Κάστρο Κορώνης

  Είναι κτισμένο πάνω στα ερείπια της Μεσσηνιακής αρχαίας Ασίνης, στη νοτιοδυτική ακτή της χερσονήσου της Πελοποννήσου. Η ιστορία του ανάγεται στον 6ο ή 7ο μ.Χ. αιώνα και είναι σε χρήση κατά τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων. Το 1206 οι Ενετοί κατακτούν την Κορώνη και τη χρησιμοποιούν ως κέντρο εφοδιασμού. Το 1500 ο Τούρκος Πασάς Βαγιαζήτ Β΄ καταλαμβάνει το κάστρο, το οποίο παραμένει στην τουρκική κυριότητα έως το 1686, οπότε και ανακαταλαμβάνεται από τους Ενετούς. Το 1715, μετά την εγκατάλειψη της Πελοποννήσου από τους Ενετούς, περιέρχεται και πάλι στους Τούρκους. Το 1828 απελευθερώνεται από το Γάλλο στρατηγό Μαιζόν.
  Η Αρχαιολογική Υπηρεσία εκτελεί επί σειρά ετών εργασίες συντήρησης των κτιρίων του κάστρου.
  Τα σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα είναι:
•Βυζαντινό κάστρο. Οχυρώθηκε από τους Βενετούς τον 13ο αιώνα και εμπλουτίσθηκε με πύργους και πολεμίστρες.
•Βυζαντινός Ναός Αγίας Σοφίας. Τρίκλιτη βασιλική με κιονοστοιχίες. Στη θέση της Πρόθεσης του ναού οικοδομήθηκε άλλος ναός, αφιερωμένος επίσης στην Αγία Σοφία, ο οποίος ανακατασκευάσθηκε στις αρχές του αιώνα.
•Ναός Αγίου Χαραλάμπους. Μονόχωρος ξυλόστεγος ναός μεγάλων διαστάσεων, των αρχών της Β΄ Ενετοκρατίας. Αρχικά ήταν αφιερωμένος στον Αγ. Ρόκκο.
•Ναός Ελεήστριας. Μονόχωρος ξυλόστεγος ναός μεγάλων διαστάσεων, του τέλους του 19ου- αρχών 20ού αιώνα.