Εμφανίζονται 5 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή: "ΚΑΛΥΜΝΟΣ Πόλη ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ" .
ΧΩΡΑ ΚΑΛΥΜΝΟΥ (Κωμόπολη) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Ανάμεσα στις περιοχές Λιμνιώτισσα και Πηγάδια, που βρίσκονται στα
ΝΑ του Δάμου, σε απόσταση 400 περίπου μέτρων από τη Χώρα, υψωνόταν κατά την αρχαιότητα
το Ιερό του Απόλλωνος Δαλίου (Δηλίου). Οι ανασκαφές, που έγιναν από τον Αγγλο
Ch. Newton στα 1854 - 1855 και τον Ιταλό M. Segre το 1937, έφεραν στο φως πλούσια
ευρήματα, όπως επιγραφές, βάσεις αγαλμάτων, ειδώλια, σπασμένα πήλινα αγγεία κ.ά.
Ο χώρος του αρχαίου Ιερού, σύμφωνα με τις επιγραφές ήταν φραγμένος
με περίβολο και περιελάμβανε ιερό άλσος με δάφνες, διάφορα οικοδομήματα, βωμούς,
αγάλματα, επιγραφές χαραγμένες σε λίθους και αποτελούσε τον επισημότερο και σπουδαιότερο
τόπο της αρχαίας Καλύμνου. Εδώ βρισκόταν το πολιτικό και θρησκευτικό κέντρο των
Καλυμνιακών δήμων και φυλών.
Η λατρευτική χρήση του χώρου, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα,
αρχίζει τουλάχιστον από τις αρχές της 1ης π.Χ. χιλιετίας (Γεωμετρική Περίοδος)
και συνεχίζεται αδιάκοπα έως την Παλαιοχριστιανική Εποχή. Από τα ευρήματα ξεχωρίζουν
τα πολυάριθμα πήλινα ειδώλια ταύρων της Γεωμετρικής Περιόδου, τα οποία ήταν αφιερώματα
στην εκεί λατρευόμενη θεότητα, όστρακα της ίδιας εποχής με γραπτές και μεταγενέστερες
χαρακτές επιγραφές (καρικές), ανθρωπόμορφα και ζωόμορφα ειδώλια αρχαϊκών χρόνων
και διάφορα όστρακα Κλασικής, Ελληνιστικής, Ρωμαϊκής και Παλαιοχριστιανικής Εποχής.
Κατά τον 4ο και 3ο π.Χ. αιώνα το Ιερό απόκτά μνημειακά οικοδομήματα, αφιερωμένα
τόσο στη λατρεία, όσο και σε πολιτικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις.
Ο Απόλλωνας λατρευόταν στην Κάλυμνο με το επίθετο Δάλιος = Δήλιος,
σύμφωνα με επιγραφές του 3ου π.Χ. αιώνα που βρέθηκαν στο χώρο του Ιερού. Σε Καλυμνιακά
επίσης νομίσματα του 3ου π.Χ. αιώνα εικονίζεται στον οπισθότυπο κιθάρα, το σύμβολο
του θεού Απόλλωνα. Η λατρεία βέβαια του συγκεκριμένου θεού σίγουρα προϋπήρχε,
όπως φαίνεται από την απεικόνιση λύρας στα αρχαιότερα νομίσματα του νησιού, τα
οποία χρονολογούνται στο β΄ μισό του 6ου π.Χ. αιώνα.
Ο ναός του Δηλίου Απόλλωνα ήταν ολομάρμαρος και ανήκε στην κατηγορία
των ναών Ιωνικού ρυθμού, όπως συνάγεται από τους σωζόμενους κίονές του, ξαναχρησιμοποιημένους
στο ναό της Παναγίας Κεχαριτωμένης Χώρας, τις βάσεις τους και τα διάφορα άλλα
αρχιτεκτονικά του μέλη, τα οποία βρίσκονται κτισμένα σε δεύτερη χρήση στον ερειπωμένο
παλαιοχριστιανικό ναό του "Χριστού της Ιερουσαλήμ", στο χώρο του αρχαίου
Ιερού. Εξετάζοντας τα διάφορα σωζόμενα μέλη (κίονες, κιονόκρανα και βάσεις) βλέπουμε
ότι ίσως ο ναός του Απόλλωνα ανήκε στην κατηγορία του πρόστυλου τετράστυλου "εν
παραστάσει" ναού.
Πιθανότατα ο ναός κτίστηκε κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα την εποχή της Β΄
Αθηναϊκής Συμμαχίας. Η ύπαρξη αφιερωματικής επιγραφής του 1ου π.Χ. αιώνα σ’ ένα
κομμάτι του μαρμάρινου τριζωνικού επιστυλίου του, προς τιμήν του Γάϊου Καίσαρα
Γερμανικού, του επωνομαζόμενου Καλιγούλα, πρέπει μάλλον να οφείλεται σε μεταγενέστερη
προσπάθεια εξευμενισμού του Ρωμαίου αυτοκράτορα κι όχι σε εκ νέου ανέγερση άλλου
ναού.
Η επικράτηση του Χριστιανισμού μετά τους μακρόχρονους διωγμούς επέφερε,
όπως ήταν φυσικό το κλείσιμο και την καταστροφή των ειδωλολατρικών Ιερών και ναών.
Τα μοιραία χτυπήματα κατά της Αρχαίας Λατρείας δίνονται με μια σειρά διαταγμάτων
των Βυζαντινών αυτοκρατόρων Θεοδοσίου του Α΄ (391 μ.Χ.), του γιου του Αρκαδίου
(399 μ.Χ.) και του Θεοδοσίου του Β΄ (435 μ.Χ.). Κάπου ανάμεσα σ’ αυτά τα χρόνια
συντελείται και η καταστροφή του Ιερού του Δηλίου Απόλλωνα. Στη θέση του και με
υλικό από τα οικοδομήματά του αναγείρονται πρώτα ο τρίκλιτος ναός "Χριστός
της Ιερουσαλήμ" και λίγο αργότερα ο τρίκογχος που είναι γνωστός ως Αγία Σοφία
ή Ευαγγελίστρια.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων
ΚΑΛΥΜΝΟΣ (Πόλη) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Στη βραχώδη κορυφή που βρίσκεται στα βόρεια της Πόθιας, αμέσως πάνω από τη συνοικία του Αγίου Στεφάνου και σε κοντινή απόσταση από το εκεί εκκλησάκι της Αναστάσεως, διατηρούνται τα απομεινάρια ενός αρχαίου οχυρού. Από αυτό σώζονται μόνο τα θεμέλια του ανατολικού, του νότιου και του δυτικού του τοίχου, τα οποία συνθέτουν μία τραπεζιόσχημη κάτοψη. Το πάχος των τοίχων είναι 2,55 μ., ενώ το μήκος τους 31 του ανατολικού, 16 του νότιου και 11 του δυτικού. Δυστυχώς οι ορθογωνιασμένοι λίθοι του οχυρού χρησίμεψαν στο κτίσιμο νεότερων οικιών της πρωτεύουσας του νησιού, έτσι ώστε σήμερα να διακρίνονται μόνο τα θεμέλιά του. Σε απόσταση 20 μ. στα Ν.Δ. σώζονται τα απομεινάρια ορθογώνιας υδατοδεξαμενής, διαστάσεων 6x6, 50 μ., οι εσωτερικές επιφάνειες της οποίας ήταν καλυμμένες με κουρασάνι. Το οχυρό, με βάση την επιφανειακή κεραμική και τα ιστορικά και αρχαιολογικά στοιχεία για την ύπαρξη κι άλλων τέτοιων οχυρών στην Κάλυμνο, χρονολογείται στην Ελληνιστική Περίοδο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων
Η περιοχή του Δάμου (Δάμος=Δήμος) βρίσκεται στα βόρεια του κεντρικού
δρόμου, που οδηγεί από τη Χώρα
στις Ελιές.
Στη σφηνοειδή έκταση ανάμεσα στις ρεματιές Δραπέτης (στα δυτικά) και
Συκομεριά (στ' ανατολικά) απλωνόταν αρχαίος οικισμός, ο οποίος άκμασε από τους
Πρώιμους Ελληνιστικούς έως και τους Υστερους Ρωμαϊκούς χρόνους, σύμφωνα με τις
ανασκαφικές ενδείξεις. Οι ανασκαφές των τελευταίων χρόνων έφεραν στο φως έναν
πλακόστρωτο κλιμακωτό δρόμο, εκατέρωθεν του οποίου βρέθηκαν οικίες, εργαστήρια,
λαξευτά πηγάδια, με πληθώρα ευρημάτων. Στα βόρεια του οικισμού είναι ορατό τμήμα
του ισοδομικού τείχους, που τον προστάτευε. Εξω από το τείχος (στα βόρεια) είναι
ορατοί διάφοροι αρχαίοι λαξευτοί τάφοι.
Στ' ανατολικά του οικισμού, σε κοντινή απόσταση, βρίσκεται ένας ορθογώνιος
λαξευτός μέσα στο βράχο θαλαμοειδής τάφος. Πλησίον του υπάρχει ένας διπλός και
διώροφος, μέσα στο έδαφος.
Τάφοι υπάρχουν και στις νότιες παρυφές του Δάμου, οι οποίοι χρονολογούνται
στα ελληνιστικά χρόνια.
Πλησίον του ναϋδρίου του Προφήτη Ηλία βρέθηκαν στα μέσα του περασμένου
αιώνα τάφοι με χρυσά κτερίσματα (οικόπεδο Σκόνη) και άλλοι με διάφορα πήλινα και
χάλκινα αντικείμενα, όπως μία λαβή χάλκινης υδρίας με την παράσταση της Ωρείθυιας
από τον Βορρέα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων
Σε απόσταση 50 μ. βόρεια του Εθνικού Σταδίου Καλύμνου, στο δυτικό τμήμα της περιοχής Φλασκάς, διατηρείται σε καλή κατάσταση ένα υπέργειο ταφικό μνημείο της περιόδου της Ρωμαιοκρατίας. Ο μεγάλος, ορθογώνιας κάτοψης, κτιστός τάφος (εξ. διαστάσεις 7,40 x 6,60 μ.), αποτελείται από έναν κεντρικό διάδρομο, εκατέρωθεν του οποίου ανοίγονται από τέσσερις νεκρικοί θάλαμοι. Τόσο ο κεντρικός διάδρομος, όσο και οι πλευρικοί θάλαμοι είναι στεγασμένοι με ημικυλινδρικές καμάρες. Η στέγη του τάφου εξωτερικά είναι επίπεδη. Δυστυχώς το μνημείο έχει συληθεί αρκετά χρόνια πριν και γι' αυτό από το εσωτερικό του έχουν αφαιρεθεί τα πάντα. Ανάμεσα στα μπάζα, που οι συλητές του πέταξαν έξω απ' αυτό βρέθηκαν διάφορα σπασμένα αγγεία και λυχνάρια, τα οποία μας δείχνουν ότι ο τάφος ήταν σε χρήση από τους πρώτους μεταχριστιανικούς έως και τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων
ΧΩΡΑ ΚΑΛΥΜΝΟΥ (Κωμόπολη) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Στις νότιες παρυφές του Δάμου, στα Β.Α. της εκκλησίας του Αγίου Αντωνίου, βρίσκονται τα ερείπια μεγάλου συγκροτήματος λουτρώνα. Το σχήμα της κάτοψής του είναι ορθογώνιο, διαστάσεων 13x16,50 μ. Το πάχος των εξωτερικών τοίχων του φτάνει το 1 μ. Εσωτερικά το οικοδόμημα είναι χωρισμένο σε δύο μεγάλα διαμερίσματα, τα οποία με τη σειρά τους χωρίζονται σε δύο, το δυτικό και τρία το ανατολικό, προορισμένα να εξυπηρετούν τις ανάγκες των λουομένων. Σε απόσταση μερικών δεκάδων μέτρων βόρεια του Ρωμαϊκού λουτρώνα βρίσκεται η ορθογώνια υδατοδεξαμενή της Συκομεριάς, κτισμένη με μεγάλους ορθογωνιασμένους λίθους (εξ. διαστ. 4,90 x 4,50 μ.) και η οποία προμηθεύεται νερό από το υδροφόρο στρώμα του Δάμου. Το νερό της υδατοδεξαμενής -η οποία είναι σε χρήση μέχρι και σήμερα- μεταφερόταν διά μέσου πήλινου υδροσωλήνα στον ρωμαϊκό λουτρώνα ...
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
