Εμφανίζονται 13 τίτλοι με αναζήτηση: Βιογραφίες στην ευρύτερη περιοχή: "ΚΑΛΑΜΑΤΑ Επαρχία ΜΕΣΣΗΝΙΑ" .
ΜΗΛΙΑ (Χωριό) ΛΕΥΚΤΡΑ
Οπλαρχηγός του 1821 (1790), ο οποίος πολέμησε στο πλευρό του στρατηγού Παν. Γιατράκου, στο Μιστρά, στο Βαλτέτσι, στα Δολιανά, στα Δερβενάκια και αλλού. Μετά δε την κατάληψη του Ναυπλίου αυτός στάλθηκε, με σύσταση του Θεόδ. Κολοκοτρώνη να συνοδεύσει τον Κιαμήλ Πασά στη Σμύρνη. Ο Μπισμπίνης είχε δική του σημαία, με την εικόνα του Αγίου Γεωργίου.
1793 - 1879
Ελαβε μέρος στην πολιορκία του φρουρίου της Κορώνης, καθώς και στις μάχες Βαλτέτσι, Τρίκορφα, Τρίπολη, Βέργα Αλμυρού, Πολυάραβου και αλλού. Γι’ αυτόν υπάρχει στο Αρχείο του Αγώνος, σχετικός φάκελος (Νο 13816). Για δε τις υπηρεσίες του στην πατρίδα, τιμήθηκε με το Αργυρούν Αριστείο. Μετά δε την λήξη του αγώνα χειροτονήθηκε ιερέας.
ΝΕΔΟΥΣΑ (Χωριό) ΚΑΛΑΜΑΤΑ
1787 - 1849
(Μεγάλη Αναστάσοβα Μεσσηνίας, 1787 - Πειραιάς,
1849)
Από τους σημαντικότερους οπλαρχηγούς του 1821, ανηψιός και στενός
συνεργάτης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Το 1805 μετά το θάνατο του αρματολού πατέρα
του, ακολούθησε τον Κολοκοτρώνη στα Επτάνησα.
Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και το Φεβρουάριο του 1821 βρισκόταν στην
Καλαμάτα, έτοιμος για την
κήρυξη της Επανάστασης. Μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας
ο Νικηταράς με τον Παπαφλέσσα και τον Κολοκοτρώνη βάδισαν προς την Αρκαδία
με σκοπό την άλωση της Τριπολιτσάς.
Λίγες μέρες μετά τη μάχη στο Βαλτέτσι
απέκρουσε στα Δολιανά την
επίθεση 6000 Τούρκων που άφησαν στο πεδίο της μάχης 300 νεκρούς και το σύνολο
των πυροβόλων τους. Τότε ονομάστηκε «Τουρκοφάγος». Το καλοκαίρι του 1822 μαζί
με άλλους οπλαρχηγούς συνέτριψε το Δράμαλη. Η δράση του συνεχίστηκε στην Αττική
και την Πελοπόννησο. Κατά
τη διάρκεια του εμφυλίου τάχθηκε με το μέρος του Κολοκοτρώνη. Μετά την άφιξη του
Καποδίστρια υπήρξε από τους στενούς συνεργάτες του. Αν και ανήκε στη ρωσόφιλη
παράταξη δεν έλαβε ενεργό μέρος στις πολιτικές διαμάχες, ήταν όμως σαφής η αντίθεσή
του προς τους Βαυαρούς. Το 1839 συνελήφθη ως μέλος της «Φιλορθόδοξης Εταιρείας»
που στρεφόταν εναντίον του Όθωνα, δικάστηκε, αθωώθηκε, ο βασιλιάς όμως διέταξε
τον περιορισμό του στην Αίγινα.
Μετά την Επανάσταση του 1843 ονομάστηκε υποστράτηγος και το 1847 γερουσιαστής.
Πέθανε στον Πειραιά τυφλός
και πάμφτωχος.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Βουλής των Ελλήνων
ΠΟΛΙΑΝΗ (Χωριό) ΘΟΥΡΙΑ
1786 - 1825
Ηρωας της Eλληνικής Επανάστασης. Αρχικά ασπάστηκε το μοναχικό σχήμα.
Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και το 1821 κατέβηκε στην Πελοπόννησο και κήρυξε την
Επανάσταση στις 23 Μαρτίου 1821. Είχε σαν ορμητήριο τη Mονή της Ρεκίτσας κοντά
στο Διρράχι. Διακρίθηκε για την ανδρεία του σε πολλές μάχες στην Πελοπόννησο και
στην Αρκαδία. Συμμετείχε στην Α΄ και Β΄ Εθνοσυνέλευση. Στις 20 Μαΐου του 1825
με 1.500 άνδρες πρόβαλε απεγνωσμένη αντίσταση στην προέλαση του Ιμπραήμ στο Μανιάκι,
όπου και βρήκε ηρωικό θάνατο. Λέγεται ότι ο Ιμπραήμ διέταξε μετά τη μάχη να στήσουν
όρθιο το νεκρό σώμα του, πλησίασε και τον φίλησε, απευθύνοντας έτσι μια ύστατη
αναγνώριση στον ηρωϊσμό του αντιπάλου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
(Πολιανή Μεσσηνίας 1786 - Μανιάκι
Μεσσηνίας 1825)
Το πραγματικό του όνομα, Γρηγόριος Δικαίος. Έγινε μοναχός σε διάφορα
μοναστήρια του Μοριά και αφού ήρθε σε σύγκρουση με τους Τούρκους, πέρασε στη Ζάκυνθο
κι από εκεί στην Kωνσταντινούπολη.
Έγινε αρχιμανδρίτης, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και έφθασε ως τις Παραδουνάβιες
Ηγεμονίες εκτελώντας εντολές της. Το 1820 έφθασε στην Πελοπόννησο
ως πρόδρομος του Δ. Υψηλάντη για την προετοιμασία της Επανάστασης. Συγκάλεσε σε
σύσκεψη προκρίτους και οπλαρχηγούς στη Βοστίτσα (26-29 Ιαν. 1821). Έφυγε για τη
Μάνη όπου συνεργάστηκε με τους οπλαρχηγούς Θ. Κολοκοτρώνη, Νικηταρά, Περραιβό,
Αναγνωσταρά κ.ά. Ξεσήκωνε τα πλήθη, τα ενθουσίαζε και τους άναβε τη φλόγα της
εξέγερσης. Με την εισβολή του Ιμπραήμ, έστησε ενέδρα στο Μανιάκι
με 1.500 παλικάρια. Οι υπέρτεροι εχθροί νίκησαν και ο Παπαφλέσσας έπεσε μαχόμενος
ηρωικά.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
ΚΑΛΑΜΑΤΑ (Πόλη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
1852 - 1921
Στην Καλαμάτα γεννήθηκε και μεγάλωσε ο πατέρας της Ελληνικής Λαογραφίας, ο Νικόλαος Πολίτης (1852-1921), ο οποίος με την ανάδειξη του λαογραφικού πλούτου, τα γραπτά, τους λόγους και τις πράξεις του Λαού, τα ήθη και έθιμα, τους θρύλους και τις παραδόσεις του, όπως αυτά διασώθηκαν και διαδόθηκαν από γενιά σε γενιά, απέδειξε την ιστορική συνέχεια των Ελλήνων με βάση την πολιτιστική τους κληρονομιά.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας
1902 - 1930
ΜΗΛΙΑ (Χωριό) ΛΕΥΚΤΡΑ
1748 - 1818
Ποιητής και δάσκαλος, γόνος της Μηλιάς, όπως και ο ίδιος δηλώνει: «Νηφάκης είν’ το γένος μου, η χώρα μου Μηλέα»
Και ο οποίος, πρέπει να πούμε πως, υπήρξε για την εποχή του, ο μοναδικός, που με το έργο του (ποιητικό) τη διδασκαλία του και τις πατριωτικές του παραινέσεις, διαφώτισε πολλά σημεία της ιστορίας, της γεωγραφίας και της λαογραφίας της Μάνης και βοήθησε το σκλαβωμένο ραγιά, να δυναμώσει τη θέλησή του για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.
ΜΗΛΙΑ (Χωριό) ΛΕΥΚΤΡΑ
Στη Μηλιά κατέφυγαν και έμειναν για τρία χρόνια η μητέρα του, η αδέλφή του, ο αδελφός του Νίκος και ο ίδιος (7 χρονών) όταν σκοτώθηκε ο πατέρας του. Μετά τη Μηλιά πήγανε στην Αλωνίσταινα. Στην Αλωνίσταινα εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του σε ηλικία 10 χρονών, ερχόμενοι από τη Μηλιά της Μάνης. Μετά την Αλωνίσταινα ήρθε στο Ακοβο όπου το 1787 τον διόρισαν οπλαρχηγό και παντρεύτηκε την Κατερίνα Καρούσου από το Λεοντάρι.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
