Πληροφορίες τοπωνυμίου

Τοπικές συνταγές

ΣΟΥΦΛΙ (Κωμόπολη) ΕΒΡΟΣ
1. Μπάμπου (Μπάμπω). Χριστουγεννιάτικο φαγητό.
Αποτελείται από χοιρινό έντερο παραγεμισμένο με ψιλοκομμένο κρέας (σήμερα κιμά), κομμάτια συκωτιού, ρύζι, ψιλοκομμένο πράσο και μπαχαρικά. Μαγειρευόταν σε πήλινη κατσαρόλα ή σε πλατιά τσουκάλια. Σήμερα σε ρηχή χωμάτινη κατσαρόλα το "γιουβέτσι".
2. Πέτουρα ή γιουφκάδις (ζυμαρικά).
Χοντρό φύλλο για πίττα που έπλαθαν με τον πλάστη, στο σουφρά, από ζύμη όπου εκτός από αλεύρι μαζί με το νερό, έβαζαν και γάλα με αυγά. Το φύλλο κόβονταν σε στενόμακρα κομμάτια, τα οποία ξεραίνονταν στον ήλιο και φυλάγονταν σε ειδικά σακούλια.
3. Μπληγούρι (Μπουλγκούρ).
Βρασμένο εκλεκτό σιτάρι (όπως αυτό που κάνουν τα κόλλυβα), το στεγνώνουν στον ήλιο και το σπάζουν στον χερόμυλο. Μαγειρευόταν είτε μόνο του (όπως το πιλάφι), είτε με διάφορα κρέατα. Νοστιμότατο ήταν με κότα.(Κότα μι μπουλγκούρ).

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρίας Αλεξανδρούπολης

• http://www.aneta.gr/evrostour/Dimoi/soufli4.htm

Ντόπιες νοστιμιές

ΘΑΣΟΣ (Νησί) ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ
  Στη Θάσο, όπως και στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου, μπορεί ο επισκέπτης να γευτεί ολόφρεσκο ψάρι.
  Οι ντόπιοι προτιμούν το “λιόκαφτο”, ψάρι ψημένο στον ήλιο και το “σκουμπρί σόνα”, σκουμπρί κομμένο στη μέση και ψημένο στα κάρβουνα. Ιδιαίτερα αγαπητό είναι το “λιαστό χταπόδι” που συνοδεύει το τσίπουρο και το ούζο.
  Από τα παραδοσιακά φαγητά ξεχωρίζουν τα “πατερικά”, λαχανίδες ή λάχανα μαγειρεμένα με ντομάτα, κρεμμύδι και λάδι.
  Αλλα γνωστά προϊόντα του νησιού είναι οι εξαιρετικές ελιές (γνωστές ως θρούμπες), το λάδι, το μέλι, το γλυκό καρυδάκι και το περίφημο σαλάμι Θάσου.
(κείμενο: Νανά Ηλιάδου)
Το κείμενο παρατίθεται το Δεκέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας- Θράκης.

ΡΟΔΟΠΗ (Νομός) ΕΛΛΑΔΑ
  Η μαγειρική παράδοση αποτελεί στοιχείο του τοπικού πολιτισμού και σε μια τέτοια πολυπολιτισμική περιοχή, όπως είναι η Ροδόπη, ο επισκέπτης θα εντυπωσιαστεί από τη γευσιγνωσία που θα αποκομίσει.
  Προϊόν συσσωρευμένης πείρας αιώνων η παραδοσιακή γαστρονομία μεταδίδεται από γενιά σε γενιά χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, απλά με τη μίμηση και τη συνήθεια. Μέσα από τις γεύσεις της θρακιώτικης κουζίνας, της ποντιακής, της κουζίνας της Ανατολικής Ρωμυλίας, της Καππαδοκίας, της σαρακατσάνικης, της τούρκικης, της κουζίνας των Αρμενίων, των Ρωμά ή των Πομάκων αναβιώνουν αιώνες ολόκληροι της παράδοσης αλλά και της συνύπαρξης των λαών.
  Ο παραδοσιακός σαρμάς είναι ένα νοστιμότατο φαγητό, που μαγειρεύεται κυρίως την άνοιξη. Γίνεται με εντόσθια αρνιού, τα οποία, αφού ζεματιστούν, καβουρντίζονται ψιλοκομμένα με φρέσκα κρεμμυδάκια, δυόσμο, άνηθο και μαϊντανό, ανακατεύονται με ανάλογη ποσότητα ρυζιού και ψήνονται στο φούρνο σκεπασμένα με αρνίσια σκέπη. Το εύγευστο αυτό φαγητό μπορεί να δοκιμάσει ο επισκέπτης και στα εστιατόρια και τις ταβέρνες της περιοχής.
  Ιδιαίτερη ικανότητα χρειάζεται και το μαγείρεμα του γεμιστού αρνιού, το οποίο μοσχοβολά στα σπίτια πολλών χωριών την ημέρα του Πάσχα. Το αρνάκι σιγοψήνεται στο φούρνο με γέμιση ρυζιού, ψιλοκομμένων εντοσθίων και φρέσκων μυρωδικών και σερβίρεται με τις λεμονάτες πατάτες, που έχουν βράσει μαζί του και έχουν πάρει θαυμάσια γεύση.
  Στις γεύσεις της περιοχής ιδιαίτερη αξία έχουν οι κάθε είδους πίτες με σπιτικά φύλλα ζύμης. Εκτός, λοιπόν, από τις γνωστές τυρόπιτες και σπανακόπιτες, γίνονται πεντανόστιμες ρυζόπιτες, γαλατόπιτες, κολοκυθόπιτες και σουσαμόπιτες. Γευστικότατα είναι τα σαρακατσάνικα τυρόψωμα και οι παραδοσιακές στριφτόπιτες, γλυκές ή με τυρί. Σπιτικά ζυμαρικά, τραχανάς γλυκός ή ξινός και χυλοπίτες, με φρέσκα αγνά υλικά, που παράγονται στη γη της Ροδόπης, γίνονται ακόμη από επιδέξια γυναικεία χέρια προς το τέλος του καλοκαιριού. Από μια τέτοια πλούσια κουζίνα δε θα μπορούσαν να λείψουν τα γλυκά, τα οποία παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία. Ξεχωρίζουν, όμως, τα σιροπιαστά σαραγλί και κανταΐφι, που τα βρίσκεις ολόφρεσκα στα ζαχαροπλαστεία.
  Στην παραγωγή του τόπου συγκαταλέγονται και τα φημισμένα μαρωνίτικα κρασιά, τα τραγανά κεράσια από τα κερασοχώρια στους γιακάδες - πρόποδες - της οροσειράς της Ροδόπης, τα φρέσκα στραγάλια με τις ποικίλες γεύσεις, το σουτζούκ-λουκούμ και ο φρεσκοκαβουρντισμένος με μοναδικό τρόπο καφές, που αποτελούν ξεχωριστές γευστικές εμπειρίες.
  Με την τουριστική αξιοποίηση της γευστικής ποικιλομορφίας του τόπου ασχολείται “Το χωριό των Γεύσεων”, μια μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα εταιρία, που ιδρύθηκε το 2001 και με τις δραστηριότητές της έχει ήδη επισημάνει τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της διατροφής στην περιοχή.
(Κείμενο: Βάντα Παπαϊωάννου- Βουτσά)
Το κείμενο παρατίθεται το Δεκέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης.

ΤΥΧΕΡΟ (Δήμος) ΣΟΥΦΛΙ
Γλυκά του κουταλιού:
Πάσης φύσεως γλυκά του κουταλιού φτιάχνονται στα νοικοκυριά (βύσσινο, σύκο, κολοκύθι, καρπούζι κ.α.). Εξαίρετα είναι επίσης και τα λικέρ από βύσσινο, κράνα και ρόδια.
Ζυμαρικά: Η προετοιμασία για το χειμώνα χαρακτηρίζεται από παρασκευή παραδοσιακών ζυμαρικών όπως: τραχανάς, χυλοπίτες, κους - κούς.
Παραδοσιακά φαγητά της περιοχής είναι: Το κουρμπάνι, Το πετ - πετ, Η μπάμπω, Το μπλιγούρι με κοτόπουλο, Οι ακατμάδες, Πίττες.