Πληροφορίες τοπωνυμίου

Δημοτικό Διαμέρισμα Γρίβας

ΓΡΙΒΑ (Χωριό) ΚΙΛΚΙΣ
Τηλέφωνο: +30 23430 41536
Η Γρίβα, που κατοικείται από το 817, όπως μαρτυρείται από την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στην οποία διασώζονται ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες, απέχει μόλις 5 χιλιόμετρα από τη Γουμένισσα. Παραδοσιακές δεντροκαλλιέργειες, κτηνοτροφία και προϊόντα του δάσους είναι η ασχολία των κατοίκων. Τα παλαιότερα κτίσματα του γραφικού αυτού οικισμού έχουν φρουριακό χαρακτήρα με λιθόκτιστο περιμετρικό τοίχο, που μαρτυρεί το χαρακτήρα αυτής της περιοχής τα παλαιότερα χρόνια.

ΔΟΪΡΑΝΗ (Λίμνη) ΚΙΛΚΙΣ
  Η λίμνη Δοϊράνη βρίσκεται στο Βόρειο Τμήμα του Νομού Κιλκίς και αποτελεί φυσικό σύνορο Ελλάδας και FYROM.
  Τα πεντακάθαρα νερά με τις ιαματικές τους ιδιότητες προσφέρονται για κολύμπι το καλοκαίρι και ψάρεμα όλο το χρόνο, ενώ σ’ αυτήν καθρεφτίζεται η οροσειρά του Μπέλλες.
  Ο επισκέπτης της Δοϊράνης θα νιώσει την απέραντη γαλήνη του τόπου, και θ’ απολαύσει το μαγευτικό δειλινό, με τα νερά της λίμνης να κοκκινίζουν, καθώς ο ήλιος βυθίζεται εντός τους.
  Θα γνωρίσει τη μοναδική παραλιακή διαδρομή από τον οικισμό της Δοϊράνης μέχρι τα Χίλια Δένδρα, το "Μνημείο της Φύσης" με τις αιωνόβιες βελανιδιές. Θ’ ανηφορίσει στις πλαγιές του Μπέλλες, αναζητώντας τον καταρράκτη. Τους αετοφωλιές του και τα χνάρια των αγριογούρουνων.
  Το καλοκαίρι θα κάνει σέρφινγκ και κωπηλασία στη λίμνη, θα παίξει μπήτς βόλεϋ και ποδόσφαιρο στην άμμο, θα παρακολουθήσει τις εκδηλώσεις των ΔΟΪΡΑΝΕΙΩΝ, των ΜΟΥΡΙΩΤΙΚΩΝ ή θεατρικές παραστάσεις στο Θέατρο Δάσους Δροσάτου. Στις ταβέρνες της περιοχής θα γευθεί το φρέσκο γριβάδι και τα ντόπια κρέατα.
  Από το συνοριακό σταθμό Δοϊράνης θα περάσει στη FYROM και στην ανεπτυγμένη τουριστικά περιοχή της ή θα κάνει τις αγορές του από το κατάστημα αφορολογήτων. Αν κινηθεί βόρεια θα συναντήσει την Κερκίνη και ανατολικά τα Κρούσια με το Βοτανικό τους Κήπο.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.

ΔΥΣΩΡΟΝ (Βουνό) ΚΙΛΚΙΣ
  Η χαμηλή οροσειρά των Κρουσών αποτελεί φυσικό όριο των νομών Κιλκίς και Σερρών.
  Αιώνες τώρα φυλά στα σπλάχνα της τις πηγές του χρυσοφόρου Γαλλικού ποταμού. Η ποικιλόμορφη χλωρίδα της απλώνεται στα πλατύφυλλα δάση με τις οξιές, τα πεύκα, τις βελανιδιές, εκεί που κρύβονται τα αγριογούρουνα, τα ζαρκάδια, οι γύπες και οι πέρδικες.
  Ο Βοτανικός Κήπος των Κρουσίων καταγράφει τα μονοπάτια της φύσης, που ο επισκέπτης μπορεί ν’ αναζητήσει, με το φόβο να χαθεί στη μαγεία των διαδρομών και να βρεθεί βόρεια στην Κερκίνη ή ανατολικά στη Δοϊράνη.
  Ο επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος του Παλατιανού και οι Μεταβυζαντινές εκκλησίες του Αγ. Αντωνίου, των Κ. Θεοδωρακίων, της Κοκκινιάς, του Μελισσουργιού και της Φύσκας, μαρτυρούν την ανθρώπινη διαδρομή πολλών αιώνων, που βρήκε συνέχεια από τον πολιτισμό των προσφύγων του Πόντου και της Θράκης, με την "Μπάμπω" της Τερπύλλου, τους "Μωμόγερους" του Αγ. Μάρκου, τους ποντιακούς γάμους της Ευκαρπίας και της Φύσκας και τα πολιτιστικά καλοκαίρια του Δήμου Κρουσσών.
  Τα Κρούσια είναι ένα τεράστιο ανοιχτό παράθυρο στη φύση, πρόκληση για όσους αναζητούν το άγγιγμα και τη ματιά της.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.

ΕΥΡΩΠΟΣ (Αρχαία πόλη) ΚΙΛΚΙΣ
  Δυτικά και νότια από το Νέο Γυναικόκαστρο βρίσκεται η Ευρωπός. Η αρχαία πόλη της Ευρωπού παρουσιάζει συνεχή κατοίκηση από τον 6ο π.Χ. αιώνα και βρίσκεται περίπου 1 χλμ. νοτιοδυτικά από τη σημερινή.
  Εδώ βρέθηκαν σημαντικά ταφικά μνημεία των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων, καθώς και ο περίφημος Κούρος της Ευρωπού, μοναδικός στη Βόρεια Ελλάδα. Σήμερα μπορείτε να τον δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Κιλκίς.
(...)
  Στην κοντινή Τούμπα, επίσης, εικάζεται ότι υπήρχε κάποιο κέντρο της Μακεδονικής κυριαρχίας εκείνης της εποχής, αφού έχουν βρεθεί ενδιαφέροντες μακεδονικοί τάφοι που πιστοποιούν, εξάλλου, την ελληνικότητα του χώρου εδώ και 2500 χρόνια.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Νομαρχίας Κιλκίς

• http://www.kilkis.gr/HEYRWPOS.htm

ΙΩΡΟΝ (Αρχαία πόλη) ΚΙΛΚΙΣ
  Οι ανασκαφές στην περιοχή άρχισαν το 1960 με την ανακάλυψη τεσσάρων μαρμάρινων αγαλμάτων και στη συνέχεια με την αποκάλυψη ταφικού ηρώου στην πόλη και τμημάτων κατοικιών και ενός θαλάμου τάφου.
  Η πόλη με το νεκροταφείο της απλωνόταν σε δυο λόφους στη θέση Τορτσέλι, στις λοφοσειρές του ορεινού όγκου των Κρουσίων. Η θέση της πόλης επέτρεπε τον έλεγχο του περάσματος που οδηγούσε από την Κριστωνία στην Παρορβηλία και Σιντική και σήμερα από το Κιλκίς στην Κερκίνη και στο νομό Σερρών. Η γεωγραφική της θέση στην είσοδο ορεινής διόδου επεξηγεί και το όνομά της (Ιωρός σημαίνει φρουρός).
  Στην περιοχή λατρευόταν ο θεός Διόνυσος και αυτό πιστοποιείται από αγάλματα του θεού που βρέθηκαν εκεί. Πρόκειται για ένα ολόσωμο άγαλμα του θεού με δορά πάνθηρα δίπλα σε έναν κορμό δέντρου στον οποίο ήταν τυλιγμένο ένα φίδι και κεφάλι ενός άλλου αγάλματος του θεού στεφανωμένου με κισσόφυλλα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.

Δημοτικό Διαμέρισμα Κάρπης

ΚΑΡΠΗ (Χωριό) ΚΙΛΚΙΣ
Τηλέφωνο: +30 23430 42304
  Το παλιό όνομα του οικισμού είναι "Τσέρνα-Ρέκα" (Μαύρο ποτάμι) εξ’ αιτίας του μαύρου νερού του ρέματος που κυλά δίπλα του. Γύρω στα 1500 μ.Χ. υπήρχαν στην τοποθεσία του οικισμού 4 γεωργοκτηνοτροφικοί συνοικισμοί, που το 1850 ενώθηκαν και δημιούργησαν το σημερινό οικισμό. Η μικρή εκκλησία του Αγ. Αθανασίου ρυθμού βασιλικής χτίστηκε επίσης το 1850. Κατοικούν 180 άτομα και το καλοκαίρι περίπου 350.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.

Δημοτικό Διαμέρισμα Καστανερής

ΚΑΣΤΑΝΕΡΗ (Χωριό) ΚΙΛΚΙΣ
Τηλέφωνο: +30 23430 23990
  Κατά την παράδοση ο οικισμός δημιουργήθηκε πριν από 250-300 χρόνια από κτηνοτρόφους και φυγόδικους που δεν άντεχαν την τουρκική κυριαρχία.
  Λειτουργούσε δημοτικό σχολείο πριν από το 1880 που καταστράφηκε για να ξαναχτιστεί αργότερα. Μετά το 1905 αρχίζει ο Μακεδονικός Αγώνας. Στο χωριό κατοικούν 280 άτομα ενώ το καλοκαίρι φτάνουν τα 400.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.

Γνωριμία με τον Νομό Κιλκίς

ΚΙΛΚΙΣ (Νομός) ΕΛΛΑΔΑ
  Ο Ν. Κιλκίς βρίσκεται στην Κεντρική Μακεδονία και έχει πληθυσμό 82.000 κατοίκους. Γνωστός Νομός σε κάθε Έλληνα από την καθοριστική για τη χώρα μας "Μάχη του Κιλκίς" (21 Ιουνίου 1913), που οριοθέτησε τα σύνορά μας.
  Παραμεθόριος νομός με δύο οδικές εισόδου-εξόδους από και προς την Ευρώπη (Εύζωνοι-Δοϊράνη) και μία σιδηροδρομική (Ειδομένη). Συνορεύει από βορρά με τη FYROM, από ανατολικά με το Ν. Σερρών, από νότια με το Ν. Θεσσαλονίκης και από δυτικά με το Ν. Πέλλας.
  Ο Αξιός ποταμός ο οποίος πηγάζει απ’ την τέως Γιουγκοσλαβία και εκβάλλει στο Θερμαϊκό κόλπο, διασχίζει από βορρά προς νότο το έδαφος του νομού.
  Aλλος αξιόλογος ποταμός που κυριαρχεί στην περιοχή είναι ο Γαλλικός, ο οποίος πηγάζει από τα όρη Κρούσια κι εκβάλλει επίσης στον Θερμαϊκό.
  Υπάρχουν δύο λίμνες: η Δοϊράνη που διαμοιράζεται, σχεδόν ανάμεσα στις δύο χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και την Ελλάδα και η Πικρολίμνη στα σύνορα με τη Θεσσαλονίκη.
  Η λίμνη της Δοϊράνης έχει έκταση 43,1 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Απ’ αυτά, τα 22 είναι ελληνικά και τα υπόλοιπα Σκοπιανά. Βρίσκεται 147 μ. ψηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας και το πιο μεγάλο βάθος της δεν ξεπερνά τα 10 μ. Είναι πλούσια σε ψάρια, κυρίως κυπρίνους και είναι χάρμα οφθαλμών το να την αντικρίζει κανείς.
  Στη δυτική όχθη της λίμνης είναι χτισμένη η ομώνυμη πόλη της Σκοπιανής Δημοκρατίας, ενώ στη νότια ο ελληνικός οικισμός κι ο σιδηροδρομικός σταθμός της Δοϊράνης.
  Οι ορεινοί όγκοι μεγάλοι και επιβλητικοί οριοθετούν την πεδιάδα του νομού:
  Στα δυτικά ορθώνεται το βουνό Πάικο (υψόμετρο 1.650 μ.), ανατολικά το όρος Κρούσια (860 μ.), βόρεια το όρος Μπέλλες (υψόμετρο 2.031 μ.) και νότια το όρος Βερτίσκος.
  Σημαντικές εκτάσεις στο νομό καλύπτουν δάση από οξιές, δρυς, πεύκα αλλά και σπάνια είδη φυτών και λουλουδιών.
  Οι κάτοικοι του νομού Κιλκίς είναι γηγενείς, Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων και πρόσφυγες ελληνοπόντιοι απ’ τη Μικρασία.
  Είναι απλοί στους τρόπους, ειλικρινείς, φιλόξενοι, εργατικοί και δημιουργικοί.
  Λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους, της γεωγραφικής θέσης και των κλιματολογικών συνθηκών ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη βιοτεχνία, τη μεταποίηση-τυποποίηση των προϊόντων και στις μέρες μας με αξιοπρόσεκτα βήματα στον τουρισμό.
  Ο νομός παράγει δημητριακά, καπνό, βαμβάκι, κτηνοτροφικά προϊόντα κι έρχεται τρίτος στη σειρά παραγωγής κουκουλιών (σηροτροφία). Υπάρχουν όμως και δυναμικές βιομηχανικές ζώνες: στο Σταυροχώρι, στη Ν. Σάντα, στο Πολύκαστρο και στην Αξιούπολη.
  Πρωτεύουσα του νομού είναι το Κιλκίς με 13.128 κατοίκους (1991).
  Aλλες πόλεις είναι η Γουμένισσα, η Αξιούπολη και το Πολύκαστρο.
Διοικητική διαίρεση:
  Ο Γαλλικός ποταμός διαιρεί το έδαφος του νομού σε δύο επαρχίες. Την επαρχία του Κιλκίς, ανατολικά, με πρωτεύουσα το Κιλκίς, και την επαρχία Παιονίας, δυτικά, με πρωτεύουσα τη Γουμένισσα.
Κλίμα:
  Στις βόρειες περιοχές και τις ορεινές είναι ηπειρωτικό με βαρύ χειμώνα. Νοτιότερα είναι ηπιότερο, καθαρά ηπειρωτικό. Χαρακτηριστικό του είναι ο τοπικός βαρδάρης, άνεμος που πνέει συχνά από το άνοιγμα της κοιλάδας του Αξιού ποταμού.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.

ΚΙΛΚΙΣ (Δήμος) ΕΛΛΑΔΑ
  Ο Δήμος του Κιλκίς είναι σήμερα ένας από τους 700 Καποδιστριακούς δήμους της χώρας, έχει στην διοικητική του εμβέλεια 23 πρώην κοινότητες και οικισμούς και διεκδικεί με θετικά μέχρι στιγμής αποτελέσματα, μια εξέχουσα θέση στην προσπάθεια για την οικονομική διείσδυση της Ελλάδας στην Βαλκανική ενδοχώρα και τη ειρηνική συνύπαρξη των λαών της ευρύτερης περιοχής. Η Δημοτική Αρχή υλοποιεί την αναπτυξιακή της πολιτική εκμεταλλευόμενη όλες τις δυνατότητες που προσφέρονται μέσα από το νέο θεσμικό πλαίσιο αλλά και τα Ευρωπαϊκά προγράμματα που έχουν υιοθετηθεί για την ανάπτυξη και τη στήριξη της Αυτοδιοίκησης. Στόχος του Δήμου είναι να αντιμετωπισθούν και να επιλυθούν με αποτελεσματικό τρόπο οι ανάγκες σε υποδομές και έργα που χρειάζεται η πόλη και οι οικισμοί που ανήκουν πλέον στη Δήμο του Κιλκίς. Στα διοικητικά όρια του Δήμου βρίσκεται και η Βιομηχανική περιοχή του Νομού με δεκάδες βιομηχανίες που συμβάλλουν στην απασχόληση και την ανάπτυξη της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Με ολοκληρωμένο σχεδιασμό και οργανωμένο τρόπο παρέμβασης ο Δήμος υλοποιεί όλες εκείνες τις απαραίτητες υποδομές που έχουν σαν στόχο την καλύτερη παροχή υπηρεσιών προς τον πολίτη, την διαφύλαξη και αναβάθμιση και την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, την ανάπτυξη του αθλητισμού, και την διάδοση του πολιτισμού μέσα από τις τέσσερις δημοτικές επιχειρήσεις που διαθέτει.
  Ο Δήμος Κιλκίς έχει σήμερα 4 Δημοτικές επιχειρήσεις και 4 οργανισμούς που υλοποιούν σημαντικότατο έργο στους τομείς του πολιτισμού, του αθλητισμού, της αναψυχής και της υδροδότησης της πόλης. Οι δημοτικές επιχειρήσεις και οι οργανισμοί εκτός από τις θέσεις εργασίας που εξασφαλίζουν, υλοποιούν ορισμένες φορές πρωτοποριακές δράσεις όπως η διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Παντομίμας και Κουκλοθέατρου που αποτελεί πλέον πολιτιστικό θεσμό γα την πόλη του Κιλκίς και πόλο έλξης επισκεπτών για την ευρύτερη περιοχή. Σήμερα ο Δήμος υλοποιεί έργα που έχει άμεση ανάγκη το πολεοδομικό συγκρότημα και τα πολεοδομικά διαμερίσματα , έργα όπως, ο νέος αποχετευτικός αγωγός και ο αγωγός ομβρίων (το μεγαλύτερο έργο που έχει κατασκευαστεί στην ιστορία του Κιλκίς), ο νέος ΧΥΤΑ και ο βιολογικός καθαρισμός, αντικαθιστά όλο το δίκτυο ηλεκτροφώτισμού της πόλης, βελτιώνει καθημερινά το οδικό δίκτυο, δημιούργησε και δημιουργεί θέσεις στάθμευσης αξιοποιώντας ελεύθερους χώρους και φροντίζει για το αστικό πράσινο και το περιβάλλον. Έχει επίσης ολοκληρώσει τις πεζοδρομήσεις στο εμπορικό κέντρο της πόλης εκτός της κεντρικής οδού της 21ης Ιουνίου. Τόσο οι πεζοδρομήσεις όσο και οι αναπλάσεις που έχουν σχεδιαστεί, κυρίως αυτές στο λόφο του Αγίου Γεωργίου, δίνουν και αναμένεται να δώσουν ακόμη περισσότερο χρώμα και ευχάριστη νότα στη ζωή των κατοίκων και των επισκεπτών της πόλης.
  Στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής εφαρμόζονται για πρώτη φορά προγράμματα θερινών διακοπών για παιδιά και ενήλικες, που μαζί με το πρόγραμμα της κοινωνικής μέριμνας (αφορά στην κατ' οίκον βοήθεια των ηλικιωμένων) και την δημιουργία νέων βρεφονηπιακών σταθμών, δημιουργεί ένα δίχτυ προστασίας σε πληθυσμιακές ομάδες που έχουν ανάγκη καθημερινής υποστήριξης.

Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δήμου Κιλκίς

Ιστοσελίδα Δήμου Κιλκίς
• http://www.dhmoskilkis.gr/index.files/02dimos.htm

ΚΙΛΚΙΣ (Πόλη) ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
  Η πόλη του Κιλκίς έχει σήμερα σύμφωνα με την τελευταία απογραφή 19,500 κατοίκους. Ο πραγματικός όμως πληθυσμός της πόλης ξεπερνά τους 35,000 κατοίκους. Είναι χτισμένη γύρω από το λόφο του Αγίου Γεωργίου, στην κορυφή του οποίου δεσπόζει ο ομώνυμος μεταβυζαντινός ναός. Απέχει 45 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη και 550 χλμ. από την Αθήνα. Η μεγάλη ανάπτυξη της πόλης γίνεται μετά την Μικρασιατική καταστροφή, όταν στην μικρή κωμόπολη των αρχών του 20ου αιώνα εγκαταστάθηκαν πολλοί Έλληνες πρόσφυγες από τον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Στρώμνιτσα, την Στενήμαχο, και την Ανατολική Θράκη. Το Κιλκίς στη διάρκεια του Α' Βαλκανικού πολέμου περνά στην κατοχή του Βουλγαρικού στρατού. Η ιστορική πόλη απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού πολέμου όταν ο Ελληνικός στρατός στις 21 Ιουνίου του 1913 ύστερα από μια φονικότατη μάχη (η 4η μάχη με τους περισσότερους νεκρούς μέσα στα όρια της ελληνικής επικράτειας) μπαίνει στην πόλη νικητής. Ο αριθμός των θυμάτων το τριήμερο που διήρκεσε η μάχη του Κιλκίς ξεπερνά τις 5.500. Η πόλη γίνεται πρωτεύουσα του Νομού το 1934, γίνεται δηλαδή διοικητικό, οικονομικό και πνευματικό κέντρο της περιοχής.

Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δήμου Κιλκίς

Ιστοσελίδα Δήμου Κιλκίς
• http://www.dhmoskilkis.gr/index.files/05infos.htm

ΚΟΥΠΑ (Οικισμός) ΚΙΛΚΙΣ
  Το όνομα του οικισμού και η ίδρυσή του οφείλονται στον Έλληνα Κούπη που κατέφυγε με την οικογένειά του στις κορυφές του Πάικου για να αποφύγει τους Τούρκους. Σε απόσταση 1.000 μ. από τον οικισμό υπάρχει πηγή με ξινό νερό. Από τα πρώτα χρόνια του οικισμού υπάρχει η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου σε ρυθμό βασιλικής. Οι κάτοικοι το χειμώνα είναι λίγοι, το καλοκαίρι όμως ανέρχονται σε 250 άτομα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.

ΛΙΒΑΔΙΑ (Κοινότητα) ΚΙΛΚΙΣ
  Γύρω στο 1750-1800 Βλάχοι που ήρθαν από την Ήπειρο ιδρύουν τον οικισμό "Μεγάλα Λιβάδια". Στα 1840-50 εγκαθίστανται στον οικισμό και στη γύρω περιοχή Βλάχοι καταγόμενοι από τα βλαχόφωνα χωριά του Βόιου, της Σαμαρίνας, του Περιβολίου και της Μοσχόπολης. Κατά την απογραφή του 1913 όπου απογράφηκαν οι νέες προσαρτημένες περιοχές του Ελληνικού κράτους, εμφανίζονται δύο οικισμοί: "Μεγάλα Λιβάδια" και "Λιβάδια". Ο οικισμός "Μεγάλα Λιβάδια" μετονομάστηκε σε "Λιβάδια" στα 1960. Κατά τη διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου καταστράφηκε ολοσχερώς από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Τότε το χωριό αριθμούσε 5.000 κατοίκους. Σήμερα το χωριό κατοικείται από πολύ λίγα άτομα όμως το καλοκαίρι ξεπερνούν τα 700.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.

ΠΑΪΚΟ (Βουνό) ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
  Στην ΒΔ περιοχή του Ν. Κιλκίς κυριαρχεί η οροσειρά του Πάικου, στρογγυλόμορφο ορεινό συγκρότημα, που αναπτύσσεται μεταξύ των νομών Κιλκίς και Πέλλας.
  Μέσα από πανέμορφες διαδρομές φτάνει κανείς στα χωριά του Πάικου, για απόλαυση της φύσης, ξεκούραση στα παραδοσιακά καφενεδάκια κουβεντούλα με τους γέρους που απόμειναν, δροσερό νερό από τις πηγές του βουνού και αγριοφράουλες που πλούσια φυτρώνουν στις πλαγιές.
  Η γεωγραφική θέση του Πάικου, σε συνδυασμό με το υψόμετρο, τη μορφολογία και τη σύσταση του εδάφους, χάρισε στην περιοχή ορισμένα αρκετά σπάνια χαρακτηριστικά, που έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο για τη ζωή και την εξέλιξή του ανά τους αιώνες. Στις ιδιομορφίες αυτές οφείλει το Πάικο το ενδιαφέρον που παρουσιάζει σήμερα.
  Όλα τα χωριά πνιγμένα στο πράσινο έχουν κοινά χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας. Τα σπίτια, τα στενά δρομάκια, οι εκκλησίες, οι πλατείες, οι θέσεις θέας, τα σχολεία, αναδεικνύουν το τοπικό χρώμα.
  Η υψηλότερη κορυφή του Πάικου είναι 1.650 μ. Η χλωρίδα και πανίδα του βουνού είναι πολύ πλούσια και χαρακτηριστική του τοπίου. Τα υψηλά δάση (δρυός, οξιάς, καστανιάς) που η φυσιογνωμία τους μεταβάλλεται ανάλογα με το υψόμετρο, όσο και η παρεδάφια βλάστηση, ιδιαίτερα τα αγρωστώδη είδη των υψηλών κορυφών δημιουργούν τοπία λεπτομερειών μεγάλης αισθητικής αξίας. Παράλληλα, στη βλάστηση συμμετέχει μεγάλος αριθμός φαρμακευτικών, αρωματικών, καλλωπιστικών και μελισσοτροφικών φυτών.
  Στις ανατολικές και νοτιοανατολικές κλιτείς του ορεινού όγκου, τις ημιορεινές εκτάσεις στους ανατολικούς πρόποδες αυτού καθώς και στις πεδινές εκτάσεις βορειοανατολικά του συγκροτήματος βρίσκονται οι κοινότητες: Γρίβα, Κάρπη, Κούπα, Μ. Λιβάδια.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.

ΠΙΚΡΟΛΙΜΝΗ (Λίμνη) ΚΙΛΚΙΣ
Ακόμη νοτιότερα από την πόλη του Κιλκίς, σχεδόν στα όρια του Νομού, η Πικρολίμνη αποτελεί έναν τόπο ειδικού τουριστικού ενδιαφέροντος, αφού στις όχθες της βρίσκεται το πρώτο οργανωμένο κέντρο πηλοθεραπείας στα Βαλκάνια.Είναι μια από τις σημαντικότερες λίμνες της Ελλάδας από άποψη θεραπευτικών και καλλυντικών ιδιοτήτων, χάρη στη σύνθεση του πηλού που περιέχει.Έξι μονάδες πηλοθεραπείας καθώς και ξενώνες Α' κατηγορίας προσφέρουν όλες τις ανέσεις στους επισκέπτες. Στη λίμνη γίνεται και υπαίθρια πηλοθεραπεία τους καλοκαιρινούς μήνες.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχίας Κιλκίς

• http://www.kilkis.gr/HPIKROLIMNH.htm (2 φωτ.)

Δημοτικό Διαμέρισμα Σκρά

ΣΚΡΑ (Χωριό) ΚΙΛΚΙΣ
Τηλέφωνο: +30 23430 25106
... Λίγο πιο βόρεια βρίσκεται το ιστορικό χωριό Σκρα. Πήρε τ' όνομά του από την κοντινή κορυφή Σκρα ντι Λέγκεν που στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο αποτέλεσε το πεδίο μιας μάχης (Μάχη Σκρα-Ραβινέ, 1918) καθοριστικής για την πορεία του Ελληνικού κράτους. Ήταν μια περιοχή βαριά οχυρωμένη, με λαβύρινθο από χαρακώματα, που εθεωρείτο απόρθητη. Η επιτυχημένη άλωσή της ανατέθηκε από το Γάλλο στρατηγό Γκυγιώμα στις ελληνικές δυνάμεις.
  Στο Σκρα, που είναι κτισμένο στη ΒΑ πλευρά. του Παϊκου θα βρει κανείς λίγους κατοίκους, ωστόσο είναι ένας τόπος όπου τα έθιμα και οι δοξασίες του παρελθόντος είναι και σήμερα ζωντανά.
  Ένα κομμάτι αντίδωρο εμφυτεύεται και σφραγίζεται κάθε χρόνο, τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, μέσα στον κορμό του πιο γέρικου δέντρου στο δρυόδασος της περιοχής για προστασία του χωριού από κάθε κακό.
  Οι κάτοικοί του είναι φιλόξενοι και καταδεκτικοί. Αξίζει ίσως μια ημερήσια εκδρομή σ' αυτά τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, όπου θα απολαύσετε, εξάλλου, την εμπειρία μιας οργιαστικής βλάστησης, ένα κοντινό δάσος και απότομες μικρές πλαγιές από όπου κυλούν αβίαστα πεντακάθαρα νερά και σχηματίζουν μικρούς καταρράκτες. Δυτικά από το Σκρά βρίσκεται η Ειδομένη, μια από τις πύλες του Νομού προς την Βαλκανική .Εδώ λειτουργεί, εδώ και χρόνια το «Καλλιτεχνικό χωριό», όπου φιλοξενούνται ζωγράφοι, γλύπτες και άλλοι καλλιτέχνες από όλη την Ευρώπη.