Τα
όρη της Θρυπτής,
τα "Αόρη", όπως λέγονται από τους κατοίκους, αποτελούν τη φυσική συνέχεια της
Δίκτης. Σύμφωνα με την ντόπια
εκδοχή, το όνομα της Θρυπτής οφείλεται στο καλό της κλίμα. Αν και ετυμολογικά
θεωρείται πιθανότερο η ονομασία της να είναι παραφθορά της λέξης "Κρυπτή" δηλαδή
κρυφή τοποθεσία οι ντόπιοι πιστεύουν ότι η ονομασία της προέρχεται από το ρήμα
θρέφω, εξαιτίας του κλίματος και της χρησιμοποίησης της περιοχής ως αναρρωτηρίου
που "θρέφαν" δηλαδή γιατρεύονταν οι αρρώστιες και ειδικά η φυματίωση.
Σε υψόμετρο 860 μ. βρίσκεται το μικρό αμφιθεατρικό οροπέδιο της Θρυπτής
με τον ομώνυμο οικισμό του. Η απόσταση από την
Ιεράπετρα
είναι 16 χλμ και ο δρόμος είναι χωματόδρομος. Η διαδρομή όμως θα σας αποζημιώσει.
Είναι μαγευτική. Η αγριότητα του Κρητικού τοπίου σας καθηλώνει. Γυρνώντας το βλέμμα
προς τα πίσω αντικρίζουμε τις δύο θάλασσες και τη μεταξύ τους πεδιάδα. Δεξιά οι
βράχοι και τα πεύκα. Τα παλιά σπίτια, οι "μαγατζέδες", όπως λέγονται, είναι αρμονικά
δεμένα με το περιβάλλον. Τα υλικά τους, η πέτρα, το ξύλο και το χώμα έχουν χρησιμοποιηθεί
ή στην φυσική τους κατάσταση ή πολύ λίγο επεξεργασμένα.
Αυτό που κάνει την περιοχή ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η ποικιλία
των αρωματικών φυτών αλλά και τα πολλά είδη ζώων και πουλιών. Το θυμάρι, οι φασκομηλιές,
οι αγριελιές, οι αγριαμυγδαλιές είναι μερικά από τα φυτά. Ο κρητικός λαγός, το
κουνάβι της Κρήτης, η γνωστή Ζουρίδα, η Κρητική νυφίτσα, ο ακανθωτός ποντικός,
ο γυπαετός, ο χρυσαετός ή Βιτσίλα, ορτύκια, μπεκάτσες, τρυγόνια, πέρδικες κ.α.
Σε υψόμετρο 1476 μέτρων βρίσκεται η κορυφή αφέντης στην οποία υπάρχει
και η εκκλησία Αφέντης Χριστός. Το θέαμα καταπληκτικό. Το Δωδεκανησιακό πέλαγος,
η
Κάσος, το Λιβυκό πέλαγος
και οι
επαρχίες Ιεράπετρας
και
Σητείας απλώνονται μπροστά
μας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (2001) του
Δήμου Ιεράπετρας.