Μεγαλιθικός τάφος - dolmen (9ος αιώνας π.Χ.). Κατασκευασμένος από πέντε μεγάλες πλάκες και το χαρακτηριστικό για τα dolmen άνοιγμα στη μιά στενή πλευρά του.
Στους τάφους αυτούς τοποθετούσαν μεγάλα αγγεία που περιείχαν την τέφρα του νεκρού ή απευθείας τα υπολείμματα της καύσης μαζί με τα κτερίσματα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
Στις κορυφές των χαμηλών υψωμάτων γύρω από το χωριό βρίσκονται τα νεκροταφεία της πρώιμης εποχής του σιδήρου. Οι τάφοι που περιβάλλονται με κυκλικά κρηπιδώματα από σχιστόπλακες και σκεπάζονταν άλλοτε με τύμβους, ανήκουν σε δύο περιόδους. Οι παλιότεροι, του 9ου αιώνα π.Χ., είναι μεγαλύτεροι και μπορούν να χαρακτηριστούν ως μεγαλιθικοί τάφοι-dolmen, παρόλο που είναι μνημειώδεις, όπως της γειτονικής Βουλγαρίας. Είναι κατασκευασμένοι με πέντε πλάκες και είχαν το χαρακτηριστικό για τα dolmen άνοιγμα στη μια πλευρά τους. Οι νεότεροι, του 8ου αιώνα π.Χ., έχουν την ίδια μορφή, αλλά είναι θήκες μικρών διαστάσεων χωρίς το πλευρικό άνοιγμα. Ο επισκέπτης μπορεί να δει το μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο τάφο (4,38 Χ 1,85) στη θέση "Σκοπιά", 30 μέτρα αριστερά του δρόμου προς Ρούσσα (υπάρχει περίφραξη & πινακίδα).
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2001 από ιστοσελίδα του Δήμου Ορφέα
Αλλα τεκμήρια: Αρχαιολογικές έρευνες
Aκριβής θέση: Νομός Έβρου, κοντά στο χωριό Ρούσσα (ΒΔ. και ΒΑ.)
Σχετική θέση: Τοποθεσία Κούμ Ταρλά (αμμοχώραφα) (Ρούσσα γ) ή
Σκοπιά μεταξύ των χωριών Μικρό
Δέρειο και Ρούσσα, 12 χλμ. μετά το Μικρό Δέρειο προς Δ. και 4 χλμ. ΒΑ. της
Ρούσσας. Τοποθεσία Μπαλούκ Καγιά (Ρούσσα β) και Παλαιό Μουσουλμανικό νεκροταφείο
του χωριού Μυλόπετρες
Oικιστικές μονάδες: Ταφικά μνημεία
Αλλες θέσεις: Ύψωμα Χίλια - βραχογραφία. Τοποθεσία Δικέλλα (τ.
Ντικιλι- Τάς) ταφικοί τύμβοι
Πολιτική Iστορία - Xρονολόγιο: Πρώιμη εποχή του Σιδήρου (9ος-
8ος αι. π.Χ.)
Προϊστορικές λατρείες: Βραχογραφίες: εγχάρακτα σχέδια ανθρώπινων
μορφών, ερπετών, πουλιών και άλλων συμβόλων με μαγική και αποτροπαϊκή σημασία.
Ύψωμα Χίλια, εγχάρακτες μορφές ανδρών και γυναικών σε διάφορες στάσεις, τρεις
μορφές σε σκηνή χορού, ερπετά, πουλιά, σύμβολα πιθανά του ήλιου και της σελήνης
σε επιφάνεια βράχου με διαστάσεις 3, 80 - 2, 70 μ. και κλίση προς την ανατολή
Κοιλότητες: ποικίλοι συνδυασμοί, θυμίζουν αστερισμούς του ουρανού. Κόγχες, δίσκοι:
ηλιακή λατρεία.
Nαοί και ιερά: Υπαίθρια ιερά: βραχώδεις κορυφές υψωμάτων με συγκεντρωμένες
λαξευτές κατασκευές (κόγχες, λεκάνες, βωμοί, δίσκοι)
Iδιωτικά οικοδομήματα: Τάφοι από πλάκες σχιστόλιθου μέσα σε κρηπιδώματα
τύμβων. Ορισμένοι μεγάλων διαστάσεων με πλευρικό άνοιγμα στο θάλαμο ή στον προθάλαμο
χαρακτηρίζονται ως ντολμέν. Αλλοι τάφοι, θήκες με μικρότερες διαστάσεις. Στο εσωτερικό
τοποθετούσαν μεγάλα αγγεία με την τέφρα του νεκρού ή απευθείας τα υπολείμματα
της καύσης μαζί με τα κτερίσματα. Σε μεγαλιθικό μνημείο - τάφο (900-800 π.Χ.)
συλημένο, σώζονται οι κάθετες πλάκες των τεσσάρων πλευρών, ενώ η οριζόντια είναι
σπασμένη. Στην πλάκα της ανατολικής στενής πλευράς, ίχνη από κυκλικό άνοιγμα που
χρησίμευε στις νεκρικές τελετές. Προσανατολισμός Δ-Α. Το μνημείο περιβάλλεται
από κυκλικό κρηπίδωμα από μικρές ακανόνιστες σχιστόπλακες.
Kεραμεική: Τεφροδόχα αγγεία, ευρύστομα αγγεία, φιάλες, αμφορείς,
μόνωτα κύπελλα και κάνθαροι. Χαρακτηριστικό σχήμα αγγείου, ο αμφορέας: αμφικωνικό
σώμα, κωνικός λαιμός, τέσσερεις κερατοειδείς αποφύσεις στον ώμο. Διακόσμηση: δύο
κατηγορίες αγγείων, α) ραβδώσεις στο χείλος, στον ώμο, στις αποφύσεις και στις
λαβές. β) εμπίεστη διακόσμηση με ποικιλία γεωμετρικών σχεδίων.
Συγγραφέας: Ιωάννης Ασλάνης - Σμαράγδα Αρβανιτίδου
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούλιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Θρακικού Ηλεκτρονικού Θησαυρού
Από τη Ρούσσα προς το ύψωμα Χίλια στο 11ο χλμ., 10 μέτρα δεξιά από το δρόμο στην πλαγιά, βρίσκεται βράχος με εγχάρακτα σχέδια. Στην επιφάνεια του βράχου (3,80 Χ 2,70), που έχει κλίση και είναι στραμμένη προς την ανατολή, εικονίζονται εγχάρακτες μορφές ανδρών και γυναικών σε διάφορες στάσεις, ερπετά, πουλιά που μπορούν να ταυτιστούν με χελιδόνια και μερικά άλλα σχέδια που συμβολίζουν πιθανόν τον ήλιο και τη σελήνη. Η παράσταση συνδέεται προφανώς με θρησκευτικές δοξασίες και έχει μαγικό-αποτροπαΪκό χαρακτήρα. Χρονολογείται με επιφύλαξη στην ύστερη εποχή του χαλκού ή στην πρώιμη εποχή του σιδήρου (1100-900 π.Χ.).
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2001 από ιστοσελίδα του Δήμου Ορφέα
Στην περιοχή, κοντά στο χωριό Ρούσσα υπάρχει ένα μουσουλμανικό μπεκτασικό καθίδρυμα (τεκκές), το οποίο κτίστηκε από Ερυθροκέφαλους μπεκτασίδες το 1402. Το μοναστήρι καταλαμβάνει μια έκταση 5 περίπου στρεμμάτων, 3 χλμ. βορειοδυτικά του χωριού Ρούσσα, μέσα σε πυκνή βλάστηση και είναι προσιτό από χωματόδρομο. Στην ανατολική πλευρά του "τεκκέ" δεσπόζει μία τσιμεντένια βρύση η οποία κτίστηκε, κατά την παράδοση των Ερυθροκέφαλων, στο σημείο που οδηγήθηκε από το Θεό, ο αναμμένος δαυλός που εκσφενδόνισε ο ιδρυτής του μοναστηριού Κιζήλ Ντελή, από το βόρεια βρισκόμενο ύψωμα Χίλια, υποδεικνύοντας το χώρο του καθιδρύματος. Στο ανατολικό τμήμα του προαυλίου υπάρχει ένα διώροφο, βαλκανικής αρχιτεκτονικής οίκημα, το οποίο χρησιμοποιείται ως κατάλυμα του προσωπικού φύλαξης. Στη νότια πλευρά του μοναστηριού υπάρχει το μαγειρείο (ψηλή καμινάδα) και κτίριο που περικλείει τον τάφο του ιδρυτή Κιζήλ Ντελή. Στη νότια πλευρά υπάρχει κοιμητήριο που καταλαμβάνει όλο το χώρο ως το νότιο τοίχο του περιβόλου.
´Ενα δεύτερο κοιμητήριο βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του μοναστηριού. Οι επιτύμβιες στήλες φέρουν σε βαθύ ανάγλυφο δώδεκα πτυχές κάθετες σε μια εγκάρσια η οποία περιβάλει τη σαρικοειδή επίστεψη λίγο πιο πάνω από τη βάση της. Στο δυτικό τμήμα του μοναστηριού δεσπόζει ένα τετράγωνο κτίριο, με ισχυρά επικλινή στέγη από μεγάλες επιχώριες σχιστολιθικές πλάκες. Στη βόρεια πλευρά του μοναστηριού υπάρχει οικοδόμημα που χρησιμοποιείται ως αποθήκη. Στην θέση αυτή κατά το παρελθόν μάλλον βρισκόταν κτίριο, το οποίο εμπεριείχε χώρους φιλοξενίας των πολυπληθών επισκεπτών και φίλων του τάγματος, οι οποίοι λάμβαναν μέρος στις δερβισικές τελετουργίες.
Το μοναστήρι καταστράφηκε το 1826 με 1839, κατά την διάλυση των Μπεκτασικών Ταγμάτων από το σουλτάνο Μαχμούτ Β', για να ξανακτιστεί κατά τα τέλη του 19ου αιώνα. Ορισμένα τμήματα κτιρίων βέβαια έμειναν άθικτα και σε ορισμένες περιπτώσεις διενεργήθηκαν ριζικές ανακαινίσεις. Με την παλινόρθωση του Μπεκτασισμού το 1839, το τάγμα δεν κατόρθωσε να ανακτήσει την προηγούμενη του αίγλη, ούτε την περιουσία και τα προνόμια που κατά καιρούς είχαν χορηγηθεί. Με την κατάργηση δε του Μπεκτασικού Τάγματος στη Νέα Τουρκική Δημοκρατία το 1925, αποτελεί το μοναστήρι της Ρούσσας το μοναδικό εν ενεργεία θρησκευτικό κέντρο μπεκτασικών τελετουργιών. Η πλειοψηφία των στοιχείων που έχουν γνωστοποιηθεί από τη μυστηριακή ζωή του τάγματος, οδηγούν σε μυστηριακές δοξασίες του Ορφισμού, ο οποίος, όπως είναι γνωστό, επηρέασε όλα τα μυστηριακά δόγματα που κατά καιρούς παρουσιάστηκαν, μη εξαιρουμένου και του Χριστιανισμού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2001 από ιστοσελίδα του Δήμου Ορφέα
21/5/2004
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
