Πληροφορίες τοπωνυμίου

ΔΥΣΩΡΟΝ (Βουνό) ΚΙΛΚΙΣ
  Η χαμηλή οροσειρά των Κρουσών αποτελεί φυσικό όριο των νομών Κιλκίς και Σερρών.
  Αιώνες τώρα φυλά στα σπλάχνα της τις πηγές του χρυσοφόρου Γαλλικού ποταμού. Η ποικιλόμορφη χλωρίδα της απλώνεται στα πλατύφυλλα δάση με τις οξιές, τα πεύκα, τις βελανιδιές, εκεί που κρύβονται τα αγριογούρουνα, τα ζαρκάδια, οι γύπες και οι πέρδικες.
  Ο Βοτανικός Κήπος των Κρουσίων καταγράφει τα μονοπάτια της φύσης, που ο επισκέπτης μπορεί ν’ αναζητήσει, με το φόβο να χαθεί στη μαγεία των διαδρομών και να βρεθεί βόρεια στην Κερκίνη ή ανατολικά στη Δοϊράνη.
  Ο επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος του Παλατιανού και οι Μεταβυζαντινές εκκλησίες του Αγ. Αντωνίου, των Κ. Θεοδωρακίων, της Κοκκινιάς, του Μελισσουργιού και της Φύσκας, μαρτυρούν την ανθρώπινη διαδρομή πολλών αιώνων, που βρήκε συνέχεια από τον πολιτισμό των προσφύγων του Πόντου και της Θράκης, με την "Μπάμπω" της Τερπύλλου, τους "Μωμόγερους" του Αγ. Μάρκου, τους ποντιακούς γάμους της Ευκαρπίας και της Φύσκας και τα πολιτιστικά καλοκαίρια του Δήμου Κρουσσών.
  Τα Κρούσια είναι ένα τεράστιο ανοιχτό παράθυρο στη φύση, πρόκληση για όσους αναζητούν το άγγιγμα και τη ματιά της.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Κιλκίς.