Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών

Ο θησαυρός των κινητών ευρημάτων, που έφεραν στο φως οι ανασκαφές στο Δελφικό ιερό, βρήκαν στέγη στο επιτόπιο μουσείο που κατασκευάστηκε το 1903 με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού. Οι διαδοχικές επεκτάσεις του πρώτου αυτού μουσείου από τη δεκαετία του '50 και εξής, οδήγησαν στο σημερινό εκσυγχρονισμένο κτίριο που ολοκληρώθηκε το 2000.

Τα εκθέματα, που έχει τη δυνατότητα να θαυμάσει ο επισκέπτης στο μουσείο των Δελφών, συγκροτούν μία από τις πολυτιμότερες συλλογές έργων αρχαίας ελληνικής τέχνης, που μαζί με τα μνημεία κοσμούσαν άλλοτε το αρχαίο ιερό, προσδίδοντάς του την εικόνα ενός απέραντου υπαίθριου μουσείου.

Δείτε τα σημαντικότερα

Ο διάσημος Ηνίοχος οδηγούσε κάποτε ένα άρμα που το έσερναν τέσσερα άλογα. Ο χαλκός είναι ένα ιδιαίτερα ευπαθές υλικό που σπάνια διατηρείται, στην προκειμένη περίπτωση όμως η τύχη διέσωσε ένα αριστούργημα της κλασικής τέχνης. Το σύμπλεγμα αφιέρωσε ο Πολύζαλος, τύραννος της ισχυρής σικελικής πόλης της Γέλας, γύρω στα 475, ύστερα από τη νίκη του στα Πύθια.

Το ιερό σύμβολο των Δελφών, ο ομφαλός που συμβόλιζε το κέντρο του κόσμου, φυλασσόταν στο ναό του Απόλλωνα, ενώ ομοιώματά του ήταν τοποθετημένα σε διάφορα σημεία του ιερού. Ένα τέτοιο μαρμάρινο ομοίωμα των ελληνιστικών χρόνων εκτίθεται στο μουσείο των Δελφών.

Ο Κλέοβις και Βίτων, τα αγάλματα κούρων που φιλοτεχνήθηκαν από πελοποννησιακό εργαστήριο στα τέλη του 7ου αι. π.Χ., αφηγούνται την ιστορία των δύο αδελφών από το 'Aργος που ζεύτηκαν την άμαξα, για να πάνε τη μητέρα τους από την πόλη στο ιερό της Ήρας. Η θεά τούς αντάμειψε για την αφοσίωσή τους, στέλνοντας γαλήνιο θάνατο στον ύπνο τους.

Η σφίγγα των Ναξίων του 560 π.Χ. αποτελεί μία από τις πρωιμότερες απεικονίσεις του δαιμονικού πλάσματος με σώμα λιονταριού, φτερά πουλιού και κεφάλι γυναίκας. Το άγαλμα ήταν στημένο σε πανύψηλο ιωνικό κίονα, στα νότια του ναού του Απόλλωνα, δίπλα στη στοά των Αθηναίων.

Τα αρχιτεκτονικά γλυπτά των μνημείων συνθέτουν με τις παραστάσεις τους ένα μυθολογικό πανόραμα: την αρπαγή του μαντικού τρίποδα από τον Ηρακλή και τη συμπλοκή του με τον Απόλλωνα, σκηνές από την Αργοναυτική εκστρατεία, την αρπαγή της Ευρώπης από το Δία, τους άθλους του Ηρακλή και του Θησέα.

Από τα σημαντικότερα αφιερώματα ιδιωτών στο ιερό ήταν το ανάθημα του Δαόχου, τετράρχη της Θεσσαλίας και σημαίνοντος προσώπου της δελφικής Αμφικτιονίας επί Φιλίππου Β΄. Πρόκειται για ένα σύνολο εννέα αγαλμάτων στον τύπο του νεαρού αθλητή ή του ηλικιωμένου άρχοντα που απεικονίζουν προγόνους του Δαόχου και το γιο του, όπως μας πληροφορούν τα χαραγμένα επιγράμματα κάτω από κάθε άγαλμα. Μια σπάνια περίπτωση οικογενειακού πορτραίτου που χρονολογείται στα 339-324 π.Χ. και φιλοτεχνήθηκε από το εργαστήριο του Λυσίππου, ενός από τους μεγαλύτερους γλύπτες του 4ου αι.

Το μαρμάρινο άγαλμα του Αντίνοου εικονίζει το διάσημο για την ομορφιά του σύντροφο του αυτοκράτορα Αδριανού και θεωρείται από τα ωραιότερα λατρευτικά του αγάλματα. Χαρακτηριστικό έργο της νεοκλασσικής τέχνης του 2ου μ.Χ. αιώνα.