Πληροφορίες τοπωνυμίου

Σύντομη Ιστορία

  Προς τα τέλη του 11ου αι. π.Χ. δωρικά φύλα από την Αργολίδα φθάνουν στη Μεγαρίδα και δημιουργούν τις πρώτες κώμες. Πολύ αργότερα, με την συνένωση πέντε κωμών της περιοχής, ιδρύονται τα Μέγαρα. Τα αρχαιότερα ευρήματα ανάγονται στον 8ο αι. π.Χ., προς το τέλος του οποίου αρχίζουν οι πρώτες συνοριακές συγκρούσεις με την γειτονική Κόρινθο. Την ίδια περίπου εποχή ιδρύεται και η πρώτη αποικία στη Σικελία (Μέγαρα Υβλαία, 728 π.Χ.), για να ακολουθήσει η ίδρυση και άλλων τον επόμενο αιώνα στην Προποντίδα, με σπουδαιότερη αυτή του Βυζαντίου (660 π.Χ.). Προς το τέλος του αιώνα και στις αρχές του 6ου αι. π.Χ., στα Μέγαρα δεσπόζει η προσωπικότητα του τυράννου Θεαγένη. Η ανάπτυξη της Αθήνας αυτή την περίοδο και η επεκτατική της πολιτική δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην πόλη με αποτέλεσμα την απώλεια της Σαλαμίνας και της Νίσαιας.
  Το β' μισό του ίδιου αιώνα η ευημερία των Μεγάρων, εξαιτίας της ακμής της βιοτεχνίας, κτηνοτροφίας και γενικότερα του εμπορίου, αντανακλάται και στην αρχιτεκτονική της πόλης με την κατασκευή αρκετών δημόσιων κτηρίων. Οι προσωπικότητες αυτής της περιόδου είναι ο μηχανικός Ευπαλίνος και ο ποιητής Θέογνις, την εποχή του οποίου εκδηλώνονται σοβαρές κοινωνικές ταραχές. Οι Μεγαρείς στη διάρκεια των Περσικών πολέμων συμμετέχουν με πλοία στη ναυμαχία της Σαλαμίνος και με οπλίτες στη μάχη των Πλαταιών. Λίγα χρόνια μετά ξεσπά ο Μεγαροκορινιθιακός πόλεμος (460 π.Χ.) και υποχρεώνονται να συμμαχήσουν με τους Αθηναίους. Το Μεγαρικό ψήφισμα (432 π.Χ.), που τους απέκλειε από όλα τα εμπορικά λιμάνια της επικράτειας των Αθηνών, αποτέλεσε μια από τις αφορμές του Πελοποννησιακού πολέμου στη διάρκεια του οποίου οι Μεγαρείς υπέστησαν τα πάνδεινα.
  Τον 4ο αι. π.Χ. παρόλο που η πόλη εμπλέκεται περιστασιακά σεε πολέμους και διαμάχες με την Κόρινθο το 395 π.Χ. στην Αθήνα για την ιερή γη (οργάδα) λίγο πριν από το 350 π.Χ. και τον Φίλιππο Β' το 338 π.Χ., ακολουθεί ωστόσο φιλειρηνική πολιτική η οποία συμβάλλει στην ανάπτυξη της οικονομίας του τόπου. Για πρώτη φορά την εποχή αυτή τα Μέγαρα κόβουν ασημένια νομίσματα με σύμβολα την κεφαλή του Απόλλωνος και τη λύρα. Παράλληλα με την μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα, έργα μεγάλων γλυπτών της εποχής κοσμούν τους δημοσίους χώρους και τα ιερά. Οι ιστορικοί Διευχίδας, Ηρέας, Πραξίων καθώς και οι φιλόσοφοι, Ευκλείδης και Στίλπων, της Φιλοσοφικής σχολής των Μεγάρων δημιουργούν την περίοδο αυτή.
  Η κατάληψη της πόλης το 307 π.Χ. από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, που είχε ως συνέπεια την απομάκρυνση την σκλάβων, επιφέρει μεγάλο πλήγμα στην οικονομία της. Στη διαρκεια της ελληνιστικής περιόδου προσχωρεί στην Αχαϊκή και Βοιωτική συμμαχία. Το 146 π.Χ. κυριεύεται από τους Ρωμαίους οι οποίοι και την καταστρέφουν το 45 π.Χ. Ο 2ος αι. μ.Χ. είναι νέα περίοδος ανάπτυξης και ευημερίας, κυρίως επί αυτοκράτορος Αδριανού, κατά την οποία εκτελούνται πολλά δημόσια έργα. Τα Μέγαρα ανήκουν πολιτικά στην Βοιωτία έως το 395 μ.Χ. οπότε και καταστρέφονται οριστικά από τους Γότθους.