Πράσινα κύματα ελαιώνων, περιβάλλουν και σήμερα την Μάκρη. Ανάμεσά τους και δένδρα με ηλικία χιλιάδων ετών. Κοντά στην πλατεία στέκει ακόμα ο πλάτανος που μνημονεύει ο Εβλιγιά Τσελεμπή. Στο κέντρο της Μάκρης και γύρω από την πλατεία, σώζονται τμήματα από τον βυζαντινό περίβολο και μέσα του ίχνη βασιλικής του 10ου αιώνα. Πάνω στα ερείπια της, ιδρύθηκε το 1907, μουσουλμανικό τέμενος από το οποίο ελάχιστα μέρη τοιχοποιίας σώζονται. Η εκκλησία της Μάκρης, είναι τρίκλιτη βασιλική, με ξυλόγλυπτο τέμπλο και δεσποτικό του 17ου αιώνα. Τιμάται στη μνήμη της Αγίας Αναστασίας και έγινε με δαπάνη των καπνοπαραγωγών "του ευλογημένου ρουφετίου τουτουντζήδων", όπως φαίνεται από αφιερωτική επιγραφή.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης
Δώδεκα χιλιόμετρα δυτικά από την Αλεξ/πόλη βρίσκεται η Μάκρη με το γραφικό λιμανάκι του Πλάτανου. Πάνω από την παραλία ορθώνεται ένας φυσικός όγκος με μία τούμπα (γήλοφο) στην κορυφή του. Μέσα στο βράχο ανοίγεται μια σπηλιά, γνωστή στους ντόπιους ως σπηλιά του Κύκλωπα, που παρουσιάζει ίχνη χρήσης από τα προϊστορικά έως τα βυζαντινά χρόνια, ενώ περιφεριακά της έχουν λαξευτεί διάφορες κατασκευές, όπως κόγχες και σκαλοπάτια. Η ανασκαφή, που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια στην τούμπα, έφερε στο φως ένα σπουδαίο νεολιθικό οικισμό (4500 - 3000 π.Χ.), που θεωρείται από τους σημαντικότερους των Βαλκανίων.Είναι ένα θαυμάσιο τουριστικό θέρετρο, όπου ο κάθε επισκέπτης μπορεί να περάσει αξέχαστες στιγμές.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης
Σχετική θέση: Βρίσκεται τη βόρεια ακτή του Αιγαίου, απέναντι από τη νήσο
Σαμοθράκη (που
απέχει περίπου 40χλμ), 11χλμ Δ της Αλεξανδρούπολης. Η πόλη αναφέρεται από τον
Χωνιάτη, ο οποίος όμως λανθασμένα την ταυτίζει με τα Στάγειρα.
Κατοικούνταν ήδη από την αρχαιότητα, δεδομένου ότι η αρχαία πόλη της Ορθαγορίας
θα μπορούσε να αναζητηθεί στο ίδιο μέρος.
Θαλάσσιες: Η πόλη, χτισμένη στη βόρεια ακτή του Αιγαίου, προφανώς διέθετε
λιμένα.
Ποτάμιες: Η Μάκρη ήταν σημαντικός σταθμός στην Εγνατία Οδό, ενώ παράλληλα
επικοινωνούσε με την ενδοχώρα με δρόμο στο ΝΑ άκρο της Ροδόπης.
ΠOΛITIKH IΣTOPIA - XPONOΛOΓIO: Η πόλη βρισκόταν δίπλα στην Εγνατία Οδό
και κατοικούνταν ήδη από την αρχαιότητα, δεδομένου ότι η αρχαία πόλη της Ορθαγορίας
θα πρέπει να αναζητηθεί στην ίδια θέση. Η αρχαιότερη μαρτυρία για τη Μάκρη προέρχεται
από την συμμετοχή επισκόπου στη Σύνοδο του 879. Μαρτυρείται επίσης σε μολυβδόβουλα
του 11ου και 12ου αι. Το 1097 οι Νορμανδοί διά μέσου της Macra κατευθύνονται προς
την Κωνσταντινούπολη.
Τον Απρίλιο του 1195 ο Ισαάκιος Β' κατά τη φυγή του συλλαμβάνεται στη Μάκρη και
κατόπιν τυφλώνεται στη Βήρα.
Σε σχέση με το περιστατικό αυτό μαρτυρείται συχνά η λανθασμένη ταύτιση της Μάκρης
με τα Στάγειρα Χαλκιδικής. Μία άλλη πηγή αναφέρει σχετικά με τον Ισαάκιο Β' ότι
τυφλώθηκε στην κλεισούρα της Μάκρης. Με τη λέξη "κλεισούρα" πρέπει μάλλον να εννοήσουμε
το στενό εκείνο πέρασμα, που βρίσκεται περίπου 8χλμ ΒΔ της Μάκρης κοντά στον Κόμαρο
και οδηγεί μέσω της οροσειράς στη Μοσυνόπολη.
Στα 1204 η "pertinentia de Macri et Traianopoli" μαζί με το "casale Brachon" περιέρχεται
στους σταυροφόρους (prima pars). Tην άνοιξη του 1205 ο Anseau de Courselles πρέπει
να ανέλαβε κατ'εντολή του θείου του Γοδεφρίδου του Βιλλεαρδουίνου το τιμάριο "es
parties de Macre et de Trainople". Το 1205, 1206 η πόλη καταστρέφεται από τον
Καλογιάννη, ωστόσο φαίνεται πως εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά και να βρίσκεται
σε κάποιο σημαντικό οικονομικό επίπεδο. Το Δεκέμβριο του 1208 o αυτοκράτορας Ερρίκος
περνάει από τη Machre κατά τη διαδρομή από την Κωνσταντινούπολη προς τη Θεσσαλονίκη.
Η Macre αποτέλεσε επιπλέον το ανατολικό όριο της περιοχής που διεκδίκησαν οι λομβαρδοί
βαρώνοι. Η Μάκρη εμφανίζεται επίσης ως ονομασία της ορεινής χώρας στα ΒΔ και Β
της πόλης, μέσω της οποίας ο Θεόδωρος της Ηπείρου εφόρμησε λίγο μετά το 1224 επιτυχώς
από την Μοσυνόπολη και την Γρατιανούπολη
στην περιοχή του κάτω Έβρου. Και στην περίπτωση αυτή ο συγκεκριμένος ορεινός όγκος
χαρακτηρίζεται ως "Σταγείρας όρος". Το 1361 περνάει στους Τούρκους και ο μητροπολίτης
αποζημιώνεται για την απώλεια των εισοδημάτων του με την Αίνο. Στα 1433 Ελληνες
και Τούρκοι κατοικούνε την πόλη "Macry", με εξαίρεση κάποια σημαντικά τμήματα
του φρουρίου που καταστράφηκαν εκτενώς. Από το 14ο αιώνα εμφανίζεται με διάφορα
ονόματα στους θαλάσσιους χάρτες (Macri) και τους πορτολάνους (Matri, Makre, κάλ.).
Xριστιανισμός: Η πόλη της Μάκρης ήταν άμεσα συνδεδεμένη με αυτή της Βήρας
και της Τραϊανούπολης.
Ηταν μία από τις επισκοπές που υπάγονταν στην μητρόπολη Τραϊανουπόλεως (εκκλησιαστική
επαρχία Ροδόπης) μετά τον 9ο αι., όπως φαίνεται στη "Διατύπωση" του Λέοντα ΣΤ'.
Η επισκοπή συνεχίζει να εμφανίζεται στους καταλόγους έως τον 13ο αι. Περί τα 1210
η Μάκρη (Makrensis) είναι λατινική αρχιεπισκοπή με μία επισκοπή στη δικαιοδοσία
της, αυτή της Μαρώνειας.
Το Νοέμβριο του 1224 ο πάπας Ονόριος Γ΄ ζήτησε από όλους τους κληρικούς της "
Romania citra Macram" να υποστηρίξουν το Γουλιέλμο τον Μομφερατικό και από εκείνους
της "Roamania ultra Macram" να βοηθήσουν το λατίνο αυτοκράτορα της Κων/λης. Η
επισκοπή ήταν σχετικά εύπορη και αναφέρεται μαζί με εκείνη της Βήρας γύρω στο
1310. Γίνεται μητρόπολη μετά το θάνατο του Ανδρονίκου Γ', στα 1341, όπως και άλλες
θρακικές επισκοπές αυτή την περίοδο, και πιθανόν στο ίδιο χρονικό διάστημα με
αυτή του Λοπαδίου. Η Μάκρη εμφανίζεται στο τελευταίο τμήμα της notitia 11. Η προαγωγή
της σε μητρόπολη φαίνεται στο στο κεφ. Β της "Νέας Εκθεσης", ενώ καταλαμβάνει
την 104η σειρά, ανάμεσα στην Ξάνθεια και το Περιθεώριο, στην ψευδο-notitia του
Ανδρονίκου Γ'. Δε γνωρίζουμε ονομαστικά παρά μόνο ένα μητροπολίτη, τον Ιάκωβο,
που υπέγραψε το συνοδικό τόμο του 1347. Ωστόσο πρέπει να αναφέρουμε τον ανώνυμο
"αρχιερέα" Μάκρης, προφανώς μητροπολίτη, που έπαιζε το ρόλο του πρεσβευτή ανάμεσα
στον Απόκαυκο και τον Καντακουζηνό κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Διδυμοτείχου,
προς το τέλος του καλοκαιριού του 1344. Πρόκειται για την πολιορκία από τον Απόκαυκο,
του οποίου ο μητροπολίτης φαίνεται πως ήταν οπαδός. Στα 1354 ο μητροπολίτης Μάκρης
αναλαμβάνει το διακαίωμα να διευθύνει την μονή Αγίας Τριάδος στην Κωνσταντινούπολη
κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του. Στα 1361 η Μάκρη περνάει στους Τούρκους
και ο μητροπολίτης αποζημιώνεται για την απώλεια των εισοδημάτων του με την Αίνο.
Nαοί και ιερά: Παλαιοχριστιανικά μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη μιλούν για
το παρελθόν της πόλης, αν και κανένα κτίριο του 5ου-6ου αι. δεν έχει προς το παρόν
αποκαλυφθεί στην περιοχή. Βόρεια του μεταβυζαντινού ναού της Αγ. Αναστασίας και
κοντά σε αυτόν αποκαλύφθηκαν τα θεμέλια τρίκλιτης βασιλικής του 9ου-10ου αι.,
πάνω στα οποία χτίστηκε στις αρχές του 20ου αι. ένα τζαμί. (Ο ναός της Αγίας Αναστασίας
είναι μια θολωτή τρίκλιτη βασιλική νεωτέρων χρόνων με κίονες από ντόπιο υποκίτρινο
μάρμαρο. Στη Δ πλευρά βρίσκεται νάρθηκας με ζωγραφισμένη οροφή. Το τέμπλο του
ναού είναι επιχρυσωμένο, χρονολογείται στο 17ο αι. και φέρει εικόνες του 17ου-18ου
αι. Ο ναός πρέπει να είναι μεταγενέστερος του τέμπλου, γιατί αυτό έχει διαστάσεις
μη προσαρμοζόμενες στο ναό.) Στο ΝΑ άκρο του χωριού, στην περιοχή " Επισκοπείο"
που βρίσκεται έξω από το τείχος της πόλης, βρέθηκαν λείψανα ναού σταυροειδούς
μετά τρούλλου. Πρόκειται για τετρακιόνιο εγγεγραμμένο σταυροειδή ναό, με τρεις
αψίδες. Στην εκκλησία αυτή, η οποία είναι γνωστή ως επισκοπή, σώζονται λείψανα
τοιχογραφιών και ψηφιδωτών δαπέδων που χρονολογούνται στο 12ο αι. 1, 5χλμ Α της
Μάκρης, στην περιοχή Αγ. Γεώργιος, βρίσκονται τα κατάλοιπα ενός ακόμη ναού. Κοντά
στην ακτή και λίγο πιό κάτω από το χωριό υπάρχουν πολυάριθμα βραχώδη σπήλαια,
που πρέπει να χρησιμοποιήθηκαν κατά τη βυζαντινή περίοδο.
Oχυρώσεις: Στην περιοχή του σημερινού χωριού Μάκρη, που βρίσκεται σε απόσταση
περίπου ενός χιλιομέτρου από την ακτή, υπάρχουν τα λείψανα του βυζαντινού τείχους
της πόλης (διατηρούνται τμήματα με κυκλικούς και ορθογώνιους πύργους).
Zωγραφική: Σπαράγματα τοιχογραφιών εντοπίζονται στα ερείπια ναού σταυροειδούς
μετά τρούλλου, που βρίσκεται στην άκρη του χωριού και έξω από το τείχος της πόλης,
στην περιοχή "Επισκοπείο". Χρονολογούνται στο 12ο αι.
Ψηφιδωτά: Σπαράγματα ψηφιδωτών δαπέδων εντοπίζονται στα ερείπια ναού σταυροειδούς
μετά τρούλλου, που βρίσκεται στην άκρη του χωριού και έξω από το τείχος της πόλης,
στην περιοχή " Επισκοπείο". Χρονολογούνται στο 12ο αι.
Συγγραφέας: Μ. Κορτζή - Β. Σιαμέτης
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Θρακικού Ηλεκτρονικού Θησαυρού
Τηλέφωνο: +30 25510 71219
Ο χώρος κατοικήθηκε κατά την Νεολιθική περίοδο (5000 π.Χ.) στην
περιοχή της Σπηλιάς. Τα επάλληλα κτίσματα που ήταν κατασκευασμένα από πηλό
δημιούργησαν μικρό ύψωμα (Τούμπα). Γύρω στο 1000 π.Χ. οι Θράκες είχαν ιδρύσει
εδώ μικρό οικισμό. Οι ΄Ελληνες άποικοι τον 7ο αιώνα π.Χ. αιώνα δημιούργησαν μικρό
εμπορικό σταθμό, από τον οποίο σώζονται χώροι απορριμμάτων γεμάτοι αμφορείς. Στα
ρωμαϊκά χρόνια κατασκευάστηκε ισχυρό αναλημματικό τείχος. Στη βυζαντινή εποχή
ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο.
Ο χώρος αποκαλύφθηκε κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πρώτος αρχαιολόγος
που τον επισκέφθηκε ήταν ο Γ. Μπαλακάκης που τον ταύτισε με την αρχαία Ζώνη και
το ακρωτήριο Σέρρειο. Η ΙΘ' ΕΠΚΑ άρχισε ανασκαφές το 1988 που συνεχίζονται μέχρι
σήμερα. Αποκαλύφθηκε ο νεολιθικός οικισμός που είναι από τους σημαντικότερους
της Βαλκανικής και έγινε φανερό ότι ο αρχαίος οικισμός δεν είναι η πόλη Ζώνη αλλά
εμπορικός σταθμός. Το ακρωτήριο Σέρρειο ταυτίζεται πλέον με την απόληξη του Ισμάρου.
Σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα της περιοχής θεωρούνται:
• Νεολιθικός οικισμός.
Κατοικίες με δάπεδα, τοίχους πασσαλόπηκτους, φούρνους, εστίες κ.λπ.
• Εμπορικός σταθμός κλασικών ρωμαϊκών χρόνων.
Διακρίνονται δύο αποθέτες,τείχος και κατοικίες.
• Σπηλιά "του Κύκλωπα".
Μικρό σπήλαιο με δύο χώρους.
• Λαξευτές κατασκευές.
Διακρίνονται σκαλοπάτια, κόγχες, δεξαμενές, παρατηρητήριο.
Τηλέφωνο: +30 25510 71263
Δυτικότερα και ανάμεσα στους πυκνούς ελαιώνες, βρίσκεται η Ιερά Μονή
της Θεοτόκου, πιο γνωστή με το όνομα "Η Παναγία του 'Εβρου". Ιδρύθηκε το 1980
και λειτουργεί από το 1983. Οι μοναχές που εγκαταβιώνουν εδώ, έχουν δημιουργήσει
μια δημιουργική κυψέλη πνευματικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Η μεγάλη αυλή,
είναι τριγυρισμένη με τα κτίρια του ξενώνα. Στον επάνω όροφο τα κελιά, το ισόγειο,
το αρχονταρίκι, τα εργαστήρια αγιογραφίας, ιερορραπτικής, κεντητικής και κηροπλαστικής.
Στο κέντρο της αυλής, είναι το καθολικό, εκκλησία βυζαντινού ρυθμού,
καταζωγράφιστη εσωτερικά με σκηνές από τη ζωή του Θεανθρώπου, έργα του ζωγράφου
Ζλατάνη. Είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και πανηγυρίζει στις 23 Αυγούστου.
Κάθε Κυριακή και γιορτή μετά τη Θεία Λειτουργία, ακολουθεί η φιλοξενία
και το κέρασμα που προσφέρουν οι μοναχές με φιλόξενη διάθεση και άδολα γελαστό
πρόσωπο.
After Maroneis one comes to the city Orthagoria and to the region about Serrhium (a rough coastingvoyage) (Strabo fr.47). All the ships had now arrived at Doriscus, and the captains at Xerxes' command brought them to the beach near Doriscus, where stands the Samothracian city of Sane, and Zone; at the end is Serreum, a well-known headland. This country was in former days possessed by the Cicones. (Herodt. 7.59.1)
22/4/2001
Κατά την κατάπνιξη του επαναστατικού κινήματος στη Σαμοθράκη, το φθινόπωρο του 1821, απήχθησαν από τους Τούρκους, πολλοί νέοι Σαμοθρακίτες, οι οποίοι πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Κωνσταντινούπολης και εξισλαμίστηκαν. 'Οταν έληξε η περίοδος του Επαναστατικού αγώνα, τέσσερις νέοι από τη Σαμοθράκη από αυτούς που είχαν απαχθεί με έναν Κύπριο φίλο τους, επέστρεψαν στο νησί τους και στη χριστιανική τους πίστη. 'Οταν κλήθηκαν από τις τουρκικές αρχές να απορρίψουν την χριστιανική τους πίστη, αυτοί αρνήθηκαν. Οδηγήθηκαν στην τουρκική διοίκηση της Μάκρης και πέθαναν με φρικτά βασανιστήρια την Δευτέρα του Θωμά, 6-4-1835. Τιμούνται κάθε χρόνο την Κυριακή του Θωμά στη Σαμοθράκη και στον χώρο της ταφής τους στην Μάκρη
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης
26/7/2002
23/8/2002
Από τους πρώτους χρονικά μεγάλους ζωγράφους που έγιναν γνωστοί έξω από τα στενά τοπικά όρια του 'Eβρου, είναι ο διαπρεπής χαράκτης (από την Μάκρη) Γεώργιος Μόσχος, που γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1906. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και υπήρξε μαθητής του Παρθένη και του Κεφαλληνού. 'Eζησε και εργάστηκε για πολλά χρόνια στο Παρίσι. Πηγή της έμπνευσής του η ελληνική φύση, η ζωή στο ύπαιθρο και στη θάλασσα και οι παραδοσιακοί ελληνικοί οικισμοί. Το έργο του χαρακτηρίζεται ως "έργο ανθρώπου ταπεινού και εργατικού που όμως η απλότητά του, αποδεικνύεται σοφία." και κοσμεί σήμερα πινακοθήκες της Ελλάδας και του εξωτερικού, όπως η Εθνική Βιβλιοθήκη στο Παρίσι.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης
Τηλέφωνο: +30 25513 56200
Τηλέφωνο: +30 25510 71220
Φαξ: +30 25510 71400
Τηλέφωνο: +30 210 3247512
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
