Εμφανίζονται 21 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή: "ΜΕΣΣΗΝΙΑ Νομός ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ" .
Region: Messenia
Periods: Classical, Hellenistic, Roman
Type: Fortified city
Summary: One of the best fortified of ancient Greek cities.
Physical Description:
Located in the highlands of Messenia on the SW slopes of Mt.
Ithome, Messene was among the best fortified of ancient Greek cities. Mt. Ithome
was mentioned by Homer and its summit served as a religious center and refuge
for the Messenians at least since the Archaic period. From the acropolis almost
all of the state of Messenia is visible. The 4th century B.C. fortification walls
of Messene (still well preserved) totaled a length of ca. 9 km and enclosed the
acropolis as well as large tracts of agricultural land that could serve as a place
of refuge for inhabitants from the countryside. A Sanctuary of Asklepios, theater,
stadium and other public buildings were also enclosed within the fortifications.
The circuit walls (ca. 2.5 m thick and 4.5 m high) included at least 4 well-designed
city gates and over 30 towers.
Description:
The city of Messene was founded as the new capital in 369 B.C.
after the liberation of Messenia from Spartan rule, and the city walls are reported
to have been completed in just 85 days. Messene joined and abandoned a number
of leagues and alliances during the Hellenistic period and was besieged in 220,
214, 202, and 182 B.C. The city was never politically powerful, but remained prosperous
and continued to be inhabited at least into the 5th century A.D.
Exploration:
Minor excavations by T. Sophoulis in 1895; G. Oikonomos in
1909 and 1925. A. Orlandos has excavated from 1957-1964 and since 1969.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 26 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΠΥΛΟΣ (Αρχαία πόλη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Region: Messenia
Periods: Middle Bronze Age, Late Bronze Age
Type: Settlement
Summary: Mycenaean palace complex and traditional home of Nestor.
Physical Description:
Located near Navarino Bay and modern Pylos (close to village
of Khora) on the hill of Epano Englianos. The site compares in size and richness
with the palace of Mycenae and is believed to be the home of Nestor, the second
most powerful Mycenaean king. The palace consisted of two-storeyed buildings arranged
in three main blocks: the main building with a megaron hall (containing the throne),
propylon, archives (with hundreds of clay tablets preserved), magazines and private
chambers. The SW and NE blocks contained workshops, storerooms and private chambers.
The palace was apparently unfortified. Tholos tombs and a lower town are associated
with the palace.
Description:
The site was occupied at least as early as the Middle Bronze
Age. The Mycenaean palace (which seems to have replaced an earlier fortified palace)
was built near the end of the Late Bronze Age (LH IIIB, ca. 1300 B.C.) and shortly
thereafter the site was destroyed and abandoned. Pylos is the best preserved of
all the Mycenaean palaces and is especially important for the hundreds of Linear
B clay tablets found (accidentally preserved through baking in the fire that destroyed
the palace) at the site.
Exploration:
Site was explored in 1939. Excavations: 1952- C. Blegen
and Kourouniotis.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 26 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΔΩΡΙΟΝ (Προϊστορικός οικισμός) ΤΡΙΦΥΛΙΑ
Malthi/The Swedish Messenia expedition
Malthi is the name of the northern spur of the mountain range of Ramovouni
in northern Messenia. The village of Vasiliko is situated some kms northeast of
Malthi. In 1926 Natan Valmin came to the region and was shown two tholos tombs
which he excavated the same year. Later on a third tholos was identified, but
it was destroyed before there was time to excavate it. The tholos tombs are situated
just west of the Malthi acropolis, by the small village of Malthi (former Bodia).
Tholos I was robbed and contained a mixture of Mycenaean pottery sherds and later
material. The diametre of the circular chamber was 6.85 m and the height was 5.80
m. Tholos II was partly collapsed at the time of excavation and this tomb had
also been robbed. Both tombs were obviously cut out from the cliff (according
to Hope Simpson & Dickinson, A gazetteer of Aegean civilization in the Bronze
Age, Vol I: The mainland and islands, 1979, 174) and were not built directly on
flat ground as Valmin states. The next year Valmin excavated two more tholoi:
one west of Kopanaki and another between Vasiliko and Bouga-Kallirrhoi. The results
are published in Bulletin de la Societe Royale des Lettres de Lund 1926-1927,
190 ff.
The same year, 1927, the excavation of the settlement on top of the
acropolis started. Excavations continued in 1929, 1933 and 1934. During these
years the entire settlement, which is encircled by a wall, was uncovered. The
area within the wall measures 140 x 80 m. Valmin stated that the earliest habitation
was Neolithic. This he called Dorion I. Dorion II was larger och would, according
to Valmin, belong to the Early Bronze Age. The wall around the settlement was
erected during Dorion IV in the Middle Bronze Age. This habitation continued down
into Mycenaean times.
Valmin describes how Dorion IV was divided into three separate parts:
the central area where the architecture seemed to be more of a monumental character
and where there were workshops in the northern part, the area which runs along
the interior of the wall, and the empty areas where there was no habitation.
A number of 47 graves were excavated in the settlement within the walls. They were situated beneath and between the buildings. They are either simple pitgraves or cist graves, the sides of which consisted of stone slabs or were built by smaller stones. Single burials were most common, although some of the graves held two individuals and some held several. Two of the graves held no human bones. Nine of the burials were adults and the rest were children. Valmin searched in vain for chamber tombs in the region during all the excavation campaigns.
It is now believed that the earliest habitation at Malthi cannot be
dated earlier than the Middle Bronze Age. The pottery which Valmin called coarse
'Adriatic Ware' and which he found throughout the layers in the habitation beginning
in the so-called Neolithic settlement, has proved to be typical for the local
Middle Bronze Age in Messenia ((R.J. Howell i W.A. McDonald, 'Excavations at Nichoria:
1972-1973', Hesperia 44, 1975, 111). The encircling wall is now dated to the Late
Helladic period (P. Darque, L?architecture domestique mycenienne. These du III°
cycle, Paris 1980, 32f.).
A building or part of a settlement dating to the Late Bronze Age was
excavated in 1936 in the same area, where the two tholoi were excavated in 1926.
In 1929 Valmin travelled around Messenia and some of his observations
are recorded in Etudes topographiques sur la Messenie ancienne, 1930. After his
travels Valmin saw reason to return and conduct excavations at two archaeological
sites which he had found being of special interest. One of the sites was a temple
to the rivergod Pamisos in Hagios Floros, ca 5 km east of Messene. The finds from
this excavation indicate that this cult place had been in use from Archic down
to Roman times. The other site was Koroni in southeastern Messenia (the colony
of the inhabitants from Asine in the Argolid). Just north of the town Valmin excavated
a Roman mosaic in a room supposed to have been a larger complex: a villa or a
gymnasium. Dionysos is the central motif of the mosaic.
Many of the finds from the various excavations conducted by Valmin
and his colleagues were restored and put on display in the local museum of Vasiliki.
This museum is now closed. The finds from his excavation are now in the Kalamata
Museum.
The following excavations under the direction of Valmin are published
in The Swedish Messenia Expedition, 1938:
The two tholos tombs of Malthi (Bodia).
The settlement of Malthi including the tombs.
The temple of Pamisos at Hagios Floros.
The Roman mosaic at Hagia Triada close to Koroni.
Ann-Louise Schallin, ed.
This text is cited Jun 2005 from The Swedish Institute at Athens URL below
ΠΥΛΟΣ (Αρχαία πόλη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Το Ανάκτορο του Νέστορα, υιού του Νηλέα, ανακαλύφθηκε και ερευνήθηκε το 1939 απο τον Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη και ανασκάφηκε από τον Αμερικανό Κάρλ Μπλέγκεν (Karl Blegen) και βρίσκεται στη θέση Εγκλιανός, 4 χλμ. νότια από το δήμο της Χώρας. Είναι έργο του 13ου π.Χ αιώνα και κτίστηκε από τη δυναστεία των Νηλείδων. Αποτελείται από πέντε κύρια κτίρια που καταλαμβάνουν αρκετά μεγάλη έκταση, ώστε να είναι σε μέγεθος και διαρρύθμιση συγκρίσιμο μόνο με τα ανάκτορα των Μυκηνών και της Τίρυνθας. Σε δυο μικρά δωμάτια του κεντρικού κτιρίου έχουν βρεθεί 1250 τεμάχια πινακίδων με επιγραφές στη γραμμική Β, παλαιότερο είδος ελληνικής γραφής που αποκρυπτογράφησε ο αρχιτέκτονας Μ. Βέντρις (Michael Ventris), ενώ στις αίθουσες του κυλικείου και στις αποθήκες έχουν βρεθεί κύπελλα και άλλα σκεύη.
Σε απόσταση 80 μ. βόρεια του ανακτόρου έχει βρεθεί θαυμάσιος θολωτός τάφος που αποδίδεται στο Νέστορα και το διάδοχό του Θρασυμήδη. Το Ανάκτορο καταστράφηκε από πυρκαϊά στο τέλος της κεραμικής του ρυθμού ΙΙΙβ(1200 π.Χ περίπου), την ίδια εποχή που κάηκαν και τ’ ανάκτορα των Μυκηνών και της Τίρυνθας από άγνωστη αιτία. Την ίδια εποχή, 1120 π.Χ περίπου, με την αποδυνάμωση των ισχυρών βασιλείων της περιοχής πραγματοποιείται και η κάθοδος των Δωριέων στη Μεσσηνία. Ο εκτεταμένος χώρος του λόφου του Εγκλιανού που καταλαμβάνει το κτιριακό συγκρότημα των ανακτόρων του Νέστορα, μαζί με το βασιλικό θολωτό τάφο, έχει διαμορφωθεί και καθημερινά δέχεται την επίσκεψη πολλών τουριστών.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
ΜΕΣΣΗΝΗ (Αρχαία πόλη) ΙΘΩΜΗ
Είναι κτισμένη στην υπώρεια του βουνού της Ιθώμης το 369 π.Χ από το
Θηβαίο στρατηγό Επαμεινώνδα στη θέση της προϊστορικής Ιθώμης με τη βοήθεια του
Επιτέλη από το Αργος.
Οικοδομήθηκε για την εγκατάσταση προσφύγων Μεσσήνιων και Αρκάδων και
τη δημιουργία πόλης ισχυρής, ως αντίρροπης δύναμης στην ηγεμονία της Σπάρτης.
Την πόλη προστάτευε κυκλικά τείχος κτισμένο ισοδομικά από μεγάλους
τιτανόλιθους πάχους 2-2,5 μ. και ύψους 4,5μ.
Η περίμετρός του εκτεινόταν σε 9.024 μ. και κατέβαινε από τις δυο
πλευρές του βουνού Ιθώμη, χώρου λατρείας του Ιθωμάτα Δία.
Το τείχος θεωρείται από τεχνική άποψη ως ένα από τα τελειότερα δείγματα
αρχιτεκτονικής και οχυρωματικής του 4ου π.Χ αιώνα με δυο πύλες, την ανατολική,
τη 'Λακωνική' και τη βορειοδυτική, την 'Αρκαδική'.
Η Αρκαδική Πύλη είναι δίπυλη και εσωτερικά περιλαμβάνει μεγάλη αυλή
κυκλικού σχήματος, ενώ το τείχος έφερε επάλξεις και υπερκείμενους κατά διαστήματα
πύργους καθώς και πολεμίστρες σε δυο πατώματα.
Το κέντρο της πόλης βρισκόταν στη θέση του σημερινού χωριού Μαυρομάτι,
ενώ στην Αγορά υπήρχε, συμφωνα με όσα ήσαν γνωστά μέχρι το 1986 και όσα έρχονται
έκτοτε στο φως απο τις ανασκαφές που διεξάγει στο χώρο της αρχαίας Μεσσήνης ο
καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, ο Πέτρος Θέμελης, η Αρσινόη ή Καλλιρρόη Κρήνη.
Στον αρχαιολογικό χώρο υπήρχε το Ασκληπιείο, ιερά του Ποσειδώνα, της
Αφροδίτης και της Δήμητρας, αγάλματα της Μητέρας των Θεών (έργο του Μεσσήνιου
Δαμοφώντος ), της Λαφρίας Αρτέμιδας, της Ειλείθυιας και των Διόσκουρων, ηρώο του
Αριστομένη, Γυμναστήριο ('Γυμνάσιον') και το Σεβάστειον ή Καισάρειον, κτίριο αφιερωμένο
απο το 14 μ.Χ. στη λατρεία Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
Κοντά στην Αγορά έχουν βρεθεί λείψανα του Συνεδρίου, Αλεξανδρινής
εποχής, του Ιεροθυσίου, ενώ υπήρχαν ανδριάντες όλων των θεοτήτων της Αρχαίας Ελλάδας
και του ιδρυτού της πόλης στρατηγού Επαμεινώνδα, καθώς επίσης και ερείπια του
Θεάτρου, του Βουλευτηρίου και του Σταδίου.
Ήταν πρωτεύουσα της ομοσπονδίας των μεσσηνιακών πόλεων (338-191 π.Χ.)
και γνώρισε μεγάλη ακμή στα χρόνια της Αχαϊκής και Αιτωλικής Συμπολιτείας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
Από το 1987 που άρχισαν οι ανασκαφές από τον καθηγητή Πέτρο Θέμελη μέχρι σήμερα ήλθαν στο φώς:
Δύο ιερά στη ΝΔ πλαγιά του όρους Ιθώμη.
Η Β πλευρά της αγοράς.
Το ιερό της Δήμητρας και των Διόσκουρων.
Το ιερό της Αρτεμης Ορθίας.
Η Β πτέρυγα του Ασκληπιείου.
Δημόσιο Λουτρό.
Δύο αίθουσες ρωμαϊκών οικοδομημάτων.
Τμήμα του Ιεροθύσιου.
Το στάδιο και το Γυμνάσιο.
Το τέμενος του Ηρακλή και του Ερμή με τα λατρευτικά τους αγάλματα.
Το Ηρώο, δωρικός πρόστυλος ναός, στο χώρο του Σταδίου.
Το αρχαίο θέατρο.
Η κρήνη Κλεψύδρα, από την οποία υδρεύεται σήμερα η κοινότητα Μαυρομάτι. Πίσω από την κρήνη
εντοπίστηκε ιερό του Αχελώου.
(Τεκμηρ. Εντυπο Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας)
ΜΥΡΟ (Χωριό) ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ
Στο λόφο της Περιστεριάς, ένα επιβλητικό τοπίο στο χωριό Μύρο, 8 χλμ. βορειοανατολικά από την Κυπαρισσία, το 1960 η σκαπάνη του Σπύρου Μαρινάτου έφερε στο φως αρχαίο οικισμό που ανάγεται στην Πρωτομηκυναϊκή Εποχή ( 17ος - 16ος αι. π.Χ), στον οποίο βρέθηκαν μνημεία και ευρήματα όπως : οικίες που ανάγονται στη Μεσοελλαδική Εποχή (2200-1580 π.Χ), τρεις θολωτοί χρυσοφόροι τάφοι, μανδρότοιχος περιβολής των τάφων και λείψανα ('περίβολος') τείχους που περιέβαλλε το λόφο της Περιστεριάς στη νότια πλευρά του. Το 1976 η αρχαιολογική σκαπάνη του καθηγητή Γ. Κορρέ απεκάλυψε μνημεία όπως : έναν θολωτό τάφο της πρώτης Μυκηναϊκής Εποχής, επιφανειακό τετράπλευρο κτιστό τάφο και κτίσματα του 1500 π.Χ.
Τα ευρήματα από τις ανασκαφές, όπως χρυσά κοσμήματα, τρία χρυσά κύπελλα, αρκετά όστρακα, χρυσά πέταλα, αιχμές βελών, χάλκινο ξίφος, χρυσοί ρόδακες, αμφίστομο εργαλείο από κερατόλιθο, μια χρυσή κουκουβάγια κ.ά., φυλάσσονται στο Μουσείο της Χώρας. Ο πλούτος των ευρημάτων και το μέγεθος των κτισμάτων αναδεικνύουν το χώρο της Περιστεριάς ως το κέντρο της ευρύτερης περιοχής την εποχή των μυκηναϊκών χρόνων, ενώ από το Σπύρο Μαρινάτο χαρακτηρίζεται ως οι «Μυκήνες της Δυτικής Πελοποννήσου».
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
ΑΝΘΕΙΑ (Χωριό) ΘΟΥΡΙΑ
Στην Ανθεια, στο λόφο των Ελληνικών, έχουν έλθει στο φως 25 θαλαμωτοί μυκηναϊκοί τάφοι, γνωστοί ως καταφύγια, απο τους οποίους τέσσερις ανασκάφηκαν το 1995-1996.
ΒΟΪΔΟΚΟΙΛΙΑ (Παραλία) ΠΥΛΟΣ
Ο τάφος της Βοϊδοκοιλιάς αποδίδεται από τον αρχαιολόγο Σπύρο Μαρινάτο στο γιο του Νέστορα Θρασυμίδη και κάτω από το δρόμο της εισόδου βρέθηκαν λίθινα και χάλκινα βέλη.
ΘΟΥΡΙΑ (Αρχαία πόλη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Την παρουσία μυκηναϊκού πολιτισμού στη θέση της αρχαίας Θουρίας επιβεβαιώνει θαλαμωτός τάφος του 1500 π.Χ., πλάτους 1,80 μ. που τον σκεπάζουν 2 πλάκες μήκους 2,75 μ. ενώ τα τοιχώματα είναι ισοδομικά από λαξευμένο λίθο 2 μ.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
ΚΑΤΩ ΜΑΛΘΗ (Οικισμός) ΤΡΙΦΥΛΙΑ
Στη Μάλθη (ομηρικό Δώριο), τη μεγάλη ακρόπολη της 2ης χιλιετίας, υπάρχει σήμερα ο πιο καλοδιατηρημένος θολωτός τάφος της Ελλάδας, στον οποίο σώζεται η ανωδομή του και η πέτρα της οροφής που λέγεται κλειδί και σφράγιζε την κορυφή της κυψελοειδούς κατασκευής του.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
ΚΟΡΥΦΑΣΙΟ (Ακρωτήρι) ΝΕΣΤΟΡΑΣ
Ο θολωτός τάφος του Κορυφασίου (ανασκάφηκε από τον Κουρουνιώτη το 1925), περιείχε όστρακα (θραύσματα αγγείων) που ανήκουν στη Μεσοελλαδική Εποχή (2200-1580 π.Χ), δείγμα ότι στη Μεσσηνία υπήρχαν θολωτοί τάφοι, όταν στις Μυκήνες χρησιμοποιούνταν οι λακκοειδείς
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
ΜΕΣΣΗΝΙΑ (Νομός) ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Ο θολωτός τάφος, ταφικό μνημείο της 2ης χιλιετίας π.Χ, πρωτοδημιουργήθηκε στη Μεσσηνία ως συνέχεια ενός άλλου είδους τάφου, του Τύμβου και εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα γνωρίζοντας την κορύφωσή του στις Μυκήνες, με το Θησαυρό του Ατρέα. Αποτελείται από ένα κυκλικό θάλαμο που στεγάζεται με θόλο και από το στόμιο, την είσοδο του οποίου οδηγεί διάδρομος με κτισμένα τοιχώματα. Οι περισσότεροι θολωτοί τάφοι έχουν κατασκευασθεί το 15ο π.Χ. αιώνα περίπου κοντά σε οικισμούς και βρίσκονται σε όλη τη Μεσσηνία από τον Εγκλιανό και τη Βοϊδοκοιλιά ως τον Κάμπο Αβίας, την Ανθεια (αρχαία Θουρία-Ελληνικά), τη Μάλθη και την Περιστεριά. Στο βασίλειο του Νέστορα, στη νεκρόπολη του Εγκλιανού, βρέθηκαν τρεις τάφοι στο λόφο του Εγκλιανού, δύο στην Τραγάνα, δύο στο Μυρσινοχώρι και από ένας στο Κορυφάσιο και τη Βοϊδοκοιλιά.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
ΜΥΡΟ (Χωριό) ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ
Στην Περιστεριά, ή Μυκήνες της Δυτικής Πελοποννήσου, έχουν βρεθεί τέσσερεις θολωτοί τάφοι, ένας των οποίων είναι ο μεγαλύτερος της Μεσσηνίας. Στους τάφους της Περιστεριάς έχουν βρεθεί σύμβολα γραφής στην Ιερογλυφική και τη Γραμμική Α' , εγχάρακτα κνωσιακά στοιχεία, χρυσά κύπελλα, κοσμήματα και σπουδαία αγγεία που εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο της Χώρας.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
ΜΥΡΣΙΝΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΝΕΣΤΟΡΑΣ
Στο Μυρσινοχώρι οι δύο τάφοι που βρέθηκαν χαρακτηρίζονται ως πριγκιπικοί, αφού μέσα σε αυτούς βρέθηκαν κρητικά αγγεία, περιδέραιο από ήλεκτρο, εγχειρίδια με χρυσή επένδυση, χρυσό δακτυλίδι κ.ά.
ΤΡΑΓΑΝΑ (Οικισμός) ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΙ
Οι αρχαιολόγοι Σκιάς και Μαρινάτος έχουν ανασκάψει τους δύο τάφους της Τραγάνας. Στον έναν από τους δυο βρέθηκαν κοιλότητες με υπολείμματα καύσης νεκρών (άνθρακες και οστά).
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
