Πληροφορίες τοπωνυμίου

Μορφωτικός Σύλλογος Αγίου Γεωργίου "Συκούση"

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΚΟΥΣΗΣ (Χωριό) ΧΙΟΣ
  Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1979 και έχει ως σκοπό την πνευματική, κοινωνική και καλλιτεχνική ανάπτυξη των μελών του και όλων των κατοίκων του χωριού. Έχει δημιουργήσει:
•Τμήμα εκμάθησης παραδοσιακών οργάνων (Τσαμπούνα)
•Τμήμα Βυζαντινής μουσικής
•Τρία τμήματα εκμάθησης παραδοσιακών χορών.
   Κάθε χρόνο διοργανώνει με τη χορηγία του Δήμου Καμποχώρων τις Αποκριάτικες εκδηλώσεις και το καλοκαίρι ένα διήμερο πολιτιστικών εκδηλώσεων από το οποίο ξεχωρίζει η γιορτή της Σούμας. Το χορευτικό του συμμετέχει και σε εκδηλώσεις άλλων συλλόγων.

Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καμποχώρων

• http://www.kambochora.gr/kambochora/culturalclubs....

Προοδευτικός Μορφωτικός Εξωραϊστικός Σύλλογος

ΧΑΛΚΕΙΟ (Χωριό) ΧΙΟΣ
Ο Προοδευτικός Μορφωτικός Εξωραiστικός Σύλλογος Χαλκειούς, οργανώνει κατά καιρούς διάφορες εκδηλώσεις. Πέρα από τις εκδηλώσεις αυτές, διοργανώνονται κάθε χρόνο δύο πανηγύρια στο χωριό. Την ημέρα της Παναγίας (15 Αυγούστου) και του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου).

Ιστοσελίδα Δήμου Καμποχώρων
• http://www.kambochora.gr/kambochora/culturalclubs....

Agios Georgios Sikousis Society of America

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΚΟΥΣΗΣ (Χωριό) ΧΙΟΣ
  Σαν ένας γιγάντιος περιστερώνας, κάτασπρος, στην καρδιά της Χίου, σε ύψος 500 μέτρων στέκει ένα μεσαιωνικό χωριό, ο Αγιος Γεώργιος Συκούσης, με δρόμους στενούς, πολλά σκεπαστά και ασβεστωμένα πεζοδρόμια. Όλα παρουσιάζουν μια παραδοσιακή Αιγαιοπελαγίτικη όψη. Η ηλικία του φτάνει πίσω στα 1518. Είναι το μόνο χωριό της Χίου για το όποιο γνωρίζομε την ακριβή ηλικία και ιστορία του, χάρη σε ένα χειρόγραφο, αυθεντικό κώδικα πού σώζεται μέχρι σήμερα στη βιβλιοθήκη Κοραή της Χίου.
  Πριν το 1518 στη θέση του υπήρχε μοναστήρι με εκκλησία του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, για την οποία ο Γ. Ζολώτας γράφει πως ήταν μια από τις μικρές ωραιότατες εκκλησίες μεγάλων ευγενών οικογενειών της Χίου. Κατά τη γνώμη πολλών ιστορικών θεωρείται πιο παλιά και απ' τη Νέα Μονή που κτίστηκε το 1045. Η Παναγιά η Κρήνα στους Βαβύλους, οι Αγιοι Απόστολοι στο Πυργί και ο Αγιος Γεώργιος ο Συκούσης είναι περίφημα βυζαντινά κτίσματα του ίδιου αιώνα.
  Ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης Ανδρεάδης στην ιστορία της εν Χίω ορθοδόξου εκκλησίας αναφέρει ότι οι τρεις όσιοι πατέρες Νικήτας Ιωάννης και Ιωσήφ έμεναν στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, από εκεί έφυγαν και πήγαν στο Προβάτειο Όρος και έμειναν στο γνωστό σπήλαιο όπου αργότερα το 1868 έγινε η Σκήτη των Αγίων Πατέρων. Οι παραπάνω όσιοι πατέρες είναι οι κτήτορες και πρώτοι ηγούμενοι της Νέας Μονής. Και ο Γ. Ζολώτας στο Β' τόμο της Ιστορίας της Χίου σελ. 386 δημοσιεύει αυτοκρατορικό έγγραφο (Χρυσόβουλο) από το οποίο φαίνεται ότι, όταν κτιζόταν η Νέα Μονή υπήρχε ναός του Αγίου Γεωργίου Συκούση, με μεγάλη περιουσία.
  Με τον καιρό όμως το μοναστήρι ερημώθηκε και το 1518 ο ιερομόναχος Σωφρόνιος Σέψης από το Πυργί ανέκτησε αυτό προς όφελος της ψυχής του, έφερε άξιους ανθρώπους να κατοικήσουν σ' αυτό και έθεσε έτσι τις βάσεις του χωριού, του οποίου οι νέοι κάτοικοι ακολούθησαν τις φρόνιμες οδηγίες του.
Η νεοσύστατη αυτή κοινότης με τον καιρό επληθύνετο και προόδευε, και έγινε ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Χίου μέχρι σήμερα.
  Πολλοί Αγιοργούσοι στα τέλη του περασμένου αιώνα και στις αρχές του τωρινού πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς, σε όλα τα πλάτη του κόσμου αλλά περισσότερο στη Βόρειο Αμερική, οι πρώτοι χωριανοί μας εγκαταστάθηκαν στο Μονέσεν και το Λάγκαστερ της Πενσιλβανίας, στο Κάρι της Ινδιάνας και στο Τρέντον του Νιου Τζέρσεϊ.
  Την 1η Μαρτίου 1920 οι χωριανοί μας στο Τρέντον του Ν.J. ίδρυσαν το πρώτο "ΕΡΑΝΙΚΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ" με καταστατικό από 21 άρθρα. Το πρώτο άρθρο λεει: "Σκοπός του σωματείου έσεται ο δια μηνιαίων συνδρομών, δωρεών ή εορτών σχηματισμός κεφαλαίου χάρι της κοινότητας μας". Το άρθρο 7 λεει: "Ο Σύνδεσμος φροντίζει διά τους άρτιάφικνουμένους ή παρακρατούμενους εις το μεταναστευτικό γραφείο εφ' όσον τα μέσα του το επιτρέπουν συμφώνως προς τους μεταναστευτικούς νόμους...". Οι χωριανοί μας είναι και οι ιδρυτές της μεγαλώνυμου κοινότητας του Αγίου Γεωργίου στο Τρέντον, όπου πάρα πολλοί μένουν μέχρι σήμερα.
  Το 1934 ίδρυσαν την "ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΗΤΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ" στο Λάνκαστερ της Πενσιλβανίας και το 1937 ετύπωσαν νέο καταστατικό, ίδρυσαν δε εκεί και τη μεγάλη κοινότητα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, πού μέχρι σήμερα τα περισσότερα μέλη της είναι Αγιοργούσοι. Με την μεσολάβηση του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου χαλάρωσαν κάπως τη δραστηριότητα των για να ξανάρθουν πάλι στην ακμή το 1951 με την αποστολή 35.000 δολ. για το κτίσιμο νέου δημοτικού σχολείου στο χωριό μας, ένα από τα καλύτερα της Ελλάδας.
  Το 1967 ξανάρχισε η αναδημιουργία του Συλλόγου μας, αυτή τη φορά με τους νέους μετανάστες, πολλοί από τους οποίους έμεναν πλέον στη Νέα Υόρκη. Πρώτος πρόεδρος ο Νίκος Ψαρρός και ακολούθησαν: ο Γεώργιος Πάππους, ο Γιάννης Γ. Νύκτας, ο Αντώνιος Ντούλος και πάλι ο Γιάννης Νύκτας πού είναι και ο σημερινός πρόεδρος του συλλόγου μας.
  Στις αρχές του 1974, τότε πού μαύρα άρχισαν να έρχονται τα μηνύματα από το Αιγαίο με αποκορύφωμα την τραγωδία της Κύπρου, όλοι οι Αγιοργούσοι πρωτοστατήσαμε στην ίδρυση της Χιακής Ομοσπονδίας.
Πρώτος πρόεδρος και ιδρυτής της Ομοσπονδίας μας είναι ο χωριανός μας Νίκος Ψαρρός, πρώτος αντιπρόεδρος για πολλά χρόνια υπηρέτησε ο σημερινός μας πρόεδρος Γιάννης Νύκτας καθώς και ταμίας ο Σπύρος Τσακέτας, πολλοί δε άλλοι σε άλλα πόστα υπηρετούν την κραταιά μας Χιακή Ομοσπονδία μέχρι σήμερα. Όταν αγοράστηκε το σημερινό πολιτιστικό κέντρο (Χιώτικο Σπίτι) ο Σύλλογός μας κατέθεσε το ποσό των 5.000 δολαρίων.
  Φέτος που η Χιακή Ομοσπονδία γιορτάζει τα 10 χρόνια της ο δυναμικός σύλλογος των Αγιοργουσίων Αμερικής εκφράζει τις πιο θερμές ευχές του και υπόσχεται πως θα συνεχίσει και στα επόμενα χρόνια να την υπηρετεί με το ίδιο ζήλο για το καλό της Χίου και της γλυκιάς πατρίδας μας γενικά.
  Εκτός από την προσφορά των 35.000 δολαρίων για την ανέγερση του δημοτικού σχολείου του χωριού μας, ο Σύλλογος παλαιότερα πρόσφερε 2.000 δολ. για το ηρώο πεσόντων και 1.000 δολ. για την τοποθέτηση σωλήνων ύδρευσης στο χωριό μας.
  Από το 1967 μέχρι σήμερα το σωματείο μας έχει προσφέρει χρηματικά ποσά που ξεπερνούν τις 72.000 δολάρια για έργα πού αφορούν το χωριό μας κυρίως αλλά και την Ελλάδα και την Κύπρο.
  Επίσης από το 1977 ο σύλλογος μας εκδίδει κατά χρονικά διαστήματα το περιοδικό "ΣΥΚΟΥΣΗΣ" το οποίο στέλνει δωρεά σ' όλα τα μέλη του και όπου της γης υπάρχει Αγιοργούσης.
  Ακόμα από τα μέλη του Συλλόγου μας δύο νέοι ακολούθησαν την ιεροσύνη και υπηρετούν άξια την Ομογένεια. Ο πατήρ Νικόλαος Ι. Πιλαβάς στην κοινότητα του Προφήτη Ηλία στο Γιόγκερς της Νέας Υόρκης και ο πατήρ Κων/νος Ε. Κωσταρής στην κοινότητα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Port Jefferson L. I. Νέας Υόρκης.
  Τo σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας είναι: Γιάννης Γ. Νύκτας πρόεδρος, Αλέξανδρος Χ. Μυλωνάς αντιπρόεδρος, Λάμπρος Κ. Φλουράς γραμματέας, Παναγιώτης Δ. Φουστάνας ταμίας, Αγγελος Ι. Μπουγιαμάς, Κων/νος θ. Μπαρλής, Νικόλαος Κ. Κολλής, Γιάννης Ι. Βυζανιάρης και Σταμάτιος Κ. Παντελιός σύμβουλοι.
Νέα Υόρκη - Απρίλης 1984
ΑΡΓΥΡΗΣ Ε. ΜΟΝΗΣ
Πηγή: Περιοδικό "Chios" Μάϊος 1984

Chian Federation

ΧΙΟΣ (Νησί) ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ
Τηλέφωνο: +1 718 2042550
Φαξ: +1 718 2786199

  The birth of the Chian Federation was an event whose time came in 1974. A federation of the Chian Societies in the Greater New York Metropolitan area probably should have been organized sooner. Nevertheless, sooner or later, it is present fact that such a Federation now exists consisting of 25 Chian societies representing approximately 20,000 Chiotes who live and work in the New York area. Nationwide, approximately 50,000 Chiotes are residents and citizens of the United States. There are more Chiotes in the United States than on the island of Chios.
  In examining the birth of this Federation, an overriding question to many of us is why in 1974 and not before? What was that certain combination of ingredients that proved to be the catalyst behind the Chiotes in New York to unite, who prior to 1974 were content to remain independent entities focusing strictly on a narrow spectrum of social activity whose common denominator was that they individually represented a group of people with origins from a small geographic area on the island of Chios. On the surface at least, it is obvious that the international events of our time, with respect to Cyprus and the Aegean Sea, have proved to be an awakening. It became apparent that we must raise our concerns in unison; we must address and act on issues relevant to all of us; and we must do this through a coordination of efforts.
  The outright tragedy of the Cypriots, with whom we share a kinship and the ever present menace to the homeland of our parents, shocked us all. All of us felt a sense of anxiety and frustration that the goodwill that has always existed between U.S. and Greece was now being jeopardized. We, as Americans of Greek ancestry, have always cherished the particular warm relations between this great nation, our adopted country, the United States, and Greece, representing our ancestral and cultural background.
  The turmoil of these current international developments may have been the catalyst in the birth of the Chian Federation but the efforts of the Federation also signify an awareness of the Greek-Americans of their responsibilities to exercise their rights as American citizens. The Chians along with other Greek Americans must participate in the prominent issues of this country and responsibly exercise their right to petition the government and their duly elected public officials. This we have done and should continue to do. As such, the Greek-American has fully evolved to understand and participate in the political process of American government and hence has truly become an integral part of that beautiful and colorful mosaic characterizing the American people and the American way of life.
  The series of events which led to the actual formation of the Federation itself began in the summer of 1974. While the Turkish army was pillaging Cyprus and the Turkish government was threatening the Aegean Islands, the Chiotes of the various Chian societies met to coordinate their activities in petitioning the U.S. government and our elected officials to condemn and speak out on this infamous Turkish action; a tragedy which, to this day, remains unresolved.
  To coordinate these efforts an Ad Hoc Committee was formed. Under the auspices of this committee, during the summer of 1974, the Chians of New York collected funds for the Cypriot refugees, participated in three excursions to Washington, D.C. (in chartered buses and countless private vehicles) to petition the U.S. government for an evenhanded and fair policy on Cyprus and the Aegean; informed the citizenry of the facts of the Cypriot and Aegean issues; and urged and organized the transmittal of thousands of letters and telegrams to our elected officials expressing our strong opinions on these issues. We were all gratified that our efforts were fruitful in at least limiting the U.S. arms shipments to Turkey and in getting the message across that, if Turkey meant to continue her aggression, the support of the U.S. Congress in such adventures would unquestionably be denied and that the rule of law must prevail.
  Although the damage had been done, we felt a sense of bittersweet success in that the U.S. Congress shared our view in several respects. First, by recognizing that Turkey's actions were illegal in that U.S. arms were used in the invasion of Cyprus; second, by reexamining U.S. policy towards Greece, Cyprus and Turkey in terms of past alliances and human values; and third, by examining and questioning the relative importance of Turkey to our national security, at least in the face of an uncompromising position on the part of Turkey which verged on the brink of blackmail.
  Initially, however, to each participant in the drive to petition, urge, and inform the elected officials and the administration, came the recognition and realization of the glory that is the system of government in the United States. A people with a just cause properly voicing their concern was able to make the government listen to its pleas. This event transformed the Greek-American from a rather apolitical individual, to an active participant in the politics and issues of the United States, since it is as American citizens that such participation was undertaken.
  It was in the fall of 1974 that the Chian societies realized that the success which the Committee experienced was the result of the joint, coordinated effort of all Chiotes acting in unison. Since the Chian-Americans faced other issues where a joint effort was required, the Chian societies met to formalize their unity through a formal organization. They drafted a constitution under which the "Federation of Chian Societies of New York" would operate. This constitution was submitted to the membership of each society for individual approval, which was quickly given, and the Federation became a reality in October 1974, a date which will stand as another milestone in the history of the American Chian.