Εμφανίζονται 18 τίτλοι με αναζήτηση: Πληροφορίες για τον τόπο στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ Δήμος ΗΡΑΚΛΕΙΟ" .
ΠΑΝΝΟΝΑ (Αρχαία πόλη) ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
A town in the interior of Crete, S. of Cnossus, retaining the name of Panon.
ΡΙΖΗΝΙΑ (Αρχαία πόλη) ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
A modern village near the site of an ancient city in central Crete.
The "patela" is a fiat-topped steep-sided acropolis (686 m) just N of
the main watershed and dominating the two main N-S passes across the E foothills
of Ida. Accessible only from the W, it had a mainly unfortified perimeter and
measures ca. 230 x 560 m. The site has generally been identified with Rhizenia/Rhittenia
(see Guarducci), but a plausible case has been made for Apollonia (Faure); either
way it was probably normally subject to Gortyn in Classical and Hellenistic times.
The excavations date to 1906-8 and since 1969.
Apart from a few Neolithic finds the earliest traces of occupation
are of the latest Minoan period (LM III); evidence of early post-Minoan occupation
has recently been increased by discovery at nearby Siderospilia of Proto-Geometric
tholos tombs with inhumations and a Geometric cremation cemetery. Also of these
periods is an important deposit of votive terracottas and vases found near the
E edge of the plateau, including types with antecedents of the end of the Minoan
period (female figures with cylindrical skirt and raised arms, sometimes with
snakes; tall clay tubes with vertical rows of loop handles). A small enclosure
found nearby against the rock formed the sanctuary of this snake-goddess, whose
cult seems to last from Subminoan to late archaic times.
The site's most important remains are of the archaic period. Roughly
in the middle of the plateau are the poorly preserved remains, close together,
of two 7th c. temples. The more northerly (A: 9.7 x ca. 6 m) has a nearly rectangular
elongated cella entered through a single door from a pronaos to the E with a single
central square pier in antis. In the center of the cella is a slab-lined rectangular
sacrificial pit on hearth, on each side of which stood a single (probably wooden)
column on the central longitudinal axis. Many pieces were found of the limestone
frieze (originally situated on the facade or at socle level) carved with horsemen
in relief, and of two (later?) female statues each seated on a chair on the end
of a sculpted architrave, probably from the upper part of the cella door (reconstr.
in Iraklion Mus.): major works of Daedalic art. Temple B to the S was built in
a similar technique but with dissimilar and less regular plan (ca. 18 x ca. 5.5
m); it had an opithodomos in addition, full of storage vessels, and both cella
and pronaos had a central door on the E. Like A the cella had a hearth with an
offering table at its W end, and a libation basin in the NW corner. Like the somewhat
earlier Dreros temple (q.v.), these temples represent an early type deriving from
the Mycenaean meganon with certain Minoan features added; the architectural order
is not yet cleanly defined. The cult seems not to have outlasted the archaic period.
A number of archaic house foundations have been found on the plateau.
At its SW side, W of the temples, is a rectangular Hellenistic (probably 2d c.)
fort, with square towers projecting from the corners, interior dimensions 40 x
36 m and entrance on the cliff edge at the SE corner. Reused in its walls were
blocks bearing early inscriptions and primitive (7th c.) funerary stelai incised
with a hoplite or female figure. Inside and round the fort were found many arrowheads
and other iron weapons, and sling-bullets of lead.
Inscribed sherds (2d c.) attest a cult of Athena. No coins have been
found at the site, which seems to have been gradually depopulated in the Hellenistic
period and has little sign of city life after the 2d c. B.C. If the site was Apollonia,
settlement probably largely moved to its port (of the same name) near modern Gazi,
just W of Iraklion.
D. J. Blackman, ed.
This text is from: The Princeton encyclopedia of classical sites,
Princeton University Press 1976. Cited Nov 2002 from
Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ (Δήμος) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Στο κέντρο του νομού Ηρακλείου, και κατά τους ντόπιους στο κέντρο
της Κρήτης, ο δήμος Αγ. Βαρβάρας περιβάλλεται από 8 δήμους του νομού. Τους δήμους
Γοργολαίνη, Τετραχωρίου και Τεμένους από Βορρά, τους δήμους Ν. Καζαντζάκης και
Αστερουσίων από την Ανατολή, τους δήμους Κόφινα και Γορτύνης από νότο, και το
δήμο Ρούβα από τη Δύση.
Διοικητικά περιλαμβάνει τις 7 πρώην κοινότητες Αγ. Βαρβάρα, Αγ. Θωμά,
Μούλια,, Δούλι, Λαράνι, Μεγάλη Βρύση, και Πρινιάς.
Εκτείνεται σε μια έκταση 99.038 στρεμάτων, από Μαλεβίζι μέχρι Μονοφάτσι,
μέχρι επαρχία Καινουργίου, και έχει πάνω από 5.000 κατοίκους.
Γεωγραφικά, ο δήμος ανήκει στις ΝΑ παρυφές του Ψηλορείτη, και αποτελεί
μια από τις κύριες πύλες εισόδου προς το βουνό. Είναι δήμος ημιορεινός-Ορεινός
και το μέσο υψόμετρό του είναι 530 μ.
Η οικονομία της περιοχής στηρίζεται κυρίως στην γεωργία και την κτηνοτροφία.
Τα κυριότερα καλλιεργούμενα είδη είναι η ελιά και το αμπέλι, ενώ η
εκτροφή προβάτων αποτελεί τον βασικό κλάδο της κτηνοτροφίας.
Υπάρχουν όμως και επιχειρήσεις στο δευτερογενή τομέα, όπως ελαιουργεία,
τυροκομεία, αποστακτήρια τσικουδιάς, όπως επίσης και επιχειρήσεις του τριτογεννή
τομέα, εμπορικές, και υπηρεσιών.
Έδρα του δήμου είναι η Αγ. Βαρβάρα, με πληθυσμό πάνω από 2000 κατοίκους,
η οποία απέχει 30 χλμ από το Ηράκλειο, πάνω στον οδικό άξονα Ηράκλειο- Αγ. Βαρβάρα
-Μοίρες- Φαιστός, που διασχίζει το νομό Ηρακλείου από Βορρά πρός Νότο.
Τηλέφωνο Δήμου: 0894 23741 & 23742
Φαξ Δήμου: 0894 23743
Ιστορικά Στοιχεία
Ο δήμος Αγ. Βαρβάρας έχει πλούσια αρχαιολογική και πολιτιστική ιστορία.
Πάνω σε ένα ιδιότυπο ύψωμα «πλειοκαινικών σχηματισμών», στην περιοχή του οικισμού
Πρινιά, βρίσκεται η αρχαία πόλη της Ριζηνίας. Το ύψωμα αυτό (686 μ.), γνωστό με
το όνομα «Πατέλα του Πρινιά», είναι απότομο και απόκρημνο από βορρά , ανατολή,
και νότο και προσπελάσιμο μόνο από τη δύση. Η θέα είναι πανοραμική και διακρίνεται
τόσο το νησί Ντία στο Κρητικό Πέλαγος, βόρεια της Κρήτης, όσο και το νησί Παξιμάδι
στο Λιβυκό, νότια.
Πάνω σ' αυτό το ύψωμα, η Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή ανακάλυψε το 1906-1908
τα ερείπια μιας σπουδαίας πόλης της Κρήτης, της αρχαίας Ριζηνίας.
Η Ριζηνία ήκμασε από την Υστερομινωική περίοδο μέχρι και την Ελληνιστική
(1600 π.Χ.- 67 π.Χ.), αλλά τα σπούδαία μνημεία και οι ναοί ανήκουν στην ελληνική
Αρχαϊκή περίοδο του 7ου και 6ου π.Χ. αιώνα.
Η θέση της Ριζηνίας πάνω στην Πατέλλα, στο κέντρο της Κρήτης, και
ανάμεσα στο δρόμο που ένωνε τις δυό μεγάλες πόλεις της Κρήτης, την Κνωσσό και
την Γόρτυνα, είχε μεγάλη στρατηγική σημασία.
Πάνω στο ύψωμα υπήρχε μεγάλο φρούριο Ελληνιστικής εποχής (330-70 π.Χ.).
Στο χτίσιμό του έχουν χρησιμοποιηθεί ξυστές πέτρες από αρχαιότερα κτίσματα και
τάφους. Μερικές απο τις πέτρες αυτές έχουν επιγραφές και μορφές χαραγμένες. Σε
μια πλάκα είναι χαραγμένη θηλυκή μορφή με ποδήρη χιτώνα, πού κρατά μια ρόκα με
αρδάχτι μισογεμισμένο στο κάτω μέρος. Σε άλλη πλάκα, υπάρχει πολεμιστής με κράνος
ασπίδα και δόρυ. Οι πέτρες αυτές προέρχονται από νεκροταφείο της πρώτης Ελληνιστικής
περιόδου. Στα ερείπια της αρχαίας Ριζηνίας, έχουν βρεθεί πολλά πήλινα αφιερώματα,
όστρακα αγγείων, ειδώλια κλπ.
Εχουν αποκαλυφθεί ακόμη ερείπια από δυό ναούς.
Ο ένας από αυτούς βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του υψώματος, και
είναι αφιερωμένος στη Ρέα. Από τις στάχτες και τα κόκκαλα των ζώων που βρέθηκαν,
πιστοποιείται ότι γινόταν θυσίες. Μέσα και γύρω από το ναό βρέθηκαν πολλά γλυπτά
από πορόλιθο, τα οποία έχουν μεταφερθεί στο μουσείο του Ηρακλείου.
Σε κοντινή απόσταση από τα ερείπια της αρχαίας πόλης,της Ριζηνίας,
έχει βρεθεί και το νεκροταφείο της. Έχουν ανασκαφεί πολλοί τάφοι, με σημαντικά
ευρήματα.
Ενδιαφέρων επίσης από αρχαιολογικής και ιστορικής άποψης είναι και
ο οικισμός του δήμου Αγ. Βαρβάρας, Αγ. Θωμάς, στην θέση του οποίου αρκετοί αρχαιολόγοι
τοποθετούν την αρχαία πόλη Πάννονα. Στην περιοχή του χωριού υπάρχουν πολλά λαξευτά
σπήλαια, υδατοδεξαμενές, καθώς και ένα υπέροχο λαξευτό πάνω στο βράχο πατητήρι
σταφυλιών.
Αξιοθέατα
Ειναι σίγουρο πως μια περιήγηση στο δήμο Αγ. Βαρβάρας θα είναι μια
ευχάριστη εμπειρία για τον επισκέπτη, καθώς θα του δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει
και τις ομορφιές της ενδοχώρας της Κρήτης.
Αρχαιολογικοί Χώροι
Αρχαία Ριζηνία και νεκροταφείο στον Πρινιά. Λαξευτοί τάφοι και πατητήρι
σταφυλιών στον Αγ. Θωμά.
Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους
Η κοιλάδα του Πρινιά, η Περδικοκορυφή στον Πρινιά, η Ακρόπολη της
Ριζηνίας, το μοναδικό δαφνόδασος στην Κρήτη και η διαδρομή από μονή Καρδιώτισας
στον Αγ. Αντώνιο, στον Αγ. Θωμά.
Το ύψωμα Τάγα, όπου και το Αιολικό πάρκο, μεταξύ Αγ. Βαρβάρας και
Μουλίων και το ύψωμα Ανεμόμυλος.
Εκκλησίες και Εξωκκλήσια
Ο Αγ. Ιωάσαφ, η Σπηλιώτισσα, η Καρδιώτισσα, ο Αγ. Αντώνης στον Αγ.
Θωμά. Οι βυζαντινές εκκλησίες Προφήτης Ηλίας, Αγ. Γεώργιος, στην Αγ. Βαρβάρα,
και Αγ. Ιωάννης, στην Μεγ. Βρύση, καθώς και το παλιό μοναστήρι της Αγ. Πελαγίας.
Η ζωοδόχος Πηγή στα Άνω Μούλια. Η Αρμυρή και η Αγ. Άννα στη Μεγάλη
Βρύση. Ο Άγιος Νικόλαος στο Δούλι.
Το φυσικό περιβάλλον, η χλωρίδα και η πανίδα, οι γεωλογικοί σχηματισμοί
της περιοχής κάνουν την επίσκεψη ειδικών και μη στον δήμο μας ενδιαφέρουσα.
Συγκοινωνία
Η πρόσβαση στην περιοχή είναι εύκολη, καθώς τόσο η σύνδεση με την
έδρα του δήμου, όσο και των οικισμών μεταξύ τους γίνεται με ασφάλτινους δρόμους,
οι οποίοι είναι σε πολύ καλή κατάσταση.
Από το Ηράκλειο πρός όλους τους οικισμούς του δήμου υπάρχει δημόσια
συγκοινωνία κάθε μισή ώρα, και ο σταθμός των λεωφορείων βρίσκεται στην πλατεία
Μάχης Κρήτης ( Χανιόπορτα).
Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Interkriti
ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ (Χωριό) ΜΟΝΟΦΑΤΣΙΟ
Η Αγία Βαρβάρα βρίσκεται 30 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ηρακλείου.
Είναι ένα σημαντικό σταυροδρόμι για την πεδιάδα της Μεσαράς και τα νότια βουνά
του Ψηλορείτη. Οι εκδρομές από το Ηράκλειο προς τους σημαντικούς αρχαιολογικούς
χώρους της Μεσαράς περνούν από την Αγία Βαρβάρα. Τα τουριστικά θέρετρα Μάταλα
κι Αγία Γαλήνη που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για τις εκδρομές προς τη
Μεσαρά βρίσκονται στα δυτικά της Αγίας Βαρβάρας (Αγία Βαρβάρα - Άγιοι Δέκα - Μοίρες
- Μάταλα, ή Αγία Βαρβάρα - Άγιοι Δέκα - Μοίρες - Τυμπάκι - Αγία Γαλήνη).
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Crete TOURnet
ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ (Χωριό) ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
Ο Αγιος Θωμάς βρίσκεται 30 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ηρακλείου στο
δρόμο Ηράκλειο - Βενεράτο - Αγιος Θωμάς. Πιστεύεται ότι στην περιοχή βρισκόταν
η αρχαία ελληνική πόλη Πάννονα, κι έχουν βρεθεί αρκετά ερείπια. Επίσης υπάρχουν
κοντά αρκετές ενδιαφέρουσες βυζαντινές εκκλησίες. Το μικρό αυτό χωριό βρίσκεται
ανάμεσα στον Ψηλορείτη και την οροσειρά Δίκτη του Λασιθίου και απομονώνει την
Πεδιάδα της Μεσαράς από τα βόρεια. Κατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας ήταν μια
μεγάλη πόλη την οποία οι Τούρκοι κατέστρεψαν το 1821 και το 1866. Οι αρχαιολόγοι
ανακάλυψαν αρχαίους ρωμαϊκούς τάφους, δεξαμενές και αρχαία ελληνικά κείμενα στη
γύρω περιοχή.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Crete TOURnet
ΑΝΩ ΜΟΥΛΙΑ (Χωριό) ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
Το χωριό Ανω Μούλια βρίσκεται 32 χιλιόμετρα νότια από το Ηράκλειο
στο δρόμο Ηράκλειο - Αγία Βαρβάρα - Ανω Μούλια - Αγιοι Δέκα. Η βυζαντινή εκκλησία
των Αγίων Αποστόλων βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.
Διάφορες άλλες σελίδες
Ο Πρινιάς βρίσκεται 35 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από το Ηράκλειο στο
δρόμο Ηράκλειο - Άγιος Μύρωνας - Κάτω Ασίτες - Πρινιάς. Η περιοχή περιλαμβάνει
Μινωικά κι Ελληνιστικά ερείπια.
ΑΝΩ ΜΟΥΛΙΑ (Χωριό) ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
Το χωριό, Ανω Μούλια, είναι κτισμένο αμφιθεατρικά στο φρύδι μιας λαγκαδιάς,
με κατεύθυνση από βορρά προς νότο, που σχηματίζεται στην πλαγιά των λόφων, οι
οποίοι φράσουν τη Μεσαρά από βορρά. Η κοιλάδα, καθώς κατεβαίνει προς τα πεδινά,
διέρχεται ανάμεσα από δύο γήλοφους στα ριζά της κεντρικής πεδιάδας, για να φτάσει
ως αυτή και να σβήσει στα βόρεια άκρα της. Στους λόφους αυτούς, ανάμεσα στους
οποίους υπάρχει το εκκλησάκι της Ανάληψης στην Αλμυρή, επειδή δεσπόζουν στο κεντρικό
τμήμα της πεδιάδας, είχαν εξοπλισθεί από τους εκάστοτε δυνάστες του νησιού με
δύο φρούρια, ερείπια των οποίων δείχνονται ακόμη και σήμερο. Εξαιτίας όλων αυτών,το
φυσικό τοπίο όπως φαίνεται από τα Ανω Μούλια είναι πανοραμικό. Το χωριό στέκεται
στην κορυφή ενός εξαίσιου ζωγραφικού πίνακα με χίλια χρώματα και πολύ περισσότερα
σχήματα και μορφές.
Τα Ανω Μούλια, που ανήκουν σήμερα στον "Καποδιστριακό" Δήμο
Αγίας Βαρβάρας, βρίσκονται πολύ κοντά σ’ αυτή, αριστερά του δρόμου προς
τη Μεσαρά, στο σελί της λοφοσειράς, που προηγουμένως αναφέραμε και απέχουν από
το Ηράκλειο 33 Χμ ευρισκόμενα
σε υψόμετρο 640 μ.
Η ονομασία του χωριού δεν είναι βεβαιωμένο από που προέρχεται. Ο Στέφανος
Ξανθουδίδης ετυμολογεί την ονομασία του από το ρήμα μύλλω, της Αρχαιοελληνικής
γλώσσας, που σημαίνει "συντρίβω, αλέθω". Ομως, κατά την προσωπική μας
εκτίμηση αυτή η ετυμολογία μοιάζει να είναι πολύ "τραβηγμένη". Να σημειώσουμε
ωστόσο ότι παρόμοια ονομασία υπάρχει και σε άλλο χωριό της Κρήτης,στην
επαρχία Σητείας τα Μουλιανά.
Πρώτη μνεία του χωριού γίνεται σε έγγραφο του 1248,όπου αναφέρεται,
ως Casale Mulia.Τον οικισμό συναντούμε επίσης και σε έγγραφο του Δουκικού Αρχείου
του Χάνδακα του 1379 με τη σημερινή του μάλιστα ονομασία Mulia. Συναντάται ακόμη
σ’ ένα συμβόλαιο του 1411. Ο Fr Barozzi αναφέρει το χωριό στην επαρχία
Καινουργίου το 1577. Αναφορά του επίσης γίνεται από τον καστροφύλακα το 1583
με 119 κατοίκους, όπως και από τον Βασιλικάτα το 1630. Στην πρώτη τούρκικη απογραφή,
που έγινε το 1671 βρίσκεται να έχει 60 χαράτσια. Χαράτσια λέγονταν οι υπόδουλοι
που ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν κεφαλικό φόρο στον τούρκο κατακτητή και αυτοί
ήταν όσοι διάνυαν ηλικία από 12 ετών και άνω για να απαλλάσσονται από τη στράτευση.
Στην Αιγυπτιακή απογραφή που διενεργήθηκε το 1834 τα Μούλια είχαν,
όπως αναφέρει ο Pashley, 5 χριστιανικές οικογένειες και 10 μουσουλμανικές. Στη
δεύτερη τουρκική απογραφή το 1881,το χωριό ανήκε στο Δήμο
Ζαρού και αριθμούσε 78 χριστιανούς και 98 μουσουλμάνους κατοίκους.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
