Πληροφορίες τοπωνυμίου

Κάλυμνος

ΚΑΛΥΜΝΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
  Αρχαιότεροι κάτοικοι του νησιού ήταν οι Κάρες, όπως αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ενώ την ίδια άποψη εκφράζει και ο Στράβων. Αργότερα το κατοίκησαν οι Αιολείς από τη Θεσσαλία και οι Δωριείς από τη Νότια Ελλάδα. Ερείπια όμως με Καρικά χαρακτηριστικά στην αρχαία μητρόπολη του Κάστελλα, κοντά στα σημερινά Στημένια, αποδεικνύουν ότι οι πρώτοι κάτοικοι ήταν Πελασγοί, Κάρες και Λέλεγες. Ο ιστορικός Ηρόδοτος που γεννήθηκε στην Αλικαρνασσό της Κρίας (5ος αι. π.Χ.) ταυτίζει Κάρες και Λέλεγες που συγχωνεύτηκαν σε ένα λαό.
  Το 1927-1928, ο Ιταλός αρχαιολόγος Amedeo Antonio Maiuri έκανε ανασκαφές στην Κάλυμνο, εντοπίζοντας Καρικά ίχνη στον Κάστελλα του Βαθύ και στις Αγγιναριές των Σκαλίων. Η εγκατάσταση των Κάρων στην Κάλυμνο τοποθετείται στις αρχές της γεωμετρικής εποχής. Σε έρευνες του 1938 από τον Ιταλοεβραίο Mario Segre στον αρχαίο Ναό του Απόλλωνα, βρέθηκε σπασμένο πήλινο αγγείο με χαραγμένες επιγραφές, ξένες προς το Ελληνικό αλφάβητο, που η γλώσσα τους πλησίαζε την Καρική. Αυτό το αγγείο ανήκει στην γεωμετρική εποχή (7ος-8ος αι. π.Χ.) και δηλώνει την εγκατάσταση των Κάρων στην Κάλυμνο στις αρχές του 11ου π.Χ. αιώνα. Στην περίοδο 1150 π.Χ. - 800 π.Χ., η Κάλυμνος εποικίστηκε από τους Δωριείς, οι οποίοι ανάγκασαν τους Κάρες να φύγουν από το νησί. Σημαντική απόδειξη είναι η σημερινή ονομασία ΔΑΜΟΣ και τα αξιόλογα ερείπια του Ιερού από το ναό του θεού Απόλλωνα.
  Η Κάλυμνος πήρε μέρος στην εκστρατεία της Τροίας (12ος αι. π.Χ.) με 30 πλοία και με τους δύο βασιλείς της, τον Φείδιππο και τον Αντίφαντο. Μετά τον Τρωικό πόλεμο (σύμφωνα με τον Διόδωρο), τέσσερα από τα πλοία του Αγαμέμνονα στο γυρισμό τους ναυάγησαν έξω από το νησί. Τα πληρώματά τους (Αργείοι και Επιδαύριοι) εγκαταστάθηκαν τότε μόνιμα στο νησί και έχτισαν έναν οικισμό πάνω στο οροπέδιο του νησιού, που για ανάμνηση της μακρινής τους πατρίδας ονομάστηκε Άργος. Η πόλη ήταν ατείχιστη και απλωμένη σε ολόκληρη την κοιλάδα του αρχαίου Δήμου Αμφιπετράν. Για πολύ καιρό υπήρξε η πρωτεύουσα του νησιού. Αργότερα όμως και για λόγους άγνωστους, εγκαταλείφθηκε και χτίστηκε νέα πρωτεύουσα, η Ποθαία (σημερινή Πόθια). Επιγραφές που σώζονται σήμερα μαρτυρούν ότι οι Δωριείς κυριάρχησαν στο νησί με αρχηγό το Θεσσαλό, γιο του Ηρακλή και της Χαλκιόπης. Κατά τους Περσικούς χρόνους το νησί βρισκόταν κάτω από την επικυριαρχία της Αρτεμισίας της Αλικαρνασσού, πιστής συμμάχου των Περσών. Τον 5ο αι. όμως το νησί έγινε σύμμαχος των Αθηναίων στην πρώτη Αθηναϊκή Συμμαχία.
  Το 535 μ.Χ. φοβερός σεισμός άλλαξε την όψη του νησιού. Οι δονήσεις κράτησαν πάνω από 14 ημέρες. Η Ποθαία βρέθηκε στο βυθό και η Τέλενδος στην άλλη άκρη της θάλασσας.
  Κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο (431 - 404 π.Χ.), ανάλογα με την έκβαση του πολέμου και ανεξάρτητα από την θέλησή του, το νησί βρισκόταν πότε στο πλευρό των Αθηναίων και πότε στο πλευρό των Σπαρτιατών. Κατέληξε στα χέρια των Περσών και της Αρτεμισίας της Β' της Αλικαρνασσού, αφού η Ανταλκίδειος Ειρήνη (387 π.Χ.) άφησε τα νησιά εκτεθειμένα στους δυνάστες της Αλικαρνασσού. Απελευθερώθηκαν το 333 π.Χ. από τον Πτολεμαίο, στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του evretirio-dodekanisou.gr, της ΚΙΝΗΤΡΟ Εκδοτικής

• http://www.evretirio-dodekanisou.gr/kalymnos/photo... (9 φωτ.)