Εμφανίζονται 2 τίτλοι με αναζήτηση: Αξιοθέατα για το τοπωνύμιο: "ΚΑΡΥΣΤΟΣ Πόλη ΕΥΒΟΙΑ".
Στην παραλία της Καρύστου, κοντά στο λιμάνι, βρίσκεται το Μπούρτζι,
ένα μικρό βενετικό κάστρο, που χτίστηκε το 15ο αι. με σκοπό να προστατεύει το
λιμάνι και τα πλοία που ζητούσαν καταφύγιο εκεί.
Το κάστρο αυτό είναι συνδεδεμένο με μία αιματηρή σελίδα της ιστορίας
του Βενετοτουρκικού πολέμου (17ος αι.). Έλληνες σύμμαχοι των Βενετών είχαν καταλάβει
το κάστρο, αποκλείστηκαν όμως σ’ αυτό, από πολυάριθμο τουρκικό στρατό και
όταν, μετά την αποχώρηση των Βενετών, παραδόθηκαν, πολλοί από αυτούς αποκεφαλίστηκαν
επί τόπου.
Έχει σχήμα εξάγωνο ακανόνιστο. Το μεγαλύτερο τμήμα των τοίχων του
είναι επιχρισμένο με κονίαμα, για να προστατεύεται από την αλμύρα της θάλασσας.
Η πύλη του είναι χαμηλή, για να είναι περισσότερο ανθεκτική, τοξωτή και δίφυλλη.
Κοντά στην πύλη, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ένα μεγάλο μαρμάρινο γλυπτό,
μάλλον της Ρωμαϊκής εποχής, που εντοιχίστηκε εκεί για να διακοσμήσει τη λιτή και
αυστηρή όψη του κάστρου.
Το κάστρο είναι διώροφο και έχει εσωτερική αυλή, παγίδα θανάτου για
τους εχθρούς που κατόρθωναν να εισβάλουν εκεί.
Τέλος, ιστορίες των ντόπιων μιλάνε για σήραγγα, που ξεκινούσε από
το κάστρο και κατέληγε στη θέση Βρύσες, η οποία χρησίμευε ως οδός διαφυγής αλλά
και για την επικοινωνία και ύδρευση του κάστρου σε περίπτωση πολιορκίας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1997) της
Νομαρχίας Εύβοιας.
Είναι το πιο αξιόλογο μεσαιωνικό φρουριακό συγκρότημα όλης της Εύβοιας.
Δεσπόζει όλης της περιοχής, πάνω σ’ ένα ύψωμα, μεταξύ των χωριών Μύλοι,
Καλύβια και Γραμπιά.
Χτίστηκε αμέσως μετά την κατάκτηση της Εύβοιας
από τους Φράγκους (1204) για να στεγάσει το Ραβάνο Ντάλλε Καρτσέρι (RAVANO DALLE
CARCERI). Γύρω του άρχισε σιγά σιγά να δημιουργείται μία ολόκληρη πόλη, καθώς
οι κάτοικοι της περιοχής έκτιζαν τα σπίτια τους κοντά στο κάστρο, για ασφάλεια
από τους πειρατές και τους κάθε είδους επιδρομείς.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα άλλαξε πολλές φορές κυρίους (Βενετοί,
Φράγκοι, Βυζαντινοί) και το καλοκαίρι του 1470 έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Οι
Τούρκοι, λίγο πριν την επανάσταση του ’21, τείχισαν την πόλη, που απλωνόταν
γύρω από το κάστρο.
Κατά τη διάρκεια της επανάστασης έγιναν εκεί πολλές αιματηρές μάχες.
Μετά την απελευθέρωση η πόλη σιγά σιγά εγκαταλείφθηκε και ερημώθηκε, καθώς οι
Καρυστινοί αναζήτησαν διέξοδο προς τη θάλασσα.
Από την ιστορική καστροπολιτεία της Καρύστου σήμερα σώζονται οι βάσεις
μόν μερικών πύργων και προμαχώνων, οι αξιόλογες θολοσκεπείς δεξαμενές της, καθώς
και υπολείμματα τουρκικών λουτρών.
Το κάστρο ονομάστηκε από τους Λατίνους CASTEL ROSSO - Κοκκινόκαστρο,
εξαιτίας των λίθων, με τους οποίους έχει χτιστεί και οι οποίοι δίνουν μία παράξενη,
κοκκινωπή απόχρωση στους πύργους.
Τα τείχη του είναι ψηλά και εντυπωσιακά. Η κύρια πύλη βρίσκεται προς
τα νότια και είναι εντελώς αθέατη από έξω. Δυτικά της κύριας πύλης, υψώνονται
τα ερείπια ενός επιβλητικού, άλλοτε διώροφου κτιρίου, που μάλλον, ήταν η κατοικία
του αφέντη του κάστρου.
Βόρεια, ανατολικά και νότιο-δυτικά, τα τείχη καταλήγουν σε ισχυρούς
προμαχώνες - πύργους, τετράγωνους, πολυγωνικούς ή κυκλικούς.
Στη βόρεια πλευρά του κάστρου βρίσκεται το εσωτερικό φρούριο, τελευταίο
σημείο άμυνας του κάστρου. Μέσα σ’ αυτό υπάρχει εκκλησία του Προφήτη Ηλία
και κάτω από το δάπεδο της εκκλησίας κρύβεται η μεγάλη δεξαμενή του φρουρίου.
Τέλος, κοντά στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία, σώζονται τα ερείπια μιας λιτής, μονόκλιτης
εκκλησίας, κατά πάσα πιθανότητα ο Αγιος Ιωάννης των Φράγκων.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1997) της
Νομαρχίας Εύβοιας.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
