Τοπωνύμια / Προορισμοί

Δημοτικό Διαμέρισμα Μάνδρας

Τηλέφωνο: +30 25410 51480
  Ο οικισμός της Μάνδρας, κατοικείται από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που ήρθαν συγκεκριμένα από την πόλη ΣΕΡΝΤΙΒΑΝ της περιφέρειας Αντάπαζαρ της Βιθυνίας. Τον Ιούνιο του 1921 ο στρατός του Κεμάλ εισχωρεί στην περιοχή του Σέρντιβαν, με την ευκαιρία της απουσίας του Ελληνικού στρατού, που είχε φύγει για την Προύσα, και την καταλαμβάνει. Οι περισσότεροι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό, ενώ έμεινε ένας πολύ μικρός αριθμός οικογενειών, η τύχη των οποίων αγνοείται. Απ' αυτούς οι περισσότεροι κατευθύνθηκαν προς την Νικομήδεια και την Ραιδεστό και από εκεί επιβιβάσθηκαν στα πλοία, αναζητώντας την σωτηρία τους σε κάποια νησιά του Αιγαίου, στον Βόλο, στην Καβάλα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Αργότερα πολλοί απ' αυτούς έσμιξαν ξανά στον Αλμυρό του Βόλου, όπου εγκαταστάθηκαν σε προσφυγικούς οικισμούς, ενώ κάποιοι άλλοι μετακινήθηκαν προς την Αριδαία και την Ξάνθη.
   Αρχικά, και για ένα χρόνο περίπου, έμειναν στην περιοχή του Σιδηροδρομικού Σταθμού, ενώ στις αρχές του 1924 εγκαταστάθηκαν οριστικά πια στον νέο οικισμό της Μάνδρας. Βρήκαν καταφύγιο προσωρινά σε έναν εγκαταλελειμμένο τουρκικό οικισμό και σε κάποια τσιφλίκια. Αρχικά δημιουργήθηκαν δυο συνοικίες, ενώ αργότερα με βάση το Πρόγραμμα της τότε Κυβέρνησης για τους πρόσφυγες, ιδρύθηκε το νέο χωριό που ονομάστηκε Μάνδρα λόγω της ιδιαίτερης μορφολογίας του εδάφους της περιοχής, η οποία είναι περιτριγυρισμένη με βουνά σαν μάνδρα.
   Οι συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες ήταν τραγικές, με πολύ κόπο και θυσίες κατάφεραν να οργανώσουν τον οικισμό και να δώσουν πνοή στον τόπο. Ακολούθησαν δύσκολες εποχές με την Γερμανική και αργότερα την Βουλγαρική κατοχή, που οδήγησαν το χωριό στη δυστυχία. Γρήγορα όμως και κυρίως μετά τον Εμφύλιο πόλεμο, η Μάνδρα επανέκτησε τις δυνάμεις της και ανέπτυξε γρήγορους ρυθμούς προόδου, μέχρι την σημερινή εποχή. Χαρακτηριστικό στοιχείο της ιστορικής διαδρομής της Μάνδρας, είναι τα σπάνια κειμήλια, βιβλία, προσωπικά αντικείμενα και άλλα είδη μεγάλης αξίας, που με πίστη και λατρεία τα μετέφεραν την ημέρα του ξεριζωμού τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι πρωταρχικό μέλημα της Δημοτικής Αρχής των Αβδήρων είναι η κατασκευή Λαογραφικού Μουσείου στην Μάνδρα, το οποίο βρίσκεται σε πολύ καλό στάδιο και σύντομα θα γίνει πραγματικότητα, για να φιλοξενήσει τους σπάνιους θησαυρούς από την Μικρά Ασία.

Παραλία Μάνδρας

Απέχει περίπου 5 χλμ. από τον οικισμό της Μάνδρας. Στα ανατολικά της απλώνονται οι λιμνοθάλασσες Λάφρη και Λαφρούδα δημιουργώντας ένα μοναδικό σημείο οικολογικής και φυσικής ομορφιάς. Σημείο όπου συνδυάζεται αρμονικά η Φύση με την θάλασσα, το μπλε με το πράσινο. Διαθέτει ταβέρνα, αναψυκτήριο και λειτουργεί Δημοτικό Καμπινγκ. (Πληροφορίες για το Κάμπινγκ : 0541 51480)

Ιστοσελίδα Υ.Πε.Χω.Δ.Ε.
• http://www.thalassa.gr/s.asp?s=66&s=62
Ιστοσελίδα Δήμου Αβδήρων
• http://www.avdera.gr/frames/tourismos/beaches.htm

Θέση Ανάβρα

Aκριβής θέση: Νομός Ξάνθης, θέση Ανάβρα της Μάνδρας
Oικιστικές μονάδες: Νεολιθικός οικισμός
ΠOΛITIKH IΣTOPIA - XPONOΛOΓIO: Νεολιθική εποχή Kεραμεική: Νεολιθική κεραμεική, ομοιότητες με την κεραμεική της Λαφρούδας
Συγγραφέας: Ιωάννης Ασλάνης - Σμαράγδα Αρβανιτίδου

Ιστοσελίδα Θρακικού Ηλεκτρονικού Θησαυρού
• http://www.xanthi.ilsp.gr/thraki/history/his.asp?p...

Θέση Πετρόλοφος

Αλλα τεκμήρια: Επιφανειακή αρχαιολογική έρευνα
Aκριβής θέση: Νομός Ξάνθης, κοντά στο χωριό Μάνδρα.
Oικιστικές μονάδες: Οικισμός σε ύψωμα
ΠOΛITIKH IΣTOPIA - XPONOΛOΓIO: Νεολιθική εποχή, εποχή του Χαλκού, Πρώιμη εποχή του Σιδήρου
Kεραμεική: Επιφανειακή κεραμεική από την κορυφή του υψώματος: όστρακα με αυλακωτή και εμπίεστη διακόσμηση
Συγγραφέας: Ιωάννης Ασλάνης - Σμαράγδα Αρβανιτίδου

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούλιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Θρακικού Ηλεκτρονικού Θησαυρού

• http://www.xanthi.ilsp.gr/thraki/history/his.asp?p...

Μάνδρα (προϊστορική - αρχαία εποχή)

Aκριβής θέση: Nομός Ξάνθης, επαρχία Ξάνθης. Aπό τον χώρο της εκκλησίας του Aγίου Γεωργίου, στο χωριό Mάνδρα, προέρχονται δύο επιγραφές. Ίχνη αρχαίας δραστηριότητος έχουν επισημανθεί στον λόφο Πετρόλοφο (πρώην Tας-τεπέ), δίπλα στο χωριό και στην θέση "Aνάβρα", δυτικώς της λίμνης Λαφρούδα. Σχετική θέση: H περιοχή ανήκε κατά την αρχαιότητα στη "χώρα" των Aβδήρων. Aπό την αρχαία πόλη απείχε περί τα 7 χλμ. προς τα BA.
Αλλες θέσεις: Στους πρόποδες του υψώματος Πετρόλοφος (πρώην Tας-τεπέ) εντοπίσθηκε εκτεταμένο αρχαίο λατομείο πωρολίθου, από το οποίο προέρχεται το υλικό για τα τείχη και τα κτίσματα των Aβδήρων. Στο ίδιο ύψωμα έχουν επίσης εντοπισθεί ίχνη αρχαίας κατοικήσεως, που ίσως συνδέονται με την δραστηριότητα στο λατομείο. Aπό τα ευρήματα η θέση χρονολογείται στον 4ο και 3ο αι. π.X. Eυρήματα του δεύτερου μισού του 4ου αι. π.X. και των ελληνιστικών χρόνων έχουν βρεθεί και στη θέση "Aνάβρα", όπου εντοπίσθηκαν αρχιτεκτονικά κατάλοιπα υστερο-νεολιθικού οικισμού. Σε άλλο σημείο βρέθηκε πετρόκτιστο πηγάδι και πώρινοι λιθόπλινθοι. Πρόκειται πιθανώτατα για οικιστικές μονάδες της "χώρας" των Aβδήρων που σχετίζονται με τις δραστηριότητες στο παρακείμενο λατομείο.
ΠOΛITIKH IΣTOPIA - XPONOΛOΓIO: Tα ευρήματα στις θέσεις Πετρόλοφος και "Aνάβρα" χρονολογούνται στον 4ο και 3ο αι. π.X. (βλ. κατωτέρω, 11.3). H επιγραφή RE0238 χρονολογείται στον 2ο αι. μ.X., αλλά πιστεύεται ότι προέρχεται από την πόλη των Aβδήρων.
Πολίτευμα και πολιτικοί θεσμοί: H επιγραφή RE0238, που αφορά πιθανώτατα κάποιον στρατηγό ή χορηγό, αποτελεί τιμητικό ψήφισμα της πόλεως των Aβδήρων.
Oρυκτός πλούτος: Για το εκτεταμένο λατομείο στους πρόποδες του λόφου Πετρόλοφος.
Aρχαίες θρησκείες: Στην λατρεία της Ίσιδος και του Σεράπιδος αναφέρεται επιγραφή, η οποία αποτελεί και την μόνη μαρτυρία για την ύπαρξη της λατρείας αυτής στην περιοχή και χρονολογείται στον 2ο αι. μ.X. Πιστεύεται ότι προέρχεται από την πόλη των Aβδήρων.
Iδιωτικά οικοδομήματα: Ίχνη κατοικήσεως αναφέρονται στη θέση Πετρόλοφος.
Γλυπτική: Πήλινο ακροκέραμο και θραύσμα πήλινου περιρραντηρίου με διακόσμηση ιωνικού κυματίου βρέθηκαν στην θέση "Aνάβρα".
Kεραμεική: Aπό την θέση Πετρόλοφος προέρχεται μελαμβαφής και αβαφής κεραμεική του 4ου και 3ου αι. π.X.Στη θέση "Aνάβρα" βρέθηκε κεραμεική μελαμβαφής, γραπτή και αβαφής του δευτέρου μισού του αι. 4ου π.X. και των ελληνιστικών χρόνων.
Συγγραφέας: Μαρία-Γαβριέλλα Παρισάκη, Λουίζα Λουκοπούλου

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Θρακικού Ηλεκτρονικού Θησαυρού

• http://www.xanthi.ilsp.gr/thraki/history/his.asp?p...

Αγίου Πνεύματος

Η ημέρα εορτασμού του Αγίου Πνεύματος, είναι μέρα μνήμης για του κατοίκους της Μάνδρας, αφού συμπίπτει με την ημέρα του ξεριζωμού τους από την πόλη ΣΕΡΝΤΙΒΑΝ. Γιορτάζεται στην πλατεία του χωριού με παραδοσιακή μουσική και χορούς από την Μικρά Ασία.

Ιστοσελίδα Δήμου Αβδήρων
• http://www.avdera.gr/frames/ekdiloseis/mse.htm

Δημοτικό Διαμέρισμα Μάνδρας

Τηλέφωνο: +30 25410 51480
  Ο οικισμός της Μάνδρας, κατοικείται από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που ήρθαν συγκεκριμένα από την πόλη ΣΕΡΝΤΙΒΑΝ της περιφέρειας Αντάπαζαρ της Βιθυνίας. Τον Ιούνιο του 1921 ο στρατός του Κεμάλ εισχωρεί στην περιοχή του Σέρντιβαν, με την ευκαιρία της απουσίας του Ελληνικού στρατού, που είχε φύγει για την Προύσα, και την καταλαμβάνει. Οι περισσότεροι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό, ενώ έμεινε ένας πολύ μικρός αριθμός οικογενειών, η τύχη των οποίων αγνοείται. Απ' αυτούς οι περισσότεροι κατευθύνθηκαν προς την Νικομήδεια και την Ραιδεστό και από εκεί επιβιβάσθηκαν στα πλοία, αναζητώντας την σωτηρία τους σε κάποια νησιά του Αιγαίου, στον Βόλο, στην Καβάλα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Αργότερα πολλοί απ' αυτούς έσμιξαν ξανά στον Αλμυρό του Βόλου, όπου εγκαταστάθηκαν σε προσφυγικούς οικισμούς, ενώ κάποιοι άλλοι μετακινήθηκαν προς την Αριδαία και την Ξάνθη.
   Αρχικά, και για ένα χρόνο περίπου, έμειναν στην περιοχή του Σιδηροδρομικού Σταθμού, ενώ στις αρχές του 1924 εγκαταστάθηκαν οριστικά πια στον νέο οικισμό της Μάνδρας. Βρήκαν καταφύγιο προσωρινά σε έναν εγκαταλελειμμένο τουρκικό οικισμό και σε κάποια τσιφλίκια. Αρχικά δημιουργήθηκαν δυο συνοικίες, ενώ αργότερα με βάση το Πρόγραμμα της τότε Κυβέρνησης για τους πρόσφυγες, ιδρύθηκε το νέο χωριό που ονομάστηκε Μάνδρα λόγω της ιδιαίτερης μορφολογίας του εδάφους της περιοχής, η οποία είναι περιτριγυρισμένη με βουνά σαν μάνδρα.
   Οι συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες ήταν τραγικές, με πολύ κόπο και θυσίες κατάφεραν να οργανώσουν τον οικισμό και να δώσουν πνοή στον τόπο. Ακολούθησαν δύσκολες εποχές με την Γερμανική και αργότερα την Βουλγαρική κατοχή, που οδήγησαν το χωριό στη δυστυχία. Γρήγορα όμως και κυρίως μετά τον Εμφύλιο πόλεμο, η Μάνδρα επανέκτησε τις δυνάμεις της και ανέπτυξε γρήγορους ρυθμούς προόδου, μέχρι την σημερινή εποχή. Χαρακτηριστικό στοιχείο της ιστορικής διαδρομής της Μάνδρας, είναι τα σπάνια κειμήλια, βιβλία, προσωπικά αντικείμενα και άλλα είδη μεγάλης αξίας, που με πίστη και λατρεία τα μετέφεραν την ημέρα του ξεριζωμού τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι πρωταρχικό μέλημα της Δημοτικής Αρχής των Αβδήρων είναι η κατασκευή Λαογραφικού Μουσείου στην Μάνδρα, το οποίο βρίσκεται σε πολύ καλό στάδιο και σύντομα θα γίνει πραγματικότητα, για να φιλοξενήσει τους σπάνιους θησαυρούς από την Μικρά Ασία.