Πληροφορίες τοπωνυμίου

Lepando

  Italian name for Naupactos (Naupactus) a titular metropolitan see of ancient Epirus. The name Naupactus (dockyard) is said to have originated in the traditional building of a fleet there by Heraclidae. The site must have been chosen because of the strong position of the hill, the fertile plains of the neighbourhood, and the many streams. Situated on the coast of Loeris, it originally belonged to the Locri Ozolae but was subsequently taken by the Athenians, who in 455 B.C., after the Third Messenian War, established there the Messenian helots, the bitter enemies of Sparta. After the battle of Aegospotami (404 B.C.), the Spartans captured Naupactus, drove out the Messenians, and restored the town to the Locri Ozolae. Subsequently, it passed in turn to the Achaeans, the Thesbians, and to Philip Macedon, who gave it to the Aetolians.
  For two months Naupactus fiercely resisted the Romans, who under M. Acilius Glabrio finally (191 B.C.) captured the town. Pausanias saw there near the sea a temple of Poseidon, another of Artemis, a cave dedicated to Aphrodite, and ruins of a temple of Aesculapius. During Justinian's reign Naupactus was almost entirely destroyed by an earthquake.
  The metropolitan See of Naupactus depended on the pope, as Western Patriarch, until 733, when Leo III the Isaurian annexed it to the Patriarchate of Constantinople. Annexed to the Greek Orthodox Church in 1827, the see was suppressed in 1900, and replaced by the See of Acarnania and Naupactia, whose seat is at Missolonghi; the limits of this diocese are identical to those of the name Aetolia and Acarnania. Occupied by the Turks in 1498, Lepanto is chiefly celebrated for the victory which the combined papal, Spanish, Venetian, and Genoese fleets, under Don John of Austria, gained over the Turkish fleet on 7 Oct., 1571. Though this victory did not accomplish all that was hoped for, it was of great importance as being the first great defeat of the infidels on the sea.
  Held by the Venetians from 1687 to 1689, and thence by the Turks until 1827, it became in the latter year part of the new Greek realm.

S. Vailhe, ed.
Transcribed by: John Francis Mary Freeman
This extract is cited June 2003 from The Catholic Encyclopedia, New Advent online edition URL below.

The Catholic Encyclopedia (1908)
• http://www.newadvent.org/cathen/09181b.htm

• http://www.nafpaktos.com/ (4 φωτ.)

Ναύπακτος

  Πόλη μοναδικής ομορφιάς, με πλούσια πολιτιστική κληρονομιά και απαράμιλλο φυσικό κάλλος, η φιλόξενη Ναύπακτος διαθέτει πληθώρα αξιοθέατων: το κάστρο στην κορυφή του λόφου που καταλήγει στο μικρό γραφικό λιμανάκι με τα ενετικά τείχη, το επιβλητικό ρολόϊ, η παλιά πόλη και το ιστορικό κέντρο της πόλης, η οποία κρατάει την παραδοσιακή της φυσιογνωμία, το αρχοντικό του Μπότσαρη, οι πανέμορφες γραφικές παραλίες Ψανή και Γρίμποβο που πλαισιώνουν το ενετικό λιμάνι και προσφέρουν απίστευτης ομορφιάς θέα στον κορινθιακό κόλπο και την εντυπωσιακή γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου.
  Στην ορεινή Ναυπακτία ο επισκέπτης θα βρει θαυμάσια τοπία για εκδρομές, καταβάσεις με κανό στον ποταμό Εύηνο, αθλητικές δραστηριότητες, ορειβασία, φωτογραφία κ.ά.
  Επίσης η Ναύπακτος φημίζεται για την αγάπη της για την τέχνη και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει πλούσια πολιτιστική δραστηριότητα με εκδηλώσεις μουσικές, θεατρικές και χορευτικές, εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας και βιβλίων. Πόλη με έντονη νυχτερινή ζωή, ικανοποιεί και τον πλέον απαιτητικό επισκέπτη και καλύπτει όλες της μορφές διασκέδασης.
  Η παλιά πόλη, που βρίσκεται μέσα στα τείχη, έχει διατηρήσει το δικό της ύφος, την παλιά της φυσιογνωμία. Όπου κι αν σταθεί το βλέμμα σου, συναντάς την ομορφιά, την αρμονία, τη γαλήνη. Με ευκολία ξετρυπώνεις μικρές και μεγάλες παραδοσιακές λεπτομέρειες, ακόμα κι εκεί που κυριαρχεί το τσιμέντο και οι κεραίες των σύγχρονων κτισμάτων.
  Περπατώντας ανάμεσα στα πλακόστρωτα σοκάκια της πόλης, έχεις την αίσθηση ότι θα ανταμώσεις τους ήρωες του 1821, ότι θα έρθεις πρόσωπο με πρόσωπο με τον Τζαβέλα, τον Μπότσαρη, τον Φαρμάκη, θα δεις το νεαρό πυρπολητή Ανεμογιάννη με τη δάδα στο χέρι ή θα ακούσεις τη βραχνή φωνή του μπάρμπα-Γιάννου Βλαχογιάννη.
  Κοιτάζοντας από την κορυφή του κάστρου της Ναυπάκτου το πανόραμα του κορινθιακού και της απέναντι πελοποννησιακής λωρίδας, χάνεις το μέτρο των πραγμάτων. Κάτω, μπροστά στα πόδια σου, βλέπεις το μικρό γραφικό, βενετσιάνικο λιμανάκι να λικνίζεται ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα.
  Στα τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια της ιστορίας της πόλης αυτής γράφτηκαν πολλές από τις καθοριστικές, για την πορεία του έθνους μας, σελίδες ιστορίας. Από την κάθοδο των Δωριέων μέχρι σήμερα η Ναύπακτος βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα και του πολιτισμού. Ανθρωποι γεμάτοι ηρωισμό, μεγαλείο, φαντασία, ρομαντισμό και λεπτότητα γεννήθηκαν, μεγάλωσαν ή έδρασαν σε τούτο το χώρο, όπως ο Μέναιχμος, ο Σοϊδας, ο Ησίοδος, ο Καρκίνος, ο Απις, ο Κέως, ο Αγέλαος, ο Θερβάντες, ο Βλαχογιάννης, ο Τζαβέλας, ο Φαρμάκης κ.ά.
  Η Ναύπακτος κτυπήθηκε άπειρες φορές από εισβολείς, κατακτητές, πειρατές, λοιμούς και σεισμούς. Το ιστορικό ημερολόγιο της Ναυπάκτου είναι γεμάτο με σημαδιακές ημερομηνίες. Από τα λαμπρότερα συμβάντα της πολυτάραχης ιστορίας της είναι το κοσμοϊστορικής σημασίας γεγονός που έλαβε χώρα στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο της, η Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, όπου νίκησαν οι χριστιανικές δυνάμεις και αναχαιτίσθηκε η προέλαση των Μωαμεθανών προς την Ευρώπη, διασώζοντας τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
  Η Ναύπακτος έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκροτούν αυτό που ονομάζουμε γραφικό. Αρκετό πράσινο, άφθονα νερά, γιγάντια αιωνόβια πλατάνια, καθαρή θάλασσα, πεντακάθαρες αυλές με όμορφους κήπους, πανέμορφο οχυρό λιμανάκι, που είναι το μικρότερο και το ωραιότερο της Μεσογείου, και το ισχυρό κάστρο της που είναι μάρτυρας της πολυκύμαντης ιστορίας της. Το κλίμα της θεωρείται από τα καλύτερα της χώρας. Είναι εύκρατο μεσογειακό με ήπιο σχετικά χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι. Έχει αυξημένες βροχοπτώσεις, σύντομες περιόδους καλοκαιρινής ξηρασίας και μεγάλη ηλιοφάνεια.
  Αρχιτεκτονική και πολεοδομική περιγραφή της Ναυπάκτου
  Η πόλη παρουσιάζει σήμερα την όψη μιας αστικής συγκρότησης, που αναπτύσσεται κατά μήκος παραλίας πέντε και πλέον χιλιομέτρων.
  Το τμήμα της πόλης, το "ιστορικό κέντρο", που περικλείεται από τα τείχη, παρουσιάζει ενδιαφέρον παραδοσιακό πολεοδομικό σύνολο, που σε συνδυασμό με τις επάλληλες επάλξεις του ενετικού φρουρίου συνθέτουν ένα ιστορικό περιβάλλον.
  Η περιοχή είναι πυκνοδομημένη υπό αυστηρούς κανόνες δόμησης και αισθητικής έκφρασης. Το οδικό δίκτυο είναι πυκνό με στενούς λιθόστρωτους δρόμους (καλντερίμια) και πέτρινες σκάλες.
  Στην περιοχή δεξιά και αριστερά του ιστορικού κέντρου υπάρχει μια πολεοδόμηση με δύο ευθύγραμμους οδικούς άξονες, όπου μέχρι το 1930 χτίστηκαν πολυτελείς αστικές κατοικίες με δυτικοευρωπαϊκά αρχιτεκτονικά στοιχεία.
  Οι τύποι των παραδοσιακών κατοικιών που συναντάμε στην πόλη της Ναυπάκτου είναι οι: α) λαϊκή-αστική κατοικία δύο ορόφων, β) νεοκλασική κατοικία, με μεμονωμένα δείγματα στη δυτική περιοχή της πόλης (Φανή), γ) νεότερη αστική κατοικία της περιόδου του μεσοπολέμου, στην ανατολική κυρίως περιοχή της πόλης.
  Για να διατηρηθεί η παραδοσιακή μορφή της πόλης σήμερα εφαρμόζονται μερικοί μορφολογικοί περιορισμοί δόμησης. Στο "ιστορικό κέντρο" δεν επιτρέπεται καμία επέμβαση που να αλλοιώνει το πολεοδομικό σύνολο, και στη γύρω αυτού περιοχή επιτρέπεται η δόμηση μόνο μέχρι τρεις ορόφους. Η κάλυψη πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά με τετράρριχτη στέγη με βυζαντινά κεραμίδια.

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας/a>

• http://www.westerngreece.gr/index.php?fmSearch=1&f... (18 φωτ.)