Εμφανίζονται 23 τίτλοι με αναζήτηση: Μνημεία που αναφέρονται από αρχαίους στην ευρύτερη περιοχή: "ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ Αρχαία πόλη ΑΡΚΑΔΙΑ" .
ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙΑ
Στο Γυμνάσιο της Μαντίνειας υπήρχε η αναπαράσταση του αυθεντικού πίνακα που υπήρχε στον Κεραμικό και παρίστανε τη μάχη της Μαντίνειας κατά την οποία σκοτώθηκαν ο γιος του Ξενοφώντα και ο Επαμεινώνδας (Παυσ. 8,9,8).
Το Ιερό που είδε ο Παυσανίας είχε χτιστεί με εντολή του αυτοκράτορα Αδριανού πάνω στα ερείπια του αρχαίου Ιερού. Εκείνο ήταν έργο του Αγαμήδη και του Τροφώνιου, οι οποίοι όταν τελείωσαν την κατασκευή του απαγόρευσαν την είσοδο, τεντώνοντας εκεί μάλλινο νήμα. Ο Αίπυτος, γιος του Ιππόθου, μπήκε στο Ιερό κόβοντας το νήμα. Τιμωρήθηκε άμεσα για την ανόσια αυτή πράξη του: το κύμα που ισχυρίζονταν ότι έστελνε ο θεός από τη θάλασσα στο Ιερό έπεσε στα μάτια του, τον τύφλωσε και αμέσως πέθανε (Παυσ. 8,10,2-3).
Βρισκόταν έξω από την πόλη της Μαντίνειας, κοντά στο Μέγαρο του Διονύσου. Ο Παυσανίας υποστηρίζει ότι το προσωνύμιο της Αφροδίτης οφείλεται στο ότι οι ερωτικές περιπτύξεις των ανθρώπων, με τις οποίες σχετιζόταν η θεά, γίνονται συνήθως τη νύχτα (Παυσ. 8,6,5), έχει όμως υποστηριχτεί και η άποψη πως επρόκειτο για θεά των νεκρών.
Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι οι Μαντινείς είχαν αναλάβει την υποχρέωση να στήσουν λίθινη στήλη με το κείμενο μιας συνθήκης στο Ιερό του Δία που ήταν στην αγορά της Μαντίνειας (Θουκ. 5,47,11).
Ο Δίας είχε αυτό το προσωνύμιο γιατί έδινε τα καλά στους ανθρώπους (Παυσ. 8,9,2).
Οι Διόσκουροι απεικονίζονται και σε νομίσματα της Μαντίνειας (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμος 4, σελ. 206, σημ. 2).
Μέσα στο Ιερό οι Μαντινείς διατηρούσαν πάντα αναμμένη φωτιά (Παυσ. 8,9,2).
Στο Ιερό υπήρχε και λατρευτικό άγαλμα της θεάς (Παυσ. 8,9,6).
Βρισκόταν κοντά στο στάδιο του Λάδα (Παυσ. 8,12,5).
Βρισκόταν στο δρόμο Μαντίνειας - Τεγέας. Εκεί γίνονταν οι αγώνες προς τιμήν του Αντίνοου. Κοντά στο στάδιο υπήρχε και ένας χώρος που χρησιμοποιούσαν σαν ιππόδρομο (Παυσ. 8,10,1).
Βρισκόταν στο δρόμο Μαντίνειας - Ορχομενού. Εκεί προπονούνταν στο τρέξιμο ο Λάδας, ο Σπαρτιάτης Ολυμπιονίκης (Παυσ. 8,12,5).
Ο Ναός αυτός, που ήταν ο μισός αφιερωμένος στον Ασκληπιό και ο άλλος μισός στη Λητώ και τα παιδιά της, ήταν χωρισμένος στη μέση με τοίχο. Τα λατρευτικά αγάλματα του Ναού ήταν έργα του Πραξιτέλη. Στο βάθρο των αγαλμάτων αυτών υπήρχε παράσταση των Μουσών και του Μαρσύα. Στο χώρο του Ναού επίσης υπήρχε ανάγλυφη παράσταση του Πολύβιου (Παυσ. 8,9,1).
Βρισκόταν κοντά στο θέατρο της Μαντίνειας. Τα αγάλματα του Ναού ήταν έργα του Πραξιτέλη. Υπήρχε επίσης βωμός της Ηρας (Παυσ. 8,9,2-3).
Ο Παυσανίας είδε ερείπια του Ναού αυτού και άγαλμα της θεάς πίσω από το θέατρο. Αναφέρει ότι τον είχαν χτίσει οι Μαντινείς για να θυμίζει στις επόμενες γενιές ότι πήραν μέρος στη ναυμαχία του Ακτίου ως σύμμαχοι των Ρωμαίων (Παυσ. 8,9,6).
Τον Αντίνοο τιμούσαν οι Μαντινείς γιατί πίστευαν ότι ήταν απόγονος Μαντινέων που είχαν αποικίσει το Βιθύνιο, κοντά στον Πόντο. Ο Ναός του ήταν ο πιο καινούριος στη Μαντίνεια και υπήρχε επίσης ένα οικοδόμημα στο γυμνάσιο με αγάλματα και ζωγραφικές αναπαραστάσεις του. Τέλος, κάθε χρόνο στο Ναό γίνονταν τελετές και κάθε πέντε χρόνια αγώνες, τα Αντινόεια (Παυσ. 8,9,7-8).
Ηταν τάφος κυκλικού σχήματος, βρισκόταν κοντά στο θέατρο της Μαντίνειας και έλεγαν ότι εκεί ήταν θαμμένη η Αντινόη (Παυσ. 8,9,5).
Ετσι λεγόταν η τοποθεσία όπου βρισκόταν ο τάφος του Αρκάδα, κοντά στο βωμό της Ηρας. Τα κόκκαλα του Αρκάδα είχαν μεταφερθεί στη Μαντίνεια από το Μαίναλο, ύστερα από δελφικό χρησμό, ο οποίος όριζε να γίνονται και θυσίες προς τιμήν του (Παυσ. 8,9,3-4).
Βρισκόταν κοντά στο Ιερό της Αρτέμιδος, στο δρόμο Μαντίνειας-Ορχομενού. Υπήρχε στους Μαντινείς η παράδοση ότι μόλις γύρισε ο Οδυσσέας από την Τροία έδιωξε την Πηνελόπη με την κατηγορία ότι είχε υποδεχτεί τους μνηστήρες. Εκείνη πήγε πρώτα στη Σπάρτη και τέλος στη Μαντίνεια, όπου και πέθανε (Παυσ. 8,12,5-6). Ως τάφος της Πηνελόπης θεωρήθηκε ο σημερινός λόφος του Γκορτσουλιού.
Ηταν λίθινος τάφος με κρηπίδωμα. Βρισκόταν σ' ένα μέρος του δρόμου Μαντίνειας-Τεγέας που στένευε πολύ και έλεγαν ότι ήταν ο τάφος του Αρηιθόου, που ήταν γνωστός και ως Κορυνήτης, γιατί χρησιμοποιούσε σιδερένια κορύνη (ρόπαλο) για όπλο (Παυσ. 8,11,4).
Το έστησαν οι Μαντινείς για τη νίκη τους κατά των Λακεδαιμονίων και το αφιέρωσαν στον Ποσειδώνα που πίστευαν ότι είχε σταθεί βοηθός τους (Παυσ. 8,10,8).
Βρισκόταν σε απόσταση εφτά σταδίων από την πόλη της Μαντίνειας. Είχε πάρει αυτό το όνομα από τους Μελιαστές, που ήταν υπεύθυνοι για την οργάνωση των Διονυσιακών τελετών (Παυσ. 8,6,5).
Βρισκόταν έξω από την πόλη της Μαντίνειας, κοντά στην κρήνη των Μελιαστών (Παυσ. 8,6,5).
Κρήνη κοντά στην πόλη της Μαντίνειας. Σύμφωνα με την παράδοση η Ρέα όταν γέννησε τον Ποσειδώνα τον άφησε σε ένα κοπάδι για να μεγαλώσει με τα πρόβατα και ξεγέλασε τον Κρόνο λέγοντάς του ότι είχε γεννήσει άλογο. Η πηγή είχε πάρει το όνομά της από τα πρόβατα που βοσκούσαν τριγύρω (Παυσ. 8,8,1-2).
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
