Εμφανίζονται 6 τίτλοι με αναζήτηση: Χλωρίδα στην ευρύτερη περιοχή: "ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ Περιφέρεια ΕΛΛΑΔΑ" .
ΗΛΕΙΑ (Αρχαία χώρα) ΕΛΛΑΔΑ
Ο Παυσανίας χαρακτηρίζει την Ηλεία εύφορο μέρος για την καλλιέργεια πολλών ειδών καρπών, τονίζει όμως ότι ιδιαίτερα παράγει βύσσο, δηλαδή εκλεκτή ποικιλία λιναριού (Παυσ. 6,26,6).
There is still another distinction, which ought not to be omitted,--the
fact, that many of the odoriferous plants never enter into the composition of
garlands, the iris and the saliunca, for example, although, both of them, of a
most exquisite odour. In the iris, it is the root only that is held in esteem,
it being extensively employed in perfumery and medicine. The iris of the finest
quality is that found in Illyricum,
and in that country, even, not in the maritime parts of it, but in the forests
on the banks of the river Drilon and near Narona.
The next best is that of Macedonia,
the plant being extremely elongated, white, and thin. The iris of Africa occupies
the third rank, being the largest of them all, and of an extremely bitter taste.
The iris of Illyricum comprehends two varieties--one of which is the
raphanitis, so called from its resemblance to the radish, of a somewhat red colour,
and superior in quality to the other, which is known as the "rhizotomus." The
best kind of iris is that which produces sneezing when handled. The stem of this
plant is a cubit in length, and erect, the flower being of various colours, like
the rainbow, to which circumstance it is indebted for its name. The iris, too,
of Pisidia is far from being
held in disesteem. Persons who intend taking up the iris, drench the ground about
it some three months before with hydromel, as though a sort of atonement offered
to appease the earth; with the point of a sword, too, they trace three circles
round it, and the moment they gather it, they lift it up towards the heavens
The iris is a plant of a caustic nature, and when handled, it causes blisters
like burns to rise. It is a point particularly recommended, that those who gather
it should be in a state of chastity. The root, not only when dried, but while
still in the ground, is very quickly attacked by worms. In former times, it was
Leucas and Elis that supplied
us with the best oil of iris, for there it has long been cultivated; at the present
day, however, the best comes from Pamphylia,
though that of Cilicia and
the northern climates is held in high esteem. (Pliny Nat. 21.19)
ΗΛΙΣ (Αρχαία πόλη) ΗΛΕΙΑ
Ο Παυσανίας χαρακτηρίζει αξιοθαύμαστο το λινάρι της Ηλείας. Το περιγράφει λεπτό όπως το Εβραϊκό λινάρι αλλά όχι τόσο ξανθό όσο εκείνο (Παυσ. 5,5,2).
The following peculiarities we find mentioned with reference to the truffle. When
there have been showers in autumn, and frequent thunder-storms, truffles are produced,
thunder contributing more particularly to their developement; they do not, however,
last beyond a year, and are considered the most delicate eating when gathered
in spring. In some places the formation of them is attributed to water; as at
Mytilene, for instance, where
they are never to be found, it is said, unless the rivers overflow, and bring
down the seed from Tiara, that being the name of a place at which they are produced
in the greatest abundance. The finest truffles of Asia are those found in the
neighbourhood of Lampsacus
and Alopeconnesus; the best
in Greece are those of the vicinity of Elis. (Pliny Nat.19.13)
ΑΧΑΪΑ (Νομός) ΕΛΛΑΔΑ
Ο Ν.Αχαίας διατηρεί ακόμα σε σημαντικό βαθμό το σημαντικό πλούτο της περιοχής και κυρίως τη βλάστηση. Ο βαθμός φυτοκάλυψης του νομού είναι αρκετά υψηλός, επιπλέον η παρουσία σημαντικών οικολογικά περιοχών καθιστά το νομό πρόσφορο για περιβαλλοντολογικές και οικοτουριστικές δραστηριότητες. Η συνολική έκταση του νομού είναι 3.336,2 km2 και η συνολική φυτοκαλυμένη έκταση ανέρχεται σε 3.233,4 km2. Στον Ν.Αχαΐας συναντώνται τα περισσότερα είδη προοδών, θάμνων και αυτοφυών δένδρων που υπάρχουν στη χώρα μας. Συγκροτήματα αμιγούς και μικτής βλάστησης συναντιώνται σε παραλιακές, πεδινές, ημιορεινές και ορεινές περιοχές του Νομού. Τα είδη βλάστησης που κυρίως συμμετέχουν στη φυτοκάλυψη του νομού είναι αρκετά, κύριο είδος βλάστησης είναι τα αείφυλλα-πλατύφυλλα τα οποία καλύπτουν το 51.3 % των δασικών εκτάσεων, τα πιο κοινά είδη αυτής της βλάστησης είναι το πουρνάρι, η αριά, τα είδη του γένους Pistacia, χαρουπιά, δάφνη, αγριελιά κ.α..
ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ (Δήμος) ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
Μερικά από τα μοναδικά χαρακτηριστικά του οικοσυστήματος είναι το δάσος της οξιάς
στη νότια πλευρά του όρους Σαράνταινας (ύψους 2000 μ.) είναι το νοτιότερο δάσος
οξιάς στην Ευρώπη και διακρίνεται για την τροπική μορφή των δένδρων. Ενδιαφέρον
επίσης προκαλούν τα διακόσια περίπου είδη μανιταριών, από τα οποία τα 70 είναι
φαγώσιμα και τρία από αυτά ανακαλύπτονται για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Τέλος, στην
περιοχή ζουν 6 είδη δρυοκολάπτη από τα οποία το ένα πολύ σπάνιο με τροπικά χρώματα.
κείμενα: Γιάννης Χαλάτσης, φωτογραφίες: Παναγιώτης Τσούσης
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
