Εμφανίζονται 11 τίτλοι με αναζήτηση: Οι κάτοικοι του τόπου στην ευρύτερη περιοχή: "ΗΠΕΙΡΟΣ Περιφέρεια ΕΛΛΑΔΑ" .
ΑΩΟΣ (Ποταμός) ΗΠΕΙΡΟΣ
Paravaei (Parauaioi, Thuc. ii. 80; Rhianus, ap. Steph. B. s. v.),
an Epirot tribe, whose territories, conterminous with those of the Orestae, were
situated on the banks of the Aous ( Viosa), from which they took their name. In
the third year of the Peloponnesian War, a body of them, under their chief Oroedus,
joined Cnemus (Thuc. l. c.), the Lacedaemonian commander. Arrian (Anab. i. 7),
describing the route of Alexander from Elimiotis (Grevena and Tjersemba) to Pelinnaeum
in Thessaly, which stood a little to the E. of Trikkala, remarks that Alexander
passed by the highlands of Paravaea, - Lazari and Smolika, with the adjacent mountains.
The seat of this tribe must be confined to the valleys of the main
or E. branch of the Aous, and the mountains in which that river originates, extending
from the Aoi Stena or Klisura, as far S. as the borders of Tymphaea and the Molossi,
and including the central and fertile district of Konitza, with the N. part of
Zagori. (Leake, Northern Greece, vol. iv. pp. 115 - 120, 195.)
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited August 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΗΠΕΙΡΟΣ (Αρχαία χώρα) ΕΛΛΑΔΑ
Now as for the Epeirotes, there are fourteen tribes of them, according to Theopompus, but of these the Chaones and the Molossi are the most famous, because of the fact that they once ruled over the whole of the Epeirote country the Chaones earlier and later the Molossi; and the Molossi grew to still greater power, partly because of the kinship of their kings, who belonged to the family of the Aeacidae, and partly because of the fact that the oracle at Dodona was in their country, an oracle both ancient and renowned. (Perseus Project - Strabo, Geography 7.7.5)
ΚΟΝΙΤΣΑ (Επαρχία) ΙΩΑΝΝΙΝΑ
Paravaei (Parauaioi, Thuc. ii. 80; Rhianus, ap. Steph. B. s. v.),
an Epirot tribe, whose territories, conterminous with those of the Orestae, were
situated on the banks of the Aous ( Viosa), from which they took their name. In
the third year of the Peloponnesian War, a body of them, under their chief Oroedus,
joined Cnemus (Thuc. l. c.), the Lacedaemonian commander. Arrian (Anab. i. 7),
describing the route of Alexander from Elimiotis (Grevena and Tjersemba) to Pelinnaeum
in Thessaly, which stood a little to the E. of Trikkala, remarks that Alexander
passed by the highlands of Paravaea,-Lazari and Smolika, with the adjacent mountains.
The seat of this tribe must be confined to the valleys of the main
or E. branch of the Aous, and the mountains in which that river originates, extending
from the Aoi Stena or Klisura, as far S. as the borders of Tymphaea and the Molossi,
and including the central and fertile district of Konitza, with the N. part of
Zagori. (Leake, Northern Greece, vol. iv. pp. 115-120, 195.)
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited September 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΜΟΛΟΣΣΙΑ (Αρχαία περιοχή) ΙΩΑΝΝΙΝΑ
The Talares, a Molossian tribe, a branch of those who lived in the neighborhood of Mount Tomarus, lived on Mount Pindus itself, as did also the Aethices, amongst whom, the poet says, the Centaurs were driven by Peirithous; but history now tells us that they are extinct. (Perseus Project - Strabo, Geography 9.5.12)
ΖΑΛΟΓΓΟ (Δήμος) ΠΡΕΒΕΖΑ
Δεν υπάρχουν ειδικές αναφορές σε χορούς που να αφορούν μόνο την περιοχή.
Γενικά στην περιοχή χορεύονται τα τραγούδια όπως σε όλη την Ήπειρο με μόνη εξαίρεση
το Φυσσούνι που κάποιο αναφέρουν ότι χορεύεται στην περιοχή της Πρέβεζας.
Φυσσούνι
Χορεύεται κυρίως από γυναίκες με λαβή των χεριών από τους ώμους, το
όνομα του το πήρε από κάποιον αέρα που φυσάει στην περιοχή. Γι αυτό και ο ρυθμός
του χορού είναι γρήγορος. Οι Έλληνες που έζησαν πάνω από 2500 χρόνια στον Πόντο,
διατήρησαν όλες τις παραδόσεις τους. Όταν διωγμένοι εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα
οι χοροί και τα τραγούδια και γενικά όλες οι παραδοσιακές εκδηλώσεις ήταν ο μοναδικός
θησαυρός που έφεραν μαζί τους. Τους χορούς αυτούς χορεύουν και σήμερα σε διάφορα
μέρη της Ελλάδας με τα ίδια βήματα, και την ίδια έκφραση όπως ακριβώς τους χόρευαν
στον Πόντο. Τα βήματα του χορού, οι κινήσεις του σώματος και η έκφραση παρουσιάζουν
κάτι το ιδιαίτερο. Κύριο χαρακτηριστικό των Ποντιακών χορών είναι η τρεμουλιαστή
κίνηση ολόκληρου του σώματος και η μικρή διάσταση των ποδιών.
Αναφέρουμε μερικούς:
Τικ (Μονό). Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες
στην περιοχή Ματσούκας, δυτικά της Ν Τραπεζούντας, με λαβή των χεριών απ΄ τις
παλάμες και λυγισμένους τους αγκώνες. Χαρακτηριστικό του χορού αυτού είναι το
σπάσιμο των γονάτων απ' όπου πήρε και τ' όνομα του Τικ στο γόνατο (Τικ σο γόνατον).
Ομάλ (Κερασούντας).
Χορεύονταν από άνδρες και γυναίκες της περιοχής Κερασούντας με λαβή των χεριών
απ' τις παλάμες και λυγισμένους αγκώνες. Ο χορός αποτελείται από τα 12 βήματα
του Καλαματιανού, που χορεύονται όλα προς την φορά του κύκλου. Τραγούδι χρησιμοποιούν
συνήθως το "Λάχανα πουλιμ' λάχανα"
Πιπιλοματένα ή Πατούλα. Η καταγωγή του χορού αυτού είναι από
την περιοχή της Τραπεζούντας
.Χορεύεται με λαβή των χεριών από τους ώμους. Τ' όνομα του το πήρε από τα λόγια
που λέει το τραγούδι.
Τρίγωνα. Ο χορός αυτός κατάγεται από την περιοχή της Τραπεζούντας
και χορεύεται με λαβή των χεριών από τις παλάμες. Ο χορός συμβολίζει το κόψιμο
των ξύλων και πηγαίνει πάντοτε προς τα αριστερά.
Κότσαρι Χορεύονταν από άνδρες και γυναίκες στην περιοχή Καρς,
που βρίσκεται στον Καύκασο της Ρωσίας, με λαβή των χεριών από τους ώμους. Ο χορός
αποτελείται από 8 μικρά βήματα γρήγορα και πηδηχτά.
Σαρικούζ (Ξανθόν Κορίτσ). Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες με
λαβή των χεριών από τις παλάμες. Είναι χορός του θερισμού και το ξανθό κορίτσι
εννοεί το σιτάρι.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Ζαλόγγου
ΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΟΙ (Κωμόπολη) ΑΡΤΑ
Το Διπλοκάγκελο είναι ένα είδος χορού με ιδιόμορφο χαρακτήρα. Χορεύεται
και τραγουδιέται ταυτόχρονα από άντρες κι γυναίκες, χωρίς να συνοδεύεται από κανένα
μουσικό όργανο. Όταν ο ήλιος πάει να βασιλέψει, αρχίζει το Διπλοκάγκελο. Ο πιο
επιβλητικός και περήφανος λεβεντόγερος του χωριού, κρατημένος αγκώνα με αγκώνα
σε γραμμή χορού με άλλους πολλούς παρόμοιους, στέκεται και παίρνει τη θέση του
στην κορυφή του χορού. Ακολουθούν οι νιότεροι και κατά τον ίδιο τρόπο πιάνονται
και οι γυναίκες.
Έτσι, όπου έρχονταν οι χορεύοντες, φάτσα με φάτσα κι έβλεπαν οι νέοι
τις νέες και άγγιζαν και οι εχθροί της πλάτες τους και ακόμα ζύγωναν ξένοι και
ντόπιοι και κάτι έλεγαν ανάμεσά τους.
Ο τρόπος του τραγουδιού, ο ρυθμός του χορού, στην αρχή αργά και ύστερα
ταχύτερα, οι στροφές που διπλώνεται και ξεδιπλώνεται, ώστε κάθε άντρας να είναι
αντιμέτωπος με μια γυναίκα, η τήρηση της ιεραρχίας στο στήσιμο του χορού, η ομοιομορφία
και η ομορφιά των παραδοσιακών φορεσιών, η απόλυτη ησυχία, ο σεβασμός και η συναίσθηση
της μεγάλης γιορτής προκαλούν δέος, συγκίνηση και σεβασμό.
Όπως χορεύονταν το Διπλοκάγκελο τα παλιά χρόνια έτσι χορεύεται και
σήμερα. Οι σημερινοί μελισσουργιώτες με την αθρόα προσέλευση που έχουν κάθε χρόνο
στις 15 Αυγούστου στους Μελισσουργούς, δείχνουν όχι μόνο ότι ξέρουν να τιμούν
την παρακαταθήκη των προγόνων τους, αλλά ότι κρατούν ακόμα άσβεστη τη φλόγα των
παραδόσεων και των ηθών που χαρακτηρίζουν τους μελισσουργιώτες, σε πείσμα κάθε
ξενικής προέλευσης συνηθειών και ηθών, που εισβάλλουν καθημερινά στη χώρα μας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Κοινότητας Μελισσουργών
ΝΙΚΟΠΟΛΙΣ (Αρχαιολογικός χώρος) ΗΠΕΙΡΟΣ
Οι κάτοικοι της Αμβρακίας και του Ανακτορίου αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πόλεις τους για να εποικίσουν τη Νικόπολη, πόλη που ίδρυσε ο Αύγουστος μετά τη νίκη του στο Ακτιο το 31 π.Χ. (Παυσ. 5,23,3).
ΗΠΕΙΡΟΣ (Αρχαία χώρα) ΕΛΛΑΔΑ
Με αρχηγό τον Πύρρο είχαν κάνει εκστρατεία κατά των Λακεδαιμονίων (Παυσ. 7,8,5).
ΜΟΛΟΣΣΙΑ (Αρχαία περιοχή) ΙΩΑΝΝΙΝΑ
Molossi, (Molossoi). A people of Epirus, inhabiting a narrow
strip of country, called after them Molossia or Molossis, which extended along
the western bank of the Arachthus as far as the Ambracian Gulf. They were the
most powerful people in Epirus, and their kings gradually extended their dominion
over the whole of the country. The first of their kings, who took the title of
King of Epirus, was the Alexander who perished in Italy B.C. 326. Their capital
was Ambracia. The Molossian hounds were celebrated in antiquity.
This text is from: Harry Thurston Peck, Harpers Dictionary of Classical Antiquities. Cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΜΑΡΓΑΡΙΤΙ (Δήμος) ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ
Μετά την επικράτηση των Οθωμανών το 1453 οι κάτοικοι της περιοχής
εξισλαμίστηκαν. Στην περιοχή επικράτησαν «Τουρκοτσάμηδες», πληθυσμός τουρκοαλβανικός
που σιγά σιγά εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη παραλία της Ηπείρου. Το Μαργαρίτι έγινε
κέντρο ολόκληρης της Τσαμουριάς και ορμητήριο στοιχείων που λυμαίνονταν τις ενετικές
κτίσεις και ιδιαίτερα την Πάργα.
Το 1571 μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου
οι Ενετοί στράφηκαν προς την περιοχή και κατέλαβαν το Μαργαρίτι. Μετά από λίγα
χρόνια και αφού αποχώρησαν οι ενετικές στρατιωτικές δυνάμεις, οι Τσάμηδες ξαναγύρισαν
στην περιοχή. Το 1811 παραδίνονται στον Αλή Πασά και μέχρι τις αρχές του 20ου
αιώνα το Μαργαρίτι βρίσκεται κάτω από τουρκική κυριαρχία. Μέχρι τον Β' παγκόσμιο
πόλεμο οι Τουρκοτσάμηδες συνεχίζουν να ζουν με τους Έλληνες. Το 1944 οι Τουρκοτσάμηδες
διώχτηκαν από την περιοχή για την Αλβανία. Το Μαργαρίτι πυρπολήθηκε και η γη σε
ολόκληρη την γύρο περιοχή μένει χωρίς αφέντη, αφού το σύνολο σχεδόν των εκτάσεων
ανήκε στους Τουρκοτσάμηδες. Τα αδέσποτα κτήματα προσέλκυσαν εποικιστές όχι μόνο
από το Nομό Θεσπρωτίας , αλλά και από ορεινά χωριά των Ιωαννίνων,
καθώς επίσης από την Κέρκυρα,
και πολλούς νομάδες (Σαρακατσάνους και λιγότερο Βλάχους) οι οποίοι ξεχείμαζαν
σε αυτή την περιοχή.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Νομαρχίας Θεσπρωτίας
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
