Οι κάτοικοι της Σελιάνας ακολούθησαν το ρεύμα καθόδου από τα ορεινά προς τα πεδινά, που χάραξαν κάτοικοι και άλλων ορεινών χωριών της Αχαΐας. Η κάθοδος αυτή συντελείται σύμφωνα με τον Αθ. Φωτόπουλο («Ιστορικά και Λαογραφικά της Ανατολικής περιοχής Αιγιαλείας και Καλαβρύτων») κατά την οθωμανική περίοδο. Οι περισσότεροι, λοιπόν, από τους κατοίκους της Σελιάνας κατέρχονταν στο παράλιο χωριό Σελιανίτικα, αρχικά για να περάσουν το χειμώνα τους και, αργότερα, για να εγκατασταθούν μόνιμα. Το τοπωνύμιο Σελιανίτικα έχει άμεση σχέση με το τοπωνύμιο της μητρόπολης τους, Σελιάνας. Η Σελιάνα κατά τον Vasmer είναι λέξη σλαβική και σημαίνει χωριό, κώμη. Στο δ.δ. Σελιανιτίκων παρουσιάζεται σταθερή αύξηση του πληθυσμού και έντονη ανοικοδόμηση, τα οποία οφείλονται στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Μαζί με τον οικισμό «Σελιανίτικα» απογράφεται και η οικιστική συγκέντρωση Ξενοφωνταίικα.
Διοικητική εξέλιξη:
Ο οικισμός «Σελιανίτικα» από το 1879 έως το 1907 απογράφεται ως τμήμα του δήμου Αιγίου (Αιγιέων). Ωστόσο, σε απόφαση διοικητικής διαίρεσης δεν απαντά μέχρι το 1912, χρονολογία σύστασης των πρώτων κοινοτήτων, όπου αναγνωρίστηκε σε ομώνυμη κοινότητα. Πρέπει να σημειώσουμε ότι από το 1912 μέχρι το 1926 η εν λόγω κοινότητα περικλείει στα διοικητικά της όρια και τον οικισμό Νεραντζιές (το 1926 ο οικισμός Νεραντζιές αναγνωρίστηκε σε ξεχωριστή κοινότητα). Το 1997 η κοινότητα καταργήθηκε και αποτελεί τμήμα του δήμου Συμπολιτείας
Οργανωτική δομή / Συνεργασίες / Συμμετοχές / Μέλη / Σχέσεις
