Πληροφορίες τοπωνυμίου

Αρχοντικό του Γεωργίου Σβάρτς

ΑΜΠΕΛΑΚΙΑ (Χωριό) ΛΑΡΙΣΑ
Τηλέφωνο: +30 24950 93302
   Το αρχοντικό Σβάρτς είναι ένα από τα σπουδαιότερα κοσμικά κτίρια του Ελλαδικού χώρου. Αποτελείται από τρεις ορόφους, όπου υπάρχει η αίθουσα υποδοχής, τα υπνοδωμάτια και άλλοι βοηθητικοί χώροι. Χρονολογείται στα 1787 και παρουσιάζει πλούσια διακόσμηση (ζωγραφική και ξυλόγλυπτη).
   Tο Αρχοντικό άρχισε να κτίζεται το 1778 ως κατοικία του Προέδρου του Συνεταιρισμού των Αμπελακίων Γεωργίου Μαύρου Σβαρτς. Υπήρξε επίσης και η έδρα του Συνεταιρισμού αυτού, καθ' όλη τη διάρκεια της σαραντάχρονης και πλέον λειτουργίας του (1778-1820). Το 1965 αγοράστηκε από το Ελληνικό Κράτος και από τότε λειτουργεί ως επισκέψιμο μνημείο.
   Χαρακτηριστικό δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα, το αρχοντικό έχει κάτοψη σε σχήμα Γ και αποτελείται από ισόγειο και δύο ορόφους, από τους οποίους ο ανώτερος φέρει προεξοχές (σαχνισιά). Στο εσωτερικό το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι οι τοιχογραφίες, που καλύπτουν όλους τους χώρους πάνω από ξύλινες επενδύσεις.
   Ο τοιχογραφικός διάκοσμος, έργο ζωγράφου γνωστού μόνο με τα αρχικά Λ.Λ., ολοκληρώθηκε το 1978. Αποτελείται από μικρές και μεγάλες συνθέσεις, με γεωμετρικό και φυτικό διάκοσμο καθώς και τοπία, που ξεχωρίζουν τόσο για τον πλούτο των θεμάτων τους όσο και για τη δεξιοτεχνία και την ποιότητα της εκτέλεσής τους.
   Το αρχοντικό Σβάρτς, δέχτηκε σχεδόν πλήρη αναστήλωση στις εξωτερικές πλευρές.
   Σήμερα λειτουργεί ως μουσειακός χώρος.

Βυζαντινό Μουσείο

ΛΙΒΑΔΙ (Κωμόπολη) ΕΛΑΣΣΩΝΑ
Η αίθουσα του μουσείου κτίστηκε το 1977 με δαπάνη του συλλόγου Λιβαδιωτών και την ίδια χρονιά με φροντίδα του μητροπολίτη Ελασσόνας κ. κ. Σεβαστιανού, ιδρύθηκε το μουσείο. Οι πόρτες και τα παράθυρα έγιναν με δαπάνη Ξενοφώντα- Ελισάβετ Κωτίκα και οι προσθήκες με δαπάνη των αδελφών Νίτση στην μνήμη των γονέων τους.Τα εκθέματα που υπάρχουν στο εσωτερικό του μουσείου αποτελούνται από εικόνες, τμήματα τέμπλων, ιερά βιβλία και ιερά σκεύη.

Ιστοσελίδα Δήμου Λιβαδίων
• http://www.livadi.gr/mouseia.htm

Λαογραφικό Μουσείο

  Ένας από τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 υπήρξε ο Λιβαδιώτης Γεωργάκης Ολύμπιος. Το σπίτι όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε σώζεται μέχρι σήμερα και λειτουργεί σαν Λαογραφικό Μουσείο. Βρίσκεται στην πλατεία του χωριού. Είναι παραδοσιακό και πέτρινο.
  Το ισόγειο αποτελεί τον κύριο χώρο του Μουσείου και ο επάνω όροφος παρουσιάζει λαογραφικό ενδιαφέρον αφού αναπαριστά ένα από τα δωμάτια του Λιβαδιώτικου σπιτιού, το καθιστικό μαζί με σχετική διακόσμηση. Στο ισόγειο του Μουσείου υπάρχουν διάφορα είδη όπλων, σύμβολα υπεράσπισης της τιμής και της πατρίδας. Υπάρχουν επίσης αντικείμενα οικιακής χρήσης, μαγειρικά σκεύη, εργαλεία για την μετατροπή του μαλλιού σε νήμα και αγροτικά εργαλεία.
  Ανεβαίνοντας τα σκαλιά πηγαίνουμε στον επάνω όροφος. Ο επάνω όροφος αποτελείται από ένα χολ και ένα δωμάτιο με τζάκι και κόχες (χαμηλά κρεβάτια). Αυτό ήταν το καθιστικό. Ακριβώς πάνω από τα κρεβάτια υπάρχουν δυο παράθυρα όπου έχουν δυο υπέροχες κουρτίνες. Στο κέντρο του δωματίου δεσπόζει το τζάκι, σύμβολο ζεστασιάς και ενότητας της οικογένειας αλλά και πολύτιμο για το μαγείρεμα. Οι κόχες είναι καλυμμένες με κιλίμια και τέσσερα μακρόστενα μαξιλάρια. Στην αριστερή κόχη υπάρχουν η κούνια του Γ. Ολύμπιου, ξύλινη και σκαλιστή και πάνω της μια μάλλινη κουβέρτα.
  Απέναντι απ’ το τζάκι υπάρχει μια ξύλινη ντουλάπα η λεγόμενη "μεσάντρα". Κάτω αριστερά στην ντουλάπα υπάρχει ένας ξύλινος σοφράς (χαμηλό τραπέζι) όπου έκαναν παλιά τις πίτες.
  Υπάρχουν εκεί επίσης τοπικές ενδυμασίες, μάλλινες ενδυμασίες σε χρώμα εκρού που χρησιμοποιούντάν παλιά σαν γυναικεία εσώρουχα, δυο ανδρικά ενδύματα "γιλέκα" και μια ζακέτα "λούτρο". Το ένα γιλέκο είναι μάλλινο σε μαύρο χρώμα με λευκά κουμπιά και το άλλο μπλε σκούρο με κέντημα στα πέτα, στο πίσω μέρος και στις τσέπες. Υπάρχει και μια στολή ενός μακεδονομάχου. Υπάρχουν και ασπρόμαυρες φωτογραφίες "Λιβαδιώτες με τοπικές ενδυμασίες", "κοπέλες με τοπικές γυναικείες ενδυμασίες", "τοπικοί φουστανελοφόροι" και άλλες διάφορες. Στο χολ υπάρχουν διάφορα κάδρα με φωτογραφίες και κεντήματα, ένα ξύλινο ράφι στον τοίχο με διάφορα οικιακά σκεύη. Υπάρχει και ένα τραπεζάκι με πολλά αντικείμενα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Λιβαδίου

• http://www.livadi.gr/mouseia.htm (2 φωτ.)

Το Χάνι του Χατζηγώγου

ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟ (Χωριό) ΕΛΑΣΣΩΝΑ
Βρίσκεται μεταξύ της οροσειράς των Καμβουνίων και του Τιταρίου όρους και λειτουργεί ως μουσείο της Μάχης του Σαρανταπόρου.

Αβερώφειος Γεωργική Σχολή

ΛΑΡΙΣΑ (Πόλη) ΘΕΣΣΑΛΙΑ
  Στην έξοδο της πόλης, προς Τρίκαλα. Χτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα και λειτούργησε ως Μέση Γεωπονική Σχολή, μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Αύγουστο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Λάρισας.

Δημοτικό Ωδείο

  Ιδρύθηκε το 1927 και στεγάζεται σε ιδιόκτητο σύγχρονο κτίριο, στην πλατεία του Αγ. Βησσαρίωνος. Φιλοσοφία του η καλλιέργεια της μουσικής παιδείας, σε κάθε άτομο, ανεξάρτητα κοινωνικής τάξης και ηλικίας. Καλλιτεχνικά του σχήματα: α) Η συμφωνική Ορχήστρα, υπό τη διεύθυνση του Γ. Τσανακά, με συμμετοχή διευθυντών ορχήστρας και σολίστ από την Ελλάδα και το εξωτερικό β) Η γυναικεία χορωδία, υπό τη διεύθυνση του Γ. Τσανακά με αξιόλογες διακρίσεις σε πανελλαδικούς και διεθνείς διαγωνισμούς γ) Η παιδική χορωδία, υπό τη διεύθυνση του Δ. Καρβούνη, με βραβεύσεις σε πανελλήνιους διαγωνισμούς και συνεργασίες με κορυφαίους καλλιτέχνες (Μ. Θεοδωράκης, Μ. Χατζηδάκης, Σ. Ξαρχάκος κ.α.) δ) Η χορωδία Βυζαντινής Μουσικής ε) η Φιλαρμονική και στ) Η Ορχήστρα Παραδοσιακής Μουσικής.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Αύγουστο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Λάρισας.