Πληροφορίες τοπωνυμίου

Νήσοι Σαπιέντζα και Σχίζα, Ακρωτήριο Ακρίτας

Ιστοσελίδα Υ.Πε.Χω.Δ.Ε.
• http://www.minenv.gr/1/12/121/12103/viotopoi/g2550...

  Η νήσος Σαπιέντζα βρίσκεται 2 χλμ. νότια της Μεθώνης, στην οποία ανήκει διοικητικά, είναι ακατοίκητη και έχει μήκος 6.5 χλμ. και έκταση 8.500 στρέμματων. Η πρόσβαση στο νησί γίνεται από τη Μεθώνη με μικρά πλοιάρια, που προσαράζουν στην ανατολική ακτή της, η οποία είναι πιο προσιτή και υπήνεμη.
  Το σχήμα της είναι επίμηκες και αποτελείται από δύο τμήματα τα οποία ενώνονται στη θέση Λαιμός με στενή λωρίδα γης, 250 μ. Είναι βραχώδης εκτός από μια μικρή έκταση 50 περίπου στρεμμάτων, γύρω από την οποία έχει αναπτυχθεί δάσος κουμαριάς και φυλίκης σε δενδρώδη κατάσταση.
  Το δάσος αυτό έχει χαρακτηρισθεί ως «αισθητικό δάσος» και αποτελεί μια τυπική μορφή του αδιατάρακτου μεσογειακού δάσους. Το κλίμα της είναι μεσογειακό με αρκετές βροχές κατά το χειμώνα, αλλά χωρίς πόσιμο νερό.
  Από το 1982 αποτελεί καταφύγιο θηραμάτων και από το Δασαρχείο Καλαμάτας έχουν απελευθερωθεί σ΄αυτό κατά διαστήματα φασιανοί, ορτύκια, πέρδικες τσουκάρ, αίγαγροι Κρήτης, αγριοπρόβατα Μουφλόν, μπεκάτσες και περιστεροειδή. Τα φτερωτά θηράματα το χειμώνα και την άνοιξη τρέφονται κυρίως με κούμαρα, σχοινόκαρπο και την ποώδη βλάστηση, ενώ το καλοκαίρι λόγω της ξηρασίας απαιτείται συμπληρωματική τροφή. Για την ύδρευσή τους έχουν δημιουργηθεί εγκαταστάσεις δεξαμενών, απαραίτητων για την ανάπτυξη του φτερωτού θηράματος.
  Το κυνήγι στην περιοχή επιτρέπεται μόνο με ειδική άδεια από το Δασαρχείο και για συγκεκριμένες εποχές.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας

• http://www.na-messinia.gr/docs-gr/t6b.htm

  Στην ανατολική πλευρά του νησιού βρίσκεται ένας βραχώδης όρμος με το όνομα Μαγαζάκια όπου υπάρχει ένας καλός μώλος. Από εδώ ξεκινάει το μονοπάτι που οδηγεί στην καρδιά του νησιού. Εκεί οι ορεινοί όγκοι δημιουργούν ένα φυσικό οχυρό γύρω από την προστατευόμενη κοιλάδα, όπου σ' αυτή διατηρείται ανέπαφο ένα θαύμα της φύσης, το μοναδικό στην Μεσόγειο Δάσος από Κουμαριές. Αποτελείται από δένδρα και όχι θάμνους, με ύψος που ξεπερνάει τα 10 -12 μ., τα οποία αναπτύσσονται τόσο πολύ λόγω απομόνωσης και κλιματολογικών συνθηκών εδώ και 10.000 περίπου χρόνια. Το δάσος και η γύρω περιοχή εκτάσεως 24 εκταρίων, έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο της φύσης από το έτος 1986. Πριν από το δάσος αυτό αποκαλύπτεται ένα ασυνήθιστο θέαμα: στο βάθος της κατάφυτης κοιλάδας στο κέντρο του νησιού αντί για βλάστηση υπάρχει ένα πορτοκαλοκίτρινο πλάτωμα. Πρόκειται για ένα ιδιόμορφο πέτρωμα που σχηματίστηκε από τεράστιες ποσότητες γύρης που συσσωρεύτηταν εκεί. Η κοιλάδα αυτή ονομάζεται Σπαρτόλακκα και είναι για τους επιστήμονες η καλύτερη πηγή πληροφοριών για την ηλικία του δάσους.
  Οι γύρω πλαγιές σκεπάζονται από πυκνά πουρνάρια, μυρτιές, αγριελιές, ασπάλαθους, αριές, φιλύκια, σκοίνα, και αγριολούλουδα. Η βλάστηση είναι άγρια και πυκνή. Μέσα σ' αυτήν ζουν κοπάδια από άγρια ζώα και πτηνά. Εδώ συναντάμε κοπάδια από άγριους κρητικούς αίγαγρους (τα γνωστά κρικρί) καθώς και αγριοπρόβατα (μουφλόν). Μέσα από την βλάστηση ξεπετάγονται φασιανοί, πέρδικες, ορτύκια, αγριοπερίστερα, μπεκάτσες, τσίχλες.
  Συνήθως ο επισκέπτης συναντά στην εξερεύνησή του τους παραπάνω κατοίκους του νησιού. Η περιοχή είναι ελεγχόμενη από την δασική υπηρεσία και επιτρέπεται το κυνήγι σ' αυτήν για λίγους μόνο μήνες και για συγκεκριμένο αριθμό θηραμάτων με την επιτήρηση συνοδού. Έτσι με τον τρόπο αυτό προστατεύονται οι πληθυσμοί των ζώων.

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Μεθώνης

• http://www.methoni.gr/gr/geography.htm#03