Πληροφορίες τοπωνυμίου

Το μανιάτικο μοιρολόγι

  Το μανιάτικο μοιρολόι είναι ένα είδος δημοτικού ελεγειακού τραγουδιού και λαϊκής ποίησης που δεν συναντιέται πουθενά αλλού στην Ελλάδα.
  Τα μοιρολόγια της Μέσα Μάνης έχουν οκτασύλλαβο μέτρο, ενώ της Έξω Μάνης δεκαπεντασύλλαβο και λέγονται σε κηδείες και μνημόσυνα.
  Στο «κλάμα», όπως λέγεται το μοιρολόγισμα, οι άνδρες δε συμμετέχουν, για να μη φανεί η ευαισθησία τους, ενώ οι γυναίκες μοιρολογούν το νεκρό ιεραρχικά, που, όταν πρόκειται για άνδρα, ξεκινά από τη μάνα και συνεχίζεται απο την αδελφή, την κόρη και, τέλος, καταλήγει στη γυναίκα του. Αποτελεί τιμή για την οικογένεια του νεκρού να μοιρολογηθεί από άτομο εκτός της οικογένειας.
  Η Μανιάτισσα μοιρολογήτρα τη στιγμή που μοιρολογεί βρίσκεται σε ψυχική κατάσταση έκστασης και χρησιμοποιεί λόγια έμμετρα με πετυχημένους χαρακτηρισμούς και σχόλια, προερχόμενα από τη ζωή και την κοινωνική δράση του νεκρού. Η καλή μοιρολογήτρα κατέχει ψηλή θέση στην τοπική κοινωνία και όλοι την εκτιμούν και τη σέβονται, ενώ όταν βρεθεί σε «κλάμα» όλοι κρέμονται από τα χείλη της για το άκουσμα των λόγων της.
  Τα καλύτερα μοιρολόγια οι παρευρισκόμενοι τα συγκρατούν και τα τραγουδούν σε διάφορες στιγμές της ζωής τους, δημιουργώντας έτσι τα τραγουδομοιρολόγια, από τα οποία όμως έχουν αφαιρεθεί τα πολύ θλιβερά στοιχεία των μοιρολογιών.

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μεσσηνίας

• http://www.na-messinia.gr/docs-gr/miroloi.htm