Εμφανίζονται 6 τίτλοι με αναζήτηση: Οι κάτοικοι του τόπου στην ευρύτερη περιοχή: "ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Περιφέρεια ΕΛΛΑΔΑ" .
ΕΟΡΔΑΙΑ (Αρχαία περιοχή) ΕΛΛΑΔΑ
Eordeti (Eordetoi, Ptol. iii. 13. § 26), an Illyrian people S. of the Parthini,
whose territory contained three towns, Scampa, Deboma, and Daulia. (Comp. Tafel,
de Viae Egnat. parte Occid. p. 23; Pouqueville, vol. i. p. 382.)
ΚΑΣΤΟΡΙΑ (Πόλη) ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Τα τοπικά παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα κάλαντα της Καστοριάς εξακολουθούν
να τραγουδιούνται και σήμερα τα χαράματα της 23ης Δεκεμβρίου από τις παρέες μικρών
και μεγάλων και από τα μέλη πολιτιστικών σωματείων, τα οποία, νιώθοντας την περιθωριοποίηση
που δέχονται τα τελευταία χρόνια από κάλαντα άλλων περιοχών, κατορθώνουν κάθε
παραμονή Χριοστουγέννων να μας τα θυμίζουν, προστατεύοντάς τα από τη λησμονιά
και τη φθορά του χρόνου.
Χαρά και συγκίνηση προσφέρουν οι στίχοι τους γιατί απευθύνονται σ'όλα
τα μέλη της οικογένειας, από τον μεγαλύτερο ως τον πιο μικρό. Τα παλαιότερα χρόνια
οι νοικοκυραίοι έδιναν για δώρο στα παιδιά που τραγουδούσαν τα κάλαντα, κάστανα,
καρύδια, μήλα και μπιλίτσκες (μικρά χοιρινά λουκάνικα) και σπανιότερα χρήματα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καστοριάς
Από το 1970 έως σήμερα
Μες την καρδιά του χειμώνα και κατά τη διάρκεια των τελευταίων ωρών
του δωδεκαήμερου, η πόλη της Καστοριάς παραδίνεται σ' ένα μοναδικό τριήμερο γλέντι
χαράς και ξεφαντώματος, που γεννιέται αυθόρμητα μέσα στις αμέτρητες παρέες των
μικρών και μεγάλων που παίρνουν μέρος. Στις 6, 7 και 8 Ιανουαρίου, οι δρόμοι και
τα σοκάκια της πόλης σφύζουν από τις συντροφιές των ραγκουτσάρηδων που χαίρονται,
γλεντούν και χορεύουν στο ρυθμό της ξεγνοιασιάς, σκορπώντας ολόγυρα χαρά και κέφι.
Όλοι οι κάτοικοι της πόλης παραδίνονται σ' ένα ξεχωριστό Διονυσιακό
ξεφάντωμα, με τη συνοδεία λαϊκών οργάνων που παιανίζουν όλα τα παραδοσιακά μουσικά
ακούσματα της περιοχής. Πρόκειται για πανάρχαιες συνήθειες, η προέλευση των οποίων
χάνεται μέσα στο χρόνο.
Παρά τις δυσκολίες που συνάντησαν σε μια μακροχρόνια διαδρομή, πολλά από τα στοιχεία
αυτών των λατρευτικών εκδηλώσεων, που είναι γνωστές από τα ελληνορωμαϊκά χρόνια,
κατάφεραν να διατηρηθούν και να φτάσουν μέσω του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας
έως τις μέρες μας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καστοριάς
ΓΡΕΒΕΝΑ (Νομός) ΕΛΛΑΔΑ
Οι Βαλαάδες υπήρξαν ένα ξεχωριστό και συνάμα ιδιαίτερο κεφάλαιο στη
μακραίωνη ιστορία του νομού Γρεβενών. Πρόκειται για εξιλαμισθέντες γηγενείς, Ελληνες
Χριστιανούς, των οποίων ο εξισλαμισμός έγινε κατά τους τελευταίους αιώνες της
Τουρκοκρατίας. Στα Γρεβενά,
εξακολουθούσαν αυτοί να μιλούν την Ελληνική γλώσσα, ως μητρική τους, και όχι την
Τουρκική, διατήρησαν δε, πολλά έθιμα Ελληνικά - Χριστιανικά. Μαζί με τους Αλβανούς
και τους Τούρκους, συγκροτούσαν το σύνολο των μωαμεθανών της πόλης των Γρεβενών.
Σύμφωνα με μια πιθανή εκδοχή, το όνομά τους προέρχεται από την προσφώνηση «Βα
Αλλάχ (= μα τον Αλλάχ)», που σε πολλές των περιπτώσεων αποτελούσε τα μοναδικά
τούρκικα που γνώριζαν. Η βαθιά ριζωμένη μέσα τους χριστιανική παράδοση δεν τους
εμπόδιζε από το να ορκίζονται εξίσου και στην Παναγία. Εφυγαν από την Ελλάδα το
1924, με την ανταλλαγή των πληθυσμών.
Τα κυριότερα χωριά τους στο νομό Γρεβενών ήταν τα εξής: Ντοβράτοβο
(σημ. Βατόλακος), Κουμπλάρι
(σημ. Μυρσίνα), Σούμπινο (σημ. Κοκκινιά),
Κρίφτσι (σημ. Κιβωτός), Τσούρχλι
(σημ. Αγιος Γεώργιος), Τριβένι
(σημ. Σύδενδρο), Κάστρο,
Ντοβρούνιστα (σημ. Κληματάκι),
Μεγάλο Σειρήνι, Ντόβρανι (σημ. Ελατος),
Κυρακαλή, Βράστινο (σημ.
Αναβρυτά), Βέντζι (σημ. Κέντρο),
Τόριστα (σημ. Ποντινή), Ανγκαλέοι
(σημ. Αγαλαίοι), Πηλόρι (σημ.
Πυλωροί).
Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, σύμφωνα με γραπτές πηγές, Βαλαάδες συναντώνται
στη συνοικία Top Kapi της Κων/πολης (400 άτομα) και στη συνοικία Maden της Αγκυρας.
Απόγονοι των Βαλαάδων υπάρχουν σήμερα στο Αϊδίνιο κυρίως αλλά και στην Κων/πολη,
τη Σμύρνη, την Προύσα, τη Νίκαια, το Ισμίτ και τη Νίγδη. Στο χωριό Τένεϊ της Νίγδης
κατοικούν 800 άτομα βαλαάδες, 3 μαχαλάδες (των οποίων η καταγωγή έλκει από την
Κιβωτό Γρεβενών) όπως επίσης και στο γειτονικό Ουλούαγατς και την Τάσλιτζα.
Σε επιτόπια έρευνα το 1996 των ερευνητών Λάμπρ. Μπαλτσιώτη και Μαρ.
Τεκτονίδου, στο χωριό αυτό Τένεϊ της Νίγδης (πρώην Γεσίλμπουρτς), και κατόπιν
ηχογραφήσεως, διαπιστώθηκε πόσο ζωντανή και αναλλοίωτη παραμένει στις ψυχές των
ανθρώπων αυτών μια παράδοση και γλώσσα, αποκομμένες από τη Μητρόπολή τους (Γρεβενά),
με στοιχεία που ενδεχομένως παραξενέψουν το σημερινό κάτοικο της περιοχής Γρεβενών
- το χθεσινό τους γείτονα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό
φυλλάδιο (1998) της Νομαρχίας
Γρεβενών.
ΚΥΔΩΝΙΕΣ (Χωριό) ΓΡΕΒΕΝΑ
Με το πέρασμα των χρόνων οι Κυδωνιές εξελίσσονται σε αξιόλογο Κεφαλοχώρι.
Το ορεινό όμως και το άγονο της περιοχής αναγκάζουν πολλούς Κυδωνιώτες να πάρουν
το σκληρό δρόμο της ξενιτιάς. Έμπειροι τεχνίτες της οικοδομικής απλώνονται σχεδόν
παντού, στην Αμερική, την Πόλη,
το Αγιο Όρος, την Ενδοχώρα.
Το παλιό πέτρινο Σχολείο των Κυδωνιών (1859).
Στους καινούριους τόπους οι Κυδωνιώτες έρχονται σε επαφή με νοοτροπίες
και πολιτισμούς που επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς της. Το 1871
στην Πόλη ογδόντα περίπου Κυδωνιώτες ιδρύουν εκπολιτιστικό Σύλλογο με την επωνυμία
«Αδελφότης τριών Ιεραρχών» με κύριο σκοπό τη βελτίωση της ζωής των συγχωριανών»
στο χωριό. Το ίδιο γίνεται και στην Αμερική ιδρύουν εκπολιτιστικό σύλλογο με την
επωνυμία «Ζωοδόχος πηγή» με ίδιο σκοπό μ΄αυτού της Πόλης.
Αργότερα κατά την παράδοση ιδρύουν ως νεότερο τον εκπολιτιστικό Σύλλογο
στις Κυδωνιές με το όνομα «Ένωση» και στη Θες/νίκη τον «Εκπολιτιστικό Σύλλογο
Κυδωνιωτών Θες/νίκης».
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με
φωτογραφίες, του Δήμου
Κοσμά του Αιτωλού
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
