Πληροφορίες τοπωνυμίου

Αρχαιολογικό Μουσείο Αβδήρων

ΑΒΔΗΡΑ (Κωμόπολη) ΞΑΝΘΗ
  Το Αρχαιολογικό Μουσείο Αβδήρων εγκαινιάστηκε τον Ιανουάριο του 2000 από την Υπουργό Πολιτισμού Ελισσάβετ Παπαζώη και την Δήμαρχο Εύα Τσακίρη.
  Η έκθεση αναπτύσσεται στο ισόγειο και τον επάνω όροφο του κτιρίου. Στο πρώτο τμήμα υπάρχει πλούσιο εποπτικό υλικό με κείμενα για τη μυθολογία, την ιστορία και την αρχαιολογική έρευνα, βιογραφικά στοιχεία επιφανών Αβδηριτών, τοπογραφικά διαγράμματα της πόλης και χάρτες της ευρύτερης περιοχής, που έχουν ως σκοπό την ενημέρωση του επισκέπτη σχετικά με την ιστορία της πόλης.
  Η παρουσίαση των αντικειμένων γίνεται σε τρεις θεματικές ενότητες: δημόσιος βίος, ιδιωτικός βίος και ταφικά έθιμα. Η έκθεση καλύπτει τη χρονική περίοδο από τον 7ο αι. π.Χ. ως το 13ο αι. μ.Χ. Περισσότερα σε αριθμό είναι τα ευρήματα από τις περιόδους ακμής της πόλης. Aυτό που ξεχωρίζει και εντυπωσιάζει τους επισκέπτες είναι η αναπαράσταση τάφων από τα νεκροταφεία των πρώτων αποίκων των Αβδήρων. Τα νεκροταφεία βρέθηκαν σε τέσσερα σημεία έξω από τα τείχη της πόλης και στην έκθεση μπορεί κανείς να δει τάφους με τον αυθεντικό σκελετό και πλάι τα προσωπικά αντικείμενα του νεκρού και τα δώρα των συγγενών όπως στεφάνια ,κοσμήματα, σκεύη σύνεργα καλλωπισμού, παιχνίδια, αγγεία, ειδώλια.

Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Αβδήρων

Ιστοσελίδα Δήμου Αβδήρων
• http://www.avdera.gr/frames/tourismos/mouseia.htm (11 φωτ.)

  Tα Αβδηρα ιδρύθηκαν στα μέσα του 7ου αι. π.Χ. από Ίωνες κατοίκους των Κλαζομενών της Μικράς Ασίας. Το 545 π.Χ. ο πληθυσμός τους ενισχύθηκε από ένα ισχυρότερο κύμα αποίκων που προερχόταν από την ιωνική Τέω. Η πόλη έγινε γρήγορα ισχυρή και οικονομικά ακμαία, επειδή διέθετε άφθονες προσόδους από το εμπόριο και τη γεωργική εκμετάλλευση. Στα ρωμαϊκά χρόνια επήλθε οικονομική και οικιστική συρρίκνωση. Η βυζαντινή πόλη περιορίστηκε στον οχυρωμένο λόφο της αρχαίας ακρόπολης και συνέχισε τη ζωή της με το όνομα Πολύστυλον ως την εποχή της Τουρκοκρατίας.
  Οι ανασκαφές άρχισαν το 1950 από την Αρχαιολογική Εταιρεία με διευθυντή τον Δημήτρη Λαζαρίδη και συνεχίστηκαν από τις Εφορείες Αρχαιοτήτων Κομοτηνής και Καβάλας. Η ανασκαφική έρευνα στο Πολύστυλον διεξάγεται από την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Καβάλας. Τα ευρήματα για πολλά χρόνια στεγάζονταν στα Μουσεία Καβάλας και Κομοτηνής. Η ανέγερση του Μουσείου Αβδήρων ολοκληρώθηκε το 1993. Το 1997 έγινε η μεταφορά των αντικειμένων και άρχισαν οι εργασίες της επανέκθεσης.
  Η έκθεση αναπτύσσεται στο ισόγειο και τον όροφο του κτιρίου. Στο πρώτο τμήμα υπάρχει πλούσιο εποπτικό υλικό που έχει ως σκοπό την ενημέρωση του επισκέπτη σχετικά με την ιστορία της πόλης. Υπάρχουν κείμενα για τη μυθολογία, την ιστορία και την αρχαιολογική έρευνα, βιογραφικά στοιχεία επιφανών Αβδηριτών, κείμενα αρχαίων συγγραφέων που αναφέρονται στα Αβδηρα, τοπογραφικά διαγράμματα της πόλης και χάρτες της ευρύτερης περιοχής.
  Η παρουσίαση των αντικειμένων έγινε σε τρεις θεματικές ενότητες: δημόσιος βίος, ιδιωτικός βίος και ταφικά έθιμα. Η έκθεση καλύπτει τη χρονική περίοδο από τον 7ο αι. π.Χ. ως το 13ο αι. μ.Χ. Περισσότερα σε αριθμό είναι τα ευρήματα από τις περιόδους ακμής της πόλης.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης

Democritos, University of Thrace WebPage
• http://alex.eled.duth.gr/Abdera/text/01.html (3 φωτ.)

Μουσεία της Αλεξανδρούπολης

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ (Πόλη) ΕΒΡΟΣ

Ιστοσελίδα ota.gr - Δήμος Αλεξανδρούπολης
• http://www.ota.gr/alexandroupolis/museums.html
Ιστοσελίδα Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδούπολης
• http://www.aneta.gr/cfdocs/gr/alexpoli_culture.htm... (4 φωτ.)

Εκκλησιαστικό Μουσείο

Το Εκκλησιαστικό Μουσείο στεγάζεται στη Λεονταρίδειο σχολή, δίπλα στη Μητρόπολη (τηλ.0551-27853). Είναι ένα Νεοκλασικό κτίριο του 1909, δωρεά του Μαρωνίτη εμπόρου Αντώνη Λεονταρίδη. Μέχρι το 1972 λειτουργούσε σαν εξατάξιο Γυμνάσιο. Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κος Ανθιμος στις αίθουσές του συγκέντρωσε τα ιερά κειμήλια της Βόρειας Θράκης (Ανατολική Ρωμυλία) και Ανατολικής Θράκης. Μπορούμε να δούμε μέρος της ταφικής μαρμάρινης πλάκας του Αυτοκράτορα Ισαάκιου Κομνηνού, την Παναγία Τριφώτισσα (θαυματουργή εικόνα που έφεραν οι Αινίτες κατά τον μεγάλο διωγμό), μεταβυζαντινές εικόνες από την Παναγία Κοσμοσώτηρα των Φερών, άμφια, ιερά σκεύη, ξυλόγλυπτα, αγγεία, κεντήματα, ιστορικά έγγραφα της Θράκης.

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης

• http://www.aneta.gr/cfdocs/gr/alexpoli_museums.htm... (2 φωτ.)

Χλωρίδας και Πανίδας

Το Μουσείο Χλωρίδας και Πανίδας του Δέλτα του Έβρου ιδρύθηκε το 1985 και μετεφέρθηκε πρόσφατα στο νέο χώρο που δημιούργησε ο Δήμος Αλεξανδρουπόλης και η Ε.Π.Α.Δ.Α. στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού "Γ. Βιζυηνός". Σε μιά αίθουσα κατάλληλα διαμορφωμένη, σπάνια είδη πουλιών και ζώων δίνουν την δυνατότητα στον επισκέπτη να προσεγγίσει την ζωή στο ΔΕΛΤΑ του Έβρου. Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης ίδρυσε αυτό το Μουσείο αξιοποιώντας την συλλογή ταριχευμένων πουλιών και ζώων του κ. Χρήστου Γκούτνερ.

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης

• http://www.aneta.gr/cfdocs/gr/alexpoli_museums.htm...

  Στα πλαίσια της αξιοποίησης και προβολής των πολιτιστικών αξιών της περιοχής, ο Δήμος Αλεξανδρούπολης ίδρυσε το Μουσείο Χλωρίδας και Πανίδας του Δέλτα του Εβρου. Αυτό δημιουργήθηκε με αξιοποίηση της συλλογής ταριχευμένων πουλιών του κ. Χρήστου Γκούτνερ, Αλεξανδρουπολίτη και γνώστη του Δέλτα και της πανίδας του. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή του Μουσείου στην περιβαλλοντική εκπαίδευση, ιδιαίτερα των νέων. Για να είναι όσο γίνεται περισσότερο ενημερωτική η παρουσίαση, τα πουλιά και τα ζώα τοποθετήθηκαν σε χώρο όπου γίνεται αναπαράσταση των φυσικών βιοτόπων του Δέλτα. Με άμμο, πέτρες, χαλίκια, χώμα και φυτά που πάρθηκαν από το Δέλτα, απεικονίζονται οι βιότοποι στους οποίους τοποθετείται ένα μέρος της σπάνιας πλέον πανίδας. Εδώ θα δει κανείς ερωδιούς που δεν φωλιάζουν πια στην περιοχή, τα υδρόβια και παρυδάτια που ακόμη περνούν ως μεταναστευτικά, την αγκαθόκαλη μάνα, τη χαλκοκουρούνα, το μελισσοφάγο και το θαλασσαετό. Εξάλλου παρουσιάζονται οι ορεινοί βιότοποι που βρίσκονται στα βόρεια του Δέλτα μαζί με ζώα που ζουν εκεί όπως ο λύκος, η αλεπού, το κουνάβι καθώς και αρπακτικά πουλιά. Αυτός ο συνδυασμός στοχεύει στο να δείξει ότι τα οικοσυστήματα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους τόσο δομικά όσο και λειτουργικά και η ύπαρξη και διαφύλαξή τους έχει πρωταρχική σημασία για την περιοχή.   Τονίζει επίσης ότι η παρουσία μιας μεγάλης ποικιλίας σπάνιων βιοτόπων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που δίνουν στον Εβρο μοναδικότητα μέσα στην Ευρώπη. Η ενημέρωση σομπληρώνεται με πολλές φωτογραφίες τοπίων, ζώων και πουλιών, που δείχνουν πώς αυτά συμπεριφέρονται στο φυσικό τους περιβάλλον, πώς φτιάχνουν τις φωλιές τους και παρουσιάζουν την κατοικία όπου ζουν. Αυτό το σύνολο ολοκληρώνεται με φυσικές φωνές και κελαηδήματα πολλών ειδών πουλιών που έχουν μαγνητοφωνηθεί στη φύση. Η όλη παρουσίαση, μαζί με την ενημέρωση από τον υπεύθυνο κ. Γκούτνερ, αποτελούν μια ώθηση για να επισκεφτεί κανείς το Δέλτα και να το γνωρίσει από κοντά.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης

Democritos, University of Thrace WebPages
• http://alex.eled.duth.gr/Htmlfiles/mxloridas.htm (2 φωτ.)

Ιστορικό-Λαογραφικό

Ο Σύλλογος Αρχαιοφίλων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Νομού Έβρου έφτιαξε το δικό του Μουσείο στην Λ. Δημοκρατίας 319 (τηλ.0551-28926). Το μουσείο λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος. Δεν υπάρχει σ'αυτό καμμία μόνιμη έκθεση

Ιστοσελίδα Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδούπολης
• http://www.aneta.gr/cfdocs/gr/alexpoli_museums.htm... (1 φωτ.)

Εθνολογικό Μουσείο Θράκης

  Εδώ στη Θράκη ο χρόνος δεν έχει ηλικία. Στο μυστήριο του θρακικού τοπίου, στην ποίηση της καθημερινότητας αποκαλύπτεται η γεωγραφία ενός κόσμου που έζησε και ζει με τη συνύπαρξη του διαφορετικού, την πολυπολιτισμική ποικιλία, τον πλούτο, που είναι η δύναμη και η δυναμική του τόπου.
  Στον λαϊκό πολιτισμό της Θράκης ηχούν πανάρχαιες τελετουργίες και διατηρείται ζωντανή η μνήμη μιας ζωής που διαμορφώθηκε μέσα από ποικίλα ιστορικά γεγονότα που καθόρισε η γεωγραφική ιδιαιτερότητα του χώρου.
  Το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης - Αγγελική Γιαννακίδου στεγάζεται στο πέτρινο νεοκλασικό του 1899, επί της οδού 14ης Μαΐου 63, στην Αλεξανδρούπολη. Οι θεματικές ενότητες που αναπτύσσονται κατά χρονολογική τάξη, καλύπτουν την εποχή από τα τέλη του 17ου ως τις αρχές του 20ού αιώνα και αφορούν την ενδυμασία, τον λατρευτικό κύκλο, την προβιομηχανική διατροφή-ζαχαροπλαστική, τις παραδοσιακές καλλιέργειες, ενώ περιλαμβάνουν επίσης εγκαταστάσεις σουσαμοτριβείου και βαφείου.
  Ο διαμορφωμένος χώρος του Μουσείου, το εκθεσιακό υλικό, η μουσική επένδυση, η χρήση των πολυμέσων, το πωλητήριο και το καφέ αποτελούν αφορμή για μια επανεκτίμηση της παράδοσης.
  Το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης είναι ένας ζωντανός τόπος γνωριμίας με τον λαϊκό πολιτισμό της περιοχής, που θα συνδέσει την παράδοση και τη γνώση που εμπεριέχεται σ' αυτήν, με τον προβληματισμό της σύγχρονης κοινωνίας.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης

Democritus University of Thrace WebPage
• http://alex.eled.duth.gr/Museum/emthrace/index.HTM... (3 φωτ.)

Λαογραφικό Μουσείο Βρυσικών

ΒΡΥΣΙΚΑ (Χωριό) ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ
Τηλέφωνο: +30 25530 94439

Στρατιωτικό Μουσείο Διδυμοτείχου

ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ (Πόλη) ΕΒΡΟΣ
Στεγάζεται σε ένα από τα χαρακτηριστικά προ-βιομηχανικά κτίρια της πόλης. Στους τρεις ορόφους του, γίνεται μια παρουσίαση της ιστορίας του ελληνικού στρατού, μετά τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, με την έκθεση στρατιωτικών ιστορικών αντικειμένων (όπλα, στολές, σημαίες κ.α.). Το πλουσιότατο οπτικοακουστικό υλικό (χάρτες, φωτογραφίες, προβολές), βοηθά στην πρόσληψη των παραστάσεων και στη βαθύτερη γνώση αυτού που θέλει να προβάλει το Μουσείο.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης

• http://www.aneta.gr/evrostour/Dimoi/didy7.htm

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ:
ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΠΑΦΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Κείμενο : Χαράλαμπου Λασκαράκη
  Ο αιφνιδιασμός από τον χαρακτηριστικό ήχο του κουδουνιού που βρίσκεται πάνω από την πόρτα εισόδου, αποτελεί την πρώτη επαφή με τον χώρο του Στρατιωτικού Μουσείου Διδυμοτείχου. Αυτός ο ήχος είναι ταυτόχρονα και η προειδοποίηση για τους οπλίτες που είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή (στις ώρες λειτουργίας φυσικά) να αρχίσουν ξενάγηση στους χώρους του. Ένα μουσείο που λειτουργεί από τα τέλη του 1999 (χωρίς να έχει εγκαινιαστεί ακόμη) και δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να έρθει σε επαφή με τη «στρατιωτική ιστορία» της Θράκης, αλλά και γενικότερα του ελληνισμού. Στην είσοδο λοιπόν του Μουσείου μας υποδέχθηκαν δύο στρατιώτες. Ο Κρητικός Καραβαλάκης Μανώλης και ο Αθηναίος (με καταγωγή από τον Έβρο) Στογιαννίδης Γιάννης. Οι δύο τους, μαζί με ακόμη έναν συνάδελφό τους και υπό την καθοδήγηση και ευθύνη ενός μόνιμου στελέχους του Στρατού, ξεναγούν τους επισκέπτες (μεμονωμένους ή σε ομάδες) του Στρατιωτικού Μουσείου.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ
  Το κτίριο, όπου σήμερα στεγάζεται το Μουσείο, χτίστηκε το 1907. Μέχρι πρόσφατα (μέσα της δεκαετίας του ’90) λειτουργούσε ως χώρος «πολλαπλών χρήσεων» για την εξυπηρέτηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων των κατοίκων της περιοχής. Έτσι υπήρχε αποθήκη δημητριακών, τυροκομείο, καθώς και ένας χώρος (2ος όροφος) επεξεργασίας και παραγωγής μεταξιού. Όλος ο εσωτερικός του χώρος είναι κατασκευασμένος με ξύλο που προέρχεται από τη Σιβηρία και τα περισσότερα ξύλα σώζονται μέχρι και σήμερα. Διαμορφωμένος ήταν και ο περιβάλλων χώρος του κτιρίου, όπου υπήρχε ένα κτίσμα το οποίο λειτουργούσε ως καφενείο ή χώρος αναμονής όσων έφερναν τα προϊόντα τους.
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΜΟΥΣΕΙΟ
  Από το 1996 άρχισαν οι προσπάθειες μετατροπής του κτιρίου σε ένα σημείο αναφοράς για την πολιτιστική δράση της πόλης και της περιοχής. Έτσι ο Δήμος Διδυμοτείχου προχώρησε στην αγορά του κτιρίου και στη συνέχεια, με τη συνεργασία και την ένθερμη υποστήριξη της στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας μας, προχώρησε η ιδέα και η υλοποίηση ενός μουσείου με περιεχόμενο που θα αφορά την ιστορία της Ελλάδας, σε συνάρτηση με τη στρατιωτική της πορεία. Βέβαια το βάρος δεν θα μπορούσε να πέσει αλλού εκτός από την ιστορία της Θράκης.
ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
  Ο χώρος όπου στεγάζεται το στρατιωτικό μουσείο Διδυμοτείχου έχει τρεις ορόφους με εκθέματα. Οπλισμός, στολές διαφόρων εποχών, μετάλλια και παράσημα, πίνακες ζωγραφικής και φωτογραφίες, αλλά και διάφορα στρατιωτικά κειμήλια, είναι περιληπτικά τα εκθέματα που μπορεί να δει από κοντά ο επισκέπτης.
  Στο ισόγειο του Μουσείου βρίσκεται η αίθουσα ενημερώσεων και προβολών, όπου ο επισκέπτης μπορεί να ακούσει αρκετά στοιχεία για την ιστορία αλλά και να δει κάποιες εικόνες σε βίντεο, πάντα σχετικά με την πορεία του ελληνισμού τους δύο τελευταίους αιώνες. Επίσης στον ίδιο χώρο υπάρχουν τρεις αίθουσες. Στη μία βλέπουμε διάφορα μετάλλια και παράσημα του ελληνικού στρατού. «Μια ιδιαίτερα μεγάλη συλλογή που ελκύει το ενδιαφέρον των επισκεπτών, αρκετοί εκ των οποίων ισχυρίζονται πως είναι ίσως η μεγαλύτερη στην χώρα» θα μας πει ο Μανώλης Καραβαλάκης. Δίπλα ακριβώς είναι η αίθουσα με τις φωτογραφίες των πεσόντων στρατιωτών και αξιωματικών από το νομό Έβρου. Ανθρωποι που συμμετείχαν σε διάφορες μάχες και πολέμους, καθώς επίσης και σε πρόσφατες ειρηνευτικές αποστολές. Η τρίτη αίθουσα του ισογείου περιλαμβάνει πλούσιο φωτογραφικό υλικό, από τη δράση των κατοίκων στην ιστορική Θράκη σε περιόδους πολέμων, καθώς επίσης και των μνημείων που υπάρχουν στο νομό Εβρου.
  Ο δεύτερος όροφος είναι κατά τέτοιο τρόπο διαμορφωμένος που ο επισκέπτης μπορεί να δει από κοντά την πορεία που είχαν οι αγώνες των Ελλήνων από το 1821 μέχρι σήμερα. Αυτό γίνεται με την παρουσία των εκθεμάτων που είναι οπλισμός και στολές των πολεμιστών, τα λάβαρα, τους χάρτες και τα κείμενα από την έναρξη της Επανάστασης και στη συνέχεια του Μακεδονικού Αγώνα, των Βαλκανικών Πολέμων, του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, της Μικρασιατικής Εκστρατείας και Καταστροφής, του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και μέχρι τη σύγχρονη περίοδο με τις στολές και τον οπλισμό των Ελλήνων στις ειρηνευτικές αποστολές του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Όλα αυτά τα κειμήλια, σε συνδυασμό με την ξενάγηση από την πλευρά των οπλιτών, δίνουν την ευκαιρία μιας πολύ καλής επαφής του καθενός μας με την πρόσφατη ιστορία του ελληνισμού. Και αυτή την ευκαιρία, όπως μας είπαν οι δύο στρατιώτες, δεν την χάνουν οι μαθητές των σχολείων της περιοχής που επισκέπτονται το Μουσείο, καθώς επίσης και οι εκδρομείς από διάφορες περιοχές (κύρια της Βόρειας Ελλάδας) στο Διδυμότειχο.
  Το στρατιωτικό Μουσείο όμως έχει ακόμη έναν όροφο, ο οποίος χρησιμοποιείται για την οργάνωση περιοδικών εκθέσεων, ενώ σύντομα αναμένεται να τοποθετηθούν και μόνιμα εκθέματα τα οποία αυτό το διάστημα συντηρούνται στο εργαστήριο που λειτουργεί στο μουσείο. Στον ίδιο όροφο βρίσκονται και δύο οπλοπολυβόλα, το ένα εκ των οποίων είναι από τα πλέον σπάνια που υπάρχουν στην Ελλάδα. Ανεβαίνοντας όμως στον τελευταίο όροφο του Μουσείου συναντήσαμε μία σκάλα διαφορετική από τις άλλες, αφού ήταν η γνωστή ειδικής κατασκευής για τη μεταφορά ατόμων με κινητικά προβλήματα, κύρια αυτών που χρησιμοποιούν αναπηρικό καροτσάκι. Μέχρι τον δεύτερο όροφο η μεταφορά γίνεται με τον ανελκυστήρα που λειτουργεί επίσης στο κτίριο του μουσείου. Πρόκειται για μία ξεχωριστή πρόβλεψη όταν είναι γνωστό πως στο σύνολό τους τα δημόσια αλλά και τα ιδιωτικά κτίρια στη χώρα μας στερούνται τέτοιων διευκολύνσεων προς αυτές τις ομάδες των συνανθρώπων μας. Όμως θα πρέπει να επισημάνουμε και κάτι αρνητικό που διαπιστώσαμε και έχει να κάνει με τη στέγη του κτιρίου η οποία σε ορισμένα σημεία της «μπάζει» νερά, κάτι που σίγουρα δημιουργεί, αργά αλλά σταθερά, προβλήματα στο κτίριο και κυρίως στα πολύτιμα - από κάθε πλευρά - εκθέματα του Μουσείου.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης

• http://alex.eled.duth.gr/Museum/army/index.HTM (1 φωτ.)

Δημοτικό Μουσείο

ΚΑΒΑΛΑ (Πόλη) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ

Ιστοσελίδα Νομαρχίας Καβάλας
• http://www.pref-kavala.gr/kav-mous.html (1 φωτ.)
Ιστοσελίδα Δημοτικής Επιχείρησης Τουρισμού Καβάλας
• http://www.detakav.gr/htms/greek/museumgr.htm (3 φωτ.)
Ιστοσελίδα Νομαρχίας Καβάλας
• http://www.cityofkavala.gr/pub/el/city/museums/lao...

Αρχαιολογικό μουσείο Καβάλας

Σελίδες της Νομαρχίας Καβάλας
• http://www.pref-kavala.gr/moukav.html (9 φωτ.)

Λαογραφικό Μουσείο

Το Δημοτικό Λαογραφικό Μουσείο βρίσκεται σε ένα νεοκλασικό διώροφο κτίσμα του 19ου αιώνα, στο οποίο μέχρι το 1935 στεγαζόταν η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Στο ισόγειο βρίσκεται η πινακοθήκη - Γλυπτοθήκη με έργα Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως ο Θάσιος γλύπτης Πολύγνωτος Βαγής (1894-1965). Στον όροφο μπορεί κανείς να θαυμάσει δείγματα της Ελληνικής Παράδοσης, όπως φορεσιές και κοσμήματα. Εδώ βρίσκεται και το Ιστορικό Αρχείο της Καβάλας.

Ιστοσελίδα Δήμου Καβάλας
• http://www.cityofkavala.gr/pub/el/city/museums/lao... (3 φωτ.)

Εκκλησιαστκό Μουσείο Κομοτηνής

ΚΟΜΟΤΗΝΗ (Πόλη) ΡΟΔΟΠΗ

Εφημερίδα "Αντιφωνητής" , 1-4-1999

  Εκκλησιαστικό Μουσείο Κομοτηνής

  Ένα ακόμη Μουσείο αποκτά σύντομα η πόλη της Κομοτηνής, το Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Μαρωνείας και Κομοτηνής. Ταυτόχρονα υλοποιείται ένα σχέδιο δεκαετιών και αξιοποιείται ένα ξεχωριστό κτήριο - μνημείο ηλικίας υπερεξακοσίων ετών.
  Η ιστορία του Μουσείου κρατάει από την αρχή της ποιμαντορίας του (προηγούμενου) Μητροπολίτη Τιμοθέου, περί τα σαράντα χρόνια πριν. Τότε για πρώτη φορά ξεκίνησε ή δημιουργία της συλλογής εικόνων και εκκλησιαστικών κειμηλίων της περιοχής, η οποία πρωτοστεγάστηκε στο παρεκκλήσι της Μητροπόλεως και αργότερα στην Εκκλησιαστική Στέγη "Οι Τρεις Ιεράρχες". Από την ίδια εποχή χρονολογείται και το ενδιαφέρον τής Μητροπόλεως για το κτίσμα που πρόκειται να φιλοξενήσει τώρα τα εκθέματα. Επισκεφτήκαμε το Μουσείο και βεβαιωθήκαμε ότι πρόκειται για ένα κόσμημα για την Κομοτηνή, σχεδόν έτοιμο για να λειτουργήσει. Οφείλουμε ευχαριστίες στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής κ.κ. Δαμασκηνό και να τον συγχαρούμε - μαζί με όλους τους άλλους συντελεστές - για το θαυμάσιο αποτέλεσμα.
Η συλλογή:
  Πρόκειται για εικόνες, τέμπλα, άμφια, εκκλησιαστικά σκεύη και άλλα εκκλησιαστικά κειμήλια τα οποία προέρχονται είτε από τον τόπο μας είτε από τους πρόσφυγες πού συνέρευσαν στη Ροδόπη ξεριζωμένοι από τη Μικρασία, τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη. Από την Βόρεια Θράκη δεν υπάρχουν εκθέματα, μια που οι Βούλγαροι δεν αφήσανε τους πρόσφυγες να τα πάρουν μαζί τους αλλά τα κρατήσανε στη Βουλγαρία και βεβαίως σήμερα τα εκθέτουν εκεί. Από τη μεριά της Τουρκίας καθώς δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον γι αυτά, επετράπη στους πρόσφυγες να τα φέρουν μαζί τους. Υπάρχει λοιπόν τέμπλο ολόκληρο από την Τραπεζούντα, το οποίο κατέληξε στην Κομοτηνή μέσω Σαππών και Κασσιτερών, υπάρχει μεγάλη ποικιλία εκθεμάτων από το Σαμάκοβο της Αν. Θράκης, καθώς κι από διάφορα άλλα μέρη. Η συλλογή έχει συντηρηθεί και εiναι έτοιμη προς έκθεση.
Το κτήριο:
  Το κτήριο πού θα στεγάσει την παραπάνω συλλογή είναι ένα μεσαιωνικό κτίσμα, αμφιβόλου προελεύσεως. Κάποιοι το θεωρούν μουσουλμανικής προελεύσεως κρίνοντας από στοιχεία της σημερινής του όψης, άλλοι θεωρούν εκκλησιαστική την προέλευσή του βασιζόμενοι στην παράδοση και σε χρυσόβουλο Σέρβου ηγεμόνα που μιλά για μετόχι τής Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας του Αγίου Όρους, μέχρι και άποψη για εμπορείο Γενουατών έχει προταθεί (Αθανασιάδης). Πάντως είναι σίγουρο ότι κατά τα χρόνια τής Τουρκοκρατίας λειτούργησε σαν Ιμαρέτ (Πτωχοκομείο), με έσοδα μάλιστα από ένα τσιφλίκι παραθαλάσσιο με Βούλγαρους κολλήγους (στη θέση του σημερινού χωριού Ιμερος). Επί Βουλγάρων είχε μετατραπεί σε παρεκκλήσι, όπως εiχε μετατραπεί σε εκκλησία και το παρακείμενο Εσκί Τζαμί. Και το μεν τζαμί αργότερα αποδόθηκε από την Ελληνική Πολιτεία στους μουσουλμάνους της πόλης, ενώ το Ιμαρέτ μέσω του Δήμου και της ΔΕΗ κατέληξε στην Ιερά Μητρόπολη Μαρωνείας. Τα τελευταία χρόνια και με χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση το κυρίως κτίσμα στερεώθηκε και αναπαλαιώθηκε όπως και τα δύο παρακείμενα(Ι9ου και αρχών του 20ου αιώνα), αγοράστηκαν δύο διπλανά κομμάτια μισού στρέμματος από ιδιώτες, κατεδαφίστηκαν τα νεώτερα πρόσθετα κτίσματα, διαμορφώθηκε ο περιβάλλων χώρος και απομένουν κάποιες τελικές εργασίες να ολοκληρωθούν. Όλη η εργασία αυτή έγινε με την επιστημονική ευθύνη της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Καβάλας (προϊστάμενος ο κ. Ν. Μπακιρτζής) και με μέριμνα της Ιεράς Μητροπόλεως.
Μία σύντομη περιήγηση:
  Ξεκινώντας από την Δυτική Αίθουσα, μπορούμε να θαυμάσουμε στο υποβλητικό περιβάλλον -για το οποίο αξίζουν συγχαρητήρια στον αρχιτέκτονα κ. Ξύδη - εικόνες του Ι7ου και Ι8ου αιώνος, ευαγγέλια και καλλιτεχνικά καλύμματα ευαγγελίων, λειτουργικά βιβλία του Ι8ου αιώνος, βίους Αγίων, αρτοφόρια, γυάλινες κανδήλες, κλπ, μέχρι και ένα εβραϊκό ειλητάριο.
  Στην Ανατολική Αiθουσα, πάνω από της οποίας την είσοδο βρίσκεται σλαβική (μάλλον ρωσική) επιγραφή που δηλώνει "Ναό του Αγίου Βασιλείου", μπορεί κανείς να δει κάπως νεώτερες εικόνες (του Ι9ου κυρίως αιώνος), άμφια, σταυρούς, δισκοπότηρα, στέφανα γάμων, εξαπτέρυγα, καθώς κι ένα σουλτανικό διάταγμα του προηγούμενου αιώνα. Το διάταγμα - γραμμένο στα οθωμανικά - αφορά την άδεια ανέγερσης του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου στους Ασώματους Ροδόπης.
  Η τρίτη αίθουσα, το παλιό Παγοποιείο (πού είναι και το νεώτερο κτίσμα) εκτός από εικόνες με καραμανλίδικες επιγραφές και επιτάφιους ρώσικης προέλευσης, έχει επίσης φωτογραφίες εποχής από την απελευθέρωση τής Κομοτηνής (14 Μαίου 1928), κληρικών των αρχών του αιώνα (μεταξύ των οποίων και του Πατριάρχου Ιωακείμ Γ), καθώς και μια σφραγίδα της Γενικής Διοίκησης Θράκης της ίδιας περιόδου.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης

Democritus, University of Thrace
• http://alex.eled.duth.gr/Htmlfiles/mousia/mousia3.... (1 φωτ.)

Αρχαιολογικό Μουσείο Φιλίππων

ΚΡΗΝΙΔΕΣ (Κωμόπολη) ΚΑΒΑΛΑ
  Κτίστηκε το 1961. Φιλοξενεί ευρήματα της ελληνιστικής, ρωμαϊκής και παλαιοχριστιανικής περιόδου που βρέθηκαν την πόλη των Φίλιππων καθώς και στον προϊστορικό οικισμό στο Ντικιλί Τας.
  Σημαντικά ευρήματα τα οποία εκτίθενται στο Μουσείο είναι μεταξύ άλλων:
•Απόσπασμα διαγράμματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου
•Επιτύμβια στήλη της Κλεομοιρίδος
•Αναθηματικό ανάγλυφο του Ήρωα - Ιππέα
•Κτητορική επιγραφή σε ψηφιδωτό δάπεδο
•Μαρμάρινο πορτραίτο του Λευκίου Καίσαρα

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών

Ιστοσελίδα Υπουργείου Εξωτερικών
• http://www.mfa.gr/greek/greece/through_time/archae...

Λαογραφικό Μουσείο Λιμεναρίων

ΛΙΜΕΝΑΡΙΑ (Κωμόπολη) ΘΑΣΟΣ
  Δημιουργήθηκε το 1993 από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Λιμεναρίων “Το Κάστρο” και στεγάζεται στο πρώην κοινοτικό κατάστημα, στο κέντρο του χωριού.
  Σκοπός του μουσείου είναι η διατήρηση και η προβολή της τοπικής παράδοσης. Εκτίθενται είδη οικιακής χρήσης και ένδυσης (κεντήματα, υφαντά, στολές, θερμάστρες, αργαλειός, σύνεργα παρασκευής καφέ), επαγγελματικά εργαλεία (είδη ραφείου, κουρείου, υποδηματοποιού και μαραγκού, εργαλεία συλλογής και μεταφοράς ρετσινιού, εργαλεία υλοτόμου, αποστακτήρας τσίπουρου, είδη ελαιοσυλλογής, σύνεργα μελισσοκόμου, είδη κυνηγιού) καθώς και εργαλεία από την πρώτη περίοδο λειτουργίας των μεταλλείων της περιοχής.
(κείμενο: Νανά Ηλιάδου)
Το κείμενο παρατίθεται το Δεκέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας- Θράκης .

Λαογραφικό Μουσείο Νέας Βύσσας

ΝΕΑ ΒΥΣΣΑ (Κωμόπολη) ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ
Μια περιδιάβαση στο Λαογραφικό Μουσείο της Νέας Βύσσας, δίνει την ευκαιρία για ένα ταξίδι στο παρελθόν της. Οι παλιοί δάσκαλοι της κωμόπολης, ήταν οι πρώτοι που συγκέντρωσαν τα παλιά αντικείμενα και τα φορέματα που είχαν αρχίσει να αποσύρονται στο παρασκήνιο της αχρηστίας. Βρήκαν εδώ καταφύγιο οι καπνισμένες εικόνες από τα εικονοστάσια, τα σπιτικά σκεύη και τα εργόχειρα και οι αρχοντικές γυναικείες στολές και με την έκθεσή τους διηγούνται στους επισκέπτες τις αναμνήσεις των παλιών ημερών.
Οι στολές ιδιαίτερα της Βυσσιώτισσας, είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Από φίνο μετάξι οι γιορταστικές, υφαντές οι καθημερινές, όλες φαρδιές από τη μέση και κάτω, με άφθονα μεσοφόρια από μέσα. Με τέσσερα οι φτωχότερες και μέχρι εννιά οι πλουσιότερες που συγκρατούνται στη μέση με συρμάτινο στεφάνι. Γι' αυτό και η Νέα Βύσσα, χαρακτηρίστηκε από παλιά "πατρίδα του ελληνικού κρινολίνου".

Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης

• http://www.aneta.gr/evrostour/Dimoi/byssa2.htm

Λαογραφικό - Ζωολογικό Μουσείο Νέων Ψαθάδων

ΝΕΟΙ ΨΑΘΑΔΕΣ (Χωριό) ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ
  Αρχισε να λειτουργεί από το 1965 σε υπόγεια αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου της κοινότητας Νέων Ψαθάδων.
  Τα εκθέματα αποτελούν τη συλλογή του ιερέα και δασκάλου του χωριού Γεωργίου Κομνίδη, ο οποίος τα συγκέντρωσε στο χώρο αυτό το 1962 για να ικανοποιήσει τις ανάγκες διδασκαλίας των μαθητών του. Εκτός από τα λαογραφικά εκθέματα και τις τοπικές φορεσιές, τα περισσότερα εκθέματα είναι ταριχευμένα ζώα, απολιθωμένα δένδρα, σταλακτίτες, ορυκτά και μεταλλεύματα.
  Ο εμπνευστής του Μουσείου βραβεύτηκε το 1980 από την Ακαδημία Αθηνών για το έργο του και τη συνολική προσφορά του στην Κοινότητα.

Εκκλησιαστικό Μουσείο

ΞΑΝΘΗ (Πόλη) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ
Τηλέφωνο: +30 25410 29799
  Κειμήλια και εικόνες φυλάσσονται στο εκκλησιαστικό μουσείο. Το 1995, όταν δηλαδή ανέλαβε την ηγεσία της μητρόπολης ο κ. Παντελεήμων επέλεξε το συγκεκριμένο χώρο και ξεκίνησε να υλοποιήσει αυτή την ιδέα. Μέχρι τότε ο πολύτιμος θησαυρός βρίσκονταν στο ναό Της Του Θεού Σοφίας.
  Κειμήλια από όλες τις ενορίες της Μητροπόλεως Ξάνθης, φορητές εικόνες, εκκλησιαστικά κειμήλια όπως αργυρά, λειτουργικά σκεύη και λειτουργικά άμφια, που χρονολογούνται από το 17ο αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, βρίσκονται στο εκθετήριο.
  Αρχισαν να συλλέγονται από τη δεκαετία του 1960, από το μακαριστό μητροπολίτη Αντώνιο για να διαφυλαχθεί ο καλλιτεχνικός και λατρευτικός πλούτος της τοπικής εκκλησίας από τη φθορά του χρόνου.
  Κάθε μέρα, από τις 10 το πρωί μέχρι τη 1 το μεσημέρι είναι ανοιχτές οι πόρτες του εκκλησιαστικού μουσείου για το κοινό.
(κείμενο: Θανάσης Μουσόπουλος, Ε. Κορωνάκη-Τσοτανίδου, Γιάννης Χαραλαμπίδης, Νίκος Γερμαντζίδης, Νάντια Νάκου, Ευγενία Πατρώνη)
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Ξάνθης (2003).

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας

Τηλέφωνο: +30 25410 21212
  Βρίσκεται στην οδό Δοϊράνης στον παλιό χώρο του δασικού φυτωρίου, απέναντι από το μουσουλμανικό νεκροταφείο.
  Το δημιούργησε το δασαρχείο Ξάνθης και στους στεγασμένους χώρους του με πολλή φροντίδα και αγάπη συγκεντρώθηκαν και παρουσιάζονται με όμορφο τρόπο η χλωρίδα και η πανίδα του νομού. Παρουσιάζονται δε αρκετά βαλσαμωμένα ζώα, φυτά και πετρώματα του νομού.
  Η επίσκεψη στο Μ. Φ. Ιστορίας είναι ελεύθερη και η μετάβαση και ξενάγηση σε αυτό είναι μια πρώτης τάξεως εμπειρία.
(κείμενο: Θανάσης Μουσόπουλος, Ε. Κορωνάκη-Τσοτανίδου, Γιάννης Χαραλαμπίδης, Νίκος Γερμαντζίδης, Νάντια Νάκου, Ευγενία Πατρώνη)
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Ξάνθης (2003).

Λαογραφικό Μουσείο Ορεστιάδας

ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ (Πόλη) ΕΒΡΟΣ
Η μνήμη του παλιού κόσμου της Αδριανούπολης και των χωριών της περιοχής της, διασώζεται στο Λαογραφικό Μουσείο που έστησε ο Πολιτιστικός Σύλλογος που έχει το όνομά του "Μορφωτικός Σύλλογος Μουσείο Λαογραφίας και Ιστορίας Τέχνης Ορεστιάδας και Περιφέρειας". Το Λαογραφικό αυτό Μουσείο, είναι από τα πιο σύγχρονα της χώρας, χάρη στις προσπάθειες των μελών του και στην επιστημονική στήριξη της Ελληνικής Εταιρίας Λαογραφικής Μουσειολογίας. Η μεθοδευμένη έκθεση των συλλογών, βοηθά στην εκποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τους μαθητές και το κοινό, ώστε τα εκθέματα να αποτελέσουν πηγή μάθησης και φρονηματισμού, γύρω από την τοπική ιστορία. Στην αυλή και στο ισόγειο, εκτίθενται το κάρο του ξεριζωμού, φορτωμένο με το νοικοκυριό και την πίκρα των προσφύγων, γεωργικά εργαλεία και γωνιές των επαγγελμάτων καθώς και φωτογραφίες από την πρώτη εγκατάσταση στην Νέα Ορεστιάδα. Στον επάνω όροφο, εκτίθενται σε ενότητες διάφορα μέρη του σπιτιού και οι ασχολίες της νοικοκυράς. Η κρεβατοκάμαρα του αστικού σπιτιού της Αδριανούπολης, το δωμάτιο υποδοχής και μια ατέλειωτη σειρά από φορεσιές των χωριών όλης της βόρειας περιοχής του 'Eβρου. Εντυπωσιάζουν τα εκκλησιαστικά κειμήλια και ο ξυλόγλυπτος θρόνος του τελευταίου Μητροπολίτη Αδριανούπολης και πρώτου της Νέας Ορεστιάδας Πολύκαρπου. Είναι και τα παλιά βιβλία με τα δερμάτινα ντυσίματα κι ανάμεσά τους κι ένα Ευαγγέλιο τυπωμένο στη Ζυρίχη, με τούρκικη γλώσσα, αλλά και κι ελληνικά στοιχεία για τη χρήση του από τους τουρκόφωνους Γκαγκαβούζηδες.

Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης

• http://www.aneta.gr/evrostour/Dimoi/orestiada3.htm...

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Ροδόπης

ΠΑΡΑΝΕΣΤΙ (Κωμόπολη) ΔΡΑΜΑ
Τηλέφωνο: +30 25240 21010
  Στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρανέστι Δράμας (40χλμ) παρουσιάζονται και τα πέντε οικοσυστήματα που συναντώνται στο νομό Δράμας.
  Υπάρχει αναπαράσταση στο δάσος, στο ρυάκι, στο αλπικό λιβάδι σε υψόμετρο 1.600-1.800μ, στο θαμνότοπο και σε οικοσύστημα εκβολής. Προϊόντα δάσους, καπνού, βάμβακος και ζωικά προϊόντα. Αρθρόποδα και σαλιγκάρια, ορυκτά, πετρώματα και μικρά ζώα που ζούνε στα δάση, έχει την ευκαιρία να δει ο επισκέπτης κατά την επίσκεψή του στο μουσείο.
(Κείμενο: Ντέπυ Χιωτοπούλου)
Το κείμενο παρατίθεται το Δεκέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης.

Λαογραφική Συλλογή Πενταλόφου

ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΣ (Χωριό) ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ
Λαογραφική συλλογή στο παλιό σχολείο από εργαλεία, φορεσιές και είδη καθημερινής χρήσης.

Λαογραφικό Μουσείο Σαμοθράκης

ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ (Κωμόπολη) ΕΒΡΟΣ
  Πριν από λίγα χρόνια στη Χώρα, ιδρύθηκε το Λαογραφικό Μουσείο, με πρωτοβουλία του Δήμου και του Πολιτιστικού Συλλόγου Σαμοθράκης, με διάφορα αντικείμενα που συνθέτουν την πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Εδώ υπάρχουν αντικείμενα από την καθημερινή αγροτική ζωή, υπάρχουν οικιακά σκεύη, εργαλεία, κεντήματα, υφαντά, δαντέλλες, έπιπλα, φωτογραφίες από διάφορες εποχές και αντιπροσωπευτικές φορεσιές από το νησί.
  Στους τοίχους υπάρχουν όλα τα γνώριμα στοιχεία της λαϊκής αρχιτεκτονικής. Θυρίδες για τα μικροπράγματα, ο λανοστάτης για το πόσιμο νερό, το τζάκι και τα οικιακά σκεύη για το μαγείρεμα, ο αργαλειός. Πιο πίσω στο βάθος του χώρου είναι το καθιστικό. Στους τοίχους ψηλά, περιμετρικά είναι στερεωμένο ξύλινο ράφι, φορτωμένο με διακοσμητικά πιάτα και οικιακά σκεύη. Ο εξοπλισμός του νοικοκυριού συμπληρώνεται με τη μεγάλη κασέλα για τα δημητριακά.
  Στο Λαογραφικό μουσείο υπάρχουν επίσης επίσης και οι τοπικές φορεσιές. Η ανδρική αποτελείται από τα τσιρβούλια (παπούτσια), το καλτσούν (1), τη βράκα, το Ζναρ, το πκαμσιού, το Γιλέκι (1), τον Αμπά (σακκάκι) και το σκούφο. Η γυναικεία φορεσιά είναι πολύ απλή αλλά όμορφη. Γαλάζια ή κόκκινη ή πράσινη απλή φούστα με ζώνη όπου φαντάζουν οι γνωστές ασημένιες φουσκωτές πόρπες. Στο κεφάλι φοράνε ένα απλό άσπρο μαντήλι σαν πέπλο που πέφτει στη ράχη και στους ώμους πάνω από τα μακρυά μαλλιά.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης

Democritos University WebPage
• http://alex.eled.duth.gr/L_M_samothrace/gr6e.html (3 φωτ.)

Στεγάζεται σε διώροφο αρχοντικό πλάι στην πλατεία. Στον ένα του όροφο φιλοξενεί τα εργαλεία και τα σκεύη του σαμοθρακίτικου αγροτικού νοικοκυριού, ενώ ο επάνω όροφος είναι στρωμένος με όλα τα προικιά της Σαμοθρακίτισσας νύφης.

Ιστοσελίδα Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδούπολης
• http://www.aneta.gr/evrostour/Dimoi/samo5.htm

Λαογραφικό Μουσείο Δήμου Σουφλίου

ΣΟΥΦΛΙ (Κωμόπολη) ΕΒΡΟΣ
Στεγάζεται στο αρχοντικό Μπρίκα, που έχει αναγερθεί, γύρω στο 1890. Εκτός από κατοικία του ιδιοκτήτη, χρησίμευε για εκτροφή μεταξοσκωλήκων, αποθήκη ξηρών κουκουλιών και παραγωγή μεταξόσπορου. Προς το παρόν, λειτουργεί μόνο το λαογραφικό τμήμα. Σ' αυτό εκτίθενται αγροτικά εργαλεία, σπιτικά έπιπλα και σκεύη που ήταν οι αχώριστοι σύντροφοι των παλιών Σουφλιωτών, στολίδια και κοσμήματα και στολές αντρικές και γυναικείες. Ιδιαίτερα οι γυναικείες στολές των αρχών του 20ου αιώνα, δείχνουν το μέγεθος της ευημερίας του Σουφλίου και της καλαισθησίας των κατοίκων του.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης

• http://www.aneta.gr/evrostour/Dimoi/soufli3.htm

Μουσείο Μετάξης Σουφλίου

Ιστοσελίδα Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδούπολης
• http://www.aneta.gr/evrostour/Dimoi/soufli3.htm

Ιδρυμα Παπανικολάου

ΚΟΜΟΤΗΝΗ (Πόλη) ΡΟΔΟΠΗ
  Πολλές από τις εκδηλώσεις του Πνευματικού Κέντρου φιλοξενεί το ίδρυμα Παπανικολάου. Ο ιδρυτής του, Νικόλαος Παπανικολάου, μια ολόκληρη ζωή συγκέντρωνε χρήματα για να χαρίσει στην πόλη ένα κτίριο μοναδικό.
  Χώροι έρευνας και μελέτης, αίθουσα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, υποδοχές για αρχειοθήκες, βιβλιοθήκες, μηχανήματα, ένα πολυτελές αμφιθέατρο 420 θέσεων και ένα εκθετήριο πνευματικών και καλλιτεχνικών θησαυρών όπως βυζαντινά σιγίλια, πιτάκαι, χειρόγραφα και λεξικά σπάνια στο είδος τους, που αποτελούν το συλλεκτικό θησαυρό του Ν. Παπανικολάου.
(κείμενο: Βίκυ Τριανταφυλλιά)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Ροδόπης.

Πολιτιστικός Σύλλογος Φίλοι Αρχαίου Θεάτρου Μαρώνειας

ΜΑΡΩΝΕΙΑ (Χωριό) ΚΟΜΟΤΗΝΗ
Ο σύλλογος συστάθηκε με ένα και μοναδικό σκοπό. Την ευαισθητοποίηση πολιτών και πολιτείας σχετικά με το αρχαίο θέατρο Μαρώνειας. Η αναστήλωση και λειτουργία του μόνου αρχαίου θεάτρου που σώζεται στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης είναι καθολικό αίτημα των θρακών που βλέπουν μελαγχολικά τα φώτα του πολιτισμού να σταματούν στο Νέστο. "Πολιορκούμε" το θέατρο με τέχνη και πολιτισμό. Στα δύο χρόνια που λειτουργεί ο σύλλογος έγιναν αρκετές και ουσιαστικές παρεμβάσεις προς την ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, ώστε να δοθεί προτεραιότητα στην ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας της περιοχής μας.

Ακαδημία Θρακικής τέχνης και παράδοσης

ΞΑΝΘΗ (Πόλη) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ
  Στεγάζεται σε ανακαινισμένη καπναποθήκη και οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το έτος 1998. Βρίσκεται στην οδό 12 Αποστόλων και Οδυσσέως Ανδρούτσου. Στις αίθουσές της φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις ζωγραφικής και εικαστικών γενικά, ειδών λαϊκής τέχνης και πολιτισμού, πραγματοποιούνται διαλέξεις, προβολές ταινιών κ.ά. Επίσης παραδίδονται μαθήματα ζωγραφικής, γλυπτικής, αγιογραφίας, ξυλογλυπτικής, βιβλιοδεσίας και πληροφορικής. Στον υπόγειο χώρο του κτιρίου, που είναι κατάλληλα διαμορφωμένος για εργαστήριο, οργανώνονται σεμινάρια συντήρησης χάρτου και ξύλου.
(κείμενο: Θανάσης Μουσόπουλος, Ε. Κορωνάκη-Τσοτανίδου, Γιάννης Χαραλαμπίδης, Νίκος Γερμαντζίδης, Νάντια Νάκου, Ευγενία Πατρώνη)
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Ξάνθης (2003).

Πολιτιστικός Όμιλος Ξυλαγανής

ΞΥΛΑΓΑΝΗ (Κωμόπολη) ΚΟΜΟΤΗΝΗ
  Ο Π.Ο.Ξ ιδρύθηκε το 1981 από 22 μέλη και σήμερα αριθμεί γύρω στα 400.
  Στα πλαίσια της προσπάθειάς του για τη διατήρηση της παράδοσης, δημιουργεί εξ' αρχής λαογραφική συλλογή και από το 1991 ιδρύει το λαογραφικό του Μουσείο στεγάζοντας τη συνεχώς εμπλουτιζόμενη αυτή συλλογή σε ιδιόκτητο κτίριο, το μύλο των Ατζεμιάν -Ουζουνόπουλου, που του δωρήθηκε κατά το 50% και το υπόλοιπο αγόρασε ο Π.Ο.Ξ.
  Στην προσπάθειά του αυτή, για το μεγάλο αυτό έργο του, είχε την αμέριστη συμπαράσταση των ηλικιωμένων κυρίως συγχωριανών, ιδιαίτερα πολλών γιαγιάδων, που πρόσφεραν πλήθος μουσειακών αντικειμένων. Χάριν αυτών λοιπόν των συνεργάτιδων, Παρά την οικονομική άπνοια των τελευταίων ετών, ο Π,Ο,Ξ. έκανε το παν για να ολοκληρώσει το πρώτο τμήμα του Μουσείου του, το παραδοσιακό Καφενείο, στο οποίο μπορούν να περνούν κάποια απογεύματά τους οι παλιές νοικοκυρές, οι γιαγιάδες. Πρόκειται, εκτός των άλλων, για μια πρωτοποριακή δραστηριότητα του Π.Ο.Ξ, η οποία έγινε γνωστή και έξω από την Ελλάδα (έγραψαν σχετικά εφημερίδες της Σόφιας, Φιλιππούπολης, γαλλικό περιοδικό). Δυστυχώς δεν συνέβη το ίδιο και με τα υπόλοιπα τμήματα του Μουσείου, τα οποία περιμένουν να ολοκληρωθούν, για να λειτουργήσει έτσι ένα Μουσείο πραγματικά μοναδικό στο είδος του, τουλάχιστον στο βορειοαλλαδικό χώρο.
  Όσον αφορά στα έθιμα, συνεχίζει να αναβιώνει το "κουρμπάνι" της Αναλήψεως, με επιτυχία πάντα και χάρις στις προσφορές των κτηνοτρόφων Ξυλαγανιωτών και την εθελοντική εργασία του Δ.Σ. και άλλων συγχωριανών.
  Τα έθιμα των "Εσναφιών" και του "Μπάμπιντεν", αφού τα βοήθησε να "ξαναβρούν - κατά το δυνατόν-τον παλιό τους εαυτό", τα "εμπιστεύεται" εδώ και τρία χρόνια στους φυσικούς τους φορείς, δηλαδή στους επαγγελματίες και των δύο φύλων, και στις γυναίκες της Ξυλαγανής.
  Σημαντικότατη δραστηριότητα του Π.Ο.Ξ., που ξεκίνησε από τον Απρίλιο του 1982, είναι και η μηνιαία έκδοσή του, η "ΞΥΛΑΓΑΝΗ", έντυπο καθαρά πολιτιστικό, με ποικίλη ύλη, με θέματα λαογραφικά, ειδήσεις, κοινωνικά, λογοτεχνικά, με έντονο τοπικό χρώμα. Μια εφημερίδα, που έχει βραβευθεί από τα πρώτα της βήματα από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών για τη συμβολή της στο ανέβασμα του πολιτιστικού επιπέδου του τόπου.
  Δυστυχώς η "Ζωή" της εφημερίδας αυτής, πέρα από την απαράδεκτη μεταχείριση της από την πολιτεία, κινδυνεύει και από την αδιαφορία αυτών, που ομολογούν ότι τους είναι απαραίτητη.
  Ήδη είναι πολύ ορατά τα σημάδια της παρακμής της Κι είναι ανάγκη όλοι, οι απανταχού Ξυλαγανιώτες να "επιστρατευτούν", αν θέλουν να τη σώσουν, αν θέλουν να μη χάσει ο Π.Ο.Ξ. το πιο αποτελεσματικό όπλο του στον ειρηνικό αγώνα που κάνει για τον τόπο του.
  Ανάλογο με το μέρος, το σημαντικό, που κατέχουν η ανέγερση του Μνημείου των 29, οι χοροί, τα τραγούδια και η ενδυμασία στην παράδοση του τόπου, είναι και το ενδιαφέρον του Ομίλου γι αυτά.
  Από τη στιγμή της ίδρυσής του δημιούργησε χορευτικό συγκρότημα, το οποίο σήμερα διαθέτει τέσσερα τμήματα: των παιδιών, των εφήβων, των νέων και των ενηλίκων, με τα οποία συμμετέχει σε πολιτιστικές εκδηλώσεις και φεστιβάλ χορού σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και εκτός Ελλάδας.
  Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Π.Ο.Ξ. έχει παρουσιάσει σε διεθνή φεστιβάλ χορού αυθεντικούς χορούς της Ξυλαγανής, που χόρεψαν Ξυλαγανιώτες και Ξυλαγανιώτισσες της τρίτης ηλικίας.

Μουσεία, μνημεία & Αρχαιολογικοί χώροι

ΕΒΡΟΣ (Νομός) ΕΛΛΑΔΑ

• http://www.evros.gr/mouseia.cfm