Πληροφορίες τοπωνυμίου

Σταφίδα

ΜΕΣΣΗΝΙΑ (Νομός) ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

• http://www.na-messinia.gr/docs-gr/o1c.htm (1 φωτ.)

ΑΣΩΠΟΣ (Δήμος) ΛΑΚΩΝΙΑ

Ιστοσελίδα Δήμου Ασωπού
• http://www.asopos.gr/proionta1.htm

Τοπικά προϊόντα

ΒΟΙΑ (Δήμος) ΛΑΚΩΝΙΑ
  Τα Βάτικα ήταν από παλιά γνωστά για το περίφημο για την πρωιμότητα και τη γεύση του βατικιώτικο κρεμμύδι.
  Εξαιρετικά είναι και το λάδι, οι ελιές, το μέλι, το κρασί, τα σκόρδα και τα κηπευτικά της περιοχής.
  Αφθονα τέλος, και ιδιαίτερα νόστιμα, είναι τα θαλασσινά (ψάρια, αστακοί, χταπόδια) που ψαρεύονται από το μεγάλο αλιευτικό τους στόλο.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Μάρτιο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Βοιών (2001).

Τα μάρμαρα των Δολιανών

ΔΟΛΙΑΝΑ (Κωμόπολη) ΑΣΤΡΟΣ
Ηταν φημισμένα στην αρχαία εποχή και από αυτά είχαν φτιαχτεί πολλά από τα αξιόλογα έργα τέχνης της Αρκαδίας και ιδιαίτερα της περιοχής της Τεγέας.

Ελιές και λάδι

ΜΕΣΣΗΝΙΑ (Νομός) ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
  Η ελιά, δένδρο πολυετές και αειθαλές, είναι γνωστή από την αρχαιότητα, τις αναφορές της Αγίας Γραφής, τη μυθολογία και τους ιστορικούς χρόνους, όπου θεωρήθηκε σύμβολο της ειρήνης και της ευφορίας.
  Η ελαιοκαλλιέργεια στη Μεσσηνία αναφέρεται από τους ομηρικούς χρόνους, όπου στην περιοχή των Ανακτόρων του Νέστορα έχουν βρεθεί πιθάρια αποθήκευσης του ελαιολάδου, καθώς και πινακίδες γραμμικής γραφής τύπου Β΄ του 15ου π.Χ αι. με τη λέξη ΕΛΑVON (ΕΛΑΙΟΝ).
  Στη Μεσσηνιακή γη γεννήθηκαν, διαδόθηκαν και καλλιεργούνται η βρώσιμη «Eλιά Καλαμών», γνωστή για τον εκπύρηνο και τραγανό καρπό της, καθώς και η ελαιοποιήσιμη «Κορωνέϊκη», όπου, λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας και του εφοδιασμού του εδάφους σε θρεπτικά συστατικά, τα παραγόμενα προϊόντα είναι πλούσια σε αρωματικά συστατικά, με ευεργεσίες στο κυκλοφοριακό σύστημα του ανθρώπου και τη λειτουργία της καρδιάς.
  Τα 13.000.000 ελαιόδενδρα καλλιεργούνται σε παραδοσιακούς οικογενειακούς ελαιώνες στους κάμπους και στις πλαγιές των λόφων από μικροπαραγωγούς, στοιχείο θετικό, αφού οι ίδιοι ελέγχουν τη διαδικασία ωρίμανσης και συγκομιδής του ελαιοκάρπου και παράγουν 60.000 τόνους ελαιόλαδου άριστης ποιότητας με οξύτητα από 0,3% έως 0,6%, ενώ η σταθερά Κ270 κυμαίνεται από 0,09 εως 0,13 και η Κ232 από 1,3 εως 1,5.
  Οι συνθήκες καλλιέργειας, ο τρόπος παραγωγής, συγκομιδής και η επεξεργασία του ελαιοκάρπου από τα 300 ελαιοτριβεία της Μεσσηνίας που λειτουργούν σε χαμηλές θερμοκρασίες με σύγχρονο ανοξείδωτο μηχανολογικό εξοπλισμό και χρησιμοποιούν φυσικές μεθόδους όπως η πίεση και η φυγοκεντριση, καθιστούν το ελαιόλαδο ένα φυσικό φρουτοχυμό με αναλλοίωτα τα θρεπτικά συστατικά του, πλούσιο άρωμα και λεπτή πικάντικη γεύση.
  Το μεσσηνικαό ελαιόλαδο, επειδή η ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του οφείλονται αποκλειστικά σε φυσικούς και ανθρώπινους παράγοντες, εχει αναγνωριστεί ως ελαιόλαδο προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης.
  Η επεξεργασία, η τυποποίηση καθώς και η εμπορία του ελαιόλαδου γίνονται από μεταποιητικές επιχειρήσεις, που εδρεύουν στη Μεσσηνία.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας

• http://www.na-messinia.gr/docs-gr/o1a.htm (2 φωτ.)

• http://www.na-messinia.gr/docs-gr/o1d.htm (1 φωτ.)

ΣΑΪΔΟΝΑ (Χωριό) ΛΕΥΚΤΡΑ
Στη Σαϊδόνα όπως και στην ευρύτερη περιοχή το μοναδικό προϊόν που παράγεται είναι το ελαιόλαδο. Το λάδι της Σαϊδόνας έχει βραβευθεί στην έκθεση του Μιλάνου το 1936. Σήμερα στην περιοχή γίνετε βιολογική καλλιέργεια ελιάς και το ελαιόλαδο που παράγεται είναι άριστης ποιότητας και αποτελεί την κύρια πηγή εσόδων για τους μόνιμους κατοίκους. Η επεξεργασία γίνεται στο χωριό με την καθοδήγηση των καλλιεργητών από την φίρμα του Αυστριακού επιχειρηματία ΒLAUEL, που εδρεύει στο Δημοτικό Διαμέρισμα του Πύργου.

Το κείμενο παρατίθεται το Οκτώβριο 2001 από ιστοσελίδα του Δήμου Λεύκτρου

Τα γερακίτικα κιλίμια

ΓΕΡΑΚΙ (Κωμόπολη) ΛΑΚΩΝΙΑ
  Πάνε πολλά χρόνια από τότε, που οι γυναίκες στο Γεράκι ασχολούνται με γνώση, μεράκι και ξεχωριστή ικανότητα με την υφαντική τέχνη. Η οικιακή υφαντουργία έδωσε τέτοια δείγματα, ώστε τα γερακίτικα κιλίμια να αποκτήσουν εξαιρετική φήμη. Αναφέρονται μάλιστα σε προικοσύμφωνα διαφόρων περιοχών της Πελοποννήσου από τον 18ο αιώνα. η ποιότητα και τα παραδοσιακά σχέδια έφεραν στους "γερακίτικους τάπητες" βραβεία στη διεθνή έκθεση της Βιέννης το 1873 και στην εθνική γενική έκθεση των Αθηνών το 1888. Η τέχνη, όμως, δεν ξεχνιέται, όταν παραδίδεται από γενιά σε γενιά. Το αποδεικνύουν και οι αγρότισσες στο Γεράκι, που έχουν ιδρύσει την "Εργάνη", αγροτικό συνεταιρισμό οικοτεχνίας χειροτεχνίας, και διατηρούν την παράδοση υφαίνοντας σε όρθιο αργαλειό. Τα υφαντά τους παρουσιάζονται και διατίθενται στο μόνιμο εκθετήριο-πρατήριο του συνεταιρισμού τους στην πλατεία του οικισμού.
(κείμενο: Σωτήρης Μπακανάκης)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Μάρτιο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Λακωνίας.

ΜΕΣΣΗΝΙΑ (Νομός) ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

• http://www.na-messinia.gr/docs-gr/o1b.htm (1 φωτ.)