Εμφανίζονται 9 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή: "ΚΑΡΥΤΑΙΝΑ Χωριό ΓΟΡΤΥΣ" .
ΛΥΚΑΙΟΝ (Βουνό) ΑΡΚΑΔΙΑ
H Ιερή Κορυφή των Αρκάδων. Ολοι οι γενεαλογικοί και πολλοί θρησκευτικοί μύθοι και λατρευτικά
έθιμα των αρχαίων Αρκάδων έχουν την προέλευσή τους στο όρος Λύκαιο που δεσπόζει
στα δυτικά της πεδιάδας της Μεγαλόπολης. Από αυτό κατάγονται και όλοι οι ιδρυτές
των αρκαδικών πόλεων με πρώτο το βασιλιά Λυκάονα. Σύμφωνα με τη μυθολογία, στο
όρος Λύκαιο η Ρέα γέννησε το Δία στη θέση "Κρητέα" του βουνού, κοντά στο μετέπειτα
άλσος του Παρρασίου ή Πυθίου Απόλλωνα, και εμπιστεύτηκε την ανατροφή του στις
νύμφες Νέδα, Θεισόα και Αγνώ (μερικοί μύθοι αναφέρουν και τη νύμφη Ιθώμη). Οι
νύμφες κράτησαν και ανέθρεψαν το θεϊκό βρέφος και το γλίτωσαν από τα δόντια του
πατέρα του Κρόνου. Κατόπιν το βρέφος το πήραν οι Κουρήτες για να το διασώσουν
από τις ορέξεις του Κρόνου.
Στην αρχαιότητα το όρος Λύκαιο υπήρξε μεγάλο θρησκευτικό και αθλητικό
κέντρο και συγκέντρωνε όλα τα αρκαδικά φύλα. Στην κορυφή του, που λούζεται από
εκτυφλωτικό φως, λατρεύτηκε ο Λύκαιος Δίας. Κέντρο λατρείας ήταν το υπαίθριο ιερό
του, κοντά στην κορυφή του βουνού, με το περίφημο βωμό των θυσιών, "το χώμα γης
του Παυσανία", το τέμενος και τις εγκαταστάσεις του. Εκεί γίνονταν όλες οι θρησκευτικές
τελετές αλλά και αθλητικοί αγώνες, τα αρχαία Λύκαια, προς τιμήν του Λυκαίου Διός,
πασίγνωστoι κατά την αρχαιότητα ειδικά στην Πελοπόννησο. Το ιερό του Λυκαίου Διός
ήταν το σπουδαιότερο και σεβαστότερο σε όλη την Αρκαδία.
Το τέμενος ήταν άβατο, αφού η λατρεία και οι μυσταγωγίες εδώ ήταν απόκρυφες. Πιστεύεται
ότι κοντά στο ιερό του Λυκαίου Διός υπήρχε και το ιερό του Πανός, του κατ' εξοχήν
αρκαδικού θεού.
Ο αρχαιολογικός χώρος του Λυκαίου Διός βρίσκεται κοντά στο χωριό Ανω
Καρυές, 30 χλμ. από τη Μεγαλόπολη. Τα σημαντικότερα μνημεία του είναι ο βωμός
του Λυκαίου Διός με τον περίβολό του, κοντά στην κορυφή του Λυκαίου όρους, και
το στάδιο, ο ιππόδρομος, οι δεξαμενές, οι κρήνες και οι ξενώνες που βρίσκονται
σε ένα μικρό και γαλήνιο οροπέδιο ("Κάτω Κάμπος") 3 χλμ. χαμηλότερα. Από το τέμενος
σώζονται αναλημματικοί τοίχoι και βωμός-τύμβος από χώμα. Κοντά στο βωμό υπάρχουν
δύο βάσεις κιόνων, οι οποίες στήριζαν κατά την παράδοση δύο χρυσούς αετούς, που
κοιτούσαν συμβολικά ο ένας προς την ανατολή κι ο άλλος προς την δύση. Στο στάδιο
σώζονται διάσπαρτα μερικά λίθινα εδώλια και βάσεις ανδριάντων.
Στο στάδιο και στον ιππόδρομο γίνονταν τα αρχαία Λύκαια. Ανασκαφές
στο χώρο έγιναν το 1903 από την Αρχαιολογική Εταιρεία με υπεύθυνο τον αρχαιολόγο
Κουρουνιώτη. Η οδική πρόσβαση στον αρχαιολογικό χώρο γίνεται από ομαλό επαρχιακό
δρόμο που περνάει από τα χωριά Λυκόσουρα, Λύκαιο και Ανω Καρυές. Στο στάδιο οδηγεί
χωματόδρομος από τις Ανω Καρυές (3 χλμ.), ενώ προς το ιερό υπάρχει διασταύρωση
λίγο πριν από αυτό.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
...Δύο απ' τα σημαντικότερα αρκαδικά ιερά βρίσκονται στο όρος Λύκαιο και την αρχαία Λυκόσουρα. Στο Λύκαιο λατρευόταν ο Λύκαιος Ζευς, ο οποίος δεν είχε ναό, αλλά ένα μεγάλο βωμό στην κορυφή του όρους, σε υψόμετρο περίπου 1.400 μ. Ο βωμός είχε διάμετρο 30 μ. και ύψος 1,5 μ. και έφερε υπολείμματα θυσιών, καμμένα χώματα και οστά ζώων. Στη βάση του βουνού υπήρχε το τέμενος του Λύκαιου Δία και είχε διαστάσεις 55χ120 μ. Ανατολικά του βωμού, στη βάση του υψώματος, σώζονται οι βάσεις δύο κιόνων, πάνω στους οποίους υπήρχαν δύο επίχρυσοι αετοί. Οι αετοί μεταφέρθηκαν αργότερα στο ιερό του Λύκαιου Δία στη Μεγαλόπολη. Στο τέμενος βρέθηκαν χάλκινα ειδώλια, που παριστάνουν αρκαδικούς ποιμένες ή τον Ερμή, σε μορφή βοσκού. Χαμηλότερα από το βωμό και το τέμενος, προς τ' ανατολικά, στη θέση Κάτω Κάμπος, αποκαλύφθηκαν σημαντικές αθλητικές εγκαταστάσεις, στις οποίες ετελούντο πανελλήνιοι αγώνες, τα Λύκαια, τα οποία ο Παυσανίας θεωρεί παλαιότερα των Παναθηναίων και των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι Λυκαιονίκαι εβραβεύοντο μ' ένα χάλκινο αντικείμενο. Απεκαλύφθησαν λείψανα ιπποδρόμου και σταδίου, θεμέλια ξενώνα, κρηνική κατασκευή και δεξαμενή, ενώ παραπλεύρως υπήρχε ιερό και άλσος του θεού Πανός.
Κείμενο: Εφόρου Αρχαιοτήτων Dr. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Τριπόλεως
ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ (Χωριό) ΓΟΡΤΥΣ
Δυτικά του Παλαιόκαστρου υπάρχει λόφος ο οποίος περιβάλλεται από 2 τείχη. Πρόκειται περί της Ακρόπολης της Ομηρικής πόλεως Φηρής και του Κάστρου Αράκλωβο. Το Αράκλωβο ήταν το ισχυρότερο Κάστρο τα χρόνια της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα. Φρούραρχός του ο γενναίος Δοξαπατρής Βουτσαράς ο οποίος αγωνιζόταν με ρόπαλο αντί για δόρυ. Στη βορειοανατολική πλευρά τον Κάστρου σώζεται τμήμα τείχους μυκηναϊκής εποχής. Είναι το μόνο φρούριο που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν οι Φράγκοι. Το Αράκλωβο εικονίζεται σε τοιχογραφία τον Δημαρχείου της Αθήνας έργο τον Φώτη Κόντογλου. Ενοριακό ναό έχει την πετρόκτιστη Εκκλησία της 'Ευαγγελίστριας'. Το Μυκηναϊκό Κέντρο με απέραντο Νεκροταφείο (θολωτών τάφων) και Νεκρομαντείο (του 1100π.χ.) αποτελεί δείγμα λαμπρού Πολιτισμού για την περιοχή. Το νεκρομαντείο περιγράφεται στη Λ' ραψωδία της Οδύσσειας. Στην ανακάλυψη τον νεκρομαντείον ιδιαίτερα συνέβαλε ο καθηγητής Θεόδωρος Σπυρόπουλος και ο Ιωάννης Πισιμίσης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Γόρτυνος
ΓΟΡΤΥΣ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙΑ
Ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Γόρτυνος βρίσκεται σε μαγευτική
τοποθεσία, δίπλα στο Λούσιο ποταμό, στην έξοδο του φαραγγιού του και κοντά στα
χωριά Ελληνικό (7 χιλ.) και
Ατσίχoλος (3 χιλ.). Σύμφωνα
με τις τοπικές παραδόσεις την έκτισε ο Γόρτυς, δισέγγονος του βασιλιά Αρκάδα.
Η πόλη είχε Ασκληπιείο, ισχυρό τείχος και ήταν φημισμένη για τα λουτρά της. H
πόλη ήκμασε τον 4ο π.Χ. αιώνα. Η λουτροθεραπεία ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την
λατρεία του Ασκληπιού. Αρκετές πληροφορίες για την αρχαία Γόρτυνα δίνει ο Παυσανίας
στα "Αρκαδικά" του.
Η πόλη ήταν χτισμένη επάνω στον αρχαίο δρόμο που οδηγούσε από την
Μεγαλόπολη στην αρχαία Ολυμπία.
Από εδώ περνούσαν οι Σπαρτιάτες αθλητές για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Αναφέρεται
επίσης ότι όταν κατέβηκε ο Μ. Αλέξανδρος στην Πελοπόννησο, από εδώ ήρθε πρώτα
για να προσκυνήσει καταθέτοντας την πανοπλία του.
Ανασκαφές του 1952 απεκάλυψαν τα λουτρά και έδειξαν ότι η πόλη καταστράφηκε
τον 2ο μ.Χ. αιώνα.Έχουν ανακαλυφθεί ερείπια της πόλης, οι δύο οχυρωματικοί της
περίβολοι, ενός ναού του Ασκληπιού, των πολύ εξελιγμένων τεχνολογικά εγκαταστάσεων
των λουτρών και λείψανα δημόσιων οικοδομημάτων, ιερών και κατοικιών. Εύκολη είναι
η πρόσβαση μόνο για το Ασκληπιείο.
Δίπλα από τον αρχαιολογικό χώρο περνά ο δρόμος Ελληνικού-Ατσίχoλου.
Στη θέση του ποταμού υπάρχει το παλιό μονότοξο πέτρινο γεφύρι του Πολυγένη και
πολύ κοντά η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ανδρέα Γόρτυνος και ο παλιός νερόμυλος
του Κόκορη. Σε μικρή απόσταση στο δρόμο για τον Ατσίχoλο, αρχίζουν τα αναπλασμένα
μονοπάτια του φαραγγιού του Λούσιου, που αποτελούν ιδεώδεις πεζοπορικές διαδρομές.
Στο σημείο αυτό υπάρχει σχετική σήμανση με πινακίδες.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
..Ανάλογη εικόνα παρουσιάζει και μια άλλη σημαντική αρκαδική πόλη που έχει ανασκαφεί μερικώς απ' τη Γαλλική Σχολή, η αρχαία Γόρτυς, στη δεξιά όχθη του Γορτύνιου ποταμού, που στο πάνω ρεύμα του ονομάζεται και σήμερα Λούσιος. Αποκαλύφθηκαν λείψανα τειχών που χρονολογούνται τον 3ο αι.π.Χ., θεμέλια δημοσίων οικοδομημάτων και ιδιωτικών κατοικιών, λουτρά και ξενώνες και λείψανα του περίφημου ναού του Ασκληπιού, διαστάσεων 23,99 χ 13,44 μ. στο εσωτερικό του οποίου ο Παυσανίας είδε αγάλματα του Ασκληπιού και της Υγείας, έργα του Σκόπα.
Κείμενο: Εφόρου Αρχαιοτήτων Dr. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Τριπόλεως
ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ (Χωριό) ΓΟΡΤΥΣ
Σε μικρό λόφο κοντά στο χωριό Παλαιόκαστρο Γορτυνίας, αποκαλύφθηκε
τυχαία μεγάλο και σημαντικό νεκροταφείο της μυκηναϊκής περιόδου. Αρχικά το 1955
ανεσκάφησαν δύο μυκηναϊκοί τάφοι. Οι ανασκαφές ξανάρχισαν το 1979 από τον Εφορο
Αρχαιοτήτων Θ. Σπυρόπουλο και διήρκεσαν 12 έτη. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως περίπου
100 λαξευτούς τάφους διαφόρων τύπων (θολωτοί, θαλαμωτοί, φρεατοειδείς, λακκοειδείς
και κιβωτόσχημοι). Αποκαλύφτηκε επίσης, και μία κατασκευή λατρευτικού και τελετουργικού
σκοπού η οποία θεωρείται ότι χρησίμευε σαν Νεκρομαντείο των ύστερων μυκηναϊκών
χρόνων. Το νεκρομαντείο αυτό θεωρείται σαν το αρχαιότερο και μοναδικό μυκηναϊκό
Νεκρομαντείο της αρχαίας Ελλάδας. Τα πλούσια ευρήματα του νεκροταφείου εκτίθενται
στο Μουσείο Τριπόλεως.
...Το σπουδαιότερο όμως μνημείο των μυκηναίκών χρόνων στην Αρκαδία, είναι το μεγάλο
Νεκροταφείο στο Παλαιόκαστρο Γορτυνίας, που χρονολογείται απ' το 1500 έως 1050
Π.Χ. Εχουμε ανασκάψει τα τελευταία χρόνια περισσότερους από 100 θολωτούς και θαλαμωτούς
τάφους, με εκπληκτικά ευρήματα που έχουν γεμίσει τις προίστορικές συλλογές του
Μουσείου Τριπόλεως.
Οι τάφοι είναι σκαμμένοι στο μαλακό βράχο και είναι οικογενειακοί. Οι νεκροί θάβονται
στο έδαφος, υπάρχει όμως και μία περίπτωση καύσης. Μαζί με τα λείψανα των νεκρών
βρέθηκαν πλούσια κεραμικά σκεύη, σε μεγάλη ποικιλία και άριστη διατήρηση.
Τo μυκηναϊκό Νεκροταφείο του Παλαιοκάστρου, είναι από τα μεγαλύτερα
και καλύτερα διατηρημένα στην Ελλάδα. Βρέθηκαν εκατοντάδες αγγεία, τροχήλατα,
καλοψημένα και διακοσμημένα με θέματα γεωμετρικά αλλά και εικονιστικά, πουλιά,
ψάρια, χταπόδια, που αντιπροσωπεύουν ρυθμούς και εργαστήρια τοπικά αλλά και της
ευρύτερης περιοχής και άλλων ρυθμών της μυκηναίκής τέχνης. Κύριο σχήμα είναι η
υδρία, αλλά υπάρχουν και αμφορείς, κρατήρες, πυξίδες, κύπελλα, αλάβαστρα, κύλικες
και πλήθος μικρών και μεγάλων αγγείων, μια εξαιρετικά πλούσια συλλογή μυκηναίκού
υλικού, εφάμιλλη των καλύτερων περιοχών της Ελλάδος. Τους νεκρούς συνόδευαν επίσης
χάλκινα όπλα, ξίφη, μαχαίρια, αιχμές ακοντίων, πόρπες και περόνες, κουμπιά και
σφονδύλια, χρυσά ελάσματα και εμβλήματα του αξιώματος των νεκρών.
Το σημαντικότερο όμως εύρημα του νεκροταφείου είναι το μοναδικό μνημείο
του Νεκρομαντείου, του αρχαιότερου που έχει αποκαλυφθεί σ' όλη την Ελλάδα. Αποτελείται
από έναν θαλαμωτό τάφο, η οροφή του οποίου έχει κοπεί σε τετράγωνο οπαίον. Από
κει ρίχνονταν οι προσφορές στις ψυχές των νεκρών (γάλα με μέλι, κρασί, νερό),
καθώς και το αίμα των ζώων που θυσιάζονταν, για να προκαλέσειτην αφύπνιση των
ψυχών στον Αδη, ώστε να δώσουν μαντεία για τους ζώντες.
Το Νεκρομαντείο αυτό ταιριάζει με την περιγραφή του Νεκρομαντείου
στη ραψωδία λ' της Οδύσσειας, που είναι γνωστή σαν Νέκυια. Ο Οδυσσέας επισκέπτεται
τον Κάτω Κόσμο, ανοίγει λάκκο με το σπαθί του, σφάζει ζώα για τους νεκρούς και
το αίμα τους τρέχει μέσα από το οπαίο προς τον Αδη. Το αίμα και οι επικλήσεις
του ήρωα, αφυπνίζουν τις άσαρκες ψυχές των νεκρών, ενώ ο μάντης Τειρεσίας, του
δίνει χρησμό για τα μελλούμενα.
Κείμενο: Εφόρου Αρχαιοτήτων Dr. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Τριπόλεως
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
