Εμφανίζονται 36 τίτλοι με αναζήτηση: Μνημεία που αναφέρονται από αρχαίους για το τοπωνύμιο: "ΘΗΒΑΙ Αρχαία πόλη ΒΟΙΩΤΙΑ".
Οχι μακριά από τις Ηλέκτρες Πύλες είναι το πολυάνδριο για κείνους που σκοτώθηκαν μαχόμενοι κατά του Αλέξανδρου και των Μακεδόνων.
Κοντά στην ιερή πηγή του Αρη ήταν ο τάφος του Κάανθου.
Οι θηβαίοι μάλιστα προσθέτουν εκτός των όσων αναφέρουν οι ποιητές Στησίχορος και Πανύασσις για την θανάτωση των παιδιών και της Μεγάρας από τον Ηρακλή, ότι στην τρέλα του θα σκότωνε και τον Αμφιτρύωνα, αλλά πρόλαβε και τον άφησε αναίσθητο η Αθηνά με πέτρα που του πέταξε, την οποία ονόμασαν σωφρονιστήρα λίθον.
Ο Παυσανίας παραδίδει ότι υπήρχαν ο τάφος της Σεμέλης, καθώς και οι τάφοι των παιδιών του Αμφίωνα και της Νιόβης, που ήταν ξεχωριστοί για τα αγόρια και τα κορίτσια (Παυσ. 9.16.7.).
Μέσα στο ναό της Αρτέμιδος Ευκλείας υπήρχαν οι τάφοι των κορών του Αντιποίνου, της Ανδρόκλειας και της Αλκίδος, οι οποίες αυτοκτόνησαν για να πραγματοποιηθεί ένας χρησμός και να έχει θετική έκβαση για τους Θηβαίους η μάχη με τους Ορχομένιους (Παυσ. 9.17.1).
Οι εναέτιες συνθέσεις και οι μετόπες με τους άθλους του Ηρακλή ήταν έργα του Πραξιτέλη. Από τους άθλους έλειπαν αυτός με τις Στυμφαλίδες όρνιθες και ο καθαρισμός από τις κοπριές του Αυγεία και αντί αυτών υπήρχε η πάλη μέ τον Ανταίο.
Υπήρχε Ιερό της Τύχης στη Θήβα (Παυσ. 9.16.1).
Σύμφωνα με την παράδοση, το ιερό της Δήμητρας Θεσμοφόρου ήταν κάποτε το σπίτι του Κάδμου και των απογόνων του (Παυσ. 9.16.5).
Κοντά στις Προιτίδες πύλες υπήρχε ιερό του Διονύσου Λυσίου (Παυσ. 9.16.6).
Στη Θήβα υπήρχε ιερό της Αρτέμιδος Ευκλείας, όπου ελέγετο πως είχαν ταφεί οι κόρες του Αντιποίνου, η Ανδρόκλεια και η Αλκίς (Παυσ. 9.17.1).
Στην είσοδο του Ιερού του Απόλλωνα Ισμήνιου υπήρχε άγαλμα της Αθηνάς Προναίας, έργο του Σκόπα.
Στην είσοδο του ιερού του Απόλλωνα Ισμήνιου υπήρχε άγαλμα του Ερμή Πρόναου, έργο του Φειδία.
Το ξόανο από ξύλο κέδρου ήταν έργο του Κάναχου.
Στο ιερό του Ηρακλή υπήρχε ένα μαρμάρινο άγαλμα, ονομαζόμενο Πρόμαχος, έργο των Θηβαίων Ξενόκριτου και Ευβίου. Ακόμα υπήρχε και ένα αρχαίο ξόανο έργο του Δαίδαλου και αφιερωμένο στο ιερό από τον ίδιο. Για να φύγει από την Κρήτη έφτιαξε, για τον εαυτό του και τον Ικαρο, δυο μικρά πλοία με πανιά, που πρώτη φορά επινόησε άνθρωπος, ενώ μέχρι τότε κινούνταν με κουπιά. Ο Δαίδαλος σώθηκε με τον ευνοϊκό άνεμο, αλλά ο Ικαρος αδέξιος να κυβερνήσει το σκάφος πνίγηκε όταν αυτό ανατράπηκε. Ο Ηρακλής βρήκε το πτώμα του σε ένα νησί, χωρίς όνομα τότε, αναγνώρισε ότι ήταν ο γιός του Δαίδαλου και τον έθαψε εκεί. Το νησί και η θάλασσα πήρε το όνομα του Ικαρου.
Ο Θρασύβουλος και οι Αθηναίοι που κατέλυσαν την τυραννία στην Αθήνα, έχοντας ορμητήριο τη Θήβα, αφιέρωσαν στο ιερό του Ηρακλή κολοσσικά ανάγλυφα της Αθηνάς και του Ηρακλή, έργα του Αλκαμένη, από μάρμαρο Πεντέλης.
Το φιλοτέχνησε ο Ονασιμήδης και ήταν όλο από χαλκό (Παυσ. 9.12.4).
Στον ανδριάντα του Επαμεινώνδα υπήρχαν ελεγειακοί στίχοι, οι οποίοι ανέφεραν ότι ήταν οικιστής της Μεσσήνης και ότι μέσω αυτού οι Ελληνες ελευθερώθηκαν (Παυσ. 9.15.6).
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ο Πίνδαρος είχε αναθέσει το άγαλμα του Αμμωνος, το οποίο ήταν έργο του Καλάμιδος (Παυσ. 9.16.1).
Το άγαλμα, που αναπαριστούσε την Τύχη να κρατά στα χέρια της το παιδί Πλούτο, θυμίζει το άγαλμα της Ειρήνης με τον Πλούτο στα χέρια της, που ήταν έργο του Κηφισοδότου (Παυσ. 1.16.2).
1. Αφροδίτης Ουρανίας. 2. Αφροδίτης Πανδήμου. 3. Αφροδίτης Αποστροφίας.
Εργο του Σκόπα.
Μπροστά στο ναό της Αρτέμιδος Ευκλείας υπάρχει ένα λίθινο λιοντάρι, που, σύμφωνα με την παράδοση, ανέθεσε ο Ηρακλής ύστερα από τη νίκη του σε μια μάχη με αντίπαλους τους Ορχομένιους (Παυσ. 9.17.2).
Στα δεξιά του ναού του Απόλλωνα Ισμηνίου υπάρχουν δύο πέτρινα αγάλματα, της Ηνιόχης και της Πύρρας, κοριτσιών του Κρέοντα.
Υπάρχουν ανάγλυφες παραστάσεις των Φαρμακίδων, τις οποίες έστειλε η Ηρα για να δυσκολέψει τον τοκετό της Αλκμήνης. Η Ιστορίς όμως, κόρη του Τειρεσία, κατάφερε να τις ξεγελάσει, σκούζοντας χαρμόσυνα, έτσι ώστε νόμισαν αυτές ότι γέννησε η Αλκμήνη και έφυγαν, αφήνοντας μετά την Αλκμήνη να γεννήσει τον Ηρακλή.
Αριστερά από τις Ηλέκτρες Πύλες βρίσκονταν τα ερείπια του σπιτιού του Αμφιτρύωνα και της Αλκμήνης, οι οποίοι ήρθαν εξόριστοι από την Τίρυνθα, μετά το θάνατο του Ηλεκτρύωνα. Το θάλαμο της Αλκμήνης έκτισαν ο Τροφώνιος και ο Αγαμήδης.
Αφιερωμένος στο Ναό του Απόλλωνα Ισμήνιου από τον Αμφιτρύωνα για τον Ηρακλή όταν δαφνηφόρησε.
Δίπλα από το ιερό του Ηρακλή υπήρχαν γυμναστήριο και στάδιο με το όνομά του.
Στο χώρο του Ιερού του Ηρακλή και πέρα από το Σωφρονιστήρα λίθο (κοντά στον τάφο της Μεγάρας και των παιδιών της) υπήρχε βωμός του Απόλλωνα Σποδίου, ο οποίος είχε σχηματιστεί από τις στάχτες των σφαγίων. Στο βωμό ή μαντική λειτουργούσε με ακρόαση των ήχων.
Ο Παυσανίας παραδίδει ότι ο βωμός του Διονύσου ήταν έργο των γιων του Πραξιτέλη (Παυσ. 9.12.4).
Υπήρχε ναός του Αμμωνος (Παυσ. 9.16.1).
Υπήρχε θέατρο κοντά στις Προιτίδες πύλες (Παυσ. 9.16.6).
Πιο πάνω από το Ιερό του Απόλλωνα Ισμήνιου είναι η ιερή κρήνη του Αρη, στην οποία ο θεός είχε βάλει φρουρό ένα δράκοντα.
Μετά από το ιερό του Αμμωνος (Παυσ. 9.16.1).
Oracle of Apollo Ismenius, south of Thebes. This was the national sanctuary of the Thebans, and oracles were given here, as at Olympia, by inspection of the entrails of victims (Herod. viii. 134) and by the shape of altar-flames (Soph. Oed. Tyr. 21). A stone at the entrance of the temple was pointed out as the seat on [p. 287] which Manto, the daughter of Tiresias, had prophesied. In this oracle a boy of good family and handsome appearance was selected yearly as priest and termed daphnephoros (laurel-bearer); and if in more than usually good position, dedicated a tripod before his year of office was over. (Pausan. ix. 10, § § 2-4; and compare Pindar, Pyth. xi. 7-10.) Herodotus saw three such tripods, inscribed with ancient Cadmean characters (v. 58-61). One was inscribed with the name of Amphitryon, and Pausanias (l. c.) says that it was dedicated on behalf of Heracles, and was the most remarkable of all the tripods he had seen. Possibly it was from this collection that a yearly tripod was sent to Dodona (Strabo, ix. p. 402). Before the disastrous conflict with Alexander, the Thebans are said to have asked of this oracle the meaning of a certain cobweb in the temple of Demeter, and to have received an ambiguous answer (Diodor. xvii. 10).
This text is from: A Dictionary of Greek and Roman Antiquities (1890) (eds. William Smith, LLD, William Wayte, G. E. Marindin). Cited July 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
Oracle of Apollo Spodios, also at Thebes. Here divination by voice-omens was practised, as at Smyrna. (Pausan. ix. 11, § 5.) This oracle, like the last, was of course destroyed by Alexander.
Site: Delphi
Type: Treasury
Summary: Temple-like building; in the southwestern corner of the
Sanctuary of Apollo.
Date: ca. 371 B.C. - 300 B.C.
Period: Late Clas./Hell.
Plan:
Small Doric building with cella and Pronaos opening east.
History:
Probably built after the battle of Leuktra in 371 B.C.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 4 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
