Πληροφορίες τοπωνυμίου

ΘΗΒΕΣ (Δήμος) ΒΟΙΩΤΙΑ
Η Θήβα είναι πόλη της ανατολικής Στερεάς Ελλάδας στο νομό Βοιωτίας. Αποτελεί έδρα του δήμου Θηβαίων και πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Ο δήμος έχει έκταση 321.000 στρέμματα και πληθυσμό 23.820 (απογραφή 2001). Είναι χτισμένη σε μια εύφορη πεδινή περιοχή, σε υψόμετρο 180 μέτρα από τη θάλασσα. H πόλη σήμερα είναι χτισμένη πάνω στην αρχαία ξακουστή Θήβα «στήριγμα της Eλλάδας, θεϊκή πολιτεία», όπως την υμνεί ο Πίνδαρος. H επαρχία της Θήβας καταλαμβάνει το νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Bοιωτίας και συνορεύει δυτικά και βόρεια με την επαρχία Λιβαδειάς και το νομό Φθιώτιδας. Nότια και ανατολικά συνορεύει με το νομό Aττικής και στο νότιο τμήμα της βρέχεται από τον Kορινθιακό κόλπο. Eκεί βρίσκονται οι παραλίες: Σαράντη, Αγιος Nικόλαος, Αγ. Ιωάννης, Aλυκή, Λιβαδόστρα, Αγιος Bασίλειος. Bορειοανατολικά συνορεύει με το νομό Eυβοίας και τμήμα της βρέχεται από τον Eυβοϊκό κόλπο. Eκεί βρίσκονται οι παραλίες Δήλεσι, Λουκισσίων και Σκορπονερίων. H επαρχία της Θήβας είναι μία από τις δυναμικότερες αγροτικές περιοχές της Eλλάδος, όπου η γεωργική γη καλύπτει το 42% και οι δασικές εκτάσεις το 51% της επαρχίας. Tα τελευταία χρόνια μετατρέπεται και σε μεγάλη βιομηχανική δύναμη, με την εγκατάσταση βιομηχανιών στις περιοχές Oινοφύτων, Σχηματαρίου, Eλεώνα και Θήβας. O διευρυμένος δήμος σήμερα περιλαμβάνει εκτός της Θήβας και τις πρώην κοινότητες Aμπελοχωρίου, Nεοχωρακίου, Eλεώνα, Mουρικίου και Πλατανακίου και Yπάτου.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας

• http://www.thiva.gr/dhmos.htm

Γενικές Πληροφορίες για το Χ.Κ. Παρνασσού

ΚΕΛΛΑΡΙΑ (Χιονοδρομικό κέντρο) ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού βρίσκεται σε υψόμετρο 1.600-2.300 μέτρων και είναι το μεγαλύτερο και αρτιότερα οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο της χώρας μας.

Η κατασκευή του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού ξεκίνησε το 1975 και ολοκληρώθηκε το 1976, οπότε και άρχισαν να λειτουργούν οι εγκαταστάσεις της Φτερόλακκας. Το 1981 ολοκληρώθηκε και η κατασκευή των εγκαταστάσεων στα Κελλάρια, ενώ το 1987-1988 μπήκε σε λειτουργία ο Ερμής, το συνδετικό λίφτ μεταξύ της Φτερόλακκας και των Κελλαριών.

Από τότε μέχρι σήμερα ο Παρνασσός πρωταγωνιστεί στις προτιμήσεις των Αθηναίων (αφού απέχει μόλις 180 χιλιόμετρα), αλλά και άλλων σκιέρ και snowboarder, που κατακλύζουν τις πίστες του τις καθημερινές, μα ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα.

Το γεγονός δεν είναι βέβαια τυχαίο, αφού το Κέντρο διαθέτει είκοσι πίστες, συνολικού μήκους14 χιλιομέτρων. Παράλληλα, η υποδομή του είναι τέτοια, που επιτρέπει την άνετη εξυπηρέτηση ενός μεγάλου αριθμού επισκεπτών/χιονοδρόμων.

Ένα επιπλέον πλεονέκτημα του Κέντρου είναι η καθημερινή λειτουργία όλων των εγκαταστάσεων με φθηνότερο εισιτήριο.

Έγινε για την ανάπτυξη των όμορων Κοινοτήτων και Δήμων και γι' αυτό το λόγο δε διαθέτει καταλύματα ύπνου (ξενοδοχεία).

Οι επισκέπτες του εξυπηρετούνται από τα χωριά ή τους Δήμους των γύρω περιοχών, που απέχουν απο τις πίστες του Κέντρου, γύρω στα 20 χλμ.

Το κείμενο παρατίθεται το Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού.

• http://www.parnassos-eot.gr/general_gr.htm (2 φωτ.)

ΚΙΘΑΙΡΩΝ (Βουνό) ΒΟΙΩΤΙΑ
  Είναι το βουνό όπου ένοιωσε τα βαριά βήματα του Ηρακλή. Βοσκός ο Ηρακλής στα δεκαοχτώ του χρόνια ανεβοκατέβαινε καθημερινώς με τα κοπάδια τον Κιθαιρώνα. Μία ημέρα έκοψε ένα χοντρό κλαρί ελιάς και μ' αυτό έφτιαξε το μυθικό του ρόπαλο όπου και κατάφερε να σκοτώσει το λιοντάρι του Κιθαιρώνα που είχε γίνει φόβος και τρόμος της περιοχής.
  Ο Κιθαιρώνας ήταν χώρος διαμονής της θεάς Αρτέμιδος. Η Αρτεμις ήταν υπερβολικά σεμνή και ιδιαίτερα εκδικητική σ΄όποιον έδειχνε απέναντί της ερωτικές διαθέσεις. Μία μέρα είχε πάει στον Κιθαιρώνα για κυνήγι μαζί με τα σκυλιά του ο Ακταίωνας, ο οποίος είχε μάθει την τέχνη του κυνηγίου από τον κένταυρο Χείρωνα. Κι ενώ περιπλανάτο στο βουνό έτυχε να δεί την θεά Αρτεμη που λουζόταν σε μια δροσερή πηγή παρέα με τις Νύμφες. Η Αρτεμις εξοργίστηκε που είδε τον Ακταίωνα (νομίζοντας ότι αυτός έχει ερωτικές διαθέσεις) και τον μεταμόρφωσε σε ελάφι. Μα μόλις έγινε αυτό τα σκυλιά του Ακταίωνα βλέποντας μπροστά τους ενα ελάφι όρμησαν επάνω του και τον κατασπάραξαν. Λέγεται δε ότι το θλιμμένο βλέμμα των ελαφιών είναι απο την στεναχώρια του Ακταίωνα. Ο Λαίος παντρεύτηκε την Ιοκάστη ή Επικάστη οπως την καλούν μερικοί και υπήρχε χρησμός που του μήνυε να μην κάνει παιδί γιατί επρόκειτο να σκοτωθεί απο το ίδιο του το παιδί. Αυτός μία μέρα τύφλα στο μεθύσι πλάγιασε με την γυναίκα του. Κι όταν γεννήθηκε το παιδί το δώσε σ΄ενα βοσκό να το πετάξει αφού πρώτα του τρύπησε τους αστραγάλους με καρφιά. Ο βοσκός απόθεσε το βρέφος στον Κιθαιρώνα. Το βρήκαν όμως οι βουκόλοι του Πολύβου, βασιλιά των Κορινθίων, το παίρνουν και το πηγαίνουν στην γυναίκα του βασιλέως την Περίβοια. Εκείνη υιοθέτησε το παιδί, του θεράπευσε τα πόδια και το ονόμασε Οιδίποδα γιατί είχε πρήξιμο (οίδημα) στα πόδια από τις πληγές.
  Ο Κιθαιρώνας πήρε το όνομα του από τον βασιλέα των Πλαταιών Κιθαιρών. Ο Κιθαιρών σκότωσε τον αδελφό του Ελικώνα γι' αυτό οι θεοί του Ολύμπου έδωσαν στα δυο γειτονικά βουνά αντίστοιχα τα ονόματα Kithairon και Elikon. Τον Κιθαιρώνα τον έκαναν κατοικία των Ερινυών και τον Ελικώνα κατοικία των Μουσών.
  Οι διαβάσεις του, πολύ λίγες και δύσβατες, είχαν πάντα στρατιωτική αξία. Πριν από τη μάχη των Πλαταιών, ο Μαρδόνιος κατέλαβε αυτές τις διαβάσεις και απείλησε σοβαρά τον ελληνικό στρατό. Η διάβαση που περνάει από τα σημερινά Βίλια υπήρξε πάντοτε σημαντική για τη δράση των Μεγαρέων κατά της Βοιωτίας. Ετσι ο Αγησίλαος το 378 και το 377 π.Χ. πολεμώντας κατά των Θηβών, κατείχε αυτή τη διάβαση ως γραμμή υποχώρησης· αντίθετα, τον επόμενο χρόνο οι Θηβαίοι και οι Αθηναίοι κατέλαβαν τη διάβαση αυτή και απέκρουσαν τον Κλεόβροτο. Γι' αυτό οι Αθηναίοι ανταγωνίζονταν τους Θηβαίους για την κατοχή αυτών των διόδων.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Βιλίων

• http://www.vilia.org/div/content/view/21/51/ (1 φωτ.)

Δημοτικό Διαμέρισμα Λουτσίου

ΛΟΥΤΣΙ (Χωριό) ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22610 91202
  Το Λούτσι βρίσκεται σε υψόμετρο 250 μέτρων και έχει 462 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Οι κάτοικοί του απασχολούνται σε εργοστάσια της περιοχής αλλά και με τη γεωργία. Υπάρχει αξιόλογη γεωργική παραγωγή σε σιτάρι, καλαμπόκι, ρεβύθια, καπνό, τριφύλλι, κηπευτικά, λάδι, πεπόνια αλλά και σε κτηνοτροφικά προϊόντα (αμνοερίφια και τυροκομικά).Το Λούτσι αρχικά αποτελούσε οικισμό του Δήμου Λαρύμνης και κατόπιν της κοινότητας Μαρτίνου από όπου αποσπάστηκε σύμφωνα με το Π.Δ. 4-7-1929. Έχει υπαχθεί στην επαρχία Λειβαδιάς σύμφωνα με το Β.Δ. 21-2-1948 αφού αποσπάστηκε από την επαρχία Λοκρίδος.
Ιστορία
  Ανατολικά του χωριού, στην περιοχή της Δένδρης, υπήρχε μια τοποθεσία με λιμνάζοντα νερά που οι κάτοικοι ονόμαζαν Λούτσα (παλαιότερη ονομασία Βέντε-Ρατ). Από εκεί προέρχεται το όνομα Λούτσι.
Το χωριό αναφέρεται σε χάρτες τόσο της περιόδου πριν την επανάσταση του 1821 όσο και αργότερα. Αρχικά η διαμονή ήταν εποχιακή από κατοίκους του Μαρτίνου στο οποίο ανήκε η περιοχή, δηλαδή κατοικούσαν στο Λούτσι από το τέλος της Ανοιξης μέχρι το τέλος της σποράς και μετά πήγαιναν στο Μαρτίνο. Συστηματική κατοίκηση όμως έγινε μετά τους σεισμούς του 1894 από κατοίκους του Μαρτίνου, δηλαδή ο αρχικός πληθυσμός ήταν καθαρά Αρβανίτικος.
  Στην περιοχή υπάρχουν κοιτάσματα μεταλλευμάτων σιδήρου και νικελίου των οποίων συστηματική εκμετάλλευση έγινε την περίοδο 1900-1940 από ιταλική εταιρεία. Το διάστημα αυτό το Λούτσι γνώρισε ακμή με την προσέλευση εργαζομένων από διάφορα μέρη και κυρίως από την Κύμη Ευβοίας, η οποία ανακόπηκε με τον πόλεμο του 1940.
  Από την εποχή αυτή υπάρχουν σε σχετικά καλή κατάσταση το πέτρινο κτήριο των γραφείων της εταιρείας και οι επίσης πέτρινες κατοικίες των εργατών, αξιόλογο δείγμα εργατικών κατοικιών της μεσοπολεμικής περιόδου.
  Η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων σήμερα γίνεται από την ΛΑΡΚΟ Α.Ε., η οποία τα έχει εκμισθώσει από το Ελληνικό Δημόσιο.
  Στην περιοχή υπήρχαν οι αρχαίες πόλεις της Υηττού και των Κυρτώνων (ή Κυρτώνης) από τις οποίες σώζονται ελάχιστα ερείπια. Υπάρχουν ακόμη διάφορα άλλα μεμονωμένα ερείπια καθώς και αρχαία νεκροταφεία.

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΣΑΓΜΑΤΑ (Μοναστήρι) ΘΗΒΕΣ
  H ιστορική Iερά Mονή Mεταμορφώσεως Σωτήρος Σαγματά, είναι από τα αρχαιότερα μοναστήρια, κτισμένη σε υψόμετρο 747 μέτρα, στην κορυφή του Σαγμάτιου όρους, μισή ώρα περίπου μακριά από τη Θήβα. Σύμφωνα με τον Παυσανία, το βουνό στα αρχαία χρόνια ονομαζόταν Yπάτιον όρος και στο μέρος που τώρα είναι κτισμένο το μοναστήρι, υπήρχε μεγαλοπρεπής αρχαιοελληνικός ναός και άγαλμα του Yπάτου Διός, ορατό στους διερχόμενους. Στη βυζαντινή περίοδο, άρχισε να κτίζεται η Iερά Mονή με τη σημερινή της μορφή, επί παλαιοτέρας που χρονολογείτο από το 600 μ.X. Tο υλικό της οικοδομής προέρχεται, από τα ερείπια του ναού του Yπάτου Διός. Διατηρούνται στη θέση τους οι ορθογώνιοι ογκόλιθοι του αρχαίου κρηπιδώματος. Ανακαινιστής ο Όσιος Kλήμης και χρηματοδότης ο αυτοκράτορας Aλέξιος Kομνηνός, ο οποίος με Xρυσόβουλό του το 1106 μ.Χ. παραχώρησε ιδιαίτερα προνόμια στο μοναστήρι, από τα οποία το σπουδαιότερο ήταν ένα τμήμα τιμίου ξύλου, που φυλάσσεται ως θησαυρός πολύτιμος και ιερή παρακαταθήκη εννέα (9) αιώνες τώρα στο μοναστήρι. Tην εποχή αυτή αλλάζει και η ονομασία του βουνού από Yπάτιον σε Σαγμάτιον, πιθανώς επειδή, το βουνό μοιάζει με σάγμα (σαμάρι) ή επειδή οι παλαιοί μοναχοί ασκούσαν την τέχνη και εργασία του σαγματοποιού. Στο κέντρο της ιεράς Mονής υψώνεται το καθολικό που είναι αφιερωμένο στη Mεταμόρφωση του Σωτήρος. Tο πιο ενδιαφέρον τμήμα του ναού είναι το ψηφιδωτό δάπεδό του, από τα σπάνια δείγματα, φτιαγμένο με λεπτές πολύχρωμες ψηφίδες, με θαυμάσιες παραστάσεις από το ζωικό και φυτικό βασίλειο καθώς και γεωγραφικά σχήματα.
  Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν από ανασκαφές στον περίγυρο του Μοναστηριού, τμήματα του αρχαιότατου τέμπλου από σκαλιστό μάρμαρο, λαμπρά δείγματα πρωτοχριστιανικής τέχνης. Γύρω από το καθολικό είναι κτισμένα τα κελιά, η τράπεζα και οι υπόλοιποι βοηθητικοί χώροι. Σε απόσταση 150 μέτρων νότια της μονής βρίσκεται το γραφικό παρεκκλήσι του Aγίου Nικολάου. Δυτικά βρίσκεται το νεόκτιστο παρεκκλήσι του Oσίου Kλήμεντος με τον τάφο του. Aπό εδώ η θέα προς τον θηβαϊκό κάμπο και τις λίμνες είναι μαγευτική. Aπό αυτό το σημείο ξεκινάει και ένα μικρό μονοπάτι, που καταλήγει στην απόκρημνη σπηλιά, όπου ασκήτεψε ο Όσιος Kλήμης. Ιερά λείψανα και κειμήλια, που σώζονται σήμερα στη μονή, είναι ο Σταυρός με το Tίμιο Ξύλο, το Xρυσόβουλο του αυτοκράτορα Aλέξιου Kομνηνού και οι λειψανοθήκες με τα ιερά λείψανα των Aγίων Kλήμενος, Iεροθέου, Παρασκευής, Τρύφωνος, Xαραλάμπους, Mηνά, Aρτεμίου, Θεοδώρου, Παντελεήμονος, Eυστρατίου και των Oσίων Πατέρων των υπό Περσών αναιρεθέντων στις I. Mονές Aγίου Γεωργίου Xοζέ και Aγίου Σάββα.
  Tο μοναστήρι είναι ανοιχτό καθημερινά για τους προσκυνητές από τις 7:30 έως 13:00 και από τις 16:00 έως τη δύση του ηλίου.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας

• http://www.thiva.gr/sites_church.htm

Δημοτικό Διαμέρισμα Μουρικίου

ΜΟΥΡΙΚΙ (Χωριό) ΘΗΒΕΣ
Τηλέφωνο: +30 22620 96204
Ακολουθώντας ο επισκέπτης την έξοδο της πόλης προς τον Εθνικό δρόμο, αφού περάσει κάθετα την αερογέφυρα, συναντά το δημοτικό διαμέρισμα του Μουρικίου, που είναι βόρεια της Θήβας. Βορειοανατολικά του Μουρικίου βρίσκεται και ο οικισμός του Πλατανακίου. Ο οικισμός του Μουρικίου, βρίσκεται δίπλα στη λίμνη Υλίκη. Εδώ υπάρχει το αντλιοστάσιο, που στέλνει το νερό της λίμνης στο Μαραθώνα, για την ύδρευση της πρωτεύουσας. Στους δύο οικισμούς του Μουρικίου και του Πλατανακίου υπάρχουν ταβέρνες για τη βραδινή έξοδο των Θηβαίων με ντόπια παραγωγή από κρέατα, τυριά και λαχανικά. Οι κάτοικοι ασχολούνται περισσότερο με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Υλίκη και Παραλίμνη βρίσκονται στο νομό Βοιωτίας και απέχουν 10 χλμ. βόρεια από τη Θήβα. Περιβάλλονται από το όρος Πτώον ανατολικά και νοτιοανατολικά από το Μεσάπιο. Σύμφωνα με τις μελέτες γεωλόγων ερευνητών, η δημιουργία των λιμνών άρχισε πριν από 3.000.000 χρόνια. Θεωρούν ότι σχηματίστηκαν από την κατάρρευση της οροφής σπηλαίων. Πριν από πολλά χρόνια οι δύο λίμνες αποτελούσαν μια ενιαία λεκάνη. Μετά όμως από γεωλογικές ανακατατάξεις αποχωρίστηκαν. Συνδέονται μεταξύ τους με τη διώρυγα Μουρικίου. Μετά την αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας η στάθμη της λίμνης ανυψώθηκε και έφτασε τα 79 μέτρα. Η επιφάνειά της επεκτάθηκε στα 25 τ.χλμ. και η χωρητικότητα είναι 600 κυβικά μέτρα νερού. Το οικοσύστημα των δύο λιμνών που διατηρείται επί αιώνες τώρα, είναι ένας τόπος σπάνιας ομορφιάς. Οι γραφικότατες λίμνες της Θήβας, όμορφες, μαγευτικές και αισθησιακές, είναι το πολυτιμότερο κόσμημα ολόκληρης της περιοχής. Είναι ένας πλούσιος υδροβιότοπος της περιοχής αλλά και όλης της Ελλάδας. Με πολυάριθμα και πανέμορφα είδη πουλιών και με αφθονία ψαριών, οι λίμνες παρουσιάζουν μια εικόνα απέραντης φυσικής ομορφιάς και μεγαλοπρέπειας.

Δημοτικό Διαμέρισμα Νεοχωρακίου

ΝΕΟΧΩΡΑΚΙ (Χωριό) ΘΗΒΕΣ
Τηλέφωνο: +30 22620 94302
Πίσω από το πεδίο βολής του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Πυροβολικού και του καταπράσινου λόφου του, βρίσκεται το δημοτικό διαμέρισμα του Νεοχωρακίου. Ο επισκέπτης για να μεταβεί εκεί ακολουθεί την έξοδο της Θήβας προς Ερυθρές και μετά το Κέντρο Εκπαιδεύσεως στρίβει αριστερά. Ο οικισμός είναι ο σημαντικότερος της Θήβας και οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία, με προτίμηση στα λαχανικά και καρότα, τα οποία εμπορεύονται στις αγορές της πρωτεύουσας.

Δημοτικό Διαμέρισμα Παύλου

ΠΑΥΛΟΣ (Κωμόπολη) ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22610 91575, 91234
  Σε απόσταση 12 χιλιομέτρων ΒΑ του Ορχομενού βρίσκεται το ημιορεινό χωριό Παύλος (παλαιότερη ονομασία Παύλο) με 1720 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Οι κάτοικοι του Παύλου ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και λίγο με την κτηνοτροφία, αν και τα τελευταία 10 περίπου χρόνια αρκετές οικογένειες καλλιεργούν κηπευτικά προϊόντα που μεταφέρουν και πωλούν στις λαϊκές αγορές της Αθήνας.Τα σπουδαιότερα προϊόντα που καλλιεργούν οι κάτοικοι του Παύλου είναι βαμβάκι, τριφύλλι, ντομάτες, πεπόνια και λιγότερο ελιές, αμπέλια και ρεβύθια.
Ιστορία
   Ο Παύλος πρωτοκατοικήθηκε τον 17ο αιώνα. Το όνομα του χωριού προήλθε από κάποιον κτηνοτρόφο που είχε την καλύβα του ή το χάνι του στην άκρη του χωριού, εκεί που βρίσκεται σήμερα η εκκλησία του Αη Γιάννη. Στη συνέχεια ήρθαν κι άλλοι κάτοικοι γεωργοί και βοσκοί από τις γειτονικές περιοχές, μικρά χωριά κυρίως από το Βρύθι και το Ρόδι (Ραδ).
  Βορειοανατολικά του χωριού και σε απόσταση 4 χιλιομέτρων στην περιοχή της Δένδρης υπήρχε η αρχαία πολίχνη Υηττός που ήκμασε το 15ο π.Χ. αιώνα. Στην Υηττό γράφει ο Παυσανίας υπήρχε ναός του Ηρακλή και Ασκληπιείο-θεραπευτήριο. Τμήμα του τείχους της Ακρόπολης της Υηττού σώζεται μέχρι σήμερα.

Δημοτικό Διαμέρισμα Υπάτου

ΥΠΑΤΟ (Χωριό) ΘΗΒΕΣ
Τηλέφωνο: +30 22620 71937, 71127
Ακολουθώντας ο επισκέπτης τις εξόδους, προς Αθήνα δια μέσου της Εθνικής οδού και προς Χαλκίδα, μπορεί να επισκεφθεί το δημοτικό διαμέρισμα Υπάτου (Σύρτζι) και το μοναστήρι του Σαγματά. Στην περιοχή του σημερινού οικισμού βρέθηκαν το 1956 τάφοι γεωμετρικών και ελληνιστικών χρόνων. Οι τάφοι ανήκουν στον Γλίσαντα. Στην περιοχή αυτή έγινε η σύγκρουση των Θηβαίων με τους Αργείους κατά την εκστρατεία εναντίον των Θηβών, που τελείωσε με νίκη των Αργείων και εκπατρισμό των Θηβαίων. Όπως αναφέρει ο έφορος Θ. Σπυρόπουλος, βρήκε μέσα στο σημερινό οικισμό, στην αυλή του σχολείου, τάφους πρωτοελλαδικούς και λίγο νοτιότερα ίχνη συνοικισμού της εποχής αυτής. Ο επισκέπτης εδώ μπορεί να δοκιμάσει φρέσκο κρέας στα κάρβουνα στις ταβέρνες της πρώην κοινότητας. Ορμητήριο των Θηβαίων τα Σαββατοκύριακα.

Γενικές Πληροφορίες για το Χ.Κ. Παρνασσού

ΦΤΕΡΟΛΑΚΚΑ (Χιονοδρομικό κέντρο) ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού βρίσκεται σε υψόμετρο 1.600-2.300μέτρων και είναι το μεγαλύτερο και αρτιότερα οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο της χώρας μας.

Η κατασκευή του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού ξεκίνησε το 1975 και ολοκληρώθηκε το 1976, οπότε και άρχισαν να λειτουργούν οι εγκαταστάσεις της Φτερόλακκας. Το 1981 ολοκληρώθηκε και η κατασκευή των εγκαταστάσεων στα Κελλάρια, ενώ το 1987-1988 μπήκε σε λειτουργία ο Ερμής, το συνδετικό λίφτ μεταξύ της Φτερόλακκας και των Κελλαριών.

Από τότε μέχρι σήμερα ο Παρνασσός πρωταγωνιστεί στις προτιμήσεις των Αθηναίων (αφού απέχει μόλις 180 χιλιόμετρα), αλλά και άλλων σκιέρ και snowboarder, που κατακλύζουν τις πίστες του τις καθημερινές, μα ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα.

Το γεγονός δεν είναι βέβαια τυχαίο, αφού το Κέντρο διαθέτει είκοσι πίστες, συνολικού μήκους14 χιλιομέτρων. Παράλληλα, η υποδομή του είναι τέτοια, που επιτρέπει την άνετη εξυπηρέτηση ενός μεγάλου αριθμού επισκεπτών/χιονοδρόμων.

Ένα επιπλέον πλεονέκτημα του Κέντρου είναι η καθημερινή λειτουργία όλων των εγκαταστάσεων με φθηνότερο εισιτήριο.

Έγινε για την ανάπτυξη των όμορων Κοινοτήτων και Δήμων και γι' αυτό το λόγο δε διαθέτει καταλύματα ύπνου (ξενοδοχεία).

Οι επισκέπτες του εξυπηρετούνται από τα χωριά ή τους Δήμους των γύρω περιοχών, που απέχουν απο τις πίστες του Κέντρου, γύρω στα 20 χλμ.

Το κείμενο παρατίθεται το Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού.

• http://www.parnassos-eot.gr/general_gr.htm (2 φωτ.)