Εμφανίζονται 2 τίτλοι με αναζήτηση: Θρησκευτικές βιογραφίες για το τοπωνύμιο: "ΓΡΕΒΕΝΑ Πόλη ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ".
Το πέρασμα του Μητροπολίτη Αιμιλιανού από τα Γρεβενά συνοδεύτηκε από
αγώνες και προσφορά στον ελληνισμό της περιοχής. Ο μαρτυρικός του θάνατος σε νεαρή
ηλικία απέδειξε το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα του, τη δίψα για λευτεριά και την
παθολογική αγάπη ενός ιερωμένου για την χριστιανική πίστη και πατρίδα.
Το οικογενειακό του όνομα ήταν Λαζαρίδης και γεννήθηκε στο τουρκόφωνο
Ελληνικό χωριό του Ν. Ικονίου, Περματά, το 1874 από τουρκόφωνους αλλά ευσεβείς
και φιλόπατρεις γονείς. Είχε άλλα οχτώ αδέρφια. Σπούδασε στην Θεολογική Σχολή
της Χάλκης και χειροτονήθηκε, τοποθετηθείς στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, της οποίας
έγινε τακτικό μέλος. Χειροτονήθηκε επίσης Επίσκοπος στην επαρχία Πελαγονίας, όπου
εργάστηκε σκληρά για την ανύψωση του ηθικού του λαού και την ενίσχυση και φροντίδα
του χριστιανικού του ποιμνίου. Το Πατριαρχείο εκτιμώντας την εθνική του στάση,
τον προάγει από Επίσκοπο σε Μητροπολίτη Γρεβενών το 1910, όπου με την συμπεριφορά
του κατορθώνει να αναδειχθεί σε στοργικό πατέρα, θαρραλέο ιεράρχη και άγρυπνο
προστάτη των ελληνικών συμφερόντων. Αγωνιστική μορφή ο Αιμιλιανός δίδασκε την
πίστη και παράλληλα εξύψωνε το αγωνιστικό φρόνημα των υποδούλων: «Είναι καιρός
να εγκαταλείψουμε πια τις γραφίδες και ν' αρπάξουμε τα όπλα στο χέρι». Αυτό διακήρυττε
και αυτό πίστευε και αποδείκνυε καθημερινά με τις πράξεις του, στις περιοχές που
επισκεπτόταν.
Καλείται να διακόψει τις περιοδείες του και αρνούμενος συλλαμβάνεται.
Δεν πτοείται και συνεχίζει. Η περιοδεία του στα χωριά Σνίχοβο και Γκριντάδες έμελλε
να είναι η τελευταία. Την 1η Οκτωβρίου του 1911 Τούρκοι στήνουν ενέδρα σε δασώδη
περιοχή και εκτελούν με πρωτοφανή αγριότητα τον ηρωϊκό Δεσπότη, το διάκονο και
τον πολίτη οδηγό. Τα πτώματα τα έκρυψαν μέσα στο δάσος όπου παρέμειναν μέχρι τις
6 Οκτωβρίου. Η κηδεία έγινε στις 11 Οκτωβρίου στην πόλη των Γρεβενών. Ο Αιμιλιανός
έμεινε σύμβολο και τα Γρεβενά τιμώντας τον, έστησαν ανδριάντα στην κεντρική πλατεία.
Τα χωριά Σνίχοβο και Γκριντάδες μετονομάστηκαν σε Δεσπότη
και Διάκο.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό
φυλλάδιο (1998) της Νομαρχίας
Γρεβενών.
Είναι ο ιδρυτής του πιο αξιόλογου μεταβυζαντινού μνημείου του νομού,
του Μοναστηριού του Αγίου Νικάνορα, γνωστό με την επωνυμία Μοναστήρι
Ζάβορδας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη
το 1491 από γονείς ευκατάστατους. Σε ηλικία 27 ετών, μοίρασε την πατρική περιουσία
και περιβλήθηκε το σχήμα μοναχού, αλλάζοντας το πραγματικό του όνομα που ήταν
Νικόλαος σε Νικάρονας.
Φθάνοντας με θεϊκή υπόδειξη στην περιοχή Βεντζίων, βρήκε σε δύσβατη
ορεινή περιοχή εικόνα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, της περιόδου της Εικονομαχίας.
Στο σημείο εκείνο έχτισε το 1532 μοναστήρι, το οποίο έγινε βάση ιεραποστολής και
κέντρο σπουδαίας εθνικής και πνευματικής δράσης. Πέθανε το 1549. Ο ίδιος και το
έργο του αποτέλεσαν φάρο ελπίδας για τους χριστιανούς της περιοχής και οι πληροφορίες
που κατέγραψε και αρχειοθέτησε αποτελούν τη μοναδική ίσως πηγή για την ιστορική
πορεία του νομού και της πόλης των Γρεβενών. Τη ζωή και το αξιόλογο έργο του τιμά
τόσο η εκκλησία, όσο και η περιοχή των Γρεβενών.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό
φυλλάδιο (1998) της Νομαρχίας
Γρεβενών.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
