gtp logo

Πληροφορίες τοπωνυμίου

Εμφανίζονται 4 τίτλοι με αναζήτηση: Πληροφορίες για τον τόπο για το τοπωνύμιο: "ΜΕΓΙΣΤΗ (ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ) Νησί ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ".


Πληροφορίες για τον τόπο (4)

Σελίδες εμπορικού κόμβου

The Princeton Encyclopedia of Classical Sites

Megiste

  An island in the E Mediterranean off the S coast of Lycia, mentioned by Strabo (14.666). From the middle of the 4th c. B.C. on it was incorporated in the Rhodian domain. Inscriptions speak of epistatai rhodi here. In the vicinity of the mediaeval castle of the Knights of Rhodes there was probably also a fortification in Classical times.
  On the nearby upland called Palaiokastro, traces of a fortified settlement with an internal wall are recognizable under the remains of mediaeval houses and monasteries and the later church of the Panaghia. Remains include remnants of a massive tower built of large rectangular blocks placed head to foot, and another external wall with at least three towers, a few courses of which are left. The fortification is of Hellenistic date and probably is the Pyrgos of which Strabo speaks. Below the castle is a chambered tomb cut into the rock; it is rectangular, with a platform around the interior perimeter and a Doric facade. The tomb dates from the beginning of the 4th c. B.C. Numerous inscriptions from the island are in the museum of Mytilene.

M. G. Picozzi, ed.
This text is from: The Princeton encyclopedia of classical sites, Princeton University Press 1976. Cited Nov 2002 from Perseus Project URL below, which contains bibliography & interesting hyperlinks.


Ανάμεικτα

  Το όνομα Μεγίστη οφείλει στο ότι είναι η μεγαλύτερη σε μια γραφική συστάδα νησίδων. Η συνολική έκταση του πολυνήσου είναι 11.978 στρέμματα. Είναι ορεινό και βραχώδες νησί.
  Για την αρχαία ιστορία του νησιού ούτε πολλές γραπτές μαρτυρίες υπάρχουν, ούτε και συστηματικές ανασκαφές έχουν γίνει. Νεολιθικά εργαλεία, προϊστορικά τείχη, λαξευτοί τάφοι, ένα χρυσό στεφάνι μυκηναϊκής εποχής, δωρικές επιγραφές κι άλλα ευρήματα μαρτυρούν ότι το νησί κατοικείται συνεχώς από τους πανάρχαιους χρόνους.
  Το ασφαλές φυσικό λιμάνι στη ΒΔ ακτή στάθηκε το κυριότερο γεωφυσικό χάρισμα του Καστελόριζου, μοναδικό σε μια μεγάλης έκτασης αλίμενη περιοχή. Κι έτσι καθώς βρίσκεται στο θαλασσινό σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο, ήταν φυσικό να δημιουργήσει σημαντική εμπορική και ναυτική κίνηση.
  Σήμερα έχει πληθυσμό 275 κατοίκους. Τόσοι απόμειναν από τις 15.000 που είχε στις αρχές του 20ού αιώνα. Οι κάτοικοι ασχολούνται κύρια με τον τουρισμό και την αλιεία.
  Η πόλη έχει ωραία διώροφα και τριώροφα κτίρια χτισμένα σύμφωνα με τη ντόπια αρχιτεκτονική. Προσφέρει στον επισκέπτη πριν απ’ οτιδήποτε άλλο την ομορφιά ενός ειδυλλιακού τοπίου και την αίσθηση μιας περασμένης δόξας. Η ελληνικότητά του ακτινοβολεί στα κτίσματα, στη λιτή αιγαιοπελαγίτικη όψη του οικισμού, στον αρχαϊκό χαρακτήρα του γλωσσικού ιδιώματος και στις ψυχές των κατοίκων του.
  Τα αξιοθέατα του νησιού δεν είναι λίγα. Το “Παλιόγκαστρο”, ακρόπολη και παλιά οχύρωση στο μέσο περίπου του νησιού, το “Κάστρο” σε ύψωμα 200μ στο ΝΑ μέρος του λιμανιού κι ένας εντυπωσιακός λαξευτός λυκιακός τάφος στην ανατολική του πλευρά, αποτελούν πολύτιμη κληρονομιά του πολυκύμαντου ιστορικού παρελθόντος.
  Το Καστελόριζο είναι διάσπαρτο από εκκλησίες και μοναστήρια. Πολιούχοι του νησιού είναι οι Αγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη, στους οποίους είναι αφιερωμένος ένας ναός εξαιρετικής τέχνης, σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής, χρονολογούμενος από το 1835. Δίπλα στο ναό είναι η “Σαντραπεία Αστική Σχολή”, που έγινε με δαπάνη του Λουκά Σαντραπέ κι εγκαινιάστηκε το 1903. Ιδιαίτερα γραφική είναι η μονή του Αγίου Γεωργίου του Βουνού, με κελιά μοναχών δεξαμενές, ένα σπήλαιο-κατακόμβη με πηγή νερού και περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο.
  Εξαιρετικής γραφικότητας είναι τα πασχαλινά λατρευτικά και πανηγυρικά έθιμα, ενώ σημαντικά πανηγύρια με πλούσια έθιμα είναι του Δεκαπενταύγουστου, της Αγίας Παρασκευής, της Καθαράς Δευτέρας, της Πρωτομαγιάς και του Προφήτη Ηλία και των πολιούχων του νησιού Κωνσταντίνου και Ελένης.
(Κείμενο: Μανόλης Μακρής)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Δωδεκανήσου.

Greek & Roman Geography (ed. William Smith)

Megiste

  Megiste (Megiste), an island off the coast of Lycia, opposite to Antiphellus. It contained a town which, if the reading in Strabo (xiv. p. 666) be correct, was called Cisthene (Kisthene), but had perished before the time of Pliny (v. 35). There was also an excellent harbour, which appears to have been capable of containing a whole fleet. (Liv. xxxvii. 22; comp. Steph. B. s. v., who calls the town Megiste; Ptol. v. 3. § 9; Scylax, p. 39.) The island, which derived its name from the fact that it is the largest of a group, is now called Kasteloryzo, or Castel Rosso. The island seems to have been colonised by the Rhodians, or at least to have been in their possession, for inscriptions found there are composed in the Doric dialect. There are but few remains of ancient buildings. (Leake, Asia Minor, p. 184; Fellows, Lycia, pp. 187, &c.)

This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited August 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks


Έχετε τη δυνατότητα να δείτε περισσότερες πληροφορίες για γειτονικές ή/και ευρύτερες περιοχές επιλέγοντας μία από τις παρακάτω κατηγορίες και πατώντας το "περισσότερα":

GTP Headlines

Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.

Εγγραφείτε τώρα!
Greek Travel Pages: Η βίβλος του Τουριστικού επαγγελματία. Αγορά online

Αναχωρησεις πλοιων

Διαφημίσεις

ΕΣΠΑ