gtp logo

Πληροφορίες τοπωνυμίου

Εμφανίζονται 98 τίτλοι με αναζήτηση: Αξιοθέατα  στην ευρύτερη περιοχή: "ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ Περιφέρεια ΕΛΛΑΔΑ" .


Αξιοθέατα (98)

Απολιθωμένα δάση

ΚΕΡΑΣΕΑ (Χωριό) ΧΑΛΚΙΔΑ
  Τα τελευταία χρόνια σε μια περιοχή της Κερασιάς "Ντάμκα" σε ένα επιβλητικό ορεινό όγκο, δυτικό τμήμα του Ξηρού Ορους, υπάρχουν επιφανειακά πετρώματα, ένα μεγάλο τμήμα απολιθωμένης γης, ένας φυσικός θησαυρός. Εκεί βλέπει κανείς ατόφιους απολιθωμένους κορμούς δέντρων εκατομμυρίων χρόνων ζωής. Ο επισκέπτης έκπληκτος αντικρίζει κορμούς μέχρι και 20 μ. μήκους που βρίσκονται καταγής εκεί, επί αιώνες.
  Αν και δεν έχουν γίνει συστηματικές ανασκαφές οι πολυπλθείς αναφορές ειδημόνων υποδηλώνουν την ύπαρξη σε βάθος και έκταση ενός μεγάλου γωλογικού θησαυρού. Ισως όλη αυτή η υπαρκτή μαρμαρωμένη χλωρίδα διαμορφώθηκε πριν από 20 εκ. χρόνια, όταν η όλη περιοχή του Β. Αιγαίου μετεβλήθη από ξηρά σε θάλασσα. Τότε λέγεται ότι πύρινες μάζες που βγήκαν από τα έγκατα της γης κατέκαυσαν τα πάντα, χλωρίδα και πανίδα και την απολίθωσαν για αιώνες πια. Το ίδιο δε αυτό συνταρακτικό γεωλογικό φαινόμενο του Β. Αιγαίου τότε να διαφμόρφωσε και το απολιθωμένο δάσος της Λέσβους.
  Στη θέση επίσης "Κόκκινο χώμα", κοντά στο χωριό Κερασιά, έχουν γίνει ανασκαφές από την επιστημονική ομάδα του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Αθήνας Θεοδώρου και έχουν βρεθεί απολιθώματα οστών προϊστορικών ζώων (6-10 εκατομμυρίων ετών).
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Νηλέως.

Βιότοποι

Μικρό και Μεγάλο Λιβάρι

ΚΑΝΑΤΑΔΙΚΑ (Οικισμός) ΙΣΤΙΑΙΑ
  Είναι λιμνοθάλασσα στην περιοχή Κανατάδικα Ιστιαίας. Εχει έκταση 1.000 στρ., από τα οποία τα 700 στρ. είναι υφάλμυρα και τα 300 στρ. βαλτώδη γη. Εχει μέγιστο βάθος 1,2 μ. και ελάχιστο 0,5μ. Αποτελεί ένα σπάνιο φυσικό υδροβιότοπο με έντονο ορνιθολογικό ενδιαφέρον, που αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό για μεταναστευτικά πτηνά. Η επιφάνεια του υδροβιότοπου καλύπτεται σε πολλά σημεία από ελόβια βλάστηση, όπως καλάμια, βούρλα, νούφαρα, ενώ η παρόχθια βλάστηση καλύπτεται από καλλιέργειες, θάμνους, φυλλοβόλα και πόες. Η παρουσία προϋδάτινων ή υδρόβιων πτηνών που τείνουν να εξαφανιστούν στην Ελλάδα είναι σημαντική. Η περιοχή Κανατάδικα, Δέλτα Ξηριά και Υδροχαρές Δάσος Αγίου Νικολάου, έχει συμπεριληφθεί στον Εθνικό Κατάλογο Προτεινόμενων Περιοχών για ένταξη στο Δίκτυο "Natura 2000".
Το κείμενο παρατίθεται το Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1999) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ευβοίας.

Βουνά

Ορος Οχη

ΟΧΗ (Βουνό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
  Στο βουνό Οχη υπάρχουν μοναδικοί γεωλογικοί σχηματισμοί (γκρεμοί, σπήλαια, φυσικά γλυπτά) και ένα σύστημα δεκάδων πηγών, ρυακιών, χειμάρρων και ρεμάτων. Τα επιφανειακά νερά είναι σε ασυνήθιστη αφθονία για αιγαιοπελαγίτικο περιβάλλον. Η Οχη θα μπορούσε να ονομάζεται το "βουνό των πηγών". Ψηλά στην ανατολική πλευρά της σώζεται το τελευταίο αμιγές καστανόδασος της νότιας Εύβοιας. Οι υπεραιωνόβιες καστανιές του καστανόλογγου είναι απομεινάρια των μεγάλων δασών που κάποτε σκέπαζαν την Οχη. Πάνω από αυτή την όαση, σαν φυσικά οχυρά, δεσπόζουν οι κορυφές του βουνού. Στα δυσπρόσιτα βράχια φυτρώνουν πολλά ενδημικά είδη φυτών και σπάνια δασικά δέντρα και θάμνοι, όπως τα μαύρα έλατα και το αρκουδοπούρναρο. Η περιοχή φιλοξενεί ορεινά είδη πουλιών που δε φωλιάζουν αλλού στη νότια Εύβοια. Μέσα σ' αυτό το μοναδικό τοπίο βρίσκεται το Δρακόσπιτο της Οχης και η παλιά εκκλησία του προφήτη Ηλία, στην ψηλότερη κορυφή της Οχης.
  Στην Οχη υπάρχουν μοναδικοί φυσικοί ανθώνες με Παιώνιες και τον ενδημικό πανσέ της Ευβοίας. Επίσης αναφέρεται σαν μία "Σημαντική Περιοχή Πουλιών", από το Birdlife International.
Το κείμενο παρατίθεται το Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1999) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ευβοίας.

Βρύσες

Πέρα βρύση

ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Χτισμένη τη δεκαετία του 1920, στην είσοδο του χωριού, υποδέχεται τον επισκέπτη η Πέρα Βρύση, εξαιρετικό δείγμα πετρόχτιστης βρύσης. Σε πολύ όμορφο σημείο, δροσίζει με το νερό αλλά και με το καταπράσινο περιβάλλον της.

Γέφυρες

ΑΡΤΟΤΙΝΑ (Χωριό) ΔΩΡΙΔΑ
Το γεφύρι της Αρτοτίβας κατασκευάστηκε ή ανακατασκευάστηκε κατά την Α΄ Ενετοκρατία 1407-1499 σε σχήμα τοξωτό και είναι λιθόκτιστο με ασβεστοκονίαμα. Βρίσκεται σε μοναδική θέση στο στενότερο σημείο του ποταμού Εύηνου λίγο πριν συναντήσει τον παραπόταμό του Κότσαλο. Έχει άνοιγμα 22,35 μ., πλάτος 2,4 μ. και πάχος 1μ. Το οδόστρωμα από τα δύο άκρα της γέφυρας ώς την κορυφή προχωρεί με κεκλιμένα πλατύσκαλα. Η τελική επίστρωση γίνεται με καλντερίμι επιμελώς κατασκευασμένο. Συνέδεε τη Δυτική Αιτωλία με την ορεινή Ναυπακτία και Ευρυτανία μέχρι τη δεκαετία του 1950, οπότε κατασκευάσθηκε ο νέος δρόμος Θέρμου-Πλατάνου.
κείμενο: Γιάννης Χαλάτσης, φωτογραφία: Παναγιώτης Τσούσης

Η Ιστορική Γέφυρα

ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ (Χωριό) ΦΘΙΩΤΙΔΑ
  Πάνω απ' το χωριό βρίσκεται η ιστορική γέφυρα του Γοργοποτάμου, που ενώνει τις δύο πλαγιές της Οίτης. Πάνω της περνά η σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών - Θεσσαλονίκης.
  Σ' αυτή την γέφυρα γράφτηκε μια από τις ενδοξότερες σελίδες της νεότερης ιστορίας. Την νύχτα της 25 Νοεμβρίου του 1942, οι ενωμένες αντιστασιακές οργανώσεις του Ε.Α.Μ και του Ε.Δ.Ε.Σ μαζί με Αγγλους Σαμποτέρ, ύστερα από απόφαση του συμμαχικού στρατηγείου της Μέσης Ανατολής, ανατίναξαν την γέφυρα προκαλώντας μεγάλη καθυστέρηση στην διέλευση των Γερμανών που πίεζαν τους συμμάχους στην Αφρική.
  Η Ελληνική κυβέρνηση το 1982 καθιέρωσε ως επίσημο εορτασμό της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης το Γοργοπόταμο και ημερομηνία εορτασμού, αυτήν της ανατίναξης της Γέφυρας.
  Ο επισκέπτης στον Γοργοπόταμο μπορεί να θαυμάσει και να απολαύσει κάνοντας μια βόλτα στην παραποτάμια ζώνη, την δροσιά και τα πεντακάθαρα νερά του ποταμού, να ψαρέψει Πέστροφες και Σολομούς, να επισκεφτεί το υπέροχο πλατανόδασος στο «Λίθνο», τον καταρράχτη στο «Καγκελογέφυρο», την Ι.Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, τον παραδοσιακό Νερόμυλο - Υδροτριβή, να αγοράσει κεράσια, ελιές και παραδοσιακά προϊόντα, να γευτεί από τις 8 ταβέρνες και τα 2 παραδοσιακά καφενεία τα νοστιμότατα εδέσματα και να καταλύσει στο υπέροχο Ξενοδοχείο.
Κείμενα : Κ. Χ. Παρηγόρης & Κ. Δ. Ζαγγογιάννης

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Γοργοποτάμου


Το γεφύρι της Γριάς

ΓΡΑΝΙΤΣΙΩΤΗΣ (Παραπόταμος) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Συνδέει το δρόμο Ναυπάκτου - Χάνι Λόη - Κεφαλογιόφυρο προς Τρίκορφο. Κτίσθηκε το 1904, έχει άνοιγμα καμάρας 11 μέτρα, πλάτος 2,30 μέτρα και ύψος από την επιφάνεια νερού 5,5 μέτρα.

Κεφαλογιόφυρο

ΕΥΠΑΛΙΟ (Χωριό) ΔΩΡΙΔΑ
  Βρίσκεται στις κλεισούρες του Μορνοπόταμου. Εξαίρετο και μοναδικό στην περιοχή μνημείο γεφυροποιίας, άριστα κατασκευασμένο και πολύ καλά διατηρημένο. Από αυτό πέρασαν και βρήκαν καταφύγιο στο κοντινό Μοναστήρι της Βαρνάκοβας οι διασωθέντες της Ηρωικής Εξόδου του Μεσολογγίου (10 Απριλίου 1826).
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Φωκίδας.

Το Κεφαλογιόφυρο

ΜΟΡΝΟΣ (Ποταμός) ΔΩΡΙΔΑ
Ένα εξαίρετο μνημείο γεφυροποιίας στις κλεισούρες του Μόρνου κάτω από τον οικισμό Καταφύγιο που διατηρείται πολύ καλά από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Από το γεφύρι αυτό επικοινωνούσε η Δωρίδα με τη Ναυπακτία, ιδιαίτερα όταν ο Μόρνος κατέβαζε και ήταν αδιάβατος. Από αυτό πέρασαν και βρήκαν καταφύγιο στο κοντινό Μοναστήρι της Βαρνάκοβας οι διασωθέντες της ηρωικής Εξόδου του Μεσολογγίου (10 Απριλίου 1826). Το γεφύρι, σύμφωνα με την παράδοση, είναι διπλά στοιχειωμένο. Τα δύο «στοιχειά», ο Αράπης από το Ναυπακτιώτικο μέρος και η Μπελεσίτσα από το δωρικό βοηθώντας το ένα το άλλο καταφέρνουν αιώνες τώρα και προστατεύουν το γιοφύρι από το θυμό του Μόρνου.
κείμενο: Γιάννης Χαλάτσης, φωτογραφία: Παναγιώτης Τσούσης

Γέφυρα της Tέμπλας

ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Mεταξύ Pαπτόπουλου και Bρουβιανών βρίσκεται το φαράγγι του Aχελώου με την γέφυρα της Tέμπλας, που κτίστηκε το 1904.

Η καλωδιακή (κρεμαστή) γέφυρα

ΧΑΛΚΙΔΑ (Πόλη) ΕΥΒΟΙΑ
Η καλωδιακή (κρεμαστή) γέφυρα υπάρχει στην είσοδό της πόλης. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε το 1993. Εντυπωσιακή, ένα σύγχρονο τεχνολογικό επίτευγμα, που αντικατέστησε τη μικρή και παλιά συρταρωτή γέφυρα στον Πορθμό του Ευρίπου. Η νέα γέφυρα που κατασκευάστηκε νοτιότερα συμβάλλει στην ευκολότερη προσέγγιση της πόλης και στην αποφυγή της κυκλοφοριακής συμφόρησης στο κέντρο της

Η παλιά κινητή γέφυρα

Προϊστορικά αναφέρεται από τον Διόδωρο ότι το 410 π.χ. κατασκεύασαν ξύλινη γέφυρα στον πορθμό και από έναν πύργο στις δύο πλευρές: τη Βοιωτική και την Ευβοϊκή. Το 510 μ.Χ. επί Ιουστινιανού κατασκευάσθηκε γέφυρα συρταρωτή. Επί Τουρκοκρατίας και μετά ήταν ξύλινη και ακίνητη. Το 1858 μετετράπη σε ξύλινη περιαιρετή. Το 1896 αντικαταστάθηκε με σιδερένια περιστροφική και διατηρήθηκε μέχρι το 1962, οπότε κατασκευάσθηκε η σημερινή συρταρωτή. Χρησιμοποιείται από τους επισκέπτες ως σημείο παρατήρησης της παλιρροιακής εναλλασσόμενης κίνησης των νερών του Ευβοϊκού.

Διάφορα

Το παλιρροϊκό φαινόμενο

Είναι χρήσιμο για τον επισκέπτη να γνωρίζει λίγα πράγματα για πολυθρύλητο παλιρροϊκό φαινόμενο του πορθμού του Ευρίπου. Πολλοί είναι οι μύθοι, αλλά και επιδίωξη ζωής για πολλούς ερευνητές , για την εξήγηση της μοναδικότητάς του. Όσοι πίστεψαν ότι το εξήγησαν, παρέμειναν με την ψευδαίσθηση και άλλοι αντιλήφθηκαν την απεραντοσύνη και το άλυτο.
  Το παλιρροϊκό φαινόμενο της Χαλκίδας που παρατηρείται στον περίφημο πορθμό του Ευρίπου είναι ένα σπάνιο φαινόμενο αλλαγής της κατεύθυνσης της ροής των θαλασσίων ρευμάτων. Το φαινόμενο αυτό έχει προκαλέσει τον θαυμασμό και το ενδιαφέρον των ανθρώπων από τα πολύ παλιά χρόνια, τόσο από αστρονομικής και γεωφυσικής άποψης όσο και από φιλοσοφικής.
  Το σημείο όπου υπάρχει η παλαιά γέφυρα ο επισκέπτης μένει έκθαμβος παρατηρώντας την αλλαγή της κατεύθυνσης του νερού κάθε (6) ώρες περίπου. ´Αλλοτε από τον Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο με κατεύθυνση προς τον νότιο και άλλοτε αντίστροφα, αποτελεί δε το μοναδικό σημείο κορύφωσης του φαινομένου όπου η ταχύτητα του ρεύματος φθάνει ακόμη και τα 9 μίλια την ώρα. Στο σημείο αυτό γίνεται ακόμα πιο αισθητό το παλιρροϊκό φαινόμενο, επιβεβαιώνοντας έτσι την ύπαρξη των θαυμαστών φυσικών κανόνων που λειτουργούν στα πλαίσια της νομοτέλειας της φύσης.

ΨΑΧΝΑ (Κωμόπολη) ΧΑΛΚΙΔΑ
 Μοναστήρι της Παναγίας: Στο συνοικισμό Μακρυμάλλη, 2 χλμ. βόρεια των Ψαχνών. Η Μονή κάηκε στην Γερμανική Κατοχή και αναδομήθηκε. Η Μονή μπορεί να φιλοξενήσει ακόμη και ολόκληρα γκρουπ στα κελιά που διαθέτει.
  Εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής: Βρίσκεται 4 χλμ. βορειοανατολικά των Ψαχνών, στο δρόμο προς Τριάδα. Εκεί, το σωματείο Επαγγελματοβιοτεχνών έχει κατασκευάσει στέγαστρο με πολύ όμορφα καθίσματα για να ξεκουράζονται οι επισκέπτες και να δροσίζονται από το γάργαρο νερό που τρέχει στη διπλανή ρεματιά.
  Μονή Καλυβίτη: 4 χλμ. βορειοδυτικά των Ψαχνών. Η Μονή ανάγεται στη Βυζαντινή περίοδο.
  Μονή Γοργοϋπήκοος: Βυζαντινή Μονή, στα σύνορα με το Κοντοδεσπότι, περίπου 5 χλμ. από τα Ψαχνά.
  Κτίριο Κεραμιδά: Διατηρητέο κτίριο που κληροδοτήθηκε από τον πρύτανη Κεραμιδά στο Δήμο, για να χρησιμοποιηθεί ως βιβλιοθήκη. Από τα Ψαχνά κατάγεται ο γνωστός Έλληνας γλύπτης Καραχάλιος, καθώς και ο πρύτανης της Ανωτάτης Εμπορικής, Τριαντάφυλλος Κεραμιδάς.
  Στα Ψαχνά λειτουργούν και τα ΤΕΙ Χαλκίδας.

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Μεσσαπίων


Θρησκευτικά μνημεία

ΑΤΤΑΛΗ (Χωριό) ΧΑΛΚΙΔΑ
  Πολύ κοντά στο χωριό Ατταλη, έχουν εντοπισθεί τα ερείπια δύο Βυζαντινών Ναών. Των Εισοδίων της Θεοτόκου και του Αγίου Νικολάου, που η απόσταση μεταξύ τους είναι περίπου 50 μ. Ο ρυθμός του Αγ. Νικολάου είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος μετά τρούλου. Θεωρείται ότι κτίστηκε στα τέλη του 10ου αιώνα. Ο ρυθμός του ναού είναι μοναδικός στην Εύβοια. Ο Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου και ο Ναός του Αγ. Νικολάου κατασκευάστηκαν από τα ερείπια αρχαίων κλασικών μνημείων. Από τα σωζώμενα τμήματα των εκκλησιών φαίνεται ότι ο Ναός των Εισοδίων είναι μεταγενέστερος.

Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρως

ΜΟΔΙ (Χωριό) ΤΙΘΟΡΕΑ
Ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρως, βρίσκεται στο Μόδι και κατασκευάστηκε το 1571. Πρόκειται για καθολικό ερειπωμένης Μονής. Ο ναός είναι συμπτυγμένος εγγεγραμμένος με τρούλο και νάρθηκα. Το εσωτερικό του ναού δίνει την αίσθηση ενιαίου χώρου με έντονη την παρουσία του τρούλου. Ο τρούλος είναι δωδεκάπλευρος. Πάνω από την κεντρική κόγχη του ιερού υπάρχει κτητορική επιγραφή, ενώ μια δεύτερη υπάρχει στο νότιο τοίχο του νάρθηκα (ΦΕΚ892/ΤΒ/25.05.99).

Βυζαντινά εξωκλήσια

ΠΑΥΛΟΣ (Κωμόπολη) ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ
Στην περιοχή της αρχαίας πολίχνης Υηττού υπάρχουν πολλά εξωκκλήσια (ορισμένα Βυζαντινά) στα οποία υπάρχουν αξιόλογες τοιχογραφίες αγίων, κυρίως στον Ευαγγελιστή Μάρκο και στον Αγιο Αθανάσιο. Ο Αγιος Αθανάσιος είναι κτισμένος σε μικρό λόφο που ήταν η Ακρόπολη της Υηττού.

Η Εβραϊκή συναγωγή

ΧΑΛΚΙΔΑ (Πόλη) ΕΥΒΟΙΑ
Η Εβραϊκή συναγωγή βρισκόταν όπου και σήμερα (οδός Κώτσου). Ανοικοδομήθηκε το 1849 μετά από πυρκαϊα που υπέστη, ενώ καταστράφηκε η πλούσια βιβλιοθήκη της όπως και το ιστορικό της αρχείο.

Κάστρα, φρούρια & οχυρώσεις

Ριζόκαστρο - Αλιβέρι

ΑΛΙΒΕΡΙ (Κωμόπολη) ΕΥΒΟΙΑ
  Σ’ ένα βραχώδες ύψωμα, νότια του Αλιβερίου, σε περίοπτη και οχυρή θέση, δεσπόζει το παλιότερο, ίσως, από τα φράγκικα κάστρα της Εύβοιας.
  Δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για τη μεσαιωνική ιστορία του κάστρου. Οι ανεπαρκείς γνώσεις γέννησαν το θρύλο ότι στο Ριζόκαστρο είναι κρυμμένο το χρυσό σύμβολο των Φράγκων και όποιος το βρει θα έχει μεγάλη και καλή τύχη.
  Το καλοκαίρι του 1923 το Ριζόκαστρο το κατέλαβαν οι Έλληνες, με διοικητή τον Κριεζώτη, ενώ το Νοέμβριο του 1823 το βομβάρδισαν οι Τούρκοι και τελικά το επανέκτησαν.
  Σώζονται τα ισχυρά τείχη του περίβολου, με καλύτερα διατηρημένη τη βόρεια πλευρά. Στο εσωτερικό διακρίνονται τα επιβλητικά ερείπια ενός ψηλού τετράπλευρου πύργου. Υπάρχουν, ακόμα, ερείπια άλλων κτιρίων, για ποικίλες χρήσεις της φρουράς, καθώς και εγκαταστάσεις για την αποθήκευση νερού (στέρνες).
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1997) της Νομαρχίας Εύβοιας.

Κάστρο Ποτίρι

ΑΥΛΩΝΑΡΙ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
  Σε βραχώδες κωνοειδές βουνό στα νοτιοδυτικά του όρους Οκτωνιά, στη μέση Αυλωναρίου-Αχλαδερής, σε θέση δεσπόζουσα, στέκεται το βυζαντινό και φραγκικό φρούριο να ατενίζει την Αττική και την απεραντοσύνη του Αιγαίου.
  Το κάστρο κτίστηκε στα Βυζαντινά χρόνια και διατηρήθηκε μέχρι την Τουρκοκρατία, οπότε εγκαταλείφθηκε και όπως φαίνεται δεν χρησιμοποιήθηκε ξανά ποτέ. Σήμερα σώζονται τείχη, ερείπια δεξαμενών, τοίχοι σπιτιών, το εξωτερικό τείχος του κάστρου σε πολλά μέρη και σε αρκετό ύψος, καθώς και ένας τοίχος μισογκρεμισμένου πύργου στην ανατολική πλευρά.
  Η ανάβαση προς το κάστρο είναι κουραστική και δύσκολη, εξαιτίας του βραχώδους εδάφους και της έλλειψης δρόμου, αλλά ο επισκέπτης αποζημιώνεται από τη μαγευτική θέα.
  Μέσα στο κάστρο σώζεται η εκκλησία της Παναγίας, βυζαντινή, που ερημώθηκε κατά τη Φραγκοκρατία και μετατράπηκε σε κάστρο από τους Φράγκους.
Το κείμενο παρατίθεται το Μάρτιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1999) του Δήμου Αυλώνος.

Κούππα

ΒΡΥΣΗ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
  Το κάστρο Κούππα βρίσκεται σε μια βραχώδη ράχη στην ανατολική πλευρά της οροσειράς της Δίρφεως νοτιοανατολικά του χωριού Βρύση. Η αγροτική ονομασία του όρους είναι ακόμη και σήμερα Κούπα. Η τοποθεσία ήταν ήδη από την αρχαία εποχή κατοικημένη. Η κατασκευή των μεσαιωνικών κτισμάτων βοηθήθηκε σε μεγάλο βαθμό από το υπάρχον αρχαίο οικοδομικό υλικό.
  Τα υπολείμματά τους είναι και σήμερα ορατά. Κοντά στη νεότερη εκκλησία της Ευαγγελιστρίας στο πρώην επίπεδο του κάστρου, βρίσκεται ένα Αγίασμα, το οποίο έχει τη μορφή σπηλαίου και φέρει ίχνη αρχαίας μεσαιωνικής οικοδομικής δραστηριότητας. Το Αγίασμα αυτό χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα ως παρεκκλήσι.
  Υπάρχουν ακόμη τα ερείπια του κεντρικού πύργου στο ψηλότερο σημείο του βραχώδους επιπέδου που χωρίζεται από το υπόλοιπο τμήμα του κάστρου μέσω μιας φαρδιάς σχισμής του βράχου. Σαν κάστρο καταφύγιο της περιοχής κατεστράφη και ανοικοδομήθηκε η Κούππα επανειλημμένα. Ετσι την κατέλαβε το 1269 ο Λικάριος και όρισε την ανανέωση και επέκταση των οχυρώσεων.
  Μετά την ανακατάληψη από τους Βυζαντινούς κατεστράφη εκ νέου και στην αρχή του 15ου αιώνα, ενόψει των τουρκικών επιδρομών επανοικοδομήθηκε. Το έτος 1470 το κάστρο καταστράφηκε πριν την κατάληψη του Νεγκροπόντε.
  Κατά την παράδοση κατακρεουργήθηκαν εκεί 3.000 Χριστιανοί από τους Τούρκους και ονομάστηκε "Χιλιαδού", εξαιτίας των θανάτων. Ο θρύλος τους θέλει να γκρεμίστηκαν στην κοιλάδα όταν οι Τούρκοι (κατόπιν προδοσίας) έκοψαν τη "γέφυρα" από υφαντό πανί που ένωνε το ένα άκρο του βουνού με το άλλο, στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν τη σφαγή.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του δήμου Κονιστρών.

Φυλάγρα

ΓΙΑΝΝΙΤΣΙ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
  Φυλάγρα αρχαίο φρούριο.Οχυρός λόφος 2 χιλ. Β.Α. του χωριού Γιαννίτσι. Δεσπόζει στη μικρή παραλία, ένα φρούριο απόκοσμο δυσπρόσιτο με άπειρους θρύλους και παραδόσεις που από στόμα σε στόμα φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, για κρυμμένους στη γη θησαυρούς, για υπόγεια μυστική σήραγγα που οδηγεί στη θάλασσα κ.α.
   Το φρούριο που προστάτευε το φυσικό λιμάνι των αρχαίων Κοίλων που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις υπήρχε στην περιοχή της σημερινής Λιμιώνας όταν η θάλασσα πριν μπαζωθεί απο το ποτάμι προχωρούσε βαθιά πολύ πέρα. Ένα φρούριο που έλεγχε την ανοικτή θάλασσα του Αιγαίου και τις ναυτικές διαδρομές προς την Μικρά Ασία, αλλά και το πέρασμα ανάμεσα στον Καβοντόρο και την Ανδρο.Η οχύρωση του μεγαλύτερου μέρους της δυτικής πλευράς του κάστρου, εξασφαλίζεται από τεράστιους γκρεμούς που βλέποντάς τους σου προκαλούν ίλιγγο. Πρόκειται για σπουδαία φυσική οχύρωση με μια ομορφιά άγρια, ανεπανάληπτη.
  Το αρχαίο κάστρο της φυλάγρας χρησιμοποιήθηκε και στο μεσαίωνα. Ο Καταλανός ιστορικός Αντώνιος Ρούβιο Λιούκ σε μελέτη του για τα καταλανικά φρούρια στην Ελλάδα γράφει:
  Αλλο ισχυρό φρούριο που κατείχαν οι Καταλανοί (Ισπανοί) στην Εύβοια ήταν της Φυλάγρας. Στις 11 Μαϊου 1321 μετά από διαμάχη, υπογράφτηκε συμφωνία - ανακωχή ανάμεσα στους Ενετούς με τον τότε Βάϊλο της Ευβοίας και τους Καταλανούς ο μεν Αλφόνσος Φρειδερίκος υποχρεώθηκε να καταστρέψει τα τείχη του κάστρου της Φυλάγρας και να μην χτίσει άλλο κάστρο στήν περιφέρεια Καρύστου, οι δε Βενατσιάνοι να μην χτίσουν άλλο κάστρο ανάμεσα στα Αρμενα και την Κάρυστο. Είναι φανερό πως ότι σώζεται μέχρι σήμερα είναι ό,τι απόμεινε μετά το γκρέμισμα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Μαρμαρίου


Κάστρο παραλίας Καρύστου - Μπούρτζι

ΚΑΡΥΣΤΟΣ (Πόλη) ΕΥΒΟΙΑ
  Στην παραλία της Καρύστου, κοντά στο λιμάνι, βρίσκεται το Μπούρτζι, ένα μικρό βενετικό κάστρο, που χτίστηκε το 15ο αι. με σκοπό να προστατεύει το λιμάνι και τα πλοία που ζητούσαν καταφύγιο εκεί.
  Το κάστρο αυτό είναι συνδεδεμένο με μία αιματηρή σελίδα της ιστορίας του Βενετοτουρκικού πολέμου (17ος αι.). Έλληνες σύμμαχοι των Βενετών είχαν καταλάβει το κάστρο, αποκλείστηκαν όμως σ’ αυτό, από πολυάριθμο τουρκικό στρατό και όταν, μετά την αποχώρηση των Βενετών, παραδόθηκαν, πολλοί από αυτούς αποκεφαλίστηκαν επί τόπου.
  Έχει σχήμα εξάγωνο ακανόνιστο. Το μεγαλύτερο τμήμα των τοίχων του είναι επιχρισμένο με κονίαμα, για να προστατεύεται από την αλμύρα της θάλασσας. Η πύλη του είναι χαμηλή, για να είναι περισσότερο ανθεκτική, τοξωτή και δίφυλλη. Κοντά στην πύλη, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ένα μεγάλο μαρμάρινο γλυπτό, μάλλον της Ρωμαϊκής εποχής, που εντοιχίστηκε εκεί για να διακοσμήσει τη λιτή και αυστηρή όψη του κάστρου.
  Το κάστρο είναι διώροφο και έχει εσωτερική αυλή, παγίδα θανάτου για τους εχθρούς που κατόρθωναν να εισβάλουν εκεί.
  Τέλος, ιστορίες των ντόπιων μιλάνε για σήραγγα, που ξεκινούσε από το κάστρο και κατέληγε στη θέση Βρύσες, η οποία χρησίμευε ως οδός διαφυγής αλλά και για την επικοινωνία και ύδρευση του κάστρου σε περίπτωση πολιορκίας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1997) της Νομαρχίας Εύβοιας.

Κοκκινόκαστρο Καρύστου

  Είναι το πιο αξιόλογο μεσαιωνικό φρουριακό συγκρότημα όλης της Εύβοιας. Δεσπόζει όλης της περιοχής, πάνω σ’ ένα ύψωμα, μεταξύ των χωριών Μύλοι, Καλύβια και Γραμπιά.
  Χτίστηκε αμέσως μετά την κατάκτηση της Εύβοιας από τους Φράγκους (1204) για να στεγάσει το Ραβάνο Ντάλλε Καρτσέρι (RAVANO DALLE CARCERI). Γύρω του άρχισε σιγά σιγά να δημιουργείται μία ολόκληρη πόλη, καθώς οι κάτοικοι της περιοχής έκτιζαν τα σπίτια τους κοντά στο κάστρο, για ασφάλεια από τους πειρατές και τους κάθε είδους επιδρομείς.
  Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα άλλαξε πολλές φορές κυρίους (Βενετοί, Φράγκοι, Βυζαντινοί) και το καλοκαίρι του 1470 έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Οι Τούρκοι, λίγο πριν την επανάσταση του ’21, τείχισαν την πόλη, που απλωνόταν γύρω από το κάστρο.
  Κατά τη διάρκεια της επανάστασης έγιναν εκεί πολλές αιματηρές μάχες. Μετά την απελευθέρωση η πόλη σιγά σιγά εγκαταλείφθηκε και ερημώθηκε, καθώς οι Καρυστινοί αναζήτησαν διέξοδο προς τη θάλασσα.
  Από την ιστορική καστροπολιτεία της Καρύστου σήμερα σώζονται οι βάσεις μόν μερικών πύργων και προμαχώνων, οι αξιόλογες θολοσκεπείς δεξαμενές της, καθώς και υπολείμματα τουρκικών λουτρών.
  Το κάστρο ονομάστηκε από τους Λατίνους CASTEL ROSSO - Κοκκινόκαστρο, εξαιτίας των λίθων, με τους οποίους έχει χτιστεί και οι οποίοι δίνουν μία παράξενη, κοκκινωπή απόχρωση στους πύργους.
  Τα τείχη του είναι ψηλά και εντυπωσιακά. Η κύρια πύλη βρίσκεται προς τα νότια και είναι εντελώς αθέατη από έξω. Δυτικά της κύριας πύλης, υψώνονται τα ερείπια ενός επιβλητικού, άλλοτε διώροφου κτιρίου, που μάλλον, ήταν η κατοικία του αφέντη του κάστρου.
  Βόρεια, ανατολικά και νότιο-δυτικά, τα τείχη καταλήγουν σε ισχυρούς προμαχώνες - πύργους, τετράγωνους, πολυγωνικούς ή κυκλικούς.
  Στη βόρεια πλευρά του κάστρου βρίσκεται το εσωτερικό φρούριο, τελευταίο σημείο άμυνας του κάστρου. Μέσα σ’ αυτό υπάρχει εκκλησία του Προφήτη Ηλία και κάτω από το δάπεδο της εκκλησίας κρύβεται η μεγάλη δεξαμενή του φρουρίου. Τέλος, κοντά στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία, σώζονται τα ερείπια μιας λιτής, μονόκλιτης εκκλησίας, κατά πάσα πιθανότητα ο Αγιος Ιωάννης των Φράγκων.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1997) της Νομαρχίας Εύβοιας.

Castello Rosso (Κοκκινόκαστρο)

ΜΥΛΟΙ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΟΣ
Χτισμένο από τους Λομβάρδους (1205 μ.Χ), δεσπόζει σε θέση απόλυτη οχυρή, πάνω στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης λέγεται πως πήρε το όνομα του από το κεραμιδί χρώμα της τοιχοποιϊας του. Αποτέλεσε το μήλο της έριδος διαφόρων κατακτητών και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της πόλης. Ο ασφαλτόδρομος φθάνει κοντά στην είσοδο κάνοντας εύκολη την πρόσβαση.

Το Κάστρο της Σκύρου

ΣΚΥΡΟΣ (Κωμόπολη) ΣΚΥΡΟΣ

Κάστρο Φύλλων

ΦΥΛΛΑ (Κωμόπολη) ΧΑΛΚΙΔΑ
  Βρίσκεται στην κορυφή ενός βραχώδους και απόκρημνου υψώματος στο Ληλάντιο πεδίο, ορατό σε όλη την ευρύτερη περιοχή.
  Είναι άρρηκτα δεμένο με μία μεγάλη ερωτική ιστορία, ένα ιπποτικό μυθιστόρημα του Μεσαίωνα. Ανήκε στο Φεουδάρχη Merito dalle Carceri. Κυριεύτηκε όμως από το θρυλικό ιππότη Λικάριο, τα πρώτα κιόλας χρόνια μετά την εγκατάστασή των Φράγκων στην Εύβοια (13ος αι.) κα παραδόθηκε στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Μιχαήλ Η´. Ο Λικάριος εγκατέλειψε το στρατόπεδο των Φράγκων για χάρη της ωραίας χήρας Φελίζας και με ορμητήριο το κάστρο των Φύλλων, άρχισε να καταλαμβάνει, για λογαριασμό των Βυζαντινών, το ένα μετά το άλλο, τα φράγκικα κάστρα της Εύβοιας. Όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Εύβοια (1470) γκρέμισαν μέρος των τειχών του κάστρου, για να το αχρηστεύσουν ως φρούριο.
  Η βόρεια και δυτική πλευρά των τειχών είναι αυτές που διατηρούνται καλύτερα. Στη βόρεια πλευρά βρίσκεται και η είσοδος του κάστρου. Μόλις ο επισκέπτης περάσει το άνοιγμα, αντικρύζει τον επιβλητικό όγκο των ερειπίων ενός μεγάλου κτιρίου, που ήταν αρχοντική κατοικία. Το μέγαρο ήταν διώροφο και σώζονται ακόμα ανοίγματα των παραθύρων του β´ ορόφου, τοξωτά και διακοσμημένα με κεραμικές πλάκες, κατά το Βυζαντινό τρόπο. Δίπλα στο μέγαρο, βρίσκονται τα ερείπια των άλλων κτιρίων, που εξυπηρετούσαν ποικίλες ανάγκες των ανθρώπων του κάστρου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1997) της Νομαρχίας Εύβοιας.

Κάστρο Φύλλων

  Ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κάστρα της Εύβοιας δεσπόζει επιβλητικό στην κορυφή ενός βραχώδους και απόκρημνου λόφου στο χωριό Φύλλα.
  Η ιστορία του κάστρου έχει συνδεθεί με την ζωή του θρυλικού ιππότη Λικάριο, που έδρασε το 13ο αιώνα, γι' αυτό καλό θα ήταν να γνωρίζουμε ορισμένα πράγματα για το ιστορικό αυτό πρόσωπο.
  Ήταν ένας φτωχός ιππότης στην υπηρεσία του ηγεμόνα της Κεντρικής Εύβοιας Guiberto Dalle Carceri. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από την Ιταλική πόλη Vicenza και η μητέρα του λέγεται ότι καταγόταν από την Κάρυστο.
  Ο Λικάριο ερωτεύθηκε και παντρεύτηκε κρυφά την ωραία Φελίζα, προστατευόμενη της οικογένειας Carceri. Τότε, οι συγγενείς της και ο ίδιος ο ηγεμόνας ενοχλήθηκαν φοβερά και αντέδρασαν στο ζευγάρι με προσβολές και ταπεινώσεις. Ο Λικάριο, πικραμένος και οργισμένος, επέστρεψε στην Κάρυστο και εγκαταστάθηκε σε ένα βραχώδες φρούτιο της περιοχής, που ονομάζεται "Ανεμοπύλαι". Αποφασισμένος για εκδίκηση δημιούργησε μια ορδή πολεμιστών, με τους οποίους σκόρπισε τον τρόμο στις γειτονικές περιοχές. Οι επιθέσεις αυτές δεν ικανοποιούσαν το Λικάριο που διψούσε για μεγαλύτερη εκδίκηση. Έτσι, ήρθε σε επαφή με τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μιχαήλ Η' τον Παλαιολόγο και του πρότεινε να αναλάβει για λογαριασμό των Βυζαντινών την υποταγή όλης της φεουδαρχικής φραγκοκρατούμενης Εύβοιας, με τον όρο πως θα του δίνονταν αρκετές στρατιωτικές δυνάμεις. Ο αυτοκράτορας αποδέχτηκε τις προτάσεις του και από τότε άρχισε ένας πολύ οδυνηρός για τους Φράγκους πόλεμος με μορφή επιδρομών. Το ένα μετά το άλλο τα φράγκικα κάστρα της Εύβοιας έπεσαν στα χέρια του Λικάριο και του στρατού του. Μετά την άλωση του ισχυρού κάστρου της Καρύστου "Κάστελ-Ρόσσο", ο Λικάριο ανταμείφθηκε πλουσιοπάροχα από τον αυτοκράτορα.
  Επιπλέον, ο Μιχαήλ Η' διέθεσε στο γενναίο ιππότη όλο το νησί ως φέουδο και του έδωσε ως σύζυγο μια ευγενή και πλούσια Ελληνίδα που πήρε της θέση της μοιραίας για την Εύβοια Φελίζας. Τον τίμησε μάλιστα με τα υψηλότερα αξιώματα, εκείνα του Μεγάλου Κοντόσταυλου και του Μεγαδούκα. Η εκδίκηση του Λικάριο ολοκληρώθηκε, όταν ο μεγάλος εχθρός του, βαρόνος Guilberto Dalle Carceri που τόσο σκληρά τον είχε ταπεινώσει, οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην αυλή του αυτοκράτορα και πέθανε αφού είδε την πρώην άσημο ιππότη να απολαμβάνει τη φιλία και την εύνοια του Μιχαήλ Η'.
  Επιστρέφοντας από την Κωνσταντινούπολη στην Εύβοια, ο Λικάριο θριαμβευτής πλέον, διάλεξε για μόνιμη κατοικία το ισχυρό φρούριο των Φύλλων. Από τότε, το όνομά του χάθηκε από την ιστορία και Δε γνωρίζουμε ούτε καν το τέλος του θρυλικού ιππότη.
  Ο τόπος κατοικίας και ταυτόχρονα ορμητήριο του Λικάριο, το γνωστό μας "Καστέλλι" γνώρισε τον 13ο αιώνα μεγάλες δόξες. Σήμερα, ωστόσο, έχει εγκαταλειφθεί και όποιος θέλει να το επισκεφτεί πρέπει να περάσει αρκετές δυσκολίες εξαιτίας της τραχύτητας του εδάφους μέχρι να φτάσει στην κορυφή του υψώματος. (Από το καλοκαίρι του 1999 ο νεοσύστατος δήμος Ληλαντίων άρχισε μία σειρά έργων για τον καθαρισμό των χώρων και την ευκολότερη πρόσβαση στο φρούριο, βελτιώθηκε η πρόσβαση με την κατασκευή δρόμου. θεωρείται από την δημοτική αρχή αλλά και από το Δήμαρχο ως έργο πρωταρχικής σημασία η αναστήλωση του ιστορικού φρουρίου και δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση). Όποιος ανέβει στο Καστέλλι παρόλη την εγκατάλειψη του είναι σίγουρο ότι θα ανταμειφθεί από την υπέροχη θέα που προσφέρει. Αλλά και το ίδιο το κάστρο είναι πολύ εντυπωσιακό, καθώς αρκετά τμήματά του διατηρούνται ικανοποιητικά και έχουν τη μαγική δύναμη να μας ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο.
  Οι καλύτερα σωζόμενες πλευρές του κάστρου είναι η βόρεια και δυτική, που κοιτάζουν αντίστοιχα προς Αφράτι και Χαλκίδα, ενώ η νοτιοανατολική έχει καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά.
  Μόλις τελειώνει ο δρόμος που οδηγεί στο Καστέλλι, ο επισκέπτης αντικρίζει πρώτα τα ερείπια της ανατολικής πλευράς και στη συνέχεια περνά στο εσωτερικό του κάστρου. Ανακαλύπτει ότι το ψηλό τείχος που έβλεπε από χαμηλά περικλείει ένα αρχοντικό μέγαρο στα δυτικά και άλλα βοηθητικά κτίρια. Ο εσωτερικός χώρος του μεγάρου που ήταν διώροφο είναι αρκετά ευρύχωρος. Στο άνω μέρος των ερειπίων του όπου βρισκόταν ο δεύτερος όροφος με τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του αφέντη, σώζονται στον τοίχο τα ανοίγματα των παραθύρων, τοξωτά και διακοσμημένα με κεραμικές πλάκες, τοποθετημένες με εξαιρετική επιμέλεια, σύμφωνα με την Βυζαντινή διακοσμητική αρχιτεκτονική.   Δίπλα στα ερείπια του ανακτόρου βρίσκονται τα υπολείμματα άλλων κτιρίων που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των ανθρώπων του κτιρίου. Ένα μάλιστα από αυτά τα κτίρια (στα ντόπια) είναι εσωτερικά επιχρισμένο με προστατευτικό κονίαμα. Πίσω από τα ερείπια αυτά υψώνεται, σε αρκετά καλή κατάσταση, τμήμα των τειχών του κάστρου, που χωρίζεται από τα ερείπια των παραπάνω κτιρίων με ένα στενό ευθύ διάδρομο σχεδόν αθέατο.
  Στο εσωτερικό σώζονται ακόμη λιθόκτιστες σκάλες που οδηγούν πάνω στο τείχος της Βόρειας πλευράς. Όταν ο επισκέπτης ανέβει στις σκάλες αυτές, βλέπει να απλώνεται μπροστά του η κεντρική Εύβοια καθώς και μεγάλο τμήμα του νότιου Ευβοϊκού κόλπου. Την ίδια ακριβώς πανοραμική θέα είχαν και οι πολεμιστές του, όταν πίσω από τις επάλξεις άγρυπνα παρακολουθούσαν και έλεγχαν την κίνηση κάτω στην πεδιάδα.
  Αξίζει εδώ να επισημάνουμε τα βασικά στοιχεία της όλης αμυντικής φιλοσοφίας του κάστρου των Φύλλων. Πρώτα-Πρώτα, η επιλογή μιας δεσπόζουσας, αλλά εξαιρετικά δύσβατης θέσης, ώστε να μην είναι εύκολη ούτε η προσέγγισή της, ούτε η μεταφορά πολιορκητικών μηχανών από τον εχθρό. Δεύτερο, η κατασκευή ενός τείχους με έναν τουλάχιστο πύργο ή με ένα εσωτερικό οχυρό, όπου βρισκόταν η κατοικία του άρχοντα και η αίθουσα τελετών για όλες τις σημαντικές κοινωνικές εκδηλώσεις των κατοίκων του κάστρου.
  Ας θυμίσουμε, τέλος ότι όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Εύβοια στα μέσα του 15ου αιώνα, το κάστρο παραδόθηκε σε αυτούς με συνθήκη. Στη συνέχεια, γκρέμισαν μέρος των τειχών για να το αχρηστεύσουν ως φρούριο. Από τότε, το κάστρο του Λικάριο μένει έρημο και ξεχασμένο στην κορυφή του λόφου, θυμίζοντας μας παλιές ένδοξες εποχές.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Ληλαντίων


ΧΑΛΚΙΔΑ (Πόλη) ΕΥΒΟΙΑ
  Στις βοιωτικές ακτές της Εύβοιας, απέναντι από τη Χαλκίδα, σ’ ένα ύψωμα που εποπτεύει το στενό του Ευρίπου, με άριστη θέα στο βόρειο και νότιο Ευβοϊκό, είναι χτισμένο το κάστρο του Καράμπαμπα.
  Το κάστρο που υπάρχει σήμερα το έχτισαν οι Τούρκοι κατά τη διάρκεια του Βενετοτουρκικού πολέμου, που ξέσπασε το 1684. Σχεδιαστής ήταν ο Βενετός εξωμότης Γερόλυμος Γκαλόπο. Επειδή σχεδιάστηκε από Ευρωπαίο, έχει ευρωπαϊκή φυσιογνωμία στην αρχιτεκτονική του μορφή, κάποιοι, όμως, χώροι του θυμίζουν τουρκικό κάστρο. Το καλοκαίρι του 1688 οι Βενετοί με τους συμμάχους τους πολιόρκησαν τη Χαλκίδα, αλλά η τουρκική φρουρά του Καράμπαμπα έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην απόκρουση και την τελική αποτυχία τους. Το φρούριο καταλαμβάνει ολόκληρη την κορυφή του υψώματος και έχει σχήμα ακανόνιστο.
  Είναι εξοπλισμένο με 3 προμαχώνες κι ένα μεγάλο πύργο. Ο προμαχώνας της ανατολικής πλευράς έχει έξοχη θέα προς τη Χαλκίδα - με τα κανόνια του επιτηρούσε τα στενά του Ευρίπου, τα θαλάσσια τείχη της Χαλκίδας και το θαλάσσιο πύργο της. Σε μερικά σημεία του έχουν εντοιχιστεί μεγάλοι μαρμάρινοι ογκόλιθοι, τμήματα αρχαίων κιόνων. Οι δύο άλλοι προμαχώνες, πλαγιοφυλάττουν τα τείχη τα τείχη από Βορρά και Νότο.
  Εσωτερικά, το μόνο κτίριο που στέκεται όρθιο σήμερα είναι η εκκλησία του Προφήτη Ηλία, χτισμένη το 1895.
  Το σημαντικότερο οχυρωματικό έργο όλου του φρουρίου είναι ο εφτάπλευρος δυτικός πύργος. Το ύψος του είναι λίγο μεγαλύτερο από τα τείχη και τους προμαχώνες. Στο εσωτερικό του πύργου ένας θολωτός διάδρομος ακολουθεί περιμετρικά τον εξωτερικό τοίχο. Ακολουθεί δεύτερος εσωτερικός τοίχος - δεύτερο εφτάπλευρο. Ένας ακόμη θολωτός διάδρομος και το κεντρικό εφτάπλευρο αποτελεί και στέρνα νερού. Οι διάδρομοι επικοινωνούν μεταξύ τους με αψίδες. Η όλη διάταξη του πύργου είναι επιβλητική και δημιουργεί την εντύπωση λαβύρινθου. Σε κανένα άλλο κάστρο της Ελλάδας δε σώζεται πύργος με αυτό το αρχιτεκτονικό ύφος.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1997) της Νομαρχίας Εύβοιας.

Κατασκευάστηκε το 1684 για την προστασία των Τούρκων από τις επιδρομές των Ενετών. Στις 20-3-1833 μετά την αναχώρηση του Ομέρ πασά από την Χαλκίδα για να μην περαστή στην παράδοση,τον αντικαθιστά ο Χατζή Ισμαήλ Μπέης. Η Χαλκίδα αλλά και όλη η Εύβοια μετά από συνθήκη στις 25-3-1833 παρεδόθη στην Ελλάδα. Πρώτος Νομάρχης διορίστηκε ο Γεώργιος Αινιάν. Παρών κατά την παράδοση και ο Αγγλος Ναύαρχος κυβερνήτης του δρόμωνα που μετέφερε τους δύο άνδρες επισήμους στην χαλκίδα, οργισθείς μάλιστα για την ολιγόλεπτη καθυστέρηση του Χατζή Ισμαήλ Μπέη, ο οποίος προσέφερε τελικά τα κλειδιά του φρουρίου επί αργυρού δίσκου. Βρίσκεται στην Βοιωτική ακτή της πόλης, και καταλαμβάνει ολόκληρη την κορυφή του λόφου της Κανήθου. Στο εσωτερικό του κάστρου σώζεται η εκκλησία του Προφήτη Ηλία. Εδώ ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να θαυμάσει την υπέροχη θέα της πόλης.

Καταρράκτες

Οι καταρράκτες του Γοργοποτάμου

ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ (Χωριό) ΦΘΙΩΤΙΔΑ
Πάνω απ' το Δ.Δ Γοργοποτάμου, στην θέση «Καγκελογέφυρο» και σε απόσταση 800 μέτρα περίπου πάνω απ' την Ιστορική Γέφυρα, σχηματίζεται ένα υπόγειο τούνελ και 3 πανέμορφοι καταρράκτες τους οποίους επισκέπτονται καθημερινά πολλοί περιηγητές για να απολαύσουν την φυσική ομορφιά, καθώς και την δροσιά κατά τους θερινούς μήνες.

Καταρράχτες Δρυμώνα

ΔΡΥΜΩΝΑ (Οικισμός) ΧΑΛΚΙΔΑ
  3 χλμ. από την Κερασιά είναι ένα πλούσιο φυσικό τοπίο, όπου εναλλάσσονται πλατάνια, έλατα και παγωμένα νερά.

Κτίρια

Κτήρια εγκαταστάσεων εταιρείας Κωπαΐδας

ΑΛΙΑΡΤΟΣ (Κωμόπολη) ΒΟΙΩΤΙΑ
  Κτήρια (βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κατοικίες, μύλοι, στάβλοι, γραφεία, αποθήκες, κλπ) του 19ου αιώνα, της αγγλικής εταιρείας Lake Copais Co Ltd που διαδέχθηκε την αντίστοιχη γαλλική για την αποξήρανση, καλλιέργεια και εκμετάλλευση των προϊόντων της ιστορικής περιοχής της λίμνης της Κωπαϊδας (1867-1887), σήμερα ιδιοκτησία του Οργανισμού Κωπαϊδας και του Δήμου Αλιάρτου.
   Η περιοχή της λίμνης της Κωπαϊδας κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους, διασώζονται δε τα συστήματα αποστράγγισης της λίμνης το μεγαλύτερο τεχνικό έργο πιθανότητα της μυκηναϊκής περιόδου που αποδίδεται στους Μινύες του Ορχομενού (14ος αιώνας π.Χ.) ανασκαφές γίνονται από την Η΄ Εφορεία Προϊστορικών-Κλασσικών Αρχαιοτήτων Βοιωτίας.
   Τα κτίσματα της εταιρείας Lake Copais Co Ltd κτίστηκαν στην Αλίαρτο της Βοιωτίας στα μέσα του 19ου αιώνα και περιήλθαν στο ελληνικό κράτος το 1953. Τα κτήρια διοίκησης και κατοικιών των ΄Αγγλων εργαζομένων βρίσκονται διάσπαρτα σε κήπο 110 στρεμμάτων που επίσης προτείνεται για πρότυπο βοτανολογική κήπο σε συνδυασμό με υπαίθριες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Επίσης υπάρχουν διάσπαρτες μεταλλικές καλύβες των εργατών της εταιρείας. Χαρακτηρίστηκαν από το ΥΠΠΟ ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία με την Υ.Α./ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/26/1255/ 8.1.91, ΦΕΚ 33/Β/28.1.91.
   Το 1994 ξεκίνησε ένα πρόγραμμα αναστήλωσης και αξιοποίησης επιλεγμένων κτισμάτων, βάση μελέτης και πρότασης της ομάδας μηχανικών της 1ης Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων σε συνεργασία με τον Δήμο Αλιάρτου και τον Οργανισμό Κωπαϊδας. Σήμερα τα κτήρια αυτά χρησιμοποιούνται ως αποθήκες του αρχειακού υλικού και των μηχανημάτων της Lake Copais Co Lmd.

Λουτρό

ΑΥΛΩΝΑΡΙ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
  Στην ομώνυμη θέση σώζεται ένα οίκημα επιχρισμένο εσωτερικά με ασβέστη και κορασάνι, που το χρησιμοποιούσαν ως πραγματικό λουτρό στα χρόνια του Βυζαντίου και της Φραγκοκρατίας. Δίπλα του ήταν η φυσική πηγή κτιστή καμαροσκέπαστη. Σύμφωνα με την παράδοση, εδώ κατέβαινε με την ακολουθία της η αρχόντισσα, η βαρωνέσσα της Φραγκοκρατίας από το κάστρο "Ποτίρι", για να κάνει το λουτρό της, γιατί πουθενά αλλού δεν υπήρχε νερό.
Το κείμενο παρατίθεται το Μάρτιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1999) του Δήμου Αυλώνος.

Παρθεναγωγείο Γαλαξειδίου

ΓΑΛΑΞΙΔΙ (Κωμόπολη) ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΑ
  Το κτίριο είναι ισόγειο με τμήμα διορόφου στο πίσω μέρος του. Είναι νεοκλασικό με είσοδο αρχαϊκού ρυθμού. Στην είσοδο υπάρχουν δύο κολώνες δωρικού ρυθμού.
  Κτίσθηκε το 1880. Χρησιμοποιήθηκε ως σχολείο θηλέων μέχρο το 1929. ΄Εχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο κτίσμα.
  Εργασίες επισκευής έχουν γίνει στο ισόγειο τμήμα του κτιρίου και την πρόσοψη.
  Σήμερα στεγάζει το θέατρο του Δήμου Γαλαξειδίου, ο χώρος όμως έχει την δυνατότητα να δεχθεί και άλλες λειτουργίες.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.


Νεροτριβή

ΛΕΒΑΔΙΑ (Πόλη) ΒΟΙΩΤΙΑ
Στην είσοδο της περιοχής της Κρύας βρίσκεται η Νεροτριβή. Το παραδοσιακό κτίριο, που για πολλά χρόνια χρησιμοποιήθηκε για το πλύσιμο υφαντών χαλιών, αναπαλαιώθηκε και απέκτησε νέες χρήσεις. Σήμερα στο ισόγειο λειτουργεί αναψυκτήριο, ενώ στον εντυπωσιακό υπόγειο χώρο δημιουργήθηκε το Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο. Η Νεροτριβή αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες, αλλά και τους μόνιμους κατοίκους του Δήμου Λεβαδέων. Απέναντι από τη Νεροτριβή υπάρχει το Αγροτουριστικό Γραφείο. Το γραφείο εξυπηρετεί τους επισκέπτες της περιοχής δίνοντας όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για φιλοξενία, εστίαση, αναψυχή, εκδηλώσεις και αξιοθέατα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Λεβαδέων


Παλιό Δημοτικό Σχολείο

ΜΟΔΙ (Χωριό) ΤΙΘΟΡΕΑ
Το Παλιό Δημοτικό Σχολείο, βρίσκεται Μόδι και αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα μονοτάξιου σχολικού κτιρίου των αρχών του αιώνα, το οποίο ακολουθεί συγκεκριμένη και ενιαία για όλη την Ελλάδα τυπολογία, όπως διαμορφώνεται από το νομομηχανικό Δημ. Καλλία και θεσμοθετείται με το νόμο ΒΤΜΘ του 1895. Παράλληλα, είναι άμεσα συνδεδεμένο με τις μνήμες των κατοίκων της περιοχής. Σήμερα βρίσκεται σε εγκατάλειψη (ΦΕΚ632/β/18.07.95).

Δημαρχείο (Μέγαρο Κότσικα)

ΧΑΛΚΙΔΑ (Πόλη) ΕΥΒΟΙΑ
Τριώροφο κτίριο με νεοκλασικά στοιχεία εκλεκτικιστικά και στοιχεία μπαρόκ. Βρίσκεται στην παραλία της Χαλκίδας και δεσπόζει σε μεγάλο τμήμα του Ευβοϊκού κόλπου. Το 1904 ο έμπορος Κότσικας, αγόρασε ένα εργοστάσιο που ήταν σ’ αυτή τη θέση. Μετά από 2 χρόνια το 1906, κατασκευάστηκε το κτίριο, με μηχανικό τον Ποθητό Καμάρα (ο ίδιος που έκτισε το ξενοδοχείο παλίρροια). Στη σημερινή του μορφή αποτελείται από ισόγειο, μεσώροφο, Α και Β όροφο. Έχει δύο τρούλους προς την παραλία και δύο κομψές εξάρσεις προς τη Φαρμακίδου. Το κτίριο αγοράστηκε από τον Δήμο Χαλκιδέων, όπου σήμερα στεγάζεται το Δδημαρχείο της πόλης.

Ποτοποιείο - Αρέθουσα - Παγοποιείο

Βρίσκεται στην κατεύθυνση προς Λάμψακο, ανατολικά από την εκκλησία του Αγίου Στεφάνου. Στην περιοχή υπάρχει λαξευτή κλίμακα και πολλά βιομηχανικά κτίρια των αρχών του περασμένου αιώνα..

Σιδηροδρομικός Σταθμός Χαλκίδας

Τα εγκαίνια του Σιδηροδρόμου Χαλκίδας έγιναν το 1904. Κατασκευάστρια εταιρία ήταν η Γαλλική Μπατινιόλ. (Το χρονικό των εγκαινίων του σιδηροδρόμου "του υψηλής σημασίας για το μέλλον της Χαλκίδας" δημοσιεύεται στον "Εύριπο", στις 8-3-1904. "Στας 11 και ½ π.μ. η αμαξοστοιχία φέρουσα και την μουσικήν της φρουράς των Αθηνών παιανίζει, κατέρχονται της Βασιλικής αμαξοστοιχίας οι Βασιλείς μετά του Διαδόχου και των πριγκήπων και ολόκληρον το Υπουργικόν Συμβούλιον. Τα εν των λιμένι πολεμικά ρίπτουν 21 κανονιοβολισμούς, υποδοχή, προπόσεις, γεύματα και εορταί ακολουθούν".

Λίμνες

Η λίμνη του Ελευθεροχωρίου

ΕΛΕΥΘΕΡΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΦΘΙΩΤΙΔΑ
Πέντε χιλιόμετρα πάνω από το Δ.Δ Ελευθεροχωρίου, πάνω στο όρος Καλλίδρομο, βρίσκεται η Λίμνη του Ελευθεροχωρίου. Η περιοχή περιτριγυρίζεται από όμορφα ελατοδάση και απαλές πτυχώσεις του εδάφους. Η λιμνούλα απλώνεται σε έκταση μερικών στρεμμάτων και πραγματικά στολίζει το τοπίο. Με θέα στην λίμνη και το μικρό λιβάδι είναι κτισμένο το καταφύγιο που ανήκει στον Ομιλο του φίλων Υπαίθρου Λαμίας.

Μνημεία

Μνημείο Αθανάσιου Διάκου

ΔΑΜΑΣΤΑ (Χωριό) ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ
Στα όρια του χωριού και πάνω στην εθνική Οδό Αθηνών - Λαμίας, βρίσκεται το Μνημείο του Ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Αθανασίου Διάκου.

Ανδριάντας Λεωνίδα

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ (Χωριό) ΛΑΜΙΑ
   Mνημείο που αναπαριστά πάνοπλο τον Λεωνίδα και στήθηκε απέναντι από τον ιστορικό λόφο του Κολωνού στη δεκαετία του 1950, με δαπάνες των ομογενών της Αμερικής, σε σχέδιο Β. Φαληρέως.
   Το μνημείο ανεγέρθηκε σε ανάμνηση της μάχης των Θερμοπυλών,στην κεντρική πύλη του περάσματος, όπου διεξήχθη η τελική φάση της μάχης, όπως μαρτυρείται από τη συσσώρευση σιδερένιων και χάλκινων λογχών του 5ου αιώνα π.X. στους πρόποδες του υψώματος. Στο λόφο τοποθετήθηκε από τους Αμφικτύονες προς τιμή των πεσόντων λίθινο άγαλμα λονταριού, το οποίο δε σώζεται σήμερα, με επίγραμμα του Σιμωνίδη.
   Mικρής έκτασης ανασκαφική έρευνα στο λόφο του Κολωνού κατά το 1939, αποκάλυψε μικρά οχυρωματικά έργα διαφόρων περιόδων, τάφους ρωμαϊκής και βυζαντινής εποχής, και λείψανα βυζαντινών οικοδομημάτων.

Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.


Μνημείο Μάρκου Μπότσαρη

ΚΩΝΙΣΚΟΣ (Βουνό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Β στούς πρόποδες του βουνού, αμέσως Ν του ποταμού Καρπενησιώτη. Πρόσβαση από το Καρπενήσι, αμέσως Β μετά τη γέφυρα του ποταμού. Ο δρόμος συνεχίζει στην κορυφή του βουνού, από όπου υπάρχει υπέροχη θέα, Β του όρους Τυμφρηστού με το Καρπενήσι στους πρόποδες, Δ του όρους Χελιδών με τις απολήξεις του, Ν της Καλιακούδας με τις απολήξεις της και αμέσως ΒΔ του Καρπενησιώτη ποταμού.

Ο τάφος του Σκαρίμπα

ΧΑΛΚΙΔΑ (Πόλη) ΕΥΒΟΙΑ
Βρίσκεται έξω από το κάστρο, με θέα την πόλη και τον Ευβοϊκό. Η πόλη που τόσο αγάπησε έζησε και έδρασε, ένας ιδιότυπος λογοτέχνης, ποιητής και πεζογράφος. Ο Γιάννης Σκαρίμπας ανήκει στη γενιά του 1930 και εμφανίστηκε στο χώρο των γραμμάτων με τη συλλογή διηγημάτων “Καημοί στο Γριπονήσι”. Το κύριο χαρακτηριστικό του έργου είναι η παραδοξογραφία, το απροσδόκητο και το απίθανο, μια φαντασία που φτάνει ως την πιο αχαλίνωτη αυθαιρεσία και μια εκφραστική τεχνική που στις ακραίες περιπτώσεις παραμορφώνει την γλώσσα και την έκφραση.

Μνημείο Ολοκαυτώματος

Στη μνήμη όσων χάθηκαν στα Γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το μνημείο αυτό βρίσκεται έμπροσθεν του Εβραϊκού νεκροταφείου στην οδό Μεσσαπίων (που πρόσφατα μετονομάσθηκε σε οδό "Εβραίων Ελλήνων Μαρτύρων"). Η επέτειος έχει ορισθεί για τις 27 του Εβραϊκού μήνα Νισάν (ημερομηνία εξέγερσης στο Γκέτο της Βαρσοβίας), που αντιστοιχεί σε Απρίλιο - Μάιο.

Οικίες

Οικία Ανδρέα Μιαούλη

ΦΥΛΛΑ (Κωμόπολη) ΧΑΛΚΙΔΑ
  Το 1/2 του σπιτιού που βρίσκεται πίσω από την εκκλησία της Αγίας Ελεούσας στα Φύλλα και τα δύο στρέμματα αμπέλια εκ των τεσσάρων που είχε λάβει ως προίκα η θεία του Μιαούλη, η Τσαλπαρίνα, κληρονόμησε ο μεγαλύτερος γιός αυτής Παναγιώτης Τσαλπαράς, ο οποίος εγεννήθει και ενημφεύθη στην Ύδρα, αργότερα επειδή διέλυσε το γάμο του, ήρθε μαζί με τους δύο γιούς του και εγκατεστάθη καταρχάς μεν στα Φύλλα, έπειτα δε στη Χαλκίδα. Τα άλλα δύο στρέμματα εκληρονόμησε ο δεύτερος γιός της Τσαλπαρίνας Ευάγγελος, στον οποίο εδώρησε και ο Ανδρέας το μερίδιο του πατέρα του από το σπίτι και τα αμπέλια.
  Επειδή όμως αυτός παρέμεινε άγαμος, ολόκληρο το σπίτι και τα έξι στρέμματα αμπέλια περιήλθαν στους γιούς του Παναγιώτη Τσαλπαρά, Βασίλειο και Γεώργιο, οι οποίοι άλλαξαν το Τουρκικό πατρικό επώνυμο Τσαλπαράς σε Αθηνάδης. Ο Βασίλειος Αθηνάδης μάλιστα ήταν Γυμνασιάρχης και απέθανε το 1872 στη Χαλκίδα. Τα δύο αδέλφια επώλησαν τα αμπέλια στην οικογένεια Σεπετή και το σπίτι στον Αντώνιο Ρηγγίνα, που το κληροδότησε στους δύο γιους του Δημήτριο και Ιωάννη, εκ τούτων ο πρώτος εγεννήθει το 1863 και ο δεύτερος το 1867.   Εάν λάβωμε υπόψη μας ότι ο Γυμνασιάρχης Β. Αθηνάδης πέθανε το 1873 και το πρώτο παιδί του Α.Ρηγγίνα εγεννήθη το 1863, είναι λογικό να δεχτούμε πως έγινε η ανωτέρω αγοραπωλησία. Ο Δημήτριος Ρηγγίνας έδωσε το σπίτι ως προίκα στην θυγατέρα του Αναστασία, σύζυγο Β.Κουμιανού, η οποία το επώλησε στην Κοινότητα Φύλλων (και νυν δήμο Ληλαντίων) για να χαρακτηρισθεί ως διατηρητέο Ιστορικό μνημείο. Για τις ανωτέρω μεταβιβάσεις υπήρχαν έγγραφα τα οποία είχε η Α.Ρηγγίνα έως το 1952, όπου επεσκεύθη τα Φύλλα η επιμελητής αρχαιοτήτων Εύβοιας δ/νις Ιωάννα Κωνσταντίνου. Τότε θέλησε να ιδεί και το σπίτι που εγεννήθει ο Α.Μιαούλης. Η ιδιοκτήτρια αυτού Α. Ρηγγίνα της είπε: "Ναι αυτό είναι το σπίτι του Ναύαρχου και έχομεν και χαρτιά που το αποδείχνουν". Με χαρά δε τα έβγαλε από ένα μπαούλο και τα παρέδωσε στην αρχαιολόγο.

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Ληλαντίων


Κόκκινο Σπίτι

ΧΑΛΚΙΔΑ (Πόλη) ΕΥΒΟΙΑ
Το Κόκκινο σπίτι της οικογένειας Μάλλιου κοσμεί το κρηπίδωμα στη Βόρεια πλευρά της παραλίας της πόλης. Χτίστηκε τοι 1884 αρχιτέκτονας του οποίου ήταν ο Γάλλος Φλεγκίς. Σήμερα ανήκει στον Δήμο Χαλκιδέων βρίσκεται στο στάδιο της συντήρησης και αναπαλαίωσης με προορισμό λειτουργίας ως Εστία Επιστημών, Εστία της Γνώσης.

Το Σπίτι με τα Αγάλματα

Βρίσκεται απέναντι από το "Κόκκινο Σπίτι" και ανήκε και αυτό στην οικογένεια Μάλλιου. Χτίστηκε περίπου το 1895 από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Χάνσεν (χωρίς να καθορίζεται από ποιόν από τους δύο εξαδέρφους Χάνσεν). Το κτίσμα είναι τριώροφο με δώμα και μεγαλοπρεπή βεράντα, η οποία διακοσμείται από επιβλητικά αγάλματα ενώ στο αριστερό τμήμα του χωλ δεσπόζει η μνημειώδης μαρμαρένια σκάλα που οδηγεί στον όροφο. Στον επισκέπτη εντύπωση προκαλεί η διαφορετική επεξεργασία των διαφορετικών όψεων με υλικά υψηλότερης ποιότητας. Η κατασκευή του κτιρίου αποτελεί δείγμα υψηλής σχετικά ποιότητας ζωής της εποχής, καθώς και των αυξημένων οικονομικών δυνατοτήτων των ιδιοκτητών. Σήμερα, το κτίριο έχει περιέλθει ωςδιατηρητέο στην ιδιοκτησία του Δήμου Χαλκιδέων και στεγάζει το Λύκειο Ελληνίδων Χαλκίδας και την Εταιρεία Ευβοϊκών Σπουδών.

Το Κριεζώτειο

Το Κριεζώτειο είναι το κτίριο της οδού Τζαβέλλα 5 στην πλατεία Μαργαρίτη. Αποτελεί ένα ανεπανάληπτο ιστορικό στοιχείο της Χαλκίδας και ολόκληρης της Εύβοιας αφού εκεί στεγάστηκε το αρχοντικό του ήρωα της Εθνεγερσίας του 1821, Νικόλαου Κριεζώτη. Από ευρήματα της περιοχής, αποδεικνύεται ότι στο χώρο αυτό, ήταν μεγαλοπρεπές Αραβικό κτίριο, που καταστράφηκε σε άγνωστη χρονολογία. Τμήματα του κτιρίου με αραβουργήματα, βρίσκονται σήμερα στην εκκλησία του Αγ. Δημητρίου, στον περίβολο πίσω από το ιερό και μ’ αυτά έχει κατασκευαστεί η βρύση του αρχοντικού. Το αρχοντικό, τμήμα μεγαλυτέρου συγκροτήματος της εξοχικής κατοικίας του Ομέρ Πασά, αγοράστηκε από τον ήρωα του Εικοσιένα, Νικόλαο Κριεζώτη, ανάμεσα στα 1830-1833. Εκεί ο Κριεζώτης εγκαταστάθηκε μετά την προαγωγή του από τον Όθωνα σε συνταγματάρχη και Νομοεπιθεωρητή Ευβοίας. Ο Δήμος Χαλκιδέων στο αναπαλαιωμένο αρχοντικό Κριεζώτη έχει στεγάσει το Ιστορικό αρχείο της πόλης, τη Δημοτική βιβλιοθήκη και το κέντρο Ευβοϊκής έρευνας.

Ομορφες τοποθεσίες

Εξοχικό

ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ (Χωριό) ΧΑΛΚΙΔΑ
   Βρίσκεται στο πιο όμορφο και πανοραμικό μέρος του χωριού, πιο πέρα από το άλσος της Αγιάννας.

Οροπέδιο Ταναϊδας

ΑΤΤΑΛΗ (Χωριό) ΧΑΛΚΙΔΑ
Στην κορυφή του βουνού της Ταναΐδας, υπάρχει ένα μεγάλο οροπέδιο που -παρά το δύσβατο της διαδρομής- αξίζει να το επισκεφθεί κανείς.Η διαδρομή είναι φανταστική, μέσα από ένα ατελείωτο δάσος, ενώ έκπληξη αποτελεί η ανεπανάληπτη πεδιάδα στην κορυφή του βουνού.

ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ (Νομός) ΕΛΛΑΔΑ

Παλιοί νερόμυλοι

ΒΡΥΣΗ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
Λίγο πριν το χωριό, ένας μικρός χωμάτινος δρόμος οδηγεί στην παλιά νεροτριβιά (ο παλιός νερόμυλος του χωριού), που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Εκεί πλένονται τα βαριά χειμωνιάτικα ρούχα κάτω από το στροβίλισμα και την πίεση του νερού, που πέφτει ορμητικά. 300 μέτρα περίπου, βρίσκεται η κεντρική πηγή ύδρευσης της περιοχής που ονομάζεται "Κολέθρα". Πανέμορφη πηγή με καταπράσινα νερά που μένει αστείρευτη χειμώνα - καλοκαίρι και που πρόσφατα διαμορφώθηκε για να καλύψει τις ανάγκες των επισκεπτών. Στην επιστροφή αξίζει να επισκεφθεί κανείς τα γραφικά ξωκκλήσια Αγία Αννα και Αγιος Γιάννης.

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Δήμου Κονιστρών


Νερόμυλος

ΛΕΒΑΔΙΑ (Πόλη) ΒΟΙΩΤΙΑ
Το πιο χαρακτηριστικό κτίριο της περιοχής, κτίστηκε στις αρχές του αιώνα και με κινητήρια δύναμη το νερό λειτουργούσε ως αλευρόμυλος. Με την αναπαλαίωση - που διατήρησε την κίνηση του νερού μέσα και έξω από το κτίριο - δημιουργήθηκε ένας παραδοσιακού ύφους χώρος με πολλαπλές χρήσεις. Φιλοξενεί Συνεδριακό Κέντρο και Εστιατόριο, ενώ στο ισόγειο δημιουργήθηκε χώρος παρουσίασης εκθέσεων. Η πλήρης λειτουργικότητα του κτιρίου και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, έχει αναδείξει το Νερόμυλο σε σημαντικό κέντρο εκδηλώσεων και πολιτισμού. Απέναντι από τον Νερόμυλο και σε επαφή με το νερό, βρίσκεται αμφιθεατρικός χώρος που διοργανώνεται κάθε χρόνο το Παραδοσιακό Πάσχα της Λιβαδειάς.

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Λεβαδέων


ΤΙΘΟΡΕΑ (Κωμόπολη) ΦΘΙΩΤΙΔΑ
Ο Παλαιός Νερόμυλος, βρίσκεται στην Τιθορέα και αποτελεί σημαντικό δείγμα προβιομηχανικής τεχνολογικής εγκατάστασης, απαραίτητο για τη μελέτη της εξέλιξης της ιστορίας της Αρχιτεκτονικής. Επίσης, αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της γύρω περιοχής. Σήμερα βρίσκεται σε ημιερειπωμένη κατάσταση (ΦΕΚ 127/Ρ/18.02.98).

Παραδοσιακοί οικισμοί

Παροδοσιακή Αρχιτεκτονική

ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ (Πόλη) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ

Πηγές

ΚΗΠΟΙ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
Η Τρυπητή που προσελκύει πολύ κόσμο για το ιαματικό νερό της.Η πηγή Μελουτάκι, της οποίας το νερό πηγάζει από μια υπόγεια στοά που δεν έχει ερευνηθεί όλη και λέγεται ότι καταλήγει στον Ενετικό Πύργο.Η Μεγάλη Βρύση, είναι η μεγαλύτερη πηγή, που αξιοποιήθηκε το 1971 και καλύπτει τις ανάγκες ύδρευσης της Κοινότητας. Λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται η πηγή του "Κάβουρα", χωμένη μες στη βλάστηση, με διαμορφωμένους χώρους που προσφέρουν ηρεμία και ξεκούραση.

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Δήμου Κονιστρών


Κρύα - Ερκυνα

ΛΕΒΑΔΙΑ (Πόλη) ΒΟΙΩΤΙΑ
  Χαρακτηριστικό της Λιβαδειάς είναι το ποτάμι της Ερκυνας που διασχίζει την πόλη και στο οποίο έχουν γίνει πολλές προστατευτικές παρεμβάσεις τα τελευταία χρόνια. Για το όνομα του ποταμού αναφέρει ο Παυσανίας: «Λένε πως η Ερκυνα έπαιζε εδώ μαζί με την Κόρη της Δήμητρας και πως κρατούσε χήνα που της ξέφυγε από τα χέρια και κρύφτηκε σε μια σπηλιά. Από το μέρος από το οποίο έβγαλε η Κόρη τη χήνα πήγασε το νερό και λένε πως γι’ αυτό δόθηκε στον ποταμό το όνομα Ερκυνα». Η διαδρομή κατά μήκος του ποταμού, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον με τις πέτρινες γέφυρες από την εποχή της Τουρκοκρατίας, τα παλιά κτίρια, τις πεζούλες, τα κανάλια και τα θυροφράγματα. Η περιοχή των Πηγών της Κρύας όπως λέγονται οι πηγές του ποταμού αποτελεί τοπίο μοναδικού φυσικού κάλλους που βρίσκεται στο νότιο άκρο της πόλης. Σήμερα πάνω στις πηγές βρίσκεται το Δημοτικό Αναψυκτήριο Ξενία.
   Εδώ βρισκόταν και το Μαντείο του Τροφωνείου Διός, που συγκέντρωσε μεγάλη δύναμη και πλούτη κατά την αρχαιότητα με τις πηγές της Λήθης και της Μνημοσύνης. Η περιοχή αποτελεί γεωμορφολογικά την έξοδο φαραγγιού, στον πυθμένα του οποίου υπάρχει χείμαρρος. Μέσα στο φαράγγι κατασκευάστηκε το 1987, πέτρινο θέατρο με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και ακουστική, το οποίο φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις της πόλης. Η εκκλησία της Ιερουσαλήμ βρίσκεται χτισμένη πάνω στους βράχους και ο επισκέπτης πρέπει να ανέβει περίπου 700 σκαλοπάτια για να φτάσει εκεί.
  Οι πηγές της Κρύας, όπως λέγονται οι πηγές της Ερκυνας, αποτελούν τοπίο μοναδικού φυσικού κάλλους και βρίσκονται στο νότιο άκρο της πόλης. Εδώ, βρισκόταν και το Μαντείο του Τροφωνίου Διός, που συγκέντρωσε μεγάλη δύναμη και πλούτη κατά την αρχαιότητα, με τις πηγές της Λήθης και της Μνημοσύνης. Η Κρύα, που αποτελεί κύριο τόπο αναψυχής και περιπάτου των κατοίκων και των επισκεπτών της πόλης, είναι τόπος εκπληκτικής ομορφιάς με πλούσια βλάστηση και άφθονα νερά, όπου ο άνθρωπος και η φύση συνεργάζονται αρμονικά. Σήμερα, πάνω στις πηγές της Κρύας βρίσκεται το Δημοτικό Αναψυκτήριο Ξενία.

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Λεβαδέων


Καταβόθρα

ΜΑΝΙΚΙΑ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
Πηγή μέσα στο ελατοδάσος, 4 χλμ. από το χωριό, που καταλήγει σε ένα μεγάλο σπήλαιο, το οποίο έχει γίνει αντικείμενο ερευνών από σπηλαιολόγους.

Οι πηγές των Χαρίτων

ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ (Πόλη) ΒΟΙΩΤΙΑ
  Στους βόρειους πρόποδες του Υφάντειου λόφου, βόρεια από τον τάφο του Μινύα, δυτικά της Παναγίας της Σκριπούς και κάτω από το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων συναντάμε την Ακιδαλία πηγή της Αφροδίτης ή πηγή των Χαρίτων, σε θέση πλούσια σε φυσική ομορφιά και στολισμένη με θρύλους και μύθους. Σ' αυτήν οι αρχαίοι Ορχομένιοι κατέβαιναν για νερό από πελεκημένη στο βράχο σκάλα, γιατί μέχρι εκεί έφτανε η λίμνη της Κωπαίδας. Ο δρόμος που οδηγεί σήμερα στην Ακιδαλία πηγή.
  Κατά την ελληνική μυθολογία εδώ γεννήθηκαν οι θυγατέρες του Δία και της Ευρυνόμης, οι τρεις Χάριτες που συνόδευαν τη θεά Αφροδίτη. Η Αγλαία (λάμπουσα), η Ευφροσύνη (χαρά της ψυχής), και η Θάλεια (ανθίζουσα τα φυτά), εδώ έλουζαν τα αλαβάστρινα κορμιά τους με τα δροσερά νερά της Ακιδαλίας πηγής. Όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος στην Ιλιάδα, στην Ακιδαλία πηγή οι Χάριτες έλουζαν την Αφροδίτη, την αρωμάτιζαν και την έντυναν με τον "αμβρόσιο πέπλο" που τον ύφαιναν αυτές οι ίδιες.
  Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση οι Χάριτες ήταν θυγατέρες της Αίγλης και του ήλιου, "που με τις ακτίνες τους εξωράϊζαν τη φύση, χαροποιούσαν τα έμψυχα και γέμιζαν τη γη και τους ανθρώπους με δώρα και αγαθά".
  Η λατρεία των Χαρίτων ήταν διαδεδομένη σε όλη την αρχαία Ελάδα και σε όλο τον αρχαίο κόσμο, αλλά στον Ορχομενό τις τιμούσαν περισσότερο και τις λάτρευαν με πάθος από τα πανάρχαια χρόνια του Μινύα μέχρι τα χρόνια του Παυσανία το 2ο μ.Χ. αιώνα, γιατί από εδώ πρωτοξεκίνησε η λατρεία τους κι εδώ υψώθηκε το πρώτο κι αρχαιότερο ιερό τους. Το είχε κατασκευάσει ο βασιλιάς του Ορχομενού Ετεοκλής, γιός του Κηφισσού ή του Ανδρέως, με πέτρες που είχαν πέσει από τον ουρανό. Στο ιερό υπήρχαν λίθινα καλοφτιαγμένα αγάλματα των Χαρίτων, όπως περιγράφει ο Παυσανίας. Το τοποθετούν στο χώρο της εκκλησίας της Παναγίας και χρονολογικά το ανάγουν στον 9ο ή 8ο αιώνα π.Χ.
  Η Ακιδαλία πηγή βρίσκεται δίπλα στις πηγές του ποταμού Μέλανα, μια ακόμα τοποθεσία του Ορχομενού με πλούσια φυσική ομορφιά που οι Ορχομένιοι χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν για κοντινές εκδρομές. Στις πηγές του Μέλανα υπάρχει εκτροφείο και μονάδα για παραγωγή καπνιστής πέστροφας, που είναι φημισμένη σε όλη την Ευρώπη.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Ορχομενού


Πηγή Αρεθούσα

ΧΑΛΚΙΔΑ (Πόλη) ΕΥΒΟΙΑ
Βρίσκεται στην κατεύθυνση προς Λάμψακο, ανατολικά από την εκκλησία του Αγ. Στεφάνου. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα αρέθω που σημαίνει το άφθονο αναβλύζων ύδωρ, κοινώς κεφαλάρι, και με το όνομα αυτό είναι γνωστές οι περισσότερες πηγές κατά την αρχαιότητα και μεταξύ αυτών και της Χαλκίδας, που αναφέρεται από πολλούς συγγραφείς.

Πλατείες & κήποι

Κεντρική πλατεία

ΔΟΜΙΑΝΟΙ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Η πλατεία των Δομιανών βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, περίπου 50 μ. κάτω από τον κεντρικό δρόμο. Είναι στρωμένη με τοπική πέτρα και περιβάλλεται από παραδοσιακά σπίτια καφενεία και ταβέρνες. Είναι από τις λίγες πλατείες στις οποίες δεν έχουν πρόσβαση αυτοκίνητα, προσφέροντας τη γαλήνη που είχαν τα χωριά παλαιότερα. Η πλατεία αποτελεί τον τόπο συνάντησης των χωριανών και των επισκεπτών και σε αυτή πραγματοποιείται το τριήμερο πανηγύρι στις 14, 15 και 16 Αυγούστου, στη γιορτή της Παναγίας της Δομιανίτισσας.

Κεντρική πλατεία - Δημαρχείο

ΛΕΒΑΔΙΑ (Πόλη) ΒΟΙΩΤΙΑ
Το Δημαρχείο στεγάζεται στο ιστορικό Ξενοδοχείο Ελικών, που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία. Η Κεντρική Πλατεία ονομάζεται Εθνικής Αντίστασης και συνδέεται με τραγικό γεγονός του απαγχονισμού 10 πατριωτών από τους Γερμανούς. Σήμερα η κεντρική πλατεία μαζί με τον πεζόδρομο της Μπουφίδου, αποτελεί τον βασικό τόπο συνάντησης των Λιβαδιτών με πολλά καφενεία, μπαρ, ουζερί και εμπορικά καταστήματα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Λεβαδέων


ΝΕΑ ΛΑΜΨΑΚΟΣ (Κωμόπολη) ΧΑΛΚΙΔΑ
Στο κέντρο της κωμόπολης υπάρχει μεγάλη πλατεία με μνημείο από τον ξεριζωμό των Λαμψακινών από την αρχαία πατρίδα τους της Μικράς Ασίας.

Ποτάμια

Το ποτάμι του Γοργοποτάμου

ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ (Χωριό) ΦΘΙΩΤΙΔΑ
  Κατά την μυθολογία ανέβλυζε για να δώσει βοήθεια στον Ηρακλή που καίγετο επί της γης. «Αλλος ποταμός τω όνομα καίεται Δύρας, τον βοηθέοντα τω Ηρακλή καιόμενο λόγος εστί αναφανήναι». Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί ότι σε απόσταση 20 περίπου Σταδίων (3,5 χιλιόμετρα) έρεεν άλλος ποταμός ονομαζόμενος ΔΥΡΑΣ ο οποίος εχύνετο απ' ευθείας εις την Μήλιδος Θάλασσαν (Μαλιακός Κόλπος).
  Ο Γοργοπόταμος πηγάζει από το Όρος Οίτη από δύο βραχίονες και εκβάλλει στον ποταμό Σπερχειό. Ο πρώτος βραχίονας πηγάζει λίγο πιο κάτω από τα Πυρά του Ηρακλέως, σε υψόμετρο 2180 μ. περίπου. Ο Δεύτερος χαμηλότερα από το Βαλόρεμα (θέση μεταξύ Γρεβενού και Καταβόθρας). Συναντώνται στην θέση Καταβόθρα και χάνονται μέσα στους βράχους, για να εμφανιστούν ξανά στην μεγάλη και ανεξερεύνητη χαράδρα της Οίτης (Σκασμένη).
  Η κύτη του είναι βραχώδης, το νερό άφθονο και δροσερό. Κατά την κάθοδό του προς τον Σπερχειό, διέρχεται και από άλλες μικρότερες χαράδρες και σε δυο σημεία του σχηματίζονται υπόγεια τούνελ, όπου εξαφανίζεται, για να εμφανιστεί λίγο πιο κάτω.
  Στην θέση «Καγκελογέφυρο» σχηματίζει πανέμορφους καταρράκτες τους οποίους επισκέπτονται καθημερινά πολλοί περιηγητές για να απολαύσουν την φυσική τους ομορφιά, καθώς και την δροσιά κατά τους θερινούς μήνες. Στην περιοχή «Λίθνος» υπάρχουν πολλές και άφθονες σε νερό πηγές από τις οποίες υδρεύεται το χωριό Γοργοπόταμος. Είναι μια περιοχή με υπέροχο πλατανόδασος που αν αξιοποιηθεί με ήπιες μορφές παρέμβασης θα γίνει πόλος έλξης πολλών επισκεπτών.
  Με τα νερά του υδρεύεται ο Δήμος Λαμίας, αρδεύονται τα κτήματα της περιοχής και λειτουργούν ακόμα κανονικά, νερόμυλος και νεροτριβή. Με την δύναμη του νερού λειτουργούσε στο παρελθόν και εργοστάσιο Ασετιλίνης.
Κείμενα : Κ. Χ. Παρηγόρης & Κ. Δ. Ζαγγογιάννης

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Γοργοποτάμου


Πύργοι

Πύργος Αυλωναρίου

ΑΥΛΩΝΑΡΙ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
  Σήμερα μόνο τα ελικοειδή δρομάκια στο άνω μέρος της κωμόπολης, τα οποία μοιάζουν με λαβύρινθο, θυμίζουν στον επισκέπτη ότι βρίσκεται σε μια μεσαιωνική πολίχνη, η οποία θα πρέπει να ήταν ολόκληρη τειχισμένη.
  Το κυρίως κάστρο του Αυλωναρίου ήταν στο ψηλότερο σημείο του λόφου, όπου σήμερα βρίσκεται ο Ορθόδοξος Ναός του Αγίου Νικολάου. Από το σημείο αυτό ο επισκέπτης μπορεί να ατενίσει τη μικρή πεδιάδα που απλώνεται μπροστά στο λόφο. Από τις μεσαιωνικές οχυρώσεις του Αυλωναρίου, το μόνο που σώζεται σήμερα είναι ένας ψηλός τετράπλευρος πύργος με επάλξεις σχήματος "Μ" στην κορυφή του.
  Ο ρωμαλέος συμπαγής όγκος της λιθοδομής του διακρίνεται από μακριά. Η οργάνωση του αμυντικού του συστήματος είναι πανομοιότυπη με τους άλλους πύργους του νησιού. Τα παράθυρα βρίσκονται στο μεσαίο και άνω τμήμα του πύργου, ενώ το κατώτερο τμήμα έφρε μόνο θυρίδες ελαφρών όπλων. Η τοιχοδομία του είναι από ακατέργαστους λίθους με πολλά μικρά κεραμίδια στα διάκενα. Οι διαστάσεις του εξωτερικά είναι 8.10 χ 8.05 μέτρα και έχει ύψος 19 μέτρα περίπου. Στην κορυφή του σχηματίζονται επάλξεις οι οποίες είναι εφοδιασμένες με τυφεκιοθυρίδες, τα παράθυρα των ορόφων είναι τετράγωνα και εσωτερικά φέρουν τοξωτά υπέρθυρα. Η τοιχοδομία είναι ισχυρή από κοινούς λίθους και παχύ συνδετικό μείγμα.
  Ο Μεσαιωνικός Πύργος διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση.
  Θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι Ενετοί τον χρησιμοποιούσαν ως κέντρο ενός συστήματος οπτικού τηλέγραφου και είχε ανταπόκριση με άλλους παρόμοιους πύργους.
Το κείμενο παρατίθεται το Μάρτιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1999) του Δήμου Αυλώνος.

ΒΑΣΙΛΙΚΟ (Κωμόπολη) ΕΥΒΟΙΑ
  Αποτελεί ένα από τα πιο αξιόλογα μνημεία της Εύβοιας και υπολογίζεται ότι έχει κτισθεί μεταξύ του 13ου και 15ου αιώνα. Ο πύργος του Βασιλικού είναι από τους ογκωδέστερους που υπάρχουν στο νησί, με διαστάσεις 8.40 Χ 8,40 μέτρα. Η τοιχοδομία του αποτελείται από αργολιθοδομή. Η πύλη του πύργου βρίσκεται σε μεγάλο ύψος από την επιφάνεια του εδάφους. Πρόσφατα ολοκληρώθηκαν εργασίες αναστήλωσης του πύργου, με στόχο να εμποδιστεί η ερείπωση του.
Από το βιβλίο του ΔΗΜΟΥ ΛΗΛΑΝΤΙΩΝ "Πολιτιστικά Μνημεία Του Ληλαντίου πεδίου" που επιμελήθηκε η Σταυρούλα Μπίτσικα και για την έρευνα των πηγών και τελική επιλογή του υλικού συνέβαλαν τα μέλη του Περιβαλλοντικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Αφρατίου.

Ενετικός Πύργος

ΓΥΜΝΟ (Κωμόπολη) ΧΑΛΚΙΔΑ
Στο ψηλότερο σημείο του χωριού στέκεται επιβλητικός ο Ενετικός Πύργος. Ένας κρίκος της αλυσιδωτής οχύρωσης της Εύβοιας, αλλά και δείμα της σημασίας της περιοχής για την άμυνά της.

Ο Πύργος του Ρολογιού

ΛΕΒΑΔΙΑ (Πόλη) ΒΟΙΩΤΙΑ
Ο Πύργος του Ρολογιού, χτίστηκε στα χρόνια της Φραγκοκρατίας και χρησίμευε ως Πυρσός. Το 1803, ο λόρδος Έλγιν, χάρισε στην πόλη ένα Ρολόι, προκειμένου να τον αφήσουν να ανασκάψει για το Μαντείο του Τροφωνίου. Το ρολόι τοποθετήθηκε στον Πύργο λόγω της περίοπτης θέσης του.

Δύο Πύργοι

ΜΥΤΙΚΑΣ (Κωμόπολη) ΧΑΛΚΙΔΑ
  Η νήσος Εύβοια καταλήφθηκε το 1205 από το Φλαμανδό σταυροφόρο Ζακ Ντ' Αβένζ, που έχτισε φρούριο στη μέση του Ευρίπου και εγκατέστησε σε αυτό φρουρά. Λίγο καιρό μετά, ο Ντ' Αβένζ λάβαινε μέρος με τους άλλους Φράγκους στην κατάκτηση της Πελοποννήσου και φονεύθηκε κατά την πολιορκία της Κορίνθου, σε μία έξοδο του Λέοντος Σγουρού.
  Ο Λομβαρδός τότε βασιλιάς της Θεσσαλονίκης, στην επικράτεια της οποίας είχε υπαχθεί η Εύβοια, παραχώρησε το νησί σε τρεις Λομβαρδούς ευπατρίδες από την Ιταλική πόλη Βερόνα. Από τους τρεις αυτούς που ονομάστηκαν τριτημόριοι, ο μεν Πεγοράρος Ντεϊ Πεγοράρι έλαβε τη βόρειο Εύβοια, ο Γυβέρτος το μέσο του νησιού και ο Ροβανός Δαλεκατσέρι τη νότιο Εύβοια.
  Οι νέοι κύριοι του νησιού φρόντισαν να οχυρώσουν την πλούσια κτίση τους για να διαιωνίσουν την παραμονή τους εκεί, καθώς και να εξασφαλίσουν τις γαίες που απέκτησαν με το σπαθί.
  Για το λόγο αυτό κατασκεύασαν ψηλούς ορθογώνιους πύργους σε διάφορες τοποθεσίες της Εύβοιας, κατάλληλους για την άμυνά τους και την υπεράσπιση των τοποθεσιών πάνω στις οποίες δεσπόζουν. Πολλοί από αυτούς τους πύργους στέκουν ακόμα όρθιοι, μάρτυρες της πολυτάραχης μεσαιωνικής ιστορίας του νησιού.
  Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι οι πύργοι της Εύβοιας ανήκουν σε μια κατηγορία αμυντικών οικοδομημάτων, η οποία αναπτύχθηκε κατά τον 11ο αιώνα και ήταν πολύ διαδεδομένη στη μεσαιωνική Ευρώπη. Δείγματα αυτής της αρχιτεκτονικής είναι διάσπαρτα σε ολόκληρη τη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη. Πύργοι της ίδιας εποχής με τους Ευβοϊκούς, με είσοδο πάνω από την επιφάνεια του εδάφους, συναντώνται σε τόπους πολύ μακρινούς από την Εύβοια, όπως η Ιρλανδία και η Σκοτία, πράγμα που μαρτυρά την ενότητα της Ευρωπαϊκής Ιστορίας. Γενικά, η ύπαρξη πύργων μέσα ή κοντά σε οικισμό με στόχο την άμυνα της Κοινότητας φανερώνει την παλαιότητα και τη συνεχή οίκηση των οικισμών αυτών. Φανερώνει ακόμη την ευφορία και την έκταση των καλλιεργήσιμων εδαφών, καθώς και το πυκνοκατοικημένο των περιοχών όπου βρίσκονται οι πύργοι. Πράγματι, η περιοχή της Κεντρικής Εύβοιας, στην οποία είχε κατασκευαστεί μεγάλος αριθμός πύργων, μπορεί να θεωρείται ως η πιο πυκνοκατοικημένη και η πιο πλούσια αγροτική περιοχή της Εύβοιας, κατά την είσοδο της Φραγκοκρατίας.
  Στην καρδιά του Ληλαντίου πεδίου, πάνω σε ένα βραχώδες, αλλά ομαλό ύψωμα με δύο κορυφές, από τη βάση του οποίου περνά ο Λήλαντας ποταμός, είναι κτισμένοι δύο πύργοι οι οποίοι σώζονται σε αρκετά καλή κατάσταση. Οι δύο αυτοί πύργοι είχαν ως αποστολή, εκτός των άλλων, να ελέγχουν και να ασφαλίζουν τα νερά του ποταμού για την καλύτερη ύδρευση της Χαλκίδας και το πότισμα του πλούσιου κάμπου. Οι πηγές αναφέρουν ότι το 1429 σε έναν από τους δύο πύργους πιθανότατα κατοικούσε ο ποταμάρχης, δηλαδή, ένας Βενετός αξιωματούχος που επιτηρούσε τη ροή του ποταμού, την άρδευση των αγρών και την συντήρηση του θαυμαστού υδροδοτικού συστήματος της Χαλκίδας.
  Όμως οι πύργοι είχαν άλλο βασικό προορισμό. Σε αυτούς έβρισκαν καταφύγιο οι ντόπιοι σε περίπτωση ληστρικών, πειρατικών ή άλλων εχθρικών επιδρομών. Οι φρουροί των πύργων αγνάντευαν το ορίζοντα κα αμέσως ειδοποιούσαν τους κατοίκους για τον κίνδυνο, ώστε να προφτάσουν να κλειστούν στους πύργους και τα κάστρα ή να βρουν καταφύγιο μέσα στα πυκνά δάση και τα βουνά, αποφεύγοντας κατ' αυτό τον τρόπο το θάνατο ή την αιχμαλωσία.
  Ο πρώτος από ανατολικά πύργος είναι τετράγωνος, έχει πλάτος 6,10 μ. και άλλο τόσο μήκος. Η είσοδος του πύργου βρίσκεται σε ύψος 6 μ. από την επιφάνεια του εδάφους. Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο του πύργου αυτού, ο οποίος χρονολογείται από τον 15ο αιώνα, είναι τα τέσσερα κυκλικά ανοίγματα στο ψηλότερο τμήμα του, που δίνουν την εντύπωση ότι ο πύργος έφερε δίσκους ρολογιών και στις τέσσερις πλευρές του. Δε αυτή την περίπτωση, ο πύργος του Ληλάντιου πεδίου πρέπει να θεωρηθεί ως ο παλαιότερος πύργος ρολογιού στην Ελλάδα, ίσως και σε ολόκληρη τη Βαλκανική Χερσόνησο.
  Ο άλλος πύργος έχει μήκος 7,5 Μ. και 7 μ. πλάτος. Οι θυρίδες για τα ελαφρά όπλα που βρίσκονται στο κατώτερο τμήμα της τοιχοποιίας του, καθώς και οι επάλξεις σχήματος Μ, υποδηλώνουν τον πολεμικό χαρακτήρα του οικοδομήματος.
  Και οι δύο πύργοι είναι κατασκευασμένοι με αργούς (ακατέργαστους) λίθους, τοποθετημένους όμως με πολλή επιμέλεια και συγκολλημένους με ασβεστοκονίαμα. Σε πολλά σημεία της αργολιθοδομής έχουν τοποθετηθεί κομμάτια από οπτόπλινθους για μεγαλύτερη αντοχή και στερεότητα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Ληλαντίων


Σελίδες τοπικής αυτοδιοίκησης

ΑΜΑΡΥΝΘΟΣ (Δήμος) ΧΑΛΚΙΔΑ

Λόφος της Παλαιοχώρας

ΑΜΑΡΥΝΘΟΣ (Κωμόπολη) ΧΑΛΚΙΔΑ
Στην κορυφή του οι σταυρεπίστεγες μονόκλιτες βυζαντινές εκκλησίες, Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και Κοίμηση της Θεοτόκου. Δίπλα τους οικισμούς νεολιθικής περιόδου (2.500 π.Χ.) με πλήθος ευρημάτων που φυλάσσονται στο Μουσείο Ερέτριας, Νοτιοανατολικά της Αμαρύνθου.

ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΣ (Δήμος) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
  Πολλά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους πέραν των μοναστηριών και των εκκλησιών, δεν έχει να επιδείξει ο Νομός, αφού η γεωμορφολογία καθορίζει την ιστορία του, ενώ η φτώχεια ήταν πάντα ενδημική. Έτσι στα θρησκευτικά μνημεία περιλαμβάνονται :
1. Το Κυπαρίσσι του Πατρο - Κοσμά του Αιτωλού στην Πρασιά του Δήμου Ασπροποτάμου.
2. Η Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου που βρίσκεται στα Φουσιανά Πρασιάς του Δήμου
3. Η Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου που βρίσκεται στο Βασιλέσι Πρασιάς του Δήμου Ασπροποτάμου.
4. Η Εκκλησία του Αγ. Δημητρίου στο Βασιλέσι Πρασιάς του Δήμου Ασπροποτάμου.
  Τα μνημεία συμπληρώνουν:
1.Το Ιστορικό κάστρο της Πρασιάς του Δήμου Ασπροποτάμου.
2. Το Παραδοσιακό Πέτρινο Γεφύρι της Τέμπλας.
3. Φαράγγι του Αχελώου που βρίσκεται στο Ν. Αργύρι του δήμου Ασπροποτάμου.
4. Το Κάστρο της Δαφνούλας Ασπροποτάμου.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Ασπροποτάμου


ΔΕΣΦΙΝΑ (Δήμος) ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΑ

ΚΗΠΟΙ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
Στο κέντρο του χωριού, υψώνεται ο μεγαλύτερος Ενετικός Πύργος της Εύβοιας, αλλά δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση.Στις Κοκκινοεκκλησιές, διακρίνονται θεμέλια παλαιών κτιρίων που μαζί με τα διάφορα ευρήματα (κεραμίδια, βυζαντινά νομίσματα κ.λπ.) μαρτυρούν ότι υπήρχε Βυζαντινή πόλη.

ΛΟΥΤΣΙ (Χωριό) ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ
•Γύρω από το Λούτσι ο επισκέπτης μπορεί να δει τα ερείπια των αρχαίων πόλεων της Υηττού και των Κυρτώνων καθώς και διάφορα άλλα μεμονωμένα αρχαία ερείπια.
•Υπάρχουν ακόμη ερείπια εκκλησιών καθώς και ο ναός του Αγίου Ιωάννου του Χρυσόστομου με τοιχογραφίες του 14ου και 17ου αιώνα.

Σπήλαια

ΑΤΤΑΛΗ (Χωριό) ΧΑΛΚΙΔΑ
Πρόκειται για μια από τις τρεις καλύτερες και μεγαλύτερες σπηλιές της Εύβοιας. Είναι ακόμη εντελώς αναξιοποίητη, αλλά ευτυχώς -λόγω της εύκολης πρόσβασης - επισκέψιμη. Βρίσκεται 300 μ. δυτικά της Ατταλης μέσα σε ένα φαράγγι άγριας φυσικής ομορφιάς. Αξιοσημείωτο είναι, ότι για ανεξερεύνητους ως σήμερα λόγους, η σπηλιά βυθίζεται 1-2 cm το χρόνο.

Σπήλαιο Μεσοκώμης

ΜΕΣΟΚΩΜΗ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Στην Mεσοκώμη, ανακαλύφθηκε ένα σπήλαιο με θαυμάσιους σχηματισμούς από σταλαγμίτες και σταλακτίτες.

ΠΑΥΛΟΣ (Κωμόπολη) ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ
Στην ΒΑ πλευρά του λόφου, 500 μέτρα από τον Αγιο Αθανάσιο, υπάρχει σπήλαιο που δεν έχει ερευνηθεί με σταλαγμίτες και σταλακτίτες.

Σπηλιά της Αποκλείστρας

ΠΡΟΥΣΟΣ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
  Κάπου πιο ανατολικά, πίσω από το βουνό Στάλος βρίσκεται και η Σπηλιά της Αποκλείστρας. Είναι μια μεγάλη σπηλιά, η οποία δεν λειτουργεί όλη σήμερα. Κατά την άποψη των ερευνητών, εκεί τοποθετείται και το Μουσείο του Οιδίποδα, του ήρωα και του ημίθεου. Η σπηλιά αυτή έπαιξε ρόλο, επίσης, στα χρόνια του μεγάλου ξεσηκωμού του Έθνους μας. Εκεί κρύφτηκαν γυναικόπαιδα των πολεμιστών, φυλάχτηκαν πολεμοφόδια και τροφές. Ακόμα και από το πολιορκημένο Μεσολόγγι ανέβηκαν στα 1824 και βρήκαν καταφύγιο.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Αύγουστο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Ευρυτανίας.

Σπηλιά των Χαρίτων, δωρεών, ταμάτων

ΣΠΗΛΙΕΣ (Οικισμός) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
Κοντά στον οικισμό Σπηλιές υπάρχει μια τέτοια σπηλιά, της οποίας το νερό πράγματι έχει και σήμερα θέση αγιάσματος, δίνει στους πιστούς τη χάρη του, με τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Πιο κάτω υπάρχει σειρά μικρών σπηλαίων από τα οποία αναβλύζει νερό.

Τζαμιά

Tζαμί του Εμίρ - Ζάδε

ΧΑΛΚΙΔΑ (Πόλη) ΕΥΒΟΙΑ
Χαρακτηριστικό μνημείο της εποχής και σε μικρή απόσταση ΒΑ υπάρχει μαρμάρινη κρήνη με ανάγλυφη επιγραφή. Στο τουρκικό τζαμί στεγάζεται συλλογή, κυρίως από βυζαντινά και μεταβυζαντινά γλυπτά, ψηφιδωτά και κεραμικά.

Φαράγγια & Χαράδρες

Φαράγγι Αγάλης

ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (Χωριό) ΔΙΡΦΥΣ
  Σε απόσταση 1000 μ. από το χωριό Αγ. Αθανάσιος στους πρόποδες της Δίρφης βρίσκεται το φαράγγι της Αγάλης. Η άγρια ομορφιά του είναι μοναδική, καθώς απόκρημνοι βράχοι με ποικίλους χρωματισμούς εναλλάσσονται με καταπράσινες πλαγιές. Την άνοιξη στο φαράγγι κυλάει ολοκάθαρο νερό που σχηματίζει μικρούς καταρράχτες. Ο επισκέπτης του θα δει ρυάκια να σκίζουν με ορμή τους απόκρημνους βράχους και θα συναντήσει τη σπηλιά Βοϊδοκλέφτρα, τόπος κατοικίας ανθρώπων της νεολιθικής εποχής.
Το κείμενο παρατίθεται το Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1999) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ευβοίας.

Φαράγγι Αγίου Δημητρίου

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
   Ο Αγιος Δημήτριος αποτελεί ένα από τα ομορφότερα χωριά του Δήμου.Είναι χτισμένο στις πλαγιές του όρους της Όχης, στη βορειανατολική πλευρά του Μαρμαρίου και απέχει 30 λεπτά περίπου από την έδρα του Δήμου. Το χωριό, χαμένο μέσα στην βλάστηση από κάθε είδους ήρεμα και άγρια δέντρα (κερασιές, καρυδιές, βελανιδιές) έχει να παρουσιάσει στον επισκέπτη του ποικιλία δημιουργημάτων της Φύσης.Το φαράγγι του Αγίου Δημητρίου, η παραλία Σχινοδαύλεια και το βυζαντινό εκκλησάκι του 11ου αι. αποτελούν πραγματικά αξιοθέατα που θα αφήσουν στον επισκέπτη όμορφες αναμνήσεις.
Διαδρομές
Φαράγγι Αγίου Δημητρίου
   Ιδανικός τόπος για επίσκεψη και εξερεύνηση. Αποτελεί ένα από τα ομορφότερα φαράγγια της Εύβοιας με ιδιαίτερη σημασία για τα πουλιά και τα σπάνια φυτά. Ξεκινά από το χωριό του Αγίου Δημητρίου και το διασχίζουν δύο καταπληκτικά μονοπάτια. Με αφετηρία το χωριό, το ένα προχωρεί χαμηλά μέσα στο φαράγγι και καταλήγει στην πανέμορφη παραλία Σχοινοδαύλεια του Αγίου Δημητρίου ενώ το άλλο μονοπάτι προχωρεί ψηλά, απάνω από το φαράγγι και φθάνει στον οικισμό Καλέργο. Από εκεί κατηφορίζει απότομα μέχρι την παραλία Καλλιανού στο Αιγαίο.
Κορυφή Μπούμπλια
   Ένα ορεινό μονοπάτι ξεκινά από το χωριό του Αγίου Δημητρίου και καταλήγει στην δασωμένη κορυφή Μπούμπλια όπου φύονται μερικές από τις μεγαλύτερες σε ηλικία καστανιές της Όχης. Η θέα είναι μοναδική ενώ στα πόδια μας κείτεται η κοιλάδα του Αγίου Δημητρίου και όλο το φαράγγι του Δημοσάρη. Πλατάνια,δροσερά νερά,αρωματικά φυτά αφήνουν στον επισκέπτη της Λάκα Μπούκουρα (όμορφο λιβάδι) άφωνο από τη μαγεία της φύσης.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Μαρμαρίου


Xοντέϊκα & Tρύπα του Aγραφιώτη

ΑΓΡΑΦΑ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Κοντά στο χωριό Αγραφα βρίσκονται τα φαράγγια Xοντέϊκα και Tρύπα του Aγραφιώτη, που συμπεριλαμβάνονται στο Nαtura 2000.

Το φαράγγι του Ασωπού

ΑΣΩΠΟΣ (Παραπόταμος) ΦΘΙΩΤΙΔΑ

Aσπρόρεμα

ΕΠΙΝΙΑΝΑ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Στα Eπινιανά, βρίσκεται το φαράγγι Aσπρόρεμα, υψίστου φυσικού κάλλους και σπάνιας χλωρίδας και πανίδας.

Φαράγγι Δημοσάρη

ΚΑΛΛΙΑΝΟΣ (Χωριό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
  Το φαράγγι του Δημοσάρη βρίσκεται στο όρος Οχη. Το φαράγγι ξεκινά από την κορυφή του Γιούδα σε υψόμετρο 1386μ. μια από τις πιο επιβλητικές κορυφές της Οχη που δεσπόζει πάνω από τα βοσκοτόπια του Σαμαριού και τερματίζει στην πλευρά του Αιγαίου πελάγους, στην παραλία Καλλιανού, σε απόσταση 10χλμ.
  Στο εσωτερικό του φαραγγιού διέρχεται ένα παραδοσιακό μονοπάτι, εν μέρει λιθόστρωτο, που διασχίζει το χωριό Λενοσαίοι και συνεχίζει δίπλα από το ποτάμι, ενώ η γύρω περιοχή είναι κατάφυτη με πλατάνια, άριες και καστανιές. Παραπλεύρως και σε μικρή απόσταση υπάρχει ένα μικρότερο φαράγγι, του Αγ. Δημητρίου. Η ορχιδέα Dactylorhiza saccifera, παρότι σπανίζει στην Εύβοια, στο φαράγγι του Δημοσάρη απαντάται σε σημαντικούς πληθυσμούς. Πολλά έντομα τρέφονται με τους χυμούς των λουλουδιών της ορχιδέας. Δεκάδες είδη πουλιών φωλιάζουν μέσα στο φαράγγι. Ορισμένα είναι σπάνια στον αιγαιοπελαγίτικο χώρο. Εδώ φωλιάζουν φιδαετοί, τσιχλογέρακα, μπούφοι και νεροκότσυφες, ενώ το φθινόπωρο απαντούν τα όρνια, που στην Εύβοια απειλούνται με εξαφάνιση.
Το κείμενο παρατίθεται το Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1999) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ευβοίας.

Φαράγγι των Kέδρων

ΚΕΔΡΑ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Tο περίφημο φαράγγι των Kέδρων με πλούσια, άγρια ομορφιά, βρίσκεται κοντά στα Kέδρα, δίπλα στον Πλατανιά, περιοχή που καλύπτεται από πλατανοδάσος.

Το φαράγγι του Νηλέα

ΝΗΛΕΑΣ (Δήμος) ΧΑΛΚΙΔΑ
  Προς την περιοχή των Αμελάντων κοντά στην Παλαιόβρυση και την Κεράμεια κατά μήκος του ποταμού Νηλέα υπάρχει μια στενωπός άγριας μεγαλοπρέπειας.
  Ο ποταμός Νηλέας κατά τη μακροχρόνια διαδρομή του διαμόρφωσε το σχήμα των εκεί λόφων και βουνών σε μια άγρια και αυστηρή, με βράχους γυμνούς και με μια απότομη, συνεχόμενη χαράδρα, που το ύψος των εκατέρωθεν πλευρών της φθάνει τα αρκετά μέτρα. Το δε μήκος έχει υπολογισθεί σε πορεία 7 έως 8 ωρών. Εκεί ακριβώς υπάρχει και μια μεγάλη σπηλιά, κρυψώνα των κυνηγημένων από τους Τούρκους.
  Γενικά μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα αξιόλογο φαράγγι, με στενωπό και κρημνώδες βάθρο σε πολλά σημεία. Μια μεταβαλλόμενη ομορφιά ζώνει όλη την περιοχή. Η πυκνή βλάστηση της εκεί περιοχής έχει δημιουργήσει ένα σπάνιο βιότοπο και μια πλούσια ερπετοπανίδα. Η μορφή αυτή του φαραγγιού με το μεγάλο ύψος και τις στενωπές διαβάσεις, είχε γίνει ασφαλές καταφύγιο στα γυναικόπαιδα όλης της περιοχής του δήμου στους δύσκολους καιρούς της δοκιμασίας του ελληνικού έθνους από τους κατακτητές ιδιαίτερα στα χρόνια του χαλασμού του 1823, για να αποφύγουν τις ορδές του Μπερκόφτσαλη και τη μανία του χιτλερικού στρατού το 1944. .
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Νηλέως.

Φαράγγι του Δημοσάρη

ΟΧΗ (Βουνό) ΚΑΡΥΣΤΙΑ
   Μια από τις ομορφότερες πεζοπορικές διαδρομές της Ελλάδας στην καρδιά του όρους Όχης.Αποτελεί ένα από τα μοναδικού φυσικού κάλους τοπία της χώρας μας και έχει χαρακτηρισθεί ώς "Περιοχή μεγάλης οικολογικής και βιολογικής αξίας" εντεταγμένο στο δίκτυο NATURA 2000. Ξεκινά από τις πηγές του ποταμού Δημοσάρη και τερματίζει στην παραλία Καλλιανού.
Διασχίζοντας το φαράγγι
   Η πιο εύκολη διαδρομή έχει αφετηρία το διάσελο Πετροκάναλο (945μ.υψόμετρο) και μετά από 10χλμ.περίπου κατάβασης καταλήγει στην παραλία Καλλιανών.Το μονοπάτι, μέρος του οποίου είναι λιθόστροτο μεσαιωνικών χρόνων, περνά μέσα από το χωριό Λενοσαίοι,στην καρδιά του φαραγγιού, και συνεχίζει κατά μήκος πάντα του ποταμού Δημοσάρη κάτω από το πράσινο θόλο των πλατανιών μέχρι την παραλία Καλλιανών. Ανακαλύψτε τη μαγεία του ομορφότερου φαραγγιού της Εύβοιας διασχίζοντας το,και γνωρίστε τοπία αξιόλογων οικολογικά συστάδων με αιωνόβια πλατάνια, κατάφυτες ρεματιές, μικροί καταρράκτες με εντυπωσιακότερους στη θέση Σκίτα και Σκάλα, βραχώδεις εξάρσεις με μεγάλη σημασία για σπάνια, ενδημητικά φυτικά είδη και αρπακτικά πτηνά.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Μαρμαρίου


Φαράγγι Δεκατιάς

ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ

Φαράγγι Mαύρης Σπηλιάς

ΠΡΟΥΣΟΣ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ

Φαράγγι Ψηλού Γεφυριού

ΤΟΡΝΟΣ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ

Φυσικά μνημεία

Yπεραιωνόβιο κυπαρίσσι

ΠΡΑΣΙΑ (Χωριό) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Στην Πρασιά, βρίσκεται ένα υπεραιωνόβιο κυπαρίσσι, ύψους 35μ. και περιμέτρου 7μ., το οποίο αποτελεί διατηρητέο μνημείο της φύσης.

Πανταβρέχει

ΡΟΣΚΑ (Χωριό) ΔΟΜΝΙΣΤΑ
Στα Pοσκά βρίσκεται ένα αξιόλογο μνημείο της φύσης, γνωστό σε πολύ κόσμο, το φαράγγι Πανταβρέχει, με πανύψηλους καταράκτες.

Έχετε τη δυνατότητα να δείτε περισσότερες πληροφορίες για γειτονικές ή/και ευρύτερες περιοχές επιλέγοντας μία από τις παρακάτω κατηγορίες και πατώντας το "περισσότερα":

GTP Headlines

Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.

Εγγραφείτε τώρα!
Greek Travel Pages: Η βίβλος του Τουριστικού επαγγελματία. Αγορά online

Αναχωρησεις πλοιων

Διαφημίσεις

ΕΣΠΑ