Ο ναός
κτίστηκε στα 1028 από τον πρωτοσπαθάριο Χριστόφορο σύμφωνα με την επιγραφή στο
μαρμάρινο υπέρθυρο της κύριας δυτικής εισόδου. Μετά την άλωση της πόλης το 1430
μετατράπηκε σε τζαμί και αποδόθηκε πάλι στη χριστιανική λατρεία μετά την απελευθέρωση
του 1912. Το μνημείο σήμερα, λειτουργεί ως ναός.
Επίμηκες κτίσμα με νάρθηκα στη δυτική πλευρά, τετράγωνο κυρίως ναό
και τρίκογχο Ιερό Βήμα στην ανατολική πλευρά. Στην κάτοψη του κυρίως ναού τέσσερις
κίονες και ισάριθμες καμάρες σχηματίζουν εγγεγραμμένο σταυρό, που το κέντρο του
καλύπτεται με οκτάπλευρο τρούλο. Χαμηλότεροι τρούλοι καλύπτουν τα δύο άκρα του
νάρθηκα. Οι τοιχογραφίες του ναού χρονολογούνται στον 11ο και 14ο αιώνα.
Μετά τους σεισμούς του 1932 γίνονται αναστηλωτικές εργασίες στο νάρθηκα
και στο νότιο αέτωμα του ναού. Εργασίες αναστήλωσης έγιναν και μετά τους σεισμούς
του 1978.
Το 1987, στα πλαίσια της σύνταξης στατικής μελέτης του μνημείου,
έγιναν διάφορες ανασκαφικές τομές στην αυλή του ναού.
