Εμφανίζονται 8 τίτλοι με αναζήτηση: Ολυμπιακοί Αγώνες στην ευρύτερη περιοχή: "ΓΕΡΜΑΝΙΑ Χώρα ΕΥΡΩΠΗ" .
ΒΕΡΟΛΙΝΟ (Πόλη) ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Οι Ολυμπιακοί του Βερολίνου, ήταν το θέμα-πρόβλημα πολλών συζητήσεων
μεταξύ Ολυμπιακών Επιτροπών διαφόρων χωρών για το αν θα έπρεπε να αποδεχθούν
την πρόσκληση της Εθνικοσοσιαλιστικής Κυβέρνησης του Χίτλερ, μιας κυβέρνησης
που δεν είχε κρύψει τις ρατσιστικές της πεποιθήσεις.
Το Βερολίνο του '36, είναι ο τόπος που εγκαινιάζεται για πρώτη
φορά και το άναμα της Ολυμπιακής φλόγας, φερμένης στο Βερολίνο από σειρά διαδοχικών
δρομέων από τον Ναό του Ολυμπίου Διός στην Αρχαία Ολυμπία. Και, βέβαια, αυτό
δεν ήταν η μόνη εστραβαγκάντσα της Ολυμπιάδας αυτής. Κάθε τι θεατρικά εντυπωσιακό
και «μεγάλο» χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον. Το... θεατρικό τμήμα των διοργανωτών
φρόντισε ακόμα να βρίσκεται κοντά στο θεωρείο του Χίτλερ, ο πρώτος Μαραθωνιονίκης
του 1896, ο Σπύρος Λούης που πλησίασε και έδωσε στον Αδόλφο ένα κλωνάρι αγριελιάς
που είχε φέρει μαζί του από την Ολυμπία. Χιλιάδες περιστέρια αφέθηκαν ελεύθερα
στον ουρανό την ώρα που το χέρι του Χίτλερ άγγιξε την ελληνική αγριελιά κι ενώ
ο διάσημος Ρίχαρντ Στράους διηύθυνε την μεγάλη ορχήστρα του Βερολίνου στις πρώτες
νότες ενός θριαμβικού μουσικού κομματιού, το γιγαντιαίο αερόπλοιο Χίντεμπουργκ
κάλυψε με τον όγκο του ένα μεγάλο μέρος του ουρανού πάνω από το στάδιο. Αυτό
ήταν και το σύνθημα για τη Γερμανική Ολυμπιακή Ομάδα να τρέξει μέσα στον στίβο
με τα χέρια σηκωμένα στον Ναζιστικό χαιρετισμό. Ακολούθησαν οι άλλες ομάδες
που περνώντας μπροστά από το θεωρείο των επισήμων χαιρέτισαν - οι περισσότερες
- τον Χίτλερ με τον Ναζιστικό χαιρετισμό, πλην των Αμερικανών και Βρεττανών
που απλώς έστρεψαν «κεφαλήν δεξιά» πράγμα που προκάλεσε τα γιουχαΐσματα του...
ευγενούς πλήθους.
Η Ολυμπιάδα του Βερολίνου έμεινε, όχι αδίκως, γνωστή σαν η Ολυμπιάδα
του Τζέσσε Οουενς. Οι επιδόσεις του τα τελευταία χρόνια τον έφερναν σαν ένα
από τα φαβορί για, τουλάχιστον, δύο χρυσά στο Βερολίνο. Η γερμανική προπαγανδιστική
μηχανή το αμφισβητούσε αυτό. Το σκεπτικό, φυσικά, ήταν να δειχθεί η υπεροχή
της Αρείας Φυλής και στον στίβο. Το βιβλίο του Χίτλερ με τις παραφρονικές του
θεωρίες για ανώτερες και κατώτερες φυλές, το πασίγνωστο Μάιν Καμπφ, βρισκόταν
και στο πιο απόμερο γερμανικό σπίτι. Στο βιβλίο αυτό διατυπωνόταν και η θεωρία
ότι οι μαύροι είναι κατώτερο είδος και δεν μπορούν να σταθούν δίπλα σ' έναν
«γνήσιο» λευκό.
Η μεγάλη... απογοήτευση ήρθε την ημέρα των δρόμων ταχύτητας. Στα
100μ. πρώτος ο μαύρος Οουενς με δεύτερο τον μαύρο Μέτκαλφ. Η απογοήτευση συνεχίστηκε
με τα 200μ. Με πρώτο πάλι τον Οουενς. Η απογοήτευση άρχισε να γίνεται πικρή
οργή με την τρίτη νίκη του Οουενς στο άλμα σε μήκος. Και η οργή έγινε ένας μικρός
πανικός όταν ο Οουενς οδήγησε την Αμερικανική Ομάδα στη νίκη της σκυταλοδρομίας
4x100μ.
Λένε πως ο Χίτλερ για να αποφύγει να σφίξει το χέρι του Οουενς
προφασίστηκε βροχή και έφυγε από το στάδιο. Δεν είναι, όμως, αποδεδειγμένο.
Εκείνο που «αποδείχτηκε» περίτρανα είναι η υπεροχή της Αρείας Φυλής...
Κείμενο: Δημήτρη Ν. Μαρκόπουλου
Βερολίνο 1936
Συνδέσεις με ιστοσελίδες οργανισμών:
The Olympic Movement
American Sport Art Museum and Archives , a division of the United States Sports Academy
International Sailing Federation
Βερολίνο 1936
Συνδέσεις με ιστοσελίδες Μ.Μ.Ε.:
Australian Broadcasting Corporation
British Broadcasting Corporation
1936 Berlin Olympics: Various WebPages
ΜΟΝΑΧΟ (Πόλη) ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Εχοντας, ήδη, πάρει την υποψηφιότητα για την τέλεση των Αγώνων
από το 1966, οι Γερμανοί έχτισαν ένα αξιοθαύμαστο συγκρότημα, έναν ιδεώδη συνδυασμό
αθλητικών χώρων και Ολυμπιακού Χωριού, σε μια περιοχή του Μονάχου που είχαν
ισοπεδώσει οι βομβαρδισμοί του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Πολλές νέες ηλεκτρονικές επινοήσεις έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή
τους στο Μόναχο. Μεταξύ άλλων, για πρώτη φορά, το σύστημα μετρήσεων στις ρίψεις
βασισμένο στην τριγωνομετρία και στις εφαρμογές της.
Το αστέρι των Αγώνων; Περίτρανα ανακηρύσσεται ο οδοντίατρος της
Καλιφόρνιας, ο κολυμβητής Μαρκ Αντριου Σπιτζ. Συγκεντρώνει 7 χρυσά μετάλλια.
Ο Σοβιετικός Βαλέρυ Μπορτσώφ, είναι ο πρώτος Ευρωπαίος που στο
Μόναχο κέρδισε διπλό μετάλλιο για νίκες στους δρόμους ταχύτητας.
Ολα φαίνονταν να πηγαίνουν ωραία στους Ολυμπιακούς του '72. Ομως,
στις 4.40΄ της 5ης Σεπτεμβρίου, η ευτυχισμένη ατμόσφαιρα φάνηκε να εξατμίζεται
ξαφνικά, όταν πέντε άντρες της Οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης, σκαρφάλωσαν τα κιγκλιδώματα
του Ολυμπιακού Χωριού. Πέρασαν στον εσωτερικό περίβολο και προχώρησαν στον αριθμό
41 της Κόννολλυστράσσε, όπου και το κατάλυμα της ισραηλινής παλαιστικής ομάδας.
Σε λίγο αναγγέλλουν ότι θα δολοφονήσουν όλα τα μέλη της ομάδας εκτός αν οι Ισραηλινοί
απελευθερώσουν όλους του Αραβες τρομοκράτες που κρατούσαν σε φυλακές τους. Για
να δείξουν ότι δεν αστειεύονται εκτελούν τον προπονητή Μοσέ Βάινμπεργκ και πετούν
το πτώμα του έξω. Σημαίνει συναγερμός, δημιουργείται μια άνευ προηγουμένου σύγχιση.
Στις 5.20΄ το Ολυμπιακό Χωριό είναι ζωσμένο από αστυνομικούς των Ειδικών Δυνάμεων
και από κομμάντος του στρατού. 6.40΄: ξεκινούν οι πρώτες διαπραγματεύσεις. Αρχίζει
μια αγωνιώδης συνεννόηση μεταξύ Γερμανών και Ισραηλιτών παραγόντων. Στις 10.30΄:
οι τρομοκράτες ζητούν να μεταφερθούν με ελικόπτερο, μαζί με τους ομήρους τους,
έξω από το Ολυμπιακό Χωριό. Καταλήγουν σ' ένα μικρό μη χρησιμοποιούμενο αεροδρόμιο,
δυτικά του Μονάχου. Στις 12.30΄: οι Ισραηλινές αρχές απαντούν αρνητικά και η
απάντησή τους θεωρείται τελεσίδικη. Τις διαπραγματεύσεις μεταξύ τρομοκρατών
και γερμανικών αρχών αναλαμβάνει ο ίδιος ο Χανς Ντίτριχ Γκένσερ. Οι τρομοκράτες
δεν φαίνεται πως πείθονται. Επιμένουν. Ακολουθούν ώρες σιωπής και αγωνίας. Τα
γεγονότα παρακολουθούν από την τηλεόραση εκατοντάδες εκατομμυρίων θεατές. Στις
12.35΄: η Γερμανική τηλεόραση μεταδίδει, - κανείς δεν ξέρει ακόμα με ποιό σκεπτικό
- μια ψευδή είδηση ότι οι όμηροι διέφυγαν και ότι οι τρομοκράτες είναι όλοι
νεκροί. Λίγη ώρα αργότερα, οι Γερμανοί αστυνομικοί πυροβολούν πρώτοι τους οχυρωμένους
τρομοκράτες και αυτοί απαντούν με καταιγισμό ριπών και με χειροβομβίδες. Ξημερώνει
πια η τρίτη μέρα ομηρείας για τους Ισραηλίτες παλαιστές. Τότε ξεσπάει μια άγρια
μάχη μεταξύ κομμάντος και τρομοκρατών. Μια μάχη που κράτησε πολύ λίγο. Σκοτώνονται
5 τρομοκράτες και συλλαμβάνονται 3 βαρειά τραυματισμένοι. Οι εννέα Ισραηλίτες
παλαιστές είναι νεκροί. Ο πιο νέος ήταν 17 ετών και ο πιο μεγάλος 26.
Ο Μαρκ Σπιτζ, πριν μπει στο αεροπλάνο της επιστροφής, δήλωσε: «Νιώθω
αηδιασμένος. Δεν φεύγω γιατί είμαι Εβραίος, φεύγω γιατί είμαι άνθρωπος και αθλητής...».
Κείμενο: Δημήτρη Ν. Μαρκόπουλου
Μόναχο 1972
Συνδέσεις με ιστοσελίδες οργανισμών:
The Olympic Movement
American Sport Art Museum and Archives , a division of the United States Sports Academy
International Sailing Federation
Μόναχο 1972
Συνδέσεις με ιστοσελίδες Μ.Μ.Ε.:
Australian Broadcasting Corporation
British Broadcasting Corporation
1972 Munich Olympics: Various WebPages
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
