Εμφανίζονται 67 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαίες πηγές στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΧΑΪΑ Νομός ΕΛΛΑΔΑ" .
ΑΙΓΑΙ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι επί των ημερών του η τοποθεσία ήταν έρημη, παλιότερα όμως υπήρχε εκεί πόλη των Αχαιών (Παυσ. 8,15,9).
ΑΙΓΕΙΡΑ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Παλιά η πόλη λεγόταν Υπερησία. Η ιστορία για το πώς ονομάστηκε Αίγειρα είναι η εξής: Οταν κάποτε επρόκειτο να επιτεθούν στην πόλη Σικυώνιοι, οι Υπερησιοί από φόβο ότι θα νικηθούν έδεσαν στα κέρατα των κατσικιών τους δάδες τις οποίες το βράδυ άναψαν παραπλανώντας, έτσι, τους επιτιθέμενους ότι επρόκειτο για στρατό συμμάχων τους. Η πόλη λοιπόν πήρε το όνομά της από τα κατσίκια (αίγες) (Παυσ. 7,26,2).
ΑΙΓΙΟΝ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Μέσω της Συμπολιτείας οι αχαϊκές πόλεις έπαιρναν αποφάσεις και ενεργούσαν από κοινού. Οι συνελεύσεις γίνονταν στο Αίγιο, την πιο ακμαία πόλη την εποχή της δημιουργίας της Συμπολιτείας. Πρώτοι μπήκαν στη Συμπολιτεία οι Σικυώνιοι, ύστερα ακολούθησαν άλλοι Πελοποννήσιοι, ενώ ο σπουδαιότερος εχθρός της στάθηκε η Σπάρτη (Παυσ. 7,7,1). Ακόμα και την εποχή του Παυσανία οι συνελεύσεις της Αχαϊκής Συμπολιτείας γίνονταν στο Αίγιο (Παυσ. 7,24,4).
Η έδρα της Αχαϊκής Συμπολιτείας.
ΑΝΘΕΙΑ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Πόλη της Αχαϊας (Παυσ. 7,18,3). Οταν οι κάτοικοι των Πατρών εγκατέλειψαν την πόλη τους πιεσμένοι από τη φτώχεια η Ανθεια ήταν ένα από τα μέρη στα οποία κατέφυγαν (Παυσ. 7,18,6).
ΑΡΑΞΟΣ (Χωριό) ΠΑΤΡΑ
Ο Παυσανίας το αναφέρει σαν το παλιό παραλιακό όριο Ηλείας- Αχαϊας, γιατί επί των ημερών του το όριο ήταν ο ποταμός Λάρισος (Παυσ. 6,26,10).
ΑΡΒΑ (Αρχαία πόλη) ΡΙΟ
Μία από τις πολίχνες στις οποίες εγκαταστάθηκαν οι κάτοικοι των Πατρών όταν υποχρεώθηκαν λόγω φτώχειας να εγκαταλείψουν την πόλη τους (Παυσ. 7,18,6).
ΑΡΓΕΑΘΑΙ (Αρχαία κωμόπολη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Από τις Αργεάθες περνούσε ο δρόμος για το Σόρωνα και την Ψωφίδα (Παυσ. 8,23,9).
ΑΡΓΥΡΑ (Αρχαία πόλη) ΡΙΟ
Μία από τις πολίχνες στις οποίες εγκαταστάθηκαν οι κάτοικοι των Πατρών όταν αναγκάστηκαν λόγω φτώχειας να εγκαταλείψουν την πόλη τους (Παυσ. 7,18,6). Τον καιρό του Παυσανία μόνο ερείπια της πόλης σώζονταν (Παυσ. 7,23,1).
ΑΡΟΗ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Μία από τις τρεις πόλεις που συνοίκισαν τη μετέπειτα πόλη της Πάτρας (Παυσ. 7,18,5).
ΑΧΑΪΑ (Αρχαία χώρα) ΕΛΛΑΔΑ
Χώρα, επώνυμος ο Αιγιαλεύς γιος του Ιναχου.
Ηταν το παλιό όνομα της Αχαϊας, που λεγόταν έτσι είτε από το βασιλιά Αιγιαλέα είτε λόγω της μεγάλης έκτασης της χώρας που αποτελούνταν από παραλίες (Παυσ. 7,1,1).
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι Αχαϊα λεγόταν η χώρα που εκτεινόταν κατά μήκος του Κορινθιακού Κόλπου ανάμεσα στην Ηλεία και τη Σικυωνία. Το όνομα αυτό το όφειλε στους Αχαιούς κατοίκους της, ενώ παλιότερα λεγόταν Αιγιαλός, είτε από τους τότε κατοίκους είτε από τη φύση της χώρας, που ήταν σε μεγάλη έκταση παραλιακή (Παυσ. 7,1,1).
ΒΟΛΙΝΑ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Μία από τις πολίχνες στις οποίες κατέφυγαν οι κάτοικοι των Πατρών όταν αναγκάστηκαν λόγω φτώχειας να εγκαταλείψουν την πόλη τους (Παυσ. 7,18,6). Τον καιρό του Παυσανία η πόλη δεν υπήρχε πια (Παυσ. 7,23,4).
ΒΟΥΡΑ (Αρχαία πόλη) ΔΙΑΚΟΠΤΟ
Ορεινή πόλη της Αχαϊας (Παυσ. 7,25,8).
ΔΟΝΟΥΣΣΑ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Πόλη της Αχαϊας που βρισκόταν ανάμεσα στην Αίγειρα και στην Πελλήνη και που καταστράφηκε από τους Σικυώνιους (Παυσ. 7,26,13).
ΔΡΕΠΑΝΟ (Χωριό) ΡΙΟ
Ακρωτήρι στην Αχαϊα. Σύμφωνα με την παράδοση ονομάστηκε έτσι γιατί σ' αυτό το σημείο πέταξε ο Κρόνος το δρεπάνι με το οποίο ακρωτηρίασε τον Ουρανό (Παυσ. 7,23,4).
ΔΥΜΗ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Σύμφωνα με τον Παυσανία το παλιότερο όνομά της ήταν Πάλεια. Ηταν η μοναδική από τις Αχαϊκές πόλεις που είχε κυριεύσει ο Φίλιππος του Δημητρίου και αργότερα ο Αύγουστος την προσάρτησε στην Πάτρα (Παυσ. 7,17,5).
ΕΛΙΚΗ (Αρχαία πόλη) ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ
Την ίδρυσε ο Ιων, γιος του Ξούθου και της έδωσε το όνομα της συζύγου του, κόρης του βασιλιά της Αχαϊας Σελινούντα (Παυσ. 7,1,4). Τον καιρό του Παυσανία δεν υπήρχε πια πόλη αλλά μόνο τοποθεσία με το όνομα Ελίκη (Παυσ. 7,24,5).
ΕΡΙΝΕΟ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Λιμάνι σε απόσταση είκοσι σταδίων από το Αίγιον (Παυσ. 7,22,10).
ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ (Βουνό) ΑΧΑΪΑ
Βουνό της Αρκαδίας που προσφερόταν για κυνήγι κάπρων και ελαφιών (Παυσ. 8,24,4).
ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ (Ποταμός) ΑΧΑΪΑ
Είχε τις πηγές του στο όρος Λάμπεια που αποτελούσε μέρος του όρους Ερύμανθος και θεωρούνταν ιερό του Πανός. Ο ποταμός Ερύμανθος διέσχιζε την Αρκαδία πριν χυθεί στον Αλφειό (Παυσ. 8,24,4).
ΕΥΡΥΤΕΙΑΙ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Σύμφωνα με τον ποιητή Ερμησιάνακτα όταν οι κάτοικοι της Ωλένου εγκατέλειψαν την πόλη τους κατέφυγαν "στας Πειράς και τας Ευρυτειάς" (Παυσ. 7,18,1).
ΚΕΡΥΝΕΙΑ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Εδώ εγκαταστάθηκαν κάτοικοι των Μυκηνών μετά την πτώση της πόλης τους (Παυσ. 7,25,6).
ΚΛΕΙΤΩΡ (Αρχαία πόλη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Αρκαδική κατά την αρχαιότητα πόλη, βρισκόταν σε ομαλό (πεδινό) τόπο περιβαλλόμενο από βουνά (Παυσ. 8,21,3).
ΚΡΑΘΙΣ (Ποταμός) ΑΧΑΪΑ
Ποταμός της Αχαϊας που πήγαζε από ομώνυμο βουνό. Από τον Κράθι είχε πάρει το όνομά του ένα ποτάμι στον Κρότωνα της Ιταλίας (Παυσ. 7,25,11).
ΚΥΝΑΙΘΑ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Πόλη που βρισκόταν σε απόσταση σαράντα περίπου σταδίων από τους Λουσούς. Οι κάτοικοί της είχαν αφιερώσει στην Ολυμπία άγαλμα του Δία που κρατά κεραυνούς (Παυσ. 8,19,1).
ΛΕΥΚΑΣΙΟΝ (Αρχαία κωμόπολη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Ο Παυσανίας παραδίδει τον αρχαίο οικισμό απλώς σαν θέση (Παυσ. 8,25,2).
ΛΟΥΣΑΙ (Αρχαία πόλη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Ο Παυσανίας δεν είδε παρά μόνο ερείπια της πόλης, η οποία όμως παλιότερα ήταν ακμαία και αυτόνομη (Παυσ.8,18,8).
ΛΥΚΟΥΡΙΑ (Αρχαία πόλη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Τοποθεσία που αποτελούσε σύνορο Φενεατών και Κλειτορίων (Παυσ. 8,19,4). Πιθανώς η πόλη να βρισκόταν προς τη βόρεια πλαγιά του όρους Σαϊτά και όχι ακριβώς στην ίδια τοποθεσία με τη σημερινή Λυκούρια. Η έννοια του ονόματος ήταν "τόπος των λύκων" (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Ελλάδος Περιήγησις, τόμος 4, σελ. 250, σημ. 2).
ΛΥΚΟΥΣ (Αρχαία κωμόπολη) ΑΧΑΪΑ
Από το Λυκούντα περνούσε ο δρόμος προς το Σόρωνα και την Ψωφίδα (Παυσ. 8,23,8).
ΜΕΣΑΤΙΣ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Βρισκόταν ανάμεσα στις πόλεις Ανθεια και Αρόη (Παυσ. 7,18,4). Η Μεσάτις ήταν μία από τις πολίχνες στις οποίες κατέφυγαν οι κάτοικοι των Πατρών εγκαταλείποντας την πόλη τους μετά τις ζημίες που υπέστησαν στον πόλεμο κατά των Γαλατών της Αιτωλίας (Παυσ. 7,18,6).
ΜΕΣΟΒΟΑ (Αρχαία πόλη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Ο Παυσανίας την παραδίδει απλά σαν θέση (Παυσ. 8,25,2).
ΝΩΝΑΚΡΙΣ (Αρχαία πόλη) ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ
Τον καιρό του Παυσανία υπήρχαν μόνο ερείπια της άλλοτε αρκαδικής πολίχνης, στα δυτικά της Φενεού (Παυσ. 8,17,6).
ΠΑΛΕΙΑ (Αρχαία πόλη) ΔΥΜΗ
Σύμφωνα με τον Παυσανία Πάλεια ήταν το αρχαίο όνομα της Δύμης (Παυσ. 7,17,6).
ΠΑΝΟΡΜΟΣ (Αρχαίο λιμάνι) ΡΙΟ
Λιμάνι σε απόσταση δεκαπέντε σταδίων από το Ρίον, στο δρόμο Πατρών-Αιγίου (Παυσ. 7,22,10).
ΠΑΟΣ (Αρχαία πόλη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Τον καιρό του Παυσανία υπήρχαν μόνο ερείπια της κώμης αυτής της Αρκαδίας (Παυσ. 8,23,9).
ΠΑΤΡΑΙ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Την ίδρυσε ο Πατρεύς, ενώ την επέκτεινε και την έκανε Ρωμαϊκή αποικία ο Αύγουστος (Παυσ. 6,25,6).
Παλιά ονομασία της Πάτρας.
ΠΕΙΡΑΙ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Σύμφωνα με τον ποιητή Ερμησιάνακτα όταν οι κάτοικοι της Ωλένου εγκατέλειψαν την πόλη τους κατέφυγαν "στας Πειράς και τας Ευρυτειάς" (Παυσ. 7,18,1).
ΡΙΟΝ (Αρχαία πόλη) ΡΙΟ
Ακρωτήρι στο δρόμο Πατρών-Αιγίου (Παυσ. 7,22,10).
ΡΥΠΑΙ (Αρχαία πόλη) ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ
Πόλη της Αχαϊας που την κατέστρεψε ο Αύγουστος και εγκατέστησε τους κατοίκους της στην πόλη των Πατρών (Παυσ. 7,18,7). Τον καιρό του Παυσανία υπήρχαν μόνο ερείπια της πόλης (Παυσ. 7,23,4).
ΣΕΙΡΑΙ (Αρχαία πόλη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Βρίσκονταν στο δρόμο Πάου- Ψωφίδας και αποτελούσαν το σύνορο Κλειτορίων- Ψωφιδίων (Παυσ. 8,23,9).
ΣΚΟΤΑΝΗ (Αρχαία πόλη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Από τη Σκοτάνη περνούσε ο δρόμος προς το Σόρωνα και την Ψωφίδα (Παυσ. 8,23,9).
ΣΤΥΞ (Καταρράκτης) ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ
Η Στύγα θεωρούνταν κόρη του Ωκεανού και σύζυγος του Πάλλαντα ή του Πείραντα. Το νερό της Στύγας έπεφτε από ψηλό βράχο στον ποταμό Κράθι. Θεωρούσαν ότι το νερό αυτό ήταν θανατηφόρο για ανθρώπους και ζώα. Επίσης πίστευαν ότι γυάλινα ή πύλινα αντικείμενα έσπαγαν μέσα στο νερό της Στύγας, τα μεταλλικά, ασημένια και άλλα αντικείμενα αποσαθρώνονταν. Ο Πλούταρχος στο τέλος της βιογραφίας του Αλέξανδρου αναφέρει ότι ίσως ο Αλέξανδρος δηλητηριάστηκε από νερό της Στύγας που το μετέφεραν μέσα σε οπλή αλόγου, γιατί ήταν το μόνο αντικείμενο που δεν επηρεαζόταν από τη δριμύτητα του νερού (Παυσ. 8,18,1-6).
ΤΡΙΤΑΙΑ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Πόλη που ο Αύγουστος παραχώρησε στην Πάτρα και ήταν πολιτικά εξαρτημένη από αυτή (Παυσ. 7,22,6).
ΧΕΛΜΟΣ (Βουνό) ΑΧΑΪΑ
Πάνω από τα Αροάνια (Παυσ. 8,18,7).
ΨΩΦΙΣ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Πόλη της Αρκαδίας που παλιότερα λεγόταν Φηγία και Ερύμανθος. Δεν πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο γιατί οι βασιλείς της ήταν εχθροί με τους περισσότερους Αργείους, οι οποίοι είχαν συγγένεια με τον Αλκμαίωνα (Παυσ. 8,24,10).
Ετσι λεγόταν παλιά η Ψωφίς (Παυσ. 8,24,8).
ΩΛΕΝΟΣ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Ο Παυσανίας την αναφέρει σαν άλλοτε πόλη, που οι κάτοικοί της εγκατέλειψαν, όταν εξασθένησε πολιτικά (Παυσ. 7,18,1).
ΠΑΤΡΑΙ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
However, while they (Peloponneseans) were coasting along their own shore, there were the Athenians sailing along in line with them; and when they tried to cross over from Patrae in Achaea to the mainland on the other side, on their way to Acarnania, they saw them again coming out from Chalcis and the river Evenus to meet them.
ΦΑΡΑΙ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Pharae, a city of the Achaeans, belongs to Patrae, having been given
to it by Augustus. The road from the city of Patrae to Pharae is a hundred and
fifty stades, while Pharae is about seventy stades inland from the coast. Near
to Pharae runs the river Pierus, which in my opinion is the same as the one flowing
past the ruins of Olenus, called by the men of the coast the Peirus. Near the
river is a grove of plane-trees, most of which are hollow through age, and so
huge that they actually feast in the holes, and those who have a mind to do so
sleep there as well... I could not discover whether the founder of Pharae was
Phares, son of Phylodameia, daughter of Danais, or someone else with the same
name.
This extract is from: Pausanias. Description of Greece (ed. W.H.S. Jones, Litt.D., & H.A. Ormerod, 1918). Cited Oct 2003 from The Perseus Project URL below, which contains comments & interesting hyperlinks.
ΑΡΑΞΟΣ (Χωριό) ΠΑΤΡΑ
In the Eleian country, on the north, is a cape, Araxus, sixty stadia distant from Dyme, an Achaean city. This cape, then, I put down as the beginning of the seaboard of the Eleians.
ΔΥΜΗ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
And he ( Hecataeus of Miletus) says, further, that Dyme is an
Epeian and an Achaean city. However, the early historians say many things that
are not true, because they were accustomed to falsehoods on account of the use
of myths in their writings; and on this account, too, they do not agree with one
another concerning the same things. Yet it is not incredible that the Epeians,
even if they were once at variance with the Eleians and belonged to a different
race, later became united with the Eleians as the result of prevailing over them,
and with them formed one common state; and that they prevailed even as far as
Dyme. For although the poet has not named Dyme, it is not unreasonable to suppose
that in his time Dyme belonged to the Epeians, and later to the Ionians, or, if
not to them, at all events to the Achaeans who took possession of their country.
This extract is from: The Geography of Strabo (ed. H. L. Jones, 1924), Cambridge. Harvard University Press. Cited Dec 2003 from The Perseus Project URL below, which contains comments & interesting hyperlinks.
ΕΛΙΚΗ (Αρχαία πόλη) ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ
When Pyrrhus made his expedition to Italy, (280 BC) four cities came together
and began a new league, among which were Patrae and Dyme; and then they began
to add some of the twelve cities, except Olenus and Helice, the former having
refused to join and the latter having been wiped out by a wave from the sea. For
the sea was raised by an earthquake and it submerged Helice, and also the temple
of the Heliconian Poseidon, whom the Ionians worship even to this day, offering
there the Pan-Ionian sacrifices. And, as some suppose, Homer recalls this sacrifice
when he says:
"but he breathed out his spirit and bellowed, as when a dragged bull bellows round
the altar of the Heliconian lord."
And they infer that the poet lived after the Ionian colonization, since he mentions
the Pan-Ionian sacrifice, which the Ionians perform in honor of the Heliconian
Poseidon in the country of the Prienians; for the Prienians themselves are also
said to be from Helice; and indeed as king for this sacrifice they appoint a Prienian
young man to superintend the sacred rites. But still more they base the supposition
in question on what the poet says about the bull; for the lonians believe that
they obtain omens in connection with this sacrifice only when the bull bellows
while being sacrificed. But the opponents of the supposition apply the above-mentioned
inferences concerning the bull and the sacrifice to Helice, on the ground that
these were customary there and that the poet was merely comparing the rites that
were celebrated there. Helice was submerged by the sea two years before the battle
at Leuctra. And Eratosthenes says that he himself saw the place, and that the
ferrymen say that there was a bronze Poseidon in the strait, standing erect, holding
a hippo-campus in his hand, which was perilous for those who fished with nets.
And Heracleides says that the submersion took place by night in his time, and,
although the city was twelve stadia distant from the sea, this whole district
together with the city was hidden from sight; and two thousand men who had been
sent by the Achaeans were unable to recover the dead bodies; and they divided
the territory of Helice among the neighbors; and the submersion was the result
of the anger of Poseidon, for the lonians who had been driven out of Helice sent
men to ask the inhabitants of Helice particularly for the statue of Poseidon,
or, if not that, for the model of the temple; and when the inhabitants refused
to give either, the Ionians sent word to the general council of the Achaeans;
but although the assembly voted favorably, yet even so the inhabitants of Helice
refused to obey; and the submersion resulted the following winter; but the Achaeans
later gave the model of the temple to the lonians. Hesiod mentions still another
Helice, in Thessaly.(Strabo 8.7.1-3)
This extract is from: The Geography of Strabo (ed. H. L. Jones, 1924), Cambridge. Harvard University Press. Cited June 2003 from The Perseus Project URL below, which contains comments & interesting hyperlinks.
ΚΑΥΚΩΝΙΑ (Ομηρική χώρα) ΗΛΕΙΑ
There are several accounts of the Cauconians; for it is said that, like the Pelasgians, they were an Arcadian tribe, and, again like the Pelasgians, that they were a wandering tribe. At any rate, the poet tells us that they came to Troy as allies of the Trojans. But he does not say whence they come, though they seem to have come from Paphlagonia; for in Paphlagonia there is a people called Cauconiatae whose territory borders on that of the Mariandyni, who are themselves Paphlagonians. But I shall speak of them at greater length when I come to my description of that region. At present I must add the following to my account of the Cauconians in Triphylia. Some say that the whole of what is. now called Eleia, from Messenia as far as Dyme, was called Cauconia. Antimachus, at any rate, calls all the inhabitants both Epeians and Cauconians.
Others, however, say that the Cauconians did not occupy the whole of Eleia, but lived there in two separate divisions, one division in Triphylia near Messenia, and the other in Buprasis and Coele Elis near Dyme. And Aristotle has knowledge of their having been established at this latter place especially. And in fact the last view agrees better with what Homer says, and furnishes a solution of the question asked above, for in this view it is assumed that Nestor lived in the Triphylian Pylus, and that the parts towards the south and east (that is, the parts that are contiguous to Messenia and the Laconian country) were subject to him; and these parts were held by the Cauconians, so that if one went by land from Pylus to Lacedaemon his journey necessarily must have been made through the territory of the Cauconians; and yet the temple of the Samian Poseidon and the mooring-place near it, where Telemachus landed, lie off towards the northwest.
So then, if the Cauconians live only here, the account of the poet is not conserved; for instance, Athene, according to Sotades, bids Nestor to send Telemachus to Lacedaemon "with chariot and son" to the parts that lie towards the east, and yet she says that she herself will go to the ship to spend the night, towards the west, and back the same way she came, and she goes on to say that "in the morning" she will go "amongst the great-hearted Cauconians" to collect a debt, that is, she will go forward again. How, pray? For Nestor might have said: "But the Cauconians are my subjects and live near the road that people travel to Lacedaemon. Why, therefore, do you not travel with Telemachus and his companions instead of going back the same way you came?"
And at the same time it would have been proper for one who was going to people subject to Nestor to collect a debt--"no small debt," as she says--to request aid from Nestor, if there should be any unfairness (as is usually the case) in connection with the contract; but this she did not do. If, then, the Cauconians lived only there, the result would be absurd; but if some of the Cauconians had been separated from the rest and had gone to the regions near Dyme in Eleia, then Athene would be speaking of her journey thither, and there would no longer be anything incongruous either in her going down to the ship or in her withdrawing from the company of travellers, because their roads lay in opposite directions. And similarly, too, the puzzling questions raised in regard to Pylus may find an appropriate solution when, a little further on in my chorography, I reach the Messenian Pylus.
Since certain people in Triphylia near Messenia are called Cauconians, and since Dyme also is called Cauconian by some writers, and since in the Dymaean territory between Dyme and Tritaea there is also a river which is called Caucon, in the feminine gender, writers raise the question whether there are not two different sets of Cauconians, one in the region of Triphylia, and the other in the region of Dyme, Elis, and the River Caucon. This river empties into another river which is called Teutheas, in the masculine gender; Teutheas has the same name as one of the little towns which were incorporated into Dyme, except that the name of this town, "Teuthea," is in the feminine gender, and is spelled without the s and with the last syllable long. In this town is the temple of the Nemydian Artemis. The Teutheas empties into the Achelous which flows by Dyme and has the same name as the Acarnanian river. It is also called the "Peirus"; by Hesiod
the poet (Ηομερ) seems to designate a certain territory in the country of the Epeians which was held by the Cauconians, these Cauconians being a different set from those in Triphylia and perhaps extending as far as the territory of Dyme. Indeed, one should not fail to inquire both into the origin of the epithet of Dyme, "Cauconian," and into the origin of the name of the river "Caucon,"
ΚΛΕΙΤΩΡ (Αρχαία πόλη) ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Ο Στράβων αναφέρει ότι μόνο ίχνη της πόλης υπήρχαν τον καιρό του (8,8,2).
ΡΥΠΑΙ (Αρχαία πόλη) ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ
Την εποχή του η πόλη ήταν έρημη και την περιοχή είχαν καταλάβει οι Αιγιείς και οι Φαρείς (Στρ. 8,7,5).
ΤΕΥΘΕΑ (Αρχαία πόλη) ΠΑΤΡΑ
Την παραδίδει ως πολίχνη από αυτές που συνοίκοισαν τη Δύμη. Με το όνομα Τευθέας υπήρχε παραπόταμος του Αχελώου, που λεγόταν και Πείρος (8,3,11).
ΔΟΝΟΥΣΣΑ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Σύμφωνα με τον Παυσανία η Γονούσσα και η Δονούσσα ήταν η ίδια πόλη. Εξηγούσε τα δύο ονόματα αποδίδοντας το Γονούσσα σε λάθος αντιγραφή των Ομηρικών Επών από τον Πεισίστρατο (Παυσ. 7,26,13).
ΚΑΥΚΩΝΙΣ (Αρχαία πόλη) ΔΥΜΗ
Ο Στράβων υποστηρίζει ότι ο Αντίμαχος ονόμασε τη Δύμη Καυκωνίδα (Στρ. 8,7,5).
ΣΤΡΑΤΟΣ (Αρχαία πόλη) ΑΧΑΪΑ
Ο Στράβων υποστηρίζει ότι το παλιό όνομα της Δύμης ήταν Στράτος (Στρ. 8,7,5).
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
