Εμφανίζονται 8 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή: "ΜΑΛΙΑ Κωμόπολη ΗΡΑΚΛΕΙΟ" .
ΜΑΛΙΑ (Κωμόπολη) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Site: Mallia
Type: House
Summary: E of the Palace at Mallia, House Delta alpha is an especially
well preserved building that reveals the typical agglutinative building style
of Minoan architecture.
Date: 1700 B.C. - 1450 B.C.
Period: Middle Bronze Age
Plan:
Entrance from W to a flagged floor vestibule; storage rooms N and S of vestibule.
At E side of the house a double main hall is divided by 4 pier doorways. There
was a single central column and light well in the smaller part of the main hall.
In the N center of house is a bath or lustral basin and a small room with a thin
partition that contained a toilet. The S central area seems to have been used
for work and storage and a stairway at S center of building suggests an upper
story.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Site: Mallia
Type: House
Summary: House E, located ca. 100 m S of the palace at Mallia, is
a large building sometimes referred to as the Little Palace.
Date: 1700 B.C. - 1450 B.C.
Period: Middle Bronze Age
Plan:
The large complex of irregular rooms has a S and a N entrance. From the N entrance
a paved vestibule and corridor leads to a large flagged court and to a smaller
court with a L-shaped colonnade of 4 columns. W of the smaller court are storerooms
and workshops. In the SW is a small sunken court with piers. The S central part
of the house presumably contained the living quarters and a bath or lustral basin
is located just W of the S entrance. Immediately E of the bath is the "Room of
Frescoes." There is no evidence for a 2nd story stairway.
History:
The remains are difficult to interpret because elements of an earlier (MM I) house
were incorporated into the building and there was a later (LM III) reuse of the
building after its partial destruction in LM I.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Site: Mallia
Type: Sanctuary
Summary: An independent bench sanctuary complex W of the palace.
Date: 1800 B.C. - 1700 B.C.
Period: Middle Bronze Age
Plan:
The sanctuary, entered by a angular passageway, has an anteroom and a main cult
room to the E with a fixed rectangular terracotta altar in the center and a bench
in the SE corner. There is also a libation jar and pit near the entrance. At the
NW corner of the anteroom is a doorway to an irregular shaped room which may have
been for storage.
History:
The sanctuary is one of the few structures at the site that predate the MM III
(ca 1700 B.C.) palace.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Site: Mallia
Type: Palace
Summary: The Palace at Mallia, ca. 40 km E of Knossos, is considerably
smaller than at Knossos and less richly decorated than the other Minoan palaces.
Date: 1700 B.C. - 1450 B.C.
Period: Middle Bronze Age
Plan:
The Central Court, with a shallow pit (possible altar) at the exact center and
uncharacteristic porticos along its E and N sides, is enclosed in the SE sector
of the palace. E of the court are magazines and workshops. Immediately W of the
court is a group of rooms of probable religious function. Farther W are additional
magazines and service rooms. N of the Western Magazines is the North Service Court
which probably served as the food preparation area. The upper stories seemed to
contain a royal Residential Quarter at the NW and a Banquet Hall just N of the
Central Court. In general, the palace has an unusually large number of work areas
and storage rooms, including the 2 rows of circular granaries at the SW corner.
This and the scarcity of rich decoration give it an agrarian, villa-like character.
History:
With the exception of a small, LM III A-B (ca. 1350-1300 B.C.) shrine built off-axis
25 m N of the Central Court, the original Neopalatial Period ground plan of the
Palace remained virtually unaltered since ca 1450 B.C.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 5 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Region: Crete
Periods: Middle Bronze Age, Late Bronze Age
Type: Settlement
Summary: Minoan palace with associated town and cemeteries.
Physical Description:
Located on the N coast of Crete ca. 34 km E of Knossos, in
a small fertile plain near the foothills of Mount Dicte. As at Knossos and other
Minoan palaces, the rooms, magazines, and corridors of the palace were arranged
around a rectangular central court. At Mallia, however, there were more utilitarian
work rooms, storage rooms, and grain silos and fewer luxurious private rooms which
gives the Mallia palace more of a country villa or farm estate character. Associated
with the palace are the houses and buildings of a considerable town, paved roadways,
and cemeteries, including the Khrysolakko cemetery which has yielded some of the
finest examples of Middle Minoan gold work and jewelry. Mallia is one of the smaller
(ca. 8000 sq. m) of the known palace sites and its ancient name is unknown, but
it has the best preserved ground plan of all palace sites and extensive well-preserved
remains in the associated town.
Description:
The site of Mallia was 1st settled in the Early Minoan
I period (ca. 3000 B.C.) and the 1st palace construction dates to the beginning
of Middle Minoan I (ca. 1900 B.C.). Although the original structure at Mallia
had all the essential elements of a Minoan Palace, it was less elaborate and complex
that the other known palaces and there was less extensive use of upper stories,
light wells, and staircases. As a result, when the great earthquake struck Crete
near the end of the Middle Minoan II period (at ca. 1700 B.C.), Mallia suffered
less damage than the other palaces and was rebuilt with little alteration. At
Knossos and the other palaces, however, there was extensive rebuilding and renovation.
The excavations at the palace and town of Mallia, therefore, provide much information
about earlier (Old Palatial Period, or pre-earthquake) Middle Minoan architecture.
Mallia, as almost all of the Minoan palaces and sites, suffered a violent destruction
and burning at the end of Late Minoan Ib (ca. 1400 B.C.), and was completely abandoned.
Only one small building was later built over the site and a settlement of the
Geometric period at Mallia avoided the ancient site itself. This later history
has helped to make Mallia one of the best preserved and most informative of all
Minoan sites.
Exploration:
Discovery and preliminary investigations by J. Hatzidhakis.
Excavations: 1922 - present, French School of Archaeology.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 30 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Τηλέφωνο: +30 28970 31597
Η παρουσία του ανθρώπου στα Μάλια
κατά τη Νεολιθική εποχή (6000-3000 π.Χ.) μαρτυρείται μόνο από όστρακα (τμήματα
πήλινων αγγείων). Η κατοίκηση στην περιοχή υπήρξε συνεχής από τα μέσα της 3ης
χιλιετίας ως το τέλος της προϊστορίας. Εντοπίσθηκαν σπίτια προανακτορικού οικισμού
(2500-2000 π.Χ) κάτω από το ανάκτορο και ταφές της ίδιας εποχής κοντά στη θάλασσα.
Γύρω στα 2000-1900 π.Χ. πρωτοκτίζεται το ανάκτορο. Ο ήδη ισχυρός οικισμός, από
τον οποίο σώζονται συνοικίες γύρω από το ανάκτορο, μετατρέπεται σε ανακτορικό
κέντρο-πόλη. Το ανάκτορο καταστρέφεται γύρω στα 1700 π.Χ και ανοικοδομείται γύρω
στα 1650 π.Χ., στην ίδια θέση και με το ίδιο βασικό σχέδιο του παλιού, ενώ λίγες
αλλαγές έγιναν 50 χρόνια αργότερα. Η καταστροφή του νέου ανακτόρου σημειώθηκε
την ίδια εποχή με την καταστροφή των άλλων μινωικών κέντρων, στα 1450 π.Χ. περίπου.
Μικρή περίοδος ανακατάληψης υπήρξε τον 14ο-13ο αιώνα π.Χ. Στην περιοχή "Μάρμαρα"
υπάρχουν εκτεταμένα ερείπια οικισμού ρωμαϊκών χρόνων και βασιλική του 6ου αιώνα.
Ο Άγγλος ναύαρχος Th. Spratt που ταξίδεψε στην Κρήτη στα μέσα
του 19ου αιώνα αναφέρει την εύρεση φύλλων χρυσού στη θέση "Ελληνικό Λιβάδι". Ο
Ιωσήφ Χατζηδάκης ξεκίνησε δοκιμαστικές ανασκαφές το 1915, στο λόφο "΄Αζυμο" αποκαλύπτοντας
το νότιο μισό της δυτικής πτέρυγας του ανακτόρου και τάφους στην παραλία, αλλά
διέκοψε τις εργασίες. Τελικά η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών ανέλαβε και διεξήγαγε
τις ανασκαφές, οι οποίες με διακοπές συνεχίζονται έως και σήμερα στο ανάκτορο,
τις συνοικίες της πόλης και τις νεκροπόλεις της παραλίας. Οι σχετικές με τις ανασκαφές
δημοσιεύσεις και μελέτες υπάρχουν στη σειρά ETUDES CRETOISES από το 1928, ενώ
ολοκληρωμένες δημοσιεύσεις έκαναν οι Η. Van Effenterre και O. Pelon. Τα ευρήματα
των ανασκαφών εκτίθενται στο Μουσείο
Ηρακλείου ενώ μερικά άλλα βρίσκονται στο Μουσείο
Αγίου Νικολάου.
Τα σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα των Μαλίων είναι:
Το μεγαλύτερο μέρος των ορατών σήμερα ερειπίων ανήκει
στο νεοανακτορικό συγκρότημα, ενώ από το πρώτο ανάκτορο σώζεται τμήμα στα ΒΔ του
συγκροτήματος και από την μετανακτορική εποχή ένα μικρό "λοξό" κτίσμα στη βόρεια
αυλή. Η πρόσβαση σήμερα στο ανάκτορο γίνεται από την πλακόστρωτη δυτική αυλή,
την οποία διασχίζουν ελαφρά υπερυψωμένοι διάδρομοι, οι λεγόμενοι "πομπικοί δρόμοι".
Σε κάθε πλευρά του συγκροτήματος ανοίγονταν είσοδοι, κυριότερες όμως ήταν αυτές
της βόρειας και νότιας πτέρυγας.
Το ανάκτορο οργανώνεται γύρω από την κεντρική αυλή, που είχε στοές στη
βόρεια και ανατολική πλευρά της και ένα βωμό στο κέντρο της.
Tο σημαντικότερο και μεγαλύτερο τμήμα του ανακτόρου είναι η διόροφη
δυτική πτέρυγα που περιλάμβανε χώρους ιερούς και επίσημους αλλά και εκτεταμένες
αποθήκες. Σημαντικότεροι χώροι είναι η Loggia αίθουσα υπερυψωμένη, ανοιχτή προς
την αυλή, μεγαλοπρεπής, που μαζί με τα δωμάτια στα δυτικά της σχετίζεται με τελετουργίες,
η "κρύπτη των πεσσών" με τον προθάλαμό της που κι αυτή είχε θρησκευτικό χαρακτήρα, και ανάμεσά
τους το μεγάλο κλιμακοστάσιο που οδηγούσε στον όροφο. Μια ακόμα μεγάλη κλίμακα
που χρησίμευε ίσως και σαν θεατρικός χώρος βρίσκεται στα ΝΔ της κεντρικής αυλής,
δίπλα στον περίφημο κέρνο των Μαλίων.
Στη νότια πτέρυγα, που ήταν κι αυτή διόροφη, περιλαμβάνονται
χώροι κατοικίας ή φιλοξενίας, μικρό ιερό και η μνημειώδης πλακόστρωτη νότια είσοδος
του ανακτόρου που οδηγούσε κατ' ευθείαν στην κεντρική αυλή.
Τη ΝΔ γωνία του ανακτορικού συγκροτήματος καταλαμβάνουν οκτώ κυκλικές
κατασκευές που χρησίμευαν για την αποθήκευση σιτηρών (σιτοβολώνες).
Την ανατολική πτέρυγα καταλαμβάνουν σχεδόν εξ' ολοκλήρου αποθήκες υγρών
με πεζούλια, όπου τοποθετούνται οι πίθοι και σύστημα αυλακιών και συλλεκτήρων.
Πίσω από τη βόρεια στοά της κεντρικής αυλής βρίσκεται η υπόστυλη αίθουσα
και ο προθάλαμός της. Οι χώροι αυτοί στήριζαν στον όροφο αίθουσα ίδιων διαστάσεων
που αναγνωρίσθηκε ως αίθουσα τελετουργικών συμποσίων. Δυτικά των χώρων αυτών,
πλακόστρωτος διάδρομος συνδέει την κεντρική αυλή με τη βόρεια, η οποία περιβάλλεται
από εργαστήρια και αποθήκες, και τη ΒΔ αυλή ή αυλή του πύργου. Δυτικά απ' αυτήν
εκτείνονται οι επίσημοι χώροι που στο κέντρο έχουν την αίθουσα ακροάσεων με τα
τυπικά μινωικά πολύθυρα και, πίσω απ΄αυτήν, την δεξαμενή καθαρμών.
Γύρω από το ανάκτορο εκτείνεται η μινωική πόλη, από
τις σημαντικότερες της Κρήτης.
Βόρεια της δυτικής αυλής βρίσκεται η δυσερμήνευτη "υπόστυλη κρύπτη", που
σχετίσθηκε με τα πρυτανεία των Ελληνικών χρόνων και η αγορά. Συνοικίες και μεμονωμένα
σπίτια της πόλης έχουν ήδη ανασκαφεί, με σημαντικότερη τη συνοικία Ζ, τις οικίες
Ε, Δα και Δβ και τη σημαντικότατη συνοικία Μ, που ανήκει στην εποχή των πρώτων
ανακτόρων, καταλαμβάνει έκταση 3000 τ.μ. περίπου και αποτελεί το σπουδαιότερο
σύνολο της παλαιοανακτορικής εποχής στην Κρήτη. Χώροι τελετουργικοί, επίσημοι,
αποθηκευτικοί, παρασκευαστήρια και διάφορα εργαστήρια αναγνωρίσθηκαν στα ασυνήθιστα
εκτεταμένα κτήρια της συνοικίας αυτής, που φαίνεται πως διατηρούσε λειτουργίες
παράλληλες με αυτές του ανακτόρου.
Κοντά στη βόρεια ακτή, ΒΑ του ανακτόρου, ανασκάφηκε
η Παλαιοανακτορική νεκρόπολη με σημαντικότερο το μεγάλο ταφικό συγκρότημα του
Χρυσόλακκου, στο οποίο βρέθηκε το περίφημο χρυσό κόσμημα των μελισσών.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
