Σήμερα, ο Αμπελώνας γνωρίζει ραγδαία εξέλιξη, όντας μια πόλη σύγχρονη
και λειτουργική, με ευρύχωρους δρόμους και πλατείες, αξιόλογη εμπορική κίνηση
και χώρους αναψυχής. Κεντρική εορταστική εκδήλωση αποτελεί η δεκαήμερη Γιορτή
του Κρασιού, που γίνεται κάθε χρόνο στο τέλος Αυγούστου, στο υπέροχα διαμορφωμένο
Αισθητικό Αλσος του Αγ. Γεωργίου, στο κέντρο της πόλης, συνεχίζοντας μια παράδοση
40 και πλέον χρόνων. Κατά τη διάρκεια της γιορτής εμφανίζονται ποικίλα μουσικοχορευτικά
σχήματα, ενώ η εκδήλωση πλαισιώνεται από εκθέσεις φωτογραφίας, γλυπτικής, ζωγραφικής,
αγιογραφίας, υαλογραφίας και βιβλίου.
Ωστόσο, ο Αμπελώνας, παρά τη ραγδαία εξέλιξη που γνωρίζει τα τελευταία
χρόνια, δεν έχει χάσει τον ειδυλλιακό του χαρακτήρα. Επιβεβαίωση των παραπάνω
αποτελούν τα δεκάδες νεοκλασικά σπίτια που σώζονται. Ανάμεσα σ' αυτά, η "Κούλια"
(σπίτι), ένα τριώροφο παλιό κτίσμα, στον κεντρικό δρόμο του
Βρυότοπου,
που έρχεται από τον Αμπελώνα. 'Ηταν ιδιοκτησία ενός Τούρκου Αγά και είχε διπλό
χαρακτήρα: άμυνας και κατοικίας. Αποτελεί τυπικό δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής,
με πολεμίστρες, οχυρή πόρτα, καταχύστρα και γυναικωνίτη.
Ο Πέτρινος Μύλος βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης
του Αμπελώνα και μαζί με τα κτίρια που τον αποτελούν καλύπτει μια έκταση 2.500
τ.μ. και έχει κριθεί διατηρητέος. Η ποικιλία των όγκων, που δημιουργούν οι ενδιαφέρουσες
αρχιτεκτονικά συμμετρίες, σε συνδυασμό με την ύπαρξη αξιόλογου μηχανολογικού εξοπλισμού,
όπως οι κυλινδρόμυλοι, το ξύλινο κόσκινο, τα αναβατόρια, οι μηχανές άντλησης,
συνηγορούν στην επαναχρήση του, τόσο για πολιτιστικούς όσο και εκπαιδευτικούς
λόγους.
Το Πέτρινο Δημοτικό Σχολείο, που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο, χτίστηκε
το 1912 σε έκταση χώρου 7.110 τ.μ. Χτίστηκε χωρίς σχέδιο από τους Αλέξανδρο Χαραχλέ,
Γεώργιο Κουβάτη και Στέφανο Παπανώτα, περίφημους χτίστες της εποχής.