εξωκλήσι της Αγίας Αικατερίνης. Το όνομά της λέγεται ότι
το πήρε από την Βρυσηίδα κόρη Ιερέως, για την οποία υπήρξε επεισόδιο μεταξύ Αχιλλέα
και Αγαμέμνονα στην παραλιακή περιοχή των Βατερών, όπου σε απόσταση 800 περίπου
μέτρων βρίσκεται ένα πηγάδι, που οι χωριανοί το ονομάζουν μέχρι σήμερα "Αχιλλειοπηγάδα",
δηλαδή πηγάδι του Αχιλλέα, γιατί όπως λέγεται, ο Αχιλλέας εκεί πότιζε τα άλογά
του. Στην περιοχή σώζεται επάνω στο λόφο, τετράπλευρος πύργος, διαστάσεων 18 χ
8 μέτρων και κάτω από το δάπεδό του παλιά δεξαμενή και σήραγγα που όπως θρυλείται
έβγαινε στη θάλασσα.
Αξιόλογο είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας Ζωοδόχου Πηγής,
που με εξαιρετική λεπτότητα εικονίζει παραστάσεις της παλαιάς και της καινής διαθήκης.
Η αμμουδερή παραλία των Βατερών
είναι εφάμιλλη της Κόπα Καμπάνα, έχει μήκος πλέον των 8 χιλιομέτρων και πλάτος
από 30 έως 50 μέτρα.
Πηγαίνοντας προς την περιοχή του Ακρωτηρίου του Αγίου
Φωκά, όπου υπάρχει αλιευτικό καταφύγιο και ψαροταβέρνες, συναντά κανείς τον
υδροβιότοπο του Αλμυροποτάμου,
όπου υπάρχουν πολλά είδη χελώνες, νερόφιδα και άλλα πουλιά και ζώα. Στον Αγιο
Φωκά υπάρχουν ερείπια του Ναού του Διόνυσου του Βρυσαγενούς, που είχε κτισθεί,
όπως αναφέρεται, από τον γενάρχη Μάκαρα.
Στη Βρίσα λειτουργούν, σύγχρονο ελαιοτριβείο, εργοστάσια κατασκευής
πλίνθων και άλλων κεραμικών. Τέλος θα πρέπει να εξαρθεί και να τονισθεί ιδιαιτέρως
ή ύπαρξη της Συλλογής Φυσικής Ιστορίας όπου φυλάσσονται τα παλαιοντολογικά ευρήματα
που είναι μοναδικής αξίας στον κόσμο.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
ΔΑΦΝΗ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 61346
Μεσόγειο χωριό με 190 κατοίκους. Το όνομα δόθηκε το 1955 από την ύπαρξη
δάφνης, σε αντικατάσταση του ξενόφερτου Σβέρδια. Τα Σβέρδια αναφέρονται από το
1284. Υπάρχει εκδοχή ότι μπορεί να προήλθε από τη λέξη συββεργίδα = τόπος με λυγαριές,
που πράγματι υπάρχουν στο χωριό.
Στην περιοχή της Δάφνης υπήρχε το μετόχι του χάρακα, όπου βρήκαν χροσόβουλα
αγιορείτικα, που περιέχουν την ονομασία Σεβεργίδια. Το μετόχι του Χαράκα πρέπει
να ήταν απ’ τα παλιότερα στο νησί και αυτό γιατί υπάρχει η παράδοση ότι
το είχε επισκεφθεί ο ´Αγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, ο ιδρυτής της Μ.
Λαύρας του Αγ. Όρους το 961 μ.Χ. Υπάρχει και λαγκαδιά με το όνομα Αγ. Αθανάσιος,
όπου ρέει μια πηγή που λέγεται ότι το νερό της ανέβλυσε όταν ο Αγ. Αθανάσιος ο
Αθωνίτης δίψασε και με το ραβδί του τρύπησε το χώμα. Ασυνήθιστο για το νησί είναι
το πευκοδάσος που υπάρχει στη διαδρομή.
Έξω από το χωριό υπάρχει υπόστεγη κρήνη κτισμένη το 1862, κάτω από
την αετωματική επίστεψη του κρουνού, έχουν αποδοθεί σε ανάγλυφο σύνολο - μαζί
με το έτος κτίσης - σταυρός, ημισέληνος συν άστρο και ρόδακας, υπομνηματίζοντας
τα δύο πρώτα την ελληνοτουρκική συμβίωση, με τον σταυρό όμως εμφανώς να δεσπόζει.
ΘΑΝΟΣ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 24018
Λέγεται πως το χωριό ιδρύθηκε από κάποιον Αθανάσιο - Θάνο - από τα
Θάνα της Αρκαδίας.
Η ερειπωμένη πάντως εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου αναφέρεται ως πατριαρχικό
κτήμα το 1321. Στην έξοδο του χωριού προς τη θάλασσα εντυπωσιακά είναι τα πλυσταριά
της Φάραγγας και του Μεγαλάκκου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Επαρχείου
Λήμνου.
ΚΑΛΛΙΟΠΗ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 41336
Μικρό χωριό με 357 κατοίκους 34 χλμ. ανατολικά της Μύρινας.
Πρωτοαναφέρεται το 1739 αλλά η ίδρυσή του αναφέρεται στον 12ο ή 13ο αιώνα, όταν
είχε αρχίσει η παρακμή της Ηφαιστείας.
Εκείνη την εποχή μετοίκησε από την Ηφαιστεία
η ιδρύτρια του χωριού Καλλιόπη ή Καλή, η οποία είχε αγρόκτημα στην περιοχή. Η
Καλλή ήταν πλούσια, αλλά κατά μία εκδοχή έφυγε διωγμένη από την Ηφαιστεία,
λόγω της απρεπούς διαγωγής της. Στο χωριό σώζεται ο μαρμάρινος τάφος της που φέρει
τη φράση "Ενθάδε κείται η δούλη του Θεού Καλλή". Ο αρχικός οικισμός
πιθανότατα βρισκόταν κοντύτερα στη θάλασσα στη θέση Αριόνες, όπου υπάρχουν ερείπια.
Η Αρειώνη αναφέρεται σαν οικισμός από το 1355. Από την Καλλιόπη καταγόταν ο θαλασσομάχος
του ’21 Γεώργιος Καπετανάκης. Ενώ στη περίοδο του καλοκαιριού οργανώνονται
ιπποδρομίες και αθλητικοί αγώνες.
ΚΑΣΠΑΚΑΣ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 61615
Ο Κάσπακας είναι ένα από τα ωραιότερα χωριά του νησιού. Ιδρύθηκε στα
τέλη του 11ου αιώνα ή στις αρχές του 12ου από το ναύαρχο του βυζαντινού στόλου
Κάσπακα σε κτήμα που του παραχώρησε ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α´ ο Κομνηνός.
Λέγεται πως εδώ κατέφυγε καταδιωκόμενος από Φράγκους και Βενετούς ο Αλέξιος Δούκας
Μούρτζουφλος, σφετεριστής του θρόνου της Κωνσταντινούπολης
και αυτοκράτορας το μοιραίο βράδυ της 12ης του Απρίλη του έτους 1204, που η Κωνσταντινούπολη
παραδινόταν στα χέρια των Σταυροφόρων. Το ακρωτήριο βόρεια του Κάσπακα φέρει το
όνομά του. Γνωστές παραλίες του χωριού ο ´Αγιος Γιάννης - πάνω στα βράχια
της ακτής είναι χτισμένο το ομώνυμο εκκλησάκι, οπωσδήποτε πριν από το 1858 - και
ο Καρβουνόλακκας. Φεύγοντας από τον Κάσπακα για τον Κορνό,
το εξωκκλήσι σήμερα του Αγίου Γεωργίου. Η γύρω έκταση αποτελούσε μετόχι της Μονής
του Αγίου Στεφάνου του Κασταμονίτου ήδη από το 1363. Καθώς το νερό ήταν άφθονο
εδώ στεγάστηκαν τα πλυσταριά του χωριού. Λίγες πέτρινες γούρνες ό,τι έχει απομείνει.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΚΑΤΑΛΑΚΚΟ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Μικρό παραδοσιακό χωριό με 126 κατοίκους. Η ονομασία Κατάλακκος =
βαθύς λάκκος οφείλεται στη θέση που είναι κτισμένο, στο βάθος μιας ρεματιάς. Πιθανόν
να πρόκειται για τον βυζαντινό Καταπόταμο που αναφέρεται το 1284 και το 1355 σε
έγγραφα.Είναι τόσο καλά κρυμμένο ώστε ο επισκέπτης αντικρίζει τα σπίτια όταν φθάσει
στο χείλος του υψώματος. Το χωριό αρχικά βρισκόταν στη βορινή παραλία του νησιού
στη θέση Γομάτι ή Γόματος και μεταφέρθηκε ώστε να προφυλάσσεται από τους πειρατές.Είναι
μια από τις καλύτερες παραλίες του νησιού, αμμώδης σ’ ολόκληρο το μήκος
του κόλπου. Μερικοί ταρσανάδες για τις βάρκες των ψαράδων χαρακτηρίζουν το τοπίο.
Το Γομάτι που είναι επίνειο του χωριού πήρε το όνομά του από τον βυζαντινό
στρατηγό Γόρματο, ο οποίος είχε κτήμα στην περιοχή. Το 1824 υπήρχε κάστρο στην
περιοχή με την ονομασία "Παλαιόκαστρο του Σφουγγαρά". Η ονομασία προδίδει
ότι το κάστρο υπήρχε από παλαιότερα. Σήμερα, σώζονται μόνο κάποια ερείπια. Ενδιαφέρον
στοιχείο του χωριού είναι η προσαρμογή των κτιρίων στις μεγάλες κλίσεις του εδάφους.
ΚΑΤΩ ΤΡΙΤΟΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 93451
ΚΟΝΤΙΑΣ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Ένα από τα μεγαλύτερα και ωραιότερα χωριά της Λήμνου,
με τον πευκόφυτο λόφο, τους μισοερειπωμένους ανεμόμυλους, τα πέτρινα σπίτια με
το χαρακτηριστικό τοπικό χρώμα. Στην είσοδο του Κοντιά υπάρχει μια σειρά από παλιούς
ανεμόμυλους με τους οποίους άλεθαν το σιτάρι. Η Λήμνος
- με το όνομα ανεμόεσσα - ήταν λογικό να έχει αναρίθμητους ανεμόμυλους, τόσο γιατί
φυσά συνεχώς δυνατός αέρας, όσο και επειδή ήταν πασίγνωστη για τις καλλιέργειες
του σιταριού. ´Αλλωστε ακόμα και σήμερα στην ελληνική γεωργία από τα καλύτερα
υβρίδια σιταριού ονομάζεται Λήμνος. Παλαιότερα καλλιεργούσαν και βαμβάκι μόνο
που η νέα τεχνολογία των αρδεύσεων οδήγησε - στη Λήμνο το νερό δεν είναι άφθονο
- στην εγκατάλειψή του.
Έχει πληθυσμό 550 κατοίκους, ενώ το καλοκαίρι συγκεντρώνει ντόπιους
ξενιτεμένους από την Αυστραλία
και τη Νότια Αφρική. Το όνομα
του χωριού προήλθε από τον Βυζαντινό γαιοκτήμονα της περιοχής Κοντέα, που η παράδοση
τον θέλει Πελοποννήσιο στην καταγωγή. Το χωριό αρχικά βρισκόταν κοντά στην θάλασσα
και εγκαταλείφθηκε λόγω των πειρατών γύρω στο 1600. Στη παλιά περιοχή απομένει
μόνο το μεσαιωνικό κάστρο με το όνομα Παλαιόκαστρο του Κοντέα.
ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΙ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 41328
Μεσόγειο κεφαλοχώρι, με πέτρινα σπίτια, χτισμένο σε μεγάλο κάμπο κοντά
στις ακτές του κόλπου της Πουρνιάς ανάμεσα σε δύο μικρές γραφικές λίμνες, στην
Αλυκή ή Ασπρολίμνη Βόρεια
και Νότια τη Χορτολίμνη.
Παρόλο που δεν είναι γνωστές είναι από τους πλουσιότερους ελληνικούς υγροβιότοπους.
Να αναφέρουμε ότι φιλοξενούν ακόμη και φλαμίγγος. Το χωριό πρωτοαναφέρεται το
1739 αλλά σίγουρα υπήρχε από τα χρόνια της άλωσης το 1453. Πήρε το όνομά του από
τον γαιοκτήμονα Κοντόπουλο, που είχε τα κτήματά του στην περιοχή. Στο κέντρο του
χωριού και στην όμορφη πλατεία πλαισιωμένη από τα παραδοσιακά σπίτια υπάρχουν
καφετέρια, ψησταριά και γραφικά καφενεδάκια.
Στην περιφέρεια του χωριού υπήρχαν αρκετοί μικροί οικισμοί που ορισμένοι
αναφέρονται από τα βυζαντινά χρόνια. Τέτοιοι ήταν, η Δημοσιά, ο ´Αγιος
Αλέξανδρος κοντά στην περιοχή Χλόη, όπου αναφέρεται η ύπαρξη μοναστηριού (μονή
της Χλόης) το 1320, ο ´Αγιος Νικόλαος και άλλοι. Οι πρώτοι κάτοικοι ήλθαν
από την Ηφαιστία, τον Κότσινο
και το ´Αγιο Υπάτιο. Σώζονται αρκετά αξιόλογα αρχοντικά που δείχνουν τον
πλούτο και την ομορφιά, και την πλούσια παράδοση της λαξευμένης πέτρας.
ΚΟΡΝΟΣ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 61230
Σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του βουνού Σκούρα, βρίσκεται το χωριό Κορνό
με 270 κατοίκους.Τα ψηλά δέντρα, τα τρεχούμενα νερά και η θέση όπου είναι χτισμένος
ο οικισμός δημιουργούν ένα τοπίο που δεν θυμίζει την υπόλοιπη άνενδρη και επίπεδη
Λήμνο. Το χωριό οφείλει την
ονομασία του στη βρύση (κρούνο). Σώζονται δύο, η μία χτισμένη το 1902 και ανακαινισμένη
το 1993, βρίσκεται στη πλατεία του χωριού, ενώ η δεύτερη στέκει εντυπωσιακά στην
είσοδο του χωριού. Και οι δύο ανήκουν στις κρήνες με συμπαγή πρόσοψη. Οι κρήνες
αυτού του τύπου χαρακτηρίζονται από έλλειψη υπόστεγου χώρου. Αντί αυτού, εμφανίζουν
στην πρόσθια όψη τους συμπαγές κατακόρυφο μέτωπο, από όπου προβάλλει ο κρούνος.Η
παράδοση λέει ότι σαν χωριό υπήρχε από το 1500 περίπου. Πρωτοαναφέρεται το 1361,
με την ονομασία Κορωνός. Υπάρχει πάντως μία πιθανότητα το όνομα να αντιστοιχεί
στον οικισμό Κουρούνι της
περιοχής Αγ. Δημητρίου.
Ο Κορνός, επί τουρκοκρατίας ήταν δήμος με 2.000 κατοίκους, και ευημερούσε.
Αυτό αποδεικνύεται από τα όμορφα παλιά αρχοντικά. Από εδώ κατάγονται πολλοί ευεργέτες
του νησιού, κυρίως Αιγυπτιώτες μετανάστες. Στην πλατεία του χωριού κάτω από τη
σκιά των δέντρων υπάρχουν καφενεία - ταβερνούλες που μπορεί κάποιος να ξαποστάσει.
Αξιόλογες είναι οι εκκλησίες του Αγ. Ανδρέα και της Κοίμησης της Θεοτόκου χτισμένες
τον 19ο αιώνα με αξιόλογες γύψινες διακοσμήσεις. Ενώ στα πανηγύρια του Προφήτη
Ηλία στις 20 Ιουλίου, της Παναγίας στις 23 Αυγούστου και του Αγίου Ανδρέα στις
30 Νοεμβρίου μπορεί κάποιος να διασκεδάσει με τοπικούς χορούς. Μπορεί κανείς να
κολυμπήσει στις παραλίες Αγ. Γιάννη και Ρωμέϊκο
Γιαλό, συνδυάζοντας το μπάνιο, την άθληση και το καλό φαγητό στα γραφικά ταβερνάκια.
Στο Κορνό λειτουργεί η βιοτεχνία ζαχαρωδών προϊόντων του "Αχιλλαδέλη"
με προϊόντα γλυκά κουταλιού, χαλβά, μαστίχα, ταχίνι. Το ούζο διαφέρει από το τσίπουρο
ή ρακί στην πρώτη ύλη. Για το ούζο - το οποίο επίσης παράγεται στη Λήμνο
- φέρνουν καθαρό οινόπνευμα και στη συνέχεια το αποστάζουν με αρωματικά φυτά όπως
ο γλυκάνισος που παράγεται και στη Λήμνο. Όμως το τσίπουρο ή το ρακί διαφέρει
γιατί σ' αυτό χρησιμοποιούν τα υπολείμματα της αλκοολικής ζύμωσης. Σε ένα νησί
στο οποίο παράγεται μεγάλη ποσότητα κρασιού είναι λογικό μετά από τον τρύγο να
χρησιμοποιούν ό,τι μένει για την παραγωγή τσίπουρου.
Γι’ αυτό και από 10 Οκτωβρίου μέχρι 10 Νοεμβρίου επιτρέπεται,
μετά από άδεια, η απόσταξη για οικιακή χρήση τσίπουρου. Η διαδικασία αυτή διατηρείται
για χρόνια σχεδόν, χωρίς αλλαγές, με τα καζάνια και τους αποστακτήρες να μην έχουν
αλλάξει.
ΛΑΜΠΟΥ ΜΥΛΟΙ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 93444
ΛΕΠΕΤΥΜΝΟΣ (Χωριό) ΛΕΣΒΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22530 55062
ΛΙΒΑΔΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 92451
Το Λιβαδοχώρι αναφέρεται σε χρυσόβουλο το 1355 ως Λιβατοχώριο ή Λιβαδοχώριον.
Αναπτύχθηκε γρήγορα, αφού βρίσκεται στο κέντρο μιας εκτεταμένης πεδιάδας. Μέρος
της σημασίας του πρέπει να οφείλεται στο γειτονικό Μοναστήρι του Αγίου Παύλου,
όπου είχε μεταφερθεί προσωρινά η Μητρόπολη της Λήμνου
μετά το 1390 και πριν από το 1447 και που κατείχε 3000 στρέμματα, τα ευφορότερα
του νησιού. Λέγεται πως ο ίδιος ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος παραχώρησε το μοναστήρι
στους Λημνιούς προκειμένου να καλύψουν με τα έσοδά του εκπαιδευτικούς και εκκλησιαστικούς
σκοπούς. Στις αρχές του 19ου αιώνα με σουλτανικό φιρμάνι παραχωρήθηκε στη χριστιανική
κοινότητα του νησιού. Έκτοτε διοικείται από Παλλημνιακή Επιτροπή.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΛΙΣΒΟΡΙ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 71115
Ο οικισμός είναι γεμάτος ζωντάνια. Οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως
με την καλλιέργεια της γης. Εδώ παράγεται ακόμη η γλυκάνησος, αρωματικό φυτό που
οι σπόροι του χρησιμοποιούνται στην παρασκευή ούζου. Εδώ βγαίνουν τα πιο αρωματικά
λάδια της Λέσβου. Λέγεται ότι στην περιοχή "Τέμενος" υπάρχουν τα αρχαιότερα ελαιόδεντρα
του νησιού. Παράγονται ακόμη κρεμμύδια, τριφύλλια και κτηνοτροφικά προϊόντα, ενώ
είναι ξακουστά τα παξιμάδια και τα ψωμιά που γίνονται από ντόπια σιτάρια.
Στη θέση "Κουρτήρ" έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη ερειπίων καταποντισμένων
λιμενικών εγκαταστάσεων. Στην περιοχή βρέθηκαν όστρακα που μαρτυρούν την άνθηση
Μυκηναϊκού πολιτισμού στη Λέσβο. Στη θέση "Σκαμιούδι" υπάρχουν ερείπια Βυζαντινού
οχυρού. Υπάρχουν όμως και σύγχρονα κέντρα διασκεδάσεως με ενοικιαζόμενα δωμάτια
κ.λ.π.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
ΛΟΥΤΡΑ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 91233
Βρίσκονται σε απόσταση 8,8 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά της Μυτιλήνης
και σε υψόμετρο 75 μέτρων, χωρίς να έχουν καμιά οπτική επαφή με το ανοιχτό πέλαγος,
προφανώς εξαιτίας του φόβου των πειρατικών επιδρομών. Καταγράφονται για πρώτη
φορά σε οθωμανικό κατάστιχο του 1548. Τα ερείπια οικισμού όμως που βρίσκονται
στη θέση «Παλιόλουτρο» και το ψηφιδωτό που είχε εντοπισθεί στα θεμέλια της παλαιοχριστιανικής
βασιλικής των «Τσεσμέδων», ενισχύουν την υπόθεση για μια συνεχή οικιστική παρουσία
στην περιοχή τουλάχιστον από τους πρώτους βυζαντινούς χρόνους και μετά. Είναι
το μοναδικό χωριό του διευρυμένου Δήμου
Μυτιλήνης με πρόσβαση στον κόλπο της Γέρας,
με τον οποίο έχει μερική οπτική επαφή. Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται
153 χριστιανικές οικογένειες και 5 μουσουλμανικές, ενώ το 1908 οι οικογένειες
είναι περίπου 370, χωρίς να αναφέρονται μουσουλμάνοι κάτοικοι. Το 1928 απογράφηκαν
2.004 κάτοικοι, συμπεριλαμβανομένων και των προσφύγων της Μικράς
Ασίας, που κατέκλυσαν το 1922 την ευρύτερη περιοχή. Μεταπολεμικά ο πληθυσμός
μειώθηκε. Το 1951 το χωριό είχε 1.538 κατοίκους και το 1971 1.488. Η εκκλησία
του χωριού που τιμάται στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου, είναι ρυθμού βασιλικής και
ιδρύθηκε εκ βάθρων το 1815 στη θέση μικρότερου ξύλινου ναού. Σημαντική ιστορική
στιγμή της περιοχής ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος, οπότε ολόκληρος ο κόλπος της Γέρας
μετατράπηκε σε φυσικό αγκυροβόλιο του αγγλογαλλικού στόλου και η περιοχή των Λουτρών
σε ένα απέραντο στρατόπεδο. Στόχος των συμμάχων ήταν η εκπόρθηση των Δαρδανελίων,
που όμως δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Απομεινάρια από ένα γαλλικό νεκροταφείο εκείνης
της εποχής σώζονται μέσα σε ελαιώνα στο χωματόδρομο που ενώνει το χωριό με τη
σκάλα.
ΜΕΓΑΛΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΠΛΩΜΑΡΙ
Τηλέφωνο: +30 22520 92302
ΜΗΘΥΜΝΑ (Κωμόπολη) ΛΕΣΒΟΣ
Η Λέσβος είναι
το μεγαλύτερο από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Με εμβαδό 1.630 τ.χλμ. είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας.
Η πόλη της Μήθυμνας - ο σημερινός Μόλυβος - βρίσκεται στο βορειοδυτικό
άκρο του νησιού. Η ύπαρξη φυσικού λιμανιού στο σημείο ακριβώς αυτό πρέπει οπωσδήποτε
να είχε ιδιαίτερη σημασία ως προς την εκλογή της θέσης για την ίδρυσή της.
Ο ορεινός όγκος του Λεπέτυμνου
(968 μ.) καλύπτει το σύνολο της βόρειας χερσονήσου της Λέσβου.
Στην πλούσια βλάστηση της περιοχής κυριαρχεί η ελιά.
Το κλίμα του Μόλυβου είναι το εύκρατο κλίμα του Αιγαίου
με τους ήπιους γενιά χειμώνες. Μέση μηνιαία θερμοκρασία το χειμώνα 8° έως
12° C και το καλοκαίρι 23° έως 27° C. Το χειμώνα επικρατούν οι νότιοι
άνεμοι, ενώ το καλοκαίρι κυρίως οι βόρειοι. Η ετήσια ηλιοφάνεια ξεπερνάει πολλές
φορές τις 3000 ώρες.
Έδρα της ομώνυμης
επαρχίας, η Μήθυμνα, αποτελεί σήμερα διοικητικά, μαζί με το μικρό ορεινό χωριό
Βαφειός και την παραθαλάσσια
περιοχή της Εφταλούς το Δήμο
της Μήθυμνας.
Σημαντικός παράγοντας της τοπικής οικονομίας είναι η ελαιοκαλλιέργεια,
ενώ τελευταία παρατηρείται επίσης και ανάπτυξη της προβατοτροφίας. Σημαντική επίσης
πηγή εσόδων των κατοίκων είναι και η αλιεία.
Η απασχόληση των κατοίκων είναι μικτή και αλλάζει εποχιακά έτσι παράλληλα
με τις γεωργικές και άλλες απασχολήσεις οι περισσότεροι από τους Μολυβιάτες ασχολούνται,
κατά τους καλοκαιρινούς ιδιαίτερα μήνες με τον τουρισμό, ο οποίος σημείωσε μέσα
στην τελευταία εικοσαετία αλματώδη ανάπτυξη. Στο Μόλυβο ο παραδοσιακός χαρακτήρας
του οικισμού, η οργανωμένη κοινωνική ζωή, η αυθόρμητη φιλοξενία των κατοίκων ασκούν
ιδιαίτερη έλξη στον οποιοδήποτε επισκέπτη, έτσι που να αποτελεί σήμερα η πόλη
ένα από τα σημαντικότερα θέρετρα της Ελλάδας.
Σε απόσταση 4χλμ. βορειοανατολικά από το Μόλυβο βρίσκεται η Εφταλού,
με τις όμορφες ακρογιαλιές και την απέραντη θέα προς τη Μ.
Ασία. Εκεί είναι και η οικία του Ηλία Βενέζη όπως επίσης και ο τάφος του Αργύρη
Εφταλιώτη. Στην Εφταλού υπάρχει
χλωριούχος ραδιενεργός πηγή με δυνατότητες για ανάπτυξη και θεραπευτικού επίσης
τουρισμού.
Με αφετηρία το Μόλυβο μπορεί κανείς να επισκεφθεί και άλλα κοντινά
μέρη του νησιού όπως την Πέτρα
με την περίφημη εκκλησία της Παναγίας, την ´Αναξο
με την ωραία αμμουδιά, την Αγία
Παρασκευή, τη Συκαμινιά,
όπου αφθονεί το φρέσκο ψάρι ή ακόμα και να πραγματοποιήσει το γύρο της Λέσβου
με ημερήσιες εκδρομές.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1999) της Περιφέρειας
Βορείου Αιγαίου - Δήμου
Μήθυμνας.
ΜΟΡΙΑ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 31537
Βρίσκεται σε απόσταση 6,8 χιλιομέτρων από τη Μυτιλήνη,
χτισμένη σε υψόμετρο 30 μέτρων. Με τις σημερινές γεωμορφολογικές συνθήκες υπάρχει
μερική οπτική επαφή με τη θάλασσα. Την ασφάλεια του χωριού σε περίπτωση πειρατικής
επιδρομής φαίνεται πως εξασφάλιζε η ύπαρξη των πύργων, αρκετοί από τους οποίους
σώζονται σήμερα 500 μ. πριν από την είσοδο του χωριού, όπως π.χ. ο πύργος του
Κουρτζή. Η παλαιότερη αναφορά για το χωριό βρίσκεται σε οθωμανικό φορολογικό κατάστιχο
του 1548. Στο χωριό κατοικούσαν μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα και λίγοι μουσουλμάνοι.
Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται 260 χριστιανικές οικογένειες, ενώ
το 1908 το χωριό διαθέτει περί τις 460 οικογένειες, όλες χριστιανικές. Το 1928
απογράφηκαν 2.235 κάτοικοι και το 1971 1.463. Το χωριό διαθέτει δύο εκκλησίες,
του Αγίου Βασιλείου, στην είσοδο του χωριού, που χτίστηκε το 1769 σε ρυθμό βασιλικής
και του Αγίου Δημητρίου στην κορυφή υπερυψωμένου λόφου, που χτίστηκε το 1889 στη
θέση παλιού παρεκκλησίου. Δίπλα στον Αγιο Δημήτριο βρίσκεται το κτίριο του Γυμνασίου,
που λειτούργησε από το 1848 ως αρρεναγωγείο, συνεχίζοντας τη λειτουργία του παλιού
δημοτικού σχολείου. Ομως σήμα κατατεθέν του χωριού αποτελούν χωρίς αμφιβολία οι
αψίδες του ρωμαϊκού υδραγωγείου που βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το χωριό,
μέσα σε κατάφυτη από ελιές κοιλάδα.
ΜΟΥΔΡΟΣ (Κωμόπολη) ΛΗΜΝΟΣ
Ο Μούδρος μέχρι το 1914 αποτελούσε Δήμο. Συνεχίζει να είναι το εμπορικό
κέντρο της Ανατολικής Λήμνου.
Αναφέρεται ως οικισμός το 1355, το 1380 περίπου αποτελούσε μετόχι της Μονής
Βατοπεδίου. Το 18ο αιώνα έσωζε δυο κάστρα: Αυτό του Μούδρου και αυτό που ο
Μέγας Στρατοπεδάρχης Αστράς "Δούκας και Κεφαλή της Λήμνου" το 1361-1362
χάρισε στη Μονή Βατοπεδίου.
Σήμερα διαθέτει δύο εκκλησίες: Των Ταξιαρχών που μάλλον χτίστηκε το 1370 και της
Ευαγγελίστριας που χτίστηκε το 1904. Ο Μούδρος οφείλει τη σημασία του κυρίως στο
λιμάνι. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου, αν όχι
το καλύτερο. Ο κόλπος του Μούδρου, προστατευμένος από τους βορείους ανέμους και
από τα ρεύματα των Δαρδανελλίων,
είναι πλωτός ακόμα και από μεγάλα θωρηκτά. Αυτό και μόνο του δίνει σπουδαία στρατηγική
σημασία. Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους αποτέλεσε ορμητήριο του Παύλου Κουντουριώτη
- δική του δωρεά είναι ο Επιτάφιος της Ευαγγελίστριας. Την περίοδο 1914-16 ήταν
ναυτική βάση των Συμμάχων για τις επιχειρήσεις της Καλλίπολης
και των Δαρδανελλίων, αλλά
και βάση του ανεφοδιασμού τους. Αγκυροβόλησαν τότε στον κόλπο ως και 500 πλοία
και φιλοξενήθηκαν στην περιοχή ως και 30.000 στρατιώτες. Η παρουσία τους συντέλεσε
τότε στην άνθιση του εμπορίου. Λίγο έξω από το Μούδρο, προς το Ρουσσοπούλι,
το συμμαχικό νεκροταφείο. Εδώ βρίσκονται θαμμένοι νεκροί από τον Α´ παγκόσμιο
πόλεμο κατά συστάδες, ανάλογα με την εθνικότητά τους.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΜΥΡΙΝΑ (Κωμόπολη) ΛΗΜΝΟΣ
Στη Μύρινα υπάρχουν υπηρεσίες της Περιφέρειας Β. Αιγαίου και της Νομαρχιακής
Αυτοδιοίκησης Λέσβου, το επαρχείο Λήμνου, ο Δήμος
Μύρινας, η Αστυνομία, το Νοσοκομείο Λήμνου επανδρωμένο με ιατρικό, νοσηλευτικό,
διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό που θεωρείται από τα καλύτερα του Αιγαίου,
υπάρχουν διάφορες Τράπεζες, όπως Εθνική, Εμπορική, ALPHA Τράπεζα, Πειραιώς, Αγροτική,
η ΔΟΥ Λήμνου με την Τράπεζα Ελλάδος και προσεχώς πρόκειται να λειτουργήσει Γενική
Τράπεζα.
Όσον αφορά τα εκπαιδευτήρια της πόλης λειτουργούν ένας κρατικός και
ένας ιδιωτικός παιδικός σταθμός, 4 νηπιαγωγεία, 3 δημοτικά σχολεία,1 Γυμνάσιο,
1 Ενιαίο Λύκειο, 1 Τ.Ε.Ε , 1 ΙΕΚ με αντίστοιχα γραφεία πρωτοβάθμιας και δευτοροβάθμιας
εκπαίδευσης. Ιδρύθηκε με υπουργική απόφαση τον περασμένο Ιούνιο Πανεπιστημιακή
Σχολή, τμήμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Γεωργικής Ανάπτυξης και βιοτεχνολογίας
και πρόκειται να λειτουργήσει στα προσεχή χρόνια. Η Μύρινα συνδέεται ακτοπλοϊκά
με Πειραιά, Λαύριο,
Ραφήνα, Μυτιλήνη,
Αγιο Ευστράτιο, Θεσσαλονίκη,
Βόλο, Καβάλα,
Σαμοθράκη, Αλεξανδρούπολη.
Το καλοκαίρι τα δρομολόγια πυκνώνουν ενώ το χειμώνα υπάρχει πρόβλημα λόγω αραίωσης
των δρομολογίων. Όμως, οι κάτοικοι εξυπηρετούνται καθημερινά με τα αεροπλάνα για
Αθήνα και κάποιες ημέρες
της Εβδομάδας με Θεσσαλονίκη και Μυτιλήνη κι ως τη Ρόδο.
Το αεροδρόμιο της Λήμνου
θεωρείται από τα καλύτερα κι ασφαλέστερα της Ελλάδος.
ΜΥΤΙΛΗΝΗ (Πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Πάνω σε εφτά καταπράσινους λόφους ριζωμένους στην καρδιά του Αιγαίου,
απλώνεται η Μυτιλήνη, πρωτεύουσα της Λέσβου,
μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ελλάδας,
με ιστορία που αρχίζει από την 3η χιλιετηρίδα π.Χ.
Η σημερινή Μυτιλήνη με 30 χιλ. περίπου κατοίκους, είναι χτισμένη πάνω
στα ερείπια της ομώνυμης αρχαίας πόλης, που γέννησε σπουδαίες πνευματικές προσωπικότητες,
όπως τον Πιττακό, έναν από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας και τους μεγαλύτερους
λυρικούς ποιητές όλων των εποχών, Σαπφώ (700-600 π.Χ.) και Αλκαίο (640-560 π.Χ.).
Η παράδοση συνεχίζεται ως τις μέρες μας με το Νομπελίστα ποιητή, Οδυσσέα
Ελύτη (1911-1996).
Ένας περίπατος στις γραφικές γειτονιές, την προκυμαία και την παραδοσιακή
αγορά, από το Αρχαίο Λιμάνι της Επάνω Σκάλας, μέχρι το Κιόσκι και τη Σουράδα,
δίνει την ευκαιρία στον επισκέπτη να διαπιστώσει τη ζεστή φιλοξενία των κατοίκων
και να θαυμάσει τα πανέμορφα διατηρητέα αρχοντικά διαφόρων αρχιτεκτονικών ρυθμών.
Την πόλη κοσμούν ωραίες εκκλησίες από τις οποίες ξεχωρίζουν η Μητρόπολη
(17ος αιώνας) με το γοτθικού ρυθμού κωδωνοστάσιο και ο επιβλητικός ´Αγιος
Θεράπων (1880). Η Μονή
Αγίου Ραφαήλ βρίσκεται μόλις 12 χλμ. από την πόλη σε ελαιόφυτη έκταση των
Καρυών Θερμής.
Η Μυτιλήνη είναι έδρα του Υπουργείου
Αιγαίου και του Πανεπιστημίου
Αιγαίου. Διαθέτει Διεθνές αεροδρόμιο
και κεντρικό λιμάνι. Έχει συγκοινωνιακές διασυνδέσεις (ατμοπλοϊκές και αεροπορικές)
με Αθήνα, Πειραιά,
Θεσσαλονίκη, Βόλο,
Καβάλα, Αλεξανδρούπολη
και τα νησιά Λήμνο, Χίο
Σάμο, Ικαρία,
Κω, Ρόδο,
Κρήτη κ.α.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Επιτροπής Τουρισμού Δήμου
Μυτιλήνης.
ΝΕΑ ΚΟΥΤΑΛΗ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 92383
Η Νέα Κούταλη είναι προσφυγικό χωριό. Δημιουργήθηκε το 1926, όταν
351 κάτοικοι από το νησί Κούταλη της Προποντίδας
εγκαταστάθηκαν εδώ. Σφουγγαράδες στην πατρίδα τους, συνέχισαν και εδώ την πατροπαράδοτη
τέχνη. Κατέβαιναν παλιότερα μέχρι τις ακτές της βόρειας Αφρικής. Διάσημος συντοπίτης
τους ο Παναγής ο Κουταλιανός, παλαιστής και αρσιβαρίστας στα τέλη του περασμένου
αιώνα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΝΕΕΣ ΚΥΔΩΝΙΕΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 94027
ΠΑΛΑΙΟΚΗΠΟΣ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 82368
ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΠΛΩΜΑΡΙ
Τηλέφωνο: +30 22520 93330
ΠΑΜΦΙΛΑ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 31261
Τα Πάμφιλα είναι το βορειότερο χωριό του διευρυμένου Δήμου της Μυτιλήνης.
Απέχουν 7 χιλιόμετρα από τη Μυτιλήνη
και είναι χτισμένα σε υψόμετρο 50 μ. από τη θάλασσα. Με τις σημερινές γεωμορφολογικές
συνθήκες υπάρχει μερική οπτική επαφή με τη θάλασσα, γεγονός που προκαλεί ερωτηματικά
σχετικά με την ασφάλεια του χωριού σε περίπτωση πειρατικής επιδρομής. Φαίνεται
όμως ότι την έλλειψη οχυρού, στο οποίο θα κατέφευγαν οι κάτοικοι σε μια τέτοια
περίπτωση, αναπλήρωνε η ύπαρξη των λεγόμενων πύργων. Τέτοιου είδους πύργοι θεωρούνται
οι σωζόμενες σήμερα κατοικίες του Χατζησάββα, των Βοστάνηδων και του Σάλτα. Πρόκειται
για πολυώροφα (συνήθως τριώροφα), σχεδόν τετράγωνης κάτοψης κτίρια, που είναι
χτισμένα στις παρυφές του χωριού ή και μέσα σ’ αυτό με σαφή αμυντικό προσανατολισμό.
Η παλαιότερη μέχρι στιγμής αναφορά για το χωριό γίνεται το 1566/7
και βρίσκεται στη «Λεσβιάδα Ωδή» του Σταυράκη Αναγνώστη, ο οποίος αντέγραψε από
τον απολεσθέντα παλαιότερο κώδικα της Μητροπόλεως Μυτιλήνης σχετικό κατάλογο των
υπαγομένων στη Μητρόπολη χωριών. Η φορολογική απογραφή του 1840 κατέγραψε 186
οικογένειες, όμως ο πραγματικός πληθυσμός πρέπει να ήταν μεγαλύτερος. Κατά το
1849 τα Πάμφιλα διέθεταν 300 περίπου σπίτια και το 1908 550, όλα χριστιανικά.
Η πρώτη επίσημη ελληνική απογραφή του 1928, κατέγραψε στο χωριό έναν πληθυσμό
2.198 κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων και των προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Μεταπολεμικά
ο πληθυσμός έπεσε και έφτασε το 1971 στους 1.482.
Κέντρο αναφοράς του χωριού είναι ασφαλώς ο εντυπωσιακός ναός της Αγίας
Βαρβάρας, ρυθμού βασιλικής, ο οποίος άρχιζε να χτίζεται στη θέση παλαιότερου μικρότερου
ναού το 1859 και ολοκληρώθηκε το 1881, οπότε έγιναν και τα εγκαίνιά του.
Στην είσοδο του χωριού βρίσκεται το καλλιμάρμαρο «Βοστάνειο» δημοτικό
σχολείο, χτισμένο στα 1928 με χορηγία των Παναγιώτη και Γεωργίου Βοστάνη, το οποίο
και διαδέχθηκε επάξια το ταπεινό δημοτικό σχολείο, το αναφερόμενο από το 1840.
ΠΑΝΑΓΙΑ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 94206
Γύρω στο 1866 ορισμένες οικογένειες έφυγαν από τον Αγιο Υπάτιο και
εγκαταστάθηκαν στην Παναγιά. Το 1865 είχε χτιστεί η εκκλησία τοης Παναγίας πάνω
στα ερείπια μιας παλιότερης εκκλησίας, της Παναγίας της Σεργουνιώτισσας.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΠΑΝΑΓΙΟΥΔΑ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 31282
Η ολοκληρωτική καταστροφή του Αφάλωνα από τον σεισμό της 23ης Φεβρουαρίου
του 1867, αλλά και ο φόβος για ένα νέο ισχυρό σεισμό, είχαν ως αποτέλεσμα την
μετοικεσία αρκετών Αφαλωνιατών στη γειτονική παραθαλάσσια περιοχή «Μακρύς γιαλός».
Στη θέση αυτή ιδρύθηκε ένας νέος οικισμός, ο «Νέος Αφάλων» ή «Νεοχώριον», ο οποίος
γρήγορα θα μετεξελιχθεί στο χωριό Παναγιούδα. Το 1874 καταγράφονται 40 σπίτια
στην Παναγιούδα και το 1908 60 οικογένειες. Το 1928 απογράφηκαν 697 κάτοικοι,
συμπεριλαμβανομένων και των Μικρασιατών προσφύγων που αθρόοι κατέκλυσαν το 1922
την περιοχή, ιδρύοντας στη συνέχεια προσφυγικό συνοικισμό στον παρακείμενο οικισμό
του Καλαμιάρη. Το 1971 απογράφηκαν 707 κάτοικοι και το 1981 667.
Ο ναός της Παναγιούδας, σήμα κατατεθέν του χωριού, είναι αφιερωμένος
στη Γέννηση της Θεοτόκου. Ασφαλώς η επιλογή του ονόματος της εκκλησίας έπαιξε
αποφασιστικό ρόλο και στην ονομασία που δόθηκε τελικά και στο ίδιο το χωριό. Ο
σημερινός ναός, με έντονα τα στοιχεία του μπαρόκ, ιδίως στον τρούλο, κατασκευάστηκε
στις αρχές του 20ού αιώνα (γύρω στα 1908), με βάση αρχιτεκτονικό σχέδιο του Αργυρίου
Αδαλή και στη θέση παλιότερου μικρότερων διαστάσεων ναού. Η ομοιότητά του άλλωστε
με το πιο σημαντικό ίσως έργο του Αδαλή, τον Αγιο Θεράποντα της Μυτιλήνης, είναι
προφανής.
ΠΕΔΙΝΟ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 92435
Το Πεδινό ή ο Πισπέραγος, όπως παλιά ονομαζόταν αναφέρεται σε χρυσόβουλο
ήδη το 1393 όταν περιγράφονται οι ιδιοκτησίες της Μονής
Παντοκράτορος στην περιοχή. Ήταν από τα χωριά της Λήμνου
που τον περασμένο αιώνα διέθεταν ιστιοφόρα. Καταστράφηκε με τους σεισμούς του
1968. το χωριό τότε χτίστηκε στην περιοχή της Νέας
Κούταλης. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, τα σπίτια του παλιού χωριού - με θαυμάσιους
κήπους - ανακατασκευάζονται και κατοικούνται και πάλι.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΠΛΑΚΑ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 94240
Η Πλάκα είναι επίσης ένα από τα νεώτερα χωριά του νησιού. Ιδρύθηκε
μόλις το 19ο αιώνα. Βορειοανατολικά του χωριού η χερσόνησος του Αη-Γιάννη. Εδώ
τοποθετείται το Βρυόκαστρο ή Παλαιόκαστρο, όπου υποτίθεται ότι αποβιβάστηκε ο
Κριτόβουλος ο Ίμβριος όταν το νησί καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Στις ξέρες των
Μυθώνων είναι βυθισμένη μια αρχαία πολιτεία. Τα ερείπια των σπιτιών και των πλακόστρωτων
δρόμων διακρίνονται καθαρά. Πιστεύεται πως πρόκειται για την Ομηρική Χρύση που
βυθίστηκε το 197 π.Χ., κατά τον Παυσανία. Εκεί, σύμφωνα με το μύθο, το φίδι δάγκωσε
τον ήρωα του τρωικού πολέμου Φιλοκτήτη. Η πιο όμορφη από τις σχετικές παραδόσεις
θέλει τον ήρωα να γιατρεύεται από τη θαυματουργή λάσπη από τη θέση Ρουσούνια στον
Αγιο Χαράλαμπο. Η λάσπη πάντως υπήρξε ιδιαίτερα αποτελεσματική για τις ισχυαλγίες
και τους ρευματισμούς. Η χριστιανική εκδοχή υποστηρίζει πως η ρίζα του δέντρου
που βρίσκεται κοντά στην εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους έφτασε μόνη της από τη
θάλασσα, έχοντας πάνω της την εικόνα του Αγίου. Από τη ρίζα αυτή, που αν και βρέχεται
από τη θάλασσα δεν σαπίζει, αναβρύζει το αγίασμα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΠΛΑΤΥ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 24120
Ο Πλατύς τείνει τα τελευταία χρόνια να εξελιχτεί σε προάστιο της Μύρινας,
καθώς πολλοί Μυριναίοι χτίζουν τα σπίτια τους "στο δρόμο προς τον Πλατύ".
Αλλωστε, οι παραλίες του χωριού χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης και είναι ίσως οι
πιο πολυσύχναστες της Λήμνου. Ο Πλατύς αναφέρεται για πρώτη φορά σε χρυσόβουλο
αυτοκρατορικό του έτους 1355 με το οποίο παραχωρείται στην Αγιορείτικη μονή της
Φιλοθέης.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΠΛΩΜΑΡΙ (Κωμόπολη) ΛΕΣΒΟΣ
Το Πλωμάρι είναι η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Λέσβου
και πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και βρίσκεται 42 χλμ. ΝΔ της Μυτιλήνης.
Ολόκληρη η περιφέρεια από τα παλιά χρόνια λεγόταν Φλουμάρια ή Πλουμάρια χωρίς
να υπάρχει ακόμη και χωριό Πλουμάρι. Η ονομασία πιθανολογείται να προέρχεται από
το λατινικό PLUMARIUS ( στολιστής) ή το γενοβέζικο PLUMARE (ποταμός) ή τους φλόμους
γαλατερά φυτά της περιοχής.
Οι πρώτοι κάτοικοί του τοποθετήθηκαν στην περιοχή μεταξύ του 1400
- 1500 στην Μέρηνα, τοποθεσία έξω από το σημερινό Μεγαλοχώρι. Με την αύξηση του
πληθυσμού και την εγκατάσταση κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας κατοίκων από
την υπόλοιπη Λέσβο και από
άλλες περιοχές της Ελλάδας δημιουργήθηκαν
νέοι οικισμοί - οι λεγόμενες κατούνες - από τους οποίους σώζονται πολλοί ακόμη
και σήμερα.
Οι κάτοικοι αρχικά ασχολήθηκαν με τη γεωργία ενώ μετά τις συνεχείς
πυρκαγιές του 1841 - 1842 και 1843 και την καταστροφή του "Μεγάλου Χωριού"
κατέβηκαν σταδιακά στη θάλασσα. Έκτοτε παρατηρήθηκε μεγάλη ανάπτυξη στο εμπόριο
τη βιομηχανία και την ναυτιλία και το Πλωμάρι απετέλεσε κέντρο οικονομικής άνθησης.
Στο Πλωμάρι που κάποτε λειτουργούσαν μεγάλες βιομηχανικές μονάδες λειτουργούν
- εκσυγχρονισμένες σήμερα - φημισμένες παραδοσιακές ποτοποιίες.
ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΣ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 41212, 42980, 41223
Φαξ: +30 22520 41201, 42800
Το όνομά του πήρε από την ένωση των λέξεων "Πολλά ίχνη", γιατί κατά την
προφορική παράδοση, πολλά μικρά χωριουδάκια (ίχνη) κυρίως παραλιακά, για τον φόβο
των Σαρακινών Πειρατών, αναγκάσθηκαν να μετοικήσουν στη σημερινή τοποθεσία, που
βρίσκεται μακριά από την θάλασσα, περιβάλλεται από υψώματα και είναι αόρατη, τόσο
από τον Κόλπο της Καλλονής, όσο και από το Αιγαίο Πέλαγος.
Τα ευρήματα, που εμφανίζονται κατά καιρούς, κατά την ανόρυξη πηγαδιών
ή θεμελίων σπιτιών (γιατί αρχαιολογική έρευνα δεν έγινε ποτέ) επιβεβαιώνουν ως
ένα σημείο την παραπάνω παράδοση.
Εξάλλου και το όνομα ορισμένων τοποθεσιών είναι συνυφασμένο με θρύλους
και παραδόσεις. Λέγεται π.χ. ότι στην τοποθεσία της σημερινής Νυφίδας
γινόταν ένας γάμος και ότι προτού στρωθούν τα τραπέζια κτύπησαν οι πειρατές και
πως σώθηκε η νύφη φεύγοντας καβάλα στο άλογο του γαμπρού. Στο δρόμο καθώς σκαρφάλωναν
τα μονοπάτια, έπεσε το παπούτσι της, και ήταν τόση η τρομάρα αυτών που σώθηκαν,
που δεν έσκυψαν να το πάρουν. Πιο πάνω σχίστηκε το μανίκι της νύφης και έμεινε
κρεμασμένο σε ένα πουρνάρι. Επιτέλους πήραν την ανάσα τους πολύ μακριά, όπου ξαναβρήκαν
το κουράγιο και έστησαν χορό και διασκέδαση και από τότε οι τοποθεσίες λέγονται
"Νυφίδα", "Παπούτσι", "Μανίκι" και "Χορεύτρια".
Ο τόπος προσφέρεται για κυνήγι, για ψάρεμα υποβρύχιο ή με καθετή και
γενικά για όλες τις θαλάσσιες απολαύσεις (μπάνιο, σκι, ναυταθλητισμός) που μπορούν
να προσφέρουν τα πεντακάθαρα νερά του Κόλπου. Ηδη η Νυφίδα επί σειρά ετών κατέχει
την γαλάζια σημαία της Ε.Ε.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
ΠΟΡΤΙΑΝΟ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 51222
Στο Πορτιανού είχαν στρατοπεδεύσει οι συμμαχικές δυνάμεις το 1915.
εδώ είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του ο Ουίνστον Τσώρτσιλ την ίδια εποχή, όταν
ως Πρώτος Λόρδος του Αγγλικού Ναυαρχείου διηύθυνε τις επιχειρήσεις των συμμάχων
στην Καλλίπολη. Το αρχοντικό
που τον φιλοξένησε πρόσφατα αναπαλαιώθηκε. Σώζεται και η πολυθρόνα του γραφείου
του ´Αγγλου πολιτικού. Έξω από το χωριό είναι θαμμένοι οι νεκροί των επιχειρήσεων
της Καλλίπολης. Τα τελευταία
χρόνια λειτουργεί εδώ το μοναδικό λαογραφικό Μουσείο του νησιού.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΠΥΡΓΟΙ ΘΕΡΜΗΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 71288
ΡΕΠΑΝΙΔΙ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 41180
Παραδοσιακό χωριό με 300 κατοίκους. Θεωρείται ένα από τα αρχαιότερα
χωριά του νησιού και αναφέρεται σαν οικισμός ήδη από το 1285. Κατά την περιπλάνησή
του κανείς μέσα από στενά γραφικά δρομάκια μπορεί να θαυμάσει αρχοντικά πλαισιωμένα
από κισσούς και τριανταφυλλιές, ενώ στο εσωτερικό τους θαυμάζεις την αρχοντιά
και την φιλοξενία των κατοίκων. Υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία. Η πρώτη
είναι ότι προήλθε από το ρήμα έρπω, επειδή οι κάτοικοί του μεταφέρονταν σαν ερπετά
από τόπο σε τόπο, μέχρι να βρούν ασφαλή θέση για να εγκατασταθούν και αυτό γιατί
αναγράφεται Ερπάνη σε αγγλικούς ναυτικούς χάρτες. Ενώ η άλλη εκδοχή θα πρέπει
να αναζητηθεί στη λέξη δρυς. Η περιοχή βρίθει δρυών και για αυτό συγκέντρωσε την
προσοχή των κατοίκων από τα αρχαία χρόνια, αφού τα βελανίδια χρησιμοποιούντο για
την κατεργασία των δερμάτων. Το 1548 γινόταν εκμετάλλευση των δρυών του Ρεπανιδίου,
ενώ το 1611 αναφέρεται ότι οι πειρατές λεηλάτησαν ένα καϊκι με 13 ναύτες που μετέφερε
βελανίδια από την Λήμνο στη
Σαμοθράκη.
ΡΟΥΣΣΟΠΟΥΛΙ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 91443
ΡΩΜΑΝΟ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 71468
Μεσόγειο χωριό που βρίσκεται σε απόσταση 30 χλμ. ανατολικά της Μύρινας
με 378 κατοίκους. Στη σημερινή του θέση, κατά την παράδοση, οι κάτοικοι ήρθαν
πριν από 200 χρόνια από την παραθαλάσσια περιοχή Βούκρανος (λόφος με αρχαιοελληνικό
όνομα σημαίνει βοός κρανίον δηλαδή κεφάλι βοδιού λόγω των πειρατικών επιδρομών).
Τ’ όνομα του χωριού πριν το 1940 είχε την μορφή "το Ρωμανόν" και
αργότερα "το Ρωμανίον", για να οριστικοποιηθεί το 1955. Πάντως στα έγγραφα
του 18ου αιώνα χρησιμοποίησε ο τύπος στη γενική, όπως ο σημερινός. Αυτό ενισχύει
την άποψη ότι το όνομα προήλθε από την ύπαρξη κάποιας βυζαντινής εκκλησίας του
Αγίου Ρωμανού του Μελωδού, ο οποίος είναι γνωστό ότι έζησε τον ΣΤ´ αιώνα
μ.Χ. Τα παλαιότερα κτίσματα του χωριού είναι η εκκλησία του Χριστού (γύρω στο
1830) με το περίφημο αγιογραφημένο τέμπλο της, έργο του Ίμβριου αγιογράφου Ευστράτιου
Χαϊμαντέ. Ιδιαίτερο αξίζει να μνημονευτεί το θαυμάσιο τέμπλο του Αγίου Κωνσταντίνου,
όλο δουλεμένο σε πέτρα, καθώς και η βρύση (αγίασμα) στην είσοδο του χωριού που
σύμφωνα με την κτητορική της επιγραφή ανακαινίστηκε το 1849, επομένως υπήρχε και
πιο παλιά. Ανατολικά του χωριού υπάρχουν τα ερείπια της αρχαίας πόλης Κώμης (6
σπίτια 1874). Στην Κώμη υπήρχε ο ναός όπου λατρευόταν ο Ηρακλής.
ΣΑΡΔΕΣ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 61258
Παραδοσιακό χωριό με 290 κατοίκους. Αρχικά το χωριό βρισκόταν στη
θέση "Αρδες", στη βορινή παραλία του νησιού. Με το όνομα Αρδία ή Αρείαι
αναφέρεται το 1284. Η παράδοση αναφέρει ότι οι κάτοικοι μετοίκησαν από κει αρχικά
στη θέση της Παναγιά Αγαλατιανή και αργότερα σε πιο ασφαλές σημείο, στη ρεματιά
που βρίσκεται κοντά στο λόφο, του Αγίου Γεωργίου. Στη σημερινή τοποθεσία εγκαταστάθηκαν
όταν μια επιδημία χολέρας έπληξε το χωριό. Για την ονομασία του χωριού υπάρχουν
πολλές εκδοχές. Η μία είναι ότι προέρχεται από τη λέξη δειράδες= κορφοβολύνια,
επειδή είναι κτισμένο σε λοφοσειρά. Αλλη ότι από τη λέξη σάρδιον = σταχτόχρωμο
πέτρωμα, και η τελευταία από το αρχικό Αρδιές (αραιοκατοικημένες).
ΣΙΓΡΙ (Λιμάνι) ΛΕΣΒΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22530 54218
Φαξ: +30 22530 54218
ΣΤΑΥΡΟΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 61591
Το μικρότερο από τα τοπικά διαμερίσματα του νέου διευρυμένου Δήμου
Πολιχνίτου είναι του Σταυρού. Παλιά λεγόταν Βούρκος, γιατί έτσι λέγεται ο χείμαρρος,
που χωρίζει σε δύο οικισμούς τον Σταυρό. Τον Ανω Σταυρό, που παραδόξως κείται
χαμηλότερα από τον Κάτω Σταυρό,
που βρίσκεται ψηλότερα.
Τρεις παλιές εκκλησίες συναντά κανείς στον Σταυρό που είναι αφιερωμένες
στον Αγιο Βαρθολομαίο, στην Αγία Παρασκευή και στον Αγιο Θεράποντα.
Σήμερα οι κάτοικοι του οικισμού ασχολούνται με αγροτικές και κτηνοτροφικές
εργασίες. Είναι ξακουστές οι ρουπάδες, οι μυζήθρες, τα λαδοτύρια, ο τραχανάς,
τα κηπουρικά χωρίς λίπασμα, αλλά και τα μανιτάρια που μαζεύονται κάτω από τα πεύκα,
οι πευκίτες.
Το καλοκαίρι ο οικισμός είναι στις δόξες του, γιατί επιστρέφουν στην
εστία τους οι ξενιτεμένοι της Αυστραλίας, της Αθήνας και της Μυτιλήνης. Ολα τα
σπίτια ζωντανεύουν και δίνουν ζωή στους εκατό περίπου υπερήλικες, που επιμένουν
να φυλάγουν τον οικισμό τις ατελείωτες και δύσκολες νύχτες του χειμώνα.
Ακολουθώντας ένα χωματόδρομο προς την παραλία, θα βρεθούμε σε μια
μοναδική, πεντακάθαρη και πευκόφυτη ακρογιαλιά την παραλία του Σταυρού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
ΣΤΥΨΗ (Χωριό) ΛΕΣΒΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22530 91209
Ορεινό χωριό σ' απόσταση δέκα χιλιομέτρων απ' την Πέτρα,
χτισμένο στη νοτιοδυτική πλαγιά του όρους Λεπέτυμνου,
σε ύψος 400 περίπου μέτρων. Η Στύψη οφείλει το όνομά της στη "στυπτηρία", δηλαδή
το διπλό θεϊκό άλας του αργιλίου και του καλίου, που αφθονεί στο υπέδαφός της,
χρήσιμο για την επεξεργασία δερμάτων και άριστο πρόστυμμα στη βαφική. Οι κάτοικοι
είναι κυρίως κτηνοτρόφοι, ελαιοκαλλιεργητές και εξαίρετοι οικοδομολαξευτές της
πέτρας. Ο Ελαιουργικός Συνεταιρισμός της Στύψης διαθέτει ένα από τα πιο σύγχρονα
ελαιοτριβεία της Λέσβου. Το ξεχωριστής ποιότητας λάδι του το τυποποιεί σε γυάλινες
φιάλες και μεταλλικά δοχεία και το εμπορεύεται με ευρεία κατανάλωση στην εγχώρια
αγορά.
Ο Γυναικείος Αγροτοτουριστικός - Αγροτοβιοτεχνικός Συνεταιρισμός Στύψης
Υψηλομέτωπου, που λειτουργεί επίσημα απ' το Νοέμβριο του 2000, έχει βασικά του
προϊόντα τα παραδοσιακά γλυκά, τα ζυμαρικά και τα καταπληκτικά χειροποίητα κεντήματα.
Μεγάλη δράση αναπτύσσουν ο Πολιτιστικός Σύλλογος Στύψης και ο Αθλητικός Σύλλογος
"Καραβαγγέλης". Το χωριό έχει Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, Αγροτικό Ιατρείο
και Αστυνομικό Σταθμό. Απ' τα λίγα χωριά της Λέσβου που δεν τ' άγγιξε σχεδόν καθόλου
το δημογραφικό πρόβλημα. Εδώ γεννήθηκε το 1866 ο Μακεδονομάχος ήρωας Μητροπολίτης
Γερμανός Καραβαγγέλης του οποίου η προτομή κοσμεί την αυλή του Δημοτικού Σχολείου.
Στον "Κάτω Μαχαλά" επιβλητικός είναι ο ναός της Αγίας Τριάδας. Αρχισε να κτίζεται
το 1924 και εγκαινιάστηκε επίσημα στις 27-9 -1970. Είναι τρίκλιτη σταυροειδής
βασιλική από γκρίζο τραχείτη, με εσωτερικό τρούλο και πολύ όμορφο τέμπλο.
Στον "Πάνω Μαχαλά" δεσπόζει ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, κτίσμα
του 1805. Είναι τρίκλιτη βασιλική με νάρθηκα. Στην αυλή του βρίσκεται η προτομή
του μεγάλου ευεργέτη του χωριού Χριστόφα Χατζηδουκάκη. Στις 23 Αυγούστου, στα
εννιάμερα της Παναγίας, γίνεται τριήμερο πανηγύρι και μοιράζεται "κισκέκ".
ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 61419
Οι Ταξιάρχες βρίσκονται σε απόσταση 6,5 χιλιομέτρων νότια της Μυτιλήνης,
χτισμένοι στις παρυφές ενός κατάφυτου από ελιές λόφου και σε υψόμετρο 175 μέτρων.
Το χωριό είναι γνωστό και με την παλαιότερη ονομασία Καγιάνι (kaya, γεν. kayanin
= λόφος στα τουρκικά), η οποία αντικαταστάθηκε το 1955 (Βασ. Διάτ. 20-9-1955)
από τη σημερινή, προς τιμήν της ομώνυμης εκκλησίας. Ως χωριό αναφέρεται για πρώτη
φορά το 1773, σύμφωνα με καταγραφή του Α΄ κώδικα της Μητροπόλεως Μυτιλήνης. Την
ίδια περίπου χρονολογία (1754) φέρει και μια οθωμανική επιγραφή σε βρύση που βρίσκεται
πάνω από το παλιό γραφείο της κοινότητας. Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται
85 χριστιανικές οικογένειες, ενώ το 1908 οι οικογένειες αυξάνονται στις 160 περίπου.
Στην ελληνική απογραφή του 1928 βρέθηκαν να μένουν στο χωριό 521 κάτοικοι, ενώ
μεταπολεμικά ο πληθυσμός μειώθηκε. Το 1951 το χωριό είχε 464 κατοίκους και το
1981 373.
Ο ναός των Ταξιαρχών αποτελεί ασφαλώς το κέντρο αναφοράς του χωριού
και το προσκύνημα όλης της γύρω περιοχής. Αρχισε να χτίζεται το 1903, με βάση
το γνωστό σχέδιο του αρχιτέκτονα Αργυρίου Αδαλή, που εφαρμόστηκε και στους ναούς
του Αγίου Θεράποντα, της Παναγίας Ακλειδιού και της Γέννησης της Θεοτόκου Παναγιούδας.
Από τις πηγές της περιοχής υδρεύτηκε από τη δεκαετία 1771 - 1880 και μετά η πόλη
της Μυτιλήνης, έργο που αποδίδεται στον τότε αρχιναύαρχο του οθωμανικού στόλου
Χασάν πασά Τζεζάερλη, του οποίου το όνομα έφεραν μέχρι προ τινος κάποιες από τις
πηγές.
ΤΣΙΜΑΝΔΡΙΑ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 51344
Τα Τσιμάνδρια αναφέρονται ως Σεμάνδρια το 1569. η παράδοση θέλει την
περιοχή κάποτε ιδιοκτησία του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη του Τσιμισκή. Η φράση
"στου Τσιμισκή τις μάνδρες" έγινε "στις μάνδρες Τσμσκή" και
κατά συμφυρμό Τσιμάνδρια. Στην περιοχή τα ερείπια Φθέρης - το Πτέριον ή Πτέρι
των βυζαντινών - μετόχι κάποτε του Ταξιάρχη Μιχαήλ και αργότερα εξάρτηση του Αγίου
Ιωάννη του Θεολόγου της Πάτμου. Πρόκειται πάντως για το πρώτο χωριό της Λήμνου
που απελευθερώθηκε το 1912. στη θέση Βουρλίδια αποβιβάστηκαν οι άντρες του Κουντουριώτη.
Ύψωσαν την ελληνική σημαία στη γέφυρα κοντά στο σχολείο.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΦΥΣΙΝΗ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22540 91140
Η Φυσίνη αναφέρεται μόλις στα μέσα του περασμένου αιώνα. Ωστόσο στην
περιοχή υπάρχουν ερείπια μεσαιωνικών κτισμάτων. Τα τοπωνύμια της περιοχής απαντώνται
σε αγιορείτικα πρακτικά ήδη από το 14ο αιώνα. Χαρακτηριστικό είναι ότι εδώ, όπως
και στην Αγία Σοφιά, διασώζεται ο τύπος του αγροτικού σπιτιού με την αξάτη να
προεξέχει μπροστά από την είσοδο. Έξω από το χωριό ο ´Αγιος Σώζων, πολιούχος
της Λήμνου,. Γιορτάζει στις
7 του Σεπτέμβρη και στο κτιριακό συγκρότημα έχουν διαμορφωθεί κελιά για να διανυκτερεύουν
οι προσκυνητές που φτάνουν αποβραδίς για να παρακολουθήσουν τον εσπερινό.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΨΗΛΟΜΕΤΩΠΟ (Χωριό) ΛΕΣΒΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22530 91243
Δύο χιλιόμετρα ανατολικά της Στύψης βρίσκεται το Υψηλομέτωπο, μικρό πανέμορφο
χωριό, πνιγμένο κυριολεκτικά στο πράσινο.
Διατηρητέο μνημείο ο
ναός του Ταξιάρχη στην είσοδο του χωριού, έργο του 1807. Είναι τρίκλιτη βασιλική
από σκούρο τραχείτη με τρεις κόγχες, τρεις Αγιες Τράπεζες και πολύ ωραίο ξυλόγλυπτο
επίχρυσο τέμπλο.
Ξακουστή είναι η
πηγή του Ασλάνη με το κρυστάλλινο πεντακάθαρο νερό της, ανάμεσα σε θεόρατα
πλατάνια. Ο Γυναικείος Αγροτουριστικός Αγροτοβιοτεχνικός Συνεταιρισμός Στύψης
- Υψηλομετώπου λειτουργεί εδώ το δεύτερο εργαστήριό του.
Σε απόσταση δυο χιλιομέτρων από το χωριό βρίσκεται το ξωκλήσι του
Αγίου Δημητρίου, χτισμένο το 1954 πάνω στο ιερό τρίκλιτης
παλαιοχριστιανικής βασιλικής, της οποίας σώζονται οι βάσεις των κιόνων και
αρκετά αρχιτεκτονικά μέλη του ναού, σκόρπια εδώ κι εκεί ή εντοιχισμένα στο ξωκκλήσι.
Πολύ κόσμο συγκεντρώνει το Υψηλομέτωπο στο πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας, στις 17
Ιουλίου.
ΜΥΤΙΛΗΝΗ (Πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22510 24575, 28811
Φαξ: +30 22510 25555
Η Αναπτυξιακή Δημοτική Εταιρεία του Δήμου Μυτιλήνης - ΑΔΕΜ A.E., ιδρύθηκε
το 1989, με κύριο μέτοχο το Δήμο Μυτιλήνης.
Σύμφωνα με τη Νομοθεσία των Δήμων και Κοινοτήτων η εταιρεία έχει τη
δυνατότητα εκπόνησης μελετών, υλοποίησης Εθνικών και Κοινοτικών Προγραμμάτων,
εκπόνησης Αναπτυξιακών Προγραμμάτων γενικότερα, κυρίως για τις ανάγκες του Δήμου
Μυτιλήνης αλλά και της Α'βάθμιας Αυτοδιοίκησης γενικότερα.
Το κύριο όμως αντικείμενο της επιχείρησης είναι η διαχείριση και εκμετάλλευση
των Ιαματικών Πηγών στην περιοχή "ΘΕΡΜΑ" του Κόλπου της Γέρας. Οι πηγές αυτές,
προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Στο συγκεκριμένο σημείο, υπάρχουν λουτρικές εγκαταστάσεις που αποτελούνται
από δύο ομαδικούς λουτήρες (ανδρών - γυναικών), με συνεχώς ανανεούμενο νερό από
αρτεσιανή ιαματική πηγή. Το νερό είναι σε θερμοκρασία 36 βαθμών Κελσίου, ενώ θεωρείται
ότι έχει πολλές ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες, αναγνωρισμένες από τους
αντίστοιχους Κρατικούς φορείς. πίσης υπάρχουν εγκαταστάσεις εστιατορίου - αναψυκτηρίου,
καθώς και αθλητικές εγκαταστάσεις για την ψυχαγωγία των επισκεπτών.Η εκμετάλλευση
των παραπάνω δραστηριοτήτων γίνεται είτε μέσω της εταιρείας, είτε με ενοικίαση
τους σε ιδιώτες.
Στην ίδια περιοχή, η ΑΔΕΜ ΑΕ, διαχειρίζεται με επιτυχία, 4 στρέμματα
θερμοκηπίου, που θερμαίνεται με γεωθερμικό ενέργεια και παράγουν διάφορα είδη
οπωροκηπευτικών.
Τέλος αξιοσημείωτη είναι η δραστηριότητα της ΑΔΕΜ ΑΕ, στο χώρο της
υλοποίησης Κοινοτικών Προγραμμάτων και Κοινοτικών Πρωτοβουλιών.
Χαρακτηριστικά μπορούμε να αναφέρουμε:
•Τις Κοινοτικές Πρωτοβουλίες LEADER Ι και ΙΙ, μέσω των οποίων υλοποιήθηκαν
και υλοποιούνται ακόμα εργασίεςβελτίωσης των εγκαταστάσεων και του χώρου των Ιαματικών
Πηγών.
•Την Κοινοτική Πρωτοβουλία HORIZON για παροχή ίσων ευκαιριών σε άτομα με
ψυχικά προβλήματα, μέσω της απασχόλησης τους σε πρωτοπόρα προγράμματα ανακύκλωσης.
•Την Κοινοτική Πρωτοβουλία ADAPT για εκπαίδευση προσωπικού λουτρικών εγκαταστάσεων,
τη δημιουργία δικτύου μεταξύ των Δήμων που διαθέτουν Ιαματικές Πηγές στο Νομό,
καθώς και τη δημιουργία και λειτουργία βάσης δεδομένων με τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά
των επισκεπτών των Ιαματικών Πηγών.
•Το Πρόγραμμα CAPTURE για τη μελέτη και βελτίωση των συνθηκών και των τρόπων
μετακίνησης των κατοίκων της πόλης της Μυτιλήνης και πολλά άλλα.
•Στους στόχους της εταιρείας πέρα από τη βελτίωση της παροχής των υπηρεσιών
που αυτή τη στιγμή προσφέρονται στα ιαματικά λουτρά, είναι και η συνεργασία με
άλλους αντίστοιχους φορείς που δραστηριοποιούνται σε χώρες της Ευρώπης, σε αυτόν
τον τομέα, με στόχο την ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών και την προώθηση από κοινού
πολιτικών στους τομείς του ιαματικού τουρισμού και της γεωθερμίας ειδικά, αλλά
και της στήριξης Αναπτυξιακών Δραστηριοτήτων της Αυτοδιοίκησης γενικότερα.
ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ (Χωριό) ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ
Τηλέφωνο: +30 22540 93210
Φαξ: +30 22540 93396
ΜΥΤΙΛΗΝΗ (Πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Τηλέφωνο: +3022513 52104, 52118
Φαξ: +3022510 40895
ΠΑΡΑΛΙΑ ΘΕΡΜΗΣ (Λιμάνι) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 71277
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
