Εμφανίζονται 42 τίτλοι με αναζήτηση: Βιότοποι στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ Περιφέρεια ΕΛΛΑΔΑ" .
ΑΙΓΕΙΡΟΣ (Δήμος) ΚΟΜΟΤΗΝΗ
Εκεί βρίσκονται και οι πέντε λιμνοθάλασσες του Δήμου με τους περίφημους
υδροβιότοπους, που προστατεύονται από τη διεθνή Σύμβαση RAMSAR. Πραγματικό στολίδι
για το Δήμο, καθώς και σπάνια είδη πουλιών φωλιάζουν εδώ ή σταθμεύουν κατά το
μακρύ ταξίδι τους προς τη Βόρεια Ευρώπη. Μοναδικό καταφύγιο για τον προστατευόμενο
αργυροτσικνιά, αλλά και στέκι των εντυπωσιακών φλαμίγκος, που κατά χιλιάδες υψώνονται
στον ουρανό το καλοκαίρι.
Το κείμενο παρατίθεται το Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
του Δήμου Αιγείρου.
ΔΑΔΙΑ (Χωριό) ΣΟΥΦΛΙ
Το Δάσος Δαδιάς απλώνεται στο μέσο του νομού Έβρου,
καλύπτοντας τις νοτιοανατολικές λοφώδεις απολήξεις του ορεινού όγκου της Ροδόπης.
Η περιοχή ανακηρύχθηκε προστατευόμενη το 1980 και περιλαμβάνει δύο
ζώνες αυστηρής προστασίας έκτασης 72.900 στρ. καθώς και περιφερειακή ζώνη γύρω
από τους πυρήνες- έκτασης 357.100 στρεμμάτων.
Οι ήσυχοι λόφοι της Δαδιάς αυλακώνονται από δεκάδες ρεματιές και μικρά
ποτάμια, τα ώριμα δάση πεύκων και δρυών διακόπτονται από μικρά ξέφωτα και εναλλάσσονται
με λιβάδια, βοσκοτόπια και καλλιέργειες, ενώ ορθοπλαγιές και βράχια αναδύονται
μέσα στο ονειρικό τοπίο.
Ένα μωσαϊκό βιοτόπων, όπου φιλοξενούνται πολλά ζώα και φυτά. Στις
πυκνές συστάδες του δάσους βρίσκουν καταφύγιο πολλά θηλαστικά (λύκος, ζαρκάδι,
σκίουροι, νυχτερίδες) ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τα 48 είδη, καθώς επίσης και
41 είδη ερπετών. Εκείνο που κάνει το δάσος της Δαδιάς ξεχωριστό, είναι τα αρπακτικά
πουλιά. Μέσα στην προστατευόμενη περιοχή έχουν παρατηρηθεί συνολικά 36 από τα
38 είδη που υπάρχουν στην Ευρώπη, από τα οποία φωλιάζουν μόνιμα τα 20 είδη και
τα υπόλοιπα ξεχειμωνιάζουν ή έρχονται κατά τη μετανάστευση.
Η παρουσία μιας τόσο μεγάλης ποικιλίας αρπακτικών και το γεγονός ότι
το μεγαλύτερο ποσοστό των σπανιότερων ειδών όπως ο Μαυρόγυπας, το Χρυσογέρακο
και η Αετογερακίνα, φωλιάζουν στην περιοχή, κάνουν το Δάσος της Δαδιάς μοναδικό
σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
(Κείμενο: Α. Αθανασιάδης, Κ. Πιστόλας, Θ. Πολίτης, Μ. Τουλούδη)
Το κείμενο παρατίθεται το Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχιακής Επιτροπής
Τουριστικής Προβολής Έβρου (2003).
ΕΒΡΟΣ (Ποταμός) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ
ΛΙΜΝΗ ΒΙΣΤΟΝΙΔΑ (Λίμνη) ΞΑΝΘΗ
Λίμνες Βιστονίς - Ισμαρις - Λιμνοθάλασσες Πόρτο Λάγος, Αλυκή, Πτελέα , Ξηρολίμνη, Καρατζά
ΜΙΚΡΟΜΗΛΙΑ (Χωριό) ΔΡΑΜΑ
ΝΕΟ ΣΙΔΗΡΟΧΩΡΙ (Δήμος) ΚΟΜΟΤΗΝΗ
ΕΒΡΟΣ (Ποταμός) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ
ΛΙΜΝΗ ΒΙΣΤΟΝΙΔΑ (Λίμνη) ΞΑΝΘΗ
ΕΒΡΟΣ (Ποταμός) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ
Στην βορειοανατολική γωνιά της Ελλάδας και σε απόσταση 20 περίπου
χιλιομέτρων από την Αλεξανδρούπολη,
στο σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, το Βορρά και το Νότο, ο ποταμός
Έβρος σχηματίζει ένα οικοσύστημα διεθνούς σημασίας σύμφωνα με τη Σύμβαση Ραμσάρ,
γνωστό ως Δέλτα του Έβρου. Ο ποταμός Έβρος είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς
της Βαλκανικής χερσονήσου, με συνολικό μήκος 430 χλμ., από τα οποία τα 203 χλμ.
Αποτελούν την όριο γραμμή της Ελλάδας με την Τουρκία.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, η αρχική ονομασία του ποταμού ήταν Ρόμβος.
Τη σημερινή του ονομασία την πήρε από τον Έβρο, γιο του βασιλιά της Θράκης
Κάσσανδρου, τον οποίο συκοφάντησε η μητριά του και δεύτερη γυναίκα του Κάσσανδρου,
Δαμασίππη, επειδή αρνήθηκε τον έρωτά της. Έτσι, ο νεαρός Έβρος, κυνηγημένος από
τον πατέρα του, που πίστεψε τις συκοφαντίες της μητριάς του, έπεσε και πνίγηκε
στον ποταμό Ρόμβο. Η ιστορία της απελπισμένης αγνότητας που καταδιώκεται και προσπαθεί
να σωθεί μέσα στη φύση μας είναι άλλωστε γνωστή και από τον όμοιο μύθο του Ιππόλυτου.
Ένα άλλο όνομα του ποταμού είναι Μαρίτσα, που, όπως αναφέρει ο Αρχιμανδρίτης
Ν. Βαφειάδης, μπορεί να προέρχεται είτε από το αρχαίο θρακικό όνομα Μάρισσος ή
Μάρις, με το οποίο οι Θράκες ονόμαζαν τους ποταμούς από το φεγγοβόλημα της επιφάνειάς
τους, είτε από το Moritsi ή Moravitsi, όνομα σλαβικής φυλής, ή από το ινδοευρωπαϊκό
mar, που σημαίνει τέλμα, λίμνη, θάλασσα. Ο Έβρος πηγάζει από τον ορεινό κόμβο
του Σκομίου, κοντά στη Σόφια της Βουλγαρίας. Ρέοντας νοτιοανατολικά, εισέρχεται
στην Ελλάδα και ένα μικρό τμήμα του, από το Ορμένιο
μέχρι λίγο πάνω από το χωριό Δίλοφο,
αποτελεί τη φυσική όριο γραμμή μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας. Από την περιοχή
αυτή μέχρι τα Μαράσια, όπου εισέρχεται στην Τουρκία, και από την Νέα
Βύσσα ως τις εκβολές του αποτελεί την ελληνοτουρκική όριο γραμμή.
Παραπόταμοί του είναι ο Άρδας, o Ερυθροπόταμος και ο Εργίνης. Ο ποταμός
Έβρος εκβάλλει στο Αιγαίο πέλαγος,
σχηματίζοντας στις ακτές ένα εκτεταμένο Δέλτα. Η έκταση της δελταϊκής πεδιάδας
ανέρχεται σε 188.000 στρέμματα, από τα οποία τα 150.000 στρέμματα ανήκουν στην
Ελλάδα. Από αυτά, τα 100.000 στρέμματα αποτελούν την έκταση, που έχει ενταθεί
στον κατάλογο της σύμβασης Ραμσάρ ως υγρότοπος διεθνούς σημασίας.
Η κοιλάδα του ποταμού Έβρου αποτελείται από μια σειρά οικοσυστημάτων,
η οποία εκτείνεται από την περιοχή της Βύσσας μέχρι τη θάλασσα, με μεγάλη ποικιλία
βιοτόπων με πλούσια χλωρίδα και πανίδα και δημιουργήθηκε από τη γειτνίαση του
υδάτινου συστήματος του ποταμού Έβρου και των παραποτάμων του με τις ανατολικές
απολήξεις του ορεινού όγκου της Ροδόπης. Στο νότιο άκρο αυτής της κοιλάδας, εκεί,
που ο ποταμός διακλαδίζεται σε δύο βραχίονες, σχηματίζεται το Δέλτα.
Στο σχηματισμό του συντέλεσε η αμοιβαία δράση του ποταμού και της
θάλασσας. Το Δέλτα του Έβρου δημιουργήθηκε πριν από 10.000 χρόνια. Με την έναρξη
του Ολοκαίνου, η τήξη των παγετώνων ύψωσε σταδιακά τη στάθμη της θάλασσας, η οποία
κατέκλυσε τα παράλια του βόρειου Αιγαίου και διείσδυσε βαθιά στις χαμηλές ζώνες
του Δέλτα.
Η μεταβολή αυτή μείωσε την κλίση της κοίτης και την ταχύτητα ροής
του Έβρου, με συνέπεια να μεταβληθεί η συμπεριφορά του, δηλαδή να υπερχειλίζει
συχνά, να αλλάζει κοίτες ροής, να μαιανδρίζει και να αποθέτει μεγάλες ποσότητες
φερτού υλικού τόσο κατά την πορεία του, όσο και στις εκβολές του. Ταυτόχρονα,
η δράση των κυμάτων και των ρευμάτων της θάλασσας στο αβαθές μέτωπο του Δέλτα
εντάθηκε, με συνέπεια τη διασπορά των υλικών στο χώρο αυτό.
Το καλοκαίρι, όταν τα νερά του ποταμού φυσιολογικά λιγοστεύουν, τα
θαλάσσια νερά, εξαιτίας της μικρής υψομετρικής διαφοράς από την επιφάνεια της
θάλασσας και της ήρεμης ροής των υδάτων του ποταμού, ειδύουν στην κοίτη και στις
τεχνητές διώρυγες σε αρκετό βάθος. Αποτέλεσμα των φυσικών αυτών διεργασιών είναι
οι ποικιλόμορφες ακτές, οι μικρές νησίδες (Ασάνης, Καραβιού Ξηράδι), οι λιμνοθάλασσες
(Δράνα, Λακί και Μονολίμνη), τα έλη, οι αμμοθίνες και πλήθος άλλων μικροβιότοπων
στην παραθαλάσσια ζώνη του Δέλτα που χαρακτηρίζουν ένα δυναμικά εξελισσσόμενο
οικοσύστημα.
Το χειμώνα, το ποτάμι υπερχειλίζει και πλημμυρίζει το νοτιοανατολικό
τμήμα του Δέλτα, σχηματίζοντας μεγαλύτερες ή μικρότερες υδάτινες εκτάσεις. Στην
Τουρκία βρίσκεται η λίμνη Γκάλα, την οποία οι αρχαίοι ονόμαζαν Στεντορίδα, ενώ
στην Ελλάδα απλώνονται η λίμνη των Νυμφών και οι μικρότερες λίμνες Τσεκούρι, Σκέπη,
Σπίτια και Γυναίκα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης
ΛΑΓΟΣ (Λιμάνι) ΞΑΝΘΗ
Η λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος είναι αβαθής. Στενοί δίαυλοι εξασφαλίζουν την επικοινωνία της με τη θάλασσα. Στα δυτικά της έχει κατασκευαστεί μία σειρά από τάφρους και στα βορινά της υπάρχουν αλυκές όπου τριγυρνούν αρκετά φοινικόπτερα ( Phoenicopterus rubber). Το πευκοδάσος της έχει εξελιχτεί σ' ένα τόπο καταπληκτικό όπου φωλιάζει ένας σημαντικός αριθμός από πουλιά.
ΛΙΜΝΗ ΒΙΣΤΟΝΙΔΑ (Λίμνη) ΞΑΝΘΗ
Στην περιοχή των υγροτόπων υπάρχουν δύο εκτάσεις με αλυκές για την απόληψη αλατιού: η μία βρίσκεται στα βορινά του Πόρτο Λάγος, στην κοινότητα της Νέας Κεσσάνης, και η άλλη στα βορινά της λιμνοθάλασσας Αλυκή ή Μέση, στην κοινότητα της Μέσης. Γύρω από λεκάνες όπου η περιεκτικότητα του νερού σε αλάτι δεν είναι μεγάλη, φυτρώνουν φυτά ειδικά προσαρμοσμένα στο αντίξοο αυτό περιβάλλον, ανθεκτικά στο αλάτι. Στις πολύ αλμυρές, όμως, λεκάνες δεν επιζεί παρά μόνο ένα μικρότατο καρκινοειδές, η αρτέμια των αλυκών (Artemia salina). Οι αλυκές, παρόλο που σε μεγάλο βαθμό είναι ιδιόμορφοι υγρότοποι δημιουργημένοι από τον άνθρωπο, έχουν πολύ μεγάλη οικολογική αξία κυρίως γιατί προσφέρουν τροφή και καταφύγιο σε διάφορα σημαντικά είδη πουλιών. Στους χώρους αυτούς με τη δεσπόζουσα παρουσία του αλατιού, θα συναντήσουμε την αβοκέτα, τον καλαμοκανά και την σπάνια αγκαθοκαλημάνα. Τριγυρνούν γύρω από τις αλμυρές λίμνες στα ανατολικά και στα νότια των αλυκών.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Αβδήρων
ΜΥΚΗ (Δήμος) ΞΑΝΘΗ
Πολύ σημαντικό ποσοστό που εκτιμάται περίπου στο 71,38% της συνολικής έκτασης του Δήμου Μύκης καλύπτεται από δάσος. Στα διοικητικά όρια του νεοσύστατου Δήμου εντάσσονται τρία δασικά συμπλέγματα. Το δασικό σύμπλεγμα του Ωραίου, της Μύκης και του Εχίνου. Τα όρια αυτών των συμπλεγμάτων είναι σχεδόν ταυτόσημα με τα όρια των αντιστοίχων δημοτικών διαμερισμάτων.
Ο Δήμος Μύκης αποτελεί μια καταπράσινη περιοχή με έντονο ανάγλυφο. Η φυτοσύνθεση του δάσους σε συνδυασμό, με την πολύ πλούσια πανίδα, τις προορισμένες ακόμη ανθρωπογενείς επιδράσεις στο περιβάλλον καθώς και ο τρόπος ανάπτυξης και οικοδόμησης των οικισμών, συνιστούν τους βασικούς παράγοντες που αναδεικνύουν την φυσική ομορφιά του τόπου αυτού.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
