Εμφανίζονται 100 (επί συνόλου 154) τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή: "ΚΡΗΤΗ Νησί ΕΛΛΑΔΑ" .
ΛΑΠΠΑΙΟΙ (Δήμος) ΡΕΘΥΜΝΟ
Από τις ανασκαφές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στο χωριό Αργυρούπολη,
έχουν έρθει στην επιφάνεια πολλά αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται στα Μουσεία
Ρεθύμνου και Ηρακλείου,
όπως ο Τραγοπόδης θεός Παν και η θεά Αφροδίτη. Τελευταία ανακαλύφθηκε ψηφιδωτό
ρωμαϊκής εποχής, ενώ σε πολλά σημεία του χωριού συναντά κανείς τα υπολείμματα
της Αρχαίας Λάππας. Βορειοανατολικά
του χωριού είναι λαξευμένοι στους βράχους τάφοι ειδωλολατρών ελληνορωμαϊκής εποχής.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
του Δήμου Λαππαίων.
ΣΗΤΕΙΑ (Επαρχία) ΛΑΣΙΘΙ
Η επαρχία Σητείας παρουσιάζει μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Λίγα
μέρη στον κόσμο έχουν να επιδείξουν τέτοιο πλήθος αρχαίων και ιστορικών μνημείων.
Σπουδαιότεροι επισκέψιμοι αρχαιολογικοί χώροι είναι:
ΖΑΚΡΟΣ:
Το τέταρτο σε μέγεθος Μινωικό ανάκτορο.
ΠΙΣΚΟΚΕΦΑΛΟ:
Σπίτι των Κορνάρων (ενετική περίοδος).
ΡΟΥΣΟΛΑΚΟΣ:
Μινωική πόλη στην περιοχή Παλαικάστρου.
ΜΟΧΛΟΣ:
Μικρό νησάκι, σπουδαίο λιμάνι των Μινωιτών.
ΚΑΖΑΡΜΑ: Βενετσιάνικος στρατώνας φρουράς ή διοικητήριο.
Επιβλητικό μνημείο της πόλης Σητείας.
ΠΡΑΙΣΟΣ:
Η σημαντικότερη πόλη των Ετεοκρητών.
ΙΤΑΝΟΣ:
Ερείπια Δωρικής πόλης στην Ανατ. ακτή κοντά στο Βάι.
ΕΤΙΑ:
Μεσαιωνική έπαυλη, το σπουδαιότερο σωζόμενο μνημείο της επαρχίας.
ΒΟΪΛΑ: Ερειπωμένο μεσαιωνικό χωριό, εκκλησία, πύργος,
ωραιότατες κρήνες.
ΤΟΠΛΟΥ:
ένα από τα σπουδαιότερα μοναστήρια της Κρήτης.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
του Οργανισμού Ανάπτυξης
Σητείας.
ΧΑΝΙΑ (Νομός) ΚΡΗΤΗ
Εκτός από τις ανασκαφές της μινωικής Κυδωνίας
στο λόφο Καστέλι στην περιοχή των Χανίων
υπάρχουν τόσο στο Βορρά όσο και στο Νότο ευρήματα από αρχαίες πολιτείες. Μια από
τις σημαντικότερες αρχαίες πόλεις της Δ. Κρήτης
είναι η Απτέρα όπου σώζονται
τμήματα ναού της Δήμητρας, επιβλητικά τείχη και τεράστιες θολωτές δεξαμενές Ρωμαϊκών
Χρόνων. Επίσης η ακρόπολη της Πολυρρήνιας
στην Κίσσαμο καθώς και αρχαία
πόλη Φαλάσαρνα η οποία διέθετε στους υστερομινωικούς χρόνους κλειστό και ασφαλές
λιμάνι που συνδεόταν με τη θάλασσα με διώρυγα. Το Ασκληπιείο της Λισσού
στο νότο καθώς και οι αρχαιότητες στην Υρτακίνα,
Συία, Κάδρο,
Ταρρά, Αραδήν
και Ανώπολη στην περιοχή
Σφακίων.
(κείμενο: Ρούλα Καστρινάκη)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχιακή Επιτροπή
Τουριστικής Προβολής Χανίων.
ΜΑΛΙΑ (Κωμόπολη) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Site: Mallia
Type: House
Summary: E of the Palace at Mallia, House Delta alpha is an especially
well preserved building that reveals the typical agglutinative building style
of Minoan architecture.
Date: 1700 B.C. - 1450 B.C.
Period: Middle Bronze Age
Plan:
Entrance from W to a flagged floor vestibule; storage rooms N and S of vestibule.
At E side of the house a double main hall is divided by 4 pier doorways. There
was a single central column and light well in the smaller part of the main hall.
In the N center of house is a bath or lustral basin and a small room with a thin
partition that contained a toilet. The S central area seems to have been used
for work and storage and a stairway at S center of building suggests an upper
story.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Site: Mallia
Type: House
Summary: House E, located ca. 100 m S of the palace at Mallia, is
a large building sometimes referred to as the Little Palace.
Date: 1700 B.C. - 1450 B.C.
Period: Middle Bronze Age
Plan:
The large complex of irregular rooms has a S and a N entrance. From the N entrance
a paved vestibule and corridor leads to a large flagged court and to a smaller
court with a L-shaped colonnade of 4 columns. W of the smaller court are storerooms
and workshops. In the SW is a small sunken court with piers. The S central part
of the house presumably contained the living quarters and a bath or lustral basin
is located just W of the S entrance. Immediately E of the bath is the "Room of
Frescoes." There is no evidence for a 2nd story stairway.
History:
The remains are difficult to interpret because elements of an earlier (MM I) house
were incorporated into the building and there was a later (LM III) reuse of the
building after its partial destruction in LM I.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Site: Mallia
Type: Sanctuary
Summary: An independent bench sanctuary complex W of the palace.
Date: 1800 B.C. - 1700 B.C.
Period: Middle Bronze Age
Plan:
The sanctuary, entered by a angular passageway, has an anteroom and a main cult
room to the E with a fixed rectangular terracotta altar in the center and a bench
in the SE corner. There is also a libation jar and pit near the entrance. At the
NW corner of the anteroom is a doorway to an irregular shaped room which may have
been for storage.
History:
The sanctuary is one of the few structures at the site that predate the MM III
(ca 1700 B.C.) palace.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Site: Mallia
Type: Palace
Summary: The Palace at Mallia, ca. 40 km E of Knossos, is considerably
smaller than at Knossos and less richly decorated than the other Minoan palaces.
Date: 1700 B.C. - 1450 B.C.
Period: Middle Bronze Age
Plan:
The Central Court, with a shallow pit (possible altar) at the exact center and
uncharacteristic porticos along its E and N sides, is enclosed in the SE sector
of the palace. E of the court are magazines and workshops. Immediately W of the
court is a group of rooms of probable religious function. Farther W are additional
magazines and service rooms. N of the Western Magazines is the North Service Court
which probably served as the food preparation area. The upper stories seemed to
contain a royal Residential Quarter at the NW and a Banquet Hall just N of the
Central Court. In general, the palace has an unusually large number of work areas
and storage rooms, including the 2 rows of circular granaries at the SW corner.
This and the scarcity of rich decoration give it an agrarian, villa-like character.
History:
With the exception of a small, LM III A-B (ca. 1350-1300 B.C.) shrine built off-axis
25 m N of the Central Court, the original Neopalatial Period ground plan of the
Palace remained virtually unaltered since ca 1450 B.C.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 5 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΔΡΗΡΟΣ (Αρχαία πόλη) ΝΕΑΠΟΛΗ
Region: Crete
Periods: Geometric, Archaic, Classical, Hellenistic, Roman, Byzantine
Type: Fortified city
Summary: Early Iron Age settlement and later a Classical city-state.
Physical Description:
In the Mirabello district of N Crete and NE of modern Neapolis,
Dreros occupies 2 small peaks on a S spur of Mt. Kadiston. The center and agora
of the ancient city sits on the saddle joining the E and W heights. Traces of
city fortification wall have been found.
Description:
The city was founded in the Geometric period and was most
prosperous in the 8th - 6th centuries B.C. Above and SW of the agora stood the
Temple of Apollo (built ca. 750 B.C.), one of the earliest known Greek temples.
In the temple were found early (ca. 650 B.C.) statuettes of Apollo, Leto and Artemis,
made of sheet-bronze hammered over wooden cores. Another important early find
from Dreros is the group of Archaic inscriptions (found in the fill of a later
Hellenistic cistern) that includes the earliest complete record of constitutional
law found in Greece. In the 3rd to 2nd centuries B.C. Dreros became first an ally
and then a dependent of Knossos. The city lost importance in the 2nd century B.C.,
but continued to exist into the Byzantine period.
Exploration:
S. Xanthoudides first excavated at the site in 1917. In
1932 P. Demargne began excavations for the French School and in 1935 S. Marinatos
excavated the Temple of Apollo. The French School resumed excavations in 1936.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΚΑΡΦΙ (Προϊστορικός οικισμός) ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ
Region: Crete
Periods: Middle Bronze Age, Late Bronze Age, Dark Age, Geometric
Type: Settlement
Summary: An Early Iron Age Cretan refuge settlement with a temple
and associated tombs.
Physical Description:
Located on the remote upper SE slope of a high peak at
the N edge of the Lasithi plain, Karphi was a refuge settlement of ca. 150 rectangular
adjoining rooms representing an unknown number of individual residences. The settlement
was unwalled, but in a naturally defensible position with a stepped entrance at
its steep N edge. At the center of the settlement a "Great House" has been identified
by its superior construction and the number of finds of bronze artifacts. At the
N edge of the settlement, along the cliff edge, is a shrine or temple identified
on the basis of an interior altar and ledge for cult objects and finds of terracotta
figurines. The figurines follow the earlier Minoan tradition of females in bell-skirts,
up-raised arms, and crowns surmounted by birds and disks. Many stretches of the
twisting passages through the settlement were paved in stone. Remains of the settlement
extend E across the ridge top saddle that joins the Karphi peak to the summit
of Mikre Koprana. Associated tholos tombs are located outside the settlement to
the S.
Description:
A Middle Bronze Age Minoan peak sanctuary was located on the
summit of Karphi, but the settlement on the SE slopes was founded at the end of
the Late Bronze Age. After two centuries of occupation the settlement was abandoned
peacefully at ca. 900 B.C.
Exploration:
Excavations in 1937-1939 by Pendlebury and the British School
in Athens.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΜΑΛΙΑ (Κωμόπολη) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Region: Crete
Periods: Middle Bronze Age, Late Bronze Age
Type: Settlement
Summary: Minoan palace with associated town and cemeteries.
Physical Description:
Located on the N coast of Crete ca. 34 km E of Knossos, in
a small fertile plain near the foothills of Mount Dicte. As at Knossos and other
Minoan palaces, the rooms, magazines, and corridors of the palace were arranged
around a rectangular central court. At Mallia, however, there were more utilitarian
work rooms, storage rooms, and grain silos and fewer luxurious private rooms which
gives the Mallia palace more of a country villa or farm estate character. Associated
with the palace are the houses and buildings of a considerable town, paved roadways,
and cemeteries, including the Khrysolakko cemetery which has yielded some of the
finest examples of Middle Minoan gold work and jewelry. Mallia is one of the smaller
(ca. 8000 sq. m) of the known palace sites and its ancient name is unknown, but
it has the best preserved ground plan of all palace sites and extensive well-preserved
remains in the associated town.
Description:
The site of Mallia was 1st settled in the Early Minoan
I period (ca. 3000 B.C.) and the 1st palace construction dates to the beginning
of Middle Minoan I (ca. 1900 B.C.). Although the original structure at Mallia
had all the essential elements of a Minoan Palace, it was less elaborate and complex
that the other known palaces and there was less extensive use of upper stories,
light wells, and staircases. As a result, when the great earthquake struck Crete
near the end of the Middle Minoan II period (at ca. 1700 B.C.), Mallia suffered
less damage than the other palaces and was rebuilt with little alteration. At
Knossos and the other palaces, however, there was extensive rebuilding and renovation.
The excavations at the palace and town of Mallia, therefore, provide much information
about earlier (Old Palatial Period, or pre-earthquake) Middle Minoan architecture.
Mallia, as almost all of the Minoan palaces and sites, suffered a violent destruction
and burning at the end of Late Minoan Ib (ca. 1400 B.C.), and was completely abandoned.
Only one small building was later built over the site and a settlement of the
Geometric period at Mallia avoided the ancient site itself. This later history
has helped to make Mallia one of the best preserved and most informative of all
Minoan sites.
Exploration:
Discovery and preliminary investigations by J. Hatzidhakis.
Excavations: 1922 - present, French School of Archaeology.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 30 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΡΙΖΗΝΙΑ (Αρχαία πόλη) ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
Region: Crete
Periods: Late Bronze Age, Dark Age, Geometric, Archaic, Classical,
Hellenistic
Type: Settlement
Summary: Early Iron Age Cretan refuge settlement in mountains.
Physical Description:
Near the modern village of Prinias in central Crete is a site
possibly to be identified with ancient Rhyzenia. The small, unwalled settlement
was established on the plateau (called Petela) of a steep and almost inaccessible
mountain. In addition to Archaic house remains, 2 small temples of the 7th to
6th century B.C. are located near the center of the plateau. There is also evidence
for a later cult to Athena at the E end of the plateau and on the W end are the
walls of a small Hellenistic fortress with corner towers.
Description:
The settlement is one of several Dark Age Cretan refuge
sites established at natural strong holds in the mountains. Its importance is
attested to by the Archaic temples and their sculptures, early inscriptions and
other finds. Religious activity at the site may have outlasted actual settlement
which had ceased by the 2nd century B.C. at the latest.
Exploration:
Halbherr and J. Alden explored the site in 1894. Excavations,
1907-1908, and since 1969 by the Italian School.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 1 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΚΟΜΜΟΣ (Παραλία) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Professor, Aegean and Greek Art and Archaeology; Homer and Archaeology, Univercity of Toronto.
Recent Publications:
Numerous articles on Aegean fresco painting and Aegean-Egyptian interconnections; Co-editor (with J.W. Shaw) and author in a series of volumes on the Excavations of Kommos, Crete.
Topics of currrent research:
Votive sculpture from the Greek Sanctuary at Kommos; Study of textile patterns in Minoan wall paintings for a special exhibition (entitled Crete and Egypt) in the Archeological Museum in Herakleion, Crete; Ongoing research on the Minoan Civic Centre at Kommos, Crete; Book on Minoan Wall Painting.
Awards:
Fellowships and Awards for research in the field of Aegean wall painting and, indirectly, in the study of the archeological remains at Kommos; Honorary citizen of Pitsidia, Crete, with J.W. Shaw.
ΜΟΧΛΟΣ (Νησάκι) ΣΗΤΕΙΑ
This web site is a joint effort of the Geography and Classical Studies departments of the University of North Carolina at Greensboro.
ΑΡΧΑΝΕΣ (Αρχαία πόλη) ΚΡΗΤΗ
Οι Αρχάνες είναι η τοποθεσία όπου συνεχίζονται μέχρι σήμερα αρχαιολογικές
ανασκαφές με την εποπτεία του Ε. Σακελλαράκη. Ανακτορικού ρυθμού κτίρια έχουν
ανακαλυφθεί στην περιοχή Τουρκοβούνια μέσα στο χωριό Αρχάνες (200 μέτρα ανατολικά
από το ρολόι του χωριού). Οι ανασκαφές έφεραν στο φως σημαντικές ανακαλύψεις όπως
μια μεγάλη ορθογώνια τοιχογραφία και δημιουργήματα τέχνης. Τα κτίρια είχαν μια
περίτεχνη αρχιτεκτονική και ο αρχαιολογικός χώρος αυτός θεωρείται ίσης σπουδαιότητας
με τους αρχαιολογικούς χώρους των άλλων μεγάλων μινωϊκών παλατιών.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Τηλέφωνο: +30 2810 752712
Φαξ: +30 2810 241515
Πρόκειται για ένα ορθογώνιο κτήριο με τρία ισομεγέθη δωμάτια κλειστά
στο νότο και μακρύ διάδρομο, τον προθάλαμο στο βορρά που καλύπτει το πλάτος των
τριών δωματίων. O χώρος οριοθετείται με περίβολο. ´Εχει ερμηνευθεί ως ιερό,
στο κεντρικό δωμάτιο του οποίου υπήρχε το ξόανο της θεότητας. Στο δυτικό δωμάτιο
με το βωμό βρέθηκε, σύμφωνα με τον ανασκαφέα, η πρώτη ανθρωποθυσία που έγινε στα
μινωικά χρόνια.
H ζωή του κτηρίου στα Aνεμόσπηλια διήρκησε μόνο μισό αιώνα. Kαταστράφηκε
ξαφνικά από σεισμό στα μέσα του 17ου αιώνα π.X.
O χώρος ανασκάφηκε το καλοκαίρι του 1979 από τον Γ. Σακελλαράκη.
Στην περιοχή Ανεμοσπηλιά ανακαλύφθηκε ένας μινωικός βωμός, ο οποίος
καταστράφηκε στο μεγάλο σεισμό του 1700 π.Χ. που κατέστρεψε τα παλιά παλάτια.
Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι μια ανθρώπινη θυσία έλαβε χώρα την ώρα της καταστροφής,
πιθανότατα για την αποτροπή του κινδύνου των σεισμών.
ΦΑΛΑΣΑΡΝΑ (Αρχαία πόλη) ΧΑΝΙΑ
Τηλέφωνο: +30 28210 44418
Φαξ: +30 28210 44418
ΑΠΤΕΡΑ (Αρχαία πόλη) ΣΟΥΔΑ
Δύο μεγάλες θολωτές ρωμαϊκές δεξαμενές νερού βρίσκονται επίσης εδώ. Στη νότια πλευρά υπάρχουν και ερείπια ενός θεάτρου, όμως στο σημείο αυτό δεν έχουν ολοκληρωθεί οι ανασκαφές. Πρόσφατα βρέθηκαν ακόμα περισσότερα ευρήματα Ελληνιστικών Χρόνων κοντά στο χώρο του θεάτρου.
ΑΞΟΣ (Αρχαία πόλη) ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑΣ
Η Ακρόπολη της αρχαίας πόλης βρίσκεται δίπλα στο χωριό, κοντά στην
εκκλησία Άγιος Ιωάννης του νεκροταφείου του χωριού. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως
ένα μεγάλο ναό, εξέδρα, πιθανότατα της Αφροδίτης, ένα άγαλμα της Δήμητρας και
μερικά άλλα ευρήματα, συμπεριλαμβανόμενου και του έξοχου μπρούτζινου κράνους,
που εκτίθεται στο αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου (αίθουσα 18). Στην Αξό πιστεύεται
ότι λατρευόταν επίσης ο Δίας κι ο Απόλλωνας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Crete TOURnet
ΠΟΛΥΡΡΗΝΙΑ (Αρχαία πόλη) ΧΑΝΙΑ
Η Πολυρρήνια είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα αρχαία πόλη με ερείπια από
τον έκτο αιώνα π.Χ., τους Ελληνιστικούς, τους Ρωμαϊκούς και τους Βενετικούς Χρόνους.
Υπήρξε μια δυνατή πόλη χτισμένη στις φυσικές οχυρώσεις των βράχων στην κορυφή
του βουνού. Ένα από τα λιμάνια της ήταν τη Φαλάσαρνα και το άλλο το Καστέλι Κισσάμου.
Τα ερείπια που είναι ορατά σήμερα ανήκουν κυρίως στη Δεύτερη Ρωμαϊκή και τη Βυζαντινή
Περίοδο. Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον μνημείο βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του
Αγίου Νικολάου. Πρόκειται για το έκθεμα του κρανίου ενός αθλητή που φορά ένα χρυσό
στέμμα και στο στόμα του έχει ένα νόμισμα της Πολυρρήνιας. Βρέθηκε σε νεκροταφείο
του 1ου αιώνα μ.Χ. κοντά στον ´Αγιο Νικόλαο. Καθώς ανεβαίνετε από τους πρόποδες
του λόφου θα συναντήσετε σπηλιές που είναι σκαμμένες μέσα στο βράχο, οι οποίες
χρησιμοποιήθηκαν ως τάφοι κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ (Αρχαιολογικός χώρος) ΤΥΜΠΑΚΙ
Η Bασιλική Επαυλη κτίστηκε γύρω στον 16ο αιώνα π.X. (περίοδος Nέων ανακτόρων). Mετά την καταστροφή των ανακτόρων (1450 π.X.) δεν ξαναχτίστηκε παρά μόνο ένα μέγαρο "μυκηναϊκού τύπου". Στη Γεωμετρική περίοδο (8ος αιώνας π.X.) η Επαυλη ήταν τόπος λατρείας. Iερό αφιερωμένο στο Δία Bελχανό κτίστηκε κατά την Eλληνιστική εποχή (4ος-1ος αιώνας π.X.). Tην περίοδο της Bενετοκρατίας στο χώρο της αυλής της Επαυλης κτίστηκε ο ναός του Aγίου Γεωργίου του Γαλατά (14ος αιώνας μ.X.).
Η Iταλική Aρχαιολογική Σχολή εντόπισε και ανέσκαψε το χώρο της Aγίας Tριάδας κατά τα έτη 1902, 1903, 1904 - 1905 και 1910-1914.
H έπαυλη της Aγίας Tριάδας αποτελείται από δύο πτέρυγες που σχηματίζουν Γ και ενώ δεν έχει τις διαστάσεις των ανακτόρων της Φαιστού και της Kνωσού έχει όλα τα χαρακτηριστικά της ανακτορικής αρχιτεκτονικής. Διαθέτει "πολύθυρα" , διαμερίσματα με φωταγωγούς, δωμάτια ιερών, συστήματα αποθηκών, θησαυροφυλάκια, εργαστήρια, κλιμακοστάσια, στοές, αυλές, άνδηρα και εξώστες, δρόμους και αυλές πλακόστρωτες. Πλούσια ήταν τα ευρήματα που ήλθαν στο φως κατά τις ανασκαφές στην Επαυλη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
ΓΩΝΙΕΣ (Χωριό) ΤΥΛΙΣΟΣ
Ο Σκλαβόκαμπος απέχει 22 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο στο δρόμο Ηράκλειο
- Τύλισος - Σκλαβόκαμπος. Η περιοχή βρίσκεται πάνω από το δρόμο και είναι περιφραγμένη.
Μια πινακίδα από τον κεντρικό δρόμο θα σας οδηγήσει εδώ. Ο Σκλαβόκαμπος είναι
ο τόπος που βρίσκεται μια Μινωική έπαυλη της Υστερομινωικής περιόδου. Η αρχιτεκτονική
της είναι πιο απλή απ' αυτή που είχαν οι επαύλεις στην κοντινή Τύλισο. Αποτελείται
από τρία διαφορετικά επίπεδα διαμερισμάτων. Έχει ένα προσανατολισμό από τα βόρεια
προς τα νότια, με μια είσοδο στ' ανατολικά και μια βεράντα στα βόρεια που βλέπει
προς την κοιλάδα. Η έπαυλη είχε επίσης ένα μικρό ναό, αποθήκες γεμάτες δοχεία
και μια τουαλέτα. Η έπαυλη περιτριγυριζόταν κάποτε από μια πολυσύχναστη πόλη η
οποία αργότερα καταστράφηκε από πυρκαγιά.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΚΟΚΚΙΝΗ ΧΑΝΙ (Οικισμός) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Διόροφη πολυτελής οικία, γνωστή στην βιβλιογραφία ως "μέγαρο Nίρου", κτισμένη με μεγάλες πελεκητές πέτρες (εξωτερική όψη). Oι τοίχοι είχαν κτισθεί με ξυλοδεσιά και ήταν καλυμμένοι με παχύ ασβεστοκονίαμα και με ορθομαρμάρωση. Tο κτήριο διέθετε πλακόστρωτη αυλή, ιερό, αποθήκες γεωργικών προϊόντων, σκάλα και δωμάτια με θρανία. Εχει ερμηνευτεί ως κατοικία Aρχιερέα λόγω της εύρεσης πολλών τελετουργικών σκευών.
Το κτήριο οικοδομήθηκε πιθανότατα τον 16ο αιώνα π.X. (MMIII) και καταστράφηκε από πυρκαγιά τον 15ο αιώνα π.X. (YMIB περίοδο). Εκτοτε δεν ξανακατοικήθηκε. Tο "μινωικό μέγαρο" στου Nίρου ανασκάφηκε το 1918 από τον Στεφ. Ξανθουδίδη.
Το 1960 με την εποπτεία του εφόρου Nικ. Πλάτωνος τοποθετήθηκε περίφραξη και πραγματοποιήθηκαν σημαντικές στερεωτικές εργασίες. H KΓ΄ EΠKA πραγματοποιεί, κατά καιρούς, καθαρισμό και στερεωτικές εργασίες στο κτήριο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
Νωρίτερα στον αιώνα μας αρχαιολόγοι έκαναν ανασκαφές στην μινωική έπαυλη που είναι γνωστή σήμερα ως Χάνι του Νήρου και χρονολογείται από τη Νεοανακτορική Περίοδο (1600 - 1450 π.Χ.). Το μνημείο είναι καλοδιατηρημένο κι ο τεράστιος διπλός πέλεκυς που ανακαλύφθηκε εδώ, εκτίθεται στο Μουσείο του Ηρακλείου. Πολλοί τρίποδες για προσφορές βρέθηκαν συσσωρευμένοι εδώ που φανερώνουν ότι γίνονται εξαγωγές ιερών αντικειμένων από το γειτονικό λιμάνι. Η περιοχή είναι ανοιχτή για το κοινό.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ (Χωριό) ΓΟΡΤΥΝΑ
Κοντά στη Μητρόπολη, στην περιοχή Καννιά (1,5 χιλιόμετρο), βρίσκονται
τα ερείπια ενός μινωικού αγροκτήματος της Νεοανακτορικής και Υστεροανακτορικής
Περιόδου.
ΜΥΡΤΟΣ (Χωριό) ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ
Ένας άλλος μινωικός χώρος βρισκόταν στο μέρος με το όνομα Πύργος Μύρτου.
Ήταν ενεργός την Πρωτομινωική Εποχή και όπως και ο οικισμός στην Κορφή του Φούρνου
καταστράφηκε την ίδια εποχή αλλά ξαναχτίστηκε και χρησιμοποιήθηκε αργότερα στην
Υστερομινωική Εποχή. Κατά τη διάρκεια της Νεοανακτορικής Περιόδου στην κορυφή
του λόφου που βρισκόταν ο οικισμός υπήρχε μια μεγάλη βίλα. Μια δεξαμενή από την
Παλαιοανακτορική Περίοδο θεωρείται ότι είναι η βαθύτερη μινωική δεξαμενή που βρέθηκε
στην Κρήτη.
Η περιοχή στην κορυφή του λόφου στα βόρεια του κεντρικού δρόμου δείχνεται με πινακίδες
πριν την είσοδο στη Μύρτο. Υπάρχει ένας χωματόδρομος εδώ που συνεχίζει προς τη
βενετική γέφυρα του παλιού δρόμου προς Ιεράπετρα. Το μονοπάτι που ξεκινά από τους
πρόποδες του λόφου κοντά στην εθνική οδό είναι δυσδιάκριτο εξαιτίας των πρόσφατων
πλημμύρων, αλλά καθώς ανηφορίζετε φαίνεται πιο καθαρά καθώς είναι σημαδεμένο με
άσπρες πέτρες. Η ανάβαση διαρκεί περίπου 15 λεπτά και αναμφίβολα αξίζει τον κόπο.
Η μινωική έπαυλη στην κορυφή προσφέρει εκπληκτική θέα του Λιβυκού Πελάγους και
της γύρω περιοχής. Σκαλοπάτια οδηγούσαν από την πόλη που ήταν στην ανατολική πλευρά
του λόφου στην αυλή της βίλας. Ένας χαρακτηριστικός Μινωϊκός πεζόδρομος ήταν στο
άκρο της βεράντας. Τα όρια του πεζόδρομου ήταν κατασκευασμένα από πορφυρό ασβεστόλιθο
όπως ήταν και οι βάσεις των ξύλινων κολόνων. Η είσοδος στην έπαυλη από τη βεράντα
ήταν στη δυτική άκρη και οδηγούσε σ' ένα πέρασμα που συνέχιζε βόρεια σε μια σκάλα
αρχικά (σήμερα σκεπάζεται για προστασία) και ύστερα σ' ένα φωταγωγό μ' ένα πορφυρό
λιθόστρωτο πάτωμα. Ένα πεζούλι βρισκόταν απέναντι στο φωταγωγό. Ευρήματα που βρέθηκαν
σε μια ανατολική πτέρυγα υποδηλώνουν ένα μεγάλο πάνω δωμάτιο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΑΓΙΟΙ ΔΕΚΑ (Χωριό) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Τηλέφωνο: +30 28920 31144
Η περιοχή κατοικήθηκε για πρώτη φορά στο τέλος της νεολιθικής εποχής
(3000 π.X.), ενώ η επόμενη περίοδος ανάπτυξής της είναι η υστερομινωική εποχή
(1600-1100 π.X.]. Λείψανα της αρχαϊκής περιόδου (7ος αιώνας π.X.) εντοπίστηκαν στην
περιοχή της Aκρόπολης, ενώ η μεγάλη επιγραφή με τον Kώδικα Δικαίου (5ος αιώνας
π.X.) μαρτυρεί την ανάπτυξη της πόλης αυτή την εποχή, η οποία συνεχίζεται και
στην ελληνιστική εποχή (3ος-2ος αιώνας π.X). Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο (1ος-5ος αιώνας μ.X.)
η Γόρτυνα γνώρισε τη λαμπρότερη περίοδο της ιστορίας της ως σύμμαχος της
Pώμης, αλλά και ως πρωτεύουσα της Kρήτης και της Kυρηναϊκής.
Η πόλη παρέμεινε ένα σημαντικό κέντρο της Κρήτης και κατά την πρώιμη βυζαντινή περίοδο,
θεωρείται μάλιστα η πρώτη πόλη του νησιού που δέχτηκε το χριστιανισμό. Εδώ εγκαταστάθηκε
ο Απόστολος Τίτος, ο οποίος ορίσθηκε πρώτος επίσκοπος Κρήτης, προς τιμήν του οποίου είναι
αφιερωμένη η ομώνυμη βασιλική. Η κατάκτηση της Κρήτης από τους Άραβες σηματοδοτεί και
το τέλος της Γόρτυνας, η οποία καταστράφηκε το 824 μ.Χ.
Το 1884 άρχισαν οι πρώτες έρευνες από τον Iταλό αρχαιολόγο F. Halbherr.
´Έκτοτε συνεχίζονται οι ανασκαφές στο χώρο από την Iταλική Aρχαιολογική
Σχολή και την Αρχαιολογική Yπηρεσία.
Τα σημαντικότερα μνημεία του χώρου είναι:
- Tο Ωδείο
είναι ένα τυπικό ρωμαϊκό θέατρο του 1ου αιώνα μ.X. με δύο εισόδους από το βορρά και ορχήστρα
σχεδόν ημικυκλική. O βόρειος τοίχος της άλλοτε υπερυψωμένης σκηνής είχε τέσσερις κόγχες για
αγάλματα. Σώζονται μόνο τρεις σειρές καθισμάτων από το κοίλο του θεάτρου.
- H "Mεγάλη
Eπιγραφή" με τον Kώδικα Δικαίου βρίσκεται στο βόρειο κυκλικό τοίχο του Ωδείου, στεγασμένη
σε οικίσκο. Xρονολογείται το 450 π.X. περίπου. Eίναι ένας πλήρης Kώδικας Δικαίου που απηχεί το
δίκαιο της μινωικής εποχής στη δωρική πλέον πόλη των ιστορικών χρόνων.
- Tο Ισείον,
ιερό των Aιγυπτιακών θεοτήτων (1ος-2ος αιώνας μ.X.). Πρόκειται για ορθογώνιο χώρο λατρείας
της Ίσιδας, του Σεράπιδος-Διός και του Eρμή-Aνούβι, με υπόγεια δεξαμενή. Tα λατρευτικά αγάλματα
των θεών έστεκαν πάνω σε κρηπιδωτό μακρύ βάθρο.
- O Nαός του Aπόλλωνα (Πύθιον)
χτίστηκε στα αρχαϊκά χρόνια (7ος αιώνας π.X.). Ηταν ορθογώνιος οίκος με θησαυροφυλάκιο. Στα ελληνιστικά
και ρωμαϊκά χρόνια (4ος αιώνας π.X.-2ος αιώνας μ.X.) πραγματοποιήθηκαν προσθήκες, όπως πρόδομος,
κιονοστοιχίες, αψίδα με το άγαλμα του Πύθιου Aπόλλωνα.
- Tο Πραιτώριο
ήταν η έδρα και κατοικία του ανθύπατου διοικητή της Kρήτης. Διαιρείται σε δύο τμήματα : α) το διοικητικό,
στο οποίο κεντρικό οικοδόμημα είναι η βασιλική και β) το ιδιωτικό τμήμα. Tα ερείπια που σώζονται ανήκουν
στον 2ο αιώνα μ..X. και σε επισκευές του 4ου αιώνα μ.X.
- H βορειοανατολική δεξαμενή και το Nυμφαίο βρίσκονται ακριβώς βόρεια από το Πραιτώριο.
Aρχικά ήταν μία ορθογώνια υπαίθρια δεξαμενή με κόγχες σε όλες τις πλευρές, στις οποίες ήταν τοποθετημένα
αγάλματα νυμφών. Tον 7ο αιώνα μ.X. μετατράπηκε σε θολωτή δεξαμενή.
- H Aκρόπολη βρίσκεται στο λόφο του Aγίου Iωάννη. Eκεί σώζονται μεγάλα τμήματα οχύρωσης
(10ος-6ος αιώνας π.X.). Το τείχος είναι πολυγωνικό με πύργους στις γωνίες του. Mέσα στον περιτειχισμένο
χώρο αποκαλύφθηκε ένας αρχαϊκός ναός, στη θέση του οποίου αργότερα ιδρύθηκε παλαιοχριστιανική βασιλική.
- O Nαός του Aγίου Tίτου
είναι μια σταυροειδής τρίκλιτη βασιλική με τρούλλο της οποίας η Β. και Ν. κεραία απολήγουν σε κόγχες.
Ο ναός είναι λιθόκτιστος με ορθογώνιους πελεκητούς δόμους. Χρονολογείται στον 7ο αιώνα. Καταστράφηκε
από τους Άραβες το 824 μ.Χ. και επισκευάστηκε μετά την ανάκτηση της Κρήτης, κατά τον 10ο αιώνα.
- Τρίκογχος ναός, πιθανόν ιδρυμένος επί του τάφου των Αγ. Δέκα Κρητών Μαρτύρων. Ο ναός
έχει νάρθηκα, που επικοινωνεί με τρίβηλο άνοιγμα με τον κεντρικό τετράγωνο χώρο. Σώζεται ψηφιδωτό δάπεδο
καθώς και κιονόκρανα εξαίρετης τέχνης. Χρονολογείται στον 5ο αιώνα μ.Χ.
ΑΞΟΣ (Αρχαία πόλη) ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑΣ
Στην περιοχή του σημερινού χωριού Αξός, βρίσκονταν η αρχαία πόλη Όαξος, μια από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Κρήτης που ήκμασε από την υστερομινωική και γεωμετρική έως τη ρωμαϊκή και τα υστερότερα χρόνια. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως πλούσια υπολείμματα της αρχαίας πόλης ανάμεσα στα οποία ο Ναός της Αφροδίτης, το Πρυτανείο, τάφοι και ποικίλα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα. Εντυπωσιακό θα πρέπει να ήταν και το τείχος της ακρόπολης τμήματα του οποίου είναι ορατά ακόμα και σήμερα στην κορφή του λόφου. Τις ανασκαφές ξεκίνησε η Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή το 1899 φέρνοντας στο φως ποικίλα ευρήματα ανάμεσα στα οποία μινωικά όστρακα, λίθινα αγγεία, επιγραφές, και πολλά ειδώλια που απεικονίζουν γυμνή γυναικεία μορφή που έχει ερμηνευθεί ως Θεά της γονιμότητος. Εντοπίστηκαν επίσης υπολείμματα κτιρίων της κλασικής εποχής πάνω στα οποία οικοδομήθηκαν υστερότερα κτίρια, κυρίως βυζαντινές εκκλησίες.
Η πόλη συνέχισε να ακμάζει τόσο στη ρωμαϊκή όσο και στη βυζαντινή εποχή κατά την οποία μάλιστα ήταν έδρα επισκοπής και διέθετε πληθώρα εκκλησιών. Στη θέση Λιβάδα, ΒΑ του χωριού έχουν έρθει στο φως υπολείμματα αρχαϊκής εγκατάστασης γεγονός που υποδηλώνει την έκταση της αρχαίας Αξού. Η σπουδαιότητα της πόλης της Αξού επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι διέθετε νόμισμα και μάλιστα με ποικίλους τύπους. Έχουν αναγνωριστεί περί τα 40 είδη νομισμάτων τα περισσότερα από τα οποία στον εμπροσθότυπο φέρουν κεφάλη Απόλλωνα ή Δία, των Θεών δηλαδή που λατρευόταν στην αρχαία Όαξο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ (Αρχαία πόλη) ΓΑΖΙ
Ο σημαντικότερος μέχρι σήμερα στη περιοχή του Δήμου μας αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται στο ακρωτήρι Σούδα της Αγίας Πελαγίας. Στον όμορφο αυτό κόλπο οι ανασκαφές έφεραν στο φως τμήματα από ιδιωτικές κατοικίες και δημόσια κτίρια της ελληνιστικής πόλης , η οποία είχε ταυτιστεί με την αρχαία Απολλωνία.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Οκτώβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Γαζίου
ΑΠΤΕΡΑ (Αρχαία πόλη) ΣΟΥΔΑ
Τηλέφωνο: +30 28210 44418, 94487, 90334
Η ίδρυση της Απτέρας τοποθετείται στη Γεωμετρική περίοδο, παρόλο που
η πόλη αναφέρεται στις πινακίδες της Γραμμικής Β γραφής της Κνωσού
(A-pa-ta wa). Η μεγαλύτερη ακμή της τοποθετείται στους ελληνιστικούς χρόνους με
έντονη εμπορική και πολιτική δραστηριότητα. Στην περίοδο της ρωμαιοκρατίας η πόλη
έχει κυρίως αγροτικό χαρακτήρα. Καταστρέφεται από σεισμό τον 7ο αιώνα μ.Χ. Το
12ο αιώνα ιδρύεται η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Τα σημαντικότερα επισκέψιμα μνημεία του χώρου είναι:
- Οι Ρωμαϊκές δεξαμενές
- Το λεγόμενο διμερές ιερό, 5ος-4ος αιώνας π.Χ.
- Τάφοι γεωμετρικών - ρωμαϊκών χρόνων
- Τα τείχη της αρχαίας πόλης, που σώζονται σήμερα σε μήκος 4 χιλιομέτρων περίπου. Η κύρια περίοδος κατασκευής των τειχών τοποθετείται στον 4ο αι. π.Χ.
- Το ρωμαϊκό βουλευτήριο
- Η μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου
- Το Τούρκικο κάστρο κατασκευασμένο το 1866-1869.
ΓΟΡΤΥΣ (Αρχαία πόλη) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Τηλέφωνο: +30 28920 31144
Η περιοχή κατοικήθηκε για πρώτη φορά στο τέλος της νεολιθικής εποχής
(3000 π.X.), ενώ η επόμενη περίοδος ανάπτυξής της είναι η υστερομινωική εποχή
(1600-1100 π.X.]. Λείψανα της αρχαϊκής περιόδου (7ος αιώνας π.X.) εντοπίστηκαν στην
περιοχή της Aκρόπολης, ενώ η μεγάλη επιγραφή με τον Kώδικα Δικαίου (5ος αιώνας
π.X.) μαρτυρεί την ανάπτυξη της πόλης αυτή την εποχή, η οποία συνεχίζεται και
στην ελληνιστική εποχή (3ος-2ος αιώνας π.X). Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο (1ος-5ος αιώνας μ.X.)
η Γόρτυνα γνώρισε τη λαμπρότερη περίοδο της ιστορίας της ως σύμμαχος της
Pώμης, αλλά και ως πρωτεύουσα της Kρήτης και της Kυρηναϊκής.
Η πόλη παρέμεινε ένα σημαντικό κέντρο της Κρήτης και κατά την πρώιμη βυζαντινή περίοδο,
θεωρείται μάλιστα η πρώτη πόλη του νησιού που δέχτηκε το χριστιανισμό. Εδώ εγκαταστάθηκε
ο Απόστολος Τίτος, ο οποίος ορίσθηκε πρώτος επίσκοπος Κρήτης, προς τιμήν του οποίου είναι
αφιερωμένη η ομώνυμη βασιλική. Η κατάκτηση της Κρήτης από τους Άραβες σηματοδοτεί και
το τέλος της Γόρτυνας, η οποία καταστράφηκε το 824 μ.Χ.
Το 1884 άρχισαν οι πρώτες έρευνες από τον Iταλό αρχαιολόγο F. Halbherr.
´Έκτοτε συνεχίζονται οι ανασκαφές στο χώρο από την Iταλική Aρχαιολογική
Σχολή και την Αρχαιολογική Yπηρεσία.
Τα σημαντικότερα μνημεία του χώρου είναι:
- Tο Ωδείο
είναι ένα τυπικό ρωμαϊκό θέατρο του 1ου αιώνα μ.X. με δύο εισόδους από το βορρά και ορχήστρα
σχεδόν ημικυκλική. O βόρειος τοίχος της άλλοτε υπερυψωμένης σκηνής είχε τέσσερις κόγχες για
αγάλματα. Σώζονται μόνο τρεις σειρές καθισμάτων από το κοίλο του θεάτρου.
- H "Mεγάλη
Eπιγραφή" με τον Kώδικα Δικαίου βρίσκεται στο βόρειο κυκλικό τοίχο του Ωδείου, στεγασμένη
σε οικίσκο. Xρονολογείται το 450 π.X. περίπου. Eίναι ένας πλήρης Kώδικας Δικαίου που απηχεί το
δίκαιο της μινωικής εποχής στη δωρική πλέον πόλη των ιστορικών χρόνων.
- Tο Ισείον,
ιερό των Aιγυπτιακών θεοτήτων (1ος-2ος αιώνας μ.X.). Πρόκειται για ορθογώνιο χώρο λατρείας
της Ίσιδας, του Σεράπιδος-Διός και του Eρμή-Aνούβι, με υπόγεια δεξαμενή. Tα λατρευτικά αγάλματα
των θεών έστεκαν πάνω σε κρηπιδωτό μακρύ βάθρο.
- O Nαός του Aπόλλωνα (Πύθιον)
χτίστηκε στα αρχαϊκά χρόνια (7ος αιώνας π.X.). Ηταν ορθογώνιος οίκος με θησαυροφυλάκιο. Στα ελληνιστικά
και ρωμαϊκά χρόνια (4ος αιώνας π.X.-2ος αιώνας μ.X.) πραγματοποιήθηκαν προσθήκες, όπως πρόδομος,
κιονοστοιχίες, αψίδα με το άγαλμα του Πύθιου Aπόλλωνα.
- Tο Πραιτώριο
ήταν η έδρα και κατοικία του ανθύπατου διοικητή της Kρήτης. Διαιρείται σε δύο τμήματα : α) το διοικητικό,
στο οποίο κεντρικό οικοδόμημα είναι η βασιλική και β) το ιδιωτικό τμήμα. Tα ερείπια που σώζονται ανήκουν
στον 2ο αιώνα μ..X. και σε επισκευές του 4ου αιώνα μ.X.
- H βορειοανατολική δεξαμενή και το Nυμφαίο βρίσκονται ακριβώς βόρεια από το Πραιτώριο.
Aρχικά ήταν μία ορθογώνια υπαίθρια δεξαμενή με κόγχες σε όλες τις πλευρές, στις οποίες ήταν τοποθετημένα
αγάλματα νυμφών. Tον 7ο αιώνα μ.X. μετατράπηκε σε θολωτή δεξαμενή.
- H Aκρόπολη βρίσκεται στο λόφο του Aγίου Iωάννη. Eκεί σώζονται μεγάλα τμήματα οχύρωσης
(10ος-6ος αιώνας π.X.). Το τείχος είναι πολυγωνικό με πύργους στις γωνίες του. Mέσα στον περιτειχισμένο
χώρο αποκαλύφθηκε ένας αρχαϊκός ναός, στη θέση του οποίου αργότερα ιδρύθηκε παλαιοχριστιανική βασιλική.
- O Nαός του Aγίου Tίτου
είναι μια σταυροειδής τρίκλιτη βασιλική με τρούλλο της οποίας η Β. και Ν. κεραία απολήγουν σε κόγχες.
Ο ναός είναι λιθόκτιστος με ορθογώνιους πελεκητούς δόμους. Χρονολογείται στον 7ο αιώνα. Καταστράφηκε
από τους Άραβες το 824 μ.Χ. και επισκευάστηκε μετά την ανάκτηση της Κρήτης, κατά τον 10ο αιώνα.
- Τρίκογχος ναός, πιθανόν ιδρυμένος επί του τάφου των Αγ. Δέκα Κρητών Μαρτύρων. Ο ναός
έχει νάρθηκα, που επικοινωνεί με τρίβηλο άνοιγμα με τον κεντρικό τετράγωνο χώρο. Σώζεται ψηφιδωτό δάπεδο
καθώς και κιονόκρανα εξαίρετης τέχνης. Χρονολογείται στον 5ο αιώνα μ.Χ.
ΔΙΚΤΙΝΑ (Αρχαίο ιερό) ΚΟΛΥΜΒΑΡΙ
Η Βριτομάρτυς ήταν πιθανότατα συνέχεια των μινωικών θρησκευτικών πίστεων
κι έχει συνδυαστεί με τη θεά ´Αρτεμη του ελληνικού πανθέου των θεών και των θεοτήτων.
Η Δίκτυνα ήταν το σημαντικότερο ιερό της θεάς Βριτομάρτυς και μια ισχυρή αιτία
για να διατηρείται σε έλεγχο η σύγκρουση ανάμεσα στις ισχυρότερες πόλεις της περιοχής,
την Κυδωνία στα Χανιά και την Πολυρρήνια στο Καστέλι. Η Βριτομάρτυς λατρευόταν
εδώ κατά την Ελληνιστική και Ρωμαϊκή Εποχή. Το ελληνιστικό ιερό δεν έχει βρεθεί
ακόμα ενώ το ρωμαϊκό ήταν ορατό από μεγάλη απόσταση στη θάλασσα και αρκετά κομμάτια
μαρμάρων και ρωμαϊκά ερείπια βρέθηκαν στην περιοχή. Αργότερα κατά τον 9ο αιώνα
το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου είχε χτιστεί εδώ, αλλά καταστράφηκε από τις συνεχείς
επιδρομές πειρατών. Σήμερα ελάχιστα απομεινάρια μπορεί να δει κανείς από τη ρωμαϊκή
παρουσία ή το μοναστήρι. Πάντως υπάρχει ένας απάνεμος κόλπος, με χαλίκι στην παραλία
και βέβαια το ταξίδι από το Κολυμπάρι είναι μια πολύ ευχάριστη εμπειρία.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΕΛΕΥΘΕΡΝΑ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙ
Tο χωριό Ελεύθερνα απέχει 24 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το Ρέθυμνο,
στο δρόμο δεξιά προς Βιράν Επισκοπή (14ο χιλιόμετρο) της εθνικής οδού Ρεθύμνου
- Ηρακλείου. Η διαδρομή είναι: Ρέθυμνο - Βιράν Επισκοπή - Σκουλούφια - Ελεύθερνα.
Η Ελεύθερνα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Κρήτης
κι ένας από τους μεγαλύτερους, αφού καταλαμβάνει μια τεράστια έκταση ανάμεσα σε
δύο λόφους. Κατοικήθηκε κατά τη Μινωική περίοδο, άκμασε και πλούτισε κατά τα Ελληνιστικά
και Ρωμαϊκά χρόνια μέχρι και τη Βυζαντινή εποχή. Στην περιοχή μπορείτε να δείτε
ερείπια από όλες αυτές τις περιόδους.
Αξιόλογα μνημεία:
Ρωμαϊκά Ευρήματα:
Κάποιες τοποθεσίες από όλες τις περιόδους έχουν ανασκαφτεί από το Πανεπιστήμιο
της Κρήτης. Ελληνιστικές δεξαμενές φτιαγμένες από βράχους και ένα Ρωμαϊκό υδραγωγείο
βρίσκονται στην περιοχή καθώς και Βυζαντινές εκκλησίες των πρώτων χριστιανικών
χρόνων. Για να δείτε τις δεξαμενές
περπατήστε από την αρχαία Ελεύθερνα προς την Ακρόπολη. Μόλις περάσετε το μεγάλο
Ρωμαϊκό πύργο,
στην είσοδο της Ακρόπολης, αναζητήστε ένα μονοπάτι στ' αριστερά που οδηγεί ευθεία
προς τα κάτω. Μετά από λίγα μέτρα κατάβασης θα βρεθείτε σ' ένα μονοπάτι που οδηγεί
στην Ακρόπολη. Ακολουθήστε το προς τα πίσω και θα δείτε δυο σειρές από μεγάλες
δεξαμενές, που κόβουν βαθιά το βράχο και στηρίζονται σε λαξευτές πέτρινες κολόνες.
Γέφυρα της Ελληνιστικής:
Μια καταπληκτική γέφυρα
της Ελληνιστικής περιόδου έχει επιβιώσει και βρίσκεται ακόμα στη κοιλάδα σε καλή
κατάσταση. Είναι τριγωνική κι έχει φτιαχτεί από μεγάλες πέτρες. Χρησιμοποιείται
ακόμα και μπορείτε να τη διασχίσετε πριν αρχίσετε να την εξετάζετε.
Εκκλησία της Πρώτης
Βυζαντινής Περιόδου: Για να πάτε στη Βυζαντινή εκκλησία πάρτε το μονοπάτι
πίσω, συνεχίστε από το δρομάκι που κατεβήκατε από την Ακρόπολη και θα δείτε μια
ψηλή πόρτα. Περάστε μέσα από την πόρτα και γρήγορα θα βρεθείτε στα ερείπια
μιας εκκλησίας της πρώτης Βυζαντινής περιόδου. Ένα νεκροταφείο της εποχής του
Σιδήρου έχει επίσης ανασκαφτεί κι έχει συμβάλλει στη διαμόρφωση θεωρειών για την
πρακτική της ταφής εκείνης της εποχής.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Οι ανασκαφές στην περιοχή της Ελεύθερνας ξεκίνησαν πριν 16 χρόνια, το 1985, όταν ο τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Κρήτης αποφάσισε να ερευνήσει και να φέρει στο φως τη γνωστή από τις φιλολογικές μαρτυρίες αρχαία πόλη. Μικρής έκτασης έρευνα είχε πραγματοποιηθεί στην περιοχή και το 1929 από την Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή υπό τη διεύθυνση του H. Payne. Τα κατάλοιπα έχουν αποκαλυφθεί στην ευρύτερη περιοχή των δύο σύγχρονων γειτονικών χωριών Ελεύθερνα και Αρχαία Ελεύθερνα που βρίσκονται στους βόρειους πρόποδες του Ψηλορείτη και σε απόσταση 24 και 29 χιλιομέτρων αντίστοιχα από την πόλη του Ρεθύμνου. Πιο συγκεκριμένα, τα σημαντικότερα ευρήματα έχουν εντοπισθεί σε τρεις θέσεις ενός λόφου «τοποθετημένου» ανάμεσα σε δύο συγκλίνοντες χείμαρρους: στην θέση Ορθή Πέτρα στη δυτική πλευρά του λόφου (ανασκαφικός τομέας ΙΙΙ), στη θέση Πυργί στο κέντρο του λόφου (ανασκαφικός τομέας ΙΙ) και στη θέση Κατσιβέλος στην ανατολική πλευρά του λόφου (ανασκαφικός τομέας Ι). Σημαντικά είναι επίσης τα ευρήματα που έχουν αποκαλυφθεί στην περιοχή Νησί, κοντά στο σύγχρονο χωρίο «Ελεύθερνα» και που περιλαμβάνουν κυρίως υπολείμματα οικισμού της ελληνιστικής περιόδου. Στη θέση Ορθή Πέτρα η ανασκαφική ομάδα με επικεφαλής τον αρχαιολόγο, καθηγητή κ. Ν. Σταμπολίδη έχει φέρει στο φως νεκρόπολη των γεωμετρικών και αρχαϊκών χρόνων καθώς και ελληνιστικά και ρωμαϊκά κτίρια και δρόμους που οικοδομήθηκαν πάνω στα προγενέστερα. Στη θέση Πυργί στην κορυφή του λόφου, όπου και τοποθετείται ο κεντρικός οικιστικός πυρήνας της πόλης, ο αρχαιολόγος, καθηγητής κ. Αθ. Καλπαξής έχει αποκαλύψει τμήματα κτιρίων των ρωμαϊκών και παλαιοχριστιανικών χρόνων, ενώ στα ανατολικά του λόφου, στην περιοχή του σημερινού χωριού «Αρχαία Ελεύθερνα» ο αρχαιολόγος καθηγητής κ. Π. Θέμελης έχει ανασκάψει μέρος του οικισμού σε όλες τις χρονολογικές του φάσεις από τα προϊστορικά έως και τα παλαιοχριστιανικά χρόνια.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
ΕΛΥΡΟΣ (Αρχαία πόλη) ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΣΕΛΙΝΟ
Η τοποθεσία της αρχαίας δωρικής πόλης της Ελύρου απέχει 500 μέτρα
από το χωριό στο λόφο Κεφαλά, δίπλα στο δρόμο για Σούγια. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν
ανασκαφές. Η Έλυρος ήταν από τις σπουδαιότερες πόλεις της δυτικής Κρήτης. Ήταν
βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο, με εργοστάσια παραγωγής όπλων. Η Σούγια και η
Λισσός ήταν τα λιμάνια της. H Έλυρος ήταν σημαντική και κατά τα Ρωμαϊκά και Βυζαντινά
Χρόνια. Ένα ρωμαϊκό άγαλμα, ο Φιλόσοφος της Ελύρου, ανασκάφτηκε εδώ και τώρα εκτίθεται
στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Χανίων. Βρισκόταν στη θέση μιας αρχιεπισκοπής και
τα ερείπια της επισκοπικής εκκλησίας, βασιλική του 6ου αιώνα, φαίνονται ακόμη
στο κέντρο της παλιάς πόλης. Μια μεγαλύτερη νεότερη εκκλησία δείχνει τη θέση της
Ελύρου πάνω σ' ένα μικρό λόφο, αμέσως μετά τη διακλάδωση προς Ροδοβάνι. Η ίδια
η τοποθεσία φαίνεται πολύ λίγο. Πάντως έχετε μια πανοραμική θέα της κοιλάδας κάτω
από το λόφο που ανήκε στην Έλυρο και ως τον κόλπο της Σούγιας. Οι κάτοικοι της
Ελύρου έβλεπαν τα πλοία τους από την πόλη. Οι ψηλότερες κορυφές των Λευκών Ορέων
φαίνονται στ' ανατολικά. Στα βόρεια κυριαρχούν τα ελαιόδεντρα και τα χωριά που
βρισκόταν ανάμεσά τους.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΗΤΙΣ (Αρχαία πόλη) ΣΗΤΕΙΑ
Τηλέφωνο: +30 28430 23917
Στη μικρή χερσόνησο Τρυπητός, 3χλμ. ανατολικά της πόλεως της Σητείας,
αποκαλύφθηκε πόλη ελληνιστικών χρόνων (μέσα 4ου-μέσα 1ου π.Χ. αιώνα), που φαίνεται να καταλαμβάνει
ολόκληρη τη χερσόνησο. ΄Ισως πρόκειται για την αρχαία πόλη της Σητείας, την Ητεία.
Στα 1967, στην ανατολική ακτή της χερσονήσου εντοπίσθηκε νεώσοικος
ελληνιστικών χρόνων. Σύμφωνα με μαρτυρίες, το 1960, οι ιδιοκτήτες διαμόρφωσαν
τη χερσόνησο σε χώρους για καλλιέργεια, χρησιμοποιώντας μηχανικά μέσα που προκάλεσαν
εκτεταμένες καταστροφές στις αρχαιότητες. Συστηματική ανασκαφική έρευνα ανέλαβε
η Εφορεία με την διεύθυνση του Ν. Παπαδάκη από το 1987.
O νεώσοικος βρίσκεται στη νότια άκρη της ανατολικής πλευράς της χερσονήσου
"Καραβόπετρα" ή "Τρυπητός". Πρόκειται για όρυγμα στο βράχο, σχήματος παραλληλεπιπέδου,
ανοικτού πάνω, μήκους 30μ. πλάτους 5,50μ. και ύψους 5μ. Το δάπεδο εμφανίζει κλίση
15-30 μοιρών προς τη θάλασσα. Το δάπεδο δεν συνεχίζεται κάτω από την επιφάνεια
της θάλασσας διότι βέβαια από την αρχαιότητα ως σήμερα υπήρξαν γεωλογικές μεταβολές.
Το σκάφος που θα φυλασσόταν σ΄αυτό κατά τη διάρκεια του χειμώνα θα ήταν μεσαίου
μεγέθους. Λαξεύματα στο βράχο δείχνουν ότι θα υπήρχε ενός είδους "σύρτης" ξύλινος
για τη στερέωση του πλοίου. ΄Αλλες ξύλινες κατασκευές όπως πάτωμα, σαμαρωτή στέγη
και μηχανές ρυμούλκησης δεν σώζονται διότι ήταν κατασκευασμένες από φθαρτά υλικά.
Η Ελληνιστική πόλη καταλαμβάνει όλη τη χερσόνησο. ΄Ηταν κτισμένη σε άνδηρα, σύμφωνα
με τη μορφολογική διαμόρφωση του εδάφους. Προστατεύεται από νότια με ισχυρό τείχος,
το οποίο αποκόπτει το εσωτερικό της χερσονήσου από τη στεριά και είναι κατασκευασμένο
από ακανόνιστους λίθους. Στα σημεία που έχει αποκαλυφθεί, το πλάτος φθάνει τα
1,8μ. Στο εσωτερικό του υπάρχουν δωμάτια και άλλες κατασκευές, τμήματα οικιών
και στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Το πιο σημαντικό δωμάτιο είναι μία αίθουσα διαστάσεων
7,5Χ5μ., στο κέντρο της οποίας υπάρχει ορθογώνια εστία (εσχάρα) της οποίας η περίμετρος
ορίζεται από πώρινες πλάκες λειασμένες εξωτερικά, ενώ το εσωτερικό είναι το φυσικό
έδαφος. Πίσω από τη νότια πλευρά της βρίσκεται μικρό πώρινο βάθρο, στο κέντρο
του οποίου υπάρχει επιμήκης εγκοπή, όπου βρέθηκαν υπολείμματα πώρινου εμβόλου,
αναμφίβολα τμήματος αναγλύφου ή αγαλματιδίου εφέστιας λατρείας. Γύρω από την εστία,
σε σχήμα Π, κτιστό θρανίο σε επαφή με τον τοίχο χρησίμευε για κάθισμα. Αποκαλύφθηκαν
ακόμα αποθήκη, δεξαμενή επενδυμένη με υδραυλικό κονίαμα, λιθόστρωτοι δρόμοι, ένας
μάλιστα από τους οποίους χωρίζει δύο συνοικίες.
Σημαντική αποκάλυψη αποτελεί η εύρεση σειράς νομισμάτων, τα οποία
αποτελούν κοπές της πόλης αυτής η οποία είχε αυτόνομη νομισματοκοπία.
Η θέση της ελληνιστικής Σητείας καθώς αποκαλύπτεται από τις τελευταίες ανασκαφές βρίσκονταν πιθανότατα στην περιοχή του Tρυπητού. Έτσι ονομάζεται η μικρή χερσόνησος σε απόσταση 3χλμ. ανατολικά της Σητείας. Πιθανώς, οφείλει το όνομά της σε απλό επίμηκες όρυγμα στη βραχώδη Ν.Α. πλευρά της μήκους 30μ., πλάτους 5.50 μ.και ύψους 5μ. με δάπεδο που έχει κλίση προς τη θάλασσα . Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους πρόκειται για νεώσοικο δηλαδή χώρο ανέλκυσης, προστασίας και επισκευής των πλοίων (σαν το σημερινό καρνάγιο). Είναι ο μόνος βεβαιωμένος στην Κρήτη και χρονολογείται στην ελληνιστική περίοδο. Στον ίδιο χώρο, σε πρόσφατες ανασκαφές, ήλθε στο φώς μια ελληνιστική πόλη με τμήματα των συνοικιών της και ισχυρό αμυντικό τείχος στη νότια πλευρά. Βρέθηκαν πλήθος από αγγεία, νομίσματα, κοσμήματα και μολύβδινα σταθμία.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Δήμου Σητείας
ΙΤΑΝΟΣ (Αρχαία πόλη) ΙΤΑΝΟΣ
Τα ερείπια της αρχαίας Ιτάνου βρίσκονται 27 χιλ. ανατολικά της Σητείας,
κοντά στο φοινικόδασος Βάι. Η περιοχή είναι γνωστή με το όνομα Ερημούπολη ή Ερμούπολη.
Η ίδρυση της Ιτάνου ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους. Την πρώτη
ιστορική μαρτυρία για την ύπαρξη της πόλης την δίνει ο Όμηρος. Υπήρξε σπουδαίος
σταθμός διαμετακομιστικού εμπορίου και είχε αναπτύξει εμπορικές σχέσεις με την
Εγγύς και Μέση Ανατολή, στην οποία έκανε εξαγωγή πορφύρας, σπόγγων, γυαλιού και
αλιευμάτων.
Οι Ιτάνιοι ήταν κυρίαρχοι σε όλες τις ανατολικές ακτές της Σητείας
και τα όριά της εκτείνονταν από το ακρωτήριο Σαμώνιο (Κάβο- Σίδερο) ως το ακρωτήριο
Ερυθραίο (Γούδουρας).
Η εξαγωγική δραστηριότητα που ανέπτυξε η Ίτανος απ’ όλη την περιφέρεια που κυριαρχούσε,
καθώς και τα έσοδα που της εξασφάλιζε το ιερό του Δικταίου Δία στο Παλαίκαστρο,
πλούτισαν την πόλη, όπως προκύπτει από το πλήθος των ναών και των πολυτελών μαρμάρινων
οικοδομών της. Ένα σημαντικό ιστορικό μνημείο είναι η εντοιχισμένη αριστερά του
καθολικού της Μονής Τοπλού πλάκα, γνωστή ως «Επιγραφή των Μαγνήτων». Από την επιγραφή
πληροφορούμαστε ότι, επειδή οι Ιτάνιοι βρίσκονταν σε συνεχείς προστριβές με τους
κατοίκους της Πραισού, ζήτησαν την βοήθεια του βασιλιά της Αιγύπτου
Πτολεμαίου του Φιλομήτορα το 146 π. χ., ο οποίος βοήθησε στρατιωτικά τους Ιτάνιους,
στέλνοντας ακόμη και φρουρές στην επικράτεια της Ιτάνου. Η βοήθεια του Αιγύπτιου
βασιλιά και η εμπλοκή των Πραισίων στον πόλεμο με τους Ιεραπύτνιους έθεσαν τέλος
στις μεταξύ τους διαμάχες. Όμως οι Ιτάνιοι δεν βρίσκουν την ησυχία τους. Ο νέος
γείτονας που καταλαμβάνει την Πραισό, η Ιεράπετρα, έχει εδαφικές διεκδικήσεις
από την Ίτανο.
Οι διαμάχες και οι προστριβές τους κράτησαν ως το 67 μ. Χ. που ήρθε
η ρωμαϊκή κατοχή. Στα ρωμαϊκά χρόνια η Ίτανος εξακολουθούσε να κατέχει εξέχουσα
θέση. Οι Ρωμαίοι της επέτρεπαν να κόβει δικά της νομίσματα και να συμμετέχει στο
κοινό των Κρητών. Σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει τον χώρο σταματώντας
στα διάφορα ερείπια όπως το μεγάλο φυλάκιο -πύργος- στη δυτική ακρόπολη, από μελανούς
ογκόλιθους, την μεγάλη παλαιοχριστιανική εκκλησία στην ανατολική ακρόπολη, την
ελληνιστική συνοικία, τους δυο παλαιοχριστιανικούς ναούς στους πρόποδες του λόφου
που οδηγεί στο Βάι, το νεκροταφείο έξω από την πόλη. Μετά την καταστροφή της πόλης
στα βυζαντινά χρόνια υπάρχουν ενδείξεις ότι ο χώρος κατοικήθηκε στην Ενετοκρατία.
ΚΟΜΜΟΣ (Παραλία) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Είναι η τοποθεσία ενός μινωικού οικισμού, όπου οι αρχαιολογικές ανασκαφές
συνεχίζονται σε μια πανέμορφη, ηλιόλουστη παραλία ανατολικά από τα Μάταλα. Η ανασκαφή
είναι κλειστή για το κοινό αν και μπορείτε εύκολα να δείτε μέσα από τα σύρματα
που την περιφράζουν. Η παραλία είναι όμορφη αλλά σχεδόν έρημη, γεγονός που ίσως
οφείλεται στον αρχαιολογικό χώρο και στους περιορισμούς στην ανάπτυξη ιδιωτικών
επιχειρήσεων στην περιοχή. Ο Κομμός ήταν λιμάνι από τα πρώτα χρόνια της ανάπτυξης
του μινωικού πολιτισμού. Ήταν πιθανότατα το σημαντικότερο λιμάνι στην είσοδο της
Πεδιάδας της Μεσαράς και τα μνημειώδη κτίρια κοντά στο λιμάνι σε συνδυασμό με
τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους προς τη Μεσαρά αφήνουν υπόνοιες για ύπαρξη τελωνείου.
Ερείπια από την Ελληνιστική Περίοδο βρίσκονται επίσης στην περιοχή του Κομμού.
Ένας ναός χτίστηκε εδώ κατά το 10ο αιώνα π.Χ. και είναι ένας από τους παλαιότερους
που βρέθηκαν στην Κρήτη. Δείγματα από μεταγενέστερους ναούς που χρονολογούνται
από τον 4ο ως τον 1ο αιώνα π.Χ. είναι σήμερα ορατά.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΚΥΔΩΝΙΑ (Αρχαία πόλη) ΧΑΝΙΑ
Τηλέφωνο: +30 28210 44418
Φαξ: +30 28210 94487
(Αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή του Καστελίου Χανίων). Οι ανασκαφικές έρευνες που άρχισαν το 1964 από τον Γ. Τζεδάκη και συνεχίζονται μέχρι σήμερα με τη συνεργασία της Σουηδικής Αρχαιολογικής Σχολής, έδωσαν αξιόλογα στοιχεία για την ιστορία της πόλης και παρουσιάζουν το Καστέλλι σαν αρχαιότατο κέντρο ζωής και πολιτισμού. Σε έκταση 550 τ.μ και σε βάθος 2μ. έχουν αποκαλυφτεί τμήματα δύο δρόμων, μιας πλατείας και τεσσάρων οικιών. Ανάμεσα στους χώρους που ανασκάφηκαν ξεχωρίζουν αποθήκες, αίθουσες διαμονής, διπλό κλιμακοστάσιο, διάδρομοι, κουζίνα με εστία και αργαλειό όπως δείχνουν τα άφθονα υφαντικά βάρη που βρέθηκαν εκεί. Σημαντικά είναι τα θραύσματα των πινακίδων Γραμμικής Α γραφής των πήλινων σφραγισμάτων και του μοναδικού σφραγίσματος γνωστού ως Master Impresion που εικονίζει σε βραχώδες παραθαλάσσιο τοπίο ένα πολυώροφο συγκρότημα που επιστέφεται με κέρατα Στην κορυφή ανδρική μορφή στέκεται σε δεσποτική στάση.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Χανίων
ΛΕΒΗΝ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΝΑ
Τηλέφωνο: +30 2810 226470, 226092, 224630, 288484
Φαξ: +30 2810 241515, 288484
ΛΥΚΤΟΣ (Αρχαία πόλη) ΚΑΣΤΕΛΛΙ
Η Λύττος ήταν μια από τις πιο παλιές και ακμαίες πόλεις κατά την Ελληνιστική
(Δωρική Περίοδο). Η επικράτειά της εκτεινόταν από τη βόρεια ως τη νότια Κρήτη
συμπεριλαμβανόμενου και του Οροπεδίου του Λασιθίου. Το λιμάνι της ήταν η Χερσόνησος.
Η Λύττος ήταν μια σπουδαία πόλη κράτος κατά την Ελληνιστική Περίοδο και πήρε μέρος
στον πόλεμο με την Κνωσό και τη Γόρτυνα. Το 220 π.Χ. εκστράτευσε κατά της Ιεράπετρας
που ήταν μια δυνατή πόλη, στη θέση της σημερινής Ιεράπετρας, αφήνοντας την πόλη
τους με ελάχιστη προστασία. Οι κάτοικοι της Κνωσού βρήκαν την ευκαιρία να καταστρέψουν
ολοκληρωτικά την πόλη. Η πόλη ξαναχτίστηκε αργότερα και εκδήλωσε δυνατή αντίσταση
στους Ρωμαίους. Σήμερα κάποια ερείπια, που προέκυψαν από τις πρόσφατες ανασκαφές
στην περιοχή, είναι ακόμα ορατά. Πάντως η τοποθεσία προσφέρει καταπληκτική θέα
της πεδιάδας και των βουνών του Λασιθίου που την κάνει αλησμόνητη για τον επισκέπτη.
Μερικά από τα ρωμαϊκά τείχη που περιέβαλλαν την πόλη είναι ορατά. Πολλά αγάλματα
έχουν βρεθεί σ' αυτή την περιοχή.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΜΑΛΙΑ (Κωμόπολη) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Τηλέφωνο: +30 28970 31597
Η παρουσία του ανθρώπου στα Μάλια
κατά τη Νεολιθική εποχή (6000-3000 π.Χ.) μαρτυρείται μόνο από όστρακα (τμήματα
πήλινων αγγείων). Η κατοίκηση στην περιοχή υπήρξε συνεχής από τα μέσα της 3ης
χιλιετίας ως το τέλος της προϊστορίας. Εντοπίσθηκαν σπίτια προανακτορικού οικισμού
(2500-2000 π.Χ) κάτω από το ανάκτορο και ταφές της ίδιας εποχής κοντά στη θάλασσα.
Γύρω στα 2000-1900 π.Χ. πρωτοκτίζεται το ανάκτορο. Ο ήδη ισχυρός οικισμός, από
τον οποίο σώζονται συνοικίες γύρω από το ανάκτορο, μετατρέπεται σε ανακτορικό
κέντρο-πόλη. Το ανάκτορο καταστρέφεται γύρω στα 1700 π.Χ και ανοικοδομείται γύρω
στα 1650 π.Χ., στην ίδια θέση και με το ίδιο βασικό σχέδιο του παλιού, ενώ λίγες
αλλαγές έγιναν 50 χρόνια αργότερα. Η καταστροφή του νέου ανακτόρου σημειώθηκε
την ίδια εποχή με την καταστροφή των άλλων μινωικών κέντρων, στα 1450 π.Χ. περίπου.
Μικρή περίοδος ανακατάληψης υπήρξε τον 14ο-13ο αιώνα π.Χ. Στην περιοχή "Μάρμαρα"
υπάρχουν εκτεταμένα ερείπια οικισμού ρωμαϊκών χρόνων και βασιλική του 6ου αιώνα.
Ο Άγγλος ναύαρχος Th. Spratt που ταξίδεψε στην Κρήτη στα μέσα
του 19ου αιώνα αναφέρει την εύρεση φύλλων χρυσού στη θέση "Ελληνικό Λιβάδι". Ο
Ιωσήφ Χατζηδάκης ξεκίνησε δοκιμαστικές ανασκαφές το 1915, στο λόφο "΄Αζυμο" αποκαλύπτοντας
το νότιο μισό της δυτικής πτέρυγας του ανακτόρου και τάφους στην παραλία, αλλά
διέκοψε τις εργασίες. Τελικά η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών ανέλαβε και διεξήγαγε
τις ανασκαφές, οι οποίες με διακοπές συνεχίζονται έως και σήμερα στο ανάκτορο,
τις συνοικίες της πόλης και τις νεκροπόλεις της παραλίας. Οι σχετικές με τις ανασκαφές
δημοσιεύσεις και μελέτες υπάρχουν στη σειρά ETUDES CRETOISES από το 1928, ενώ
ολοκληρωμένες δημοσιεύσεις έκαναν οι Η. Van Effenterre και O. Pelon. Τα ευρήματα
των ανασκαφών εκτίθενται στο Μουσείο
Ηρακλείου ενώ μερικά άλλα βρίσκονται στο Μουσείο
Αγίου Νικολάου.
Τα σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα των Μαλίων είναι:
Το μεγαλύτερο μέρος των ορατών σήμερα ερειπίων ανήκει
στο νεοανακτορικό συγκρότημα, ενώ από το πρώτο ανάκτορο σώζεται τμήμα στα ΒΔ του
συγκροτήματος και από την μετανακτορική εποχή ένα μικρό "λοξό" κτίσμα στη βόρεια
αυλή. Η πρόσβαση σήμερα στο ανάκτορο γίνεται από την πλακόστρωτη δυτική αυλή,
την οποία διασχίζουν ελαφρά υπερυψωμένοι διάδρομοι, οι λεγόμενοι "πομπικοί δρόμοι".
Σε κάθε πλευρά του συγκροτήματος ανοίγονταν είσοδοι, κυριότερες όμως ήταν αυτές
της βόρειας και νότιας πτέρυγας.
Το ανάκτορο οργανώνεται γύρω από την κεντρική αυλή, που είχε στοές στη
βόρεια και ανατολική πλευρά της και ένα βωμό στο κέντρο της.
Tο σημαντικότερο και μεγαλύτερο τμήμα του ανακτόρου είναι η διόροφη
δυτική πτέρυγα που περιλάμβανε χώρους ιερούς και επίσημους αλλά και εκτεταμένες
αποθήκες. Σημαντικότεροι χώροι είναι η Loggia αίθουσα υπερυψωμένη, ανοιχτή προς
την αυλή, μεγαλοπρεπής, που μαζί με τα δωμάτια στα δυτικά της σχετίζεται με τελετουργίες,
η "κρύπτη των πεσσών" με τον προθάλαμό της που κι αυτή είχε θρησκευτικό χαρακτήρα, και ανάμεσά
τους το μεγάλο κλιμακοστάσιο που οδηγούσε στον όροφο. Μια ακόμα μεγάλη κλίμακα
που χρησίμευε ίσως και σαν θεατρικός χώρος βρίσκεται στα ΝΔ της κεντρικής αυλής,
δίπλα στον περίφημο κέρνο των Μαλίων.
Στη νότια πτέρυγα, που ήταν κι αυτή διόροφη, περιλαμβάνονται
χώροι κατοικίας ή φιλοξενίας, μικρό ιερό και η μνημειώδης πλακόστρωτη νότια είσοδος
του ανακτόρου που οδηγούσε κατ' ευθείαν στην κεντρική αυλή.
Τη ΝΔ γωνία του ανακτορικού συγκροτήματος καταλαμβάνουν οκτώ κυκλικές
κατασκευές που χρησίμευαν για την αποθήκευση σιτηρών (σιτοβολώνες).
Την ανατολική πτέρυγα καταλαμβάνουν σχεδόν εξ' ολοκλήρου αποθήκες υγρών
με πεζούλια, όπου τοποθετούνται οι πίθοι και σύστημα αυλακιών και συλλεκτήρων.
Πίσω από τη βόρεια στοά της κεντρικής αυλής βρίσκεται η υπόστυλη αίθουσα
και ο προθάλαμός της. Οι χώροι αυτοί στήριζαν στον όροφο αίθουσα ίδιων διαστάσεων
που αναγνωρίσθηκε ως αίθουσα τελετουργικών συμποσίων. Δυτικά των χώρων αυτών,
πλακόστρωτος διάδρομος συνδέει την κεντρική αυλή με τη βόρεια, η οποία περιβάλλεται
από εργαστήρια και αποθήκες, και τη ΒΔ αυλή ή αυλή του πύργου. Δυτικά απ' αυτήν
εκτείνονται οι επίσημοι χώροι που στο κέντρο έχουν την αίθουσα ακροάσεων με τα
τυπικά μινωικά πολύθυρα και, πίσω απ΄αυτήν, την δεξαμενή καθαρμών.
Γύρω από το ανάκτορο εκτείνεται η μινωική πόλη, από
τις σημαντικότερες της Κρήτης.
Βόρεια της δυτικής αυλής βρίσκεται η δυσερμήνευτη "υπόστυλη κρύπτη", που
σχετίσθηκε με τα πρυτανεία των Ελληνικών χρόνων και η αγορά. Συνοικίες και μεμονωμένα
σπίτια της πόλης έχουν ήδη ανασκαφεί, με σημαντικότερη τη συνοικία Ζ, τις οικίες
Ε, Δα και Δβ και τη σημαντικότατη συνοικία Μ, που ανήκει στην εποχή των πρώτων
ανακτόρων, καταλαμβάνει έκταση 3000 τ.μ. περίπου και αποτελεί το σπουδαιότερο
σύνολο της παλαιοανακτορικής εποχής στην Κρήτη. Χώροι τελετουργικοί, επίσημοι,
αποθηκευτικοί, παρασκευαστήρια και διάφορα εργαστήρια αναγνωρίσθηκαν στα ασυνήθιστα
εκτεταμένα κτήρια της συνοικίας αυτής, που φαίνεται πως διατηρούσε λειτουργίες
παράλληλες με αυτές του ανακτόρου.
Κοντά στη βόρεια ακτή, ΒΑ του ανακτόρου, ανασκάφηκε
η Παλαιοανακτορική νεκρόπολη με σημαντικότερο το μεγάλο ταφικό συγκρότημα του
Χρυσόλακκου, στο οποίο βρέθηκε το περίφημο χρυσό κόσμημα των μελισσών.
ΠΟΛΥΡΡΗΝΙΑ (Αρχαία πόλη) ΧΑΝΙΑ
Τηλέφωνο: +30 28210 44418
Φαξ: +30 28210 44418
ΠΡΑΙΣΟΣ (Αρχαία πόλη) ΣΗΤΕΙΑ
Η σημαντική αρχαία πόλη της Πραισού ήταν ο τόπος κατοικίας των Ετοκρητών
(των αληθινών Κρητικών). Αυτοί οι άνθρωποι αποσύρθηκαν σ' αυτούς τους τρεις λόφους
και συνέχισαν το δικό τους μινωικό πολιτισμό μετά την εισβολή των Δωριέων. Ερείπια
μιας παλαιότερης και μίας νεότερης πόλης ανακαλύφθηκαν καθώς και σημαντικές πλάκες
σε μινωική γλώσσα γραμμένη με ελληνικούς χαρακτήρες που μπορούν να βοηθήσουν στην
αποκρυπτογράφηση της μινωικής γλώσσας. Η περιοχή ήταν ακατοίκητη όλη την περίοδο
από τους Νεολιθικούς έως τους Ελληνιστικούς Χρόνους.
Η Πραισός κυριαρχούσε στην ανατολική πλευρά της Κρήτης και είχε δύο λιμάνια, ένα
στη βόρεια ακτή (Ετιά - στο χώρο της Σητείας) και ένα άλλο, τις Στήλες στη νότια
ακτή. Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει ναούς, σπίτια και τάφους αλλά λίγα απ' αυτά
μπορείτε να δείτε στον αρχαιολογικό χώρο. Από την ακρόπολη, όπου παραμένουν ακόμα
κάποια ερείπια, φαίνεται καθαρά το παλιό λιμάνι της Πραισού.
Η Πραισός ήταν σε συνεχή διαμάχη με τις ισχυρές πόλεις της Ιτάνου και της Ιεράπυτνας
για τον έλεγχο του Ναού του Δικταίου Δία στο Παλαίκαστρο. Παρ' όλο που σε κάποιο
χρονικό σημείο οι κάτοικοί της μοιράζονταν ακόμα και τα πολιτικά τους δικαιώματα
μ' αυτούς της Ιεράπυτνας, η Πραισός καταστράφηκε από την Ιεράπυτνα γύρω στο 155
π.Χ. και δεν ξαναχτίστηκε ποτέ. Οι κάτοικοι της Πραισού έφυγαν για την Ετιά, το
λιμάνι τους στη βόρεια ακτή, και ίδρυσαν εκεί τη Νέα Πραισό.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Οι πρώτες ανασκαφές του χώρου έγιναν στα τέλη του 19ου αιώνα από τους
Ιταλούς αρχαιολόγους Halbherr και Mariani. Στα 1901 ο διευθυντής της Αγγλικής
Αρχαιολογικής Σχολής R.C. Bosanquet, άρχισε συστηματικές ανασκαφές. Η αρχαία πόλη
της Πραισού απλώνεται πάνω σε τρείς λόφους-ακροπόλεις 1χλ.μ. βόρεια του χωριού
Ν. Πραισός (Βαβέλοι).
Η Ακρόπολη Α, η ψηλότερη, περιβαλλόταν από τείχος, ορατό σήμερα κυρίως
στο ΒΑ τμήμα της. Εκεί ανεσκάφη ένα θαυμάσιο Ελληνιστικό κτίσμα, οικία πλούσιου
ηγεμόνα ή δημόσιος ξενώνας.
Η Ακρόπολη Γ ονομάστηκε «Λόφος-Βωμός» (Hill Altar), γιατί εκεί ανακαλύφθηκε
βωμός θυσιών του 8ου - 7ου αιώνα π.Χ., με δύο επιγραφές σε Ετεοκρητική γλώσσα
και άλλα ευρήματα όπως: ασπίδες, κράνη, θώρακες, κνημίδες, πήλινα και χάλκινα
ειδώλια με σπουδαιότερο το πήλινο ειδώλιο λέοντος, συμβόλου της θεάς Ρέας . Από
τα σημαντικότερα ευρήματα των ανασκαφών είναι σειρά τεσσάρων θολωτών τάφων με
πλούσια κτερίσματα .
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Δήμου Σητείας
ΡΙΖΗΝΙΑ (Αρχαία πόλη) ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
Γύρω στο 1 χιλιόμετρο βόρεια του χωριού Πρινιάς, βρίσκεται η αρχαία
πόλη Ριζηνία, στην κορυφή του λόφου Πατέλα. Δεν υπάρχουν πινακίδες για τον αρχαιολογικό
χώρο, ο λόφος όμως φαίνεται εύκολα. Ένα μονοπάτι οδηγεί στην κορυφή και ένας φύλακας
θα σας ανοίξει την πόρτα. Οι επισκέπτες του χώρου είναι λίγοι καθώς οι ανασκαφές
δεν είναι εκτεταμένες. Η θέα από εκεί είναι καταπληκτική καθώς στα βόρεια φαίνεται
το Ηράκλειο, στα νότια η πεδιάδα της Μεσαράς και στα ανατολικά τα βουνά του Λασιθίου.
Η περιοχή κατοικείται από το 1500 π.Χ. κατά τα Υστερομινωικά κι Ελληνιστικά χρόνια.
Πιστεύεται ότι ο Πρινιάς ήταν επίσης καταφύγιο για τους Ετεοκρήτες, όπως και το
Καρφί. Ένας ναός βρέθηκε στο ανατολικό μέρος του λόφου όπου ανακαλύφθηκαν ευρήματα,
που παραπέμπουν στη λατρεία του φιδιού, όπως επίσης και μιας θεότητας με σηκωμένα
όπλα όπως ένα εύρημα από το Καρφί. Δύο ναοί του 7ου π.Χ. αιώνα βρέθηκαν επίσης
εδώ στο κεντρικό του οροπεδίου. Ο ένας αποτελεί απόδειξη της Μινωικής επιρροής.
Ο ναός αυτός ήταν μάλλον αφιερωμένος στη Ρέα κι έχει παραστάσεις της θεότητας
του λιονταριού. Ο ναός βρίσκεται ανασκευασμένος στο Μουσείο Ηρακλείου. Ο άλλος
ναός είναι όμοιος με το ναό του Απόλλωνα στο Δρίρο κι έχει εντονότερη την Ελληνική
επιρροή. Στη δυτική πλευρά του λόφου υπήρχε ένα κάστρο που χρονολογείται τον 4ο
ή 5ο αιώνα π.Χ. κι ένα νεκροταφείο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΥΡΤΑΚΙΝΑ (Αρχαία πόλη) ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΣΕΛΙΝΟ
Η αρχαία πόλη Υρτακίνα ήταν μια σπουδαία πόλη της δυτικής Κρήτης.
Είναι στην κορυφή ενός λόφου πλάι στα Τεμένια. Είχε πολύ δυνατή οχύρωση, σημάδια
της οποίας είναι ακόμα ορατά. Εδώ βρέθηκε κι ένα άγαλμα του θεού Πάνα. Τ' απομεινάρια
της πόλης βρίσκονται στην κορυφή του λόφου, που ονομάζεται Καστρί και βρίσκεται
ανάμεσα στα Τεμένια και στα Παπαδιανά. Είναι εύκολο να το δει κανείς από τα Τεμένια.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Οκτώβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Crete TOURnet
ΦΑΛΑΣΑΡΝΑ (Αρχαία πόλη) ΧΑΝΙΑ
Η αρχαία πόλη έχει ανασκαφεί και οι ανασκαφές έφεραν στο φως αρκετά
τείχη και κτίρια. Η γεωγραφική μετατόπιση της Κρήτης στο σημείο αυτό (υπερύψωση)
έχει μετατρέψει το αρχαίο λιμάνι σε χερσαίο έδαφος. Η Φαλάσαρνα ήταν μια σημαντική
εμπορική και ναυτική δύναμη κατά τη διάρκεια των Ελληνιστικών χρόνων, ενώ αποτελούσε
το λιμάνι της Πολυρρήνιας. Ένας ενδιαφέρων θρόνος σκαλισμένος σε βράχους υπάρχει
στο πέρασμα στην είσοδο της αρχαίας πόλης. Η ακρόπολη της πόλης βρισκόταν πάνω
στη χερσόνησο, στο μπροστινό μέρος στην κορυφή του λόφου. Τα δυνατά τείχη που
έζωναν το λόφο είναι ακόμη ορατά. Το λιμάνι βρισκόταν κάτω από τα προστατευτικά
τείχη στη νότια πλευρά της χερσονήσου. Δε βρίσκεται καμιά πινακίδα εδώ. Δύο πύργοι
υπάρχουν ένας στα βόρεια και ένας στα νότια του λιμανιού που χρονολογούνται από
τον 4ο αιώνα π.Χ. Ένα δεύτερο κανάλι οδηγεί στην έξοδο του λιμανιού κι εκτείνεται
100 μέτρα στη βόρεια πλευρά της ακρόπολης, από το λιμάνι προς την παραλία. Πιθανολογείται
ότι ήταν κάποτε και πειρατικό φρούριο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΧΕΡΡΟΝΗΣΟΣ (Αρχαία πόλη) ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ
Οι Ρωμαίοι ήταν οι πρώτοι εισβολείς της Χερσονήσου. Κατά τη διάρκεια
της ρωμαϊκής κατοχής χτίστηκαν ένα μεγάλο υδραγωγείο, ένα αμφιθέατρο, ένα λιμάνι
κι ένα σιντριβάνι. Το σιντριβάνι, που διατηρείται ως σήμερα έχει μωσαϊκά που απεικονίζουν
ψαράδες και βρίσκεται κοντά στο ανατολικό άκρο του λιμανιού. Επίσης φαίνονται
και τα ερείπια του ρωμαϊκού μώλου του λιμανιού, ένας από τους σημαντικότερους
της Κρήτης εκείνη την εποχή. Η ρωμαϊκή προκυμαία βρίσκεται στο ανατολικότερο σημείο
του λιμανιού κι ένα μέρος μέρος βυθιστεί. Στο νοτιοανατολικό σημείο της χερσονήσου
ο βράχος μοιάζει να κόβεται και να σχηματίζει πιθανόν μια ρωμαϊκή δεξαμενή ψαριών.
Στο Καστρί, στην ανατολική πλευρά της χερσονήσου πάνω από την εκκλησία της Αγίας
Παρασκευής υπήρχε ένα μοναχικό ρωμαϊκό φρούριο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΑΠΤΕΡΑ (Αρχαία πόλη) ΣΟΥΔΑ
Στη μέση αυτής της περιοχής βρίσκεται ένας μικρός ναός που χρονολογείται από τους Κλασικούς Χρόνους (2ος αιώνας π.Χ.). Φημολογείται ότι ο ναός ήταν αφιερωμένος σ' ένα ζευγάρι θεών, το οποίο πιθανότατα είναι η Δήμητρα και η Κόρη.
ΜΙΝΩΑ (Αρχαία πόλη) ΚΡΗΤΗ
Στο Μαράθι υπάρχουν μινωικά αξιοθέατα. Από εδώ φαίνονται και τα ´Απτερα που βρίσκονται στην
άλλη πλευρά του κόλπου της Σούδας. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως ερείπια που χρονολογούνται
από τον 2ο αιώνα π.Χ.
ΝΩΠΗΓΕΙΑ (Οικισμός) ΜΥΘΗΜΝΑ
Πιθανότατα η προηγούμενη τοποθεσία της αρχαίας πόλης Μίθυμνα να ταυτίζεται
με αυτή του σημερινού χωριού Νοπήγια, όπου άλλωστε βρέθηκε κι άγαλμα που παριστάνει
μια γυναίκα μ' ένα παιδάκι.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Οκτώβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΠΛΑΤΗ (Χωριό) ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ
Κατοικήθηκε την υστερομινωική εποχή μέχρι τους κλασσικούς χρόνους (ανασκαφές 1914).
ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ (Χωριό) ΑΡΚΑΔΙ
Στην ευρύτερη περιοχή Χαμαλευρίου - Παγκαλοχωρίου - Σταυρωμένου και Σφακακίου εκτείνεται ένας πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος. Ήδη από το 1745 ο άγγλος περιηγητής R. Pococke θεώρησε οτι η θέση ταυτίζεται με το Παντομάτριον. Το 1918 ο επιμελητής του Μουσείου Ρεθύμνου Ευστ. Πετρουλάκης κάνει μια πρώτη δοκιμαστική έρευνα στο Παλαιόκαστρο. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου ο αρχαιοδίφης Εμμ. Καούνης ανακαλύπτει εξαίρετη μαρμάρινη επιτύμβια στήλη του 5ου αι.π.Χ. με ανάγλυφη παράσταση νεαρού κυνηγού. Στα επόμενα χρόνια αρκετά συχνά ήταν τα τυχαία ευρήματα στην περιοχή.
Aπό το 1990 έως σήμερα διενεργούνται συστηματικές και σωστικές ανασκαφές από την ΚΕ' Εφορεία ΠροΙστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, οι οποίες φέρνουν στο φως εκτεταμένα οικοδομικά συγκροτήματα με οικιστικό και εργαστηριακό χαρακτήρα. Η μεγαλύτερη πυκνότητα των κτιρίων εντοπίζεται στους δύο λόφους Τσικουριανά και Κακαβέλλα, ακριβώς στα νότια του Σταυρωμένου. Στο πρότυπο κέντρο πληροφόρησης στην περιοχή Σφακάκι ο επισκέπτης αποκτά μια πλήρη εικόνα των ανασκαφών και των ευρημάτων. Όλα τα ευρήματα εκτείθενται στο
Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου
ΑΡΜΕΝΟΙ (Χωριό) ΡΕΘΥΜΝΟ
Τηλέφωνο: +30 28310 29975
Φαξ: +30 28310 29975
Η διαμόρφωση του νεκροταφείου
έγινε βάση ενός οργανωμένου σχεδιασμού.
Οι τάφοι ανήκουν στον τύπο του λαξευτού θαλαμωτού τάφου
με δρόμο.
Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο τάφος 200 ο οποίος είναι κτιστός θολωτός. Για τη σήμανση των τάφων χρησιμοποιούνταν ακατέργαστες πέτρες
και πυραμοειδείς ή πλακοειδείς στήλες. Οι τάφοι ήταν οικογενειακοί: περιείχαν
πολλούς νεκρούς που αποθέτονταν είτε πάνω στο δάπεδο είτε σε σαρκοφάγους.
Τα κτερίσματα (κεραμική - όπλα - εργαλεία - κοσμήματα), παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για την τέχνη, τη θρησκεία και την κοινωνική οργάνωση της εποχής.
Το 1969 δύο μαθητές παρέδωσαν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου, δύο αγγεία προερχόμενα από τη θέση Πρινοκέφαλο της Κοινότητας
Αρμένων. Η έρευνα στην περιοχή έδειξε ότι υπάρχει εκτεταμένο νεκροταφείο υστερομινωικών χρόνων, το οποίο έκτοτε ανασκάπτεται συστηματικά.
Έως σήμερα έχουν ανασκαφεί περισσότεροι από 220 τάφοι.
Σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα της περιοχής θεωρούνται:
Ο τάφος 200 είναι το μοναδικό δείγμα κτιστού θολωτού
τάφου για το νεκροταφείο. Ο δρόμος του έχει μήκος 4,55μ. και πλάτος 1,32μ. Στην
αρχή του υπάρχει κλίμακα και στο πλευρικό τοίχωμα έχει λαξευθεί μια κόγχη. Η είσοδος
έκλεινε με καλυπτήρια πλάκα. Από τον κυκλικό θάλαμο περισυλλέχθηκαν χάλκινα όπλα,
κεραμική, χάνδρες και ένα περίαπτο με επιγραφή Γραμμικής Α γραφής. Αρχές 14ου
αιώνα π.Χ.
Ο τάφος 159 είναι ο πιο εντυπωσιακός θαλαμωτός λαξευτός
τάφος του νεκροταφείου. Ο δρόμος του έχει μήκος 15,50μ. και στην αρχή του υπάρχουν
25 σκαλοπάτια. Θρανίο περιτρέχει τις τέσσερις πλευρές του ορθογωνίου θαλάμου.
Απέναντι από την είσοδο υπάρχει πεσσός. Εντυπωσιακό εύρημα είναι τα υπολείμματα
ξύλινου φορείου (1420/1400 - 1200 π.Χ.).
Σε απόσταση 10 χιλιομέτρων νότια της πόλης του Ρεθύμνου, δίπλα στο ομώνυμο χωριό και μέσα σ ένα θαυμάσιο δάσος από βελανιδιές, έχει αποκαλυφθεί το περίφημο νεκροταφείο των Αρμένων που χρονολογείται στην Υστερομινωική περίοδο (13ος / 12ος αι. π.Χ.). Η συστηματική ανασκαφική έρευνα που ξεκίνησε το 1969 έχει αποκαλύψει άνω των 220 τάφων και συνεχίζεται με στόχο την αποκάλυψη και της σχετικής πόλης. Οι τάφοι είναι θαλαμωτοί, λαξευμένοι στο μαλακό φυσικό βράχο, έχουν προσανατολισμό από ανατολή προς δύση και περιλαμβάνουν μακρόστενο λαξευτό επίσης διάδρομο που οδηγεί στο εσωτερικό τους. Μόνο ένας από τους τάφους που αποκαλύφθηκαν είναι κτιστός θολωτός. Περιείχε εκτός από κεραμική και όπλα, χάνδρες καθώς και ένα περίαπτο με επιγραφή σε γραμμική Α γραφή.
Οι περισσότεροι από τους θαλαμωτούς τάφους βρέθηκαν ασύλητοι και περιείχαν πλούσια ευρήματα όπως αγγεία, ειδώλια όπλα, κοσμήματα, εργαλεία κ.α. Πρόκειται για οικογενειακούς τάφους με αρκετούς νεκρούς τοποθετημένους απευθείας επάνω στο δάπεδο ή μέσα σε πήλινες λάρνακες. Οι πήλινες λάρνακες εντυπωσιάζουν με τον πλούσιο διάκοσμό τους που περιλαμβάνει θέματα εμπνευσμένα από τη φύση καθώς και τη θρησκευτική εικονογραφία. Τα ευρήματα του νεκροταφείου των Αρμένων μπορεί να θαυμάσει κανείς στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου. Ο αρχαιολογικός χώρος είναι επισκέψιμος.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
Ακριβώς πριν από τους Αρμένους έχει ανακαλυφθεί ένα μινωικό νεκροταφείο της τελευταίας Μινωικής περιόδου. Οι ανασκαφές συνεχίζονται εδώ και πολύ καιρό, αφού έχουν βρεθεί περισσότεροι από 800 τάφοι σκαμμένοι μέσα στο λόφο. Στην περιοχή πρέπει να υπήρχε ένας μεγάλος οικισμός, όμως δεν έχουν γίνει ακόμα ανασκαφές για να τον ανακαλύψουν. Οι τάφοι ποικίλλουν και θα δείτε από πολύ απλούς μικρούς ως και πολύ εντυπωσιακούς με κεκλιμένα μονοπάτια και φράχτες γύρω στους τοίχους. Στους τάφους αυτούς βρέθηκαν πολλά αντικείμενα από προσφορές και μερικά από αυτά μεταφέρθηκαν στο Μουσείο του Ρεθύμνου. Μερικές σαρκοφάγοι από τους τάφους βρίσκονται και στο Μουσείο Χανίων.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΑΡΧΑΝΕΣ (Αρχαία πόλη) ΚΡΗΤΗ
Τηλέφωνο: +30 2810 752712
Φαξ: +30 2810 241515
Στο Φουρνί αποκαλύφθηκε ένα από τα σημαντικότερα ταφικά σύνολα του μινωικού πολιτισμού.
H χρήση της νεκρόπολης χρονολογείται από το 2400 π.X. έως το 1200 π.X. Τα περισσότερα ταφικά κτίρια
εμφανίζουν μια μακρά περίοδο χρήσης με αλλεπάλληλες ταφές. Oι μακροχρόνιες ανασκαφές στο χώρο,
που ξεκίνησαν το 1964 και διήρκεσαν περίπου τρεις δεκαετίες, διενεργήθηκαν από την Έφη και το Γιάννη
Σακελλαράκη υπό την αιγίδα της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Τα σημαντικότερα μνημεία του χώρου είναι:
•Mυκηναϊκός Tαφικός Περίβολος.
Tαφικό συγκρότημα στο βόρειο τμήμα του νεκροταφείου που περιέλαβε επτά ταφές των YM IIIA χρόνων (14ος αιώνας π.X.). O περίβολος έχει
ορθογώνιο σχήμα, οι τάφοι είναι επίσης ορθογώνιοι λαξευτοί στο φυσικό βράχο. Mέσα σε κάθε λάκκο έχει τοποθετηθεί μία σαρκοφάγος. Ηταν
πλούσια κτερισμένοι.
•O θολωτός τάφος A.
Kατασκευάστηκε στο α΄ μισό του 14ου αιώνα π.X. Aποτελείται από το δρόμο, τη θόλο και το πλευρικό δωμάτιο στο οποίο αποκαλύφθηκε μία
ασύλητη βασιλική ταφή μέσα σε σαρκοφάγο με πλούσια κτερίσματα (χρυσά περιδέραια, ψήφοι από σάρδιο και υαλόμαζα, χρυσά σφραγιστικά
δακτυλίδια, χάλκινα και ελεφάντινα αγγεία).
•Tο Kτήριο 4, το λεγόμενο "κοσμικό",
βρίσκεται στο κέντρο σχεδόν της ανατολικής πλευράς του νεκροταφείου. Eίναι ένα πολύπλοκο ορθογώνιο συγκρότημα κτισμένο σε διάφορα επίπεδα,
με δύο ξεχωριστές πτέρυγες. Xρησιμοποιήθηκε πιθανότατα για τη φροντίδα των νεκρών κατά την YM IA περίοδο (1550-1500 π.X.).
•O Θολωτός τάφος B είναι το μεγαλύτερο
και πλέον πολύπλοκο αρχιτεκτόνημα του νεκροταφείου. Kτίστηκε πριν το 2000 π.X. και χρησιμοποιήθηκε έως το α΄ μισό του 14ου αιώνα π.X. Στη διάρκεια
τόσων ετών έγιναν προσθήκες με αποτέλεσμα να αποτελείται από 12 συνολικά χώρους. Είναι ορθογώνιο εξωτερικά με εγγεγραμμένη θόλο στο κέντρο.
•Tο ταφικό κτήριο 6 είναι οστεοφυλάκιο με έξι παράλληλα, επιμήκη ορθογώνια δωμάτια κτισμένο κατά τη MM IA περίοδο
(πριν το 2000 π.X.). Oι αποθέσεις προέρχονται από τον καθαρισμό των γειτονικών τάφων. Bρέθηκαν κυρίως κρανία και πολλά κτερίσματα.
•Tο ταφικό κτήριο 3 είναι τετράγωνο, εξαιρετικά καλοκτισμένο και σε σημαντική διατήρηση συμμετρικό κτήριο, το οποίο
μιμείται την οικιακή αρχιτεκτονική (θύρες, παραστάδες, κατώφλια). Bρέθηκαν σημαντικά κτερίσματα και χρονολογείται από την MM IA περίοδο
(πριν το 2000 π.X.) έως και μετά το 1400 π.X.
O θολωτός τάφος Γ είναι υπέργειος με είσοδο στα
ανατολικά παράθυρο στα νότια και κτιστή εστία στο NΔ τμήμα της θόλου. Oι ταφές είχαν γίνει σε σαρκοφάγους αλλά και στο δάπεδο. Bρέθηκαν πάρα πολλά
κτερίσματα και χρονολογείται στην ΠM III περίοδο (2250-2100 π.X.).
•Tο ταφικό κτήριο 19 είναι το μοναδικό αψιδωτό ταφικό κτήριο της Kρήτης. Xρησιμοποιήθηκε για ταφές και αποθέσεις στη
MM IA-MM IB (2100-1950 π.X.). Oι τοίχοι που περιβάλλουν την αψίδα είναι αρκετά παχείς προφανώς για την ενίσχυση του κτηρίου που ήταν στεγασμένο κατά το
εκφορικό σύστημα. Oι ταφές συνοδεύονταν από πολλά κτερίσματα.
•O θολωτός τάφος E είναι πιθανότατα το πρώτο
ταφικό κτήριο που ιδρύθηκε στο Φουρνί αφού οι πρώτες ταφές χρονολογούνται στο 2400-2300 π.X., ενώ χρησιμοποιήθηκε ξανά δύο αιώνες αργότερα (2100-2000 π.X.).
Eίναι υπέργειος με θύρα στα ανατολικά, παραστάδες και υπέρθυρο με αρκετές ταφές και πολλά κτερίσματα.
•O Θολωτός τάφος Δ αποκάλυψε μία ασύλητη πλούσια κτερισμένη γυναικεία ταφή που χρονολογείται στoν 14ο αιώνα π.Χ
Ο τάφος είναι λαξευμένος στο σκληρό βράχο, τμήμα του οποίου χρησιμοποιήθηκε σαν τοίχωμα θόλου, ενώ το υπόλοιπο κτίστηκε με πέτρες σε ακανόνιστους δακτύλιους.
H νεκρή είχε τοποθετηθεί πάνω σε ξύλινο φορείο.
Στην περιοχή Φουρνέ έχουν ανακαλυφθεί τρεις πολύ καλά διατηρημένοι θολωτοί τάφοι της Υστεροανακτορικής περιόδου. Ο ένας απ' αυτούς ήταν βασιλικός και περιλάμβανε 140 κομμάτια χρυσών κοσμημάτων. Σήμερα αυτά εκτίθενται στο Μουσείο Ηρακλείου. Ο τάφος έχει έναν ευρύ δρόμο εισόδου, πιθανότατα τον μεγαλύτερο στην Κρήτη. Το μινωικό αυτό κοιμητήριο χρησιμοποιήθηκε για πολλούς αιώνες και έχει αποκαλύψει πολλές λεπτομέρειες για τις πρακτικές ενταφιασμού. Στο σύμπλεγμα του κοιμητηρίου υπάρχουν κτίσματα που αποδεικνύουν την παραμονή φροντιστών των νεκρών.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΓΕΡΟΚΑΜΠΟΣ (Οικισμός) ΓΟΡΤΥΝΑ
ΓΟΥΡΝΕΣ (Κωμόπολη) ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Στην περιοχή του οικισμού ο Ιωσήφ Χατζηδάκης ανέσκαψε το 1915 τάφους Μεσομινωικής περιόδου, στους οποίους βρέθηκαν αγγεία διάφορα, οινοχοίσκες, ειδώλια, κύαθοι, αμφορείς, σφραγίδες από ελεφαντόδοντο,και σκαραβαίοι.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Interkriti
ΚΑΜΗΛΑΡΙ (Χωριό) ΤΥΜΠΑΚΙ
Ο μεγάλος τάφος χρησιμοποιόταν ως ομαδικός για αρκετούς αιώνες και
παρόλο που αποτέλεσε αντικείμενο κλοπής κατά την αρχαιότητα, οι ανασκαφές αποκάλυψαν
σημαντικά έθιμα της ταφής. Ο τάφος αποτελούνταν από πέντε μικρά δωμάτια και μια
στρωμένη εσωτερική αυλή έξω από τον κυκλικό τάφο. Η οροφή του τάφου πρέπει να
ήταν ξύλινη και στηριζόταν σε τσιμεντένια βάση. Οι τοίχοι είναι πολύ χοντροί και
ορθώνονται ακόμα και σήμερα δύο μέτρα ψηλοί. Τα πολύ σημαντικά ευρήματα από αυτόν
τον τάφο εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου (Αίθουσα 6) κι αποκαλύπτουν
πως γινόταν η ιεροτελεστία της ταφής της εποχής. Δυο ευρήματα της Υστερομινωικής
περιόδου δείχνουν φαγητά που προσφέρθηκαν ή φαγώθηκαν σε κάποια τελετή κι ένα
τρίτο αντικείμενο παρουσιάζει χορό σε κύκλο, παρόμοιο με τους σύγχρονους κρητικούς
χορούς.
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΚΑΤΩ ΒΑΘΕΙΑ (Χωριό) ΓΟΥΒΕΣ
Στην περιοχή του χωριού, στη θέση Αρτσά, βρέθηκε λαξευτός τάφος, Υστερομινωικής περιόδου, με δυό λάρνακες στις οποίες βρέθηκαν οι σκελετοί στην αρχική τοποθέτηση του νεκρού, και πιστοποιήθηκε ότι οι νεκροί τοποθετούνταν τότε μέσα στις σαρκοφάγους με τα σκέλη διπλωμένα.
Επίσης ανασκάφτηκε το 1958 αρχαϊκός ελληνικός τάφος, των αρχών του 7ου αιώνα π. Χ. Η ταφή είχε γίνει σε πιθάρι, με λαιμό διακοσμημένο με τρεις σφίγγες, με ωραίες διακοσμημένες κεφαλές και με δαιδαλώδη κόμμωση.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Interkriti
ΚΥΔΩΝΙΑ (Αρχαία πόλη) ΧΑΝΙΑ
Χρονολογείται στο τέλος του 4ου και το α΄ μισό του 3ου αιώνα π.Χ. Ανήκει στο νεκροταφείο της ελληνιστικής Κυδωνίας και φανερώνει τις σχέσεις της πόλης με την ελληνιστική Αλεξάνδρεια.
Μεγάλος λαξευτός οικογενειακός τάφος. Στην είσοδο οδηγεί μακρύς δρόμος με σκαλοπάτια. Γύρω από μεγάλο κεντρικό χώρο υπάρχουν εννέα ταφικοί θάλαμοι με πόρτες. Επάνω από κάθε πόρτα αναγράφονται τα ονόματα των νεκρών.
Διατηρείται επισκέψιμος, σε συνεννόηση με την Εφορεία, κάτω από σύγχρονο κτήριο.
Σωστική ανασκαφή έγινε από την ΚΕ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων το 1981.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφίες.
ΜΑΛΕΜΕ (Χωριό) ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ
Μεγάλος θολωτός τάφος κτισμένος κατά το εκφορικό σύστημα. Ο θάλαμος έχει τετράγωνη κάτοψη. Ο δρόμος έχει πλάτος 2μ. και μήκος 13,30μ.
Χρονολογείται στην Υστερομινωική ΙΙΙΒ περίοδο και φανερώνει τις μυκηναϊκές επιρροές στην Κρήτη.
Ο τάφος βρέθηκε συλημένος. Ανασκάφηκε το 1966.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
Στον ίδιο δρόμο, πριν το νεκροταφείο, υπάρχει ένας θολωτός μινωικός τάφος από την Μεταανακτορική Περίοδο. Μια μικρή πινακίδα δείχνει προς τον τάφο. Θα περπατήσετε περίπου 100 μέτρα ανατολικά κατά μήκος του λόφου. Ο τάφος βρίσκεται δεξιά στο δρομάκι και έχει ένα ασυνήθιστα μακρύ διάδρομο που οδηγεί στο κυρίως δωμάτιο. Ο τάφος λεηλατήθηκε αλλά οι ανασκαφές του 1966 έφεραν στο φως δύο σφραγίδες.
ΜΟΝΗ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ (Μοναστήρι) ΜΟΙΡΕΣ
ΝΕΑ ΡΟΥΜΑΤΑ (Οικισμός) ΜΟΥΣΟΥΡΟΙ
ΠΛΑΤΑΝΟΣ (Χωριό) ΓΟΡΤΥΝΑ
Στον Πλάτανο έχουν ανακαλυφθεί δύο μεγάλοι τάφοι που περιείχαν φιλντισένιες
σφραγίδες και χρυσά νομίσματα του 3500 π.Χ. Πρόκειται για τους μεγαλύτερους και
τους πιο σημαντικούς τάφους της Κρήτης λόγω της ηλικίας τους. Στέκονται ελεύθερα
και το πιθανότερο είναι ότι είχαν οροφή. Η διάμετρος του μεγαλύτερου από τους
τάφους ήταν 13 μέτρα και οι τοίχοι ήταν 3 μέτρα χοντροί. Χρησιμοποιήθηκαν για
μια μεγάλη χρονική περίοδο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΣΤΥΛΟΣ (Χωριό) ΑΡΜΕΝΟΙ
Στον Στύλο οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα μινωικό νεκροταφείο. Μέχρι
σήμερα έχουν γίνει ελάχιστες ανασκαφές. Οι τάφοι στους οποίους έχουν γίνει ανασκαφές
έχουν περιφραχθεί αλλά φαίνονται εύκολα. Είναι πιθανό ένας αρκετά μεγαλύτερος
μινωικός αρχαιολογικός χώρος να βρίσκεται στο λόφο.
Μεγάλος θολωτός τάφος με μακρύ κτιστό δρόμο. Ο θάλαμος είναι κτισμένος κατά το εκφορικό σύστημα.
Ανήκει στην Υστερομινωική ΙΙΙΒ περίοδο.
Ανασκάφηκε το 1961 από τον Κ. Δαβάρα και τον Νικ. Πλάτωνα. Ηταν συλημένος ίσως από την αρχαιότητα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
Στον Στύλο υπάρχει ένας ανέπαφος Μινωικός θολωτός τάφος. Ο τάφος βρίσκεται στο μέσο ενός ελαιώνα. Χρονολογείται από την Υστερομινωική περίοδο και είχε χτιστεί σ' ένα λόφο. Ένα κατηφορικό μονοπάτι χτισμένο με πέτρες οδηγεί στην είσοδο του υπόγειου τάφου. Πρόκειται για θολωτό τάφο που χτίστηκε από πέτρες τοποθετημένες η μια πάνω στην άλλη έτσι ώστε τα διαδοχικά στρώματα να πλησιάζουν βαθμιαία το κέντρο του τάφου, ώσπου τελικά συναντιώνται.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΦΥΛΑΚΗ (Χωριό) ΓΕΩΡΓΙΟΥΠΟΛΗ
Θολωτός τάφος με τετράπλευρο θάλαμο κτισμένος κατά το εκφορικό σύστημα. Μακρύς κτιστός δρόμος οδηγεί στην είσοδό του.
Χρονολογείται στην Υστερομινωική ΙΙΙ περίοδο.
Ανασκαφή έγινε από την ΚΕ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων το 1981. Ο τάφος ήταν συλημένος, αλλά είχαν σωθεί μερικά ευρήματα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
