Πληροφορίες τοπωνυμίου

ΒΑΤΣΑ (Παραλία) ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ
  Στο νότιο τμήμα της Χερσονήσου της Παλικής κοντά στο ακρωτήριο Βραχηνάρι βρίσκεται ο μικρός λιμενίσκος των «Βάτσων». Αναφέρεται από τους ιστορικούς ότι ήταν πέρασμα ανεφοδιασμού πλοιαρίων που ταξίδευαν προς τη Σικελία και την Ιταλική Χερσόνησο. Στο κύριο μέρος του λιμενίσκου υπάρχουν ερείπια Ρωμαϊκής και Βυζαντινής περιόδου, όπως ο Ναός του Αγίου Νικολάου χτισμένος κοντά σε ναό του Ποσειδώνα. Στην περιοχή εκεί έχουν βρεθεί ψηφιδωτά με παραστάσεις δελφινιών και τρίαινες που πιστοποιούν τη λατρεία των ντόπιων και περαστικών στον Ποσειδώνα. Σήμερα ο λιμενίσκος, με το ποτάμι (που διατηρεί αρκετό νερό), είναι ορμητήριο των ψαράδων της περιοχής.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Παλικής

• http://www.lixouri.gr/article.asp?path=\articles\3...

ΛΕΠΕΔΑ (Οικισμός) ΛΗΞΟΥΡΙ
Στα νότια το Ληξουριού βρίσκετε η παραλία «Λέπεδα», με την κόκκινη άμμο και ένα σκουρόχρωμο βράχο στη μέση. Μπορείτε να παίξετε βόλεϊ ή να προχωρήσετε με τα πόδια μέχρι τη Μονή - Σπήλαιο της Αγίας Παρασκευής . Στο σπήλαιο ασκήτεψε ο Οσιος Ανθιμος Κουρούκλης . Σήμερα η Μονή - Σπήλαιο έχει εγκαταλειφθεί. Μπορείτε όμως να δείτε την παλιά πύλη και το ερειπωμένο εσωτερικό

Ιστοσελίδα Δήμου Παλικής
• http://www.lixouri.gr/article.asp?path=\articles\2... (1 φωτ.)

Δημοτικό Διαμέρισμα Ληξουρίου

ΛΗΞΟΥΡΙ (Κωμόπολη) ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ
  Στην ανατολική πλευρά της Χερσονήσου Παλικής Κεφαλλονιάς βρίσκεται η «όμορφη Χωροπούλα» του Ανδρέα Λασκαράτου, το Ληξούρι, η μία από τις δύο μεγάλες πόλεις του νησιού.
  Αναφέρεται πρώτη φορά, το 1534, ως LAZURI, σε έγγραφο διαμαρτυρίας προς την Ενετική Γερουσία.
  Γύρω στο 1800, επί γαλλικής κατοχής, το Ληξούρι έγινε έδρα του Υγειονομικού και του Πρωτοδικείου κι αυτό γέννησε πολλές ελπίδες ότι θα γινόταν πρωτεύουσα του νησιού.
  Ήταν προσεισμικά το Ληξούρι μια πόλη με στενά καντούνια, ψηλά καμπαναριά και αρκετές εκκλησίες, και ρούγες γουλόστρατες γεμάτες παράδοση. Στο κέντρο του δέσποζε το Μαρκάτο, κτίριο επιβλητικό, περίστυλο, που έφτιαξαν οι Αγγλοι το 1824.
  Δύο καταστρεπτικοί σεισμοί, ο ένας στις 23 Ιανουαρίου 1867 και ο άλλος στις 12 Αυγούστου 1953, κατάστρεψαν την πόλη. Η σημερινή ξανακτίστηκε στο ίδιο μέρος, αλλά έχει χάσει πολλά από τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά της.
  Μετά το σεισμό του 1953 η πόλη του Ληξουρίου άρχισε ν’ ανασυγκροτείται από τα θεμέλια. Οικοδομήθηκαν αξιόλογα κτήρια, δημοτικά και μη, που καλύπτουν και υπηρετούν τις ανάγκες της. Ευτυχώς η δόμησή της έγινε πάνω στις παλιές γραμμές και μπορούμε να πούμε ότι διατηρήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος η παλιά γραφικότητα. Πλατείες, δενδροφυτεμένοι δρόμοι, η βρύση στη πλατεία, το πηγάδι του Αγίου Λύπιου, τ’ αγάλματα και τα Μνημεία δίνουν μια αισθητική και συγχρόνως μαρτυρούν το αξιόλογο παρελθόν. Σήμερα το Ληξούρι με τον άριστα οργανωμένο Δήμο του, με τον ανοιχτό του ορίζοντα, τη θαλάσσια συγκοινωνία με τη γείτονα πόλη, μα πάνω απ’ όλα με τα έργα, βρίσκετε στις πρώτες γραμμές για να βαδίσει σταθερά τη χιλιετία που έρχεται. Αυτό επιβεβαιώνεται από την υποδομή που έχει ο τόπος σ’ επιστημονικό , πνευματικό και διοικητικό δυναμικό. Μαζί με τα 14 Δημοτικά Διαμερίσματα που ο Νόμος 2539//97 συνένωσε , δημιούργησαν ένα νέο Δήμο ισχυρό και πρωτοπόρο σε αναπτυξιακά έργα, πολιτιστικά δρώμενα και στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
  Σε τούτο το δυτικό μέρος του νησιού, που στέκει μακριά από τους απέναντι ορεινούς όγκους της υπόλοιπης Κεφαλονιάς , το ανάγλυφο του εδάφους παρουσιάζεται σε ύφεση, φτιάχνει λόφους ομαλούς και απλόχωρους κάμπους, ανοίγει ακρογιαλιές, πρόσχαρες και γραφικά ρυάκια. Όπου και να σταθείς εδώ, ο ορίζοντας μπροστά σου είναι ελεύθερος, το μάτι δεν περιορίζεται, δεν πιάνεται η ψυχή σου. Και ίσως εδώ να είναι ο λόγος που οι κάτοικοί του είναι «ιδιόρρυθμοι» γεμάτοι κέφι και ζωντάνια, με έφεση προς τα γράμματα και τις τέχνες.

Μονή Κηπουραίων

ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΗΠΟΥΡΑΙΩΝ (Μοναστήρι) ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ
Τηλέφωνο: +30 26710 91354
  Σε απόσταση 15 km από το Ληξούρι βρίσκεται η παλαιότατη Μονή των Κηπουραίων. Η ονομασία της οφείλεται στους πολλούς κήπους που διατηρούσαν οι πατέρες για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία προς το ζην. Η Μονή είναι χτισμένη σε ορθόστητο βράχο πάνω στη θάλασσα. Το 1759 κτίζεται η εκκλησία της Μονής από τον Παξινό Αρχιμανδρίτη Χρύσανθο Πετρόπουλο και αφιερώνεται στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Σύντομα αναπτύσσεται ανδρικό κοινόβιο. Το 1915 Γαλλικό καταδρομικό βομβαρδίζει τη Μονή καθώς μέσα στην ομίχλη, βλέποντας τη καπνοδόχο να καπνίζει την περνούν για εχθρικό πλοίο. Οι καταστρεπτικοί σεισμοί του 1953 πλήττουν ακόμα περισσότερο τη Μονή. Το 1964 ανοικοδομείται μόνο το καθολικό, ενώ τα υπόλοιπα κτήρια οικοδομούνται τη δεκαετία του '90, με προσωπική εργασία του μοναδικού μοναχού που εγκαταβιώνει σήμερα στη Μονή.
  Στη Μονή μπορείτε να προσκυνήσετε τη θαυματουργή εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου καθώς και τις κάρες των Οσίων κτητόρων της Μονής Χρύσανθου, Κωνσταντίνου και Ευφροσύνου και άλλα κειμήλια όπως και να θαυμάσετε το ξυλόγλυπτο τέμπλο της Μονής.
  Επίσης το μοναδικό ηλιοβασίλεμα από τον αυλόγυρο της Μονής στα καταγάλανα νερά του Ιονίου. Το μαγευτικό τοπίο που συνδυάζει αρμονικά το απάτητο βουνό με την απάτητη θάλασσα θυμίζει πολύ τα Καρούλια του Αγίου Ορους και σε συνάρτηση με τους πνευματικούς θησαυρούς της αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες.