Εμφανίζονται 9 τίτλοι με αναζήτηση: Βιογραφίες στην ευρύτερη περιοχή: "ΚΥΝΟΥΡΙΑ Επαρχία ΑΡΚΑΔΙΑ" .
ΛΕΩΝΙΔΙΟ (Κωμόπολη) ΚΥΝΟΥΡΙΑ
Γεννήθηκε στο Λεωνίδιο το 1867 από γονείς Τσάκωνες και πέθανε το 1953.
Ηταν κωφάλαλος εκ γενετής, γι`αυτό οι γονείς του προσπάθησαν να του βρουν μια
τέχνη για να μπορέσει να ζήσει. Και αυτή ήταν του υποδηματοποιού. Ομως ο Βαρβέρης
είχε άλλη επιθυμία και με την βοήθεια του τότε Μητροπολίτη Θεοκλήτου Α` πήγε να
σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και κατόπιν στο Παρίσι, όπου απέσπασε
το Α` βραβείο σε μολύβι και το Β` σε λάδι. Ταξίδεψε στη Γαλλία και στη Συρία.
Ο Ν. Βαρβέρης με τις ελαιογραφίες του έδωσε χρώμα στις ρίζες μας.
Δεν υπάρχει Τσακώνικο σπίτι που να μην έχει προσωπογραφία αγαπημένου προσώπου
του, φτιαγμένη από τον Ν. Βαρβέρη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
ΠΕΡΑ ΜΕΛΑΝΑ (Χωριό) ΑΠΟΛΛΩΝ
Λαογράφος, ιστορικός. Γεννήθηκε στα Πέρα Μέλανα Αρκαδίας το 1907.
Ως καθηγητής φιλόλογος δίδαξε σε διάφορα γυμνάσια της Αθήνας και κατέληξε στην
Ακαδημία Αθηνών, ως συντάκτης του Ιστορικού Λεξικού της Ακαδημίας. Ασχολήθηκε
κυρίως με τη λαογραφία της Τσακωνιάς και με την καταγραφή στοιχείων για την Τσακώνικη
διάλεκτο. Τελευταία του επιστημονική εργασία είναι η έκδοση του τρίτομου Λεξικού
της Τσακώνικης Διαλέκτου, για το οποίο του απονεμήθηκε βραβείο από την Ακαδημία
Αθηνών. Επίσης, ασχολήθηκε με την καταγραφή ιστορικών στοιχείων από το Μιστί Καππαδοκίας.
Συμμετείχε σε πολλά επιστημονικά συνέδρια σχετικά με τη λαογραφία,
τη γλωσσολογία και τον πολιτισμό, όπου μετέφερε την εμπειρία του και τα αποτελέσματα
των ερευνών του για την Τσακωνιά και την Τσακώνικη διάλεκτο. Μερικά από τα έργα
του είναι : Τα τσακώνικα της Προποντίδας (1983), Τσακώνικη λαϊκή αρχιτεκτονική
(1961), Βάτικα και Χαβουτσί, τα τσακωνοχώρια της Προποντίδας (1979) κ.ά.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
ΛΕΩΝΙΔΙΟ (Κωμόπολη) ΚΥΝΟΥΡΙΑ
1907 - 1941
Ποιητής. Ελκει την καταγωγή του το Λεωνίδιο. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη
το 1907 και έζησε από το 1910 ως το 1931 στην Ιταλία. Σπούδασε Νομικά στα Πανεπιστήμια
της Μπολώνια και της Ματσεράτα, όπου πήρε και διδακτορικό δίπλωμα. Το 1931 εγκαταστάθηκε
στην Ελλάδα και πρωτοεμφανίστηκε στα Ελληνικά Γράμματα το 1933 με το διήγημα "Μάρθας
Βίος". Στον πόλεμο του 1940-41 υπηρέτησε ως απλός στρατιώτης στην πρώτη γραμμή.
Αρρωστος βαριά από κοιλιακό τύφο, μεταφέρθηκε από το Αλβανικό μέτωπο στην Αθήνα,
όπου και πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 1941.
Εξέδωσε το πεζό "Γράμματα σε μια γυναίκα" και τις ποιητικές συλλογές
"Οι αγάπες του χρόνου" (1933), "Τα Ουράνια" (1934), "Αστέρια" (1935), "Στους φίλους
μιας άλλης χαράς" (1940). Υπήρξε ποιητής απόλυτος και με έντονη τη συναίσθηση
του προορισμού του ως δημιουργού. Ο Σαραντάρης άφησε πίσω του ένα έργο γεμάτο
εικόνες αρρητόρευτου λυρισμού, που οριοθετείται από τις λέξεις- κλειδιά: Φως-
θάλασσα- ουρανός- αέρας- έρωτας- γη- γυναίκα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
Ποιήτρια, ζωγράφος και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στο Λεωνίδιο το 1895
και πέθανε στην Αθήνα το 1972. Ως δημοσιογράφος εργάσθηκε στην εφημερίδα "Ταχυδρόμος"
της Αλεξάνδρειας. Η πρώτη της ποιητική συλλογή (κυκλοφόρησε το 1935), "Ρόδα και
φλόγες", απέσπασε τον Φιλολογικό έπαινο από την Ακαδημία Αθηνών.
Στη συνέχεια κυκλοφόρησε άλλες ποιητικές συλλογές: "Στα φτερά της
νίκης"(1940), " Ή τάν ή επι τάς"(1942), " Θαλασσοπούλια"(1953), "Μυρωμένα βράδια"(1957)
κ.ά., καθώς και διηγήματα, όπως "Η πολεμική Αλεξάνδρεια". Εχει μεταφράσει στα
ελληνικά πολλά ξένα ποιήματα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
1890 - 1953
Ο Κώστας Ουράνης, ποιητής και πεζογράφος, είναι ένας απ' τους πρώτους
και τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της σχολής του νεορομαντισμού. Το πραγματικό
του όνομα ήταν Κώστας Νιάρχος ή, όπως το άλλαξε ο ίδιος, Νέαρχος. Γεννήθηκε το
1890 στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας του Νικόλαος Νιάρχος καταγόταν από την Κουνουπιά
της Κυνουρίας και η μητέρα του Αγγελική Γιαννούση από το Λεωνίδιο. Στο Λεωνίδιο
έζησε τα παιδικά του χρόνια και τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Στη συνέχεια φοίτησε
στο Γυμνάσιο Ναυπλίου, κατόπιν πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπου συνέχισε στη Ροβέρτειο
Σχολή και στο ιδιωτικό Λύκειο Χατζηχρήστου από όπου και αποφοίτησε. Σε ηλικία
18 χρονών ήρθε στην Αθήνα όπου εργάστηκε για λίγο στην εφημερίδα "Ακρόπολη". Κατόπιν,
έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές τις οποίες παραμέλησε λόγω της μεγάλης αγάπης
του στα ταξίδια.
Ενώ βρισκόταν στο Παρίσι, αρρώστησε από φυματίωση και με συμβουλή
των γιατρών παρέμεινε δύο χρόνια στο Νταβός της Ελβετίας. Εκεί γνώρισε την Πορτογαλλίδα
Μανουέλα Σαντιάγκο και την παντρεύτηκε. Μετά από λίγα χρόνια χώρισε. Στη συνέχεια
ξαναπαντρεύτηκε με τη συγγραφέα και κριτικό Ελένη Νεγρεπόντη (γνωστή και με το
ψευδώνυμο Αλκης Θρύλος). Το 1920 διορίστηκε γενικός πρόξενος στη Λισσαβώνα και
το 1924 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα εξασκώντας τη δημοσιογραφία σαν χρονογράφος,
συντάκτης, ανταποκριτής ή έκτακτος απεσταλμένος. Υπήρξε διευθυντής της εφημερίδας
"Ελεύθερος Λόγος" και τακτικός συνεργάτης στις εφημερίδες "Ελεύθερος Τύπος", "Ελεύθερον
Βήμα" και ταυτόχρονα στον "Εθνικό Kήρυκα" της Αμερικής. Σαν ανταποκριτής και δημοσιογράφος
ταξίδεψε σ' όλο τον κόσμο και με αναφορά τα ταξίδια του έγραψε ταξιδιωτικά βιβλία.
Παράλληλα αντιμετώπιζε προβλήματα με την μόνιμα κλονισμένη υγεία του. Η κατάσταση
της υγείας του επιδεινώθηκε μετά την κατοχή. Από τότε, χρειάστηκε να νοσηλευθεί
κατά καιρούς στο σανατόριο Παπανικολάου, στα Μελίσσια Αττικής. Στο σανατόριο αυτό
πέθανε στις 12 Ιουλίου 1953 από καρδιακή προσβολή.
Ο Ουράνης ασχολήθηκε με την ποίηση και με την ταξιδιωτική κυρίως πεζογραφία.
Επίσης έγραψε διηγήματα, κριτικές μελέτες, μικρές πρόζες, και δοκίμια, με ξεχωριστή
επίδοση σε θέματα των εικαστικών τεχνών. Τέλος ασχολήθηκε με τη μετάφραση ξένων
έργων. Το πρώτο του ποίημα (εμπνευσμένο από την καταστροφή της Αγχιάλου) το έγραψε
σε ηλικία 14 χρονών, όταν φοιτούσε στη Ροβέρτειο Σχολή. Πρωτοεδημοσίευσε ποιήματά
του τον Δεκέμβριο του 1908 στο περιοδικό "Ελλάς". Στη συνέχεια συνεργάστηκε με
το "Ημερολόγιον Ελλάδος" και με ένα μεγάλο αριθμό περιοδικών: "Δάφνη", "Ο Νουμάς",
"Καλλιτέχνης", "Γράμματα" και "Νέα Ζωή" της Αλεξάνδρειας, "Νέοι", "Μούσα", "Παναθήναια",
(Αμερικής), "Μπουκέτο", "Οικογένεια", "Ημερολόγιον του Μπουκέτου", "Κυριακή του
Ελεύθέρου Βήματος", "Ελληνικά Γράμματα", "Πειθαρχία", "Νέα Εστία", "Σήμερα", "Νεοελληνικά
Γράμματα", "Ορίζοντες", στη "Φιλολογική Πρωτοχρονιά". Επίσης έγραψε και στις εφημερίδες:
"Ακρόπολις", "Νέα Ελλάς", "Ελεύθερος Τύπος", "Ελεύθερος Λόγος", "Δημοκρατία",
"Ελεύθερον Βήμα", "Πρωία", "Αθηναϊκά Νέα", "Η Καθημερινή" κ.α.
Το έργο του Κ. Ουράνη αποτελείται κύρια από τις ποιητικές συλλογές
"Σαν όνειρα" (1909), "Spleen" (1912) και "Νοσταλγίες" (1920), την κριτική μελέτη
"Κάρολος Μπωντλαίρ" (Αλεξάνδρεια 1918), τα ταξιδιωτικά βιβλία "Sol y Sombra" (1934),
"Σινά, το Θεοβάδιστον Ορος" (1944), "Γλαυκοί Δρόμοι" (1947), "Ταξίδια στην Ελλάδα"
(1949) και τη μυθιστορηματική βιογραφία "Αχιλλεύς Παράσχος".
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
ΚΑΡΑΤΟΥΛΑΣ (Χωριό) ΑΣΤΡΟΣ
1932
Ο Θανάσης Βαλτινός, πεζογράφος και συγγραφέας, γεννήθηκε το 1932 στo
χωριό Καράτουλα της Κυνουρίας. Στα δύσκολα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου
η οικογένειά του αναγκάσηκε να μετακινηθεί κατά σειρά στη Σπάρτη, Γύθειο και Τρίπολη.
Στην τελευταία έβγαλε το Γυμνάσιο. Το 1950 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ζει
και εργάζεται μέχρι σήμερα. Σπούδασε κινηματογράφο. Μετά το 1974 έζησε κατά διαστήματα
στο εξωτερικό (Αγγλία, Δυτικό Βερολίνο και ΗΠΑ) καλεσμένος από πανεπιστήμια και
άλλα πνευματικά ιδρύματα.
Το έργο του έχει, όπως και ο ίδιος, άρρηκτη σχέση με την Αρκαδία και
την Τρίπολη από όπου αντλεί πολλές από τις εμπνεύσεις του. Στα περισσότερα έργα
του αναδύεται η τοπογραφία της μυθικής Τρίπολης. Ηδη, το 1947, την εποχή του εμφυλίου,
όταν εφοιτούσε στην έκτη τάξη του Οκταταξίου Γυμνασίου, άρχισε να γράφει το διήγημα
"Εθισμός στην νικοτίνη", όπου με δωρική γλώσσα περιγράφει και τον άλλον εθισμό,
αυτόν του έρωτα, "πέρα από τις γραμμές, πάνω στην παλιά άσφαλτο προς Τεγέα", κοντά
στο σιδηροδρομικό σταθμό. Οταν στην πλατεία Αρεως, μπροστά στο Δικαστικό Μέγαρο,
από την καρότσα ενός καμιονιού άδειαζαν τα πτώματα των "συμμοριτών"...
Στο έργο του κυριαρχεί η πρόθεση να αναδείξει τη φυσιογνωμία ενός
κόσμου δεμένου με την πατρογονική γη, την ιστορία και την παράδοση. Ο συγγραφέας
για να διομορφώσει τα αναγκαία περάσματα του συλλογικού μύθου ανάπλασε την τοπογραφία
της Τρίπολης. Ενδεικτικά δείγματα είναι ο "Εθισμός στην νικοτίνη" και η "Ορθοκωστά",
όπου η Τρίπολη είναι ο κύριος αφηγηματικός του χώρος. Ο Θ. Βαλτινός έχει γράψει
και εκδόσει πολλά άλλα μυθιστορήματα και διηγήματα, όπως "Η Κάθοδος των Εννιά",
"Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη", "Στοιχεία για τη δεκαετία του '60", το Αλσος των
Μυροφόρων, "Victoria A", "Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο", "Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη,
Βιβλίο δεύτερο: Βαλκανικοί - ’22" (εκδόσεις Ωκεανίδα), "Ημερολόγιο 1836-2011"
(2001) και άλλα. . Για το βιβλίο "Στοιχεία για τη δεκαετία του '60" τιμήθηκε με
το Α' Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το 1990. Τέλος έχει προταθεί από την επιτροπή
επιλογής για το βραβείο λογοτεχνίας του 2001, για το βιβλίο του "Συναξάρι Ανδρέα
Κορδοπάτη, Βιβλίο δεύτερο: Βαλκανικοί - ’22".
Παράλληλα έχει ασχοληθεί με μεταφράσεις και έχει γράψει σενάρια για
τον κινηματογράφο. Εχει μεταφράσει τις Τρωάδες του Ευριπίδη και την Ορέστεια του
Αισχύλου, που παίχτηκαν από το θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο (το 1979 και το 1980
αντιστοίχως) σε σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν. Εγραψε επίσης το σενάριο για την
ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα» για το οποίο βραβεύθηκε στο Φεστιβάλ των Κανών το 1984
. Τέλος έχει συμμετάσχει σε πολλές ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις βιβλίου στην
Ελλάδα και στο εξωτερικό
Ο Θ. Βαλτινός είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών,
της Εταιρείας Συγγραφέων, της οποίας υπήρξε πρόεδρος επί σειρά ετών. Βιβλία του
έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες και έχουν κυκλοφορήσει στη Γερμανία. Γαλλία,
Σουηδία. Ολλανδία, Τουρκία. Αμερική, κ.ά.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ (Χωριό) ΛΕΩΝΙΔΙΟΝ
1890 - 1953
Γεννήθηκε στην Πόλη το 1890. Ο πατέρας του Νικόλαος Νιάρχος καταγόταν από την Κουνουπιά της Κυνουρίας και η μητέρα του, Αγγελική Γιαννούση από το Λεωνίδιο Αρκαδίας.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
