Εμφανίζονται 13 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικά ευρήματα: στην ευρύτερη περιοχή: "ΛΕΣΒΟΣ Νομός ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ" .
ΛΗΜΝΟΣ (Νησί) ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ
Σε όλο το νησί βρέθηκαν πολλά νομίσματα με ποικίλες παραστάσεις από
τις οποίες συνάγουμε πολύτιμες πληροφορίες για την ιστορία της Λήμνου. Υπήρχαν
δύο νομισματοκοπεία, της Ηφαιστείας και της Μύρινας, των δύο μεγάλων πόλεων του
νησιού. Στα νομίσματα της Ηφαιστείας, απεικονίζονται οι τοπικές θεότητες: Ήφαιστος,
Κάβειροι και η Μεγάλη Θεά Λήμνος. Αναμμένες δάδες που προφανώς αναφέρονται στις
λαμπαδηδρομίες προς τιμήν του Ηφαίστου, καθώς επίσης μεταλλευτικά εργαλεία (τσιμπίδα,
βαριά) που έχουν σχέση με τον θεό Ήφαιστο. Σε άλλα νομίσματα βλέπουμε το κριάρι
(κτηνοτροφία), το σταφύλι (παραγωγή οίνου), το κέρας της αφθονίας ή απεικόνιση
του Διόνυσου (Διονυσιακή λατρεία). Αλλού είναι αποτυπωμένη η ακτινωτή κεφαλή του
Απόλλωνα ως θεού του ηλίου ή της Αθηνάς. Τέλος υπάρχουν νομίσματα με το θεό Ερμή
ή τους Διόσκουρους (Κάβειρους)
ΛΕΣΒΟΣ (Νησί) ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ
ΜΕΣΟΤΟΠΟΣ (Χωριό) ΛΕΣΒΟΣ
150m. από την παραλία, ένας μικρός λοφίσκος γεμάτος με σπασμένα κεραμίδια
και αγγεία είναι ό,τι απέμεινε από τα αρχαία που υπήρχαν εκεί. Μερικά στοιχεία,
όπως αγκωνάρια και λίθινα κολωνάκια, οδήγουν στην υπόθεση για ύπαρξη ενός ναϊσκου
με νεκροταφείο γύρω του, των βυζαντινών χρόνων.
Στη ΒΔ πλευρά της κοιλάδας του Ταβαρίου, "στ’ Αλώνια",
που βρίσκονται 2-3 αλώνια καμωμένα με μεγάλους αρχαίους λιθόπλινθους από λεσβιακό
τραχείτη που σώζουν αυλάκια για μεταλλικούς συνδέσμους. Το πιο ενδιαφέρον όμως
στοιχείο είναι ότι σε ένα διάδρομο, στη δυτική πλευρά ενός νταμιού, σώζεται στη
θέση του αρχαίο θεμέλιο τοίχου. Όλα αυτά λοιπόν τα ευρήματα συνηγορούν στη βεβαίωση
της ύπαρξης ενός μεγάλου οικοδομήματος.
ΠΟΛΙΟΧΝΗ (Προϊστορικός οικισμός) ΛΗΜΝΟΣ
Σε μια από τις τελευταίες φάσεις του οικισμού ανήκει και ο περίφημος
θησαυρός της Πολιόχνης που βρέθηκε θαμμένος σε μια πρόχου: Χρυσά δακτυλίδια, σκουλαρίκια,
βραχιόλια, πόρπες, περιδέραια, άλλα ακέραια και άλλα σπασμένα, παρόμοια όλα με
εκείνα του περίφημου θησαυρού του Πριάμου που αποκαλύφτηκε στην αντικρυνή Τροία.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(1997) του Επαρχείου
Λήμνου.
ΕΡΕΣΟΣ (Αρχαία πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
The Aeolic dialect
. . Three of its inscriptions are of great importance--one found at Mitylene recording the return of certain exiles in the time of Alexander the Great (C. I. G. 2166), one found at Pordoselena (C. I. G. 2166 c.), and a third found at Eresus (edited by Conze and Sauppe).
ΚΑΜΙΝΙΑ (Χωριό) ΛΗΜΝΟΣ
Η Στήλη των Καμινίων αποτελεί το πρώτο γραπτό κείμενο που βρέθηκε
της πελασγικής περιόδου της Λήμνου. Βρέθηκε εντοιχισμένη στην εκκλησία του Αγίου
Αλεξάνδρου στα Καμίνια το 1886 και δημοσιεύθηκε το ίδιο έτος στο Δελτίο της Γαλλικής
Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών. Μετά 15 χρόνια βρέθηκε στη Αίγυπτο από όπου την αγόρασαν
οι Αργύρης Μοσχίδης και Βασίλειος Αποστολίδης. Η Στήλη είναι ορθογώνια από κίτρινο
πωρόλιθο με διαστάσεις 0.95 x 0.40 x 0.14 μέτρα και πάνω της είναι χαραγμένο το
κεφάλι ενός πολεμιστή που κρατάει υψωμένη λόγχη. Τριγύρω της είναι χαραγμένες
"βουστροφηδόν" δύο επιγραφές. Η μία βρίσκεται γύρω από το κεφάλι του πολεμιστή
και η άλλη στην πλάγια στενή πλευρά της. Είναι γραμμένη στο ελληνικό αλφάβητο
και σε γλώσσα πρωτοελληνική, δηλαδή προγονική μορφή της αρχαίας ελληνικής, που
ήταν η γλώσσα των Τυρηνών Πελασγών, όπως ονομαζόταν οι τότε κάτοικοι της Λήμνου.
Είναι ή ίδια γλώσσα στην οποία είναι γραμμένες οι Ετεοκρητικές επιγραφές που ανακαλύφθηκαν
στην Κρήτη στα τέλη του 19ου αιώνα στην πόλη Πραισοί. Ο Ι. Θωμόπουλος στο βιβλίο
"Πελασγικά" χρονολογεί την πρώτη επιγραφή πριν το 510 π.Χ. οπότε συνέβει η Αθηναϊκή
κατάκτηση της Λήμνου, ενώ τη δεύτερη την τοποθετεί χρονικά μετά το 510 π.Χ.
Οι επιγραφές σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνουν:
1. Οδοιπόρε, που μετράς τα βάσανά σας να λυπάσαι Όταν επιτέθηκαν με πολεμικά πλοία
οι γείτονες την πατρίδα του έσωσε ο Ταβάρζιος κι όταν επιτέθηκαν οι Μαλιείς πάλι
έσωσε τους Μυριναίους. Ζήτω ο Ταρβάζιος
2. Οδοιπόρε, όταν επιτέθηκαν οι Φωκείς αυτός έσωσε την πατρίδα του αλλά χάθηκε
Ζωή σε σένα Χαράλη ακολούθησε συμφορά, αλλά εκδιώχθηκαν οι Φωκείς εμφανίσου τώρα
που, δυστυχία μου, επέπλευσε ο γείτονας Αχ! χάθηκε ο Χαράλης
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Ιατρικού Συλλόγου Λήμνου
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
