Αρχαιολογικός χώρος Χαμεζίου

  Σε κωνοειδή λόφο γνωστό ως Σουβλωτό Μουρί, βρίσκεται η μοναδική ελλειπτικού σχήματος οικία της Μεσομινωικής Ια (περ. 2160 - 1900 π.Χ.) περιόδου. Πρόκειται για ενδιάμεσο τύπο μεταξύ κυκλικού και ορθογώνιου κτηρίου. Το οίκημα κατασκευάστηκε πάνω σε προγενέστερα κτήρια των Πρωτομινωικών (2800-2300 π.Χ.) χρόνων. Η κεντρική είσοδος της ελλειπτικής οικίας της Μεσομινωικής εποχής (2200-1550 π.Χ.) βρίσκεται στα ΝΑ, ενώ μια δεύτερη αποκαλύφθηκε στα ΒΔ, όπου υπάρχει και μια κλίμακα για τον δεύτερο όροφο. Δομικό πυρήνα της οικίας αποτελεί μια μικρών διαστάσεων υπαίθρια αυλή με την οποία συγκοινωνούσαν με ανοίγματα (θύρες) τα γύρω δωμάτια. Στο ανατολικό τμήμα της υπάρχει πηγάδι-δεξαμενή. Σε ένα από τα μεγαλύτερα δωμάτια της οικίας βρέθηκε σημαντική ποσότητα ειδωλίων, γεγονός που οδήγησε στην ερμηνεία του χώρου ως οικιακό ιερό ενσωματωμένο στην οικία.
  Ο χώρος διερευνήθηκε ανασκαφικά στις αρχές του 20ού αι. από τους Στ. Ξανθουδίδη και D. Mackenzie και το 1971 από τον Έφορο Αρχαιοτήτων Κ. Δαβάρα. Παρατηρήσεις για τη χρήση του κτηρίου έκαναν επίσης οι καθηγητές Στ. Αλεξίου και ο Ν.Πλάτων.