Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 750 μέτρα με πληθυσμό 381 κατοίκους
και έκταση 17.478 στρέμματα. Απέχει 14 χιλιόμετρα από τα
Σέρβια.
Είναι μία ορεινή περιοχή το πρώτο του όνομα ήταν "Δέλινο". Το χωριό
μάλλον πρέπει να υπήρχε από τον 6ο αιώνα. Το 1927 πήρε τη σημερινή του ονομασία.
Συμμετείχε στην επανάσταση του 1854 και οι Τούρκοι πυρπόλησαν με αγριότητα
το χωριό. Μεγάλη ήταν η συνεισφορά στο Μακεδονικό αγώνα κυρίως με το Χρήστο Σταμκόπουλο.
Στη Γερμανική Κατοχή έπαθε μεγάλες καταστροφές και πυρπολήθηκε.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το εξωκκλήσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
(1539) με σπάνιες τοιχογραφίες, καθώς και ο ναός του Αγίου Δημητρίου (1740).
Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία.
Στο 4ο χιλιόμετρο του νέου εθνικού δρόμου Τριγωνικού - Ρυμνίου (Λάρισας
- Κοζάνης) λίγο πριν συναντήσουμε τον επαρχιακό δρόμο Σερβίων - Τρανοβάλτου, αριστερά
σε ένα ύψωμα που έχει υπέροχη θέα και στέκει σαν παρατηρητήριο, βρίσκεται το εξωκκλήσι
της Παναγίας. Είναι ένα μικρό εκκλησάκι γεμάτο τοιχογραφίες που δυστυχώς, πάρα
πολλές καταστράφηκαν όχι από τη φθορά του χρόνου, αλλά από την πρόχειρη που έγινε
κατά καιρούς και τους Βανδαλισμούς των σύγχρονων κυνηγών χρυσού, που έσκαβαν τους
τοίχους στην μανία τους να βρούν χρυσό. Τελευταία γίνεται μία καλή προσπάθεια
συντήρησης της στέγης και γενικά όλης της Εκκλησίας. Πολλές εικόνες και μάλιστα
πολύ σπάνιες μαζί με το τέμπλο δυστυχώς έχουν κλαπεί. Ευτυχώς μία σημαντική εικόνα
"Παναγία Ρόδον τον Αμάραντον" μεταφέρθηκε στον κεντρικό Ναό του Αγίου Δημητρίου
στο κέντρο του χωριού και έτσι σώθηκε. Κτίσθηκε το 1539 πράγμα που προκύπτει από
επιγραφή που υπάρχει στην εκκλησία.
Στην τοποθεσία που βρίσκεται το εξωκκλήσι της Παναγίας βρέθηκαν αρχαιολογικά
ευρήματα του 5ου αιώνα καθώς και ερείπια τειχών Ελληνιστικής περιόδου. Ακριβώς
δε πάνω από αυτά, βρέθηκαν και ερείπια Βυζαντινής περιόδου. Πράγμα που μαρτυρεί
ότι η περιοχή κατοικείται συνεχώς και ο χώρος της Παναγίας ήταν ένα μικρό οχυρό
που ήλεγχε την στενή διάβαση από την Μακεδονία για την Θεσσαλία.
