Το χωριό τούτο συγκροτήθηκε, σύμφωνα με παλιές μαρτυρίες από νομάδες
κτηνοτρόφους στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και γρήγορα αναπτύχθηκε, σε βαθμό μάλιστα
που αποτέλεσε για μια μεγάλη περίοδο των δίσεκτων εκείνων χρόνων, πρωτεύουσα των
βακουφικών χωριών του
Πηλίου,
όπου είχε έδρα του ο τούρκος βοεβόδας αλλά και ο ομόδοξός του ιεροδικαστής.
Πλούσιο χωριό, με μια τεράστια κτηματική, δασική και χορτολιβαδική
έκταση που εκτείνεται και ως τις νοτιότερες περιοχές της μαγνησιακής χερσονήσου.
Περιλαμβάνει ένα πλήθος οικισμών με αγροτικές καλλιέργειες (ελιές, σύκα, σταφύλια),
κτηνοτροφία, αλιεία, ενώ κατά τους δύο τελευταίους αιώνες της Τουρκοκρατίας ανάπτυξε
τη βιοτεχνία του μεταξιού.
Εντονη επίσης υπήρξε η παρουσία της Αργαλαστής κατά την Ελληνική Επανάσταση
του 1821, στην οποία οι Αργαλαστιώτες, με επικεφαλής τον Μαργαρίτη Δημάδη, έλαβαν
ενεργό μέρος.
Μετά την απελευθέρωση της
Θεσσαλίας
η Αργαλαστή έγινε έδρα του Δήμου Σπαλάθρων, ο οποίος περιελάμβανε τους οικισμούς
Μετόχι,
Μπεστινίκα
(Ξινόβρυση),
Μπιρ (Καλλιθέα),
καθώς και τα επίνεια του Παγασητικού Κόλπου
Χόρτο,
Κάλαμος,
Λεφόκαστρο.
Το 1914 και μετά τη διάλυση των πρώτων εκείνων Δήμων, η Αργαλαστή
έγινε μία από τις μεγαλύτερες κοινότητες του Πηλίου μέχρι το 1999, όταν με την
εφαρμογή του Ν. 2539/97- Σχέδιο Ι. Καποδίστριας- ξανάγινε έδρα του Δήμου Αργαλαστής.
