Πληροφορίες τοπωνυμίου

  Η Σύρος, καθώς και όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων, αποτελούσε πριν από εκατομμύρια χρόνια το βυθό αβαθούς θάλασσας. Μια σειρά από ισχυρές δονήσεις προκάλεσε την άνοδο των πετρωμάτων του βυθού. Η σημερινή μορφή του νησιού διαμορφώθηκε αιώνες αργότερα, έπειτα από μια μακρά διαδικασία μεταμορφώσεων.
  Σήμερα παρουσιάζει ορεινό χαρακτήρα, ιδιαίτερα προς το βόρειο τμήμα της (Πάνω Μεριά), όπου βρίσκεται και η υψηλότερη κορυφή, ο Πύργος, με ύψος 442 μέτρα. Ετσι, στην Πάνω Μεριά οι πλαγιές των βουνών είναι πολύ απότομες, ιδιαίτερα στην ανατολική πλευρά του νησιού, τα εδάφη έχουν υποστεί διάβρωση και οι χαραδρες χαρακτηρίζονται ως μεσαίας ή μεγαλύτερης διαδρομής.
  Φυσικό όριο ανάμεσα στο βόρειο και στο νότιο τμήμα του νησιού αποτελεί η δεξιά όχθη του ρέματος, που εκβάλει στον όρμο Κίνι, δημιουργώντας αμμώδη παραλία με αβαθή θάλασσα.
  Σε αντίθεση με την Πάνω Μεριά, το μεγαλύτερο μέρος της Νότιας Σύρου είναι λοφώδες και επίπεδω, ενώ σχηματίζει σχετικά μεγάλες κοιλάδες, όπως της Βάρης, της Ποσειδωνίας, κ.ά.
  Τα πετρώματα που κυριαρχούν στο νησί είναι το μάρμαρο και ο σχιστόλιθος, τα οποία παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία, καθώς έχουν να δώσουν διαχρονικά αρκετά σημαντικά στοιχεία.

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του ΞΕΝΙΟΣ ΔΙΑΣ website, του Πανεπιστημίου Πατρών

• http://www.cyclades-info.gr/a/aec0dd94ab7cb047c225...