Εμφανίζονται 98 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης στην ευρύτερη περιοχή: "ΛΑΚΩΝΙΑ Νομός ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ" .
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (Χωριό) ΣΜΥΝΟΥΣ
Τηλέφωνο: +30 27330 94364, 94013
Φαξ: +30 27330 94240
ΓΚΟΡΙΤΣΑ (Χωριό) ΘΕΡΑΠΝΕΣ
Τηλέφωνο: +30 27313 61500
Φαξ: +30 27313 (27310) 74111
ΚΟΤΡΩΝΑΣ (Χωριό) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΝΗ
Τηλέφωνο: +3027333 60300
Φαξ: +3027330 23813
ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ (Χωριό) ΛΑΚΩΝΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27323 60500
Φαξ: +30 27323 60555, 60556
ΣΚΑΛΑ (Κωμόπολη) ΛΑΚΩΝΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27350 22222, 23192, 23753 60031
Φαξ: +30 27350 24032
ΑΓΓΕΛΩΝΑ (Χωριό) ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27320 71399
ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ (Χωριό) ΜΥΣΤΡΑΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 98204
Η Αγία Ειρήνη, ένα μικρό χωριό με σπουδαία μνημεία κρυμμένα στο πράσινο
και τοποθεσίες με ιδιαίτερη ομορφιά καλωσορίζει τους επισκέπτες. Το δημοτικό διαμέρισμα
Αγ. Ειρήνης περιλαμβάνει τον οικισμό της Αγ. Ειρήνης (Βάρσοβα).
ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ (Χωριό) ΘΕΡΑΠΝΕΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 74537
ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Χωριό) ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27320 53311
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (Χωριό) ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27320 68272
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (Χωριό) ΜΥΣΤΡΑΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 21719
Σε μια θάλασσα από πορτοκαλιές και ελιές κάτω από τον Ταύγετο
βρίσκει κανείς τον Αγιο Ιωάννη. Πηγές και τρεχούμενα νερά μέσα σε πλούσια βλάστηση
προσφέρουν γαλήνη και δροσιά στον επισκέπτη. Το δημοτικό διαμέρισμα Αγ. Ιωάννη
περιλαμβάνει τους οικισμούς Αγ. Ιωάννης, Τσεραμιό και Παγωτά.
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ (Χωριό) ΟΙΝΟΥΝΤΑΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 94520
ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (Χωριό) ΠΕΛΛΑΝΑ
Μαζί με το συνοικισμό "Φουντέϊκα" αποτελούσε την πρώην Κοινότητα Αγίου
Κωνσταντίνου. Βρίσκεται ανατολικά της Αγόριανης
με υψόμετρο 570 περίπου μέτρα. Απέχει από την έδρα του Δήμου, το Καστόρειο, 17
χλμ. Ακολουθώντας τον οδικό άξονα Σπάρτης
- Λογκανίκου και φθάνοντας
στο κέντρο της Αγόριανης στρίβεις δεξιά και διανύοντας 3 χλμ. ασφαλτοστρωμένου
δρόμου φθάνεις στο χωριό, που οι μόνιμοι κάτοικοί του, μαζί με τα "Φουντέικα"
δεν ξεπερνούν τους 150.
Κατά τα Ορλωφικά, γύρω στα 1570, υπό την πίεση των Τουρκαλβανών εγκαταστάθηκαν
εδώ οι πρώτοι κάτοικοι κτίζοντας και αξιόλογο πολεμικό πύργο, από τον οποίο και
το πρώτο όνομα του οικισμού "Πυργάκι". Αργότερα πήρε το όνομα "Ρεγκόζαινα" και
το έτος 1929 μετονομάστηκε σε "Αγιος Κωνσταντίνος" από το φερώνυμο εξωκλήσι.
Το 1700, σύμφωνα με την απογραφή GRIMANI, οι κάτοικοι ανέρχονταν σε
14! Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους το χωριό αναπτύχθηκε και η απογραφή
του 1940 εμφάνιζε 429 κατοίκους και το μαθητολόγιο του δημοτικού σχολείου, τον
ίδιο χρόνο, 74 μαθητές. Από δω και ύστερα οι πόλεμοι και η μετανάστευση,
τόσο προς το εσωτερικό όσο και προς το εξωτερικό, αποδυνάμωσαν το χωριό κυρίως
από νέους. Ξαναγεμίζει, όμως, τα καλοκαίρια γιατί υπάρχουν ισχυροί δεσμοί με τους
ξενιτεμένους.
Οι λίγοι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και αναπολούν τα παλιά:
τις γιορτές και τα πανηγύρια του Αγίου Δημητρίου (πολιούχου του χωριού), του Αγίου
Γεωργίου στα Φουντέϊκα,της Παναγίας στη Χλέβαινα,του Σωτήρος στο Μελιχώρι,στο
Βουτούχο, τους γάμους και τα ξενύχτια στους νερόμυλους και τα λιοτρίβια του Μελίχωβου
και του Κεφαλόβρυσου! Όλα άλλαξαν όμως!
Ο επισκέπτης του χωριού θα συναντήσει εδώ, πέρα από το θαυμάσιο ορίζοντα
που ξανοίγεται μπροστά του και το εξαίρετο φυσικό περιβάλλον, την άδολη και ανιδιοτελή
φιλοξενία των κατοίκων.
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (Χωριό) ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27320 53341
ΑΓΟΡΙΑΝΗ (Χωριό) ΠΕΛΛΑΝΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 61301
Σε απόσταση 12 περίπου χλμ. από την έδρα του δήμου, το Καστόρι, βρίσκεται
το χωριό Αγόριανη, σε μια προνομιούχο περιοχή μέσα σε έλατα, καστανιές, πεύκα
και άφθονα, τρεχούμενα νερά. Η ονομασία του χωριού προέρχεται από τη σλαβική λέξη
Ogorjane ή Gorjane, που υποδηλώνει τους "κατοίκους μιας ορεινής περιοχής". Το
χωριό, όπου είχαν καταφύγει Σλάβοι εργάτες κατά τη βυζαντινή περίοδο και το είχαν
ήδη ονομάσει, μάλλον επεκτάθηκε μετά την καταστροφή του Κατωχωρίου και του πάνω
χωριού, κοντά στο κάστρο, από τους Τούρκους καθώς εκεί κατέφυγαν οι κάτοικοι των
κατεστραμμένων χωριών.
Στην Αγόριανη ο επισκέπτης μπορεί να δει:
Το Κάστρο (Καστρίτζι) της Αγόριανης. Βρίσκεται στα ΒΔ. του χωριού
σε απότομη πλαγιά. Είχε μία μόνο είσοδο και αυτή οχυρωμένη με τριπλό τείχος. Στα
νεότερα χρόνια μεγάλο μέρος του κάστρου καταστράφηκε και στη θέση του χτίστηκε
ο Ναός του Αγίου Αθανασίου.
Το Ναό των Αγίων Αποστόλων, στην είσοδο του κάστρου. Πιο κάτω υπάρχει
ο ερειπωμένος Ναός της Αγίας Ζώνης, ενώ αριστερά από το κάστρο ο βυζαντινός Ναός
του Αγίου Νικολάου (1290 - 1300) με τις εξαιρετικά σπάνιες τοιχογραφίες του. Ο
"ιστορήσας το ναό" Κυριάκος Φραγκόπουλος ίσως προερχόταν από τη μεγάλη οικογένεια
Φραγκόπουλων του Βυζαντινού Μυστρά.
Τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση το
μοναστήρι της Παναγίας κατείχε μεγάλη έκταση, περιβαλλόταν από πυκνούς θάμνους
και υδρευόταν από την "νεραϊδόβρυση". Σήμερα δεν σώζεται τίποτα από το παλαιότερο
μοναστήρι (πιθανόν του 17ου αιώνα). Υπάρχει, όμως, μικρό εκκλησάκι και δίπλα του
μεγαλοπρεπής ναός, ο οποίος κτίστηκε για να εκπληρωθεί το τάμα που έκαναν στρατιώτες
από την Αγόριανη στο πεδίο της μάχης του Δεμίρ - Ισάρ, το 1913. Η θεμελίωσή του
έγινε το 1924 και τα εγκαίνια το 1958.
Τον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου. Βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του
χωριού. Στο εσωτερικό του παλιού ναού σώζεται μία μοναδική Δευτέρα Παρουσία σε
πρωτότυπη σύνθεση, δωρεά Πανάγου Μανίνου (1901) καθώς και ξυλόγλυπτο τέμπλο. Τα
δύο αρχοντικά του μεγάλου ευεργέτη Πανάγου Μανίνου και των κληρονόμων Παπαδόπουλου
(Βρουντούρη).
Το παραδοσιακό ελαιοτριβείο των αδελφών Χρήστου και Αγγελικής Βέργαδου,
καθώς και τους νερόμυλους Νικ. Ψαθά και κληρονόμων Δημ.Ψαθά.
Το παραδοσιακό γιοφύρι (Παλιογιόφυρο) των αρχών του αιώνα, φτιαγμένο
με το μεράκι και την απαράμιλλη τέχνη των Λαγκαδιανών μαστόρων. Μπορεί να απολαύσει
κανείς δροσερές και γραφικές τοποθεσίες σε κοντινές αποστάσεις:
Στην Κρυόβρυση.
Ομορφη τοποθεσία κοντά στο χωριό με πλατάνια και τρεχούμενα νερά.
Στη Μπαρμπάραινα. Αλλη μια τοποθεσία μέσα σε έλατα, όπου βρίσκεται
το εκκλησάκι της Αναλήψεως.
Στο λόφο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Για να έχει ο επισκέπτης
μια πανοραμική άποψη του χωριού.
Στις πηγές του Μπουτζούρη και του Μελιχώβου. Για να απολαύσετε δροσερούς
περιπάτους. Στο χωριό υπάρχει γήπεδο μπάσκετ (δαπάνη του ιδρύματος Αθαν. Ζάχαρη)
και παιδική χαρά σε ειδυλλιακό περιβάλλον κάτω από αιωνόβια πεύκα.
ΑΛΕΥΡΟΥ (Χωριό) ΠΕΛΛΑΝΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 57388
Αφήνοντας πίσω τα Περιβόλια
και ανηφορίζοντας για το Γεωργίτσι,
συναντάς την Αλευρού, το μικρό και όμορφο χωριό, στο γεωγραφικό περίπου κέντρο
των πρώην Βορείων Δήμων. Το χωριό παλιότερα ονομαζόταν Παλαιοχώρα και βρισκόταν
τέσσερα περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά του σημερινού χωριού. Η ίδρυση της
Παλαιοχώρας χάνεται στο βάθος του χρόνου. Με την κατάκτηση της περιοχής από τους
Τούρκους, 1463, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν τις εστίες τους και αναζήτησαν ασφαλέστερο
καταφύγιο στα ορεινά. Κι έχτισαν τη σημερινή Αλευρού. Μεγάλη ήταν η προσφορά του
χωριού στον Αγώνα του ‘21.
Παλιά λειτουργούσαν πολλοί υδρόμυλοι και καθένας με το νερό του προηγούμενου.
Ο κυριότερος ανήκε σε μια παλαιοχωρίτισσα, που ήταν πάντα πατόκορφα αλευρωμένη.
Οι πελάτες και οι κάτοικοι τη γνώριζαν και την προσφωνούσαν ως "αλευρού". Από
το πολύ της επανάληψης η μυλωνού μετονομάστηκε σε αλευρού και μαζί της, με τον
καιρό, έγινε και η Παλαιοχώρα Αλευρού. Λιγοστοί οι κάτοικοι του χωριού σήμερα,
νότα μελαγχολίας για τη σταδιακή ερήμωσή του, ασχολούνται αποκλειστικά σχεδόν
με την καλλιέργεια της ελιάς. Στις γειτονιές της, στα λιγοστά μαγαζάκια θα βρεις
ανθρώπους απλούς και καλοσυνάτους, πρόθυμους να σε φιλοξενήσουν.
Ευχάριστη έκπληξη θα είναι για τον επισκέπτη η επίσκεψη στα μαγαζάκι
του μπαρμπα - Γιάννη του Παπασταφίδα, ένας γνήσιος λαϊκός καλλιτέχνης που τα ξυλόγλυπτά
του αποδεικνύουν τη εξαίρετο ταλέντο του, με θέματα παρμένα από τη φύση και την
καθημερινή ζωή. Εξάλλου η Αλευρού ήταν ανέκαθεν ως το χωριό των καλλιτεχνών και
των γλεντζέδων. Οι οργανοπαίχτες της ήταν και πολλοί και ακουστοί και ανανεώνονται
από γενιά σε γενιά (κορυφαίος της εποχής του ο Κέκος με το κλαρίνο του). Στον
καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου, στα όμορφα ξωκκλήσια της Αγίας Αννας, του Αη
- Θανάση, των Ταξιαρχών, της Παναΐτσας, στο Σταυρούλη, θα βρεις απάγκειο από τη
βουή και το άγχος της καθημερινότητας. Ηρεμα κυλάει η ζωή στη μικρή Αλευρού, ήρεμα
και απλά. Οι εδώ κατοικούντες αλλά και όσοι μένουν στις πόλεις ή στο εξωτερικό
δείχνουν εμπράκτως την αγάπη τους για το χωριό τους, το επισκέπτονται και το τιμούν.
Στο σύνολό τους σχεδόν τα ανωτέρω δημοσιεύτηκαν από τον κ. Πατσατζή Γεώργιο (στα
"ΓΕΩΡΓΙΤΣΙΑΝΙΚΑ ΝΕΑ" - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2001).
ΑΝΑΒΡΥΤΗ (Χωριό) ΜΥΣΤΡΑΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 21791
Στην αγκαλιά του Ταύγετου
βρίσκεται το γραφικό χωριό της Αναβρυτής με την πανοραμική θέα και τις δροσερές
πηγές. Η Αναβρυτή αποτελεί ορμητήριο για περιηγήσεις στα φυσικά αξιοθέατα του
βουνού. Εδώ βρίσκεται το Βοτανολογικό - Γεωλογικό μουσείο που στεγάζεται στο κτίριο
του πρώην δημοτικού σχολείου καθώς και η Ιερά Μονή Φανερωμένης. Το δημοτικό διαμέρισμα
Αναβρυτής περιλαμβάνει τους οικισμούς Αναβρυτή και Περγαντέικα.
ΑΡΕΟΠΟΛΗ (Κωμόπολη) ΛΑΚΩΝΙΑ
Χτισμένη στο κέντρο της χερσονήσου της Μάνης, στα νότια του μεγάλου
λαγκαδιού που κόβει στα δυο την οροσειρά του Ταϋγέτου,
στους πρόποδες του βουνού Aγιος Ηλίας, σε βραχώδες οροπέδιο (υψ. 250μ.) και με
θέα προς τα δυτικά στο Μεσσηνιακό κόλπο, δεσπόζει η ιστορική Αρεόπολη. Κατά την
μυθολογία το όνομά της το πήρε από το θεό Aρη και κατ’ άλλους διότι είναι εκτεθειμένη
στους αέρηδες. Απέχει 72 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη και είναι απ’ τους ωραιότερους
παραδοσιακούς οικισμούς της Ελλάδος.
Αν και μαρτυρείται από τα μεσαιωνικά χρόνια, η Τσίμοβα, όπως ονομαζόταν
η Αρεόπολη ως το 1836, δεν ξεχώρισε ιδιαίτερα παρά στη διάρκεια των τριών τελευταίων
αιώνων, οπότε αναδείχτηκε σε αξιόλογο κέντρο με την αύξηση του εμπορίου και κάτω
από την ηγεσία του ισχυρού γένους των Μαυρομιχαλαίων, των οποίων υπήρξε η κοιτίδα.
Κράτησε σημαντικό ρόλο στα χρόνια του Απελευθερωτικού Αγώνα. Βλέποντας
κανείς πάνω από τους πέτρινους τοίχους και τα σπίτια των στενών δρόμων της Αρεόπολης,
τους πύργους, των οποίων τα ονόματα αποτελούν τη σφραγίδα των φημισμένων οικογενειών
του χωριού και της ιστορίας, γίνεται μάρτυρας της λαμπρής ιστορίας αυτού του τόπου.
Από αυτόν τον ιερό τόπο, τον αδούλωτο, στις 17 Μαρτίου του 1821 το λάβαρο της
επανάστασης κυμάτισε στην ομώνυμη, σήμερα, πλατεία, κάνοντας όλες τις σκλαβωμένες
ψυχές του γένους να φτερουγίσουν προς την ελευθερία.
Το παλαιότερο τμήμα του οικισμού εκτείνεται προς τα δυτικά. Πυκνοχτισμένο,
με στενά δρομάκια, διατηρεί έντονα τον ιστορικό παραδοσιακό χαρακτήρα του. Ανάμεσα
στα χαρακτηριστικά μεσομανιάτικα σπίτια και τους απλούς παλαιούς πύργους υψώνονται
οι επιφανείς προεπαναστατικές και μετεπαναστατικές κατοικίες των ισχυρών οικογενειών,
που συνδυάζουν οχυρή οργάνωση και μεγαλοπρέπεια.
Σταδιακά η Αρεόπολη αναπτύχθηκε σε δραστήρια αγορά σημαντική για όλη
τη Μάνη. Δημόσιες υπηρεσίες, Σχολεία, Κέντρο Υγείας, Τράπεζα και άλλες δραστηριότητες
δίνουν στην Αρεόπολη τον υπερτοπικό της χαρακτήρα. Τα ξενοδοχεία, οι ξενώνες,
τα εστιατόρια, τα καταστήματα προσφέρουν στους επισκέπτες σύγχρονες εξυπηρετήσεις.
Η πλατεία Αθανάτων, όπου και το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, συγκεντρώνει
σήμερα την κίνηση και την αναψυχή.
ΑΡΝΑ (Χωριό) ΦΑΡΙΔΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 76225
Φαξ: +30 27310 76225
ΒΕΛΙΕΣ (Χωριό) ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27320 53210
ΒΟΡΔΟΝΙΑ (Χωριό) ΠΕΛΛΑΝΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 81176
Βρίσκεται στους ΒΔ. πρόποδες του Ταϋγέτου
και αποτελείται από τους οικισμούς Κάμπο
και Οραχο (Νώραχο), σε Μικρό Κάμπο, και Πανω Χώρα, Σουλήνα, Παπαδιάνικα και Λόπεσι
"σκαρφαλωμένα" στα τριγύρω υψώματα. Ο οικισμός εμφανίζεται από την εποχή
του Δεσποτάτου του Μυστρά. Εδωσε δε το "παρών" στην Επανάσταση του 1821,
στην οποία συμμετείχε ενεργά με τις οικογένειες Δημητρακάκη,Κοπανίτσα και τον
οπλαρχηγό "παπα - Οικονόμο Καλομοίρη".
Αξιόλογα μνημεία σώζονται στη γύρω περιοχή:
Το Φράγκικο Κάστρο της Βορδόνιας, πάνω από την Πάνω Χώρα. Καταστράφηκε
από το Μωάμεθ τον Πορθητή το 1460. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας τα κάστρα
Μυστρά και Βορδόνιας βρίσκονταν σε διαρκή επικοινωνία και οργάνωναν συχνά εξεγέρσεις
εναντίον των Τούρκων.
Το Ναό του Αγίου Δημητρίου, κάτω από το φράγκικο κάστρο. Πρόκειται
για τον παλαιότερο ναό της περιοχής. Χτίστηκε το 1712 περίπου, ενώ σήμερα σώζονται
τα ερείπιά του. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας υπήρξε ορμητήριο των αγωνιστών
και χρησίμευσε και ως κοιμητήριο. Τα οστά των αγωνιστών φυλάσσονται σε οστεοφυλάκιο
κοντά στο Ναό. Διέθετε χειροποίητες εικόνες του 1700 και τοιχογραφίες. Το 1870
με την κατάρρευση του ναού οι τοιχογραφίες καταστράφηκαν. Το 1972 με απόφαση του
Γεωργίου Τσενέ και των κατοίκων της Βορδόνιας ο ναός ξαναχτίστηκε σε άλλο σημείο
βόρεια του Αγίου Γεωργίου και οι εικόνες του παλαιού ναού μεταφέρθηκαν εκεί.
Στον Οραχο ο επισκέπτης μπορεί να δει:
Το Ναό της Υπαπαντής του Χριστού, στο κέντρο του Οραχου. Την είσοδό
του κοσμούν μαρμάρινα ανάγλυφα, φερμένα από το Μυστρά. Το ξύλινο τέμπλο αποτελείται
από 18 εικόνες, έργα του ιερέα και αγιογράφου Αριστείδη Ζωγράφου.
Το Αρχοντικό της οικογένειας Δημητρίου Ζωγράφου, λαϊκού ζωγράφου,
που με μοναδικό τρόπο αναπαράστησε τη θύμηση και τη σκέψη του Μακρυγιάννη.
Στη Σουλήνα μπορείτε να δείτε:
Το Αρχοντικό του Παναγιώτη Λιναρδάκη, έμπορου μεταξιού και μεγαλοκτηματία
του 19ου αιώνα. Τριώροφο, πετρόχτιστο με ξύλινα μπαλκόνια και παραδοσιακές καμάρες
χτίστηκε, λένε, πριν από 200 χρόνια. Ο εγγονός του Παναγιώτης υπήρξε Ολυμπιονίκης
στη Σκοποβολή το 1952. Λόγω του ξαφνικού θανάτου του δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει
το όνειρό του να μετατρέψει ένα χώρο του σπιτιού σε μουσείο με τα σπάνια αντικείμενα
του σπιτιού (ανάμεσα στα οποία και πίνακες του Ιακωβίδη) και τα μετάλλια και τα
κύπελλα από τους αγώνες.
Το Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος (τέλη 19ου αιώνα), κοντά στο Αρχοντικό
του Λιναρδάκη. Το τέμπλο του κοσμούν εικόνες που πιθανόν δημιούργησε ο Παναγιώτης
Ζωγράφος.
Το Φράγκικο Καμαράκι, κάτω από το σπίτι του Λιναρδάκη. Πέτρινη πηγή
με τρεις κρουνούς από τους οποίους αναβλύζει κρυστάλλινο νερό.
Το σπίτι και το μύλο του Κοπανίτσα, της γνωστής οικογένειας κτηματιών
και αξιωματούχων ήδη από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Το πέτρινο σπίτι που αγναντεύει
τον κάμπο, ο κατεστραμμένος πλέον μύλος και η νεροτριβή σώζουν την ανάμνηση των
περασμένων χρόνων.
Ακόμα στη γύρω περιοχή μπορεί να επισκεφθεί:
Το Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης (19ος αιώνας), στη θέση "Κιρίμπεη".
Σώζονται τα ερείπια του ναού και μερικές αξιόλογες εικόνες, οι οποίες φυλάσσονται
σήμερα στο Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα.
Το Σταυρούλι. Πρόκειται για τον Ναό της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού,
που χτίστηκε σε κορυφή κοντά στο βουνό το 1825 - 1827. Οι εικόνες χρονολογούνται
από το 1780 - 1790 και οι περισσότερες είναι κεντημένες στο χέρι και στη συνέχεια
κολλημένες σε ξύλο. Πλάι στην εκκλησία υπάρχει σταυρός μέσα στον κορμό δένδρου.
Η παράδοση αναφέρει ότι τον τοποθέτησαν εκεί οι κάτοικοι της περιοχής όταν κεραυνός
έπεσε στο δένδρο και το άνοιξε στα δύο.
ΒΡΕΣΘΕΝΑ (Χωριό) ΟΙΝΟΥΝΤΑΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 72379
Η καταπράσινη Φύση του Πάρνωνα
ενώνεται αρμονικά με τα παραδοσιακά χρώματα των οικισμών του. Στα Βρέσθενα, σε
υψόμετρο 750, ταβέρνες και καφενεία υποδέχονται φιλόξενα τους επισκέπτες, που
προσελκύονται από το μαρμάρινο βυζαντινό ναό της Γέννησης της Παναγίας. Πέντε
χιλιόμετρα βόρεια, στη μέση της απόστασης ως τις Καρυές,
το μοναστήρι της Κοίμησης της Παναγίας της Βρεσθενιώτισσας.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Μάρτιο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας Λακωνίας.
ΓΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ (Χωριό) ΟΙΤΥΛΟ
Κτισμένος δίπλα στη θάλασσα ο γραφικός μανιάτικος οικισμός με μικρό
φυσικό λιμάνι. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Κάβο Γκρόσσο. Παλιότερα ήταν
το σπουδαιότερο εμπορικό λιμάνι της Μέσα Μάνης. Σήμερα παρουσιάζει τουριστική
άνοδο, απόρροια της τουριστικής υποδομής του. Εχει χώρους διαμονής και ταβέρνες
με φρέσκα ψάρια.
Κατά πάσα πιθανότητα βρίσκεται στη θέση της αρχαίας Ιππόλας,
ενώ απέχει 96 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη.
Οφείλει το όνομά του, στο γεγονός ότι στην αρχαιότητα θεωρείτο «Ιερός Λιμένας».
Ανοιχτά ο κόλπος του καταλήγει στο ακρωτήριο Κάβο Γκρόσσο. Παρέχει μια ξεχωριστή
θέα εμπρός στην απεραντοσύνη του νότιου πελάγους που απλώνεται και πέρα από το
ακρωτήριο Ταίναρο.
Λίγο πιο νότια είναι το ακρωτήριο Ταίναρο ή Κάβο Ματαπάς με το μεγάλο
φορτίο του. Στην απόκρημνη δυτική άκρη του είναι η Σπηλιά του Αδη, όπου λατρευόταν
ο Ποσειδώνας και λίγο πιο κάτω στο Πόρτο Στέρνες βρίσκεται το ιερό του Ταινάριου
Ποσειδώνα, το σημερινό εκκλησάκι του Ασώματου, φτιαγμένο από αρχαία υλικά.
ΓΕΩΡΓΙΤΣΙ (Χωριό) ΠΕΛΛΑΝΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 61401
Το Γεωργίτσι είναι κτισμένο στην ορεινή ανατολική πλευρά του Ταϋγέτου,
σε τοποθεσία τραχιά, απόκρημνη και καταπράσινη με υψόμετρο 950 - 1100 μ. Υπήρξε
πρωτεύουσα του δήμου Πελλάνας
μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Είναι πολύ πιθανό να πρωτοκατοικήθηκε την εποχή
του Δεσποτάτου του Μυστρά με το σύστημα των "Προνοιών", όπως και άλλα μέρη,
"στρατιωτόπια", στην περιοχή. Αυτά πήραν το όνομα των Βυζαντινών αρχόντων στους
οποίους ήταν παραχωρημένα. Ισως, λοιπόν, από τον άρχοντά του, Γεωργίτση, να
πήρε το χωριό το όνομά του. Αλλη εκδοχή θεωρεί τον "Γεωργίτση" ως τον πρώτο
τσοπάνο που κατοίκησε εκεί. Πρόκειται για ένα από τα πιο γραφικά χωριά των βορείων
δήμων, με υπέροχη θέα. Γι΄ αυτό, άλλωστε, και έχει χαρακτηρισθεί ως το "μπαλκόνι
του Ταϋγέτου".
Ο επισκέπτης του χωριού μπορεί να ξεκουράσει πνεύμα και σώμα στη
δροσερή πλατεία με την ωραία θέα, να περπατήσει στα γραφικά δρομάκια, να χαρεί
τα παραδοσιακά σπίτια.
Ακόμη μπορεί να επισκεφτεί:
Το Ναό του Αγίου Δημητρίου. Εχει κτιστεί μέσα στο βράχο, στη δεξιά
πλευρά της κορυφής του λόφου "Καστράκι", στο πάνω μέρος του χωριού, πάνω από
την περιοχή "Σκουριά". Σώζονται πολλές εικόνες από το 17ο αιώνα.
Το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Βρίσκεται στο δρόμο από Αλευρού
για Γεωργίτσι, δίπλα στο ιστορικό βυζαντινό μοναστήρι. Κτίστηκε το 1619 μ.Χ.
και απέκτησε προνόμια από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Στον εξωτερικό τοίχο είναι
ζωγραφισμένοι οι Αρχάγγελοι σε φυσικό μέγεθος και από πάνω επιγραφή που αναφέρει
ότι οι Αρχάγγελοι, το δεσποτικό και ο σταυρός του τέμπλου έγιναν επί της ηγεμονίας
του ιερέα Γερμανού (Κούτση) το 1824. Το εσωτερικό του ναού είναι έργο καλλιτεχνικής
δημιουργίας της οικογένειας Κακαβά, με τις παραστάσεις των προφητών, του Αγίου
Νικολάου, του προφήτη Ηλία, Αγίων Θεοδώρων, της Γέννησης του Χριστού κ.λπ.,
που κοσμούν το αξιόλογο τούτο μνημείο. Η μονή διαλύθηκε το 1833. Στη βρύση και
τη γύρω περιοχή διοργανώνεται "πανηγύρι" στις 20 Ιουλίου.
Το σπίτι του Πέτρου Ρούμπου. Σώζονται μόνο τα ερείπια του μικρού,
πέτρινου καλυβόσπιτου με τα μικρά παράθυρα. Ο ζωγράφος - γλύπτης Π. Ρούμπος
γεννήθηκε εδώ το 1873 και πέθανε στην Αθήνα το 1941 ή 1942. Σημαντικά έργα του:
πολλές προσωπογραφίες επωνύμων και ανωνύμων, το μνημείο του Αθηνογένη, το ηρώο
της Μαγούλας Λακεδαίμονος, η προτομή του ποιητή Λορέντζου Μαβίλη, το ηρώο της
Τρίπολης και πολλά άλλα. Στο Γεωργίτσι έφτιαξε 16 μοναδικές εικόνες στην εκκλησία
της Υπαπαντής (εικόνες του τέμπλου και το Δωδεκάορτο).
Το δημοτικό σχολείο. Το σημερινό δημοτικό σχολείο χτίστηκε το 1933
από το σύλλογο Γεωργιτσάνων Αμερικής "Ο Σωκράτης", σε σχήμα Γ με 2 προαύλια,
το βορεινό για τα κορίτσια και το ανατολικό για τα αγόρια.
Τους αλευρόμυλους. Η κινητήρια δύναμή τους είναι το νερό. Βρίσκονται
στα δύο ρέματα: στο Μέγα Ρέμα ή της Αναστάσαινας και στο Πουρναρόρεμα.
ΓΛΥΚΟΒΡΥΣΗ (Κωμόπολη) ΕΛΟΣ
Τηλέφωνο: +30 27350 91296
ΔΡΥΜΟΣ (Χωριό) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΝΗ
Τηλέφωνο: +30 27330 25383
ΕΛΑΙΑ (Χωριό) ΜΟΛΑΟΙ
Τηλέφωνο: +30 27320 57248
Το δημοτικό διαμέρισμα της Ελαίας το οποίο στην αρχαιότητα ονομαζόταν "Βιανδίνη"
και κατοικήθηκε κατά τους Μυκηναϊκούς χρόνους όπως μαρτυρούν ευρήματα (τάφοι,
αγγεία, επιγραφές κ.λπ.). Αξιοσημείωτος είναι ο Βυζαντινός Πύργος που βρίσκεται
στην κορυφή του λόφου.
Η Ελαία φημίζεται για τις όμορφες και πεντακάθαρες ακρογιαλιές της και για το
γραφικό λιμανάκι. Γενικά είναι μέρος που προσφέρετε για ήσυχες, οικογενειακές
διακοπές. Επίσης εδώ μπορεί να βρει κανείς ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και
ταβέρνες με παραδοσιακή κουζίνα και φρέσκο ψάρι.
ΕΞΩ ΝΥΜΦΙΟ (Χωριό) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΝΗ
Τηλέφωνο: +30 27330 25384
ΚΑΣΤΟΡΕΙΟ (Χωριό) ΠΕΛΛΑΝΑ
Εδρα του δήμου Πελλάνας. Διαθέτει Ταχυδρομείο, Αστυνομικό Σταθμό,
περιφερειακό ιατρείο, φαρμακείο, νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο και λύκειο.
Παλαιότερα το χωριό ονομαζόταν Καστανιά, από το όνομα του δένδρου Καστανιά.
Από το 1921, όμως, ονομάζεται Καστόρειον (Καστόρι), από το μυθολογικό
ήρωα Κάστορα. Περιλαμβάνει τους οικισμούς Καστόρι, Καστρί, Λουσίνα, Μπρουσάναγα,
Παρδάλι, Σερβαίικα. Φαίνεται πως η Κάτω Καστανιά διαδέχθηκε τα δύο βυζαντινά χωριά
Μεσονήσια και Χώρα, ενώ αργότερα, επί Τουρκοκρατίας, αναπτύχθηκε η Ανω Καστανιά,
ιδιαίτερα μετά την καταστροφή του Καστρίου το 1460 από το Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή.
Με το όνομα "Καστανιά" ο οικισμός αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή
πληθυσμού που έκαναν οι Βενετοί το 1700. Το 1721 αναφέρεται σε συνοδικό "σιγίλλιο"
του Πατριάρχη Ιερεμίου Γ΄ όπου υπάρχει η φράση "μετόχια του προφήτου Προδρόμου
και Βαπτιστού Ιωάννου εις το χωρίον Καστανιάν..."
Το 1789 συμπεριλαμβάνεται στην πολιτική ομοσπονδία της ομάδας των
εννέα "χωριών της ρίζας" του Ταϋγέτου.
Στην Επανάσταση του 1821 η Καστανιά συμμετείχε ενεργά με τον οπλαρχηγό Αν. Τζωρτζάκη.
Το Σεπτέμβριο του 1825 κάηκε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ.
Το Καστόρι πνιγμένο κυριολεκτικά στο πράσινο με τις κρουσταλλένιες
πηγές, που αναβλύζουν σε κάθε βαθύσκιωτη γωνιά τους είναι ένας τόπος για ανάπαυση
για αναψυχή. Πολλά τα παραδοσιακά του κτίσματα, που με την ανώνυμη αρχιτεκτονική
τους δημιουργούν γοητεία και μαγεύουν κάθε επισκέπτη. Παλιά αρχοντικά, σπάνια
τέχνης, γεφύρια πετρόχτιστα, αυλόπορτες στεφανωμένες με κισσούς, μαρτυρούν ότι
εκεί διατηρείται ανόθευτη η παράδοση και η ιστορία μας. Γραφικοί συνοικισμοί το
περιβάλλουν και το ομορφαίνουν. Είναι τα Νέα Λιβερά, το Καστρί και τα Ντεμίρια.
ΚΟΚΚΑΛΑ (Χωριό) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΝΗ
Τηλέφωνο: +30 27330 21188
ΚΟΥΠΙΑ (Χωριό) ΜΟΛΑΟΙ
Τηλέφωνο: +30 27320 31595
Στα κουπιά συναντάει κανείς καμένα κτίρια από τις επιδρομές των Γερμανών, ερείπια
ανεμόμυλων παλιάς εποχής ενώ υπάρχουν λίγο έξω από το χωριό ενδείξεις και απολιθώματα
προχριστιανικών χρόνων.
ΚΡΟΚΕΕΣ (Κωμόπολη) ΚΡΟΚΕΕΣ
Οι Κροκεές (Κροκέαι ή Λεβέτσοβα όπως παλιά ονομάζονταν) είναι μια
μικρή κωμόπολη στο κέντρο του Νομού
Λακωνίας μεταξύ των βουνών Ταϋγέτου
και Πάρνωνα στα νότια της
Σπάρτης και σε απόσταση επτά
περίπου χιλιομέτρων από τον Λακωνικό
κόλπο.
Στην αρχαιότητα (εποχή του χαλκού) κατοικούντουσαν από τους Αχαιούς/Πελασγούς
και αργότερα το 1100 π.Χ. περίπου κατελήφθησαν, όπως και όλη η Λακωνία,
απο τους Δωριείς. Αι Κροκέαι φημίζονταν για τον περίφημο Κροκεάτη λίθο, μια ηφαιστειογενή
βαθυπράσινη πέτρα με χρυσοπράσινες κηλίδες που δείχνει σαν μωσαϊκό. Ο Κροκεάτης
λίθος είναι σπάνιο είδος πετρώματος που υπάρχει μόνο στην περιοχή "Ψηφί"
των Κροκεών. Αν και αρκετά δυσκατέργαστος χρησιποποιούνταν για την κατασκευή πολυτελέστατων
αγγείων και την διακόσμηση λουτρών, όπως τα λουτρά της αρχαίας
Κορίνθου. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε (κατά την παράδοση) και για την διακόσμηση
κτιρίων και εκκλησιών, όπως του ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωσταντινούπολη και
του Αγίου Παύλου στην Ρώμη. Ο Κροκεάτης λίθος επίσης διακοσμεί τον απλό τάφο των
τριακοσίων Σπαρτιατών στις Θερμοπύλες.
Προστάτες των αρχαίων Κροκεών ήταν "οι Διόσκουροι" (γιοι του Δία),
ο Κάστορας και ο Πολυδεύκης. Προτομή των Διόσκουρων, σκαλισμένη σε μαρμάρινη πλάκα
η οποία ανακαλύφθηκε σε σύγχρονες ανασκαφές, διακοσμεί σήμερα την βρύση στην κεντρική
πλατεία.
Οι σύγχρονες Κροκεές έχουν 1,400 περίπου κατοίκους (το 1950 είχαν
περί τους 3000) που διακρίνονται για την φιλοπρόοδη και πολιτιστική τους δράση.
Έχουν σχολεία (Δημοτικό - Γυμνάσιο - Λύκειο), Φιλαρμονική, Ελαιουργικό συνεταιρισμό,
εφημερίδα κ.α., ενώ το Καρναβάλι Κροκεών ειναι γνωστό σε πανελλήνια κλίμακα. Επίσης
έχουν αναδείξει πολλούς επιστήμονες, διανοούμενους, καλλιτέχνες καθώς και τον
παγκοσμίως γνωστό ποιητή, ακαδημαϊκό Νικηφόρο Βρεττάκο.
Τα τελευταία εννενήντα χρόνια πολλοί Κροκεάτες μετακόμισαν στην Αθήνα,
ενώ άλλοι (οι περισσότεροι) μετανάστευσαν για καλύτερη τύχη κυρίως στην Αμερική,
Καναδά και Αυστραλία. Εκεί, όπως λέει ο ποιητής μας, "έφτιαξαν παντού νησάκια
του έθνους, που ξεχωρίζουν εύκολα από ένα σημείο που είναι το Φως".
ΛΑΓΙΑ (Χωριό) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΝΗ
Τηλέφωνο: +30 27330 21846
Η Λάγια αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου
Ανατολικής Μάνης. Στα όρια του Δ.Δ. υπάγονται 11 χωριά και οικισμοί: Aγιος
Κυπριανός, Ακρογιάλι,
Αχίλλειο, Δημαρίστικα,
Καινούργια Χώρα, Κορογονιάνικα,
Μαρμάρι, Πάλιρος,
Πόρτο Κάγιο και Προφήτης
Ηλίας.
Είναι εντυπωσιακό χωριό με αρχιτεκτονική ιδιαιτερότητα, που απέχει
17 χλμ. από τη Βάθεια και
24 χλμ. από τον Κότρωνα. Ήταν
αποικία της αρχαίας πόλης Λα
(σημερινός Πασσαβάς) και ο
μεγαλιθικού τύπου οικισμός του Κάτου Λάϊ θεωρείται μητρόπολη της σημερινής Λάγιας.
Το χωριό όμως καταγράφεται και σε μεταγενέστερους χρόνους: Επιγραφή στα "Καρνεάτικα"
υποδηλώνει κατοίκηση στους ρωμαϊκούς χρόνους ενώ το συναντάμε στα 1570 στην Έκθεση
του Barbo (όπου γίνεται και λόγος για τις πολλές εκκλησίες).
Aλλοτε ήταν έδρα της Επισκοπής Λαγίας και του Δήμου Λαγίας (ενός εκ
των δέκα παλαιών δήμων της Μάνης), που είχε για έμβλημα το μυθικό Κέρβερο, «...επειδή
εν Ταινάρω, ην το σπήλαιον, δι ου κατά το μύθον, ο Ηρακλής εκ του Aδου μετακόμισε
τον Κέρβερο» (κατά τον αρχαιολόγο Π. Ευστρατιάδη).
Η Λάγια παρουσιάζει έντονο Μανιάτικο χρώμα με τα πολυσύνθετα λίθινα
Πυργοτειχίσματα και τους χαρακτηριστικούς «Κόλουρους Πύργους», όπως του Μαυροδακάκου
και του Γιαννόγγονα (1838), ενώ εδώ είναι και το νεκροταφείο των Γιατράκων με
το ναό του Αγίου Σπυρίδωνα.
Αξιοπρόσεκτοι είναι οι ναοί του Αγίου Ζαχαρία (13ου αι.) με τοιχογραφία,
του Αγίου Νικολάου (12ου αι.) με παλαιοχριστιανικά μάρμαρα και ωραία θύρα και
του Aη Στράτηγου (14ου αι.) που ήταν μοναστήρι, με πύργο και ερειπωμένα κτίσματα.
Ως μνημεία έχουν χαρακτηριστεί οι Ι.Ν. της Αγίας Τριάδος και της Φανερωμένης.
Σε ένα από τα οδοιπορικά μας στη Μάνη, ο Γιώργος Δημακόγιαννης, ιδιοκτήτης
του βιβλιοπωλείου-εκδόσεις "ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΜΑΝΗ" στην Αρεόπολη,
αναφέρει για τη Λάγια:
Η Λάγια δεν είναι απλά ένα παραδοσιακό χωριό του τόπου μας, όποιος
περιδιαβεί στα σοκάκια της θα καταλάβει την αλλοτινή δόξα της, ότι τελικά περπατάει
σε μια πολιτεία! Γεμάτη πύργους και πυργόσπιτα, η Λάγια, στην Προσηλιακή Μέσα
Μάνη, ήταν πάντα το κέντρο μιας ευρύτερης περιοχής, της περιοχής του Ταινάρου.
Όπως σε όλη τη Μάνη έτσι και στη Λάγια η οργάνωση της παραδοσιακής
κοινωνίας ήταν σε πατριές που η κάθε μια είχε τον πύργο της, τα γύρω κτίσματα,
την εκκλησία της, οι μεγάλες και το νεκροταφείο τους! Και βέβαια οι πολυετείς
βεντέτες ήταν στην ημερήσια διάταξη! Είναι χαρακτηριστικό λοιπόν το πλήθος των
εκκλησιών που έχουν καταγραφεί κατά οικογένεια! (...)
Στα νεότερα χρόνιο η Λάγια ερημώνει - σήμερα "σκιά" του παλιού ένδοξου
εαυτού της, χωρίς σχολεία, χωρίς παιδιά, οι μόνιμοι κάτοικοί της είναι λίγοι,
μικρό ποσοστό των 2.200 κατοίκων που είχαν απογραφή στα 1848 και στα 1907! Κάθε
καλοκαίρι όμως δέχεται εκατοντάδες επισκέπτες, μαζί με τους γύρω οικισμούς, τις
Πιόντες, τα Κορωγονιάνικα, την Καινούργια Χώρα, τα Δημαρίστικα, τον Κυπριανό κ.λπ.
Τότε γίνεται αισθητό το μέγα πρόβλημα της ύδρευσης, η Λάγια και τα περίχωρά της
υδρεύεται με τον ίδιο τρόπο από τον καιρό του Ομήρου! Δηλαδή με στέρνες ομβρίων
υδάτων... Κι αυτό παρά το γεγονός ότι από την ευρύτερη περιοχή κατάγονται πλήθος
επιφανείς, βουλευτές, τ. υπουργοί κ.ά. (Β. Μιχαλολιάκος, Θ. Κασσίμης, Ηλ. Βουγιουκλάκης,
κ.ά.).
Η Λάγια περηφανεύεται ακόμη για τους πνευματικούς της ανθρώπους και
τους πολλούς καλλιτέχνες που κατάγονται από εδώ. Να αναφέρουμε τον ιστορικό -
φιλόλογο Ανάργυρο Κουτσιλιέρη (συγγραφέα της «Ιστορίας της Μάνης» κ.λπ.), τον
γλύπτη Π. Γεωργαρίου, την αείμνηστη ηθοποιό Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον επίσης αείμνηστο
Καθηγητή στην Α.Σ.Κ.Τ. Ηλ. Δεκουλάκο, ...ακόμη και τον ποδοσφαιριστή -μεγάλη δόξα
του ελληνικού ποδοσφαίρου Μ. Γαλάκο. Κλείνοντας να αναφέρουμε ότι από εδώ κατάγονταν
ο Μιχ. Νικολαράκος, πρώτος αιρετός δήμαρχος της Ανατολικής Μάνης και ο τελευταίος
ήρωας της Μάνης και της Ελλάδος, ο Παναγιώτης Βλαχάκος (Ίμια 1996), του οποίου
την προτομή διακρίνουμε στην πλατεία του χωριού.
ΛΑΜΠΟΚΑΜΠΟΣ (Χωριό) ΖΑΡΑΚΑΣ
Τηλέφωνο: +30 27320 51290
ΛΟΓΓΑΣΤΡΑ (Χωριό) ΜΥΣΤΡΑΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 98440
Η Λογγάστρα βρίσκεται σκαρφαλωμένη στις πλαγιές του βόρειου Ταϋγέτου.
Γραφικά σπίτια, πλούσια βλάστηση και θαυμάσια θέα είναι στοιχεία που προσφέρει
στον επισκέπτη της απλόχερα. Το δημοτικό διαμέρισμα Λογγάστρας περιλαμβάνει τους
οικισμούς Λογγάστρα Καραβάς (τμήμα).
ΛΟΓΚΑΝΙΚΟ (Χωριό) ΠΕΛΛΑΝΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 65292
Tο χωριό άλλαξε πολλές φορές θέση και ονομασία ήδη από τη μυκηναϊκή
εποχή. Η περιοχή του Λογκανίκου ταυτίζεται με την αρχαία Βελεμίνη (-α) (Βελμίνη)
που αναφέρει ο Παυσανίας. Με το σημερινό του όνομα αναφέρεται από το Stefano Magno
το 1453.
Λόγω της γεωγραφικής θέσης του, ανάμεσα στους 3 νομούς: Μεσσηνία,
Αρκαδία, Λακωνία
και λόγω της μορφολογίας του εδάφους, συγκλίνουν ο Ταϋγετος
και ο Πάρνωνας χωρίς να ενώνονται
και δημιουργείται η λακωνική κοιλάδα του Ευρώτα, ο Λογκανίκος απετέλεσε θέση κλειδί
για τη διακίνηση πληθυσμών και στρατιών στην Πελοπόννησο.
Αποτελούσε έπαλξη και προμαχώνα του αρχαίου Σπαρτιατικού κράτους. Εδώ βρισκόταν
στην αρχαιότητα το πέρασμα για την Αρκαδία καθώς και η βασιλική οδός των Παλαιολόγων.
Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 750 μ.
Ο σημερινός Λογκανίκος, που οι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 1000,
περιλαμβάνει και τους οικισμούς Κοτίτσα, Βεργαδέικα,
Κυπαρίσσι και Γιακουμέικα. Είναι απλωμένος πάνω στην καταπράσινη πλαγιά και κάτω
από την ελατοσκέπαστη κορυφογραμμή και έχει πέτρινα σπίτια, βρύσες, πηγές και
δασικούς δρόμους που οδηγούν στα υψηλότερα σημεία του βουνού (Μέγα Πηγάδι, Κουτούνι,
Λίμνα). Πολύ κοντά βρίσκονται οι πηγές του Ευρώτα
και οι ιστορικές μονές Ρεκίτσας και Αμπελακίου που εντάσσονται, όμως, στα γεωγραφικά
όρια της Αρκαδίας.
Στο Λογκανίκο ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί:
Στην Κοτίτσα. Αξιόλογος οικισμός, που άκμασε το 15ο αιώνα και καταστράφηκε
εντελώς από τους Τουρκαλβανούς μετά τα Ορλωφικά (1770). Βρίσκεται στην είσοδο
του Λογκανίκου από το δρόμο της Σπάρτης.
Σώζονται μόνο ερείπια κτισμάτων και ναών της Βυζαντινής περιόδου, που μαρτυρούν
την αρχοντιά της Κοτίτσας. Αξίζει μία επίσκεψη στην Αγία Τριάδα, από όπου μπορεί
κανείς να θαυμάσει τη χαράδρα του Κοτιτσιάνη με τον αποσχισμένο μετέωρο βράχο
με τα ερείπια του μεταβυζαντινού ναού των Αγ. Θεοδώρων στην κορυφή του. Από δω
σύμφωνα με την παράδοση κατάγεται ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος.
Στον οικισμό και το Κάστρο του φρούραρχου Πελεκάση. Στα βόρεια του
χωριού, ο Πέρα Λογκανίκος, ο δεύτερος αυτός οικισμός, εξίσου σημαντικός με τον
προηγούμενο, άκμασε σε απόσταση 1 χλμ. περίπου κάτω από την οχυρή θέση του Κάστρου.
Στον οικισμό σώζονται:
1. Ο Ναός του Αγίου Γεωργίου (1375 μ.Χ), με εξαιρετικές τοιχογραφίες
εφάμιλλες του Μυστρά. Στην 8/στιχη κτιτορική επιγραφή πάνω από τη νότια θύρα του
ναού αναφέρονται οι δεσπότες του Μυστρά, η αυτοκρατορική οικογένεια της Κων/πολης
και οι δωρητές, οι οικογένειες Κουρτέση και Πελεκάση, που αποτελούσαν και την
εκκλησιαστική και στρατιωτική αρχή της πολίχνης αυτής του Μυστρά.
2. Ο Ναός των Αγίων Αποστόλων ή των Αγίων Θεοδώρων (1380 μ.Χ).
3. Κοντά στο ναό αυτό υπάρχει το μοναδικό στην περιοχή Πυργόσπιτο,
το "Σταυροπήγι", αποτελούμενο από την οικία, τον Πύργο και το ναϊδριο της Ζωοδόχου
Πηγής (σημ. Ανάληψη).
4. Ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15ου αιώνα) με περίφημες τοιχογραφίες
κατά τα πρότυπα της Παντάνασσας του Μυστρά.
5. Ο Ναός του Αγίου Δημητρίου (15ου αιώνα). Το φράγκικο Κάστρο (υψ.
1000 μ.) μάλλον κτίστηκε, πάνω σε παλαιότερα βυζαντινά οχυρωματικά κτίσματα, κατά
την εποχή του Δεσποτάτου του Μυστρά και είναι σύγχρονο των άλλων Κάστρων της Βόρειας
Λακεδαίμονος (Βορδόνιας, Καστρίου, Χελμού). Στη βόρεια πλευρά του Ταϋγέτου το
Κάστρο αυτό με τις 3 αμυντικές ζώνες (1210 - 1261) ανέκοψε την πορεία του Ομέρ
- μπεη προς το Μυστρά κατά τον πρώτο Βενετοτουρκικό πόλεμο το 1460 - 1465 μ.Χ.
Συνθηκολόγησαν, αλλά στα 400 χρόνια σκλαβιάς δεν σταμάτησαν να αγωνίζονται πότε
με τον καπετάν Ζαχαριά, πότε με τον Παπαφλέσσα. Και ιδίως στα Ορλωφικά όταν κατεστράφη
και η ισχυρή πόλη της Κοτίτσας.
Στο Λογκανίκο ο επισκέπτης μπορεί ακόμη να δει:
Το Ναό του Προφήτη Ηλία, στην πλατεία του χωριού. Η ανέγερσή του άρχισε
το 1810 με εθελοντική εργασία των κατοίκων. Ο ναός κοσμείται με αρχαία αρχιτεκτονικά
μέλη όπως και με μαρμάρινο επιστύλιο τέμπλου 10ου - 11ου αιώνα. μ.Χ.
ΜΑΓΟΥΛΑ (Κωμόπολη) ΜΥΣΤΡΑΣ
Η έδρα του Δήμου, η Μαγούλα, πνιγμένη στο πράσινο, αποτελεί το πολιτιστικό
επίκεντρο της περιοχής με τις εκδηλώσεις του Σαϊνοπουλείου Αμφιθεάτρου.
Εδώ βρίσκεται και η «Ελευθέρα Σχολή Φιλοσοφίας Πλήθων» που ιδρύθηκε
από τον Ιωάννη Θεοδωρακόπουλο το 1975.
Οικισμοί:
Το δδ Μαγούλας περιλαμβάνει τον οικισμό της Μαγούλας.
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ (Χωριό) ΜΟΛΑΟΙ
Τηλέφωνο: +30 27320 22950
Αρκετοί ιστορικοί χώροι υπάρχουν επίσης στο χωριό της Μεταμόρφωσης. Εδώ βρίσκονται
δυο ενδιαφέρουσες περιοχές με αρκετά επιφανειακά αρχαιολογικά ευρήματα που αποτελούν
ενδείξεις για την ύπαρξη και ανάπτυξη αρχαίων οικισμών. Ξεχωριστό κομμάτι άξιο
παρατήρησης αποτελεί η φυσική καταβόθρα 1300μ νοτιοανατολικά του χωριού, με το
λιβάδι που την περιβάλλει και τον υγρότοπο στα Βόθανα. Ο υγροβιότοπος αυτός με
την ενδιαφέρουσα χλωρίδα και πανίδα (κυρίως πουλιά) κατά καιρούς συγκεντρώνει
και παρουσιάζει επιστημονικό ενδιαφέρον. Τέλος ενδιαφέρον παρουσιάζει το Σπήλαιο
της "Τρύπας του Βοριά" στο οποίο ανακαλύφθηκαν από Ιταλική Σπηλαιολογική
Ομάδα στα τέλη του 1990 πανέμορφοι σταλαγμίτες και σταλακτίτες.
ΜΟΛΑΟΙ (Κωμόπολη) ΛΑΚΩΝΙΑ
Η πόλη των Μολάων πήρε την ονομασία της από τους πολλούς μύλους που
υπήρχαν στην περιοχή οι οποίοι στην αιολική διάλεκτο ονομάζονται «Μυλάοι» Ο πρώτος
οικισμός ανάγεται στους ιστορικούς χρόνους και τοποθετείται στη θέση «Παναγίτσα»,
όπου διατηρήθηκε η μικρή πολίχνη κατά τους Δωρικούς χρόνους. Κατά την βυζαντινή
εποχή αναπτυχθεί στο χώρο γύρω από τον φρούριο του Παλαιόπυργου ερείπια του οποίου
σώζονται ως σήμερα. Δύο χλμ νοτιοανατολικά των Μολάων βρίσκεται η περιοχή Χαλάσματα
στη περιοχή αυτή ύστερα από αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκαν σημαντικά αρχαιολογικά
ευρήματα (αράβδωτοι κίονες, κιονόκρανα, ψηφιδωτά) τα οποία μαρτυρούν ότι υπήρχε
στη θέση αυτή αρχαία πόλη. Επίσης πάνω στην κορυφή της Κουρκούλας δεσπόζει το
παλαιό Μοναστήρι της Γκαγκανιάς με ένδοξη ιστορία καθώς και ερείπια Βυζαντινών
Ναών. Ενώ στις παρυφές της Κουρκούλας υπάρχει μια καταπράσινη χαράδρα με πλούσια
βλάστηση, που διαμορφώνεται σε ειδυλλιακό φαράγγι. Εκεί υπάρχει και το γραφικό
τέμενος της Αγίας Παρασκευής με την θαυματουργή εικόνα, όπου στην μνήμη της (26
Ιουλίου) συγκεντρώνονται χιλιάδες προσκυνητές.
ΜΥΣΤΡΑΣ (Χωριό) ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 83368
Η καστροπολιτεία του Μυστρά, δεσπόζει πάνω από τον οικισμό του νέου
Μυστρά με τα επιβλητικά τείχη, τα ανάκτορα των Παλαιολόγων, τις κατοικίες, τις
βυζαντινές εκκλησίες και το κάστρο στην κορυφή. Ο οικισμός του νέου Μυστρά επίσης
έχει να δείξει τις δικές του ομορφιές, με τα γραφικά δρομάκια, τις πέτρινες αυλόπορτες
και τους ανθοσκέπαστους μαντρότοιχους. Στο δημοτικό διαμέρισμα Μυστρά τελούνται
οι εκδηλώσεις των Παλαιολογείων. Ο Δήμος Μυστρά θέλοντας να τιμήσει τον τελευταίο
αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Παλαιολόγο διοργανώνει κύκλο θρησκευτικών
και πολιτιστικών εκδηλώσεων από 25 έως 29 Μαϊου. Επίσης η εμποροπανήγυρη Μυστρά
που είναι ένα σημαντικό εμπορικό, κοινωνικό και πολιτιστικό γεγονός όχι μόνο για
το Δήμο μας αλλά για όλο το νομό, διοργανώνεται κάθε χρόνο από 26 Αυγούστου έως
2 Σεπτεμβρίου στον ίδιο χώρο που πραγματοποιείται εδώ και 300 χρόνια. Το δημοτικό
διαμέρισμα Μυστρά περιλαμβάνει τους οικισμούς: Νέος Μυστράς (ιστορική έδρα δήμου),
Πικουλιάνικα, Παλαιολόγειο
(Σκλαβική), Ταυγέτη (Μπαρσινίκος)
Βλαχοχώριο.
ΝΕΑΠΟΛΗ (Κωμόπολη) ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Στο νοτιοανατολικό άκρο του Λακωνικού
κόλπου, σε απόσταση 115 χιλιομέτρων από τη Σπάρτη,
πάνω από τον Κάβο Μαλιά,
στο βάθος ενός πανέμορφου μεγάλου όρμου, που προστατεύεται από την Ελαφόνησο,
απλώνεται η Νεάπολη, στους πρόποδες των καταπράσινων απολήξεων του Πάρνωνα
στη χερσόνησο της Επιδαύρου Λιμηράς,
με τη θάλασσα να κυριαρχεί στην καθημερινή ζωή της καις την πλούσια τουριστική
της προσφορά.
Οι σύγχρονες τουριστικές εγκαταστάσεις συνδυάζονται με την ατμόσφαιρα
της θαλασσινής παράδοσης, συνθέτοντας το περιβάλλον της μικρής πολιτείας, που
προσφέρει στον επισκέπτη της όλες τις χαρές των διακοπών: απολαυστικό μπάνιο στην
οργανωμένη παραλία της, ενώ στον παραλιακό δρόμο γαστριμαργικές απολαύσεις σε
πολλές γωνιές, όπου στο καλό φαγητό τον πρώτο λόγο έχουν τα φρέσκα ψάρια και τα
χταποδάκια. Και ένα γύρο περίπατος στους γραφικούς οικισμούς, στις καταπράσινες
πλαγιές ή στις νότιες και ανατολικές ακτές, από τη μια και από την άλλη πλευρά
του ακρωτηρίου Μαλέας.
Στο φιλόξενο λιμάνι της πιάνει το πλοίο της γραμμής, που συνδέει τη
Νεάπολη με τα κοντινά Κύθηρα,
και τα ιπτάμενα δελφίνια, που ακολουθούν τους πολυσύχναστους θαλάσσιους δρόμους
του Αργοσαρωνικού και του
Μυρτώου, ενώ τοπικά φέριμποτ
εκτελούν δρομολόγια προς την Ελαφόνησο.
Καταφύγιο και εξυπηρέτηση βρίσκουν και τα σκάφη αναψυχής. Αλλωστε,
εδώ υπήρχε σπουδαίο λιμάνι από τα παλιά χρόνια.
Η σημερινή πόλη άρχισε να χτίζεται μετά το 1837. Η σύγχρονη μορφή
της διατηρεί όλα τα χρώματα της θάλασσας. Η μεγάλη παραλία της προσφέρεται για
περίπατο και ρεμβασμό. Και η γραφικότητά της εντυπώνεται με την επίσκεψη στο μητροπολιτικό
ναό της Αγίας Τριάδας, στις εκκλησίες του Αγίου Νικολάου και τους Αγίου Νεκταρίου
και στα πολλά ξωκλήσια.
Τις χαρές της θάλασσας μπορεί, όμως, να τις απολαύσει κανείς παντού
στον όρμο. Στην παραλία του Νεραντζιώνα βορειοδυτικά από την πόλη, ή στις ακρογιαλιές
νότια, ως το λιμανάκι του Παλαιοκάστρου.
Αλλά μπορεί να απολαύσει και τη θέα προς το μαγευτικό θαλάσσιο περιβάλλον, αν
ανέβει ως το Παραδείσι, μικρό
οικισμό με άφθονους παραδοσιακούς υδρόμυλους, μέσα στο πράσινο και τα τρεχούμενα
νερά. Εκεί βρίσκεται και το αξιόλογο βυζαντινό μοναστήρι της Παναγίας. Κι ύστερα,
με αφετηρία τη Νεάπολη, μπορεί κανείς να ακολουθήσει τις όμορφες διαδρομές, που
θα τον φέρουν στα αξιοθέατα της περιοχής από το βορινό άκρο του Βοιατικού
όρμου, στο πέρασμα για την Ελαφόνησο,
ως τη νοτιοανατολική άκρη της Πελοποννήσου,
στον Κάβο Μαλιά.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Μάρτιο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
της Δημοτικής Επιχείρησης
Ανάπτυξης Βοιών (2001).
ΝΙΑΤΑ (Χωριό) ΛΑΚΩΝΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27320 31224
Φαξ: +30 27320 31224
ΟΙΤΥΛΟ (Χωριό) ΛΑΚΩΝΙΑ
Είναι ένα πολύ όμορφο χωριό που απέχει 7 χιλιόμετρα (βορειότερα) από
την πρωτεύουσα του Δήμου, Αρεόπολη.
Το Οίτυλο πήρε το όνομά του από το μυθικό ήρωα Οίτυλο που καταγόταν από το Αργος
και ήταν γιός του Αμφιάνακτα.
Το Οίτυλο, από το οποίο πήρε την ονομασία του ο νέος Δήμος Οιτύλου,
είναι κατοικημένο συνεχώς από την αρχαιότητα και την εποχή του Ομήρου έως σήμερα.
Συγκεκριμένα από την εποχή του Ομήρου αναφέρεται το Οίτυλο ως τμήμα του βασιλείου
του Μενελάου. Από το Στράβωνα αργότερα αναφέρεται με το όνομα Βοίτυλο και ο Παυσανίας
αναφέρει πως ήταν μια από τις κυριότερες πόλεις του «Κοινού των Ελευθερολακώνων».
Διασώζονται ερείπια αρχαίων μνημείων και επιγραφές ιδιαίτερα γύρω από την παραλία
όπου θεωρείται πως υπήρχε ναός του Σεράπιδος.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας, στο Οίτυλο, εγκαταστάθηκαν επιφανείς
οικογένειες, όπως των Βυζαντινών πριγκίπων Κομνηνών (Στεφανόπουλων) και των Μεδίκων
ή Γιατριάνων. Μεταξύ του 1672 και 1674, δημιουργήθηκαν κύματα προσφύγων. Οι Γιατριάνοι
μετανάστευσαν στη Τοσκάνη και οι Κομνηνοί-Στεφανόπουλοι στη Γένοβα, ενώ μέλη και
των δύο οικογενειών εγκαταστάθηκαν στη Κορσική. Στην πλατεία βρίσκεται η ανάγλυφη
πλάκα της αδελφοποίησης του Καργκέζε με το Οίτυλο (1990).
Το 1770, αγκυροβόλησε εδώ ο Ναύαρχος του Ρωσικού Στόλου, Θεόδωρος
Ορλώφ, που μαζί με τους Μαυρομιχαλαίους και τους Μανιάτες ξεκίνησε την επανάσταση
του 1770 (Ορλωφικά). Στη Μονή Ντεκούλου ή Δεκούλου υπογράφηκε η σχετική συμφωνία.
Αξιόλογοι οι ναοί του Αγίου Γεωργίου, της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα,
της Κοίμηση της Θεοτόκου, των Ταξιαρχών και της μονής Δεκούλου ή Ντεκούλου με
σωζόμενη εκκλησία και καλοδιατηρημένες αγιογραφίες.
ΠΑΛΑΙΟΠΑΝΑΓΙΑ (Χωριό) ΦΑΡΙΔΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 35650
ΠΑΡΟΡΕΙΟ (Χωριό) ΜΥΣΤΡΑΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 20069
Εκεί που οι πρόποδες του Ταϋγέτου
σμίγουν με την εύφορη κοιλάδα βρίσκει κανείς το Παρόρι. Χώροι αναψυχής κάτω από
τα πλατάνια, φαράγγια και ρεματιές με πυκνή βλάστηση είναι μερικά από τα στοιχεία
της φύσης που θα συναντήσει κανείς στο γαλήνιο αυτό μερός.
ΠΕΛΛΑΝΑ (Χωριό) ΠΕΛΛΑΝΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 57300
Η σημερινή Πελλάνα είναι κτισμένη σε λόφο που σχηματίζουν οι προεκτάσεις
της οροσειράς του Ταϋγέτου
και έχει εύφορο κάμπο με πολλά νερά. Παλιότερα ονομαζόταν Γεωργιτσιάνικα Καλύβια
και από το 1912 Καλύβια. Το 1932 μετονομάστηκε σε Πελλάνα.
Η περιοχή κατοικήθηκε και διαδραμάτισε σημαντικό ιστορικό ρόλο ήδη
από τη Μυκηναϊκή εποχή καθώς η πορεία και ανάπτυξη της αρχαίας Πελλάνας συμβάδιζε
με της Σπάρτης.
Στην περιοχή συνεχώς αποκαλύπτονται πλήθος αρχαιολογικών ευρημάτων,
όστρακα, νομίσματα, αρχιτεκτονικά μέλη κ.λ.π. Στην αρχαιότητα η στρατηγική θέση
της περιοχής είχε ως αποτέλεσμα την οχύρωσή της από τους Σπαρτιάτες και χρησιμοποιήθηκε,
τον 4ο αιώνα, ως ορμητήριο από τον Αγησίλαο εναντίον του Επαμεινώνδα.
Ο Ξενοφών και ο Πλούταρχος την ονομάζουν "Πελλήνη" και αναφέρεται
στα "Λακωνικά" του Παυσανία.
Η αρχαία πόλη βρισκόταν ανατολικά του σημερινού χωριού, όπου διακρίνονται
λείψανα τείχους των Ελληνιστικών χρόνων και της Φραγκοκρατίας.
Στην Πελλάνα υπάρχει:
Ο Πύργος των Γκουζιουλαίων. Οχυρός πύργος, 200 περίπου χρόνων, με
πολεμότρυπες ικανού οπτικού πεδίου.
Στη γύρω περιοχή ο επισκέπτης μπορεί να δει:
Τους μεγαλοπρεπείς βασιλικούς Μυκηναϊκούς τάφους. Σε απόσταση 1 χλμ.
βόρεια του χωριού, στη θέση "Πελεκητή" βρίσκεται το Μυκηναϊκό νεκροταφείο με τους
λαξευτούς θολωτούς τάφους. Ενας από αυτούς είναι από τους μεγαλύτερους στον Ελλαδικό
χώρο. Τελευταία προστατεύθηκε με ειδικό στέγαστρο από την Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Την ακρόπολη της αρχαίας Πελλάνας. Βορειοανατολικά του σημερινού χωριού,
από την πηγή "Ασπρη βρύση" μέχρι το "Παλαιόκαστρο" σώζονται ίχνη οικισμού των
πρωτοελλαδικών χρόνων (2500 πχ περίπου) καθώς και η ακρόπολη της αρχαίας Πελλάνας,
στην κορυφή του λόφου. Εκεί αποκαλύφθηκε τύμβος,ο οποίος ανήκει σε ομάδα τύμβων
της πρωτοελλαδικής περιόδου που περιβάλλεται από λίθινη κρηπίδα.
Στη νότια πλαγιά του λόφου αποκαλύφθηκε τμήμα οικισμού των μυκηναϊκών
και ελληνιστικών χρόνων. Εδώ η αρχαιολογική σκαπάνη αναζητεί την Ομηρική Λακεδαίμονα,
στην οποία είχαν τα ανάκτορά τους ο Μενέλαος και η Ωραία Ελένη.
Πολλά και σημαντικά ευρήματα έχουν έλθει στο φως, όπως ταινίες από
χρυσά φύλλα, χρυσά ελάσματα, κοσμήματα, φυλαχτά, αλάβαστρα, αμφορείς ανακτορικού
ρυθμού, κεραμικά που καλύπτουν ολόκληρη τη μυκηναϊκή περίοδο (16ος - αρχές 12ου
αιώνα π.Χ.), σπάνιος θησαυρός χάλκινων νομισμάτων κα.
Εχουμε εδώ με βεβαιότητα μια εξακολουθητική χρήση του σημαντικού νεκροταφείου
της Πελλάνας, από το 1500 - 1200 π.Χ., δηλαδή καθ΄ όλη τη διάρκεια ακμής του Μυκηναϊκού
πολιτισμού. Συμπεραίνει κανείς ότι η Πελλάνα υπήρξε ένα ακμαίο Μυκηναϊκό κέντρο
με συνεχή κατοίκηση, που αυτό έχει άμεσες επιπτώσεις στην ανασύνθεση της ιστορικής
εικόνας της υστερομυκηναϊκής Λακωνίας, της εποχής των ομηρικών επών και του τρωϊκού
πολέμου, της εποχής του Τυνδάρεω, του Μενελάου και της Ελένης.
Το ιερό του Ασκληπιού. Νοτιοανατολικά του χωριού και σε απόσταση λίγων
μέτρων από την "Πελλανίδα πηγή" ήταν το ιερό του Ασκληπιού, που αναφέρει και ο
Παυσανίας. Σώζονται μόνο κίονες κλασικής και ρωμαϊκής εποχής.
Το Ναό της Ζωοδόχου Πηγής. Ξωκκλήσι έξω από το χωριό. Περιβόλια μέσα
σε σπηλιά.
ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ (Χωριό) ΠΕΛΛΑΝΑ
Το Δημοτικό διαμέρισμα των Περιβολιών είναι ένας μικρός οικισμός που
τα σπίτια του είναι σπαρμένα μέσα στον λιόφυτο κάμπο.
Εκεί αφθονούν τα κηπευτικά και τα κάθε είδους οπωρικά. Την ονομασία
ασφαλώς την οφείλει στα πολυπληθή περιβόλια, στα οποία έχουν ιδιαίτερη επίδοση
οι κάτοικοι του.
Στον συνοικισμό υπάρχει και λειτουργεί ο ραδιοφωνικός σταθμός "Ράδιο
- Ταΰγετος".
ΠΥΡΡΙΧΟΣ (Χωριό) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΝΗ
Τηλέφωνο: +30 27330 25385
ΣΟΥΣΤΙΑΝΟΙ (Χωριό) ΜΥΣΤΡΑΣ
Τηλέφωνο: +30 27310 98373
Οι Σουστιάνοι είναι ένα πανέμορφο γραφικό χωριό, χτισμένο σε πλαγιά
του βόρειου Ταϋγέτου. Περιβάλλεται
από πλούσια βλάστηση και προσφέρει θαυμάσια θέα στον ταξιδιώτη. Το δημοτικό διαμέρισμα
Σουστιάνων περιλαμβάνει τους οικισμούς Σουστιάνοι,
Καραβάς (τμήμα).
ΣΥΚΙΑ (Κωμόπολη) ΜΟΛΑΟΙ
Τηλέφωνο: +30 27320 71321
Η περιοχή αυτή κατοικήθηκε κατά τους αρχαίους χρόνους όπως μαρτυρούν οι Μυκηναϊκοί
τάφοι που βρέθηκαν εκεί. Στο διαμέρισμα της Συκιάς υπάρχει υγροβιότοπος περίπου
10 στρεμμάτων στην περιοχή της λίμνης του Αγίου Γεωργίου. Επίσης στην Συκιά μπορεί
να θαυμάσει κανείς πολλές και παλιές εκκλησίες όπως τα ναϊδρια της Παναγίας της
Φούρκας που χτίστηκαν τα μεταβυζαντινά χρόνια και στα οποία σώζονται περίφημες
τοιχογραφίες ή τον Αγιαννάκη που στα χρόνια της τουρκοκρατίας λειτουργούσε ως
κρυφό σχολείο.
ΤΑΛΑΝΤΑ (Χωριό) ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27320 53310
ΤΡΑΠΕΖΑΝΤΗ (Χωριό) ΦΑΡΙΔΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 35788
ΤΡΥΠΗ (Χωριό) ΜΥΣΤΡΑΣ
Στη διαδρομή Σπάρτης
- Καλαμάτας, η Τρύπη υποδέχεται
τους επισκέπτες και τους προσκαλεί για μια στάση δροσιάς δίπλα στο βάραθρο του
Καιάδα, κάτω από θεόρατα πλατάνια και πλάι στις πηγές με το γάργαρο νερό. Στην
Τρύπη βρίσκεται και το Μουσείο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης «Κνακίων».
Οικισμοί:
Το δδ Τρύπης περιλαμβάνει τους οικισμούς:
•Τρύπη
•Σταυρός
•Καραβάς (τμήμα)
ΤΣΙΚΚΑΛΙΑ (Χωριό) ΟΙΤΥΛΟ
Έχουν 110 κ. και αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα (200κ.) του Δήμου Οιτύλου,
μαζί με τους οικισμούς Κοντράφι (20κ.), Μουντανίστικα (38κ.), Ξερόλακος και Συχαλάσματα
(20κ.). Είναι κτισμένα αμφιθεατρικά σε κορυφή λόφου, απέχει 10 χλμ. από τη Βάθεια
και αξιόλογος είναι ο δίκογχος βυζαντινός ναός του Αγίου Κωνσταντίνου (12ου αι.).
ΝΕΑΠΟΛΗ (Κωμόπολη) ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Τηλέφωνο: +30 27340 24051
Φαξ: +30 27340 23600
ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΣ (Χωριό) ΛΑΚΩΝΙΑ
Τηλέφωνο: +30 27340 61238
Φαξ: +30 27340 61338
ΚΑΡΥΕΣ (Χωριό) ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΑ
Τηλέφωνο: +30 27310 95162, 95345
Φαξ: +30 27310 95345
Οι Καρυές, είναι ένα παραδοσιακό χωριό. χτισμένο στους πρόποδες του
Πάρνωνα, σε υψόμετρο
950μ, πλημμυρισμένο από καστανιές και καρυδιές, Βρίσκεται στην βορειοανατολική
πλευρά του Νομού Λακωνίας στα όρια με τον Νομό Αρκαδίας.
Από αρχαιοτάτων χρόνων και στην ιστορική της διαδρομή, έπαιξε σημαντικό
ρόλο και έχει δώσει τους δικούς της αγώνες μέσα στο Ελληνικό κράτος. Από τις Καρυές
έχουν πάρει το όνομά τους και οι Καρυάτιδες το μνημείο των οποίων βρίσκεται στο
Ερέχθειο και ομοίωμα του υπάρχει στο πανέμορφο χωρίο μας.
Το δάσος, τόσο κοντά με τα παραδοσιακά σπίτια, οι εναλλαγές των χρωμάτων,
η γραφική πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο, η φιλοξενία των κατοίκων, οι αφηγήσεις
των γερόντων για παλιές ιστορίες, προκαλούν τον επισκέπτη να ανακαλύψει τις κρυφές
ομορφιές και κάνουν κάθε ημέρα διαμονής του αξέχαστη.
Oι Καρυές είναι ο τόπος που τον νοσταλγείς πριν τον επισκεφθείς και
τον ονειρεύεσαι όταν τον γνωρίσεις.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
